10534
Music is my sanctuary 🎼 👤Admin ⏩ @MidnightBlue instagram ⏩ instagram.com/midnight.musica
🎧@MidnightMusicA🎧 Crossbone Skully - The Last Night On Earth (Midnight Video Edit)
Читать полностью…
موسیقی کاملا با طرح داستان مطابقت دارد و بر تنش و احساسات همراه با صحنه‌های فردی تأکید می کند.
این مورد حتی در آهنگ های منتخب سریال نیز صدق می‌کند به گونه‌ای که کل نمایش توسط تیتراژ پایانی قسمت ششم بلعیده می‌شود! در واقع تمام شخصیت آز در ترانه "گل‌های سیاه" کریس آیزاک خلاصه شده است! او این قطعه را در آلبوم Speak of the Devil جای داده بود، عبارتی که زمانی به کار می‌رود که وقتی در حال صحبت کردن درباره فردی هستید به یکباره سر و کله اش پیدا می شود؛ به قول خودمان چه حلال‌زاده. و اکنون چه تلاقی جذابی بین نقش رازآلود کالین فارلِ فراموش شده با ملودی‌های شیطان فریبنده‌ای چون کریس آیزاک شکل گرفته است!
🎧@MidnightMusicA🎧
امضا کن با خون و با امید به مرگ!
اسپین‌آف فیلم بَتمن با شخصیت اصلی پنگوئن و گریم و بازی خارق‌العاده کالین فارل از همان قسمت نخست لحن را تعیین می‌کند. داستان سریال از جایی آغاز می‌شود که گاتهام در پی حملات ریدلر به ویرانه‌ای تبدیل شده و پنگوئن در تلاش است تا در این آشوب با حیله گری خود از نردبان جنایتکاران شهر بالا برود. نقش‌آفرینی های بی‌نظیر، کارگردانی قابل قبول و داستان چسبانک تنها عوامل موفقیت این مجموعه شبه سوپرانویی نیستند؛ موسیقی متن فیلم نیز همچون نگینی درخشان بر قاب‌های زیبا می‌درخشد.
🎧@MidnightMusicA🎧
اگر کشتی‌هایتان غرق شده و غمگین هستید کافی‌ست کِشتی‌تان را عوض کنید! قطعه Like a Sunken Ship به تنهایی یک کرمِ گوش است! موسیقی‌ای با حروف بزرگ و چه زمان فوق‌العاده‌ای برای گوش دادن به آن.
🎧@MidnightMusicA🎧
اگر به دنبال یک کلینیک آوازی هستید، ایستگاه هشتم لِپروس را از دست ندهید. ادیسه‌ی پراگرسیو متال نروژی مسیر موسیقایی خود را مدام تغییر داده زیرا آنها مفهوم پیشرو بودن را به جان خریده‌اند. لپروس هرگز در ارائه آهنگ‌های هیجان‌انگیز و خلق‌وخویی که از درون‌بینی‌های مست‌کننده تغذیه می‌شود، کوتاهی نمی‌کند. آلبوم "نغمه‌های تاوان" اِلمان های الکترونیکی زیادی دارد اما سنگین و جذاب است. اثر جدید کمی از صدای همیشگی خود دور شده، اما جنب و جوش و رنگارنگ بودن آن کم نیست. آنها روش بسیار غیرمعمولی برای آهنگسازی دارند و می توانند از فریاد ملایم یک بره به زوزه رعب‌انگیز گرگ تغییر مسیر دهند! یادمان نرود که لپروس در اصل گروهی بود که بیشتر به سبک پراگرسیو دث متال گام برمی‌داشت، اگرچه آنها همیشه ملودیک‌تر و شیک‌تر از بسیاری از زیرژانرهای آن بودند.
🎧@MidnightMusicA🎧
@MidnightMusicA 🎧 Leprous - Like a Sunken Ship (Official Music Video)
Читать полностью…
09 - اوج گرفتن با اصوات ناهماهنگ و توقف‌های اضطراری، شاید کوتاه قدترین قطعه‌ی آلبوم! خوشبختانه Disobedience نیمه دوم را به جاده ای هموار می رساند اما باز نمی توان از مسیر لذت برد!
