-
کانال رسمی مؤسسهٔ فرهنگی، هنری غیرانتفاعی ناوەندی لێکۆڵینەوەی مێژووی کورد و کوردستان ( مرکز پژوهشی تاریخ و فرهنگ کرد و کردستان) شمارە ثبت 812 دفتر مرکزی سنندج @kurdokurdistan لینک
#چهارشنبەسوری
چون امیر منصور بن نوح به مُلک بنشست، اندر ماه شوال سال سیصد و پنجاه، به جوی مولیان، فرمود تا آن سرای را دیگر بار عمارت کردند و هر چه هلاک و ضایع شده بود بهتر از آن به حاصل کردند. آن گاه امیر به سرای بنشست و هنوز سال تمام نشده بود که چون #شب_سوری چنانکه عادت قدیم است، آتشی عظیم افروختند. پاره‌ای از آن بجست و سقف سرای در گرفت و دیگر باره جمله سرای بسوخت.
منبع: تاریخ بخارا، ابوبکر محمد بن جعفر نَرشَخی
/channel/kurdokurdistan
روزه
کاری از استاد جلیل عندلیبی
/channel/kurdokurdistan
مراسم بدرقەی استاد #جمشید_عندلیبی با نوای معنوی دف، در بهشت زهرای تهران
/channel/kurdokurdistan
چــەنی کریۆ بلی تـــۆ حەر مەنیوە
مەنی تا مەسنەوی عەشقی وەنیوە
دەواو و تەسکینەکەو دڵ بێ قەرارا !
سەبووریما جە ڕیشەو هۆر کەنیوە
#پەرسە
بەئاگاداری خەڵکوو وەشەسیاو و فەرهەنگ دۆسی میاونمێ، بەبۆنەو کۆچوو دمایی هۆنەرمەندوو گورانی سیاوچەمانەی ڕەحمەتی مامۆسا#جەمیل_نەوسوودی پەرسەو ماتەمینوو وێما ڕۆ شەممەی ۱۴۰۲/۱۲/۱۹ سەعاتەو 2 تا 5 دمانیمەڕوی جەمزگی #شێخ_سەلیمی جە شاروو #سنەی بەرمێ ڕاوە، بەشداری هونەرمەنداو هونەردوسا ولایەنگراو فەرهەنگ وئەدەبوو هەورامانی و کوردەواری مایەو تەسکیندای پەی دڵوو زاماداروو یانوەیاوئی ئازێزیەو ماباقی ڕەفێقەکاشا.
▪️بەاطلاع عموم مردم شریف #سنندج بە ویژە هنرمندان و فعالین فرهنگی و دوستداران هنرو ادب هورامان وکردەواری می رساند مراسم ختمی بمناسبت فوت هنرمند بزرگ منطقە استاد سیاوچەمانە مرحوم جمیل احمدی نوسودی روز شنبە تاریخ 19 اسفند در مسجد شیخ سلیم ازساعت ۲ الی۵ بعدازظهر واقع در سنندج خیابان هفدە شهریور 25 روبروی شهرداری منطقه1 منعقد می گردد. شرکت شما سروران گرامی مایەآرامش و تسلی خاطر بازماندگان خواهد شد.
دەسەوڕاوەبەرا
/channel/kurdokurdistan
#نوروز و شاد بودن مردم از دید #کریم_خان_زند
بیش از 255 سال پيش "سلام نوروزی" در شيراز و نه چندان دور از تخت جمشيد برگزار شد.
پس از اردشير يكم، اين چندمین بار بود كه يک فرمانروا در مركز پارس چنين مراسمی را برپا می داشت!
پيش از كريم خان، عضدالدوله ديلمی اين آيين ها را در شيراز برگزار كرده بود.
كريم خان زند كه به جاي عنوان «شاه»، لقب «#وكيل» برخود نهاده بود، پس از اعلام شهر شيراز به پايتختی ايران، از سال 1761 ميلادی سلام نوروزی را در عمارتی كه اينک موزه پارس ناميده می شود، برگزار می كرد و سپس به ديدن مردم معمولی به كوچه و خيابان مي رفت.
