2401
تمام زندگی ام صرف شعر گفتن شد از آن زمان که شنیدم تو شعر می خوانی عباس_رازقی
شب دوشین که مرا لب به لب نوشین بود
شب که از عمر شمردیم شب دوشین بود
گاه لب بر لب جانانه و گه بر لب جام
تا دم صبح مرا کار به شب دوش این بود
شوق آن ماه روان از مژه‌ام پروین داشت
کار چشمم همه شب با مه و با پروین بود
کس نداند که چه دیدم من از آن گردش چشم
مگر آن صعوه که در صیدگه شاهین بود
گاه در دامن و آغوش من آن خرمن گل
گاه در گردنم آن سلسلهٔ مشکین بود
#قاآنی
@nabzeshear
🤍
به نگاه تو سلام
و به زیبایی تو صبح بخیر
#سید_علی_میرافضلی
@nabzeshear
اگر من پادشاه بودم
تنت را وطنم
پیراهنت را پرچم آن
و لبخندت را سرودش می کردم
از رج به رج اندامت
شهر می ساختم
و چال گلویت را
پایتخت ملتم
در تمام شهرها
کلیسا بنا می کردم
و حیرانی گیسوانت را آیین آن
میخانه می ساختم
و لعل لبانت را
باده ی شب های پادشاهیم
افسوس رعیتم
و فقط باید
در مزرعه ی قهوه ی چشمانت
شعرهایم را درو کنم
#ئاکو
@nabzeshear
عشق،
نه با دیدن آغاز می‌شود،
نه با لمس کردن…
عشق،
از جایی شروع می‌شود
که نبودنِ یک نفر
بند بند وجودت را درد می‌آورد…
#افشین_یداللهی
@nabzeshear
مرا
چون دانه تسبیح
بچرخان و بچرخانم
منم
در دل همی گویم
خدا یار و نگهدارش....!!
#سعید_پولادی
@nabzeshear
نفسم بند نفسهای کسی هست که نیست
بی گمان در دل من جای کسی هست که نیست
غرق رویای خودش پشت همین پنجره ها
شاعری محو تماشای کسی هست که نیست
در خیالم وسط شعر کسی هست که هست
شعر آبستن رویای کسی هست که نیست
کوچه در کوچه به دستان تو عادت می کرد
شهری از خاطره منهای کسی هست که نیست
مثل هر روز نشستم سر میزی که فقط
خستگی های من و چای کسی هست که نیست
زیر باران دو نفر،کوچه،به هم خیره شدن
مرگ این خاطره ها پای کسی هست که نیست
#احسان_کمال
@nabzeshear
.
#گاندی خطاب به همسرش چه زیبا نوشت:
خوبِ من ، هنر در فاصله هاست ؛
زیاد نزدیک به هم می سوزیم،
و زیاد دور از هم ، یخ می زنیم .
تو نباید آنکسی باشی که من میخواهم،
و من نباید آنکسی باشم که تو میخواهی.
کسی که تو از من می خواهی بسازی،
یا کمبودهایت هستند یا آرزوهایت.
من باید بهترین خودم باشم برای تو.
و تو باید بهترین خودت باشی برای من .
خوبِ من ، هنرِِ عشق در پیوند تفاوت هاست،
و معجزه اش نادیده گرفتن کمبودها .
زندگی ست دیگر...
همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست؛
همه سازهایش کوک نیست.
باید یاد گرفت با هر سازش رقصید؛
حتی با ناکوک ترین ناکوکش.
اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن؛
حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد؛
به فرصت هایی که مثل باد می آیند و می روند و همیشگی نیستند.
به این سالها که به سرعت برق گذشتند؛
به جوانی که رفت؛
میانسالی که می رود.
حواست باشد به کوتاهی زندگی،
به زمستانی که رفت؛
بهاری که دارد
تمام می شود کم کم،
آرام آرام.
زندگی به همین آسانی می گذرد.
ابرهای آسمان زندگی
گاهی می بارد و گاهی هم صاف است.
میگذرد، هر جور که باشی...
@nabzeshear
هرجا سخن از جلوه‌ی آن ماه پری بود
کارِ من سودا زده، دیوانه‌گری بود
روزی که ز عشق تو شدم بی‌خبر از خویش
دیدم که خبرها همه از بی‌خبری بود...
#فرخی_یزدی
@nabzeshear
نیست گوش اهل عالم، محرم اسرار عشق،
زین سبب با خویشتن دیوانه می‌گوید سخن...
#صائب_تبریزی
@nabzeshear
بعد تو هر که مرا دید گفت می گذرد
مانده‌ام تا که ببینم از کجا می گذری...؟!
#آصف_گنجی
@nabzeshear
چشم بسته دوستت دارم خواب آن را بیدار که بودم دیدم...
