-
اینجا مینویسم .موزیک گوش میدم .حالمو خوب میکنم اگه چیزی ازینجا برداشتی هشتگشو بذار زیرش بمونه !
بعضی شب ها باید بمیرن تا فرداش صبح طلوع کنه.این آهنگ هم میتونه قاتل امشب باشه
@maneoryan
یه وقتایی از روز رو اختصاص میدم به زل زدن .
ب زل زدن ب تو!
اگه باشی ک خودت ؛
اگه نباشی هم رویاهات ، خاطره هات ،عکسات !
چشمای من نیاز داره ب استراحت !
به دیدنِ زیبایی ...
به دیدنِ تو دلبر ...
به زل زدن به تو ...
#Rwin
@maneoryan
عکّاس : #آرین_اکبری
بنظرم وقتی زیادی خوبی میکنی و بدی میبینی
چوبِ مهربونیت رو نخوردی !
چوبِ حماقتت رو خوردی
؛ ک مهربونیت رو هرجایی خرج کردی !
#Rwin
@maneoryan
باید بذاریم برن اونایی که میخوان برن ...
واسه بودنِ هیچکس خواهش نکنید !
#قورباغه
#Rwin
@maneoryan
موسیقی سریال قورباغه .
شاهکارِ بامداد افشار ...
@maneoryan
هرچی بیشتر بهت فکر میکنم ؛
بیشتر میفهمم که من خالقِ تو ام ...
تو کنارِ جاده قدم میزنی و من دست تو دستت گره میزنم انگشتایی رو که خودم اندازه‌ی انگشتای خودم ساختم ک بتونم هوای بینِ دستارو بُکُشم!
تو توی خونه نشستی روبروی لپتاپت و میخندی و من فکر میکنم به اینکه اندازه‌ی صدای خندیدنت رو جوری ساختم ک هض کنم !
تو توی تمرین تئاتر جوری میرقصی که فکر میکنم من چقدر طراحِ رقصِ خوبی بودم که اینجوری ساختمت !
تو توی بشقابِ غذات جوری چنگالو میچرخونی که من میخواستم دنیا برام اینجوری بچرخه !
تو حتی جوری میخوابی و نفس میکشی که انگار یه شابلون از ماه کشیدم تو بندِ چشمات !
...
تو زنده ای و من شاهدت !
تو بنده ای و من عابدت !
تو معشوقی و من عاشقت !
تو مخلوقی و من خالقت ...
#Rwin
@maneoryan
برای وقتی که بی‌خوابی میاد به چشماتون🌙
(بی‌کلام)
@maneoryam
به شخصه عاشق میکس شدن آهنگای سنتی با سبکای دیگه‌م !
شجریان
+
هیچکس !
@maneoryan
کمی بیشتر از پیش که قرار بود ؛ بمان !
چایی هنوز دم نکشیده ...
و البته یادم است ...
شما قهوه میپسندی !
اینجا هم که اسپرسو ماکیاتوهایش معروف ...
بمان تا کافئینِ خونت را بالا بَرَم و ضربانت را !
#Rwin
@maneoryan
میگفت ما ذاتا آدم های تنهایی هستیم .
وقتی خالق خودش تنهاست ؛
چرا باید دلش بخواد ما تنها نباشیم و
بعد خودش به این تنها نبودنِ ما حسادت کنه !
اصلا ذاتِ ما با تنهایی گره میخوره که به خودش روی بیاریم حاجی !
#Rwin
@maneoryan
کبکِ من خروس خوانش خراب شده و غاز میخواند از بس که دلَم چریدنِ گوسفندانِ دم بخت را دیده و مرغان پر کَنده و هورمونی ...
از بس که باشگاه رفتن های این مرغ ها برای دلبریِ خروس ها کم بود و حالا هورمون در بالهایشان تزریق و پروتز میکنند اندامشان را ...
و مرگِ عشق را شاهدیم میانِ دو آهویی که زیبایی میافرینند از نگاهشان و ردّ کرشمه هایشان ...
ما حیوان هایی از نسل داروین که نه !ما میمون هایی از نسلِ کم کم خونِ خود را میخوریم جای موز ...
سکوتِ ما علامت رضا نیست ...
که این ناامیدی است ...
نا امیدی ...
