#Кун парчалари
Сайр баҳона одамларни кузатаман. Ҳар куни бир вақтда кўчага чиқадиган кишиларни беихтиёр таниб қоламан.
Бир одам бор. Ўғлини аравачага солиб чиқади. Йигит ёшига етиб қолган фарзандининг маймоқ оёқларини ўраб, алмайи-жалмойи гапларига бирнималар деб юради. Бўйи бўйидек бўлиб қолган ақлан ожиз боласига гўдакка қарагандек ғамхўрлик қилади.
Имкон қадар уларга қарамасликка ҳаракат қиламан. Бир куни ногоҳон отанинг кўзига кўзим тушди.
Унда тубсииииз алам ва армонни кўриб, юрагим увишиб кетди…
Унга нақадар оғирлигини фақат кўзларигина айтиб турарди. Ўғлининг сабабсиз кулишларига хурсанд бўлаётган(дек) кишини ҳаёт зарбаларига жимгина, сабр ва матонат билан жавоб бериши бизни ҳар нафасимизга шукур қилишимизни эслатади аслида.
Зеро у ота-да.
Дадаларимиз омон бўлишсин…
@Nargiza_Asad
#Яна муҳаббат ҳақида
* * *
Автобуслар елдек елади,
Тутиб тонгнинг оқ билагидан.
Юрагимга олиб келади,
Илинж сизни хув Сирғалидан.
Билмам, нима боғлайди бизни,
Дил узолмас чиндан рўёси.
Ҳар саҳарда кечирсам сизни,
Мени оқлар умид дунёси.
Йўлингизга кўз тикади йўл,
Фурсат билар ғанимат дамни.
Кечаларнинг манзиллари сўл,
Яхши кўргум мен субҳидамни.
Кўчам томон баҳонами иш,
Айтинг, чиндан собит эсангиз?
Бир йилда ҳам йўламайди қиш,
Ишонтириб, "Севдим!" десангиз.
Тушда кечар бугун ўнгимиз,
Толе бизга кийдирмайди тож.
Дунёлардан бойдир кўнглимиз,
Бизда фақат илож йўқ, илож...
Автобуслар хўрсинар оғир,
Шом қораяр тилагигача.
Ортингиздан эргашиб ёмғир,
Кузатади Сирғалигача...
© Наргиза Асадова
/channel/Nargiza_Asad
#Тонгги чизгилар
Азизим…
бир куни ҳаяллаб борсам,
Бу сирни осуда,
жим ютасизми?..
Рамазон айтсам гар, остонангизда,
Бир ҳовуч,
бир ҳовуч
ИШҚ тутасизми?..
@Nargiza_Asad
#Бахт шакллари
Ҳаётимиз давомида кўп жойда ишлашга тўғри келади. Келиш ва кетишнинг фарқи шуки, турли тасаввурлар билан кутиб олган жамоа вақти келиб сизни, меҳр билан кузатиб қолиши, жигардек азиз опаларнинг, сирдош дугоналарнинг хазин тортиши… Бу ҳар бир одамнинг инсонийлик бахти, шундай эмасми?
Мана бу сурат каминанинг қадрдон жамоаси “Ватанпарвар” газетасининг янги таҳририят биносидан юборилган.
Дугоналаримнинг бу кичик туҳфасидан қувончим чексиз бўлди. Ўша мунис давраларни, хушчақчақ, кибрсиз, самимий ҳамкасбларни ёдга солди.
Ва яна бир бор амин бўлганим, кишини яхшилик билан эслашса, ҳалиям эъзозлашса, чорлашса бу – бахт!
Ҳар биримизга гўзал КЕТИШ кетиш насиб қилсин!
@Nargiza_Asad
Hozirgina Turkiyalik doʻstlardan kutilmagan xuşxabar keldi.
Ayni paytda Yer yuzida yaşab ijod qilayotgan 45 ölkalidagi zamondoş şoirlarning şe’rlari jamlanib mazkur ontologiyadan örin olibdi va Turkiyada çop etilibdi.
Ular safida yurtimizdan kaminaning ijodiga hurmat körsatilganidan qardoş döstlarga taşakkurlar.
Döstlik riştalari umriboqiy bölsin!
