465
مسلم علادی پیام ناشناس👇 https://telegram.me/dar2delbot?start=send_0NLAo33
چه فایده ای دارد
نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟
چه فایده ای دارد
نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟
چه فایده ای دارد
نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟
می‌دانم،
می‌دانم که دیگر هرگز به چیزی یا کسی برخورد نخواهم کرد که احساس تندی را در من به وجود آورد.
می‌دانی، شروع به دوست داشتن کسی کردن، اقدام مهمی است.
باید نیرو، کنجکاوی و کوری داشت.
حتی لحظه‌ای هست در آغاز، که باید از پرتگاهی پایین پرید؛
پرتگاهی که اگر کسی به آن فکر کند، این کار را نخواهد کرد.
می‌دانم
می‌دانم که من دیگر هیچوقت نخواهم پرید...
ژان پل سارتر
دل آدم پر می‌شود
پر می‌شود
پر می‌شود
پر می‌شود
تا اینکه ناگهان در لحظه‌ای متلاشی می‌شود.
و برای همیشه خالی می‌شود از همه چیز
و برای همیشه خالی می‌ماند از همه چیز
دیگر شکستگی‌هایش آنقدر بزرگ می‌شوند که هیچ چیز را نمی‌تواند درون خود نگه دارد.
هیچ امیدی
هیچ لبخندی
هیچ نگاهی دیگر آنقدر برایش بزرگ نیست که از شکستگی‌هایش عبور نکند.
هرچیزی هرچقدر دلپذیر برای لحظه‌ای می‌آید و بعد می‌رود و برای همیشه محو می‌شود.
مسلم علادی
@moslem_aladi_channel
یه موقعیت‌هایی آدم توش قرار می‌گیره
که می‌تونه خیلی دردناک باشه
ولی یه خوبی داره
آدم می‌دونه چقدر می‌تونه رو یارش حساب کنه
اونجاست که تکلیف آدم روشن میشه...
چه دیالوگ قشنگی!
همه چیز بدون دخالت من می‌گذشت. داشتند راجع به سرنوشت من تصمیم می‌گرفتند، اما کسی نظر خودم را نمی‌پرسید. گاهی دلم می‌خواست بپرم وسط حرف همه و بگویم: ''بالاخره این وسط متهم کیه؟ بالاخره متهم بودن هم مهمه. من هم حرف دارم! '' اما بعد که فکر می‌کردم می‌دیدم واقعاً حرفی ندارم. ناگهان، باید اقرار کنم که لذت واداشتن آدمها که به حرفت گوش کنند خیلی دوام ندارد.
آلبرکامو
فراموش نکن که آدمی در این جهان هست که همیشه و هر لحظه می‌توانی پیش او برگردی. روزی از ته قلبم تمام آنچه دارم و آنچه هستم را به تو بخشیده‌ام. تو قلبم را با خود خواهی داشت تا وقتی که من این جهان غریب را ترک بگویم، جهانی که دارد خسته‌ام می‌کند. تنها امیدم این است که روزی تو بفهمی چقدر دوستت داشته‌ام.
آلبر کامو
وقتی که من شکست می‌خوردم
تو باید کنار من می‌بودی
نه اینکه در میان آنها باشی...
«سأظل أحبک
و کل صباح أقول لک
أنا لک...»
هم‌چنان تو را دوست خواهم داشت
و هر روز صبح به تو می‌گویم: «من از آن توأم...»
#غادةالسمان
دلهره دارم از اینکه یه شبی
دست من پنجره رو باز کنه
ببینم ماه شدی حتی خدا
تورو با عشق برانداز کنه ...
دبیرستان که بودیم. یک هم‌کلاسی داشتم که وضع مالی خوبی نداشتند.
همیشه می‌گفت: خوبی پولدار نبودن اینه که اگه کسی عاشقت بشه، مطمئنی که فقط برا خودته که عاشقت شده.
طفلی هیچوقت هیچکس عاشقش نشد که آن اطمینان به کارش بیاید !
#مسلم_علادی
@moslem_aladi_channel
خواب هایم
بوی تن تو را می دهد
نکند آن دورترها
نیمه شب
در آغوشم می گیری؟
#لوركا
یک وقت‌هایی آدم فقط دلش می‌خواهد قلمش را بگذارد وسط بعضی لحظات زندگی و ببندد و پرت کند یک گوشه این لعنتی را...
Читать полностью…
گفت: «آدمها با رویاها‌شون زندگی می‌کنند.»
گفتم: «چرا که نه؟ مگه چیزی غیر از رویا هم وجود داره؟»
گفت: «به پایان رسیدن رویاها.»
#بوکوفسکی
چه فایده ای دارد
نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟
چه فایده ای دارد
نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟
چه فایده ای دارد
نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟
خیلی دوستم داشته باشی، اما من را نفهمی؟
جایِ خالیم را حس کنی، اما سراغم را نگیری؟
چه فایده ای دارد..
در بینِ وسایلت باشم اما مهمترینشان نباشم...
