✴️۶. افزایش تعداد فقرا: با افزایش مالیات و قیمت ارز و افزایش شدید نقدینگی و کاهش ارزش ریال، بر تعداد فقرا به شدت افزوده شده و بخش بزرگی زیر خط فقر قرار گرفتند‌. میلیون ها نفر در این دوره به تازگی و اولین بار فقیر شدند.
✴️۷. کاهش طبقه متوسط: اقتصاد دولت سیزدهم به ضرر گروه های مختلف در طبقه متوسط تمام شد و بسیاری از آنان به طبقه پایین سقوط کردند. علی رغم رشد اقتصادی مورد ادعا، این رشد وارد جیب مردم نشد. کارمندان، خرده پاها در بخش تولید و تجارت به شدت متضرر شدند. طبقات پایین هم از شدت فقر به انواع بیماری های جسمی و روحی دچار گشتند.
✴️۸. تبعیض و بی عدالتی: با اقتصاد این دوره فاصله طبقات بالا و پایین به شدت افزایش یافت و علی رغم وجود انواع کالاهای مصرفی در بازار، در عمل بیشترین خریدار این کالاها به اقلیت طبقات بالا تعلق گرفت. بسیاری از طبقات پایین بخاطر فقر شدید و فاصله عمیق طبقاتی و احساس نابرابری غیرقابل قبول، دچار افسردگی شدند و جوانان ناتوان از تهیه مسکن و شغل و ازدواج، به آینده ناامید گشتند.
✴️۹. مهاجرت نخبگان: در شرایطی که بازار کار به طور غیرعادلانه در اختیار ناخودی ها قرار می گرفت و شایستگان ناخودی از یافتن شغل مناسب ناامید شدند و به مهاجرت گسترده به کشورهای مختلف رو آوردند. البته این مهاجرت چنان بود که بهترین ها را به بیرون از کشور جذب کرد و کشور را از بخش بزرگی از نیروی کارآمد انسانی محروم ساخت.
✴️۱۰. بی اعتمادی: نتیجه نهایی بی عهدی و ناکارآمدی، گسترش حیرت آور بی اعتمادی در جامعه بود. مردم در شرایطی قرار گرفتند که دیگر نمی توانند به دولت ها اعتماد کنند. همین بی اعتمادی اکنون فاصله عمیقی بیم دولت و ملت به وجود آورده است.
🛑نتیجه: حامیان دولت بهتر است، به جای دفاع تخصصی از اقتصاد، بخاطر ناسازگاری آن با چهره آشکار وضعیت اقتصادی در ایران امروز، با نقد ناکامی ها اعتماد را بر جامعه برگردانند و اعلام کنند که اشتباهات گذشته را چگونه جبران خواهند کرد.
۱۱تیر۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

🖊دلجویی یا دلشکنی: تحلیلی بر خطای بزرگ

✳️- تحلیلی واقع بینانه از نتیجه انتخابات: نتیجه دور اول انتخابات بسیار پر معنا بود. وقتی شصت درصد با انتخابات قهر می کنند، آشکارا نارضایتی خود از خدمات ضروری دولت به جامعه و انجام کارویژه های ذاتی دولت در قبال مردم را به حکومت یادآوری می کنند. فلسفه وجودی دولت به خاطر کارویژه های معینی است که به جامعه ارائه می دهد. این کارویژه ها عمدتا مادی-انسانی است. از نگاه ادبیات علم سیاست و آموزه های دینی، نارضایتی مردم یعنی اینکه نظام حفظ نشده است. نارضایتی مردم یعنی جمهوری اسلامی متعلق به مردم از مردم دزدیده شده است. نارضایتی مردم یعنی اینکه مسلم دولت در قبال تخطی از انجام وظایف ذاتی خود مجرم است.
✳️- تحلیل ناروای حکومت گران: سیاست مداران امروز ایران در یک خطای بزرگ غوطه ور اند. آنان مدام انتخابات را رای به نظام و جمهوری اسلامی می دانند. تا اینجای کار مشکلی نیست. فاجعه آنجاست که در ذهن آنان نظام یعنی دولت و دولتمردان. مشکل همینجاست. وقتی دولتمردان نظام را به دولت و دولت مردان تقلیل می دهند و مردم را از ذیل آن خارج می سازند، نارضایتی مردم را نمی خواهند به رسمیت بشناسند.
✳️- در شرایطی که مردم از حکومت ناراضی هستند، دولت مردان وظیفه دارند از ملت پوزش بخواهند و بخاطر همه قصورها و تقصیرها در حفظ نظام (ملت) و جمهوری اسلامی (نظامی که بنا بوده در خدمت جمهور مردم و اسلام پذیرفته شده در جامعه باشد) از کج راهه برگردند و به جای تحمیل اراده خود بر ملت، اراده خود را با اراده مردم هماهنگ سازند. با کمال تاسف وقتی دولتمردان رای مردم را رای به نظام می دانند و نظام را به دولت و حکومت گران تقلیل می دهند، منظورشان این است که مردم از دولت و هیات حاکمه راضی اند و این در حالی است که آنان راضی نیستند. پس حکومت نارضایتی آنان را انکار می کند و به این وسیله، به جای دلجویی، به کاری بدتر دست می زند و دلشکنی می کند. این دل شکستن یعنی نمک بر زخم مردم پاشیدن.
✳️نتیجه: دولت، حکومت، حاکمان و سیاستمداران، سازندگان هسته مرکزی نظام نیستند. بنیاد نظام، ملت است. حفظ نظام به حفظ رضایت ملت است. اگر دولت رضایت مردم را ندارد یعنی نظام را تضعیف کرده است. در چنین شرایطی، تقویت نظام یعنی عذر خواهی حکومت از ملت و برگشت به مسیر جامعه و شنیدن صدای اعتراض عموم مردم. اگر دولت مردان همچنان راه خود را می روند، یعنی قصد حفظ نظام را ندارند.
۹تیر۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

🔰حکمرانی پیامبرانه

✅امروزه ذهنیت نادرستی را جا انداخته اند که حکمرانی در جامعه باید در خدمت مومنان جامعه باشد. این ذهنیت محصول دیدگاهی غیرقابل دفاع درباره چیستی حکومت است. تجربه حکمرانی نبوی نادرست بودن این تصور را به خوبی برملا می کند. سیاست ورزی آن حضرت از چند ویژگی اساسی برخوردار بود:
✅۱. حکومت قرادادی: خروج پیامبر از مکه و ورودش به مدینه بر اساس دو قرارداد عقبه اول و دوم صورت گرفت. تاسیس حکومت در مدینه و چارچوب حکمرانی در مدینه هم بر اساس یک قرار داد جامع و چند جانبه بین مومنان، یهودیان و مشرکان متسالم آغاز گشت. امت مدینه نه تنها مسلمانان که حتی مشرکان را شامل می شد.
✅۲. برادری: یکی از اولین اقدامات پیامبر ص در مدینه مهار کینه توزی های تاریخی قبیله ای و نزدیک کردن گروه های قبیله ای گوناگون حاضر و مهاجر به یکدیگر بود. برادر سازی نابرادران را می توان مهمترین گام تبدیل جامعه خشن و خونریز بدوی به جامعه مدنی به دست پیامبر گرامی اسلام ص در نظر گرفت.
✅۳. حکومت جمعی: دو ایده قرآنی-روایی بیعت و مشورت نشان می دهد که حکمرانی پیامبر ص نه متکی بر تک ذهن یا سلیقه چند نفر که مبتنی بر گفتگوها و اقدامات مستمر همگانی جریان یافت. پیامبر ص به گونه ای حکومت کرده بود که فاصله ای بین او و مردمانش باقی نمانده بود.
✅۴. حکومت برای همه نه خواص: حکمرانی پیامبر به گونه ای جریان یافت که میدان جاذبه آن به گرایش همگان به سوی او منتهی گشت. بدترین دشمنان اسلام یعنی ابوسفیان ها نیز بدان رو آوردند. امنیت برای همه، رفاه برای همه، صلح و دوستی با همه مردم و احترام به طبقات گوناگون جامعه از اصول خدشه ناپذیر آن حضرت بود.
✅۵. انسجام حداکثری: بر پایه آنچه گذشت، حکومت پیامبر جامعه چند پاره متخاصم را به جامعه متکثر اهل گذشت و مدارا تبدیل کرد. در جامعه پیامبر ص همه خودی بودند و این گونه نبود که تنها سلمانها و ابوذرها دور پیامبر ص باقی بمانند و دیگران از او گریزان باشند. در شورای پیامبر ص مومن و منافق بی خطر حضور داشتند. در داخل جامعه پیامبر ص همه رحماء بودند. مقابل این جامعه، "کفار" به حساب می آمدند. کفار کسانی بودند که نه تنها قرار داد نداشتند بلکه مشغول جنگ و ستیز با مسلمانان بودند.
✅نتیجه: کسانی از حکمرانان و مدعیان حکومت در ایران امروز که بین خود و جامعه دیوارهایی آهنین از مفاهیم خودی-غیرخودی، انقلابی-غیرانقلابی، و مفاهیمی از این قبیل ساخته اند و خدمات مادی و معنوی حکومت را به شکل تبعیض آمیز فقط بین خودی ها تقسیم کرده اند، اینها از روح جامعه دینی فرسنگ ها به دورند. این جدا سازی ها، هر چند بنام دین رقم بخورد، محصول جامعه جدید مارکسیستی کمونیستی است که بنام ایدئولوژی، جامعه را به دو قطب خودی و غیرخودی تقسیم می کرد.  مشکل امروز ما همین فاصله عمیق بین دولت و ملت است. کاندیدایی شایسته حمایت است که دنبال کم کردن این فاصله باشد.
۷تیر۱۴۰۳   شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

