Моўныя віктарыны, тэсты для аматараў вандровак па Беларусі, цікавосткi са стужак навін, анонсы фестываляў і культурных падзей. Пра рэкламу ў канале 👉https://b2bblog.onliner.by/2022/04/20/partnerskie-posty-v-telegram-onliner-usloviya-razmeshheniya
☀️ На двары 1 чэрвеня, а значыць надышла пара распачаць летняе бінга.
Паспееце выканаць усе пункты? Дэдлайн — 31 жніўня.
Помніце той самы змрочны дом у Ратамцы? Вось як ён выглядае знутры.
Гаспадар упершыню пагадзіўся правесці экскурсію: ад пакоя 101 нявесты да «дзіцячага пакоя» з чэрапамі і самотным матрацам на падлозе.
На фота ёсць падказкі: фрагмент замкавай вежы і кавалачак ракі — вядома, гэта Гродна. Арачны мост злучае не берагі, а два ўзгоркі — Стары замак з Новым. Каменны мост быў пабудаваны ў другой палове XVII стагоддзя на змену драўлянаму. Першапачаткова гэта было абарончае збудаванне з 16 вежкамi-байніцамi.
Сёння гродзенскі арачны мост лічыцца найстарэйшым аб’ектам такога роду на тэрыторыі Беларусі.
Паглядзім на прыкладах, якое значэнне можа выражаць складаны прошлы час і ў якіх сказах яго можна ўжываць.
☑️ Сабраўся быў паміраць і не захацеў садзіць бульбу.
(сказ з аднароднымі выказнікамі; выказнік «не захацеў садзіць» канстатуе дзеянне, што адбылося пасля дзеяння, на якое ўказвае складаная форма «сабраўся быў»)
☑️ Успомніў, што трэба садзіць бульбу, калі сабраўся быў паміраць.
(складаназалежны сказ; складаная форма «сабраўся быў» паказвае на больш ранняе дзеянне)
☑️ Кажуць, той вясной ён сабраўся быў паміраць.
(просты сказ без аднародных выказнікаў; складаная форма абазначае даўно мінулае дзеянне)
☑️ Збіраўся быў паміраць, але ўспомніў, што трэба садзіць бульбу.
(паказана дзеянне, выражанае складанай формай прошлага часу «збіраўся быў», якое перарываецца з-за другога дзеяння — «ўспомніў»)
🏛️ Той рэдкі момант, калі ў музеях можна гучна гаварыць, ствараць мастацтва самім, смяяцца ды актыўна рухацца — і ўсё гэта не баючыся строгіх поглядаў наглядчыц.
У Беларусі прайшла Ноч музеяў. Паказваем, як гэта было.
На «Ноч музеяў — 2023» праграму заявілі больш за 50 беларускіх музеяў.
Яшчэ не выбралі той самы? Тады мы ідзём да вас.
Калі вы зараз на ажыўленай вуліцы ці ў грамадскім транспарце, уважліва азірніцеся па баках. Упэўненыя, прынамсі аднаго чалавека з заплечнікам ці торбай ад Vokladki вы дакладна ўбачыце.
Іх гісторыя пачыналася як студэнцкі бізнэс і нечакана вырасла ў сур'ёзны праект. Па спасылцы — інтэрв'ю з стваральнікам брэнда: распрацоўка прынтоў, папулярнасць Чыжоўкі і пераадольванне крызісаў.
https://money.onliner.by/2023/05/18/zaplechniki
А гэта Тарзан у смокінгу рэкламуе безадсоткавыя пазыкі ад Ашчаднага банка СССР — нічога больш дзіўнага вы як мінімум сёння дакладна не ўбачыце.
Читать полностью…🤩 Рэмэйк «Зорных войнаў», калабок-ніндзя з Гродна і рэклама лядоўняў.
Цяпер ужо не кожны олд узгадае, што 30 гадоў таму Беларусь перажывала кароткі, але яркі коміксавы бум. Асобныя з іх выйшлі амаль «марвэлаўскімі» накладамі і паспелі зрабіцца хітамі. Ужо змахнулі слязу настальгіі? Калі не — бярыцеся гартаць ілюстрацыі.
🫒 Алей, масла, аліва
Алей — тлушч расліннага паходжання. Слова можа ўжывацца з прыметнікам, які паказвае на гатунак (какосавы, сланечнікавы, канапляны алей і г. д.). Таксама можна сустрэць араматычны алей, карціны пішуць алеем, алейнымі фарбамі.
Масла — гэта харчовы тлушч, які атрымліваюць збіваннем вяршкоў або смятаны. Мовазнаўцы сцвярджаюць, што з гэтым назоўнікам не варта выкарыстоўваць прыметнікі накшталт «вяршковы» — гэта лічыцца калькай з рускай мовы, дзе маслам называюцца розныя па паходжанні рэчывы (таму па-руску дарэчы будзе сказаць «сливочное масло», а па-беларуску — дастаткова слова «масла»).
