✨عشق دقیقا هستی شماست...
اما این عشق تقریبا غیرممکن شده است، اجتماع اجازه اش را نمی دهد. اجتماع شما را در شرایطی قرار می دهد که عشق غیرممکن میشود.
انسان منحرف شده است، انسان اگر از ابتدا منحرف نشده بود به مرحله بردگی نزول نمی یافت.
سیاستمداران و کشیش ها در طی سالها توطئه عمیقی کرده اند. آنها بشریت را به گروه بردگان تنزل داده اند.
آنها امکان هرگونه طغیان و شور را در انسانها نابود می کنند و عشق طغیان است، چرا که عشق فقط به قلب گوش می دهد و ابداً به چیز دیگری اهمیت نمی دهد.
عشق خطرناک است چرا که شما را منفرد می سازد و دولتها و کلیساها ابداً انسان های منفرد نمی خواهند. آنها انسان نمی خواهند، بلکه گوسفند می خواهند.
آنها مردمی میخواهند که فقط شبیه انسان باشد اما روحشان کاملا له شده باشد، و عمیقا صدمه دیده باشد و این به نظر می رسد که تقریبا غیرقابل ترمیم باشد.
و بهترین راه تخریب انسان تخریب خودجوشی عشق اوست.
اگر انسان عشق بورزد، دیگر ملل مختلف نمی تواند وجود داشته باشند؛ زیرا ملل براساس تنفر به وجود می آیند.
اگر عشق پایدار شود، مرزها ناپدید میشود.
کشیش ها و سیاستمداران دشمن بشریت اند. آنها دو توطئه گر هستند، زیرا سیاستمداران میخواهند بر جسم شما حکومت کنند و کشیش ها میخواهند بر روح شما حکومت کنند. و راز هر دو یکی است، نابودی عشق
پس از آن انسان چیزی نیست جزء یک وجود تهی، تو خالی بودن و بدون مفهوم.
پس از آن میتوان هر کاری با بشریت کرد و هیچکس هم طغیان نخواهد کرد. هیچکس شهامت لازم را ندارد تا طغیان کند.
"اشو"
@light_consciousness 💜✨
✨پس نحوه زندگی شما تنها به خودتان ارتباط ندارد.
اینکه نسل گذشته از کارهای خود رها شود و نسل آینده هم رنج نکشد به نحوه زیستن شما بستگی دارد.
سعادتی که در طول عمر خود به دست میآورید هم میتواند بر کسانی که پیش از شما و پس از شما می آیند اثر گذار باشد.
@light_consciousness 💜✨
آزادی ات را پس بگیر
از تمام مسموم کنندگانی که شادی و لذت را در زمین کشته اند...
از جامعه ، خانواده ، سیاسیون ، مذهبیون و ....
آزادی ات را برای بودن پس بگیر
برای عشق ورزیدن ...
سپس زندگی نیایش خواهد بود ..
سپس زندگی وجد و سرور خواهد بود ..
🖋اشو
@light_consciousness 💜✨
There must be lights burning brighter somewhere
Got to be birds flying higher in a sky more blue
If I can dream of a better land
Where all my brothers walk hand in hand
Tell me why, oh why, oh why can't my dream come true
Oh why
There must be peace and understanding sometime
Strong winds of promise that will blow away the doubt and fear
If I can dream of a warmer sun
Where hope keeps shining on everyone
Tell me why, oh why, oh why won't that sun appear
We're lost in a cloud
With too much rain
We're trapped in a world
That's troubled with pain
But as long as a man
Has the strength to dream
He can redeem his soul and fly
Deep in my heart there's a trembling question
Still I am sure that the answer, answer's gonna come somehow
Out there in the dark, there's a beckoning candle, yeah
And while I can think, while I can talk
While I can stand, while I can walk
While I can dream
Oh, please let my dream
Come true
Right now
Let it come true right now
Oh yeah
✨زندگی نه رنج است نه سعادت. آن چیزی است که شما میسازید. زندگی هیچ ویژگی ذاتی ندارد.
دنبال معنای زندگی نباشید!
فقط نگاه کنید، همین.
این ویژگی اساس جست و جو گران معنوی است، زیرا زندگی به دیدن چیزهایی که وجود دارد مربوط است، نه چیزی که شما دوست دارید ببینید.
@light_consciousness 💜✨
✨به یاد داشته باشید که زندگی، یعنی تغییر! هر لحظه در دسترس تغییرات جدید باشید.
