آلبوم آستان جانان از محمدرضا شجریان با آهنگسازی پرویز مشکاتیان،
آلبوم گل صدبرگ از شهرام ناظری با آهنگسازی جلال ذوالفنون،
و آلبوم شیدایی از صدیق تعریف نمونههایی از آواز بیات ترک هستند.
همچنین قطعههای اندک اندک و «الا یا ایها الساقی» ساختهٔ جلال ذوالفنون و با آواز شهرام ناظری، در بیات ترک خوانده شدهاند.
شکرالله خان قهرمانی (معروف به شکری) نیز در نکوداشت قمرالملوک وزیری، تصنیفی در بیات ترک ساخت که با بیت «به دل جز غم آن قمر ندارم / خوشم که غم دگر ندارم» آغاز میگردد؛ شعر این تصنیف از محمدتقی بهار (ملکالشعرا) است و آواز آن را ناهید نیکبخت با همراهی تار (به اجرای یحیی زرینپنجه) و ویولن خوانده بود.
تصنیف «نگار من» از مرتضی نیداوود نیز در بیات ترک ساخته شدهاست.
بیات ترک (یا بیات زند) از متعلقات دستگاه شور دانسته میشود. واژهٔ ترک در نام این آواز به ترک قشقایی اشاره میکند و نه به ترکهای ترکمنستان، آذربایجان یا ترکیه؛ گمان میرود که بسیاری از ترانههای محلی قوم قشقایی در این آواز باشد. از همین رو برخی آن را با نام بیات زند نیز میشناسند، اگر چه این نام به اندازهٔ «بیات ترک» رایج نیست.
همچنین، پیشوند «بیات» (که در نام آوازهای دیگری همچون بیات کرد و بیات اصفهان نیز به کار میرود) ممکن است مخفف «ابیات» باشد
آواز ابوعطا غمانگیز و سوزناک توصیف شدهاست و احساس آن با دستگاه شور نزدیکی دارد. بخشی از موسیقی مذهبی ایران نظیراذان و قرائت قرآن معمولاً در گوشهٔ حجاز اجرا میشود و این گوشه دارای حال و هوای «عربی» توصیف شدهاست.
آواز ابوعطا درموسیقی بومی ایران بسیار رایج است.
قطعهٔ «مگر نسیم سحر» از قمرالملوک وزیری به آهنگسازی مرتضی نیداوود و آلبوم عشق داند اثر محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی نمونههایی از آواز ابوعطاست. تصنیف بهار دلکش منسوب به درویشخان نیز از آثار شاخص ساختهشده در آواز ابوعطا (گوشهٔ حجاز) است.
ابوعطا از ملحقات دستگاه شور دانسته میشود. این آواز بر محوریت دستگاه شور است اما شروع آن از درجهٔ دوم شور است و نت شاهد آن درجهٔ چهارم شور است. گوشهٔ حجاز در آواز ابوعطا نقشی کلیدی دارد و اوج آواز ابوعطا در این گوشه اجرا میشود. اجرای آواز ابوعطا معمولاً با فرود به محور اصلی دستگاه شور خاتمه مییابد.
Читать полностью…آوازهایی که معمولاً در ردیف موسیقی ایرانی نام برده میشوند عبارتند از آواز ابوعطا، آواز دشتی، آواز افشاری، آواز بیات ترک، وآواز اصفهان (یا بیات اصفهان)؛ در برخی ردیفها نیز از آواز بیات کرد و آواز شوشتری نام برده میشود. متداولترین تقسیمبندی ردیف شامل هفت دستگاه و پنج آواز است و در بیشتر ردیفها، آوازهای ابوعطا، دشتی، افشاری و بیات ترک از متعلقات دستگاه شوردانسته میشوند و بیات اصفهان از متعلقات دستگاه همایون، اگر چه برخی اصفهان را نیز به شور مرتبط میدانند.
Читать полностью…
🎵آشنایی با تاریخچه موسیقی ایرانی🎻
💞تقدیم به دوستداران موسیقی🎼
برای فرد سالم، دوست داشتن خوبی هاي ديگری دليل عشق نيست ... بلكه دوست داشتن عيب های ديگری، بزرگترين دليل عشق است ...!