🔰اندیشه های مرگبار پیرامون حقیقت های آسمانی و فرهنگ جامعه

✅علی ع خطاب به خوارج: "فان ید الله مع الجماعه و ایاکم و الفرقه" " از جدا شدن از مردم دست بردارید؛ چرا که بی تردید، دست خدا، بالاترین دست جهان، همراه و بر سر جماعت مسلمانان است." نهج البلاغه، خ ۱۲۷
✳️متفکران آرمان گرا که سهمی از قدرت سیاسی نیز دارند، چنین می اندیشند که حقایق آسمانی عالم، بعد از زمینی شدن، مستقیم در ذهن آنان نشسته و آنان، همچون یک نماینده خدا و رسول خدا ص یا امامان ع در روی زمین، موظف اند آن حقایق را در اختیار دیگر مردمان قرار دهند و آن حقایق را از بالا به پایین با تکیه بر قدرت سیاسی در جامعه اجرا کنند.
✳️خطای این نگرش به دین و فرهنک بسیار مرگبار است. صاحبان این رویکرد، نمی دانند که حقایق آسمانی بعد از آنکه با وساطت جبرائیل و رسول خدا ص و دیگر معصومان ع زمینی شد، ابتدا در ذهن همه زمینیان که بدان ایمان آورده اند می نشیند و نه در ذهن یک یا چند نفر از میان دیگر مردمان. حقایق زمینی شده، متعلق به همه کسانی است که آن حقایق را پذیرفته اند و به تدریج در جامعه نهادینه ساخته اند.
✳️جامعه ای که حقایق مذهبی را پذیرفته و آن را به ارزش های وجودی جامعه تبدیل کرده است، تنها مرجع معتبر برای تبدیل کردن آن ارزش ها به هنجارهای جامعه خواهد بود. دور زدن ارزش های اجتماعی شده از سوی یک یا چند فرد، و تبدیل کردن ارزشهای ذهنی خود، بنام خدا و معصومان ع به هنجارهای بالفعل جامعه، تحمیل کردن حکم تک عقل جزئی بر عقل های فراوان اجتماعی شده است.
✳️ نگاه قابل دفاع این است که حاکمان جامعه برنامه های فرهنگی خود را باید از متن جامعه استخراج کنند و همان ها را به مجموعه قوانین تدوین یافته تبدیل کنند. حاکمان باید تنها چنین قوانین مایه دار و ریشه دار اجتماعی را به اجرا در آورند. در این صورت می توان مدعی شد که دولتمردان جامعه بازتاب دهنده زیست جهان دینی-معنوی جامعه هستند.
✳️در مقابل، حکمرانانی که خود را مستقیم نماینده خدا، رسول خدا ص و معصومان ع می دانند و به ارزش های اجتماعی شده بی توجه اند، برنامه های فرهنگی چنان حاکمانی، قوانینی که هماهنگ با آن برنامه ها تدوین می کنند و سیاستگذاری های عملی و تبدیل شده به تصمیم گیری های عملی که از چنان قوانینی بر می خیزد، همگی به معنای تحمیل امر ذهنی شخصی شده، بر جامعه و تقابل با روح کلی جامعه خواهد بود. این نگاه مهندسانه به دین و فرهنگ، یکی از ریشه های شکل گیری فاصله عمیق بین دولت و جامعه است.
✳️نتیجه: در انتخابات کنونی کاندیدایی شایستگی انتخاب شدن را دارد که برنامه های فرهنگی او نه نسخه ای پیشینی و مبتنی بر الگوی تک ذهنی، که بر خاسته از برگشت به ارزش های پذیرفته شده در جامعه امروز ایران باشد. حاکمان آینده کشور باید در دینداری و فرهنگ ورزی از جامعه الهام بگیرند و مسلمانی و فرهیختگی شخصی خود را بر جامعه در قالب فرهنگ یا هر عنوان دیگری تحمیل نکنند. بدون تردید عیار حقانیت دینداری و فرهنگ جامعه از معدل دینداری و فرهنگ حاکمان بیشتر است.
۲تیر۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

🔰معنای "مردم" در "زبان سیاسی"

⭕️امام علی ع فرمود: "ما اصبح بالکوفه احد الا ناعما ان ادناهم منزله لیاکل البر و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات" "در کوفه همه مردم به زندگی آبرومند دست یافته اند: پایین ترین طبقات جامعه از نان گندم استفاده می کنند؛ همگی سرپناه دارند؛ آنان از آب آشامیدنی گوارا برخوردارند" بحار الانوار، ج۴۰، ص۳۲۷
⭕️مقدمه: وقتی واژه مردم از زبان سیاست مداران شنیده می شود، باید توجه داشت که به هیچ وجه آنان یک معنای مشترک از این واژه اراده نمی کنند.
⭕️ واژه "مردم"، در زبان حکمرانان، ممکن است معناهای مختلف زیر را بدهد:
🛑۱. منظور از "مردم" همه مقامات سیاسی کشور، کارگزاران، کارمندان، و در یک کلام همه کسانی که بخشی از نیروی دولت هستند. به این جمع می توان محفل ها و حلقه های مشاوران، صاحبان نفوذ و چاکران را افزود. همچنین خانواده های این جمع نیز در ذیل مفهوم مردم قرار می گیرند.
🛑۲. منظور از مردم افرادی هستند که در بالا اشاره شد؛ اما به این جمع یک حلقه دیگر را نیز می توان افزود. آن حلقه کسانی از عموم مردم اند که هر چند سمتی در حکومت ندارند و از مردمان عادی هستند، اما حامی پروپا قرص حکومت و نیروهای سیاسی و مقامات بلند پایه به حساب می آیند. اینها کسانی هستند که به عنوان سیاهی لشگر، حکومت گران، در هنگام نیاز، از آنان استفاده ابزاری می کنند.
🛑۳. منظور از مردم همه کسانی هستند که در یک کشور و در یک سرزمین زندگی مشترکی دارند. این مردم ممکن است بخشی از حکومت باشند یا نباشند. آنان می توانند حامی پروپا قرص حکومت باشند یا نباشند. آنان می توانند موافق دولت، سیاستمداران، سیاستهای داخلی و خارجی حکومت باشند یا مخالف آنها. مردم وقتی گفته می شود، همه طبقات، همه زبانها، همه صاحبان عقاید گوناگون، همه جنسیت ها، مردمان نیک کردار یا بد کردار، مرکز نشینان یا حاشیه نشینان، همه را دربر می گیرد.
⭕️ وقتی یک سیاستمدار دم از مردم می زند، باید دید کدام یک از سه معنای فوق را در نظر دارد. باید گفته آنان را، با گفته های دیگر آنان، با اعمال آنان، و با اقدامات آنان سنجید. در یک بازه زمانی طولانی مدت به تدریج می توان فهمید که منظور هر سیاستمدار از "مردم" چیست.۰
⭕️با کمال تاسف باید گفت که اکثر سیاستمداران وقتی صحبت از مردم می کنند، یکی از دو معنای اول یا دوم را مد نظر دارند. فقط در نظامهای به لحاظ سیاسی توسعه یافته است که معنای سوم از مردم در زبان سیاستمداران رایج می گردد.
در چارچوب فکر دینی هم، حکومت امانتی است که مردم در معنی سوم به حاکمان داده اند و شرط مشروعیت حکومت این است که حکمران امانت دار همه مردم باشد.
⭕️نتیجه گیری: باید در این ایام انتخابات دقت کرد، که کاندیداهای ریاست جمهوری کدام معنا از مردم را در سینه دارند و تا چه اندازه به مردم به عنوان صاحبان حقوق سیاسی اعتقاد دارند و دغدغه استیفای حقوق آنان را دارند. آنکه در این میدان تزویر نمی کند کسی است که مردم در معنای سوم را، که بی تردید معنای واقعی این واژه است، در ذهن دارد و دلش به عشق مردم می تپد.
۳۰خرداد۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

✴️ویژگی های حکمران شایسته برای ایران امروز

💛۱. حکومت برای مردم# حکومت برای حکومت
💛۲. اخلاق برای اخلاق# اخلاق برای حکومت
💛۳.حکمران به مثابه سیاستمدار# حکمران به مثابه کارشناس
💛۴. بازنمایی گفتمان همیشگی خود# بازنمایی گفتمان مناسب دوره انتخابات
💛۵. هماهنگ سازی زبان دین با معیارهای حکومت مبتنی بر عقلانیت سیاسی عصر حاضر# بهره بردن از دین برای تحکیم چهره خصوصی حکومت
💛۶. بیشترین هماهنگی بین آنچه هست و آنچه نمایش می دهد# غلبه "نمایش" بر "خود"
💛۷. هوش و استعداد سرشار+ دانش و اطلاعات بالا# هوش و دانش متوسط
💛۸‌ حکومت ورزی پاک دستانه# حکومت ورزی پنهان سازانه
💛۹. عشق به مردم بدون اما و اگر# دوستی با مردم با چند اما و اگر
💛۱۰. متعهد به مردم# متعهد به ماندن در قدرت و حکومت به هر قیمت

✅آنکه این ده ویژگی درباره او بی درنگ بر ذهن تبادر  کند، او شایسته مقام ریاست جمهوری است.
۲۸ خرداد۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

اخلاق رقابت انتخاباتي

🅰طی چندین یادداشت، به مناسبت ایام انتخابات ریاست جمهوری، به شیوه انتقادی، نکاتی درباره اخلاق رقابت انتخاباتی نادرست تقدیم خواهد شد. در یادداشت اول "شعار پیشگی" به مثابه اخلاق رقابت نادرست  تحلیل شده است.
🅱" افراد گمراه، از شاعران خیال پرداز [که حقایق را هجو می کنند و با مطالب بی اساس به واقعیات می تازند] پیروی می کنند. آیا ندانسته ای که آنان در هر وادی [باطلی خیال پردازانه] حیران و سرگردانند؟ و به راستی که آنان مطالبی می گویند که خود عمل نمی کنند" شعراء/224-226

🅾رابطه ای ناگسستنی بین کم مایگی تخصصی و  شعارگرایی وجود دارد. به اندازه­ اي كه يك كانديدا شايستگي اخلاقي و تخصصي براي رياست جمهوري را نداشته باشد، به همان اندازه از ادبيات شعاري، بيش از حد، بهره خواهد برد. در ادبيات شعاري واقعيت­های پیچیده ای که فهم دقیق و عمیق آنها نیازمند دانایی، تخصص و تجربه است، بازگو نمي­شوند؛ بلكه آرمان­هاي دست نايافتني برجسته مي­گردند.
🅾در اين روش از يك سو شعاردهنده ناداني خود نسبت به پیچیدگی های حکمرانی علمی-عقلانی را مي­ پوشاند و از سوي ديگر، به خاطر جذابيت طبيعي آرمان­ها در ذهن عموم، مردم را براي متمايل كردن به سوي خود، فریب می دهد. شعار پيشگي يكي از راه­ هاي پنهان كردن واقعيت­ ها و نمايش دروغيني از امور غيرواقعي است.
🅾بزرگترین صدمه شعار پیشگی این است که اولویت های مورد نیاز جامعه فراموش می گردد و مردم را به دنیایی خیالی وارد می سازد که در کوتاه مدت لذت بخش است؛ اما در بلند مدت در عقب ماندن جامعه، تاثیری زهراگین دارد.
۲۳خرداد۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

سلام علیکم. فایل صوتی ☝️بالا مربوط به نشست معرفی و نقد کتاب "سیاست در قرآن" است که توسط حجه الاسلام دکتر موسویان تالیف شده و چند ماه پیش از سوی انتشارات دانشگاه مفید به چاپ رسیده و منتشر شده است. در این جلسه بعد از قرائت آیاتی از قرآن کریم توسط حجه الاسلام دکتر شیوا پور و معرفی موضوع نشست توسط ایشان، نویسنده در دقایقی کوتاه کتاب را معرفی کردند. سخنرانی ناقد کتاب در دو بخش تنظیم شده است: بخش اول بعد از اشاره به نقاط قوت کتاب به اشکالات صوری آن پرداخته است. اصلی ترین بخش سخنرانی نقدهای محتوایی کتاب است که عمدتا به مباحث روش شناختی و خلاء های مربوط به آن اختصاص یافته است. بعد از پایان سخنرانی، حاضران در جلسه سوالاتی را خطاب به ناقد مطرح کرده اند. در پایان جلسه، مختصر، پاسخ هایی پیرامون سوالات، مطرح شده است.