هنگامی که انسان به چیزهای قدیمی میچسبد تغییری رخ نمیدهد.
در واقع به این ترتیب، فرآيند تغییر متوقف میشود. تغییر همیشه با چیزهای جدید اتفاق می افتد. مردم به چیزهای قدیمی میچسبند، چون احساس میکنند آنها برایشان امن، راحت و آشنا هستند.
با چیزهای قدیمی زندگی کردهاید، آنها را میشناسید و دربارهشان اطلاعات کافی دارید. هر چیز جدید برایتان ناآشناست و از آن هیچ نمیدانید، پس ممکن است اشتباه کنید و به همین دلیل میترسید، به چیزهای قدیمی میچسبید و جاری بودن را متوقف میکنید.
✨گذشته تمام شده است و هرگز باز نمیگردد. قلب خود را به آنچه پیش رویتان است، باز کنید. از موهبت های فراوان زندگی سپاسگزاری کنید ولی هرگز به آن نچسبید.
در این صورت زندگیتان رشد میکند و بالغ میشود. هر گام جدید، غنایی تازه به همراه دارد و هنگامی که زندگی تبدیل به پویایی شود، با فرا رسیدن مرگ به قدری غنی هستید و به اندازهای آگاهی دارید که مرگ نمیتواند چیزی از شما بگیرد. مرگ به سراغ کسانی میرود که زندگی نکردهاند.
@light_consciousness 💜✨
زندگی فقط می تواند وقتی موجود باشد که هنوز چیزی ناقص است و باید کامل گردد. زندگی تلاش برای کامل کردن نقص است. زندگی فزون طلبی برای زیبا ساختن زشتی ها است. وجود چیزی نقص دار برای تداوم زندگی الزامی است؛ برای اینکه زندگی به رشد و جریان ادامه دهد.
زندگی در واقع "زیستن" است. عشق نیست،عشق ورزیدن است. رابطه نیست، ربط یافتن است. آواز نیست، آواز خواندن است. رقص نیست، رقصیدن ست.
زندگی کوتاه است و انرژی محدود، و با این انرژی محدود، ما باید نامحدود را بیابیم؛ با این زندگی کوتاه، ما باید ابدیت را بیابیم. چه وظیفۀ خطیری!چه چالش بزرگی!
پس بیا و به خاطر مصائب بی اهمیت نگرانی به خود راه نده.
#اشو
@light_consciousness 💜✨
ببخش!
بخشش، تعبیر ديگریست از داشتن نگاهی ژرف نسبت به رفتار و کردار دیگران.
وقتی میدانی دیگران از سر ناآگاهی و بر اساس ایگو خویش عمل میکنند، به راحتی از کنار آنها میگذری، بی آنکه غبار کدورتی بر جامه جان تو بنشیند.
@light_consciousness 💜✨
عشق به شکل رابطه نمود می یابد ولی در خلوتی ژرف آغاز می شود. عشق به شکل برقراری رابطه ابراز می شود، اما منبع عشق در برقراری رابطه نیست، منبع عشق در مراقبه است.
کسی که می داند چطور با خود خلوت کند، می داند چطور به اشراق برسد.
خلوت یعنی مراقبه!
وقتی که در خلوت خویش خوشحالی، وقتی که وجود آن دیگری برایت حاجت نیست، آنگاه لایق عشقی!
@light_consciousness 🤍✨
شادمانی هنگامی روی می دهد که تو با زندگیت هماهنگ هستی.
چنان همساز که هر آنچه انجام می دهی مایە مسرت توست.
اگر عاشق کاری باشی که می کنی،اگر عاشق طریقۀ زندگیت باشی، آن وقت در حال مراقبه ای.
آن وقت هیچ چیز حواست را پرت نخواهد کرد.
وقتی چیزها حواس تو را پرت میکنند، این خود نشانۀ آن است که تو واقعا به آن چیزها علاقمند نیستی.
✨به نظرت تا بحال لحظات زندگیت رو با عشق گذروندی؟
@light_consciousness 💜✨
✨کازانتزاکیس تعریف میکنه
که در کودکی پیله ابریشمی رو روی درختی میبینه.
درست زمانی که پروانه خودش رو آماده میکنه تا از پیله خارج شه کمی منتظر میمونه اما خروج پروانه طول میکشه، پس تصمیم میگیره به این فرایند شتابی ببخشه.