وی در سال 1761 در ايام نوروز، از جيب خود چند نوازنده را اجير كرده بود كه در ميدان های شيراز بنوازند و مردم را شاد كنند كه بعداً اين رسم شامل روزهای ديگر هم شد.
كريمخان براي شاد كردن مردم و زدودن غمهايشان هر اقدامی را كه ميتوانست كرد.
به نظر وی، كه مورخان از اظهاراتش بيرون كشيده اند ، كريمخان «شاد بودن و شادی كردن» را حق مردم مي دانست. وي براي ديدن توده ها و آگاه شدن از مشكلاتشان، حتي به قهوه خانه ها مي رفت و با آنان در همانجا خوراک می خورد!...
/channel/kurdokurdistan
🔹خاتوو ڕوناک خانم
کچی شاعیر ئەحمەد موختار جاف
🔸روناک خانم دختر شاعر نامدار کرد احمد مختار جاف
/channel/kurdokurdistan
#مەلای_جەزیری
شیخ احمد جزیری شاعر و عارف نامدار کرد، سال 1570م در عشیره کورد بُختی از خاندان با علم و فضیلت، در شهر جزیره متولد شده‌است.
ملا احمد مشهور به «ملای جزیری» می باشد.
مه لای جزیری علاوە بر زبان کردی بە فارسی، عربی و ترکی نیز مسلط بود، و علاقە زیادی بە اشعار حافظ و عبدالرحمان جامی داشت.
ملای جزیری شاعری بلند پایه است. بیشتر اشعار او عاشقانە و عرفانی و به گویش کرمانجی است.
مهمترین اثر وی دیوان شعر می‌باشد کە در بلندترین جایگاه فصاحت و بلاغت قرار دارد.
دیوان ملای جزیری در برلین، روسیه، آلمان و سوریه به چاپ رسیده‌است. در سال ۱۳۶۱ شمسی دیوان ملای جزیری همراه با مقدمه و شرح ماموستا «هه‌ژار» در تهران به چاپ رسید.
این عارف برجسته بعد از ۷۵ سال تلاش و کوشش در عرصه فرهنگ و ادبیات کوردی در سال 1640م دارفانی را وداع و در جنوب مدرسه حمراء واقع در جزیره بوتان بە خاک سپردە شد.
✍ د. محمدباقر پیری
/channel/kurdokurdistan
انا لله وانا الیەراجعون
ماڵ ئاوایی دەنگەوەشەکەو هەورامانی
بە داخەوە ئاگادارێ کریایمێ مامۆسا #جەمیل_نەوسوڎی کۆچی هەتاهەتاییش ڪەردەن
ماواش بەهەشت و ڕۆحش شاڎ بۆ
جمیل نوسودی هنرمند برجستەی هورامان بەدیار حق شتافت.
/channel/kurdokurdistan
#تنگەی_کورد
تنگ کُرد یا تنگ آبی، تنگەای طولانی است که با شیبی تند دامنه جنوب غربی کوهستان منگشت را شکافته است.
کوه منگشت یکی از کوهستان‌های شهرستان‌های باغملک و ایذه، و لردگان و دیشموک است، بیشتر کوه منگشت در شهرستان باغملک قرار دارد.
در اوج گرما و شرجی #خوزستان در طول مسیر و منطقه تنگ کرد نسیم خنک و دمایی حدود 20 درجه را تجربه می کنید. در تنگ کرد آبشارهای زیبایی که ارتفاع بعضی از آنها بیش از 15متر است به وجود آمده و درختانی همچون بلوط و بن و کلخنگ و انجیر و مو و گردو و ... وجود دارد. مسیر این تنگه طولانی و سنگلاخ و در بعضی مواقع صعب العبور است. وجه تسمیه این منطقه به این خاطر است که سکونتگاه اولیه طایفه #کرد_حسین_خانی می باشد.
✍ محمدباقر پیری
/channel/kurdokurdistan
چرا کُردها زودتر به استقبال بهار و نوروز می‌روند؟
«شوان» و «ژوان» دو جوان زیبا و دلداده دست در دست هم و دوشادوش خانواده و دوستانشان مشغول رقص کُردی‌اند اما این مراسم ازدواج آنها نیست ...