Читать полностью…

علیه زیاده روی حکومت

به بهترین شکل ممکن اقامه دعوا نمایند و حقوق تباه شده خود را را احیا کنند.
✅نتیجه گیری: قانون کلی در فقه اسلامی در زمینه قضاوت و امور امنیتی مربوط به شهروندان جامعه اسلامی، اصل برائت است و هیچ کسی را نمی توان بی دلیل دستگیر کرد. بر اساس فقه شیعه، با هر گونه شبهه، اجرای حدود کنار گذاشته می شود. اختیارات دولت در حوزه قضا مانند حوزه های دیگر زندگی، بر اساس قاعده عدم ولایت، از محدودیت های جدی قانونی، به نفع آزادی های گوناگون مردم و داشتن زندگی خصوصی خارج از دخالت حکومتی، برخوردار است. به اندازه ای که دستگاه قضایی یک کشور اسلامی به این مواد نورانی بی اعتنایی کند، به همان اندازه بر روی اصول مسلم دینی پا گذاشته و در راستای تضعیف حکمرانی اسلامی قدم برداشته است. قضاوت اسلامی یعنی سخت گیری درباره قویتران از اصحاب قدرت، ثروت و شوکت، و رواداری نسبت به ضعیف تران که عموم مردم را تشکیل می دهند.
۸خرداد۱۴۰۳    شفیعی
@Mahmood_shafiee
 

Читать полностью…

✅اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن شادی از مرگ دیگری

✍۱. هر کسی که در دایره توحید قرار دارد، مشمول قانون الهی "رحماء بینهم" است. نمی توان با انسان موحد، معامله قانون دیگر الهی، یعنی "اشداء علی الکفار" داشت. البته رحماء بینهم بودن به معنای این نیست که افراد خالی از خطا و گناه باشند. اما واقعیت این است که خداوند به پیامبرش فرمود، از خطاهای مردمانت درگذر و برای آنان استغفار کن. مسلمان باید نسبت به مسلمان دیگر، هر چند از او آزرده خاطر گردد، تا آنجا که راه دارد، اهل عفو و بخشش باشد.
✍۲. داوری خداگونه درباره یک فرد، و حکم دینی قطعی درباره او ‌که جزء بدان یا خوبان عالم بوده،  نادرست است. فقط خداوند است که وزن نهایی جمع خوب ها و بد های هر انسان را می داند.
✍۳. کارهای بد یک انسان، غیر از سلایق و علایق سیاسی اوست. ممکن است سلایق سیاسی افراد را نپسندیم، اما به معنای این نیست که آن فرد را آدم بدی بدانیم. متاسفانه در فضای سیاست زده امروز، این مرز اساسی شکسته است و آدمیان بر اساس علایق سیاسی در ذیل دو مقوله خوب و بد، دسته بندی شده اند.
✍۴. تنفر از کارهای بد افراد، معقول و منطقی است.  و حتی شرعا، گاهی، مرتبه ای از امر به معروف و نهی از منکر به حساب می آید. اما سرایت دادن این تنفر به کل شخصیت یک انسان مسلمان و تنفر داشتن از خود آن شخص، شرعا و عقلا قابل دفاع به نظر نمی رسد. شادی در مرگ انسانی که خطاهایی از او سراغ داریم، یعنی همان تسری دادن ناموجه فعل جزئی به کل شخصیت فرد مورد نظر. همان غفلت از تفکیک حسن و قبح فعلی از فاعلی.
✍۵. ادله عمومی شرعی-روایی درباب توصیه به ذکر خیر از مردگان، اقتضا می کند که کینه های دوره حیات را   تعلیق کرده و به جای آن، استغفار و بخشش برای متوفی و خودمان از درگاه رحمت بی پایان الهی بخواهیم.
۲خرداد۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

عیب پوشی و مردم دوستی، دو نشانه مشروعیت سیاسی

✅- اشاره: در یادداشت تاریخ 30فروردین درباره خود مختاری انسان در چارچوب ادبیات دینی بحث شد. این موضوع با تکیه بر قاعده عدم ولایت مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه آن بحث، در یاداشت حاضر به دو توصیه حکومتی علی علیه السلام درباره ضرورت پوشیدن عیب مردم از سوی حکومت و کنار گذاشتن هرگونه بد دلی نسبت به آنان می پردازیم. این دو توصیه از الزامات غیرمستقیم عدم ولایتی است که حکومت را از هر گونه تجسس، سوء ظن، تفتیش عقاید، و بدگمانی نسبت به مردم باز می دارد.
✅- پرهیز حکومت از افشای عیب های مردم: امام علی ع در بخشی از نامه 53، خطاب به حاکم خود می فرماید: "و از رعیت آن را از خود دورتر دار و با او دشمن باش که عیب مردم را بیشتر جوید که همه مردم را عیب هاست و والی از هر کسی سزاوارتر به پوشیدن آنهاست. پس مبادا آنچه را بر تو نهان است، آشکار گردانی و باید آن را که برایت پیداست، بپوشانی و داوری در آنچه از تو نهان است، با خدای جهان است. پس چندان که توانی، زشتی را بپوشان تا آن را که دوست داری بر رعیت پوشیده ماند، خدا بر تو بپوشاند."
✅- پرهیز از کینه توزی نسبت به مردم: آن حضرت در ادامه سخن پیش می فرماید: "گره هر کینه را که از مردم داری، بگشای و رشته هر دشمنی را پاره نمای. خود را از آنچه برایت آشکار نیست، ناآگاه گیر و شتابان گفته سخن چین را مپذیر که سخن چین نرد خیانت بازد؛ هر چند خود را همانند خیرخواهان سازد". مضمون این توصیه نشان می دهد که گونه ای از تمایل به فرافکنی، متهم سازی مردم، پذیرش سخن چین و پراکنده ساختن خیرخواهان، دلسوزان و پرهیزکاران در وجود سیاست مداران قابل رد یابی است. حداقل، می توان از این فرمایش استفاده کرد که لذت در چنگ داشتن قدرت سیاسی، حاکمان را در معرض بدبینی نسبت به دیگران و کینه توزی به عموم قرار می دهد.
✅-دولت مقتدر: اگر به زمینه های سیاسی فرمایشات امام ع توجه شود، بهتر می توان به لایه های معنایی زیرین این توصیه ها پی برد. فلسفه حکومت انجام کارویژه هایی چون امنیت و رفاه همگانی، عدالت گستری در جامعه و رفع تبعیض است که همگان بدان ها نیاز دارند. از سوی دیگر همه حکومت ها می خواهند برای همیشه بمانند و  بر قدرت خود بیفزایند. دولت های رشد یافته بقای خود را، نه با سرمایه گذاری مستقیم در راستای بقای خود، بلکه بیشتر از راه خدمت به عموم جستجو می کنند. این دولت ها با به دست آوردن مشروعیت عملی که از رضایت عموم بر می خیزد، قدرت خود را به اقتدار تبدیل می کنند. اقتدار یعنی قدرتی که از سوی مردم پذیرفته شده و به شکل انسانی در جامعه جریان پیدا می کند. این دولت ها را دولت های مقتدر می گویند.
✅-دولت قدرت طلب: در مقابل، دولت های نابالغ و محروم از شناخت حکمرانی درست، عقلانی و اخلاقی، از انجام کارویژه های ذاتی خود ناتوانند. برای این دولت ها، در عمل، بقای حکومت مساله اصلی خواهد بود. از آنجا که چنین دولت هایی نمی توانند قدرت خود را به اقتدار تبدیل کنند و ماندگاری خود را از متن جامعه به دست آورند، همواره از مردم خود می هراسند و بقای خود را در سخت گیری بر مردم جستجو می کنند. در این فرایند، بدبینی دولت نسبت به ملت افزایش می یابد. دولت مردم خود را تحت کنترل همه جانبه قرار می دهد. به عیب جویی از آنان می پردازد و به جای دوستی و دلبستگی، به کینه توزی و دشمنی رو می آورد. دلهره بقا، به مثابه یک بیماری، به تدریج در ساختار و روحیات این دولت ها نهادینه می گردد و در چرخه ای خودافزاینده، هر روز عرصه را بر مردم تنگ تر می سازد. این دولت ها را دولت های قدرت طلب می گویند.
✅- نتیجه: از نگاه دینی، زیان کارترین دولت ها، آنهایی هستند که در راستای بقای خود، به جای انجام کارویژه های ذاتی یک حکومت، سرمایه مادی و غیرمادی دولت را مسقتیم برای ماندگاری حکومت صرف می کنند. عوامل چنین دولت هایی بزرگترین بازندگان دنیا و آخرتند. باخت دنیوی این است که این دولت ها نمی توانند عمر طولانی مدت را تجربه کنند. تقدیر الهی این است که این دولت ها بر عذاب دنیوی دچار می گردند. باخت بزرگ اما در آخرت است. سازندگان و پردازندگان این دولت ها در روز جزا بدترین کیفر الهی را دریافت خواهند کرد. در مقابل، دولت مردانی که دل در گرو ملت خویش دارند، نه تنها بقای طولانی مدت دولت را با عزت و سربلندی تضمین کرده اند، در آخرت نیز جایگاهی رفیع خواهند یافت.
12اردیبهشت 1403      شفیعی
 @Mahmood_shafiee

Читать полностью…

یادداشت بالا☝️را به مناسبت مطرح شدن دوباره شیوه مواجهه حکومت با مساله حجاب، دوباره باز نشر دادم.

Читать полностью…

محمود شفیعی:
🔰زیست جهان دینی حامیان حجاب اجباری

✍در این یادداشت ابتدا زیست جهان دینی حامیان حجاب اجباری ترسیم شده است. سپس ریشه های آن مورد بحث قرار گرفته است. در پایان به نتیجه گیری پرداخته ایم.

