یاسین هدایتی فر مدرس تراز اول هوش مالی در ایران 📈 هزاران نفر رو به سالی یک خانه رسوندیم! 💪 پیام هاشون رو ببین👇 @parvareshhoosh شروع کن با دوره رایگان 🎖پیش بینی 1404: https://hedayatifar.ir/campaign/pishbini پشتیبانی (24/7): 02147624005 @fastpooi
#قوی_سیاه
#قسمت۱۳
#صوتی🎧
#نسیم_طالب
@pedarepuldar
عراقچی: فقط مذاکره غیرمستقیم میپذیریم؛ نتیجه به اراده آمریکا بستگی داره!
عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، تو یه مصاحبه تأکید کرد که ایران فقط مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا رو میپذیره و مذاکره مستقیم تو برنامه نیست. اون گفت اگه آمریکا بخواد با فشار و تهدید ارادهش رو تحمیل کنه، این مذاکره نیست، بلکه دیکته کردنه. عراقچی مذاکرات غیرمستقیم رو مؤثرتر دونست و به نمونههایی مثل مذاکرات روسیه و اوکراین اشاره کرد. اون شایعه مذاکرات مستقیم بعد از غیرمستقیم رو رد کرد و گفت نتیجه مذاکرات به جدیت و اراده آمریکا بستگی داره، نه شکل مذاکره. این صحبتها تو حالیه که قرار شده ۱۲ آوریل تو عمان مذاکرات غیرمستقیمی برگزار بشه.
تحلیل و پیشبینی با نگاه به دادهها و تاریخ:
چرا ایران مذاکره مستقیم رو رد میکنه؟ ایران از زمان خروج آمریکا از برجام تو ۲۰۱۸، به مذاکرات مستقیم با آمریکا بیاعتماده. تو ۲۰۱۹، وقتی ترامپ پیشنهاد مذاکره مستقیم داد، ایران رد کرد و گفت آمریکا باید اول به برجام برگرده. حالا هم پزشکیان و عراقچی بارها (مثل مارس ۲۰۲۵) تأکید کردن که مذاکره مستقیم بهخاطر سابقه بدعهدی آمریکا (مثل تحریمهای حداکثری ۲۰۱۸) و فشارهای داخلی تو ایران (مثل انتقادات تندروها به مذاکره با «دشمن») ممکن نیست. مذاکرات غیرمستقیم (مثل وین ۲۰۲۱) به ایران اجازه میده بدون رو در رویی مستقیم، مواضعش رو پیش ببره.
سابقه مذاکرات غیرمستقیم: عراقچی درست میگه که مذاکرات غیرمستقیم سابقه داره. تو ۲۰۱۳، عمان مذاکرات محرمانه بین ایران و آمریکا رو میزبانی کرد که به برجام ۲۰۱۵ منجر شد. تو ۲۰۲۲ هم، مذاکرات غیرمستقیم بین روسیه و اوکراین تو ترکیه برگزار شد، ولی به نتیجه نرسید، چون اراده واقعی برای توافق نبود. تو عمان هم، اگه آمریکا با «اراده واقعی» (مثل پیشنهاد لغو بخشی از تحریمها) وارد بشه، ممکنه یه توافق موقت شکل بگیره، ولی با توجه به مواضع سخت دو طرف، بعیده به نتیجه بزرگ برسه.
تأثیر اراده آمریکا: عراقچی میگه نتیجه به جدیت آمریکا بستگی داره. تو ۲۰۱۵، آمریکا با لغو بخشی از تحریمها (مثل آزادسازی ۷ میلیارد دلار دارایی ایران) حسن نیت نشون داد و مذاکرات موفق شد. اما تو ۲۰۲۱، تو مذاکرات وین، آمریکا حاضر نشد تضمین بده که دوباره از توافق خارج نمیشه، و مذاکرات شکست خورد. حالا هم با توجه به تهدیدات اخیر آمریکا (مثل حرف مایک پنس تو ۷ آوریل که گفت ترامپ آماده حمله به ایرانه)، بعیده آمریکا اراده واقعی برای توافق نشون بده. احتمالاً هدفش فشار برای امتیازگیری بیشتره.
