Telegram-канал ketabsib - کتابخانه سیب🍎📚: Unsorted

کتابخانه سیب🍎📚

29 Jun 2023 09:42

در قبرستان متوجه میشیم وقتی بعد از چند لحظه سکوت ،پدر دست در جیب ، بدون هیچ کلامی از مزار مادر دور میشه ، محمد هم به تبعیت از پدرش دست تو جیب میکنه و با همان فیزیک پدر ،خاک مادر رو رها میکنه و از اونجا دور میشه و از اونجا به بعد با تغییرات کوچکی که در زندگیش بوجود می آد ، الگوپذیریش از پدرش شروع میشه ؛ پدری بی سواد که شغلش ماهیگیری قاچاقه و بیشتر اوقات فراغت و تفریحش توی قهوه‌خونه به عرق خوری میگذره . ملول ،بی انگیزه و بی هدفه و تحصیل رو کار بیهوده و بی ثمر می دونه اما همون‌طور و به موازاتش میتونه ریاکارانه برای خوشامد دوستانش در قهوه‌خانه ، محمد رو مجبور کنه که نامه یکی از اهالی رو با صدای بلند بخونه و از این طریق به یک فاتح بی برگ و بار تبدیل بشه .
این مشکل یک بار دیگر ودر سکانسی که محمد و دوستش (که پسری بزرگتر از محمد هست) توی خیابون وایسادن و پسر بزرگتر در حال کشیدن سیگاره و قصد داره محمد رو هم تشویق کنه می بینیم ؛ که پدر پسر از پیچ کوچه وارد میشه و سیگار را از دستش میگیره و پس گردنی بهش پسر میزنه و در ادامه خودش در پوششی ریاکارانه عینک تیره به چشم میزنه و عصای سفیدشو در میاره و در پوشش یه آدم کور به همراه پسرش گدایی می‌کنه.

و یک نقد تربیتی ظریف در فرمی طنزآلود شکل میگیره ؛ فضای خالی و شهر ساکتی که گویا درش خاک مرده پاشیدن به خونه ها هم نفوذ میکنه و خونه ها (چه در فیلم "یک اتفاق ساده" چه در فیلم "طبیعت بی جان ") کاملاً تخت و خلوت تصویر میشه و هیچ میز یا صندلی ای توی خونه دیده نمیشه حتی مادر پیر ظرفها رو هم روی زمین میشوره و کارگردان هنرمندانه و هوشمندانه فضای سرد و تهی بین روابط آدم‌ها را به فضاهای بیرونی کار هم منتقل کرده ؛
بزرگترین و دراماتیک ترین اتفاقی که توی فیلم رخ میده مرگ مادره که به اتفاقی ساده تبدیل میشه که محمد و پدرش به سادگی ازش می گذرن و به زندگی شون ادامه میدن و محمد حتی میتونه بعدش فوتبال بازی کنه
همانطور که کلام معلم هم به ساده بودنش صحه میذاره و می گه :
"عیب نداره ،عیب نداره ... بالاخره همه یه روز می میرن ... عیب نداره "

دلتنگی و اولین شوک حسی محمد نسبت به مادرش بعد از مرگ ، در شبی اتفاق می‌افته که در حال خواب توی رختخوابش دراز کشیده و توی فکره ، پدرش که خسته و مست و ملول به خواب رفته و مادری که دیگه نیست ؛ محمد با چشمای باز لالایی مادرش رو توی ذهن مرور می کنه که زیبا ، ساده و پرقدرت ، دلتنگی ، روزمرگی و دلمردگی مادرش رو که در کنج خونه در حال پوسیدن بود روایت میکنه .
دوران کودکی محمد خیلی زود به پایان رسیده ، توی دویدن های مداومش توی فیلم نشون داده میشه البته توی سکانس پایانی که پدر قراره براش یه کت و شلوار نو بخره و لباسهای گشاد رو اندازه می کنه و آخرش هم از خریدن منصرف میشه ، در ذهن و دنیای کودکی محمد تبدیل به لحظه های کشدار ، خسته و اندوهناک میشه و انگار که ضربه نهایی در شکل اتفاقی ساده و روتین روح محمد رو در آستانه جوانی به فصل خاکستری پیری دعوت میکنه .
شهید ثالث این فیلم رو باشرفترین فیلمی میدونه که توی تمام عمرش ساخته که درش هیچ اتفاقی نمی افته و بزرگترین مصیبتی که بر سر همه ما اومده ؛ پیر شدن در بچگی رو به تصویر میکشه ...

پایان.

کتابخانه سیب 🍎📚
@ketabsib