✅حامیان اقدامات دولتی و غیردولتی برای محجب سازی زنان، جهان دینی خاص خود را دارند. آنان با دیدن چادرهای مشکی و سرهای پوشیده، خود را درون "جهان دینی" درست ملاقات می کنند و سعادت اخروی را، تنها با این شکل از تجربه زندگی دینی مبتنی بر صورتهای مادی بیرونی، تضمین شده می بینند. آنان جامعه بدون حجاب را جامعه یی شیطانی می دانند که پایانش فروپاشی زندگی دینی در این جهان و گرفتاری به عذاب الهی در آخرت است.
✅بر اساس شاخص های این نوع از زیست جهان دینی، به اندازه ای که تعداد چادرها کاهش پیدا می کند یا روسری ها نمی توانند موها را کامل بپوشانند، جهان دینی آنان به مخاطره می افتد و خود را از تجربه دینی زیستن برکنار می بینند. بنابراین، برای این گروه مساله حجاب فراتر از یک آموزه دینی، با داشتن یا نداشتن یک زندگی دینی پیوند خورده و گویی که پیرامون حجاب، گونه ای از تجربه انحصاری زیست متدینانه شکل گرفته و هیچ چیز دیگری نمی تواند جای آن را پر کند.
✅نشانه های برملا کننده این زیست جهان را امروزه در گفتار و عملکرد این گروه به خوبی می توان تماشا کرد. درصد بزرگی از ساعت های موعظه آنان به بیان اهمیت حجاب در اسلام سپری می گردد؛ گویی که دیگر آموزه های ریز و درشت اسلام در حاشیه حجاب وارد شده  و فرع های کم اهمیت دینی اند که نمی توان آنها را با فریضه حجاب مقایسه کرد! بزرگترین مصداق امر به معروف و نهی از منکر، از نظر این گروه، بی تردید دعوت به حجاب و بازداشتن از بی حجابی بانوان است؛ گویی که آیات و روایات امر به معروف و نهی از منکر، شأن نزولی غیر از پوشاندن حجاب بر زنان نداشته اند!
✅برای ظاهر گرایان مذهبی، فلسفه تاسیس دولت در اسلام، با تحقق کامل حجاب در جامعه، عملی می گردد و در این لحظه از تاریخ، نامگذاری دولت به اسلامی، مسمی پیدا می کند! صورت گرایان دینی، چندان رابطه ای بین ضرورت دولت اسلامی و بهزیستی (رفاه، آسایش، آرامش، ...) نمی بینند.
در بهترین شکل، ظاهرگرایان وظیفه بزرگ دولت اسلامی را تحقق بخشیدن به ظواهر شرع (برقراری مساجد، نمازهای جمعه، دعاهای دسته جمعی، عزاداری ها، اجرای حدود و ...)، با محوریت حجاب، در جامعه می دانند. در همین زمینه، برای آنان "کمیت" مساله اساسی است و "کیفیت" (رضایت درونی دارندگان حجاب از پوشش خود) اهمیتی ندارد. براین اساس، صاحبان این زیست جهان، در وجه سیاسی، خود را موظف می دانند، به هر قیمتی، چنین جهان دینی را، هر چند با اعمال زور و اراده سیاسی رسمی، متحقق سازند.
🔷 این زیست جهان دینی، ریشه های مختلفی دارد: اولین عامل تاثیر گذار در این زمینه نشاندن فقه شناسی به جای دین شناسی است. به زعم این گروه، دین در وجه سیاسی همان اجرای احکام فقهی در جامعه از سوی حکومت است و در این میان حجاب به گسترده ترین شکل ممکن نمایش دهنده اجرای دین از سوی مردم و تحقق اراده خداوند در تاریخ و جامعه به شمار می رود. 
در مقابل،  دین شناسی در معنای فرا رفتن از مناسک، فرا رفتن از مراسم، فرا رفتن از صورت ها، فرا رفتن از مباحث صرف حقوقی-فقهی، برای ظاهر گرایان دینی جایگاهی در حکمرانی ندارد؛ چرا که زیست جهان دینی آنان از این مقولات بی بهره است. دین شناسی، برخلاف فقه شناسی، با مسائل بنیادینی چون ایمان، اخلاق، انسانیت، معنویت، عدالت، عشق و محبت، خدمت به خلق و کسب رضایت مردم،  عبادت خالصانه برای خدا، و اموری از این دست سروکار دارد. ظاهرگرایان دینی برای این مقولات، به ویژه در وجه سیاسی و اجتماعی، اهمیتی قائل نیستند و برای حفظ ظواهر معتقدند همه اینها را می توان، در صورت ضرورت، زیرپا گذاشت.
🔷عامل دیگر غرب ستیزی است. در این نگاه تقلیل گرایانه، غرب در مقابل شرق اسلامی قرار می گیرد. هویت چنین غربی با مفهوم هایی چون شرک، طغیان، بی دینی، مادی گری، و الحاد پیوند می خورد. بزرگترین نماد غربی بودن بی حجابی است. با گسترش بی حجابی در ایران، این گروه جهان دینی متصور خود را از دست رفته می بینند. بنابراین، حجاب یعنی توحید، سعادت، و در یک کلام، تحقق دین که همان تحقق فقه و آن هم تحقق ظواهر است. در این میان، بهترین ظاهر دینی، رعایت حجاب از سوی زنان در کشور اسلامی است.
🔷عامل سوم در این زمینه ساده سازی زندگی دینی است. اگر کسی بنیاد دین را اخلاق، ایمان و عمل صالح بداند، زندگی متدینانه آسان نخواهد بود. در مقابل، اگر دین به امور ظاهری تقلیل یافت، آنگاه ظاهر گرایان دینی در خط مقدم رستگاری دو جهان قرار می گیرند و با کمترین زحمت، بیشترین دستاورد دنیا و آخرت را نصیب خود می سازند.

Читать полностью…

تحلیلی متن-زمینه گرا از ولایت پیامبر ص در قرآن

Читать полностью…

🔯خود مختاری انسان در چارچوب ادبیات دینی
✴️1. یکی از قاعده­ های مسلم و بدیهی در ادبیات فقهی، قاعده "عدم ولایت" است. از منظر سیاسی، "عدم ولایت"، چنان که بعضی به نادرستی گفته اند، در صدد نفی سلطه از همه مردم و اثبات سلطه برای یک شخص یا اشخاص معین نیست. ادعای درست این است که قاعده "عدم ولایت" می­ خواهد اصل سلطه را، در همه اشکال مثبت و منفی، نفی کند و سلطه مثبت ضروری حداقلی را، در صورت داشتن توجیه کافی و اِعمال آن به صورت انسانی، به عنوان امری استثنائی بپذیرد. بر این اساس، اگر بناست فردی بر فرد دیگر سلطه داشته باشد، باید مبتنی بر رضایت فرد دیگر، سلطه حداقلی و مهم تر اینکه در راستای تحقق هر چه بیشتر روح "عدم ولایت" صورت گیرد تا پیوسته بر گستره عدم ولایت افزوده شود و دایره سلطه، هر چند سلطه مشروع، کاهش یابد.
✴️2. در ادبیات فقهی با تعبیرها و توجیهات گوناگون قاعده "عدم ولایت" مورد توجه فقیهان قرار گرفته است: "شکی نیست که قاعده، نبود حق سرپرستی و سلطه است و قاعده، نفوذ نداشتن فرمان هیچ کسی در حق دیگری است". "مقتضای قواعد شرع نداشتن حق سرپرستی هیچ کس بر دیگری است". "شکی نیست که مقتضای قاعده اولی این است که هیچ کسی بر مال دیگری و نیز بر جان دیگری ولایت ندارد". "قاعده این است که هیچ انسانی بر انسان دیگر ولایت ندارد". "در جامعه اسلامی برای هیچ کسی ولایت و سلطه بر دیگری وجود ندارد". "اصل این است که هیچ کسی حق سرپرستی بر مال دیگری و نیز منافع بدنش ندارد". "قاعده اولی در خصوص مقامات و سرپرستی ها نداشتن حق سلطه هیچ کس بر دیگری است". "قاعده اولی، هم در اصل ولایت و هم در متعلق آن، عدم ولایت است".
✴️۳. مبتنی بر قاعده عدم ولایت، همه فقیهان شیعه بر این نظرند که ولایت، نفوذ و سلطنت فردی بر فرد یا جمع کوچک یا جمع بزرگ، به حکم تشریعی خدا نیاز دارد و سلطه هیچ انسانی بر انسان دیگر، مگر به دلیل شرعی معین، توجیه پذیر نیست. بنابراین، هر گاه در موجه بودن سلطه ای شک کردیم، بر اساس قاعده ولایت نداشتن هیچ انسانی بر انسان دیگر و نافذ نبودن حکم انسان بر انسان، چنین سلطه ای ناموجه خواهد بود و باید از اِعمال آن پرهیز کرد. به همین دلیل، بسیاری از فقیهان از دخالت هر کسی و مقامی در حوزه خصوصی دیگران منع کرده اند. جماعتی از آنان گفته اند که نمی توان فردی که به سن بلوغ نرسیده، اما ممیز شمرده می شود، در صورت گم شدن چنین فردی، او را به عنوان "گم شده" نگهداری کرد؛ چرا که نگهداری او گونه ای از اِعمال ولایت و سلطه بر او محسوب می گردد و اصل عدم ولایت اجازه چنین ولایتی را بر بچه ممیز نمی دهد.
✴️۴. فقیهانی با استناد بر همین قاعده، هر گونه تجسس از زندگی دیگران و افشا کردن عیوب و اسران آنان یا تفتیش عقاید دیگران را، به ویژه اگر چنین خطایی از حکومت سر زند، که همگی نوعی تصرف در شئون زندگی مردم به شمار می رود، نفی کرده اند و به صراحت چنین اقدامی را حرام دانسته اند. آنان در این زمینه، هماهنگ با قاعده عدم ولایت، به مجموعه ای از آیات و روایات استناد جسته اند. اصل اجتناب از گمان، تجسس و غیبت در آیه 12 سوره حجرات، از هر گونه کوشش فرد برای رسیدن به اسرار دیگران یا انتشار آنچه به آن دست یافته، به شدت، پرهیز داده است. چنین دخالتی در امور دیگران، به تعبیر بعضی، به منزله از بین بردن حیات آنان است. از این رو، در آیه 19 سوره نور کسانی را که دوست دارند، با دخالت گسترده در زندگی دیگران و بی توجه به حدود الهی، فحشا در میان مومنان منتشر شود، به عذاب دردناک تهدید کرده است. در حدیثی از پیامبر گرامی ص انتشار دادن دیده ها و شنیده ها درباره مومن، مصداق آیه اجتناب از سوء ظن شمرده شده است. امام علی ع، در نامه ای رسمی، حاکم خودش را از افشای عیوب مردم به صورت عام به شدت بر حذر داشته است. کاربرد قاعده در حوزه خصوصی، در حوزه عمومی و عرصه حکمرانی، مفصل است که باید در یادداشت های دیگری بدانها پرداخت. خلاصه اینکه در دولت اسلامی تک تک مردم می توانند اعمال دولت را زیر نظر بگیرند، اما دولت از این کار نسبت به مردم به صراحت نهی شده است.
✴️۵. از آنچه گذشت، به وضوح می توان نتیجه گرفت که دولت اسلامی، دولتی توتالیتر و تمامیت گرا نیست که حق دخالت در همه حوزه های زندگی را داشته باشد. در تاریخ معاصر جهان، دولت هایی دخالت گر در کشورهای غیراسلامی ظهور یافتند. این دولت ها، با فراگیر کردن سلطه دولت، همه حوزه های زندگی مردم را تحت سیطره حکومت قرار دادند و حوزه خصوصی مردم را نابود ساختند. حکومت لنین و استالین در اتحاد جماهیر شوروی، حکومت نازیتسی هیتلر در آلمان و حکومت فاشیستی موسولینی در ایتالیا در میانه دو جنگ جهانی اول و دوم، نمونه های آشکاری از این دولت ها به شمار می روند. با کمال تاسف این تجربه تلخ سیاسی در خیلی از کشورهای اسلامی نیز به تدریج انتشار یافت و گاهی، به ناحق، توجیه دینی به خود گرفت.