تأثیر تنشهای منطقهای: تو ۲۰۲۴، حملات اسرائیل به تأسیسات ایران و حمایت ایران از گروههای نیابتی (مثل حوثیها تو یمن) تنشها رو بالا برد. حالا هم حضور ناوهای آمریکایی (مثل USS Truman تو خلیج عمان) و تهدیدات نظامی، فضای مذاکرات رو متشنج کرده. تو ۱۹۸۸، تو جنگ نفتکشها، مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و آمریکا بهخاطر تنشهای نظامی به نتیجه نرسید. اگه تنشها تو منطقه (مثل حملات احتمالی اسرائیل) بالا بگیره، مذاکرات عمان هم میتونه به بنبست برسه.
آینده مذاکرات و سناریوها: اگه آمریکا تو عمان پیشنهاد ملموسی بده (مثل آزادسازی ۱۰ میلیارد دلار دارایی ایران تو کره جنوبی)، ایران ممکنه تو برنامه هستهایش یه عقبنشینی تاکتیکی (مثل کاهش غنیسازی به ۲۰٪) بکنه. اما اگه آمریکا فقط تهدید کنه (مثل تعلیق مذاکرات با چین که ۸ آوریل اعلام کرد)، ایران هم سختتر میشه و ممکنه غنیسازی رو به ۹۰٪ برسونه (مثل تهدیدی که تو ۲۰۲۳ کرد). تو بلندمدت، اگه مذاکرات شکست بخوره، احتمال درگیری نظامی (مثل حمله به تأسیسات نطنز) بالا میره، که میتونه قیمت نفت رو به ۱۰۰ دلار برسونه و منطقه رو به آتیش بکشه.
نتیجه: ایران با تأکید روی مذاکرات غیرمستقیم داره یه موضع محتاطانه میگیره، چون هم به نتیجه نیاز داره (برای کاهش فشار اقتصادی) و هم نمیخواد تو موقعیت ضعف دیده بشه. تاریخ نشون میده مذاکرات غیرمستقیم میتونه موفق باشه (مثل برجام)، ولی فقط اگه دو طرف اراده واقعی داشته باشن. با توجه به تهدیدات آمریکا و تنشهای منطقهای، بعیده مذاکرات عمان به یه توافق بزرگ برسه، ولی ممکنه یه تنشزدایی موقت (مثل توقف غنیسازی در ازای آزادسازی داراییها) شکل بگیره. باید دید آمریکا تو ۱۲ آوریل چه کارتی رو میکنه: پیشنهاد واقعی یا تهدید بیشتر؟
با من همراه باشید #یاسین_هدایتی_فر @pedarepuldar
تبریک به برنده های امروز کانال
به زودی، پست های خاص فقط برای این برنده های کانال که انتشار مطالب کانال رو هم داشتن، خواهد بود
هر شنبه و سه شنبه طلایی کانال rich man
دلار در سراشیبی؛ طلا پناهگاه جدید بانکهای مرکزی؟
دادههای صندوق بینالمللی پول (IMF COFER) نشون میده سهم دلار تو ذخایر ارزی از ۷۱٪ تو ۲۰۰۱ به ۵۸.۹٪ تو Q1 2024 رسیده بود و حالا تو ۲۰۲۵ به ۵۷.۸٪ افت کرده. این کاهش ۱۳ درصدی تو ۲۴ سال نشوندهنده یه روند تدریجیه، نه یه فروپاشی ناگهانی. تو دهه ۱۹۷۰ هم، بعد از پایان برتونوودز و قطع پیوند دلار با طلا، سهم دلار افت کرد (از ۸۵٪ به ۵۰٪ تا ۱۹۸۰)، ولی بعدش تثبیت شد. دلیل اصلی این افت، تنوعبخشی بانکهای مرکزی به ارزهای غیرسنتی مثل دلار کانادا، استرالیا و کره جنوبیه، نه جایگزینی با یه ارز خاص مثل یوان. با این حال، دلار هنوز ۸۸٪ معاملات ارزی جهانی رو تشکیل میده (طبق دادههای BIS 2022) و بعیده به این زودی جایگاهش رو از دست بده.