#Rwin
@maneoryan
بعضی وقتا هندزفریم رو میذارم توی گوشم و با بلندترین صدا ،خشن ترین و پر سر و صدا ترین اهنگارو گوش میدم !
بعدِ چند دقیقه که هندزفری رو درمیارم از سکوت نهایتِ لذت رو میبرم ...
میخوام بگم همیشه عادت کردیم تا چیزیو ازمون نگیرن قدرش رو نمیدونیم !
#Rwin
@maneoryan
شاید روزی در همین تهران زیرِ نورِ ماه در خیابان دستت را گرفتم ،
و موهایت را در باد رها کردی ؛
و با آهنگ هایی از کافه های خیابانی در باد رقصیدیم و رقصیدیم و دلمان دیگر نگرانِ نگاهی نبود ...
شاید روزی در همین سرزمین ما پایکوبی کردیم بی آنکه ترس از مامورم و معذورم داشته باشیم ...
شاید روزی در همین شهر ما دیگر نگرانِ جیبمان نبودیم و میتوانستیم تا ناکجا غرق در شادی شویم ...
شاید روزی ... !
#Rwin
@maneoryan
بالا آوردنِ آدم های سمّ از زندگیمون شاید باعث شن معدمون بهم بریزه ولی بعدش احساسِ سبکی میکنیم !
#Rwin
@maneoryan
از آهنگای خوبِ ماکان
از آلبوم برای کامیون ها
@maneoryan
رنج !
رنجی که میکشیم از هنگامِ زایمانِ مادر .
از صدای گریه و ناله های او .
ما با درد زاییده میشویم و با رنج بزرگ !
اولین چیزی که نگاهمان ب آن میخورَد خون است ؛
خون !
خونی که میبینیم از خونِ نزدیک ترین انسان است به ما !
خونِ مادر !
و بعد باز رنج میکشیم ...
گریه !
با گریه بزرگ میشویم و با گریه خواهش میکنیم و با گریه خواسته هایمان را بیان میکنیم !
رنج و درد و خون و گریه !
اولین چیزهاییست ک قبل از آغوشِ مادر میبینیم ؛
و بعد آغوشِ اوست .
دروغ نیست که بعد از هر سختی ، آسانی‌ست !
بعد از این همه رنجی که کشیدیم یک آغوش مارا آرام میکند و بعد باز رنج و رنج و رنج !
رنج کلمه ای جدا نشدنی از ما هست و ما کلمه ای جدا نشدنی از درد !
رنج میکشیم ، درد میکشیم تا به اصطلاح بزرگ شویم !
و این بزرگ شدن چه تاوان هایی که ندارد !
و در آخر با رنج و عذاب میمیریم و رنجی دیگر برای باقی مانده ها باقی میگذاریم ...
#Rwin
@maneoryan
کبکم خروس میخواند .
برای اولین بار میتوانستم نقاب خود اندیشی بزنم .گچ از دیوار میکندم و سرخاب سفیدابِ صورتم میکردم . سوتکی که از گلوی شریعتی ساخته اند را در دست گرفتم . مردم شهر را صدا کردم . همه را به دنبال خودم به مرز کشاندم و بعد پاره کردم نقابِ مردمانِ سیاه را . نشانشان دادم که هیچ انگاره ای از صوتِ خشمگین سوت نمیاید برون .
سفیدی ام خشمگینشان کرد و سرخ کردند مرا .
دریدند خونم را و مکیدند رگ هایم را ...
#Rwin
@maneoryan
کمونه میکنه قدرتِ تیرکمونت تو صورتم و پنجه هام رو سفت میکشم روی زِهِ کمون تا کمون ابروی تو بشکافه این دلِ بی صاحابو دلبر جان !
قول داده بودم دیگه دلبر صدات نکنم ...
بگم جان بگم جان بگم جان ...
اخه دلبری ک دل میبره و پس نمیاره بی انصافیه ...
آخه جفت چشماتو ک میبندی دنیام تاریک میشه پشتِ پلکات که مردمکت گشاد نشه از نور کم و تنگ نشه از نورِ زیاد وقتی چشم تو چشم میشی توی حرفای درشت و ریزِ من که انقدر پشت هم حرف میزنم و نفس نمیگیرم وقتی کنارمی و حالم خوبه ک حتی میدونم خودم نمیدونم نقطه ها و ویرگولای نوشته ها و حرفام کجاست !
هوف ...