/channel/Nargiza_Asad
***
Onamning sochlarida atigi bir-ikkita oq tola bor,
Tasalli beraman о‘zimga,
Ammo kо‘ngilginasidagi dog‘larchi?
***
“Аnnemin saçlarında birkaç beyaz tel var ancak” diye kendimi teselli ediyorum.
Ama kalbindeki yaralara ne demeli?
***
Bolam, senga ilk yolg‘onni о‘rgatdim,
sо‘rg‘ichni tutib.
***
Yavrum, sana ilk yalanı öğrettim, sana emzik tutarak.
SKUNAT
Kun bo‘yi ne-ne suronlarni ko‘targan bu xona,
tunda birgina jumrakning ko‘z yoshlariga toqat qilolmaydi.
SESSIZLİK
Gün boyu ne gürültü ne patırtılara şahit olan bu oda,
geceleri biricik musluğun gözyaşlarına katlanamaz.
***
Baxtli kunlarni kutish,
Ba’zan o‘sha kunlarning o‘zidan yaxshiroq...
***
Mutlu günleri beklemek,
Bazen o günlerin gelmesinden daha iyidir...
“Sabah çizgileri” kitapından
@Nargiza_Asad
#Алишер Навоийнинг 583 йиллиги
***
Қаро кўзум, келу мардумлуғ эмди фан қилғил,
Кўзум қаросида мардум киби ватан қилғил.
Юзунг гулига кўнгул равзасин яса гулшан,
Қадинг ниҳолиға жон гулшанин чаман қилғил.
Таковарингға бағир қонидин ҳино боғла,
Итингға ғамзада жон риштасин расан қилғил.
Фироқ тоғида топилса туфроғим, эй чарх,
Хамир этиб, яна ул тоғда кўҳкан қилғил.
Юзунг висолиға етсун десанг кўнгулларни,
Сочингни боштин аёғ чин ила шикан қилғил.
Хазон сипоҳиға, эй боғбон, эмас монеъ,
Бу боғ томида гар игнадин тикан қилғил.
Юзида терни кўруб ўлсам, эй рафиқ, мени
Гулоб ила юву гул баргидин кафан қилғил.
Навоий анжумани шавқ жон аро тузсанг,
Анинг бошоғлиғ ўқин шамъи анжуман қилғил.
Алишер Навоий
***
Соат тўққиз…
Тугайди ишинг.
Харид қилдинг
Ширинлик атай.
Катта йўлга чиққандинг
Шошиб,
Сендан кетиб борар трамвай.
Қўлингдаги юкинг
оғирми?
Оғир балки майда
Ташвишлар.
Оғринмайсан,
Ҳадемай кўклам,
Бугунча қиш
Уйингда қишлар!..
Ошиқасан,
Йўлингда аёз,
Эримайди қордаги изинг.
Кута-кута
аммо
жонгинам,
Ухлаб қолар,
бугун ҳам қизинг...
© Наргиза Асадова
/channel/Nargiza_Asad
Oramizdagi odamlar rukni
#6
#27.01.2024
#Nargiza Asadova_uchun
#sirli_inson_nomidan_shukronalik maktubi
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
✅Tanlovda adashmang! Bizga murojaat qiling, biz bu yerdamiz
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
☎️Murojaat uchun: @nodirabegim_09
/channel/dil_izhorlarim_nodirabegim
#Qardоshlar
Ҳамзабек зукко йигит. У билан дастлаб Истанбулда кўришганмиз, танишишимиз эса биринчи туркча китобим “Müjde” туфайли бўлган. Ўшанда китобга у муҳаррирлик қилган. Ўзи ҳам яхшигина ёзувчи ва таржимон. Ўзбек тилида илмий ишлар қилган бу йигит, адабиётимизни нозик тушунади. Шундан икки алифбомизда ҳам бемалол ёзади.
Унинг яхши ҳислатлари кўп. Камина унга туркча гапирса, у ўзбекча жавоб қайтаради. Тилимизни ҳурмат қилади ва яхши кўради.
Яқинда Тошкентда учрашдик. Рафиқаси Садо хоним (таржимон) билан кўҳна шаҳарларимиз қатори пойтахтни зиёрат қилишди. Ўзбекча дастурхон, ўзбекона оиладаги гўзал удумларимизга очиқча ҳавасланди.