10 - احتمالا Meanwhile عنوان محبوب ترین قطعه‌ی آلبوم "در این گیر و دار" را به خود اختصاص می‌دهد. با تعداد زیادی آرپژ و خطوط متلاطم پیانو که در پس زمینه موج می‌زند تا این ترانه را اتمسفریک تر به گوش برساند. این رویکرد واقعا کار می‌کند و به آهنگ اجازه می‌دهد تا به طور پیوسته خود را بیافریند؛ محدودیتی که این اثر را تقویت می‌کند! به آرامی به یک نمایش بزرگ و سنگین از قدرت و ریتم تبدیل می شود. کل ماجرا به زیبایی هرج و مرج و در عین حال عمیقا کنترل شده به پایان می رسد.
🎧@MidnightMusicA🎧
04 - قطعه Scarcityتجربه شنیداری غنی ست که نشان از استعداد کلون و توانایی آنها در خلق آثار احساسی و معنادار دارد.گوش‌نواز بودن ملودی‌ها با لایه‌های صوتی متنوع،شنونده را به سفری درونی دعوت می‌کند.تنش بین سکوت و صدا حس ترس و طمع را به خوبی منتقل می‌کند.آوایی فضاساز حس گام بر داشتن بر ماسه های داغ صحرایی در مختصاتی از جنس علی بابا و چهل دزد بغداد را یادآوری می‌کند!
05 - لحن Elusiveبه آرامی از امید به سرکوب تغییر می کند،عقربه‌ی قطب نمای احساسی شما را به بالا و پایین می کشد،اما هرگز واقعا در یک شمال واقعی قرار نمی گیرد.مسیر را گنگ و پیچیده نشان می‌دهد. گویی تمایل به گریختن از واقعیت وجود دارد، بطوریکه هر نت موسیقی مانند سایه‌ای در حال جست‌وجو در افکار، حس تنهایی و عدم قطعیت است.
06 - به طرز ماهرانه‌ای قطعه Apneaبا امضای زمان و سرعت،بازی را جذاب نگاه می‌دارد و نشان می‌دهد چگونه گروه می تواند لحظه را به زانو درآورد! خطوط بِیس چشمگیرِ این ترانه،آواز رسای یان را تحسین می‌کند. این معجون، اتمسفری ملتهب و در عین حال آرامشبخش ایجاد می‌کند که در آن احساساتی چون اضطراب،ناامیدی و رهایی در هم تنیده شده‌اند.
@MidnightMusicA
بر اساس قدرت این آلبوم، آینده برای کلون در واقع بسیار روشن به نظر می رسد. اگر آنها به این سفر و موضع پیشرو ادامه دهند، چیزهای زیادی برای ارائه خواهند داشت. گروه در سرتاسر «Meanwhile» وقایعی را که همزمان در مکان‌های مختلف اتفاق می‌افتد را به تصویر می‌کشد. این یک آلبوم کاملا تاریک است که به نوعی وقایع نگاری از بهترین و بدترین جنبه های بشریت را توصیف می کند؛ خود گروه آن را اینگونه بیان می کند، اما قطعا هر شنونده ای تفسیر خود را خواهد داشت. با موسیقی با این کیفیت، در اینجا امیدوارم که شهرت کلون همچنان افزایش یابد، و اگر این اولین آشنایی شماست، ممکن است بخواهید دوباره به دیسکوگرافی آنها بروید تا ببینید که چگونه آنها در طول زمان تغییر کرده اند.
🎧@MidnightMusicA🎧
انگیزه هرچه که باشد ما یک تم اصلی بسیار مؤثر را می یابیم که با صدای یان لیگنر نقاشی شده است. او با تُنالیته احساسیِ قدرتمند، قطعا طعم دهه ۹۰ در نحوه خم شدن و سنگریزه کردن نت ها را یادآوری می‌کند. به طور قطع عناصر پراگ هنوز وجود دارد، اما کلون چندان به آنها متمایل نیست. این تلاش نشان داد که گروه در مقایسه با برخی از نسخه‌های قبلی خود که خطوط بین متال و راک پراگرسیو را محو می‌کرد، از پالت بسیار ملایم‌تری استفاده می‌کند. محصول آخر کلون فضایی برای فکر کردن به وجود آورده است، امیدوارم شنوندگان بیشتری از آن استفاده کنند. این آلبوم سنگین و راضی کننده، اما در نوع خود ظریف و عجیب است. من می گویم که برای جذب همه چیز آن به چند گوش نیاز دارید!