«شوان» و «ژوان» دو دلداده جوان و زیباروی کُرد که دست در دست هم و پای‌کوبان مشغول انجام رقص کُردی‌اند، شاید فکر کنید آنها در مراسم جشن ازدواج‌شان‌اند اما این طور نیست این شادی و هلپرکی [هەڵپەرکێ] به بهانه آمدن بهار و نوروز است که در سراسر کردستان همراه با روشن کردن آتش زودتر از دیگر سرزمین‌های نوروز به پیشواز آن می‌روند!
مراسمی از سمفونی رنگ ها و سازها که همانطور که اشاره شد نه عروسی در آن برگزار می‌شود و نه جشن قهرمانی پهلوانی ست و نه پیروزی کاندیدایی در انتخابات، بلکه خبر از رستاخیز زمین است و آمدن نوروز هزار رنگ، با امید رخت بر بستن تلخی و سیاهی که بر زندگی‌ها جا خوش کرده است و باید رخت بربندد و برود.
تمایزات تقویم کُردی
در کردستان و بنا بر تقویم کُردی بهار در زمستان زاییده می‌شود و در اوایل اسفند بعد از کوچ کردن چله دوم زمستان، در پایان آخرین روز بهمن ماه، بهار مهمان سرزمین زاگرس می‌شود، گل‌ها روئیده می‌شوند و سفیدی زمین در خود سبزی می‌رویاند تا پرندگان آوای آمدن حال نو رو نغمه خوان شوند.
نوروز عمومی‌ترین و مهمترین جشنی است که در کردستان گرامی داشته می‌شود و پس از گذشت هزاران سال هنوز جوهره اصلی آن حفظ شده، اگرچه که آداب و رسومی نیز طی یک سده اخیر به آن افزوده شده است.
جشن نوروز در برخی از روستاهای کردستان در اوایل اسفندماه برگزار می‌شود و رفته رفته تا پایان این ماه روستاهای دیگری نیز به ویژه در منطقه هورامان این جشن را برپا می‌کنند، اما جشن اصلی نوروز همان غروب روز پایانی اسفندماه است که در همه مناطق کردستان (چه در ایران چه در ترکیه، عراق و سوریه) به مانند دیگر شهرها و روستاهای سرزمین نوروز در ایران، افغانستان، پاکستان، تاجیکستان و ... برگزار می‌شود.
برافروختن آتش و هه‌لپرکی کُردی (رقص کُردی) از آداب اصلی گرامی‌داشت جشن نوروز در منطقه کردستان محسوب می‌شود و مردم این منطقه با پوشیدن لباس‌های کُردی رنگارنگ در این جشن حضور می‌یابند.
کُردها نیز با رویاندن سبزه در ظرفی کوچک در خانه به پیشواز نوروز میرفتهاند. در گذشته مرسوم بوده که خانه را چند روز مانده به عید جارو می‌کردند تا پلیدی‌ها و زشتی‌ها را بزدایند و سپس جارو را در کوزه‌ای قدیمی آتش زده و خاکستر ناشی از سوزاندن پلیدی‌ها را با همان کوزه در بیرون از خانه بر زمین می‌کوبیدند.
رسم دیگری نیز که در منطقه کردستان وجود داشته است بردن عیدانه برای نوعروس‌ها و دختران نامزد کرده از سوی خانواده داماد با عنوان (خوانچه) بوده که شامل کله قند، لباس، عطر، آینه، آجیل، میوه، شیرینی و حتی غذا بوده است.
علاوه بر این زنان این منطقه در روز آخر سال، تخم مرغ می‌پختند و سپس با پوست پیاز یا رنگ‌های رنگرزی آنها را تزیین می‌کردند، این تخم مرغ‌ها، آجیل، خشکبار، شکلات و شیرینی را در ظرفی به عنوان عیدانه برای همسایه خود می‌بردند.
