Telegram-канал lhotsegroup - تور گردشگری و کوهنوردی لوتسه ‌اصفهان: Unsorted

تور گردشگری و کوهنوردی لوتسه ‌اصفهان

20 Feb 2021 20:03

گروه طبیعت گردی لوتسه
روز جهانی راهنمایان گردشگری گرامی می دارد و به تمامی راهنمایان تبریک عرض می نماید

تور گردشگری و کوهنوردی لوتسه ‌اصفهان

20 Feb 2021 08:07

#معرفی_قلل_اشترانکوه
کول جنو
کول جنو یا کی تو کوچولوی ایران بی گمان یه از جذاب‌ترین و زیباترین قله های کشورمان است و به باور بسیاری از کوهنوردان شانه به شانه گرده آلمان‌ها در منطقه علم کوه دو تا از نفسگیرترین قله های ایران محسوب می‌شوند به ویژه در فصل زمستان.
راه دست یابی به این تیغه خیره کننده از دو مسیر روستای کمندان ازنا در تمام فصول و البته یک مسیر ویژه فصل تابستان و اوایل پاییز و قبل از شروع بارش‌ها از دره دایی الیگودرز امکان پذیر است، از روستای کمندان در فصل خشک سال به طور معمول از پای کار تا کمپ ارش،که درست روبروی دره معروف تونل برفی ازنا قراردارد حدود نیم ساعت پیمایش و از آنجا تا سراب شاه تخت سی دقیقه در مجموع یک ساعت و از سراب تا چشمه ناصر هم یک ساعت و نهایت از چشمه ناصر تا پناهگاه نیم ساعت که در مجموع دو ساعت ونیم الی سه ساعت بطور معمول پیمایش می‌شود، و ناگفته نمایند که مسیر نامبرده در فصل زمستان تا سراب شاه تخت یکی میباشد ولی از سراب نام برده با تغییر جهت و رفتن بسوی یال زیر پناهگاه که از ابتدای دره هزار بهمن به تدریج شروع به اوج گرفتن می‌نماید و نهایت انتهای این یال به پناهگاه کامران سلیمانی ختم می‌شود و پیمایش مسیر نامبرده در فصل سرما بسته به میزان بارش برف بین 4الی 8ساعت متغیر میباشد، و تا رسیدن به پناهگاه در فصل بارش‌ها معمولا به کرامپون و کلنگ نیاز نمی‌باشد، آب به اندازه کافی در تمام فصول تا پناهگاه دسترس قرار دارد، و امامسیر دوم که از سمت دره دایی الیگودرز صورت می‌گیرد مناسب فصل خشک و تابستان میباشد که پس از 45کیلومتر جاده آسفالت و حدود 12کیلومتر جاده خاکی که در اواسط پاییزتا اواسط بهار معمولا مسدود میباشد امکان پذیر میباشد و پس از رسیدن به پارکینگ دره دایی تا پناهگاه کمتر از یک ساعت پیموده می‌شود،
پس از رسیدن به پناهگاه بسته به یک یا دو روزه بودن برنامه، ادامه مسیر در دستور کار قرار می‌گیرد، که در فصل تابستان بدونه نیاز به ابزار خاصی و البته آشنایی مقدماتی با اصول سنگنوردی به سوی تیغه مورد نظر رهسپار می‌شویم از پناهگاه تا تیغه مورد نظر کمتر از یک ساعت پیموده می‌شود و با عبور از تروارس پشت پناهگاه و گذشتن از آبشار معروف این قسمت بسوی یال خاکی که در مسیر پاکوب قرار دارد حرکت کرده و با پیمایش این یال خاکی بسوی تیغه کولجنو که اکنون کاملا قابل مشاهده میباشد ادامه مسیر می‌دهیم، از همین ابتدای تیغه با اصول سنگنوردی به آرامی شروع به صعود مینماییم و البته مهمترین قسمت کراکس تیغه هم همین 70متر ابتدای تیغه است نیازمند دقت بالاتریست و البته افراد ضعیفتر تیم را می‌توان در این قسمت با زدن یک کارگاه حمایت کرد پس از سوار شدن بر تیغه یاد شده مسیر ساده تر می‌گردد تا رسیدن به هرم دوم و نهایت رسیدن به آخرین هرم قله به جز یکی دو تیکه چند متری که بازهم کمی دقت بیشتر می‌طلبد تا رسیدن به قله مشکل خاصی نیست، پس از رسیدن به قله برای اجتناب از فرود از قله از مسیر پشت قله معروف به شصت خدا فرود را آغاز میکنیم، پیمایش تیغه بسته به تعداد نفرات زمانی بین یک ساعت ونیم تا 3ساعت وقت می‌برد و فرود از قله تا تراورس شصت خدا یک ساعت و از آنجا تا رسیدن به پناهگاه نیز یک ساعت زمان می‌برد ودر مجموع درفصل تابستان و بطور کلی فصول خشک مسیر مشکل خاصی با رعایت اصول ایمنی پیش نمی آید، اما بر خلاف فصل خشک در فصل زمستان و همچنین اواخر پاییز و اوایل بهار این قله چهره ای کاملا متفاوت و پر چالش به خود می‌گیرد بطوریکه یکباره از صعود چند صد نفره در فصل خشک به اندازه تعداد انگشتان پا و دست در فصل زمستان نمی‌رسد و همین مطلب بیانگر اهمیت صعود زمستان این زیبای کوچک ولی وحشی میباشد، زمان اندک صعود در فصل زمستان وفرصت اندک برای ایجاد کارگاه در هر قسمت از تیغه، سرمای زیاد، بهمنگیر بودن مسیر و از همه مهمتر گم شدن در مسیر برگشت که تا بحال منجر به چندین حادثه تلخ در سطح ملی گردیده است از عمده ترین چالش‌های قله یاد شده میباشد، آشنایی کامل با اصول درای تولینگ و متکی بودن هر کوهنورد به پتانسیل شخصی خویش و انتظار نداشتن از همطناب و همنورد خویش از ملزومات اصلی صعود زمستانه این قله سرکش میباشد. به جز مسیر تیغه این قله از چندین مسیر صعود دیگری برخوردار است، و شاید مهمتر از مسیر تیغه ومشکلتر از آن بویژه در زمستان مسیر قبله میباشد که درست در امتداد خط الاراس اصلیست جایی که به قله ختم می‌شود و در زمستان بیش از 5طول صعود کرده ای و کاملا فنی وبصورت کاملا دیواره نوردی انجام می‌گیرد و نهایت نفرات دو الی سه نفر بیشتر توصیه نمی‌شود که البته در تابستان مسیر یاد شده به جز 30متری زیر قله نیاز به حمایت آنچنانی نیست و دست یه سنگ قابل دست یابی ست ،،