Адиблар хиёбонида, бу Қаҳҳор десам, “Бемор” дейди. Ойбек домла шу киши бўладилар десам, “Навоий” зўр дейди. Муҳаммад Юсуф ҳайкали ёнида, “Биз бахтли бўламиз Худо ҳохласа”ни айтади. Айниқса, Чўлпонни севади, “Гўзал” шеърини биргаликда айтиб, ҳузурландик рости. Ёзувчилар уюшмасининг оппоқ пештоқларига ҳавас қилиб, “Бизда ҳам шундай бўлиш керак, опа” деди андек андуҳ билан.
Бугунги ёзувчиларимизнинг ижодини ҳам дид билан кузатади. Сафар халтасида янги ўзбек бадиий китобларини кўриб хурсанд бўлдим. Ҳайриддин Султон, Луқмон Бўрихон, Исажон Султон, Маъсума Аҳмедова, Маъруфжон Йўлдошев каби замондош адибларимизнинг ижоди борасида, янги таржималар тўғрисида дилдан суҳбатлашдик. Хуллас адабиётимизга юрагини очган бу йигитни икки халқнинг тилмочи деса бўлади.
Айни пайтдаги Anadolu Üniversite даги ўқишим туфайли дарсларда жуда кўп туркий халқлар адабиётидан яқиндан танишиш имкони бўляпти. Ва бир фикр янаям қатъийлашяпти. Ўзбек адабиёти жуда серқирра, баланд, фақат уни дунёга олиб чиқиш керак.
Дўстларимиз ичида Ҳамзабек каби тилимизни, миллатимизни севадиган инсонлар кўпайиши эса шу чоғда жуда зарур.
ДЕРАЗА ҲАҚИДА УЧ ҚЎШИҚ
1.
Тун.
Тўрпарда, очиқ дераза,
Бахт сиққан уй,
Икки хонали.
Ва онамнинг бедор бағрида
Қиқир кулган ўшал
Болалик.
Гул экардинг,
Узиб келсам гул
Нур кетмасди токчадан нари.
Деразадан тикилар эдик,
Қўрқитмасди унда
Ташқари…
Тўп ўйнардик,
Бехадик, шошқин,
Ҳеч толмасдик, хаёлан кеза.
Ичкаридан сен каби она,
Боқиб турса,
Бизга дераза.
2.
Кўча.
Унда бир тўп болалар,
Сурон солар ўйин шавқида,
Аямасдан тепишар атай,
Копток эса
Ернинг шаклида…
Йўл четида ит изғир
Чўлоқ,
Ингранади бир кўзли мушук.
Боғчамизда кечаги гуллар,
Совуқ уриб
Тушиб олган мук.
Вахм солар тунда ўғлимнинг,
Китобидан чиққан урушлар.
Қаердандир келади учиб,
Ватанини йўқотган қушлар.
Ола-тасир,
Қолдирма,
Ўлдир
Кўнгилдошлик ҳозир бир тийин.
Она айтгин, етим дунёда,
Она бўлиш бунчалар қийин?..
3.
Тирқиш излар кирмоққа аёз,
Деразадан кетмайин нари.
Пардани ёп,
Бери кел болам,
Жуда совуқ бугун
Ташқари…
© Наргиза Асадова
#Beşikdan to qabrgaça ilm izla
Va nihoyat Turkiyadagi Avrasya Yazarlar birliği tomonidan tashkil qilingan Turk tili kursini mufafaqqiyatli tamomladik.
Oʻtgan galgi oʻquv yili davomida C1 darajasi bilan Tomer sertifikatini qoʻlga kiritgandim. Bu yil esa taşkilotning yangi boşliği Ufuk Tuzman tomonidan yana bir sertifikat berishdi, minnatdorman.
Biz bilan Turkiy ellardan juda koʻpchilik qardoşlar tahsil oldi, eronlik Sahar, afgʻonistonlik Hayrulloh, qazogʻistonlik Maral – bular mening kurs bohona topgan doʻstlarim.
Oʻzbekistondan ham juda koʻp ijodkor yoshlar til kursida oʻqidi, haliyam oʻqishmoqda.