مردم کردستان یک روز مانده به تحویل سال و یا آخرین شب جمعه سال به سر مزار مردگان خود می‌رفتند و فاتحه‌ای نثار روح درگذشتگان می‌کردند.
همچنین مرسوم بوده که برای خانواده‌های عزادار لباس نو می‌برند تا عزایشان را بشکنند، یا به احترام خانواده‌هایی که عزادار بودند و اولین جشن پس از فوت عزیزشان (نوجشن) آنها محسوب می‌شد همسایه آنها آتش نوروز را برپا نمی‌کردند.
برخی از این آداب و رسوم و آیین‌ها هنوز در منطقه کردستان پابرجاست و برخی دیگر کمرنگ و یا به طور کلی منسوخ شده است، اما برپا داشتن جشن نوروز همچنان با برافروختن آتش و شادی و شادمانی هه‌لپرکی کردی برگزار می‌شود.
نوروز بهانه‌ای برای در کنار یکدیگر بودن، همبستگی و همدلی است و در کنار آن رسیدگی به خانواده‌های بی‌بضاعت و نیز فراموش کردن بدی‌ها و دلخوری‌ها یکسال گذشته نیز می تواند از دیگر جلوه‌های زیبای نوروز باشد.
در سال‌های اخیر جشن نوروز در روستاهای کردستان رنگ و بوی زیباتر و پر هیاهوتری به خود گرفته است و با برپایی مراسم رقص کُردی «هه‌لپرکی» و نواختن ساز و دهل، در پیش کشیدن نوروز و آمدن بهار و جذب مهمان و توریست‌ها، گام برمی‌دارند تا کردستان زیبا را که در دامنه زاگرس و کنار سیروان خروشان، آرمیده و با آمدن بهار گویی دوباره بیدار و زیباتر از همیشه شده است را بهتر به دنیا بشناسانند.
گزارش از نشمیل علیمرادی
/channel/kurdokurdistan
#زبان_آذربایجان
«سفینه تبریز» سندی ارزشمند برای شناخت زبان پیشین آذربایجان
کتاب سفینه‌ی تبریز مجموعه‌ای خطی است که در سال‌های ۷۲۱ تا ۷۲۳ هجری قمری توسط ابوالمجد تبریزی در تبریز گردآوری شده است.
ابوالمجد در صفحه ۳۴۰ از این نسخه‌ی خطی چند بیت شعر #پهلوی را با عنوان زبان تبریزی ارائه داده است که نشانگر فراگیر بودن این زبان در تبریز آن دوران است.
در این کتاب هیچ نمونه‌ی شعری و یا نوشتاری به زبان ترکی ارائه نشده است و نیز هیچ اشاره‌ای به سخن گفتن مردم تبریز و آذربایجان به زبان ترکی نشده است و این مهم نشانگر این است که در آن مقطع تاریخی هنوز زبان مردم تبریز و آذربایجان دچار دگرگونی نشده بود.
👈 اصل نسخه‌ی خطی کتاب سفینه‌ی تبریز هم‌اکنون در مرکز آرشیو کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگهداری می‌شود.
/channel/kurdokurdistan
لینک مصاحبه در خبرگزاری بیتوته
https://www.beytoote.com/news/social/mbnews8603.html
لینک مصاحبه روزنامەی شرق با د. محمدباقر پیری در مورد خاستگاه نوروز چشمیدر
https://www.sharghdaily.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-100/920467-%D8%AE%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DA%86%D8%B4%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%B1
کوچ ایرانیان به هندوستان
✍ محمود فاضلی بیرجندی
زمانی که حافظ بسرود که آوای زبان فارسی طوطیان هند را شکرکن می‌کند از بیم گزمگان نگفت که چرا زبان فارسی به بنگاله رفته است!
👈 کوچ ایرانیان به هندوستان از رخدادهایی است که از زمان افتادن ساسانیان درگرفته و تا نزدیک روزگار کنونی برپا بوده است.
کتابچه‌ای به نام «ایرانشاه»، نوشته استاد پورداوود به همین رخداد بزرگ دردبار پرداخته است.