آینده دلار و اقتصاد آمریکا:
اگه این روند ادامه پیدا کنه، آمریکا با مشکلاتی روبهرو میشه. دلار بهعنوان ارز ذخیره جهانی به آمریکا اجازه میده با هزینه کمتر قرض کنه (بهخاطر تقاضای بالا برای خزانهداری آمریکا). اگه تقاضا برای دلار کم بشه، نرخ بهره تو آمریکا بالا میره (مثلاً از ۴.۰۵٪ فعلی به ۵-۶٪ تو ۲۰۲۶) و پرداخت سود بدهی دولت سختتر میشه (که الان ۲۰٪ درآمد دولت رو میگیره). تو دهه ۱۹۷۰، وقتی دلار ضعیف شد، تورم تو آمریکا به ۱۴٪ رسید. الان هم اگه دلار افت کنه، تورم میتونه به ۶-۸٪ برسه و رشد اقتصادی (که الان ۲.۷٪ پیشبینی شده) به زیر ۱٪ برسه.
نتیجه: کاهش سهم دلار و افزایش خرید طلا نشوندهنده یه تغییر تدریجیه، نه یه انقلاب تو سیستم مالی جهانی. دلار هنوز بهخاطر بازار بزرگ و نقدشونده آمریکا (مثل خزانهداری) و نبود رقیب جدی (یوان یا یورو) غالبه. اما اگه این روند ادامه پیدا کنه، آمریکا با تورم بالا و رشد اقتصادی پایین روبهرو میشه. طلا هم تو کوتاهمدت تحت فشار دلاره، ولی تو بلندمدت با تنشهای جهانی میتونه جذابتر بشه. باید دید این بازی قدرت بین دلار و طلا به کجا میرسه!
🌟۱۰۰۰ استارز تلگرام برای ۱۰ نفر خوششانس!
🫡این هدیه فقط یک تشکر کوچک از طرف ما به شماست که در این مدت کنار ما بودید و حمایت کردید.
⭐️چگونه شرکت کنید؟
⭐️ این پست را برای دوستان خود ارسال کنید.
⭐ در کانال ما عضو بمانید تا در قرعهکشی شرکت داده شوید!
⭐️ زمان اعلام برندگان: ساعت 10 امشب !
⭐️این فرصت طلایی را از دست ندهید!
#یاسین_هدایتی_فر
#قوی_سیاه
#قسمت۱۲
#صوتی🎧
#نسیم_طالب
@pedarepuldar
#قوی_سیاه
#قسمت۱۱
#صوتی🎧
#نسیم_طالب
@pedarepuldar
🔺 شاخص عدم قطعیت سیاست اقتصادی
این نمودار نشون میده هر بار شاخص به اوج میرسه (مثل ۲۰۰۱، ۲۰۰۸ و ۲۰۲۰)، یه بحران اقتصادی دنبالش میاد. تعرفههای سنگین ترامپ تو ۲۰۲۵ داره بازارها رو به سمت یه فروپاشی بزرگ میبره، همونطور که تو پستهای قبلی دیدیم (مثلاً سقوط ۵ تریلیون دلاری S&P 500). تاریخ میگه این اوجها با رکود همراهن، و اگه فدرال رزرو یا دولتها مداخله نکنن، ممکنه یه رکود عمیق تا ۲۰۲۶ ادامه داشته باشه. باید دید واکنش سیاستگذارا چطور این روند رو تغییر میده!
با من همراه باشید
#یاسین_هدایتی_فر
@pedarepuldar
چشمانداز دیپلماسی نامهنگاری؛ آیا ایران و آمریکا به مذاکره میرسند؟
دونالد ترامپ، که از دوره اول ریاستجمهوریش به نامهنگاری علاقه داره (مثل ۲۷ نامه با کیم جونگ اون)، تو دوره دوم هم این روش رو با ایران ادامه داده. اوایل مارس ۲۰۲۵، یه دیپلمات اماراتی نامهای از طرف ترامپ به رهبر ایران تحویل داد و ایران از طریق عمان پاسخش رو فرستاد. یه منبع نزدیک به دولت ایران میگه این پاسخ مفصل بوده و درها رو برای مذاکره باز گذاشته. استیو ویتکاف، فرستاده ترامپ، تو مصاحبه با تاکر کارلسون از مذاکره با ایران حمایت کرده و منابع منطقهای میگن این موضع باعث نرمتر شدن موضع تهران شده. با این حال، تنشها همچنان بالاست.