یه نفس میگیرم از دیافراگمم و باز شروع میکنم اِل و بِل کردن و یه بند حرف زدن ...
میدونم نصفِ حرفامو نفهمیدی ولی لبای باد کرده و خشک شدت از حساسیتت به باهار رو روی هم فشار میدی با زبونت خیسشون میکنی و دلت میخواد وقتی دارم تند تند واست حرف میزنم ماچم کنی ولی انقد میبینی که حرفام پشتِ لبام بی نفس و تند تند واست موزیک میشن و دو رِ می فا میکنن و آهنگ میزنن که دلِت میره و یهو چشماتم باد میکنه و اشک توش جمع میشه و بهم میگی تو ام کم دلبر نیستیا !
آخ دلبر ...
دلبر ! کلمه ای و چیزی که آشوب به پا میکند ؛ آشوبگر !
بَلوا کننده !بهم ریزنده !
از فرهنگِ من !
آشوبگر ...
#Rwin
@maneoryan
انقدر باهات تو این شهر خاطره میسازم ؛
که بعدِ من نتونی تو این شهر نفس بکشی !
#Rwin
@maneoryan
کبود شده رنگِ بنفشِ زیر پلکام از بس که نبستم چشمامو که نکنه یه وقت یه جایی یه کسی دلش بلرزه از راحت خوابیدنامون ...
که مرگ به چشمای اونایی که گورخواب شدن دیگه ترسی نداره !
که مارو با مرگ میترسونن ولی اونارو با چی ...
که چیزی واسه از دست دادن وقتی نداری دیگه ترسی نداری ...
نه اینکه گیر کردیم بینِ داشتن و خواستن !
که کاش میشد داشتیم و عطش نداشتیم ؛ که کاش میشد میخواستیم و حسود نبودیم ...
که کاش میشد داشتند و داشتیم ...
که کاش میشد راحت بخوابن و راحت بمیریم ...
#Rwin
@maneoryan
هیچ چیزی قرار نیست نو شود !
هیچ چیزی قرار نیست تغییر کند !
شاید شما من را متهم به بدبینی یا افسردگی کنید ...
ولی من به شما خواهم گفت دنیا خیلی وقت است که به فنا رفته ...
این ذهنیت ما هست که دوست دارد چیزی نو شود یا تغییر کند ولی یکبار از خودمان صادقانه بپرسیم آیا هر سال چیزی نو و تازه میشود؟!
#Rwin
@maneoryan
دلم تنگ شده برم درِ اتاق مامانمو باز کنم و بگم مامان من غصه دارم ،
گریه دارم .
پشت در به غصه ها بگم چند دقیقه اَمونم بدید و همین پشتِ در وایسید ...
زمانِ جنگ وقتی کسی امان نامه میگرفت دیگه کاریش نداشتن ؛
کاش میشد باز مثه بچگیام یه امان نامه از مامانم بگیرم که این همه درد رو شونه هام فشار نیارن ...
دلم تنگه دامنته مادر ...
که بیام و روش غصه هامو خالی کنم ...
بزرگ شدن همینه !
پنهون کردنِ غصه و سفید شدنِ موها و گریه هامون ...
#Rwin
@maneoryan
تک و توک رد پاهایت بر نشانه های زندگی ام نمایان میشود.
مرغ دریایی میشوم و ماهی بر منقار میزنم و فریادِ دادخواهی سر میدهم که مگر مرغ هم پرواز بلد بود که مارا اسیرِ دریای سبز رنگِ جنگلِ وجودت کردی .
یا موشی بر فاضلابِ اندوخته از افکارِ خون بارِ مرز بان های سر بریده از دستِ مرز دزدانِ قاچاق .
من پیکر تراشم و مجسمه ای ز خیالِ باطل میسازم .از روسپی ها.
که فخر نداشتند ؛شهر نداشتند و شهر نویی فریاد میشدند .
من با یادت نمیسازم مگر یادِ تو یادم آید زمانِ تنهایی و تنهایی که به من برخورد نکردند .
و فوت میشوم فلوت میشوم ساز میشوم و میدَمَم در سازی که خودم هستم .
باش در کنارِ آبادی های خراب ...
#Rwin
@maneoryan
هر آدمی از دو بخش تشکیل شده :
بخشِ سیاهی که دیده نمیشه ،
بخشِ سیاهی که دیده میشه !
#Rwin
@maneoryan