Читать полностью…

💹دو روی اقتصاد امروز ایران، همچون دو روی طبیعت

☢مقدمه: اقتصاد ایران، مانند همه اقتصادهای دیگر جهان، دو روی پیدا و ناپیدا دارد. چهره ناپیدا، همان سازوکار و منطق حاکم بر اقتصاد امروز ایران است که متخصصان می توانند درباره درستی یا نادرستی آن سازوکار، و از صحت یا اشکالات آن منطق اظهار نظر کنند؛ اما چهره پیدای اقتصاد امروز ایران، خروجی و نتیجه عملی این اقتصاد است که همگان، با توجه به درگیری روز مره، می توانند درباره آن اظهار نظر کنند.
☢نکته فوق را با یک تشبیه بهتر می توان روشن ساخت. ما وقتی قرآن می خوانیم، در باره طبیعت (آسمان، ماه، خورشید، ستارگان، افلاک، زمین، کوهها، گیاهان، درختان، جنبندگان، نهرها، باغات، شب و روز و پدیده های پیدایی از این دست در جهان هستی) توصیفات زیادی وجود دارد. آنچه در قرآن درباره طبیعت توصیف شده است، آن روی سکه آشکار طبیعتِ آفریده شده از سوی خداست که به درد همگان می خورد و لذا در حیطه درک همگانی قرار دارد. این روی طبیعت البته برای دیدن نشانه ها و ایمان به آفریننده بسیار مهم و اساسی است. با دیدن این ظاهر به عظمت باطن ناپیدای پیچیده هم می توان علم اجمالی پیدا کرد. چهره ناپیدای طبیعت البته مهمتر است؛ اما این چهره ناپیدا به درد متخصصان می خورد و نه همه مردم که با ظاهر طبیعت سروکار دارند. تنها متخصصان هستند که با مطالعه تخصصی درباره لایه پنهان طبیعت، به دانشها و معلومات تفصیلی زیادی دست می یابند. مطالعه باطن طبیعت به درد فیزیک دانان، زمین شناسان، شیمی دانان، ستاره شناسان، و تا اندازه ای به درد مهندسان و ریاضی دانان و دیگر اهالی علم و دانش مرتبط با مطالعه طبیعت، می خورد که با مطالعات تجربی می توانند به معارف بی حد و حصری درباره آن دست یابند. اما نکته اساسی این است که برای ایمان آوردن به خدا به عنوان بهترین معبود، مدیر و مدبر و صاحب صفات جمالیه و جلالیه، مطالعه ظاهر طبیعت کفایت می کند؛ چرا که از این ظاهر می توان به شایستگی سازنده اجمالا پی برد و خدا هم، با هدف توضیح و توجه دادن به نشانه های ظاهر، روی همین بخش در قرآن متمرکز شده است.
☢اکنون با این تمثیل می خواهم به نقد گفتارهای حامیان وضعیت موجود بپردازم. آنان با لطایف الحیل استدلال می کنند که دولت سیزدهم موفق تر از دولت های گذشته عمل کرده است. اینها عدد و رقم می دهند، به اصطلاحات اقتصادی مثل تولید ناخالص، صادرات و واردات، ضریب جینی و مفاهیمی از این قبیل متوسل می شوند. اکثر این افراد البته اقتصاد ناخوانده اند و بعضی نیز از مسئولان اقتصادی دولت سیزدهم یا حامی آن اند. اشکال اساسی ادعا و استدلال این جمع حامیان یک چیز بیشتر نیست: اقتصاد موفق باید خروجی موفق ملموس برای همگان داشته باشد و گرنه استدلال متخصصانه تک گویانه حامیان در این قلمرو، آب در هاون کوبیدن است و راه به جایی نمی برد.
☢بنده به عنوان شهروند اقتصاد ناخوانده می خواهم چهره بیرونی اقتصاد دولت سیزدهم، یعنی همان خروجی اقتصاد این دوره، را که برای عموم مردم قابل درک است، نقد کنم و نشان دهم که دفاع حامیان، نادرست و غیر قابل دفاع است.
مهمترین اشکالات چهره بیرونی اقتصاد دولت سیزدهم به قرار زیر است:
✴️۱.عهد شکنی: دولت سیزدهم در شرایط تورم، بیکاری، کمبود مسکن، گرانی ارز از جمله قیمت دلار، و مشکلاتی از این قبیل، دولت دوازدهم را تحویل گرفت و در دوره انتخابات به مردم قول داد که بلافاصله این مشکلات را حل خواهد کرد. بد عهدی این بود که دولت بلافاصله بعد از پیروزی اعلام کرد که دنبال جراحی اقتصادی است! دولت اما حتی یک کلمه با مردم از جراحی اقتصادی سخن نگفته بود. جراحی اقتصادی هر چه بود، آنگونه که در بندهای بعدی اشاره خواهد شد، ربطی به قول های دوره انتخابات نداشت و بلکه برعکس، بر ضد آن قول ها تاثیر منفی به بار آورد.
✴️۲. افزایش قیمت ارز دلار: رئیس دولت به صراحت گفته بود قیمت دلار را پایین خواهد آورد، اما آن را به شدت افزایش داد و در عمل تاثیر منفی ش روی بسیار از کالاهای دیگر نیز ظاهر شد.
✴️۳. کاهش ارزش ریال: دولت متعهد شده بود ارزش پول ایران را بهبود خواهد بخشید؛ اما در عمل با افزایش سرسام آور نقدینگی به شدت ارزش ریال کاهش یافت.
✴️۴. افزایش مالیات: در دولت سیزدهم مالیات، به ویژه از طبقات پایین افزایش یافت و فشار های حداکثری بر عموم وارد شد. این در شرایطی است که چندین فساد اقتصادی افشا گشت و معلوم شد کسانی از خودی ها نه تنها مالیات نمی دهند که از بیت المال بی حساب و کتاب، بهره ای عظیم دارند!
✴️۵. تورم: تورم در این دوره چنان افزایش یافت که رکورد تاریخی زد و برای سه سال متوالی تورم بالای ۴۰ درصد باقی ماند. این تورم در عمل به معنی دزدی نظامند دولت از جیب مردم، به ویژه طبقات پایین و ضعیف، به صورت لحظه ای و روز مره است.

Читать полностью…

🔰ثقل نظام: دولت یا ملت؟

✅امروزه در جمهوری اسلامی، اینگونه جا انداخته اند که هسته مرکزی نظام سیاسی دولت است، نه ملت. این تصور هم با دیدگاه برون دینی در عصر جدید و هم با نگاه درون دینی کاملا اشتباه است.
✅در عصر جدید که دولت را پدیده ای قراردادی می دانند، دولت محصول اراده مردمانی است که در راستای منافع جمعی دست به تشکیل دولت زده اند. حاکمیت بالاصاله از آن ملت است و دولت فقط به نمایندگی از ملت، نه بالاصاله، حاکمیت را در دست دارد؛ یعنی کاربرد و اعمال حاکمیت، از سوی ملت به عهده دولت گذاشته شده است.
✅در نگاه دینی هم دقیقا داستان همین است. از نگاه دینی دولت امانتی است که مردم آن را در دست حاکمان به مثابه ابزار مناسب برای رفع نیازهای دینی و دنیوی قرار داده اند. حاکمان فقط خزانه داران رعیت اند. میزان الحراره یا معیار سنجش دینداری حاکمان، امانت داری حاکمان، عدالت حاکمان و حقانیت آنان، داوری عموم مردم و رضایت سواد اعظم (اکثریت جامعه) از عمل کرد دولت است.
✅نتیجه: کسانی که امروزه در جمهوری اسلامی دغدغه حفظ نظام را دارند؛ می خواهند جلو انحراف انقلاب را بگیرند؛ جمهوریت و اسلامیت را می خواهند پاس بدارند، همه اینها در گرو این است که ببینند اکثریت مردم از دولت و شیوه حکمرانی راضی اند یا ناراضی. دولت باید ببیند تا چه اندازه تابع اراده ملت است، و برعکس، تا چه اندازه مستقل از خواست ملت به مهندسی جامعه می پردازد. اگر دولت به خودش و بقاء مستقیم خودش بدون توجه به اراده ملت مشغول است، باید بداند که در نظام انحراف صورت گرفته است و عامل انحراف هم خود دولت است. حفظ انقلاب، حفظ اسلام، حفظ جمهوری اسلامی و در یک کلمه حفظ نظام، زمانی که مردم از دولت رضایت ندارند، نه تداوم تحکم بر مردم که در گرو توبه و برگشت دولت به سوی ملت است.
۸تیر۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

✅ چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری

موضوع: «چرایی شرکت در انتخابات»

دکتر محمود شفیعی، عضو هیات علمی دانشگاه مفید

@publicmofid

Читать полностью…

✅دو شیوه مقابله با تهدید تندروها

🔷اگر فردا ترامپ رئیس جمهور شود و تهدید علیه جمهوری اسلامی افزایش یابد، به دو شیوه می توان تهدید را فرو نشاند:

🔹۱. دادن انواع امتیازات پنهانی
🔹۲. تکیه بر اراده شکست ناپذیر ملت

🔷-شیوه اول ویژه دولت هایی است که:
- سفره خود را از مردم جدا کرده اند؛
-دولت را نماینده ملت نمی دانند؛
- وجود دولت را برای دولت می دانند؛
- می دانند که با دادن امتیازات مادی، قدرت بزرگ جهانی راضی می شود و برای ماندگاری حکومت مزاحمت ایجاد نمی کند.

🔷-اما شیوه دوم راه دولت هایی است که:
- اراده مردم یک کشور را اراده خدا می دانند. -خداوند شکست ناپذیر است و به همین دلیل هیچ قدرتی نمی تواند اراده ملت را بشکند.
- ملت پدیده ای دائمی است و پدیده دائمی را نمی توان شکست داد.