پیشبینی آینده با نگاه به الگوهای تاریخی:
نامهنگاری بهعنوان ابزار دیپلماسی:با من همراه باشید
ترامپ تو دوره اولش با کیم جونگ اون تو ۲۰۱۸-۲۰۱۹ با نامهنگاری تونست تنشها رو کم کنه و به دیدار تاریخی تو سنگاپور برسه، هرچند تو بلندمدت توافقی به دست نیومد. حالا هم نامهنگاری با ایران میتونه یه قدم اولیه برای کاهش تنش باشه، ولی با توجه به بیاعتمادی عمیق ایران به آمریکا (بعد از خروج از برجام تو ۲۰۱۸)، بعیده به مذاکره مستقیم منجر بشه. ایران احتمالاً مثل ۲۰۱۳ (مذاکرات محرمانه با اوباما از طریق عمان) به مذاکرات غیرمستقیم ادامه میده.
نقش میانجیها:
عمان تو تاریخ دیپلماسی ایران و آمریکا نقش کلیدی داشته، مثل ۲۰۱۳ که مذاکرات محرمانه برای برجام رو میزبانی کرد. حالا هم انتخاب عمان برای پاسخ به نامه نشون میده ایران به این کشور اعتماد داره، نه امارات که بهخاطر روابطش با اسرائیل (پیمان ابراهیم ۲۰۲۰) مورد سوءظن تهرانه. تو ماههای آینده، عمان و شاید قطر (که تو ۲۰۲۳ تبادل زندانی رو میانجیگری کرد) میتونن نقش بزرگتری تو این دیپلماسی بازی کنن.
تأثیر فشارهای داخلی آمریکا:
تو ۲۰۱۹، فشارهای داخلی تو آمریکا (مثل انتقادات کنگره از سیاست فشار حداکثری) باعث شد ترامپ به سمت مذاکره با ایران بره، ولی موفق نشد. حالا هم حمایت چهرههایی مثل تاکر کارلسون و استیو ویتکاف از دیپلماسی میتونه تیم ترامپ رو به سمت مذاکره سوق بده، بهخصوص که اقتصاد آمریکا با تعرفههای سنگین (مثل ۵۴٪ روی چین) و سقوط بازارها (مثل افت ۵ تریلیون دلاری S&P 500 تو ۴ آوریل ۲۰۲۵) تحت فشاره و یه درگیری نظامی جدید میتونه اوضاع رو بدتر کنه.
موضع ایران و مذاکره:
ایران تو ۲۰۱۸ بعد از خروج آمریکا از برجام، مذاکره مستقیم رو رد کرد و رهبر ایران تو دیدار با شینزو آبه گفت: «ترامپ شایسته تبادل پیام نیست.» حالا هم با وجود پاسخ مفصل و باز گذاشتن در مذاکره، ایران تأکید داره که مذاکره مستقیم نمیکنه (مثل اظهارات عباس عراقچی تو مارس ۲۰۲۵). تو ماههای آینده، اگه آمریکا حسن نیت نشون بده (مثلاً با کاهش تحریمها)، ایران ممکنه به مذاکرات غیرمستقیم تو وین یا مسقط تن بده، ولی بعیده به توافقی مثل برجام برسه، چون فاصله دیدگاهها زیاده (مثل حرف گیدئون سعار تو ۱۵ آوریل ۲۰۲۵).
احتمال تنش نظامی:
تو ۲۰۲۰، بعد از ترور قاسم سلیمانی، ایران با حمله به پایگاه عینالاسد جواب داد. حالا هم با تهدیدهای مکرر آمریکا (مثل حرف مایک پنس تو مارس ۲۰۲۵ که گفت ترامپ آماده حمله به ایرانه)، اگه مذاکرات به نتیجه نرسه، احتمال درگیری بالاست. ایران ممکنه با اقدامات تلافیجویانه (مثل بستن تنگه هرمز یا حملات نیابتی توسط حوثیها) جواب بده، که میتونه منطقه رو به آتیش بکشه.