Avrasya Yazarlar birliğning sobiq rahmatli Yakup Ömeroğlu tomonidan boshlangan bu hayrli ish tufayli Turk tili va adabiyotiga oid inja bilimlarni oldim va buning uçun qiymatli ustozlari(hoca)larimiz Hamiyat honimga, Yusuf Beyga taşakkur deymiz.
P/s: Turk tilini örganiş istagida bölgan döstlarimiz biz bilan boğlanişlari mumkin. Öqişlar mutlaqo bepul.
@Nargiza_Asad
Дунёлар бор биздан олисда,
Бирам кўҳли, бирам муаззам…
Хайрли кун азизлар!
@Nargiza_Asad
Morning Station
Morning station…
Time crawls slowly…
No one looks into my eyes.
I’m leaving.
Look, I’m leaving now.
The train jerks
out of my heart.
Someone laughs,
Someone hands a flower.
Like feelings, flows the crowd.
Seeing off is the finest tradition;
Leaving—footprints
that never fade.
The train growls,
never to return.
For one last time,
a hand waves goodbye.
A late shadow
in my eyes
mingles with tears of sorrow.
Morning station…
Poet Nargiza Asadova
Translated by Munira Norova
@Nargiza_Asad
Табиат дарси
Ҳар битта дарахтда бир дил яшайди,
Тиқилгани сари ўсади кўнглим.
Уларга қулоқ сол, уларни тушун,
Дарахтлар алдашни билмайди, ўғлим.
Жажжи юрагингда кимнинг соғинчи,
Сезаман, не қилай, бошқадир йўлим.
Сенга дадангдан ҳам меҳрибон, яқин,
Дарахтлар номардлик қилмайди, ўғлим.
Жасур бўл, кўзингда кўрмай сира ёш,
Ҳар қандай аламни ичингга ют жим.
Дўстлардан азизроқ, дўстлардан баланд,
Дарахтлар ҳеч қачон сотмайди, ўғлим.
Қачондир барваста йигит бўлурсан,
Толеингни кўриб тўлгайдир кўнглим.
Улардан садоқат сабоғини ол,
Дарахтлар хиёнат қилмайди, ўғлим.
Ҳалима Аҳмедова
“ЎҒЛИМГА ДАРСЛИКЛАР” туркумидан
@Nargiza_Asad
***
Sen gulsenu men haqir bulbuldirmen,
Sen shu’lasen, ul shu’lag‘a men kuldirmen.
Nisbat yo‘qdur, deb ijtinob aylamakim,
Shohmen elga, vale senga quldurmen.
* * *
Ko‘zum uyi yuzidin musavvar bo‘ldi,
Bu vajh bila ko‘ngul munavvar bo‘ldi.
Yuz shukrki, Bobur kibi oshiqlikda,
Har neki tilab edim — muyassar bo‘ldi.
Zahiriddin Muhammad Bobur
@Nargiza_Asad
#Mektub
Yaqinda Hamiyet honimdan shinday maktub oldim.
Honim Anqarada yashaydi. Biz u bilan Avrasiya Yazarlar birligining (Evrosiyo Yozuvchilar uyishmasi) loyihalarida tanishgandik.
Oʻzi turk tilidan dars beradi. “Sabah çizgeleri” kitobimni oʻqigan ekan. Dil izhorlarini juda inja shaklda ifoda etibdilar. Tongda oʻqib qalbim yorishdi. Zero, har bir qalam tutgan borki, yozganlarini koʻngilga yetib bormogʻini istaydi.