میرا
کریستوفرانک
❣مبارک باش❣
تقویمهای جهان را ورق بزن،
در هر صفحهای اگر سالی نو میشود تو نیز تازه شو.
در هر صفحهای اگر جشنی برپاست تو هم جشنی به پا کن.
در هر جایی اگر عید است تو هم عیدی بگیر.
در هر نقطهای اگر کسی شادمان است تو هم شادمان باش.
زمستان یا بهار، همه فصلها، فصل شروعی دوباره است.
با هر روزی باید آغاز شد، زیرا آغازیدن همان شادمانی است.
با هر شروع خجستهای ما نیز مبارک میشویم.
سال نو دیگران بر شما هم مبارک
عرفان نظرآهاری
.
جانِ دل و دیده منم،
گریهی خندیده منم
یارِ پسندیده منم،
یار پسندید مرا
هوشنگ ابتهاج
آثار و تالیفات
او در دوران بازنشستگی ده کتاب دربارهٔ تکنیکهای پیانو و آواز به زبان ترکی و فرانسوی نوشت و حقوق تمام کتابها را به دانشگاه معمار سنان هدیه کردهاست. آخرین کتاب او نیز موسیقی برای کودکان، هنوز منتشر نشدهاست. اما مهمترین کتاب او برای ایرانیان، کتابی است به زبان فرانسه که دربارهٔ فعالیتها، آثار هنری و هنرمندان قبل از انقلاب ایران نوشته شدهاست.
اولین جدا از کار اپرا، در رسیتالهای متعدد، آثاری از همسر خود ثمین باغچهبان و دوست دیرینش، حسین ناصحی را به اجرا درآورد. در میان این آثار، «درخت سرو» از ثمین و «رقص دردربار شاه سمنگان» از شهرت بیشتری یافتهاست.
بازگشت به ترکیه
با وقوع انقلاب ایران فعالیتهای او و ثمین باغچهبان متوقف گشت و «شکافی در فعالیتهای موسیقاییشان ایجاد شد» تا این که در سال ۱۳۶۳ مجبور به مهاجرت به شهر استانبول ترکیه شدند. اِولین باغچهبان از سال ۱۳۶۳ در دانشگاه معمار سنان استانبول (Mimar Sinan University) استادی رشته پیانو را بر عهده داشت و در سال ۱۳۷۳ بازنشسته شد. اولین باغچهبان روز نهم آبان ۱۳۸۹ در سن ۸۲ سالگی درگذشت.
اِولین باغچهبان (به ترکی استانبولی: Evlin Bahceban) (زادهٔ ۱۳۰۷ در ترکیه - درگذشتهٔ ۹ آبان ۱۳۸۹ در ترکیه)، موسیقیدان، از بنیانگذاران اپرای تهران و از پیشگامان هنر آواز دستهجمعی (گروه کُر) در ایران و استاد پیانو بود.
اولین زادهٔ ترکیه بود و سالهای پایان عمرش را نیز در همانجا سپری کرد اما ایران را نیز وطن خود میدانست. او روح خود را ایرانی میدانست و عاشق ایران بود. او معتقد بود اگر «جسم کارهای هنری» او به ترکیه تعلق داشته باشد، «روح زندگی هنری و موسیقایی» او به ایران تعلق دارد. اولین درگفتگویی بزرگترین جایزهاش را مهر و محبت ایرانیان نسبت به خود میدانست.
این گفته او بسیار معروف است:
«ترکیه وطن من است و من مثل یک درخت در آنجا رشد کردم، اما میوههایم را در ایران دادم و در ایران به بار نشستم. به همین علت هر دو کشور را دوست دارم و هر دو را وطن خودم میدانم.»
آخر به چه گویم هست از خود خبرم،
چون نیست
وز بهر چه گویم نیست با وی نظرم،
چون هست
حافظ
"دستور زبان فارسی "
جانشین یا وابسته مفعول
جانشین مفعول - در بعضی فعلها غالبا فراکرد پیرو جانشین مفعول است .این فعلها عبارتند از : گفتن ، شنیدن ، پرسیدن ، فرمودن مانند آنها . فراکرد پیرو در این مورد گاهی با حرفهای که ، تا ، به فراکرد پایه می پیوندد :
گفتم که حق داشتی = حق داشتن تورا - گفتم .