نتیجه:
نامهنگاری ترامپ با ایران یه فرصت برای دیپلماسیه، ولی تاریخ نشون میده این روش بهتنهایی کافی نیست. ایران با بیاعتمادی عمیق و آمریکا با سیاست فشار حداکثری، فاصله زیادی برای توافق دارن. تو کوتاهمدت، مذاکرات غیرمستقیم از طریق عمان ممکنه تنشها رو کم کنه، ولی اگه آمریکا به تهدیداتش عمل کنه (مثل بمباران)، منطقه وارد یه بحران بزرگ میشه. باید دید این دیپلماسی نامهنگاری به میز مذاکره میرسه یا به میدان جنگ!
نقشه راه بهارستان برای سرمایهگذاری: راهکارهایی برای حفاظت از سرمایه مردم
جعفر قادری، رئیس کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید مجلس، اعلام کرد که لایحه مالیات بر عایدی سرمایه (سوداگری) در مجلس یازدهم تصویب شده و قرار است ایرادات آن در هفته جاری برطرف شود. این لایحه برای جلوگیری از سرمایهگذاری در بخشهای غیرمولد (مثل زمین، خودرو، طلا و ارز) طراحی شده است. همچنین، سپردهگذاری ارزی و اوراق بهادار ارزی برای جذب سرمایهگذاری خارجی و حفاظت از سرمایه مردم در برابر کاهش ارزش پول ملی تعریف شده است. مردم میتوانند با سپردهگذاری ارزی، خرید اوراق بهادار ارزی یا سرمایهگذاری در صندوق پروژهها با سود تضمینشده، دارایی خود را حفظ کنند.
فرصتهای پولسازی برای مردم با توجه به بیاعتمادی عمومی:
سپردهگذاری ارزی با احتیاط در بانکهای معتبر: با توجه به بیاعتمادی مردم به سیستم بانکی به دلیل تجربههای گذشته (مثل مؤسسات مالی غیرمجاز)، افراد میتوانند سپردهگذاری ارزی را فقط در بانکهای معتبر و شناختهشده انجام دهند تا از کاهش ارزش پول ملی در امان بمانند. این روش سود ارزی دارد، اما باید از شفافیت بانک و ضمانت بازگشت سرمایه مطمئن شوند.
خرید اوراق بهادار ارزی با تحقیق کامل: مردم میتوانند بهجای سرمایهگذاری در طلا یا زمین، اوراق بهادار ارزی بخرند که ارزش آنها بهصورت ارزی حفظ میشود. اما با توجه به بیاعتمادی به نهادهای دولتی، بهتر است قبل از خرید، از اعتبار نهاد منتشرکننده اوراق و شرایط بازپرداخت آن مطمئن شوند تا ریسک از دست دادن سرمایه کاهش یابد.
سرمایهگذاری محتاطانه در صندوق پروژهها: صندوق پروژهها با سود تضمینشده میتواند گزینهای برای سرمایهگذاری باشد، اما مردم به دلیل تجربههای تلخ از طرحهای دولتی (مثل پروژههای ناتمام) ممکن است تردید داشته باشند. برای کاهش نگرانی، میتوانند در صندوقهای غیردولتی با سابقه شفاف سرمایهگذاری کنند و از پروژههایی که پیشرفت فیزیکی مشخصی دارند، حمایت کنند.
فعالیت در آژانسهای جذب سرمایهگذاری خارجی با احتیاط: آژانسهای جذب سرمایهگذاری خارجی میتوانند برای مردم درآمدزا باشند، اما بیاعتمادی به وعدههای دولتی ممکن است مانع شود. افراد میتوانند بهصورت مستقل یا با همکاری شرکتهای خصوصی معتبر، بهعنوان واسطه عمل کنند و با معرفی سرمایهگذاران خارجی، کارمزد دریافت کنند، به شرطی که قراردادها شفاف و قانونی باشند.
تبدیل داراییها به سرمایه مولد با بررسی دقیق: مالیات بر عایدی سرمایه، نگهداری داراییهای غیرمولد مثل زمین و طلا را پرهزینه میکند. مردم میتوانند داراییهای خود را بفروشند و در سپردهگذاری ارزی یا صندوق پروژهها سرمایهگذاری کنند، اما به دلیل بیاعتمادی، باید ابتدا از اعتبار و شفافیت این طرحها مطمئن شوند و با مبالغ کم شروع کنند تا ریسک را کاهش دهند.