به نوشته ایرانشاه، پس از برافتادن ساسانیان بسیاری از ایرانیان سر به کوه و بیابان نهادند. آنان که پشت در پشت در شهرهای بزرگ و شکوهمند می‌زیستند چندین سده کوهستان‌های خراسان را پناهگاه خویش کردند. چون خراسان هم به دست تازشگران افتاد، ناچار روانه آبخست (جزیره) هرمز شدند که جای مغان بود و نام از همان زمان دارد.
چون زندگانی در آبخست هرمز بر ایرانیان سخت شد، میهن نیاکانی را بدرود گفتند و رهسپار هندوستان شدند.
تنها نوشتار دیگر در این باره دفتری است کوچک به نام «قصه سنجان» که بهمن کیقباد در آن، سرگذشت کوچ‌ها و کوچندگان از ایران تا به هند را سروده است. روی راستین داستان شکرشکنی طوطیان هند!
هر کس که بخواهد سرگذشت ایرانیان را پس از افتادن ساسانیان بداند، ناچار است در قصه دردناک سنجان بنگرد.
ایرانیان در هند، در گجرات ماندند و نشیمنگاه خود را «سنجان» نامیدند. به یاد چندین آبادی در ایران که برخی از آن نام سنگان دارد.
آداب و آیین‌های ایرانی را زنده داشتند. یکی از آن، پیوند زناشویی و خطبه ایرانی خواندن و تعیین مِهریه عروس از زر سرخ نِشابور.
دسته‌هایی از ایرانیان هم به چین رفتند که درباریان و سپاهیان پیروز، پسر یزدگرد سوم، بودند، و آتشکده‌هایی بنهادند.
دسته‌هایی از عیسویان ایرانی نیز از دست تازشگران از راه بصره به هند گریختند.
از این همه ایرانیان هند، چند سنگ‌نبشته بمانده. تاریخ یکی از آنها مهر سال387 خورشیدی.
آنان سیصدسال بعد، از گجرات به دیگر شهرها رفتند.
اما در هند هم از دست تازشگرانی که فردوسی ایشان را از «دشت نیزه‌وران» خوانده زنهاری نماندند.
تازشگران در سده هشتم به هندوستان رسیدند و ایرانیان را از دم شمشیر گذراندند. سال ۸۶۲ خورشیدی شهر سنجان را گرفتند.
ایرانیان باز پریشان شدند و به کوه‌ها پناهیدند. این بار به کوهستان بهاروت هند. اندران جا آتش بهرام را برنشاندند که به نام ایرانشاه نامیده می‌شد و آن را از ایران برده بودند.
زمانی به شهری خوش آب و هوا در هند رسیدند و چون به یاد ساری در ایران افتادند آنجا را نوساری نامیدند. این نام تاکنون بر این شهر بمانده.
ایرانیان هند تا همین اواخر در سختی‌ها گذرانده‌اند. گاه تازیان، گاه عیسویان، و گاه هندویان بر سر ایشان ریخته‌اند. هندوان بر ایشان تاخت آوردند که آگاهی نداشتند و گاوان را می‌کشتند. تیمور هم که به هند تاخت ایرانیان بسیاری را بکشت.
اما آنان در همه روزگاران، سربلند زیستند و نیکی و نیکوکاری را ننهشتند. فردیناند یوستی دانشمند آلمانی گفته است: شرافت ایرانیان را باید در نزد پارسیان(زرتشتیان) هند جست.
از زمانی که انگلیسیان بر هندوستان چیر آمدند زمانه به روی پارسیان لبخند زد.
دوره معاصر بهترین برهه زندگانی آنان در ۱۴ سده گذشته بوده که توانستند کسانی از خود را به ایران بفرستند و پیوندهای دیرین را نو کنند.
استاد پورداوود در انجام گزارش خود آورده‌اند که هزار سال بیشتر است که ایرانیان به خاک بیگانه پناهیده‌اند. اما آتش مهر ایران در دل‌های آنان فروزان است.
نگارش ایرانشاه در اسفند ۱۳۱۴ انجام یافته. زمانی که استاد در هندوستان سرگرم گزارش اوستا بوده‌اند و این دستیافت وارسی‌های ایشان در زندگانی ایرانیان است.