با حرارت دهنش پیله رو گرم میکنه تا اینکه پروانه خروجش رو آغاز میکنه امه بال هاش هنوز بسته بودن و کمی بعد میمیره...
کازانتزاکیس میگه:
«بلوغی صبورانه با یاری خورشید لازم بود، اما من انتظار کشیدن نمیدانستم. آن جنازه کوچک تا به امروز، یکی از سنگینترین بارها بر روی وجدانم بوده اما همان جنازه باعث شد بفهمم که یک گناه کبیره وجود دارد :
فشار آوردن بر قوانین بزرگ کیهان...
اینجا بردباری لازم است و نیز انتظار زمان موعود را کشیدن و با اعتماد راهی را دنبال کردن که خداوند برگزیده است»
🖋پائولو کوئیلو
✨نظر شما درباره این نوشته از کازانتزاکیس چیه؟
@light_consciousness 💜✨
✨آنچه را که انکار میکنید درواقع تایید میکنید
✨آنچه را که رد میکنید به آن زندگی میبخشید
@light_consciousness 💜✨
رنج هنگامی آغاز می شود که در ذهن وضعیتی برچسب بد یا نامطلوب میزنی.
وضعیتی را نمی خواهی و این آزردگی و طرد، آن وضعیت را شخصی می کند و یک "منِ" واکنشی به وجود می آورد.
نامگذاری و برچسب زدن عادتی هستند، اما می توان این عادت را کنار گذاشت.
با موارد کوچک شروع به تمرین "نام ندادن" کن.
اگر به هواپیما نرسیدی، فنجانی را انداختی و شکسته یا لیز خوردی و در گل به زمین افتادی آیا می توانید تجربه ات را بعضیا دردناک ننامید آیا میتوانی بیدرنگ "هستن" آن لحظه را بپذیری؟
چیزی را بد نامیدن در درونت انقباض عاطفی ایجاد می کند.
هنگامی که بدون نامگذاری اجازه میدهی وضعیتی "باشد" ناگهان نیروی بسیار زیادی در اختیارت قرار میگیرد.
انقباض تو را از آن نیرو، نیروی زندگی جدا می کند.
@light_consciousness 💜✨
✨هر فرد یک آزادیست،یک آزادی ناشناخته؛ آزادی ای غیر قابل پیش بینی و غیر قابل انتظار، شخص باید در آگاهی و ادراک زندگی کند.
"اشو"
@light_consciousness 💜✨
✨کارما
این پست رو هوشمندانه و آگاهانه مطالعه کنید!
آیا چیزی مثل کارمای مشترک وجود دارد؟
آیا عذاب والدین به فرزند انتقال پیدا میکند؟
چرا بعضی از قبایل و جوامع بیشتر از بقیه رنج می کشد؟
شاید در حال حاضر کارها را به صورت فردی انجام دهیم اما کاری که انجام می دهیم می تواند بر افراد زیاد دیگری هم تاثیر بگذارد. کارهای هوشمندانه و احمقانه ما پیامدی جمعی دارند.
اگر تصمیم بگیریم بالای کوه زندگی کنیم شاید کارمای حمله حیوانات وحشی بر ما تاثیر بیشتری بگذارد. اما چون انتخاب کردهایم که در موقعیت های اجتماعی میان مردم زندگی کنیم، مقاصد و فعالیتهای دیگران بر ما هم اثر می گذارند. این کارمای جمعی ماست.
چیزی با عنوان "کولا ودانا" وجود دارد. این عنوان به رنج کشیدن یک جامعه، خانواده، قبیله یا اجتماع اشاره می کند به این معناست که رنج درونی شما تنها از گذشته فردی خودتان سرچشمه نمی گیرد از نیاکان تان به شما و از شما به کودکان متولد نشده تان می رسد.
بسیاری از مردم بدون اینکه بدانند دارند برای نسل آینده خود رنج و عذابی نهفته جمع می کنند. افکار یا سبک زندگی شان برای تمام نسل های بعد از آنها رنج و بدبختی به همراه دارد آنها با جهل شان نه فقط زندگی خود که زندگی فرزندان متولد نشده بعد از خود را نیز آلوده می کند.
همانند تصمیمات و اعمالی که گذشتگان ما انجام دادند و حال نسل کنونی هزینه آن را به گزاف میپردازد و یا مثل کودکی که از یک ازدواج فامیلی ناآگاهانه متولد و دچار معلولیت و یا محدودیت ها میگردد.