Аліва, вядома, гэта вечназялёнае дрэва або яго плод, масліна. Дарэчы, так можна назваць і аліўкавы алей, таму, калі вы выбралі ў апытанні гэты варыянт, то, лічыце, не памыліліся. Але ў беларускай мове гэтае слова выкарыстоўваецца і для абазначэння тэхнічнага тлушчавага рэчыва — машыннага, змазачнага.
Такім чынам, салату запраўляем алеем, у кашу кладзём масла, а ланцуг на веласіпедзе змазваем алівай. Галоўнае, не пераблытаць.
Старажытны Лагойск вядомы не толькі руінамі палаца, але і сваім паркам у англійскім стылі, які быў закладзены яшчэ пры Тышкевічах. Паміж замкавымі валамі быў створаны маляўнічы ручай з запрудамі, масткамі і каскадам невялікіх вадаспадаў. Гідралагічная сістэма функцыянуе да гэтага часу, хоць і выглядае крыху запушчанай. Выдатны варыянт для прагулкі — рэкамендуем!
Читать полностью…Наступная серыя фатаграфій — з Брэсцкай крэпасці, куды з'язджаліся на цягніках турысты з усяго Савецкага Саюза.
Некаторыя беларусы традыцыйна 9 траўня ездзілі да магіл невядомага салдата і ўскладалі кветкі. Так рабілі тыя, у каго родныя зніклі без вестак.
🗓 Як змяніўся Мінск за 45 гадоў?
Знайшлі паштоўкі з 1978—1979 гг. і паглядзелі на тыя ж вуліцы і плошчы з падобных ракурсаў. Карацей, запускаем машыну часу!
🐸 «Луч» прысвяціў лімітаваную калекцыю Пацу-Вацу.
Культавы персанаж з'явіўся на беларускім тэлебачанні ў 1993-м, а пасля на працягу 14 гадоў быў сувядоўцам праграмы «Мульціклуб». Гадзіннікі з ім абыдуцца ў 399 рублёў кожны.
Маляўнічая ў сваім завяданні вежа ўсё часцей мільгае ў інстаграмах беларусаў. На яе фоне праводзяць атмасферныя фотасесіі. А вось фота 1910 года. Дзяўчына на прыступках быццам бы таксама робіць сэлфі.
Читать полностью…І такое бывае: правільным аказаўся самы невідавочны варыянт адказу. Гэтая сцежка здароўя, пра якую ведаюць нямногія, знаходзіцца ў гарналыжным цэнтры «Сілічы». Драўляны насціл працягнуўся па лесе прыкладна на 500 метраў.
Спускацца па прыступках з узгорка — адно задавальненне. А вось падымацца — яшчэ і карысць для здароўя — нядрэнная атрымліваецца кардыятрэніроўка.
Сцежка тут — не адзіная забава. Яшчэ можна адпачыць на беразе невялікага возера і пакатацца на канатнай дарозе. Так, яна працуе і ўлетку!
🚗 Унікальнае мінулае: самаробныя беларускія машыны.
Як выглядалі мінскія унікумы, кім былі створаны і з чаго збіраліся? Дзеліцца ўспамінамі Зміцер Гладкі.
Дарэчы, згадак пра тое, што складаная форма прошлага часу мае нейкія абмежаванні пры ўжыванні (пазнак накшталт устарэлая, дыялектная ці нешта падобнае), мы не знайшлі.
Пішуць, што пераважае яна ў гутарковай мове, а таксама з’яўляецца рэдкаўжывальнай з-за спецыфічных кантэкстаў.
З гэтага можна зрабіць выснову: калі вам хочацца выкарыстаць складаны прошлы час і гэта да месца — не стрымлівайцеся, пагатоў цяпер вы ведаеце правілы і нюансы😉
📚Што вы ведаеце пра складаную форму прошлага часу ў беларускай мове?
Адна з адметнасцей нашай мовы — дзве формы прошлага часу — простая і складаная. Яны дайшлі да нас са старажытных часоў, пакінуўшы недзе ў гісторыі яшчэ дзве формы (усяго вядома пра чатыры) і па дарозе змяніўшыся.
Будуецца складаны прошлы час так:
дапаможны дзеяслоў быць у прошлым часе, які дапасоўваецца да асноўнага ў родзе і ліку, + асноўны дзеяслоў прошлага часу (быў пайшоў, была пайшла, былі пайшлі) — або наадварот (асноўны дзеяслоў + дапаможны быць).
Акрамя таго, часам у мастацкай літаратуры можна сустрэць форму «было» незалежна ад роду і ліку асноўнага дзеяслова (пайшоў/пайшла/пайшлі было).
Добрыя навіны далятаюць з Заслаўя: там адкрылі першы ў краіне музей маляванкі.
Калі не ведаеце, дзе шукаць беларускі рай (прынамсі той, якім яго бачыла Алена Кіш), — раім завітаць.
Беларусам прапаноўваюць бясплатныя экскурсіі.
З 5 па 11 чэрвеня пройдзе акцыя «Вандруй. Адчуй. Натхняйся». Аб'екты па ўсёй краіне абяцаюць дні адчыненых дзвярэй, бясплатныя экскурсіі, квэсты і нават дэгустацыі.