نزار قبانی
هیچ‌گاه
هیچ عشقی در جهان
با هیچ رفتنی تمام نشده است.
با هر رفتن، تنها بغض کردن‌ها
جای ذوق کردن‌ها را می‌گیرند.
مسلم علادی
@moslem_aladi_channel
گفت نمی‌تواند کنارم زندگی کند.
رفت
تا برای همیشه از دور کنارم زندگی کند.
#مسلم_علادی
@moslem_aladi_channel
واسه هرکسی، تاکید می‌کنم هرکسی،
که بعد از فهمیدن احساسات قلبی و عشق شما نسبت به خودش رنگ عوض می‌کنه؛ خودت رو اذیت نکن.
هرکجا دیدید اون آدم ازتون چیزی میخواد
یا تقاضای کاری رو داره که برای شما
خط قرمز محسوب میشه، بکشید کنار.
حتی اگه به قیمت از دست دادن اون آدم براتون تموم بشه.
چون آدمی که شما رو دوست داشته باشه و براش مهم باشید،
هیچوقت با پا نمیاد روی چیزایی که حساسید
و هیچوقت، با هیچ حرکتی شما رو آزار نمیده.
آدمی که شما رو دوست داشته باشه هیچوقت از عشق و علاقه شما و از به آب آتیش زدن شما برای داشتنش سوء استفاده نمیکنه.
اولویت اولش داشتن شماست نه وسیله قرار دادن شما برای رسیدن به چیزهای دیگه.
آدمی که شما رو دوست داشته باشه ازتون میخواد که همسفر باشید براش نه قایق و به هیچ قیمتی در موقعیتی قرارتون نمیده که کنار بکشید و از دستتون بده.
«و این زندگیِ پر از انتظار. انتظار شام را می‌کشم و بعد خواب را. به برخاستنم و به صبح فردا با امیدی مبهم می‌اندیشم. _ برای چه؟ نمی‌دانم. بلند می‌شوم و انتظار ناهار را می‌کشم. و به همین ترتیب تا روز بعد. ... همه‌اش به خود می‌گویم: حالا در اداره‌اش است، حالا ناهار می‌خورد، در اداره‌اش است، کارش را تمام کرده است _ و این خلأ زندگی‌اش که باید به حدس و گمان تصورش کنم، که تصورش می‌کنم و باعث می‌شود از درد گریه سر دهم...»
«رفتن به سوی شادمانه آغازیدن فردا _ و چقدر فاصله‌ی میان شادی و نومیدی ناچیز است! بازنگریستن به این دو روز. چه روزهای فوق‌العاده‌ای، و اشک می‌پوشاندشان.»
آلبر کامو
کسانی که معیار اصلی‌شان برای دوست داشتن آدمها، دارایی مالی آنهاست.
پیش از همه قیمت قلب خودشان را مشخص می‌کنند و بعد شروع می‌کنند به سبک سنگین کردن آدمها از روی ثروتشان.
مسلم علادی
کاش راست گفته بودند
و آدم یکبار به دنیا می‌آمد و فقط یکبار هم می‌مُرد ...
#مسلم_علادی
مرگ غم‌انگیز است
وقتی مردنم هیچکس را تنها نمی‌کند
وقتی مردنم، هیچکس را تنها نمی‌کند
زندگی غم‌انگیزتر است
#معین_دهاز
از بچگی وقتی شبها از کنار شهری می‌گذشتم و چراغ‌های روشن را می‌دیدم احساس غربت عجیبی وجودم را می‌گرفت. انگار که سالهای سال پشت یکی از آن چراغ‌ها زندگی کرده باشم، خندیده باشم، گریه کرده باشم، تنها مانده باشم. نمی‌دانم چرا اما کم نبوده‌اند احساسات غمگینی از این دست که با وجود اینکه غم دنیا را در دلم می‌ریختند، دوستشان داشتم. آن وقت‌ها هنوز شکست‌ها اینقدر زیاد نشده بودند و فکر می‌کردم زندگی روزی زیبا می‌شود. فکر می‌کردم یک شب به جمعیت پشت چراغ‌ها خواهم پیوست، فکر می‌کردم شبی این همه فاصله تا آدمها کنار می‌رود و پشت یکی از آن چراغ‌ها خوشبختی را سوسو خواهم زد. فکر می‌کردم می‌شود تنها نبود. می‌شود که کسی بیاید و تنهایی را از عمق چشمان آدم بگیرد و آنقدر بماند که یادت برود از "نکند دوباره تنها شوی" ات بترسی!
حالا هروقت از پشت پنجره اتاقم تاریکی را نگاه می‌کنم دلم می‌خواهد یک گوشه از شب را تا بزنم و بنویسم؛ آدمهای تاریکی، همیشه آدمهای تاریکی می‌مانند. این طرف چراغ‌ها و آن طرف چراغ‌ها فرقی ندارد. بعضی آدمها از همان اول ساخته شده‌اند برای تنهایی...
#مسلم_علادی