«ایرانشاه» ۲۶ برگ دارد. نزدیک ۳۰ برگ هم عکس‌هایی از چهره ایرانیان هند و سازه‌هایی دارد که آنجا بنهاده‌اند. گواه آن که در سختی‌ها هم به تن‌آسانی نگذرانده‌اند.
استاد پورداوود به روزگاری می‌زیست. در آرامش و امان. حافظ هم اگر می‌بود، بی‌واهمه می‌سرود تا آیندگان بدانند که طوطیان هند از چه روی شکرشکنی کرده‌اند!
چنان شکرشکستنی دردناک! دردناک و خونین.
/channel/kurdokurdistan
🔹نەۆروزو چەشمیەری
🔸نەورۆزی چەشمییەر
▫️نوروز چشمیدر
/channel/kurdokurdistan
مراسم باشکوه نوروز روستای هشمیز سنندج
/channel/kurdokurdistan
پیرۆز بێت ڕۆژی جل و بەرگی ڕەسەنی کوردی
/channel/kurdokurdistan
🔹شوێنی ژیانی #کوردانی وڵاتی #یەمەن لە پارێزگای مەحویت کە بە هۆی بۆردومانی فڕۆکە جەنگییەکانی ئەمریکا و ڕۆژئاوایەکانەوە بەشێکی زۆریان ڕووخاوە.
🔸مکان زندگی کردهای یمن در استان محویت که به دلیل بمباران های آمریکا و هم پیمانش بخش زیادی از آنها تخریب شده است.
/channel/kurdokurdistan
٨ ی مارس رۆژی جیهانی ژنان له هه‌موو دایكان و ژنانی ئازادیخوازی جیهان پیرۆز بێ
/channel/kurdokurdistan
#کوردها در کشور #رومانی
این عکس مربوط به سال 1915م باربران کورد از شهر کنستانتا رومانی است، که توسط یوجین پیتارد انسان شناس سوئیسی که در سال 1962 درگذشت، گرفته شده است.
/channel/kurdokurdistan
🔳 جەمشید عەندەلیبی ئاهەن ساز و زەل ژەن گەورەی ئیران به ره حمه ت خوواچوو،.
جەمشید عەندەلیبی له روژ دووانزەی نەوروز مانگ له سال 1336 له شار سنه به دنیا هات.
ئه م خووا عەفو کردگه له ئەوەڵەو بێ سوواکار زەل ژەنی فیربوو ودوای ئەوه وەخته، چو بو دانشگاه تاران و ئاشنا بوو له تەک حسین عوموومیه بەشێوەیک تکنییکی و خاستر ئیدامەی به فێربوون ساز زەل کرد. ئەو و راسای خوینیاک ئایینی ئیرانیه له لای نەسرولای ناسح پوور و نورعەلی برومەندو حەمه رزای لوتفییه و فیربوو.
سووا عەندەلیبی له نیشانگەلێک وەک: بیداد،
نەوا،
دەسەکان،
دووکەڵ خوەش بو،
ئاسمان عشق،
یاد روژگار،
بی ئاورووی دل،
پەیام فینیک،
دل مەجنون و
سەروچەمان
له گەر حەمه رەزای شەجەریان هاوکاری نزیکیکی بوو...
روحی شادبت🙏
ئاهه ن- نون درشت= آهنگ
زه ل ژه ن= نوازنده نی
روژ= روز
دووانزه-نون درشت= دوازده
نه وروزمان-نون درشت= اسفندماه
سووا= استاد
فیربوون= آموختن،یادگیری
خوینیاک= موسیقی
ئایین= سنت
نیشان= آثار
خوه ش بو= عود
دووکه ل= دود
هاوکاری= همکاری
راسا= ردیف
☝️ادبیات کوردی اردلانی
رضاشریعتی پور
/channel/kurdokurdistan
▪️جمشید عندلیبی آهنگساز و نوازندەی برجستەی نی درگذشت.