گفتند خلایقکه تویی یوسف ثانی = خلایق - یوسف ثانی بودن ترا گفتند .
شنیدم که لقمانسیه فام بود = سیه فامی لقمان را - شنیدم .
ملک را فرمود تا خنجر کشیدند = ملک - خنجر کشیدن را فرمود .
و گاهی پیوند معنوی است و حرف ربط به کار نمی آید :
خواجه ای را بنده ای نادر الحسن بود ( گلستان )
حکیمی را پرسیدند از سخاوت و شجاعت کدام بهتر است ( گلستان )
شنیدم گوسفندی را بزرگی
رهانید از دهان و چنگ گرگی
( گلستان )
وابسته مفعول -فراکرد وابسته مفعول ، مانند وابسته های نهاد ، برای اسم یا ضمیری که مفعول واقع شده است صفت یا مضاف الیه یا بدل قرار گیرد :
هرکه را اسرار حق آموختتد
مهر کردند و دهانش سوختند
مرا که خوشی او بود ناخوشی شاید ( اسرار التوحید )
جانشین صفت ومضاف الیه :
سخنی را که دلی بیازارد مگوی یعنی سخن دل آزار ....
دری را که به باغ باز می شد بستند . یعنی در باغ ...
" رعنا ثقه الاسلامی "
گزینش - دستور زبان فارسی ، دکتر پرویز ناتل خانلری ، صص
۲۵۷-۲۵۸
مهمترین گوشههای آواز بیات ترک، درآمدها، دوگاه، روحُ الارواح، مهدی ضَرّابی، قطار، و قرائی هستند.
بیات ترک گاه دارای احساس حزن و اندوه توصیف شده و از این جهت برای اجرای تعزیهمناسب دانسته شدهاست
موسیقیدانان آواز افشاری را «متأثرکننده» توصیف کردهاند و آن را برای مناجات مناسب دانستهاند.
«این دهان بستی دهانی باز شد» آوازی است در مایهٔ افشاری (گوشهٔ مثنوی) که توسطمحمدرضا شجریان برای ماه رمضان اجرا شدهاست.
«از کفم رها» نیز تصنیفی در آواز افشاری است که عارف قزوینی ساخته و خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و سیما بینا آن را خواندهاند.
همچنین آلبوم آرام جان از محمدرضا شجریان با همراهی گروه آوا، کلاً در آواز افشاری است.
آواز افشاری از متعلقات دستگاه شور دانسته میشود. این آواز بر محوریت دستگاه شور است اما نت ایست آن درجهٔ دوم شور است ونت شاهد آن درجهٔ چهارم شور است. درجهٔ پنجم شور نت متغیراست و درجات ششم و هفتم در درآمد افشاری نقشی ندارند اما در برخی گوشههای آن حائز اهمیت میشوند. آواز افشاری آوازی نسبتاً مستقل از دستگاه شور است.
Читать полностью…بنا بر تقسیمبندیهای رایج، آوازها در موسیقی ایرانی عبارتند از:
ابوعطا (دستان عرب)، بیات ترک (بیات زند)، دشتی، افشاری که از متعلقات دستگاه شور هستند.
بیات اصفهان که از مشتقات دستگاه همایون است.
در بعضی روایتهای ردیف، دو آواز بیات کرد (از متعلقات دستگاه شور) و شوشتری (از متعلقات همایون یا چهارگاه) هم به آنها اضافه میشوند.
💞سلام دوستان و ودوستداران موسیقی
لحظات پراز الطاف خداوندی🌺
در جلسات پیش گفتیم که موسیقی ۷دستگاه دارد
نام هـفت دستـگـاه اصلي عـبارت است از:
شور، ماهـور، هـمايون، سه گـاه، چـهـارگـاه، نوا
و به اصطلاح #ردیف پرداختیم.
امشب با این دستگاهها آشنا میشویم.
سپاس از همراهی شما عزیزان🌹
گفت: بدان که خوف ِآتش در جنب خوف ِفراق، به منزلت یک قطره آب است که در دریای اعظم اندازند و من نمیدانم چیزی دل گیرندهتر از خوف ِفراق .
اگر به دست من افتد، فراق رابکشم .