تحلیل کوتاه: با وجود بیاعتمادی مردم به نهادهای دولتی و تجربههای منفی گذشته، این طرحها میتوانند با سپردهگذاری ارزی، خرید اوراق بهادار و سرمایهگذاری در صندوق پروژهها، راهی برای حفظ ارزش داراییها باشند. اما مردم باید با تحقیق کامل و انتخاب گزینههای شفاف و معتبر، ریسک را کم کنند و با احتیاط وارد شوند.
با من همراه باشید #یاسین_هدایتی_فر @pedarepuldar
مسکن ۱۴۰۳؛ صعود تند قیمتها در پایان سال و رتبه آخر بازدهی!
طبق گزارش شاخص «قیمت پیشنهادی» آپارتمانها در ۹ ماه اول سال ثبات نسبی داشت و رشد ماهانه زیر ۱٪ بود، اما در اسفندماه با جهش ۵.۱٪، بیشترین رشد ماهانه رو ثبت کرد. این صعود تند به دلیل تغییر ریسکهای غیراقتصادی بود: در نیمه اول سال، تنشهای نظامی میل به خرید سرمایهای رو کم کرد، ولی در زمستان، ترس از «تکرار اتفاقات ۹۷-۹۹ با ریسک بازگشت سیاستهای ترامپ» باعث بازگشت تقاضای سرمایهای و رشد قیمت شد. با این حال، بازار مسکن در مقایسه با سکه، دلار، سهام و سپرده بانکی، رتبه آخر بازدهی رو داشت.
پیشبینی آینده با نگاه به الگوهای تاریخی:
ادامه رشد قیمتها در ۱۴۰۴:
تو سالهای ۹۷-۹۹، با بازگشت تحریمهای آمریکا و سیاست فشار حداکثری، قیمت مسکن تو تهران تا ۳ برابر رشد کرد (از متری ۸ میلیون به ۲۴ میلیون). حالا هم با تعرفههای سنگین特朗普 (مثل ۵۴٪ روی چین) و ترس از تنشهای جدید (مثل تهدیدات نظامی که تو گزارشهای قبلی دیدیم)، احتمالاً قیمت مسکن تو ۱۴۰۴ رشد بیشتری خواهد داشت. با توجه به میانگین قیمت ۹۰ میلیون تومن در هر متر مربع تو تهران (طبق گزارشهای وب)، اگه تورم عمومی ۴۰٪ باشه (مثل پیشبینی کارشناسان تو ۱۴۰۳)، قیمتها ممکنه به متری ۱۲۵-۱۳۰ میلیون برسه.
تقاضای سرمایهای و تورم:
تو ۹۹، وقتی دلار به ۳۰ هزار تومن رسید، سرمایهگذارا به مسکن رو آوردن و قیمتها جهش کرد. تو ۱۴۰۳ هم بازگشت تقاضای سرمایهای تو زمستان نشون میده با تورم بالا و بیثباتی ارزی (مثل شناورسازی ارز که تو گزارش خودروهای ۱۴۰۳ دیدیم)، مردم بازم به مسکن بهعنوان پناهگاه امن نگاه میکنن. تو ۱۴۰۴، اگه دلار به ۱۰۰ هزار تومن برسه (با توجه به تنشهای تجاری جهانی)، تقاضای سرمایهای میتونه قیمتها رو ۵۰٪ دیگه بالا ببره.
رکود معاملاتی عمیقتر:
تو ۱۴۰۳، تعداد معاملات تو تهران به کمترین حد تو سه سال اخیر رسید (حدود ۳۵۰۰ معامله در ماه). تو ۹۸ هم با تورم بالا، معاملات افت کرد (حدود ۴ هزار معامله در ماه)، چون قدرت خرید مردم کم شد. تو ۱۴۰۴، با توجه به خروج دهکهای ۶ تا ۱۰ از بازار (طبق گزارشهای وب)، معاملات احتمالاً زیر ۳ هزار تا میمونه، مگر اینکه دولت وامهای خرید رو تقویت کنه (مثل وام ودیعه که تو ۱۴۰۳ فقط ۴۳ هزار نفر گرفتن).