🔷نتیجه: بسیار مهم است که رئیس جمهور انتخاب شده، خود را نماینده اراده ملت بداند و بر قدرت آنان تکیه کند؛ یا برعکس، حکومت را مستقل از اراده مردم بداند و مصالح حکومت را با دادن امتیازات پنهانی به قدرت های بزرگ، در اولویت قرار دهد.

۱تیر۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

🔰دو چهره بودن دولت و کاندیدای صالح و شایسته

✅ دولت پدیده ای به غایت پیچیده است. هر دولتی، دو چهره ضد هم دارد: چهره خصوصی و چهره عمومی.
🔷چهره خصوصی دولت نشان دهنده بیشترین قدرت، ثروت، شوکت و لذت برای نیروهای دولتی است و دولتیان نیز به خاطر همین چهره خصوصی، بیشترین کوشش را، به شکل مستقیم، برای حفظ چنین دولتی به کار می گیرند. برای این حکومت گران مطلوبیت حکومت، امری ذاتی است و غایت حکومت ماندن خود حکومت است. حکومت برای حکومت است.
🔷اما چهره عمومی دولت نشان دهنده خدماتی از قبیل امنیت، توسعه، رفاه، عدالت، حفاظت از آزادی ها و حوزه خصوصی تک تک شهروندان، شکوه ملی و پیگیری منافع ملی و اموری از این قبیل، است. در این دولت های مردم پایه، چهره خصوصی دولت تحت کنترل جامعه قرار می گیرد و دولتیان نمی توانند بیش از حد لازم سرمایه مادی و غیرمادی که در اختیار دارند، هزینه دولتیان کنند. در نتیجه، این دولتها با خدمات حداکثری که به جامعه می دهند مشروعیت جامعه شناختی خود را بالا می برند. این دولتها دیگر برای حفظ خودشان نیاز به امنیتی کردن حکومت، ترساندن مردم، اعمال خشونت علیه مردم خود، بکارگیری تفنگ و فشنگ برای کشتن معترضان و تقسیم بیش از حد سرمایه کشور بین خود دولتیان ندارند؛ چرا که بخاطر داشتن مشروعیت کافی می دانند مورد حمایت مردم و جامعه هستند و بنابراین، حفظ دولت، بدون دردسر، تضمین شده است. این دولت ها را هیچ خطر جدی از داخل و خارج تهدید نمی کند؛ چرا که این دولت ها باز تاب دهنده اراده ملت ها هستند و ملت را با هیچ سلاحی نمی توان نابود کرد. ملت امری دائمی است که قبض و بسط پیدا می کند؛ ولی هیچگاه نابود نمی گردد.
✅با این مقدمه باید عرض کنم که با کمال تاسف دولتمردان ایران، به دلایل پیچیده دین شناسی غیرمعتبر، منافع اقتصادی نامشروع، فرهنگ استبدادی، ساختارهای سیاسی غیردموکراتیک و عوامل دیگر،  همیشه چهره خصوصی دولت را پاییده اند و از چهره عمومی آن غافل ماده اند. حکومت را برای حکومت خواسته اند و حفظ آن را، بدون توجه به لزوم استیفای حقوق جامعه و مردم، با تکیه بر زر زور و تزویر دنبال کرده اند.
✅تصور من، با مطالعاتی که انجام داده و شناختی که به دست آورده ام، بر این است که در میان کاندیداهای ششگانه می توان کاندیدایی را سراغ گرفت که او این درد مزمن تاریخی حکمرانی در ایران را همراه با همه زیان های غیرقابل جبرانش دریافته و می خواهد با اتخاذ رویکردی جدید به حکومت، و اصالت دادن به چهره عمومی دولت، به منافع ملت اصالت بخشد و دولت را نه برای دولت که برای انجام کارویژه های ذاتی آن در راستای منافع همه جانبه جامعه و مردم بخواهد.
✅بنده با تعیین کردن مصداق چنین کاندیدا یا کاندیداهایی نمی خواهم خود را در معرض اتهام جانبداری از یک کاندیدا قرار دهم؛ اما از همه می خواهم که این فرصت تاریخی را قدر شمارند و با یافتن کاندیدای این چنینی از طریق عبور کردن از ظاهر گفته ها و توجه کردن به همه سخنان کاندیداها و تفسیر آن سخنان با توجه به گذشته، مواضع عملی، اخلاق عمومی و سیاسی آنان، به کسی رای دهند که با این رویکرد جدید به میدان انتخابات پا گذاشته است. همانطور که با آمدن یک انسان طالح و جاهل،  مسیر دولت و تاریخ یک ملت به انحراف کشیده می شود، با آمدن یک انسان صالح و آگاه، مسیر دولت اصلاح می گردد و سرنوشت یک ملت به سمت خیر و نیکی رقم می خورد.
۳۰خرداد۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

☸باده تقدیر و جام تدبیر: راه باریک آزادی

💟-نفوذپذیری دولت: بازی سیاسی در ایران امروز هر چقدر هم به بن بست رسیده باشد، تحقیقات علمی اندیشمندان سیاسی نشان داده است که هیچ انسدادی در عرصه سیاست مطلق نیست. همیشه دولت ها، هر چقدر هم تمامیت خواه، انحصار طلب و نگهبان خود باشند، کورسو هایی برای نفوذ، تغییر، تسلیم و اصلاح وجود خواهد داشت. همیشه بخشی از دولت در جامعه و بخشی از جامعه در دولت قرار گرفته است. سیطره مطلق یک سویه دولت بر جامعه امکان ناپذیر است.
💟-حوزه بخت: در عرصه بازی سیاسی همه چیز قابل پیش بینی نیست. گاهی باده تقدیر، جام سوء تدبیر را می شکند. به تعبیر فیلسوف سیاسی پر آوازه عصر جدید، ماکیاوولی، چه بسیار پیش می آید که عامل شانس و بخت و نه اراده یک کارگزار سیاسی، تحولات عرصه سیاست را رقم می زند. گاهی تقدیر برخلاف تدبیرهای بد، یوسف ها و موسی ها را برمی کشد و اراده های ترساننده عقب نشینی می کنند.
💟-قطع و وصل ناگهانی: کنش گری سیاسی با کنش گری در عرصه های دیگر اجتماعی متفاوت است. در مقایسه منطق حاکم بر بازی سیاسی با منطق حاکم بر بازی اقتصادی، گفته اند که انسداد سیاسی چون رفتن برق و بحران اقتصادی چون قطع شدن آب است. به همان سان، باز شدن فضای سیاسی مانند آمدن برق و گشایش اقتصادی مانند وصل شدن آب است. اولی ناگهانی و دومی زمان بر است. گاهی تنها با یک تصمیم برای حضور، تحولاتی بزرگ در عرصه بازی سیاسی رقم می خورد؛ برخلاف اقتصاد که تحول در آن عرصه در کوتاه مدت رقم نمی خورد.
💟- راه کوتاه رهایی از فشارهای روانی: همه مشکلات درهم تنیده اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی امروز ایران، غیرقابل انکار است و به درستی باید اذعان کرد که این مسائل با تغییر صرف نیروی کارگزار، بدون امکان تغییر در ساختارها، آب در هاون کوبیدن است. با این حال، باید اذعان کرد که شرایط ناگوار حاکم بر ایران امروز، فراتر از کاستی های مادی-اقتصادی، رنج های روحی-روانی طاقت فرسای قاطبه ملت است که با تغییر هیات حاکمه فعلی و جایگزین شدن جمعی که معتمد ملت باشند، حداقل برای مدتی قابل توجه، این رنجها کاهش خواهد یافت و مردم نفسی تازه خواهند کشید. مشکلات مادی امروز بیش از مشکلات مادی در آغازین سالهای جمهوری اسلامی و دوران جنگ نیست؛ اما بخاطر اعتماد مردم بر هیات حاکمه  آن روز، رنجهای مادی هیچ گاه به رنجهای روحی تبدیل نمی شد. امروز نیز با آوردن نیروهای اجرایی پاک دست، فن سالار و تخصص گرا، بخشی از رنج های روحی فراوان کاهش می یابد.
💟-گام های کوچک به جای کنش های رادیکال: عرضه سیاست جای کنش گری های رادیکال نیست. اگر با تغییرات رادیکال بدیها و ستم های سیاست پایه رخت بر می بست، نباید بعد از وقوع انقلاب، به مثابه رادیکال ترین کنش سیاسی در عصر جدید، این همه مشکلات پیچیده و درهم تنیده، بر سر کشور آوار می شد. برای خروج از وضعیت تلخ کنونی، هیچ راهی، به جز برداشتن گام های کوچک و بهره گرفتن از فرصت های پیش آمده، وجود ندارد. هر گام کوچکی مقدمه ای برای برداشتن گام بعدی است. همین گام های کوچک راهی برای کاستی گرفتن سیاهی ها و فزون گرفتن روشنایی در افق پیش رو است.
💟- هزینه های تلخ کنش گری منفی: کنش منفی امروز، یعنی باز ایستادن از حضور در پای صندوق و انتخاب کاندیدای دارای شرایط، در عمل، به معنای  پذیرش یکی از گزینه های جایگزین نامطلوب است. روی کار آمدن کاندیدای ناشایست تداوم بخش وضعیت نامطلوب کنونی خواهد شد و بر رنج ستم دیدگان خواهد افزود. کنش منفی، با وجود فرصت پیش آمده برای تغییر حداقلی مثبت، در عمل، رضایت دادن به افزایش رنج های یک ملت است.
۲۴خرداد۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

https://andishehma.com/22541-2/
آدرس مصاحبه اینجانب با "اندیشه ما" در باره انتخابات