🎧@MidnightMusicA🎧
دلشوره‌ای در موزاییک ابرها!
کلون همانند یک چکش ده تنی از آسمان هفتم سقوط می کند. ماده موسیقایی تاریکی که از یک جهان غم انگیز به واقعیت ما سرازیر شده است. آوانگاردیست‌های فرانسوی در طراحی مناظر صوتی خود از سایکدلیک راک، پراگرسیو، هوی‌متال، گرانج، استونر راک، پست‌راک و حتی جَز دارای جهشی کوانتومی هستند! شاید نباید این گروه را در یک جعبه راک قرار داد یا به آن برچسب پراگ متال چسباند! جزئیات بسیار زیادی در آنها وجود دارد که نمی‌توان یک به یک نام برد زیرا باعث ایجاد تناقضات بسیار زیادی می‌شود. موسیقی اتمسفریک و مهیج کلون آنقدر سیال است که به راحتی می‌توان عاشق آن شد. با وجود دیسکوگرافی طولانی، آنها از آن دست هنرمندانی بوده‌اند که اغلب زیر رادار پرواز کرده‌اند!
🎧@MidnightMusicA🎧
در هر صورت لینکین پارک دوباره در حال پیشرفت و پیشروی‌ست. این فقط یک یادآوری است که مهم نیست چقدر یک گروه را دوست داریم، آنها نمی توانند همیشه یکسان بمانند. واضح است که گروه در مرحله جدیدی به سر می‌برد. دیدن اینکه آنها از اینجا به کجا خواهند رفت جالب خواهد بود، اما برای طرفداران افراطی‌شان، همیشه چیز خاصی در مورد روزهای قدیم وجود خواهد داشت، و این خلائی است که نمی‌توان آن را کاملا پر کرد. باید به آنها یادآوری کرد که فرهنگ راک یعنی احساس زنده بودن، شاید بقای لینکین پارک، یاد بنینگتون را برایشان بیشتر از قبل زنده نگاه دارد.
@MidnightMusicA 🎧
امیلی دامنه صوتی کاملا متفاوتی دارد که به طور غیرقابل انکاری فرم آوازی گروه را تغییر می‌دهد. او با لحنی تلخ اما روح انگیز! لایه جدیدی به موسیقی لینکین پارک اضافه می کند. این یک انحراف از صدای قدیمی ست اما جالب است؛ باعث می‌شود به این فکر کنید که دیگر چه مهارت‌هایی در آستین دارد.
@MidnightMusicA 🎧
میک جی‌کینو مسئولیت موسیقی متن این سریال را بر عهده داشت، پسر مایکل جی‌کینوی بزرگ که به خوبی نشان داد وام‌دار پدرش است! ساخته‌های او کاملا منعکس کننده دنیای تاریک و تماشایی سریال است. صداهای سنگین، و البته هیاهوی موجود در گوشه کنار گاتهام باعث ایجاد تنش می‌شوند و به طرز ماهرانه‌ای بر فضای تیره سریال تأکید می‌کنند. هر صدا، از قدم‌ها تا لحظات دراماتیک سکوت، به شما کمک می‌کند تا در خود غرق شوید و قسمت تاریک گاتهام را احساس کنید. به طور کلی صدا و موسیقی سریال، گاتهام را به مکانی تبدیل می‌کند که هرگز نمی‌توانید در آن احساس امنیت کنید. حتی در لحظات آرامش ظاهری، موسیقی به ما یادآوری می‌کند که خطر در گوشه و کنار حاضر است و "آزوالد کاب" باید همیشه مراقب باشد.