Uni Sizga ham ilingim keldi… 🌸
“Nergiz hanım kitabınızı okudum ve kalbimde tatlı bir rüzgâr hissettim. İnce bir ruhunuz var. Çocuklar ve anne ile ilgili yazdığınız yazılar sizin ruhunuzdaki çocuğu ve hisli anneyi gösteriyor, bunu görebiliyorum. Dilerim ruhunuzdaki çocuk hiç büyümez. Hayat hakkında yazdıklarınız da beni etkiledi. Ağlayan biri karşısındaki sessizlik, gerçekten en zor sessizlik olmalı. İnsan duygularını, başka bir insanın kaleminden gördüğünde o duyguların somutlaştığını hissediyor. Yazılarınızda bunu gördüm. Sizinle aynı duyguları aynı şeylere karşı hissetmişim ama bunları dillendirmemişim, kitabınızı okuduğumda duygularımın somutlaştığını hissettim. Zarif ruhunuzda badem çiçekleri mevsimsiz açmasın. Ağaçlarınızı hiç soğuk vurmasın. Kitabınızı severek ve bir çırpıda okudum, bana gönderdiğiniz için ve okumamı sağladığınız için size teşekkür ederim. 🌸☺️”
Hamiyet Özer, Avrasya Yazarlar Birliği Türkçe Öğretim Merkezi öğretmeni
#Танишув
“ТАБАССУМ” БЕКАТИДАГИЛАР
Бундан ўн беш-йигирма йиллар олдин чамаси. Талабалик даврим. Тошкентнинг Қорақамиш даҳасига қараб йўлга чиқдим. Тушунтирилгани бўйича автобусда бекатларга қараб боряпман. У пайтда қўл телефонлари анқонинг уруғи, камдан-кам одамда бўлади, талабалар уйларига кўчага қўйилган алоқа аппаратларидан қўнғироқ қилиб келишади.
“Табассум” бекатида тушдим. Номини қаранг ажойиблигини, эшитиб, кўнглинг ёришади. Боядан бери аланг-жаланг қилиб, манзилдан адашмаслик учун ҳайдовчидан сўрайверганимданми, мен билан бекатда тушган киши бир қирғий қараш қилди-да, йўлида давом этди.
Кўп қаватли уйларнинг ёнбошидаги рақамларига қараб-қараб боряпман. Қарасам, боя мен билан автобусдан тушган киши ҳам ўша томонга кетаяпти. Салобатли эгнида қора плаш, бошида қора шляпа, секин-секин одим ташлаб теваракка тийрак-тийрак боқиб бораяпти. Журъат қаердан келди билмайман, яқинлашиб сўрадим.
– Кечирасиз, шу ерда бир шоира опаникига келаётгандим, мабодо танимайсизми?
– Исмини айтсангиз танирман-да, – деди бояги киши. Овозиям бобогулдиракдек экан, деб ўйладим.
– Хосият опа Рустамова. Шу бекатдан тушиб келасиз, дегандилар, – дедим секингина.
– Ҳа, бор шундайи. Эшитгандек бўлувдим. Қани юрингчи.
– Вой ростанми, раҳмат.
Икковлашиб гир атрофи уйлар билан ўралган мўжаз ҳовлидан уйнинг йўлагига кирдик. Қарасам рақам ўша, зиналардан кўтариляпмиз. Олдинда шляпали киши, ортда мен, аста-аста тўртинчи қаватга чиқяпмиз.
– Хосиятни ўқиганмисиз ўзи? Қандай ёзади? – сўради вазминлик билан.
– Ҳа ўқийман, шеърлариям, ўзиям чиройли.
– Хм шунақа денг.
– Хўжайинлариям ёзувчи, балки танирсиз. Қўчқор Норқобил.
– Йўғей ёзувчими? Бўлса бордир.
– Ҳа зўр ёзадилар. Афғонда бўлган, ҳикояларини кўп ўқиганман.
– Кўрганмисиз ўзи ёзувчини? – сўради энди ортига ўгирилиб бояги одам.
– Йўқ... Фақат ўқиганман.
– Ҳа майли, ўқиб кўриш керак экан.
Қисқа суҳбатдан анча дадилланиб қолганман шекилли,
– “Кулиб тур, азизим” мини ўқиб кўринг, маза қиласиз, – дедим маҳмадоналик қилиб.
– Ҳа..., – деб қўйди йўлбошловчи киши.