Читать полностью…

🔰 کاندیدای شایسته

✅- بعد از گذشت ۴۶سال از عمر انقلاب و جمهوری اسلامی، مردم درکی قابل قبول از ماهیت نخبگان قدرت سیاسی، در ایران پیدا کرده اند. مساله امروز مردم ایران درباره نخبگان سیاسی، با تجربه کافی که به دست آورده اند، یک چیز بیشتر نیست: "حکمرانانی که فایده آنان از هزینه آنها بیشتر باشد، کدامند؟"
✅-ساده زیست بودن، سخنان دلنشین گفتن، باسواد بودن، مردمی بودن، حتی برنامه داشتن حاکمان، اینها همه خوب و برای انتخاب یک فرد از سوی مردم برای حکمرانی لازمند؛ اما پاسخ مساله پیش گفته نیستند. پاسخ اساسی مساله این است که مردم ایران به حاکمانی با تجربه نیاز دارند که موفقیت در حیطه کاری خود را در عمل به اثبات رسانده اند. حاکمان موفق کسانی هستند که نسبت به دیگر رقیبان، فایده بیشتری به مردم می رسانند و هزینه کمتری بر ملت تحمیل می کنند.
✅-در انتخابات پیشرو، از میان کاندیداهای نهایی شده، بهترین کاندیدا، فقط یک معیار دارد. کاندیدای شایسته کسی است که در تجربه عملی گذشته خودش، هر چند در حیطه ای محدود، حکمرانی موفق تر از دیگران را قبلا به نمایش گذاشته باشد. اگر مدعی حکومت، متدین ترین و خوشنام ترین فرد جامعه هم باشد، اما نتواند به وظایف ذاتی خود در میدان سیاست ورزی موفق عمل کند، او شایستگی حکمرانی ندارد.
✅- در حکمرانی قدیم و جدید، اسلامی و غیراسلامی، حاکمان کشور چند وظیفه مشترک اساسی دارند:
🔷۱. تامین امنیت همه جانبه (جانی، مالی، حیثیتی، انسانی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، داخلی، خارجی و ...) برای همه (مرد یا زن، مسلمان یا غیر مسلمان، قوی یا ضعیف، انقلابی یا غیر انقلابی، خودی یا غیرخودی و ...).
🔷۲. زمینه سازی برای رفاه و توسعه همه جانبه (رشد اقتصادی، عدالت اقتصادی، عدالت قضایی، عدالت سیاسی، حداقل کردن فسادهای مالی، مهار تورم، ایجاد اشتغال، حل معضل بیکاری و ...)
🔷۳. تضمین شکوه و عظمت ملی (ارتقاء جایگاه دولت-ملت ایران در نظام بین الملل، افزایش امید در اقشار گوناگون جامعه، گسترش روابط با همه کشورهای جهان که آنان را به رسمیت می شناسیم، حفظ استقلال و عدم وابستگی به یک یا چند کشور خاص و ...)
✅-اگر حاکمان کارویژه های خود را که در بالا بدانها اشاره رفت، انجام دهند، تمدن اسلامی، دینداری، و بسیاری از آرمان های دیگر به عنوان پیامدهای قهری حاصل از موفقیت حاکمان در انجام کارویژه ها، تحقق می یابند.
✅-اما اگر حاکمان به جای انجام موفق کارویژهای اصلی فوق، مستقیم بودجه مملکت را به نام تمدن سازی اسلامی، زمینه سازی ظهور، حفظ ظاهر اسلام در جامعه و غیره، کانالیزه کنند؛ به جیب خودی ها بریزند؛ به جای توجه به اراده ملت و خواست جامعه، به دنبال مهندسی جامعه از بالا برآیند؛ به جای الگو گرفتن از مردم در دینداری، بخواهند خود را الگوی دینداری مردم قرار دهند؛ نه تنها همین اهداف آرمانی تحقق پیدا نمی کنند، بلکه به جای تمدن سازی، تمدن سوزی، به جای اسلامی سازی، اسلام ستیزی، و به جای هر آرمان دیگر، ضد آن آرمان ها اتفاق می افتد.
✅-سخن پایانی: به تعبیر ادبی، آرمان هایی چون رسیدن به تمدن اسلامی، پیدا شدن زمینه ظهور، یا داشتن جامعه ای علاقمند به حفظ نمادهای اسلامی، اسم مصدر اند؛ اما کارویژه های ذاتی حکومت، مصدر اند. با تحقق بخشیدن به مصدر است که اسم مصدر به خودی خود حاصل می گردد. امروزه، حاکمان ما به جای پرداختن به مصدر، به دنبال اسم مصدر اند؛ غافل از اینکه اسم مصدر، حاصل مصدر است و بدون مصدر نمی توان مستقیم دنبال اسم مصدر رفت. در وضعیت کنونی، کاندیدای شایسته کسی است که به جای غوطه ور شدن در آرمان های اسم مصدری، با سخت کوشی و هنرمندی تمام، به فکر تحقق بخشیدن مصدرها باشد.
۱۳خرداد۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

محمود شفیعی:

🔰محدودیت صلاحیت قضایی و پاسداری از حریم خصوصی

✅اشاره: در ادامه بحث الزامات قاعده عدم ولایت، در این یاداشت به محدود شدن صلاحیت قضایی دولت و لزوم پاسداری حکومت از حریم خصوصی افراد اشاره خواهد شد. در این راستا، تحلیل کوتاهی از فرمان هشت ماده­ ای رهبر فقید انقلاب به قوه قضائیه ارائه می دهیم که بر اساس آن، هرگونه گسترش بی رویه سلطه قضایی دولت بر زندگی خصوصی مردم باید محدود گردد.
🖊1. استقلال قضایی و ممنوعیت دخالت حکومت در قضاوت: ماده سوم آن فرمان به سه نکته اساسی درباره اخلاق قضاوت صحیح پرداخته است:
الف. قاضی باید با استقلال کامل و بدون ملاحظه موقعیت افراد به قضاوت بپردازد.
ب. مامورین ابلاغ قضایی، مجریان احکام قضایی و دیگر مرتبطین، باید تنها از دستورات چنین قاضی مستقل تبعیت کنند. این عوامل نباید از هیچ مرکز دیگر قضایی یا غیرقضایی فرمان ببرند.
ج. استقلال قضایی باید آن اندازه جدی گرفته شود که خروجی آن احساس آرامش مردم از صحت قضا و ابلاغ و اجرا و احضار باشد. براساس این ماده قوه مجریه و قوای دیگر و حتی نهادهای غیرمرتبط قضایی حق دخالت در فرایند قضاوت را ندارند. همچنین، استقلال قضایی باید با محدودیت های کیفی همراه باشد. محدودیت کیفی این است که هیچ گونه ابهامی در قضاوت وجود نداشته باشد. نشانه صحت قضاوت و شفافیت آن قانع شدن مردم و افکار عمومی است و نه توجیه یک سویه رفتار قضایی از سوی عوامل قضایی یا هر عنصر دولتی دیگر.
🖊2. پرهیز نهادهای قضایی از احضار یا بازداشت خودسرانه، یا احضار و بازداشت افراد از سوی نهادهای غیرقضایی: در ماده چهارم فرمان هشت ماده ای تصریح شده است که هیج کس حق ندارد کسی را بدون حکم قاضی احضار یا بازداشت کند. البته حکم قاضی هم باید کاملا بر موازین مشروع منطبق باشد. در این فرمان، حتی بازداشت کوتاه مدت افراد، بازداشت یا احضار با اعمال زور، جرم شناخته شده است و این متخلفان قضایی باید تعزیر گردند. پس طبق این ماده سلطه قضایی بر بازداشت یا احضار افراد با محدودیت­های کمی و کیفی همراه است. محدودیت کمی این است که تمامی بازداشت ها و احضارهای فاقد دستور قضایی جرم بوده و نامشروع است. محدودیت کیفی این است که دستور قضایی هم نباید دلبخواهانه بوده و با موازین شرع ناسازگار باشد. البته بدیهی است که چنین موازین شرعی باید به قوانین دقیق موضوعه تبدیل گردند تا بتوان در عمل چنین محدویت های شرعی را بر قضات اعمال کرد.
🖊3. ممنوعیت تصرف غیرموجه در اموال مردم از سوی عوامل  حکومتی و قضایی: در ماده پنجم بیان شده است که هیچ کسی حق تصرف در مال مردم یا هر حق دیگری متعلق به مردم را ندراد. "هیچ کس" در این ماده عمدتا اشاره به عوامل و نهادهای حکومتی است که ممکن است در سایه داشتن قدرت و انواعی از امکانات حکومتی به شکل نامشروع خارج از نهاد قضایی در حقوق مالی یا غیرمالی مردم دخالت کنند. امروزه بسیاری از حکومت های نامشروع عادت کرده اند که با سوء ظن گسترده نسبت به فرد یا گروه های خاص، خارج از رویه های مشروع قانونی از بیرون از حوزه قضایی، در حقوق مالی یا غیرمالی آنان تصرف کنند. تنها کسی که حق دارد به دلایل موجه و قطعی که بعد از تحقیق دقیق و اثبات محکومیت، در حقوق مالی یا غیرمالی دیگران تصرف کند، حاکم شرع است که در زمان استقرار حکومت به عنوان قاضی رسمی حکومت به کار قضایی مشغول می گردد.
🖊4. ضرورت رعایت حرمت همیشگی حریم شخصی: طبق ماده ای دیگر از فرمان هشت ماده ای، ورود به مکان های شخصی متعلق به افراد جامعه از قبیل خانه، مغازه، محل کار، به هر بهانه ای ممنوع است. این ممنوعیت همه عوامل قضایی و غیرقضایی حکومت را شامل می گردد و تحت هیچ شرایطی نقض حریم خصوصی افراد مجاز نیست. حتی به منظور کشف جرم و گناه –هر چند بسیار بزرگ- یه هیچ شکلی، مثلا از طریق تجسس، شنود یا هر شکل دیگری، نباید حریم خصوصی افراد را نقض کرد. در صورت وقوع چنین جرائمی از سوی عوامل حکومتی، ناقض حریم خصوصی، مجرم بوده و به تناسب باید بر او حد و تعزیر جاری گردد. تنها استثنای این حرمت، جواز ورود به خانه های تیمی ضد انقلاب است که در آنجا نیز محدودیت های زیادی بیان شده است. باید حدود شرعی در آنجا نیز به دقت رعایت گردد. اگر ابزار گناه دیگری به اشتباه کشف شد، هیچگونه حق برخورد برای حکومت وجود ندارد و حتی بر حکومت لازم است که اسرار و آبروی فرد یا افراد مورد نظر را حفظ کند. در کل اگر قاضی پیدا شد که حکم تفتیش خانه غیرتیمی را صادر کرد، خود او باید تحت تعقیب قضایی قرار گیرد.
🖊5. حق شکایت از دولت و قوه قضائیه و لزوم تسهیل مقدمات ضروری آن از سوی حکومت: هشتمین ماده فرمان هشت ماده ای قوه قضائیه را مامور کرده تا مقامات مربوط در قوای دیگر را جهت فراهم سازی زمینه مناسب به منظور شکایت مردم از متخلفان این مواد، آماده کنند تا مردم بتوانند در مواردی که از سوی حکومت در امر قضا، حقوق آنان نقض شده است،