کارمای جمعی جنبهی سادهای هم دارد. در اوایل قرن بیستم جمعیت انسان ها یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر بود در آگوست ۲۰۲۰ جمعیت جهان حدوداً ۷ میلیارد و ۸۰۰ میلیون نفر تخمین زده شد این نمونهای از کارمای بی مسئولیتی است که به همراه خود فقر، گرسنگی و کمبود منابع طبیعی را آورده. اگر جمعیت تا این حد زیاد شده قطعاً تقصیر خودمان است نمی توانیم خدا را به خاطر آن سرزمین سرزنش کنیم.
مثالی میزنم
شاید با خودمان می گوییم اگر یک نفر دیگر از گرسنگی در حال مرگ باشد البته که خواست خداست! اگر بچه های یک انسان دیگر دارند از سوء تغذیه میمیرند حتماً تدبیر الهی است! اما اگر خودمان در حال گرسنگی کشیدن باشیم حتماً برنامه ای برای مشکل داریم، مگرنه؟!
امروز این که کودکی بدون داشتن تغذیه مناسب پیش چشمانمان راه برود کارمای جمعی ماست. تقصیر ماست. ما به عنوان یک جامعه به عنوان یک نسل کارهایی را برای غذا دادن به این کودک لازم است انجام نداده ایم. شاید خودمان آن کودک را به دنیا نیاورده باشیم اما باز هم این کارمای ماست. هر بار که کودکی دچار سوء تغذیه را میبینیم کمی درد وجودمان را فرا میگیرد. نمی توانیم از آن فرار کنیم. این کارمای ماست.
با این حال وقتی هر کدام از ما پیامدهای عظیم نیت، افکار و اعمال خود را درک کنیم شانس بزرگی به ما رو خواهد کرد یک سیاره آگاه! در این صورت نه تنها میتوانیم معمار سرنوشت خود باشیم بلکه میتوانیم در سرنوشت نسل بشر هم شریک شویم.
معنوی بودن و آگاه شدن یعنی مهم نیست جوهره کارمیک من چیست! مهم این است که من مصمم هستم به سمت رهایی خود حرکت کنم.
@light_consciousness 💜✨
چراغهایی فروزانتر جایی باید وجود داشته باشند
و پرندگانی بلند پرواز تر در آسمانی آبی تر
اگر میتوانم رویای سرزمین بهتری را در سر بپرورانم
جایی که همه برادرانم دست در دست گام بر می دارند
به من بگو چرا آه چرا رویایم نمیتواند به تحقق بپیوندد
آه چرا؟
آرامش و درک باید زمانی وجود داشته باشند
بادهای قدرتمند عهد و پیمان که تمام تردیدها و ترسها را دور برانند
اگر میتوانم رویای خورشید گرمتری را داشته باشم
که امید را به همه مردم عالم بتاباند
به من بگو چرا آه چرا این خورشید سر بر نمی آورد؟
ما در ابری با باران زیاد گم شده ایم
ما در دنیایی به دام افتادیم
که با مشکلات و درد عجین شده است
اما تا زمانی که انسان
توان رویا پروراندن را دارد
میتواند روح خود را از بند برهاند و پرواز کند
در اعماق قلبم سوال هولناکی وجود دارد
و هنوز مطمئنم که جواب آن به طریقی به من خواهد رسید
و آنجا در تاریکی شمع راهنمایی فروزان است
تا آنگاه که میتوانم بی اندیشم , تا آنگاه که میتوانم سخن بگویم
تا آنگاه که میتوانم بایستم , تا آنگاه که میتوانم گام بردارم
تا آنگاه که میتوانم رویایی بسازم , بگذار رویای من به تحقق بپیوندد
همین حالا
بگذار همین حالا به تحقق بپیوندد آه آری
All I wanna say is that they don't really care about us...
Tell me what has become of my rights
Am I invisible 'cause you ignore me?
Your proclamation promised me free liberty, now
I'm tired of bein' the victim of shame
They're throwin' me in a class with a bad name
I can't believe this is the land from which I came...
✨کارما
بخش چهارم
کناره گیری، انباشتگی کارمیک رو سرعت می بخشه!
اما این به چه معناست؟
هر چی بیشتر سعی کنید از کارما فاصله بگیرید، بیشتر تکثير میشه!
تمام فلسفه های جداسازی به خاطر ترس انسان از رویارویی به وجود اومده و این در واقع انکار خود زندگیه و این عدم یا سرکوب زندگی به خودی خود کارمای منفی میتونه باشه!