تذکره الاولیاء
عطار
#یک_فنجان_تفکر ☕️
چرا مُراقبِ آنچه می گوییم نیستیم؟ سی علّت
1-چون کتاب نمی خوانیم؛
2-چون اهمیتِ رشد شخصیت، حتی ده درصدِ نظام آموزشی نیست؛
3-چون نظام آموزشی بر حفظ کردن استوار است تا فکر کردن؛
4-چون تربیتِ خانوادگی بیشتر بر احساسات استواراست تا رشد فردی؛
5-چون نیاموخته ایم حرف زدن، مسئولیت دارد؛
6-چون وقتی به پول می رسیم احساسِ قدرت می کنیم؛
7-چون وقتی به قدرت می رسیم احساسِ برتری می کنیم؛
8-چون عموماً دو هدفِ کلیدی را در زندگی دنبال می کنیم: پول و شهرت؛
9-چون منافع شخصی بر رفتار اخلاقی غلبه دارد؛
10-چون اصلِ نگاه به انسانهای دیگر ابزاری است؛
11-چون افراد، یک دفعه به جایگاهی غیرمنتظره می رسند؛
12-چون بی احترامی به انسانها در جهان سوم خیلی پی آمد ندارد؛
13-چون نیروهای احساسی بر عقلِ محاسبه گر غلبۀ نود درصدی دارند؛
14-چون فکرِ قبل از سخن، فرصتِ تمرین ندارد؛
15چون افراد، جوگیر می شوند؛
16-به مراتب مهم تر از داشتنِ پِرنسیپ است؛ Follower چون تعدادِ
17-چون معلوم نیست مسئول تربیتِ مدنی کیست؛
18-چون تربیت، از خانواده و کلاسِ درس به جهان مجازی منتقل شده است؛
19-چون عنصر "زمان" در سخن گفتن تعطیل است؛
20-چون بی ثباتی اقتصادی، تعادل رفتاری را مختل کرده است؛
21-چون آشنایی با ادبیات فارسی به شدت ضعیف شده است؛
22-چون درناخودآگاهِ افراد، بخشِ رعایتِ حقوقِ دیگران قفل است؛
23-چون گروه های مرجع فرهنگی در جامعه تغییرکرده اند؛
24-چون روان شناسی فهم دیگران در بسیاری ازافراد ضعیف است؛
25-چون زرنگی های دمِ دست مهم تر از میراثِ شخصیتی است؛
26-چون تصورمی کنیم دیگران متوجه نیات ما نمی شوند؛
27-چون احساسِ تعلق به یک جامعۀ سالم، خیلی ضعیف است؛
28-چون زندگی امری جدی نیست؛
29-چون به دوامِ واژه های منفی در ذهن انسان واقف نیستیم؛
30-چون بسیاری، حتی پنج صفحه درمورد خودشان نمی توانند بنویسند.
دکتر محمود سریع القلم
نامه به
محمدعلی سپانلو
شاعرانی که نگران آینده شعرشان هستند، به رشد گیاه، اشکهای دختران جوان در آینه، نجواهای پایانناپذیر باغبانان با بوتههای گل خیانت میکنند.
شعر وقتی نوشته شد، دیگر از اختیار شاعر بیرون است. اگر شعر نحیف و متوسط باشد از بیخونی زود خواهد مرد. هیچکس قادر نیست این بیمار منتظر به مرگ را نجات دهد نه شاعر، نه منتقد، نه ستایشگر، نه خواننده.
شاعرانی که میخواهند طلسمهای کهنه و زنگزده را با شهرت و با هیاهو و قیافههای فيلسوفانه و دشنام به دیگران تحمیل کنند، خود در آن طلسمهای کهنه و زنگزده گم میشوند.
سپانلوی عزیز، برای کسانی که درس شعر و شاعری میدهند تأسف دارم.