Ниҳоят тўртинчи қаватга чиқиб ҳалиги одам темир эшикнинг қўнғироғини босди. Ҳайрон бўлиб турганимни кўриб,
– Хосият опангиз шу ерда турадилар, – деб қўйди. Зум ўтмай, ичкаридан опанинг “ҳозир” деган таниш овози эшитилди. Камина эшик олдида бу одам бунча яхши экан-а, бечора қиз адашиб юрмасин деб ўзи эринмай келди-я, деб ўйлаб турибман. Бир пайт эшик очилди-ю, ундан ўша дилбар шоира опа чиқиб,
– Ия ассалому алейкум Қўчқор ака бугун вақтли кебсизми? – деди. Сўнгра ёзувчининг улкан гавдасини ортида нозик ниҳолдек турганимни кўриб,
– Вой Наргиз, қийналмай топиб келдизми? Қандоқ яхши Қўчқор акам билан келибсиз, киринг уйга, – дедилар кулиб. Шу тобдаги аҳволимни тасаввур қилинг. Бир бояги кишига, бир Хосият опага қарайман. Одам эса,
– Нега турибсиз, киринг. Ҳа Хосият, бу синглимиз Қўчқор Норқобилнинг ҳикояларини яхши кўраркан. Янги китобидан бериб юборинг, – дедилар энди воҳаликларга хос дангалчасига, ичкарига кираркан, бошидаги шляпасини опанинг бошига қўйиб. Хосият опа бир муддат нима бўлганини тушунмай турдилар-у, бирдан шарақлаб кулиб юбордилар ва мени ҳижолат бўлмасин деб дарров,
– Албатта бераман. Қани Наргиз, тўрдаги уйга киринг, – дедилар...
Шундай қилиб каминани ёзувчи билан ёзувчининг ўзи таништириб қўйган. Назаримда ҳалиям бу икки гўзал қалб “Табассум” бекатидан кетишмагандек. Мана неча йиллар ўтди. Қўчқор Норқобилдан қанчадан-қанча янги асарлар ўқидим ва ҳар ўқиганимда ёзувчини янаям яхшироқ, теранроқ таний бошладим. Ҳаётий, дардчил қаҳрамонларини яхши кўрдим, қон тўкилиши муқаррар жангларда уруш кўрган кўнгилнинг изтиробларига эш бўлдим.
Ҳамон уни танияпман, кашф этяпман...
/channel/Nargiza_Asad
#Kitoblar dunyosi
Dunyoning eng katta kutubxonasiga borishni istarmidingiz? 🏪
Kitoblarini oʻqishnichi? 📚📚📚
/channel/Nargiza_Asad
#таржима
Ben Sana Mecburum
ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
bu şehir o eski İstanbul mudur?
karanlıkta bulutlar parçalanıyor
sokak lambaları birden yanıyor
kaldırımlarda yağmur kokusu
ben sana mecburum sen yoksun
sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
birkaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu
fatihte yoksul bir gramafon çalıyor
eski zamanlardan bir Cuma çalıyor
durup köşe başında deliksiz dinlesem
sana kullanılmamış bir gök getirsem
haftalar ellerimde ufalanıyor
ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
ben sana mecburum sen yoksun
belki Haziranda mavi benekli çocuksun
ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
belki Yeşilköy’de uçağa biniyorsun
bütün ıslanmışşın tüylerin ürperiyor
belki körsün kırılmışsın telâş içindesin
kötü rüzgâr saçlarını götürüyor
ne vakit bir yaşamak düşünsem
bu kurtlar sofrasında belki zor
ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
ne vakit bir yaşamak düşünsem
sus deyip adınla başlıyorum
içim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
hayır başka türlü olmayacak
ben sana mecburum bilemezsin...
Мен сенга муҳтожман
Мен сенга муҳтожман, билмассан
исминг михдек қоқиб юракка
ҳайрон боқса магар кўзларинг
мен сенга муҳтожман, билмассан
қалбим иситаман фақат сен билан
фасли куз дарахтлар ҳозирланган пайт
о, бу шаҳар кўҳна Истанбулми айт?
Қоронғуда булут парчалангандек
кўча чироқлари порлайди бирдан
йўлакларда эса ёмғир ифори
сенга муҳтожману, лекин сен йўқсан.
Севмоқлик бу ундан қўрқувдир асли
одам ҳам баъзида хорийди албат
устара оғзида ожиз тутқиндек
кимнинг қўлларини синдиради вақт
ҳаёт ўз ҳаққини олади зимдан
қайси бир эшикни қоқсанг даъфатан
ортингдан келади ёлғизлик саси
грамафон чалар йўқсил Фотихда
ўтмиш замонлардан жума янграйди
тўхтаб тинглай олсам уни туйнуксиз
сенга гардсиз бир кўк келтира олсам
уваланиб кетар қўлда ҳафталар
нима қилсам, тутсам, қаерга борсам
сенга муҳтождирман, сен эса йўқсан.