#افشین_صالحی
@nabzeshear
محشرتَر از آن
است‌ڪہ در وَصف بگنجَد
صبحی‌ڪہ طلوعَش
رخِ بی‌تای‌ِ تو باشد...
خورشید هم
آئینہ به‌دَست‌آمدہ امروز
تا آینه‌دارِ مهِ سیمایِ تو باشد❤️🔥
#محمد_بزاز
@nabzeshear
بین انبوهی از تفاوت ها
شاعران درد مشترک دارند
مثل ظرفی عتیقه زیبایند
منتهی از درون ترک دارند
#رویا_ابراهیمی
@nabzeshear
در همان کافه همیشگی با او قرار بگذار
من هم مثل همیشه به دیدنت می‌آیم،
برای دیدن خنده هایت...
این بار از دور!
@nabzeshear
نکشیدیم شرابی به رخ تازه صبح
سینه ای چاک نکردیم به اندازه صبح
عیش امروز علاج غم فردا نکند
مستی شب ندهد سود به خمیازه صبح
#صائب_تبریزی
@nabzeshear
اين روزها چه قدر هواي تو مي‌كنم
حتي غروب، گريه براي تو مي‌كنم
گاهي كنار پنجره‌ام مي‌نشينم و
چشمي ميان كوچه، رهاي تو مي‌كنم
خيره به كوچه ميشوم اما تو نيستي
ياد تو، ياد مهر و وفاي تو مي‌كنم
خود نامه‌اي براي خودم مينويسم و
آن را هميشه پست به جاي تو مي‌كنم
وقتي كه نامه مي‌رسد از سوي من به من
مي خوانم و دوباره هواي تو مي‌كنم
#فرامرز_عرب_عامری
@nabzeshear
کجا در کدام مکان
در کدام وقتِ بی وقت
خواهی گفت که دوستم داری؟
این مسئله فوری‌ست،
ابدیت ما دارد به آخر می‌رسد
#سابینس
@nabzeshear
حرف هایی هستند
که برای گفتنشان
نیاز به صحبت نیست ؛
باید
یک دل سیر
به چشمان هم
خیره شوید
#ریحانه_تحویلی
@nabzeshear
این منم که تا به نور می رسم
گمان به صبح می برم
و تا به چشمهای تو
گمان به هر چه زندگیست...
#حمید_رها
@nabzeshear
روی این کاغذ
همه چیز غمگین است
شعر
نقاشی
شاید آن درخت
قبل از کاغذ شدن
منتظر پرنده ای بود
که هرگز نیامد...
#امیرنوذر_نوری_پور
@nabzeshear
دست‌هایت انگار تنها مکان ممکن،
دست‌هایت انگار سرزمین،
آه از وطنی
که در تنی است
#محمود_درویش
@nabzeshear
از کفش هایم بپرس
چقدر دنبالت گشته ام
حالا دیگر
دهان باز کرده اند...
#حسین_غلامی_خواه
@nabzeshear
این عطر تمشڪ،دل سپردن دارد
این لحظه‌ے عاشقی ، شمردن دارد
خورشید سرڪ میڪشد و میداند
از دست تو چاے صبح، خوردن دارد...
#شهراد_میدری
@nabzeshear
اگر می دانستی جایت
سر میز صبحانه چقدر خالی است
و قهوه منهای شیرین زبانی تو
چقدر تلخ،
من و این آفتاب بی پروا را
آن قدر چشم انتظار نمی گذاشتی
قهوه‌ات دارد سرد می شود
و طاقت آفتاب نشسته بر صندلی‌ات طاق
#عباس_صفاری
@nabzeshear
گر ز حال دل خبر داری بگو
ور نشانی مختصر داری بگو
مرگ را دانم ولی تا کوی دوست
راه اگر نزدیکتر داری بگو
#حامد_مرادی
@nabzeshear
اگر آمدی
اگر نبودم
سلام را گذاشته‌ام زیر بالش
و بوسه را سپردم به یقه‌ی ایستاده‌ی پیراهن آبی‌ات
فقط کمی دلتنگی مانده بود
که سهم من از این عشق
با خودم می‌برم ...
#ویدا_احسان
@nabzeshear
چشمت غرور ایل مرا خدشه دار کرد
این ماجرا ز سُرمه به باروت می کِشد
#امیرعباس_سوری
@nabzeshear
گفتی:
شب های بی من
ستاره ها را بشمار
چشمانت گرم می شود می خوابی
بی تو شمردنم نمی آيد
برگرد...
#سارا_قبادی
@nabzeshear
کنار چشمه ای بودیم در خواب
تو با جامی ربودی ماه از آب
چو نوشیدیم از آن جام گوارا
تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب
#سیاوش_کسرایی
@nabzeshear