🎧@MidnightMusicA🎧
🎧@MidnightMusicA🎧 Chris Isaak - Black Flowers (The Penguin Soundtrack) (Midnight Video Edit)
Читать полностью…
💣 #BoomBox No 22 🎧
🎃Dance on My Grave🎃
@MidnightMusicA 🎧
همانطور که گروه تغییر کرد، آنها صدای صاف آینار سولبرگ را با وسواس بیشتری پذیرفتند و به او فضایی دادند تا اجراهای انفجاری و احساسی ارائه کند که بسیار به یاد ماندنی بوده است. با این حال، در این فرآیند، گروه مزیت سنگین‌تر، آتش‌بازی‌های فنی و قدرتی که قبلا داشتند را از دست داد. «نغمه‌های تاوان»، جشنی مغذی از ترانه‌سرایی تیغ‌آلود و اجرای استادانه گروه، نشان‌دهنده تغییر قابل‌توجهی در شیوه بیان آنهاست تا چیزی بسازند که هم به طرز هیجان‌انگیزی بیگانه و هم به طرز مطمئنی آشناست! تلفیقی منحصربه‌فرد که سبک مدرن آنها را با عناصر پیچیده و نامتعارف گذشته‌شان متعادل و ورودی جسورانه و عجیب اما متقاعدکننده‌ای را در دیسکوگرافی آنها ایجاد می‌کند. گروه به تدریج به سمت سبکی صیقلی تر و جوی با ملودی های مالیخولیایی و تنظیم های دقیق تغییر کردند. بیشتر گروه‌ها در اینجا مستقر می‌شدند، اما لپروس جلوتر رفت.
🎧@MidnightMusicA🎧
@MidnightMusicA 🎧 Leprous - Melodies of Atonement (2024)
Читать полностью…
#1534
Leprous - Melodies of Atonement Album (2024)
07 - در ادامه The Unknown کمتر مهار شده از راه می‌رسد! چند دقیقه اول آن بسیار ریتمیک و شاید حتی معمولی‌ست، اما یک سوم پایانی‌اش جانوری درنده است؛ طوفانی از زمان‌بندی‌های نامنظم که تجربه‌ی سینمایی رضایت بخشی خلق می کند. صدای یان گیرا و باشکوه است، او مطمئنا بزرگترین دارایی کلون می باشد!
08 - آغازی از جنس راک فرانسوی از آن نظر که ثانیه های ابتدایی کاملا شبیه گوجیرا ست؛ ملودی ها از میان شکاف‌ها سعی در هجومی کوبنده دارند. اینجا قطعا خطر لگدمال شدن موج می‌زند اما Night And Day همانند نامش جو را با قدرت و تسلط متعادل می‌کند.
🎧@MidnightMusicA🎧
01 - شکی نیست که چرا تک آهنگ Within Reach پرچمدار این رکورد است. تصویر ایده‌آلی از عملکرد متعادل کننده ای که کلون در طول این مدت در پی اجرایش بوده؛ غم انگیز و با لحن تلخ پیش می‌رود اما وزن آن به مرور سنگین و سنگین تر می‌شود. به عنوان افتتاحیه نوید آلبومی باشکوه را می‌دهد آن‌هم هنگامی که جنبه تهاجمی‌تر و شوم صدای کلون باز می شود. یان لیگنر دامنه قدرتمند آواز خود را به رخ می‌کشد، خشم او در لحظاتی رام نشدنی‌ست!
02 - در Blink of an Eye نوعی سرگردانی غم‌انگیر مالیخولیایی موج می‌زند، مختص مخاطبانی ست که به دنبال تنظیم های غیرعادی آلت‌راک پراگرسیو هستند! با لحنی نامتعارف و ظریف نواخته می‌شود، احساس می‌شود نوازندگی در آستانه تغییر و تبادل سبک‌های پراگ یا جَز غلت می‌خورد با این حال همه چهارچوب ها در دسترس باقی می‌مانند.
03 - ملودی و هوک‌های برجسته Bystander با خط بِیسی بی نظیر تزئین شده اند؛ دعوتی‌ست به تجربه زندگی با تمام ابعادش، نه فقط به عنوان تماشاگر بلکه به عنوان یک شرکت کننده فعال؛ همین موارد کافی‌ست تا آن را دلنشین و تأمل‌برانگیز کند.