Читать полностью…

🖊اصالت مالکیت فردی و دولت مقتدر حداقلی

🔷-مقدمه: اصالت داشتن مالکیت فردی، باز بودن دست حوزه خصوصی در مشارکت اقتصادی کلان و محدود بودن اختیارات اقتصادی دولت را می توان از جمله الزامات مستقیم قاعده "عدم ولایت" برشمرد. چیستی این قاعده در یادداشت تاریخ ۳۰فروردین ۱۴۰۳، مورد بحث قرار گرفت.
🔷-اصالت مالکیت فردی: شیخ انصاری،  نامدارترین فقیه معاصر شیعه، براساس قاعده عدم ولایت، هرگونه تصرف مستقیم یا غیرمستقیم در مال دیگران را، مانند تصرف در جان آنان، نفی کرده اند. ایشان استثنا بودن معصومان علیهم السلام را به دلایل محکم قرآنی، روایی، اجماع و عقل نسبت داده اند. حدیث بسیار مشهور نبوی تصریح می کند که تک تک مردم بر اموال خود سلطه دارند. طبق این حدیث هیچ نهادی و هیچ فردی، با هیچ بهانه و توجیهی، حق دست اندازی به اموال مردم را ندارند. هر گونه مداخله مدیریتی دولت در اموال مردم، حداقلی و مبتنی بر قرارداد و قانون است. دولت ها در شرایط عادی حق ندارند قیمت گذاری را بر بازار خرد و کلان، و صاحبان سرمایه تحمیل کنند. همه معاملات عرفی بجز موارد کمیاب استثنایی، از ابتدا، در شریعت تایید شده اند.
🔷-مشارکت اقتصادی مردم: بر اساس قاعده "عدم ولایت"، به جز موارد ضروری، کلید اقتصاد جامعه در دست بخش خصوصی خواهد بود. رقابت آزاد مبتنی بر منطق بازار، از اقتضائات مسلم این قاعده به شمار می رود. در واقع، اقتصاد آزاد ادامه اصالت مالکیت فردی است.  به تعبیر رهبر فقید انقلاب، آن امور اقتصادی که بازار می تواند خود به انجام برساند، دولت نباید دخالت کند. کاری که بازار می تواند انجام دهد، اگر دولت دخالت کند، حرام و نامشروع است؛ چرا که آزادی مشروع مردم در این صورت از سوی دولت زیاده خواه مورد بی توجهی قرار گرفته است. دولت در این حوزه تنها حق نظارت دارد و نه حق دخالت.
🔷-محدودیت های دولت در حوزه اقتصاد: علی رغم اصالت مالکیت فردی، بخش محدودی از اقتصاد کلان تحت مدیریت دولت خواهد بود. حق دخالت دولت در امور اقتصادی منحصر به موارد ضروری است. تکفل آن بخش از امور اقتصادی که بازار نمی خواهد یا نمی تواند و به صرفه نمی داند، به عهده دولت قرار می گیرد و در این زمینه دولتی که می خواهد حدود اسلامی را رعایت کند، در راستای منافع عموم، به ویژه درباره محرومان و گروه های آسیب پذیر، وظیفه دارد، مستقیم مدیریت اقتصادی را بر عهده بگیرد. در همه مواردی که دولت مستقیم عهده دار امر اقتصادی است، عموم مردم ناظر بر دولت خواهند بود.
🔷-نتیجه گیری: دولت مبتنی بر آموزه های اسلام، به حکم اصل عدم ولایت، در امور اقتصادی، مانند بسیاری از حوزه های دیگر، دولتی حداقلی است. اقتصاد خصوصی مبتنی بر اصالت مالکیت فردی که با منطق بازار آزاد جریان پیدا می کند، اساس اقتصاد مشروع را تشکیل می دهد. در این حیطه دولت حق نظارت دارد. در مقابل، هر جا که اقتصاد، به شکل محدود، در دست دولت قرار گیرد، عموم مردم با استفاده از بهترین ابزارهای نظارتی، فعالیت های اقتصادی دولت را مورد نظارت قرار خواهند داد.  بنابراین، خود گردانی صنعتی و تجاری، مانند خود گردانی کشاورزی، و بیرون بودن آنها از اختیار دولت، یک اصل تردید ناپذیر دینی است. حضور محدود دولت در اقتصاد و چگونگی آن، پسایند خواست عموم است که بر اساس مصالح سیال تاریخی جامعه، و در شرایط گوناگون، قبض و بسط پیدا می کند. مهم این است که همیشه دولت باید در این زمینه تابع جامعه باشد و نه برعکس. 
۲۳اریبهشت ۱۴۰۳    شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

سلام و درود بر دوستان عزیز و گرامی. سخنرانی بالا☝️ با عنوان "الهیات سیاسی" زمستان ۱۴۰۲ در دانشگاه مفید توسط جناب آقای دکتر بستانی، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی، ارائه شده است. مناسبت آن، برنامه هفتگی سخنرانی علمی اعضای هیات علمی داخلی یا از خارج دانشگاه است که افراد با توجه به علایق الهیاتی و رشته تخصصی خود، در جمع هیات علمی دانشگاه مفید، ارائه می دهند. دقایق اول معرفی موضوع از سوی اینجانب، به عنوان دبیر جلسه، صورت گرفته است. سخنرانی تقریبا ۴۰ دقیقه طول کشیده است. بعد از سخنرانی تعدادی از حاضران سوالاتی مطرح کرده اند و پاسخ هایی ارائه شده است.
۶اردیبهشت۱۴۰۳
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

به ویژه، عمل به آموزه های دین در عرصه حکمرانی کار آسانی نیست. عمل به آن آموزه های سیاسی دین یعنی آباد کردن زندگی عموم مردم؛ یعنی عدالت گستری همه جانبه؛ یعنی رفع انواع فقرهای مادی و معنوی؛ یعنی تحمل نقد و انتقاد از حکومت؛ یعنی راه تجربیات بشر را پیمودن و کار را به دست کاردانان سپردن. رسیدن به این مقاصد تخصص می خواهد، تعهد می خواهد؛ اخلاق و تربیت می خواهد و شرایط سخت دیگر که البته کار آسانی نیست و ظاهر گرایان فرسنگ ها از این شرایط به دورند. آنان، در واقع، در دین ورزی خود میان بُری ساده سازانه ساخته اند و به جای کوشش همیشگی برای افزودن بر دیانت و ایمان، راهی بی دردسر بر گزیده اند. این میان بُر حکمرانی دینی را بر آنان راحت کرده است. هیات حاکمه متعلق به این گروه، خود را از شر زحمت های طاقت فرسای هنر حکمرانی خوب رهانده اند.
✅نتیجه: تبدیل شدن حجاب به اولویت اول حکومت بیش از آنکه خدمتی به بنیادهای دیانت و ایمان باشد، حاکی از ذهنیت دینی بسیط و صیقل ناخورده در میان بخشی از هیات حاکمه امروز ایران و حامیان پروپا قرص آنان در میان جمعی از مردمان مذهبی است که از زیست جهان دینی ناپالوده ای برخوردارند. این گروه با چنین زیست جهانی نه تنها بر اصول دین چنگ نمی زنند، حتی دستشان از فروغ دین نیز خالی است؛ چرا که حجاب به شکل اجباری نه اصول دین است و نه فروع آن. حجاب واجبی دینی در راستای مصلحت زنان مسلمان است که با تحمیل دیگران فضیلت آن از دست می رود و زندگی مومنانه را به مخاطره می اندازد. ظاهرگرایی دینی زیست جهانی ساخته است که حاکمان متعلق به این گروه در سایه آن از انجام وظایف ذاتی یک حکومت دینی طفره می روند و به جای پاسخ گفتن بر ناکرده های بی پایان خویش، جامعه دینی را به بی دینی متهم می سازند. بدون تغییر یافتن چنین زیست جهانی، بحران های حکمرانی در ایران امروز راه حلی نخواهد داشت و بر عمق آن افزوده خواهد شد.
شفیعی ۱۰مرداد۱۴۰۲
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

سلام و درود بر دوستان عزیز و گرامی. سخنرانی بالا☝️ با عنوان "تحلیلی متن-زمینه گرا از ولایت پیامبر ص در قرآن" پاییز ۱۴۰۲ در دانشگاه مفید ارائه شده است. مناسبت آن، برنامه هفتگی سخنرانی علمی اعضای هیات علمی است که افراد با توجه به علایق الهیاتی و رشته تخصصی خود، در جمع هیات علمی دانشگاه، ارائه می دهند. دقایق اول معرفی موضوع از سوی دبیر جلسه، حجه الاسلام دکتر موسویان، است. سخنرانی تقریبا ۴۰ دقیقه طول کشیده است. بعد از سخنرانی ۶ نفر از حاضران سوالاتی مطرح کرده اند و پاسخ هایی ارائه شده است. کل برنامه ۱ ساعت و ۵۰ دقیقه است.

Читать полностью…

اگر دولتی در کشور اسلامی بخواهد دائم بساط سلطه دولتی را بنام دین در جامعه گسترش دهد و حوزه های خصوصی زندگی مردم را، جاهلانه، به حوزه حکومتی تبدیل کند، چنین دولتی نه در راستای اسلامی سازی که در جهت اسلام ستیزی و بدنام کردن اسلام حرکت کرده است. این دولت ها، به تعبیر علی ع، همان بار سنگینی هستند که بنام اسلام در جامعه نفرت می کارند و بندگان خود را از ذیل بندگی آزادنه خدا خارج و به یوق سلطه ناحق دولتی گرفتار می سازند.
30فروردین 1403     محمود شفیعی
 
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…

*مبارزه با اصول دین بنام دین*

✅عده ای برای رسیدن به اهداف جاهلانه، اکنون، تمام عیار، به جان قرآن، سیره نبوی و علوی، و معارف دینی افتاده اند و به شدت به تحریف آشکار می پردازند.
✅ آقای منبری نورچشمی! چگونه دربرابر آموزه های صریح قرآن ایستاده ای و با استحسان بی دلیل، پیامبر بزرگ اسلام و یار بی بدیل او را وارونه به مخاطبانت می شناسانی؟!
✅خدایی که می فرماید ای پیامبر تو به لطف الهی نسبت به مردمت مهربان و نرم خو شدی و گرنه از دورت پراکنده می گشتند .... . تو از اخلاق بزرگ بر خودداری... . تو عاشق مردمت، حتی همانها که هنوز ایمان نیاورده اند، هستی و تا حد از دست رفتن جان دغدغه آنها را داری. تو شخصی هستی که سرتاپا نسبت به آنان "گوش" شنوا هستی و به آنان ایمان آورده ای و هیچگاه آنان را از خودت نمی رانی. (نقل به مضمون از آیات قران). شبیه این آموزه ها در فرمایشات علی ع نیز فراوان است.
✅حقیقت تلخ این است که این آقایان محکمات دین را کنار گذاشته اند و بر متشابهات چسبیده اند؛ تا مگر مانند مارکسیستها که واقعیتها را تحریف کرده و به رنگ عقاید خود در می آوردند، آموزه های دینی را به رنگ عقاید خود در آورند. پناه بر خدا😔
۱۹فروردین ۱۴۰۳ شفیعی
@Mahmood_shafiee

Читать полностью…