اما معنای واقعی سرکوب یعنی زندگی رو نصفه نیمه تجربه کردن. برای اینکه تمام و کمال زندگی کنيد باید اجازه تجربه کامل چیزی رو به خودتون بدید.
فرار کردن از هر تجربهای، چه درد چه لذت، چه غم چه شادی شامل کارما هست اما مواجه شدن با تجربیات بدون هیچ مقاومتی رهایی رو در بر داره.
کامل زندگی کردن به معنای خوش گذرونی نیست به معنی تجربه کامل از چیزیه که سر راهت قرار میگیره.
@light_consciousness💜✨
✨کارما
بخش سوم
✨اگر نیت کارما رو مشخص میکنه، خود نیت از کجا سر چشمه میگیره؟
نیت از ترکیب هویت با حس استقلال طلبی سرچشمه میگیره و هویت از حافظه.
ما فردیت خودمون رو باور داریم چون حافظه به ما میگه که چه کسی هستیم.
هر خاطرهای که در خواب و بیداری جمع میکنیم در مجموعه حافظه قرار می گیره.
تکتک سلولهای بدن خاطرات رو به یاد دارن و در تمام لحظات زندگی بر اساس این خاطرات عمل میکنن!
✨به طور کلی چه هویت رو با جسم تعیین کنیم یا ذهن، چیزی که شخصیت خود میگیم، تنها مجموعه ای از خاطرات هست.
هر آنچه که بیست سال گذشته یا حتی دو هزار سال گذشته اتفاق افتاده باشه هنوز هم روی بدن اثر گذاره، چراکه بدن ما هر اتفاقی که در این سیاره افتاده رو به یاد میاره چون خودش هم تکهای از این سیاره اس.
پس حافظه از ابتدای خلقت اینجاست!
وقتی حافظه بروز پیدا میکنه به آدم بی اراده تبدیل میشیم که مطابق دستورات کارمای گذشته خود عمل میکنه، بنابراین بیشتر به سمت افسردگی رفته و به این اسارت برچسب آزادی میزنیم!
✨الگوهای کارمیک میتونه بسیار جذاب باشه چراکه بیشتر افراد برای چیزهای که براشون آشناست احساس امنیت میکنن بنابراین در الگوهای تکرار شونده و فراکتال گیر میوفتن.
@light_consciousness 💜✨
✨کارما
بخش دوم
قصد و نیت تفاوت زیادی ایجاد میکنه!
کارما بر اساس نیت شما مشخص میشه نه صرفا با تاثیری که بر دیگران داره.
دو تا سناریو برای روشن شدن این موضوع مطرح میکنم
در سناریو اول شما با دشمنتون دچار بحث میشید و بهش آسیبی میزنید و در سناریو دوم شما در ذهنتون با دشمنتون دچار بحث میشید و بهش صدمه میزنید.
اونچه که کارما رو به وجود میاره ميزان تلخی و نفرته، نه صرفا خود عمل!
اما نکته جالب و مهم اینجاس که سناریو دوم انباشتگی کارمیک بیشتری داره!
چرا؟ چون این عمل رو بارها و بارها در ذهن خودتون دارید مرور میکنید.
وقتی اجازه میدید تلخی و نفرت درونتون رشد کنه، تاثیر عمیقی روی شما میذاره پس قصد و نیت کارمای بیشتری رو شکل میده.
وقتی عملی رو بارها در ذهنتون تکرار میکنید شاید حبس نشید ولی خودتون رو در درون زندانی کردید!
@light_consciousness 💚✨
و اما کارما...
به نظر شما کارما واقعا چیه؟
کارما در لغت به معنای عمل هست.
متاسفانه اغلب عمل رو به معنای کار خوب و بد میدونن و کارما رو سیستم مجازات و پاداش در نظر میگیرن!
کارما اساس هستیِ!
قانونی نیست که از بالا اعمال شده باشه!
کارما تبدیل شدن به سرچشمه خلقت خود هست یعنی انتقال مسولیت فرد از خدا به خود!
وقتی میگیم "این کارمای منه" در واقع به این معناست که "من مسؤل زندگی خودم هستم"
اما کارما صرفا شامل اعمال جسمانی ما نیست. کارما، عملی در سه سطح مختلف رو شامل میشه : جسم، ذهن و انرژی. هر کاری که در این سه سطح انجام بشه اثری رو بر وجودمون میذاره.
