بودن آدم درست تو زندگیت باعث میشه تو، علاوهبر اون شخص خودت رو هم دوست داشته باشی؛ آدمی که حتی با دیدن تاریکیها و زخمهات، دستت رو میگیره، با عشقش، مرهم میشه برات و با بودنش، میشه نور زندگیت.
@khiyanat_me
کاش میشد آدم هروقت از دست خودش خسته شد، خودش و یجا جا بزاره و برای همیشه بره دنبال یه زندگی جدید مثلا خودم و مینداختم گوشهی خیابون و میرفتم یه شهرِ خیلی دور..
@khiyanat_me
هیچ نیمهی گمشدهای وجود ندارد. تنها چیزی که وجود دارد تکههایی از زمان هست که در آنها ما با کسی حال خوشی داریم، حالا ممکن است سه دقیقه باشد، دو روز، چهار ماه، پنج سال یا همهی عمر.
@khiyanat_me
🤍🌊I think the most beautiful way we can show someone we love is to prove to them that person is enough.
For happiness, for love, for peace, for reliance, for striving side by side. Enough for all this.
به نظرم قشنگترین شکلی که میشه به کسی دوست داشتنمون رو نشون بدیم اینه که بهش ثابت کنیم اون آدم کافیه.
برای خوشحالی، برای عشق، برای آرامش، برای تکیه کردن، برای پا به پای هم تلاش کردن. برای همه ی اینا کافیه....✨
@khiyanat_me
به همدیگه عشق بورزید؛ محبت کنید و این موضوع رو از کسی که دوستش دارید دریغ نکنید. ولی یاد بگیرید کجا دست نگه دارید. عشق و محبت و توجه به آدم نادرست از یه جایی فقط کوچیک کردن خودتونه و این چیزا لیاقت میخواد.
@khiyanat_me
زمان میگذرد و ما پیر میشویم. اما با تو نشستن، تنها با تو، همه چیز است. دورترین جاهای دنیا را که زیر و رو کنی و گُلهای همه بلندیها را که بچینی و گردآوری، چیزی بیش از این ندارد. وقتی تو میآیی، همه چیز تغییر میکند، حتی فنجانها و نعلبکیها. با خودم گفتم زندگی حقیر ما که به خودی خود زشت است، بی تردید تنها در زیر نگاه عشق، عظمت و معنا مییابد.
@khiyanat_me
اگر انسانها تا ابد زندگی میکردند،
اگر پیر نمیشدند،
اگر بدون مردن، همیشه سالم در این جهان زندگی میکردند،
خیال میکنی هرگز به خود زحمت فکر کردن به چیزهایی را میدادند که الان ذهنشان را مشغول کرده؟
منظورم این است که ما دربارهی همهچیز فکر میکنیم، تقریبا همه چیز، فلسفه، روانشناسی، منطق، دین، ادبیات...
فکر میکنم اگر چیزی به نام "مرگ" وجود نداشت، افکار پیچیدهی اینچنینی هرگز به وجود نمیآمد...
انسانها باید بهطور جدی، به معنی زندهبودنشان و اینک اینجابودنشان فکر کنند، چون میدانند که روزی خواهند مرد.
درست است؟
اگر قرار بود برای همیشه زنده بمانیم، چه کسی به معنای زنده بودن فکر میکرد؟ چه اهمیتی داشت؟ یا حتی اگر برای کسی اهمیتی داشت، احتمالا فقط فکر میکردند: «خوب کلی وقت دارم، بعدا بهش فکر میکنم.»...
ولی ما نمیتوانیم تا بعد صبر کنیم...
باید همین لحظه به آن فکر کنیم…
هیچکس نمیداند قرار است چه اتفاقی بیفتد...
ما مرگ را برای رشد کردن لازم داریم...
مرگ، این موجود عظیم و نورانی است که هرچه بزرگتر و نورانیتر باشد، ما را دیوانهوارتر مشتاق فکر کردن دربارهی چیزها میکند.
@khiyanat_me
هیچوقت خودتون رو بخاطر رابطههای اشتباه گذشته سرزنش نکنید، گاهی وقتا هم لازمه آدم بدیهارو تجربه کنه، تا بتونه خوبی ها و خوب بودن هارو تشخیص بده و قدرشرو بدونه.
@khiyanat_me
عشق وابسته به یک چیزه؛«توجه».
میگه: اگه کسی بهت گفت دوست دارم؛
ولی بهت توجه نکرد،بدون که دوستت نداره.
ولی اگر کسی حواسش بهت بود؛از غصه ت غمگین شد،تو جمع ها نتونست بهت بی توجه باشه و همیشه پیگیرت بود،حتما دوستت داره...
@khiyanat_me
وقتی انسان آموخت که چگونه با رنجهایش تنها بماند، آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد.
@khiyanat_me
پرندهها دیرشان نمیشود ، هیچ سگی ساعتش را نگاه نمیکند ، گوزنها دلواپس فراموش کردن تولدها نیستند ؛ فقط انسان زمان را اندازه میگیرد ، فقط انسان ساعت را اعلام میکند و به همین دلیل فقط انسان از ترسی فلج کننده رنج میبرد که هیچ موجود دیگری تحمل نمیکند : ترس تمام شدن وقت !
@khiyanat_me
رابطهای که دو طرف عاشق باشن و باشعور، به همدیگه احترام بذارن، خیانت نکنن و واقعاً هورنی باشن از هرچیزی پایدارتره.
@khiyanat_me
پارتنر خوب اینجوریه که همش حالت خوبه، مودت خوبه، میخندی، خوشحالی، انرژی های منفی زندگیت رو میگیره، اعتماد به نفس داری و دائم داری پیشرفت میکنی.
@khiyanat_me
بالاخره میفهمی اون چیزی که توی سختیها به کارت میاد، نه نصیحته، نه کلمههاست، نه نوشتهها؛ اون فقط یکیه که دستتو بگیره و نذاره تنهایی توی این حال بمونی.
@khiyanat_me
کنار گذشته شدن جز تلخترین تجربههای بشریه، فرقی هم نمیکنه از کار کنار گذاشته شی، از دوستی یا حتی یک رابطه عاشقانه، در هر حالت، اول همه وجودت خشم میشه و بعد حسرت، اون آخر سر هم یه غمِ سمجی تو دلت میمونه که تا ابد تنهات نمیذاره.
@khiyanat_me