🎧@MidnightMusicA🎧
در موسیقی کلون عطری از یک جذابیت محتاطانه فرانسوی وجود دارد. ده آهنگی که این آلبوم ۵۰ دقیقه‌ای را پر می‌کند، دیدگاه‌های هنری را نشان می‌دهد که با مهارت موسیقی عالی تثبیت شده است. اعتراف می‌کنم که تضاد مشخص کلون بین آوازهای خشن و ترانه‌های آهنگین‌ش می‌تواند باعث شود که بسیاری از آهنگ‌های آنها بسیار شبیه به نظر برسند. فکر می‌کنم گروه این را می‌داند، و در همین حال تلاش می‌کند تا صدای خود را با چیز بیشتری تزریق کند. بدون در نظر گرفتن آن، آنها در لحن جَز خود مؤثر هستند که نه تنها احساسات و عواطف، بلکه آهنگ های فولک و بلوز را نیز اضافه می کنند.
🎧@MidnightMusicA🎧
زمانی گروه سنگین تری بودند، مانند گوجیرا، با اینکه هنوز هم می‌توان این لحن را در آثارشان شنید. این روزها کلون را می‌توان با ترکیبی ارگانیک از ساختارهای عجیب و غریب توول و ریف های خرد کننده مشوگا با تزریق روانگردان پُرکیوپاین تری که در راس آن به احساسات عمیقی از آلیس این چینز طعنه می‌زند، تشبیه کرد! در تلاقی همه این جوانب، کار دقیق شش نوازنده، صدایی را می آفریند که ذائقه و شخصیت هر یک از آنها را با هم یکی می‌کند. تغییری که کلون از تقریبا ده سال پیش انجام داد، با کنار گذاشتن آوازهای گرول، آنقدر چسبید و توسط گروه در نظر گرفته شد که برخلاف اُپث، هیچ کس انتظار بازگشت غرغر در آهنگ ها را ندارد! با این حال، هنوز هم می‌توانید احساس کنید که یک خشم عمدا مهار شده از راه می‌رسد. آیا این نشانه ای از بلوغ است یا صرفا میل به ادامه دادن؟
🎧@MidnightMusicA🎧
با این حال یک کشش نوستالژیک وجود دارد که مانند پارازیتی عظیم مابین ترازوی قضاوت قرار می‌گیرد! هر چقدر هم پیش خود بگویید این ترانه خوب است، اما آن چیزی نیست که درباره لینکین پارک به یاد می‌آورید. موسیقی قدیمی‌تر آنها چیزی خاص و کشش عاطفی عمیقی داشت که به شما می‌چسبید. این آهنگ، به همان اندازه که می‌خواهید آن را دوست داشته باشیم، دقیقا همان احساس را ندارد. شاید به این دلیل است که افزوده‌های جدید، گروه را به مسیر دیگری می‌برد، و این اشکالی ندارد. تکامل بخشی از رشد است؛ اما هنوز هم ظرافت و آسیب پذیری که چستر روی میز آورده و شیمی یکپارچه بین ترکیب اصلی چیز دیگری بود.
@MidnightMusicA 🎧
این یک جایگزینی نیست بلکه شروع فصلی تازه است؛ نگرشی در تغییر خاطرات به یادماندنی؛ اگر بازگشت لینکین پارک را عجیب بدانیم در واقع حسی غم‌آلود در اعماق قلب‌مان را کتمان کرده‌ایم! حسی شبیه به در انتظار چیزی ماندن؛ می دانید به هیچ وجه پر نمی‌شود اما دوست هم ندارید خالی بماند! ترکیب جدید گروه شامل امیلی آرمسترانگ (از Dead Sara) به عنوان خواننده و درامر جدید کالین بریتن است و این آهنگ، اولین طعمِ واقعیِ عصری نو از لینکین پارک می باشد. ترانه جدید، خوب به نظر می رسد اما نمایشی متفاوت از لینکین پارک به معرض دید می‌گذارد، از نظر شور و انرژی، قطعه Victimized را به خاطر هوادران قدیمی‌شان می آورد. امیلی آرمسترانگ و مایک شینودا از نگاه آوازی هماهنگی خوبی دارند اما اگر بگویم در تمام مدت به چستر بنینگتون فکر نمی‌کردم دروغ گفته ام. همینطور نبود راب بوردون در پشت درامز چیزی نیست که به آن عادت داشته باشیم.
@MidnightMusicA 🎧