احمدرضا احمدی
بیست نامه و چهارده چهره برای واژگونی جهان
گروه اپرا
دورهٔ بازنشستگی او در کوتاهمدت به پایان رسید. از دربار به سراغش آمدند و از خواستند که گروه کری درست کند که اعضایش بچههای بیسرپرست باشند. او که عاشق مهر ورزیدن بود، این وظیفه را برعهده گرفت؛ به شهرستانها رفت و از میان شش هزار کودک و نوجوان و پسر و دختر، دویست نفر را با آزمایش صدا انتخاب کرد. پیشرفت گروه آنچنان بود که کسی باور نمیکرد که این کودکان، همان بچههای بیسرپرستی هستند که به آنها «عقب افتاده» میگفتند؛ کودکانی که اولین معتقد بود چون با مهر مادر بزرگ نشده بودند، در رفتارشان کمبودهایی بود. او تأثیر موسیقی در زندگی این کودکان را شگفتآور میدانست.
اولین با اختیاراتی که به او داده بودند، تصمیم گرفت با همین کودکان یک کنسرواتوار درست کند. برای ساختن این هنرستان اما به پشتوانهٔ مالی هم نیاز بود که در آن زمان، سازمان ملل، در صورت موافقت چنین کاری را برای بچههای بیسرپرست انجام میداد. این گروه حدود چهل اجرا در تالار رودکی داشت و حتی در مراسم تاجگذاری محمدرضا پهلوی نیز برنامهای اجرا کرد. اجرای ده قطعه «رنگین کمون» ساخته ثمین باغچه بان باهمکاری ارکستر سمفونیک رادیو وین اثر ماندگار این گروهاست. تأسیس گروه کر کودکان یتیم با حمایت جمعیت خیریه فرح پهلوی موضوعی است که اِولین باغچهبان همواره از آن با افتخار یاد میکرد.
زندگی
وی در مرسین ترکیه از مادری فرانسوی و پدری ترک متولد شد. پانزده ساله بود که به کنسرواتوار دولتی آنکارا رفت و دورهٔ پیانو و آواز را در آن جا با درجهٔ ممتاز به پایان رساند. اِولین در کنسرتوار آنکارا با ثمین باغچهبان آهنگساز ایرانی آشنا شد و این آشنایی به ازدواج آن دو انجامید.
اِولین همراه با ثمین باغچهبان به ایران آمد و در ۲۲ سالگی نخستین کلاس تخصصی آواز را در هنرستان عالی موسیقی تهران بنیان گذاشت. نتیجه این کلاسها پرورش خوانندگانی همچون حسین سرشار، محمد نوری، سودابه تاجبخش، پری ثمر، پری زنگنه، سودابه صفاییه و عنایت رضایی است که البته شاگردان این هنرمندان خود نیز بخش بزرگی از خوانندگان ایران را تشکیل میدهند.
اِولین باعچه بان به همراه منیر وکیلی، حشمت سنجری، فاخره صبا و چند هنرمند دیگر از پایهگذاران اپرای ایران و تالار رودکی هستند. او همچنین نخستین گروه کر یا آواز گروهی هنرستان عالی موسیقی (کنسرتوار تهران) را تشکیل داد. گروهی که نخستین گامها را در اجرای داستانهای شاهنامه و متلهای ایرانی برداشت. پس از آن کر ملی تهران را پایهگذاری کرد.
#گروهآرامشزندگی تقدیممیکند:
✅ برنامه :
♦️ #آشناییبامفاخرایران
📆 روزهای پنجشنبه
🕗 ساعت ۲۲
رفت در ظلمت غم،
آن شب و شبهای دگر هم،
نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم،
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم.
بیتو،
اما،
به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!
فریدون مشیری
باز با تو
باید بُته های نسترن را
که در چلّه ی سرما خشکیده اند
به ساقه های خورشید پیوند بزنم
و غبار غم های قبایم را
بتکانم
باید آنگاه که سپیده
خیمه و خرگاه شب را
با آذرخش عشق
در هم ریخت
مسیرچلچله ها را رصد کنم
و سرگشتیگهایم را
به دست عنان باد ، بسپرم
نخستین روز های من
از تبلور صبح روی تو
در کوچه های نور آغاز می شود
باید
کبریتی به ابرهای بخیلِ بی باران بکشم
وتاریخ آمدنت را
در
دیباچه کتابِ گندمزاران سبز
باز نویسی کنم
باید باز باتو
با عصای نازکِ نام تو
از کنار جاده هایِ
این جهان ملول بگذریم
نخستین روز های من از
تبلور صبح روی تو
آغاز می شوند
" فریدون محمودی "
فریور