جمشید عندلیبی متولد ۱۲ اسفند ۱۳۳۶ در سنندج بود، وی نواختن نی را ابتدا بدون استاد فراگرفت و سپس با حضور در دانشگاه تهران و آشنایی با حسین عمومی به ادامه فراگیری تکنیک‌های ساز نی پرداخت. او ردیف موسیقی سنتی ایرانی را نزد نصرالله ناصح‌پور و نورعلی برومند و محمدرضا لطفی آموخت.
عندلیبی در آثاری همچون بیداد، نوا، دستان، دود عود، آسمان عشق، یاد ایام، رسوای دل، پیام نسیم، دل مجنون و سرو چمان با محمدرضا شجریان همکاری نزدیک داشته است.
روحش شاد
/channel/kurdokurdistan
جهان يادگارست و ما رفتنی
به گيتی نماند به جز مردمی ...
👈 اگر مطالب کانال
" ناوەندی لێکۆڵینەوەی مێژووی کورد و کوردستان"
(مرکز پژوهشی تاریخ کرد و کردستان)
را مفید می دانید، آن را بە سایر علاقمندان معرفی و آنها را به کانال خودتان دعوت کنید.
/channel/kurdokurdistan
گۆڕی #مەم و #زین لە ناوچەی جەزیرە (بۆتان)، ئەو دو عاشقەی بەسەرهاتەکەیان بۆتە داستانێکی خۆشەویستی و دەیان چیرۆک و لاوک و حەیرانیان لە سەر گێڕاوەتەوە، شاعێری گەورەی کورد #ئەحمەد_خانی بەسەرهاتی ئەو دو عاشقەی کردووەتە شێعری زۆر جوانی عاشقانەو حەماسی.
/channel/kurdokurdistan
🔹هێندێ لە کەسایەتیە دیارەکانی کورد لە وڵاتی میسر
🔸برخی از شخصیت های برجسته کورد در کشور مصر
/channel/kurdokurdistan
مصاحبەی شیروان یاری خبرنگار روزنامەی شرق با مدیر موسسەی "ناوەندی لێکۆڵینەوەی مێژووی کورد و کوردستان" د. محمدباقر پیری در مورد خاستگاەتاریخی نوروز
#چشمیدر،
#پالنگان،
#دێوزناو،
#الک و...
/channel/kurdokurdistan
https://kurdishbookhouse.com/100-1123/
بازتاب مصاحبە روزنامەی شرق با د.محمدباقر پیری در مورد خاستگاە نوروز چشمیدر در سایت خانە کتاب کُردی
/channel/kurdokurdistan
🔹کوردستانی ژێر دەسەڵاتی عوسمانی، شاری وان، ساڵی ۱۹۰۲ی زایینی،( ۱۲٨۱ی هەتاوی) له ئەڕشیڤی قەدیمی دەوڵەتی عوسمانی.
🔸شهر وان در کردستان ترکیه، سال ١٢٨١ ه.ش، آرشیو دولت عثمانی
/channel/kurdokurdistan
🔹احمد آغا شکاک برادر اسماعیل آغای سمکو و عیسی خان شکاک پسر عموی اسماعیل آغا در سال 1928م کردستان عراق
🔸ئەحمەدئاغای شکاک برای ئیسمایل ئاغای سمکو و عیساخان شکاک کوڕە مامی ئیسمایل ئاغا ساڵی ١٩٢٨زاینی باشوری کوردستان
سپاس بو کاک بێهزاد نەوەی ئیسمایل ئاغای سمکو
/channel/kurdokurdistan
کتێب پڕ بایەخترین دیاری
سپاس و خۆشەویستی بۆ مامۆستا ئارەش ئەفزەڵی شاعێر و نوسەری دیاری کورد لە شاری هەرسین بۆ ناردنی کتێبی (دستور زبان کُردیِ لَکی) کە کتێبخانەی "ناوەندی لێکۆڵینەوەی مێژووی کورد و کوردستانی" پێ دەوڵەمەند کرد و هەر وەها سپاسی مامۆستا بهروزی افتخاری نیا وخاتو مژگان کاوسی دەکەم. بەردەوام تەمەن درێژ بن.
/channel/kurdokurdistan