این بدین معناست که افکار و ذهنیت ما بسیار در شکل گیری کارما موثر هست بخصوص الگوهای تکرار شونده رفتاری و فکری.
اما نکته مهم اینجاست که هر تغییر ذهنی در شما واکنشی شیمیایی به همراه داره که در ادامه به احساس جسمانی منجر میشه و این به خودی خود واکنش شیمیایی رو تقویت میکنه و در نتیجه به تغییر ذهنی قوت میبخشه و این تغییر ذهنی میتونه ما رو از یه چرخه و سازوکار کارمیک خارج کنه.
پس ذهن ناخودآگاه مجموعه ای عظیم از حافظه کارمیک ماست و کارما سیستم گناه و مجازات خارجی نیست بلکه چرخه ای درونی و تولید شده توسط ماست!
این توضیحی بسیار کلی از کارما و چگونگی رهایی از اون هست، در پست های آینده بیشتر در این باره توضیح خواهم داد.
@light_consciousness 💜✨
Your heart must become a sea of love...
Your mind must become a river of detachment...
@light_consciousness ✨
غافل از اینکه حقیقت چقدر نزدیک است
در دور دستها جستوجو میکنیم...
چه حیف!
مانند کسی هستیم که در وسط آب، نومیدانه از تشنگی میگرید....
@light_consciousness 💜✨
فرار از ترس، ترسه..
مبارزه با درد، درده..
تلاش برای شجاع بودن، ترسیدنه..
اگر ذهن در درده ، ذهن درده..
متفکر شکل دیگهای جز اندیشه خود نداره...
هیچ راه فراری نیست...
اما تا زمانی که از تفکیک ناپذیری متفکر و اندیشه آگاه نباشی، سعی میکنی فرار کنی...
🖋Alan Watts
@light_consciousness 💜✨
خوشبینی و امیدواری؟!
بدبینی؟!
واقع بینی؟!
کدوم انتخاب بهتریه؟
به طور معمول همه افراد خوشبینی و امیدواری رو خوب میدونن و حتی تحقیقات انجام شده، خوشبینی رو عاملی موثر در برطرف کردن استرس و افسردگی دونسته.
به نظر میاد خوشبینی و امیدواری نوعی مکانیزم دفاعی و مقابلهای برای غلبه بر اتفاقات ناگوار آینده باشه.
ولی به نظر شما آیا طرف دیگهی این خوشبینی نمیتونه مضر باشه؟!
پستم رو راجع به "روزی ننهاده" یادتونه؟ گفتم زندگی لزوما سرشار از اتفاقات دلخواه و باب میل ما یا هر اون چیزی که ما اونو مثبت و خوب میدونیم نیست.
دیدگاه مثبت داشتن در بعضی موقعیتها، غیرممکن و حتی میتونه مضر و به نوعی مثبت نگریه اشتباه باشه.
و دیدگاه واقع بینانه هم بخاطر آگاهی محدود ما به ورای اتفاقات زندگی، نمیتونه بهترین راه باشه.
آینده همیشه پیش بینی پذیر و جهان ما، جهانی پایدار نیست، بنابراین دیدگاهی خنثی داشتن باعث میشه که درصورت بروز مشکلات و یا اتفاقاتی که خارج از کنترل هستن، کمترین شوک های عصبی و یا حتی بیماری های روان تنی به ما وارد بشه.
پذیرفتن شرایط کنونی و دیدگاهی خنثی به ما این فرصت رو میده که معنا رو در موقعیتهای مختلف پیدا کنیم
درس و رشدی که در پس هر اتفاقی نهفته است.
و در نهایت این پست رو با دیالوگی از فیلم "Fight Club " تموم میکنم:
«از دست دادن تمام امید، آزادی بود»
@light_consciousness 💜✨
✨وقتی با آگاهی ای که پایه و اساس خلقت است در تماس باشید، متوجه میشوید که از سایرین جدا نیستید.
شما به شکلی جدا نشدنی با تمام جهان هستی در ارتباطید.
بدن شما میداند که بخشی از رقص مولکولی کیهان است.
اما ذهنتان باور متفاوت دارد، معتقد است که موجودیتی محدود دارد.
بنابراین وقتی واکنشهای تان دیگر به خاطر خودتان نباشد، وقتی بسته به موقعیت اتفاق بیفتد، وقتی نیت و اعمالتان از خودخواهی های کونه فکرانه سرچشمه نگیرد، آزادی تان تضمینی است.
@light_consciousness 💜✨