تأثیر سیاستهای جهانی:
تعرفههای سنگین ترامپ (مثل ۱۰٪ روی همه کالاها) تو ۴ آوریل ۲۰۲۵ باعث سقوط ۵ تریلیون دلاری S&P 500 شد و قیمت نفت رو به زیر ۶۰ دلار برد. این افت نفت، درآمد ارزی ایران رو کم میکنه و تورم رو تو ۱۴۰۴ بالا میبره. تو ۹۸، وقتی نفت به ۵۰ دلار رسید، تورم ایران به ۴۱٪ رسید و مسکن گرونتر شد. تو ۱۴۰۴ هم این روند میتونه قیمت مسکن رو بالا ببره، ولی معاملات رو کمتر کنه.
رتبه آخر بازدهی:
تو ۱۴۰۳، مسکن کمترین بازدهی رو بین بازارها داشت. تو ۹۹، با رشد ۷۰٪ قیمت دلار، بازدهی مسکن (حدود ۵۰٪) از دلار عقب موند. تو ۱۴۰۴، اگه دلار و سکه به رشدشون ادامه بدن (مثلاً دلار ۳۰٪ رشد کنه)، بازم مسکن عقب میمونه، چون نقدشوندگیش پایینه و معاملات کمه. اما برای سرمایهگذارای بلندمدت، مسکن همچنان یه گزینه امن میمونه.
نتیجه:
بازار مسکن تو ۱۴۰۳ با صعود تند قیمتها تو پایان سال نشون داد که ریسکهای غیراقتصادی (مثل سیاستهای ترامپ) میتونه بازار رو بهسرعت متلاطم کنه. تو ۱۴۰۴، با توجه به تنشهای جهانی و تورم بالا، قیمتها احتمالاً رو به صعوده، ولی معاملات کم میمونه و رکود عمیقتر میشه. تاریخ میگه تو این موقعیتها، مسکن تو بلندمدت گرون میشه، ولی تو کوتاهمدت برای سرمایهگذاری جذاب نیست. باید دید دولت چه سیاستی برای کنترل تورم و افزایش معاملات پیش میگیره، وگرنه این رکود تورمی میتونه مردم رو بیشتر تحت فشار بذاره!
با من همراه باشید
#یاسین_هدایتی_فر
@pedarepuldar
بازارهای جهانی زیر فشار تعرفههای ترامپ؛ سقوط تاریخی و نگرانی از رکود!
روز پنجشنبه، ۲ آوریل ۲۰۲۵، بازار سهام آمریکا بدترین سقوط خودش از زمان پاندمی کرونا رو تجربه کرد. شاخص S&P 500 با افت ۵٪ وارد محدوده اصلاحی شد و شاخص نزدک ۶٪ سقوط کرد. سهام شرکتهای بزرگی مثل اپل و آمازون ۹٪ و انویدیا ۷.۷٪ افت کردن. نایک هم بهخاطر تعرفههای سنگین (مثل ۴۶٪ روی ویتنام) بیش از ۱۴٪ کاهش داشت. شاخص راسل ۲۰۰۰ هم ۶.۶٪ پایین اومد. تعرفه ۱۰٪ روی همه کالاهای وارداتی و ۵۴٪ روی کالاهای چینی بازارها رو غافلگیر کرد. سرمایهگذارا به سمت اوراق قرضه دولتی هجوم بردن و بازارهای اروپا و آسیا هم افت شدید داشتن. با این حال، ترامپ و مشاوراش این موضوع رو کم اهمیت دونستن و گفتن بازارها بهزودی بهبود پیدا میکنن.
آینده بازارها: ترامپ تو دوره اولش (۲۰۱۷-۲۰۲۱) هم تعرفههایی رو اعمال کرد، ولی کوتاهمدت بودن و بازارها بعد از چند ماه تونستن خودشون رو بازیابی کنن (مثلاً S&P 500 تو ۲۰۱۹ حدود ۳۰٪ رشد کرد). اما این بار تعرفهها گستردهترن و اقتصاد جهانی تو موقعیت شکنندهتریه (تورم بالا و رشد کند). پیشبینی JPMorgan از احتمال ۶۰٪ رکود تو ۲۰۲۵ نشون میده بازارها ممکنه تا آخر سال به محدوده خرسی (افت ۲۰٪) برسن. از طرفی، اگه فدرال رزرو نرخ بهره رو کاهش بده (مثلاً تو ژوئن ۲۰۲۵)، میتونه یه حمایت موقت ایجاد کنه، ولی بعیده جلوی یه رکود بزرگ رو بگیره.