Балки сен юзи доғ июнь боласи
эҳ, сени билишмас, кимса танимас
балки Яшилкўйда учоққа миниб
кўзларингдан чиқар изтироб сизиб
намчил вужудингда титроқ сезилар
балки кўрсан, карсан, талош ичинда
ўжар шамол бўлса сочларинг тортар
қачонки банд қилса яшамоқ ўйи
бўрилар давраси қийин эҳтимол
қўлларни гуноҳдан асрамоқликдан
қачонки банд қилса яшамоқ ўйи
жим туриб шу онда айтсам исмингни
дилим гўё сирли денгиз мавжидир
йўқ сираям бўлмас бошқача
мен сенга муҳтожман, билмассан...
✍️ Аттила Илхан
Турк тилидан Наргиза Асадова таржимаси
/channel/Nargiza_Asad 🩷
#Қирқинчи хулоса
• Ҳаёт – эслаб қолишим шарт бўлган тонгги туш.
• Умр – сувда оқиб кетган гулли рўмолим.
• Бахт – боламнинг қоп-қора кўзидаги ёп-ёруғ ният.
• Орзу – Ер шарининг гўдагим каби тиниқиб ором олиши.
• Ёзиш – ёзмасликнинг иложи қолмаслиги.
• Яхшилик – дунёи-дуннинг ғурбату-ғийбатларининг ўткинчилигини билиб, кечиримли бўлиш.
Сўнгги кун – ҳеч кимдан қарздор бўлмай, жилмайиб кетиш…
/channel/Nargiza_Asad
🌹🌹🌹🌹 TABRIKNOMA🌹🌹🌹
27-yanvar O‘zbekiston yozuvchilar uyushmasi a'zosi, shoira, yozuvchi, jurnalist, tarjimon, mening sevimli ustozim Nargiza Asadova tavallud topgan kun. Nargiza Asadova, men hurmat qiladigan sanoqli insonlardan biri, ko‘ngli pok, samimiy, mehribon inson.
Oilangiz, yaqinlaringiz, shogirdlaringiz baxtiga doimo sog‘ salomat bo‘ling. Sizni yaxshi ko‘raman.
Har doim yoshlarning eng sevimli ustozi bo‘lib yuring.
✍️ Sadoqat Qurbonova
#Таваллуд
ШОМИЛ
Мадинада ётибди Шомил,
Мадинада ётибди бедор.
Қабр ичидан бақирар:
“Ким бор,
Узатсанг-чи, қўлингни, ғофил!”
Араб қуми қабртошдаги
Ёзувни гоҳ кўмар, гоҳ очар.
Қабр узра доира ясаб
Эрк қушлари – бургутлар учар.
Қилич ушлаб ўрганган қўллар
Тимирскилар қабр ичини.
Тушга кирар тоғдаги йўллар,
Кўрар қорли тоғлар учини.
Шамол Хунзах боғчаларидан
Олиб келар олулар исин
Ва Доғистон тоғларидаги
Қорлар билан совутар кўксин.
Ўн саккизта яраси эмас,
Дили оғрир,
Зирқираб оғрир.
Кўксин эзган қабр тошимас,
Армон тоши…
У тоғдан оғир.
Юз бир забон,
Юз бир лаҳжада
Сўзлашади Доғистон, бироқ
Шомил тилин унутган эрлар
Бу ўлкада ҳаммадан кўпроқ.
Ўз юртида номи хор бўлиб,
Ўз юртига бўлганича зор,
Мадинада ётибди Шомил,
Мадинада ётибди бедор.
Араб қуми қабртошдаги
Ёзувни гоҳ очар, гоҳ кўмар.
Гоҳо ойнинг учига келиб
Ором учун бургутлар қўнар…
Хуршид Даврон, Ўзбекистон халқ шоири
/channel/Nargiza_Asad
#Тонгги чизгилар
Тонг — гўдак янглиғ
дунёнинг покиза нигоҳларидир.
Хайрли тонг азизлар!
/channel/Nargiza_Asad