Поўны спіс удзельнікаў і актыўнасцяў ёсць на сайце Нац. агенцтва па турызму — выбар вялікі, каля 800 арганізацый.
У Мосары цудоўны дэндрапарк, але ж на фота вышэй — касцёл у Друі. Гэта старадаўняе мястэчка ля самай мяжы з Латвіяй.
Калі будзеце адпачываць на Браслаўскіх азёрах, не губляйце магчымасць завітаць у Друю. Тутэйшы барочны касцёл пабудаваны ў сярэдзіне XVII стагоддзя на сродкі падканцлера Вялікага Княства Літоўскага Казіміра Льва Сапегі, які заснаваў у Друі кляштар манахаў-бернардынцаў.
Звонку касцёл даволі аскетычны, чаго не скажаш пра яго інтэр'ер, упрыгожаны ляпнінай, роспісамі і калонамі. Убранства храма моцна пацярпела ў XX стагоддзі, доўгі час касцёл стаяў занядбаны. Але рэстаўратары ўзяліся за справу, і цяпер у Друі прыгажосць.
Прыемна і пагуляць вакол касцёла — на яго тэрыторыі ёсць маленькі парк з кветнікамі і сажалкай.
Мабыць, самы незвычайны факт пра беларускія коміксы дзевяностых: у іх былі рэкламныя ўстаўкі.
Прытым не абы якія, а сапраўдныя «натыўныя» інтэграцыі, убудаваныя ў тканіну аповеда!
«Працоўныя рэзервы», старая Няміга і Зыбіцкая.
Сабралі здымкі цэнтра Мінска, якім вы яго не памятаеце.
https://realt.onliner.by/2023/05/13/centr-minska-yakim-vy-yaho-ne-pamyataece
🧐 У вас было такое — шукаеце тлумачэнне нейкага беларускага выразу, а гугл яго не пазнае? Або патрэбна пераправерыць правільнасць націску, а кожны знаёмы вымаўляе слова па-свойму?
Якраз для такіх выпадкаў Інстытут мовазнаўства імя Якуба Коласа стварыў «Моўную даведку». На адпаведны мэйл можна даслаць пытанне — і атрымаць адказ ад навукоўцаў.
Карыстайцеся!
https://daviedka.bnkorpus.info/
Вадзім Качан кажа, што больш за ўсё з адзначэнняў 9 траўня, вядома, запаміналіся ветэраны.
— Іх было шмат, яны ўсміхаліся і цешыліся святам, вы гэта можаце назіраць на фатаграфіях.
Па апошніх дадзеных, у Беларусі засталося ў жывых каля 1500 ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны. Наймалодшаму з іх 96 гадоў. Яшчэ 10 гадоў таму ветэранаў было 25,3 тысячы.
Сёння краіна адзначае Дзень Перамогі. Адно з такіх святаў у Мінску ў 1985 годзе захаваў на камеру Вадзім Качан.
У асобных раёнах гараджане ладзілі святы двара, на якіх ушаноўвалі ветэранаў. Такая традыцыя захоўвалася аж да 90-х гадоў па адрасе Мяснікова, 35, дзе жыў фатограф.
☀️ Напэўна шмат хто з вас не збіраецца сядзець дома ў гэтыя доўгія выхадныя. Давайце ўспомнім некаторыя беларускія слоўцы для хэштэгаў у вашых сацсетках пад прыгожымі здымкамі прыроды і розных забаў за горадам.
(Не забывайцеся заглядваць пад лямпачку справа ад заданняў — там хаваюцца кароткія тлумачэнні, каб вы не засталіся без адказаў на магчымыя пытанні.)
Што глядзець з серыялаў у траўні?
Адабралі дзесяць самых перспектыўных навінак: ад постапакаліптычнай будучыні да сумных камедый.
https://people.onliner.by/2023/05/04/shvarceneger-bunker-i-rycar-u-chornym-top-novyx-seryyala%d1%9e-tra%d1%9enya
Гаворка ідзе пра сядзібу Свяцкіх у вёсцы Полымя Сенненскага раёна (да рэвалюцыі — Беліца). Пры Свяцкіх Беліца ператварылася ў цэнтр мясцовай прамысловасці: тут ачышчалі спірт, малолі муку, рабілі масла і сыр.
Сядзібны дом, пабудаваны ў стылі позняга класіцызму, складаўся з 18 пакояў, бальнай залы, карціннай галерэі і бібліятэкі. Да нашых дзён захавалася толькі васьмігранная вежа з шырокай лесвіцай, якая была прыбудавана ў 1907—1911 гадах. На першым паверсе вежы размяшчаліся пральня, ванная, а на другім — майстэрня для разьбы па дрэве.
На базе маёнтка ў савецкі час быў створаны саўгас «Полымя», сядзібны дом прыстасавалі пад сельскагаспадарчы тэхнікум. Комплекс перажыў вайну, але фатальнай для яго аказалася «рэстаўрацыя»: у канцы 1980-х будаўнікі знялі дах і з'ехалі…