نتیجه: تعرفههای سنگین ترامپ بازارهای جهانی رو به زانو درآورده و ترس از رکود رو زنده کرده. سقوط شاخصها، هجوم به داراییهای امن و تنشهای تجاری نشون میده اقتصاد جهانی تو آستانه یه بحران بزرگه. تاریخ میگه بازارها تو بلندمدت خودشون رو بازیابی میکنن، ولی تو کوتاهمدت، احتمال افت بیشتر (تا ۲۰-۳۰٪ تو S&P 500) و یه رکود جهانی وجود داره. باید دید واکنش فدرال رزرو و پاسخ شرکای تجاری آمریکا این روند رو چطور تغییر میده!
پیشبینی تبعات رکود با نگاه به الگوهای تاریخی:
کاهش تولید و بیکاری:
افزایش قیمتها و تورم:
سقوط بیشتر بازارهای مالی:
بحران اجتماعی و اعتراضات:
تأثیر روی تجارت جهانی: تو رکود ۲۰۰۸، تجارت جهانی ۱۰٪ افت کرد. حالا هم تعرفههای سنگین آمریکا و چین (۵۴٪ و ۳۴٪) داره تجارت رو فلج میکنه. برای ایران، این یعنی صادرات غیرنفتی (مثل پتروشیمی و فولاد) که به چین و هند میره، کم میشه، چون تقاضای جهانی افت میکنه. از طرفی، تحریمها و مشکلات ارزی باعث میشه ایران نتونه از این موقعیت برای افزایش صادرات استفاده کنه.
فرصت برای برخی صنایع: تو رکود ۱۹۳۰، صنایعی مثل مواد غذایی و دارویی کمتر آسیب دیدن. تو ایران هم اگه رکود بشه، صنایعی مثل کشاورزی و تولید داخلی مواد غذایی (مثل لبنیات) ممکنه رشد کنن، چون مردم به کالاهای اساسی رو میارن. اما صنایعی مثل خودروسازی که وابسته به قطعات وارداتیان (مثل ایرانخودرو)، بیشتر ضرر میکنن.
نتیجه: اگه رکود جهانی بشه، ایران و جهان با یه بحران چندجانبه روبهرو میشن: بیکاری، تورم، سقوط بازارها و نارضایتی اجتماعی. تاریخ نشون میده رکودها معمولاً ۱-۲ سال طول میکشن (مثل ۲۰۰۸-۲۰۰۹) و بعد با سیاستهای پولی (مثل کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو) یا محرکهای مالی (مثل یارانه تو ایران) بهبود پیدا میکنن. اما تو ایران، با توجه به تحریمها و مشکلات ساختاری، این دوره میتونه سختتر و طولانیتر باشه. باید دید دولتها چه سیاستهایی برای مهار این بحران پیش میگیرن!
با من همراه باشید #یاسین_هدایتی_فر @pedarepuldar
وعدههای خودرویی دولت در ۱۴۰۳؛ از تولید تا واردات، همه ناتمام!
روزنامه دنیای اقتصاد تو گزارشی به وعدههای محققنشده خودرویی دولت تو سال ۱۴۰۳ پرداخته. از جمله این وعدهها، تولید ۱.۷ میلیون دستگاه خودرو و تخصیص ۲ میلیارد یورو برای واردات بود که هیچکدوم به سرانجام نرسید. تولید واقعی به ۱ میلیون دستگاه رسید، در حالی که پیشبینی ۱.۵ میلیون بود. تو حوزه واردات هم فقط نصف بودجه تخصیص داده شد، واردات خودروهای کارکرده متوقف موند و از وعده خودروهای برقی فقط ۸ هزار دستگاه وارد شد. عواملی مثل مشکلات مالی، تحریمها، نبود زیرساخت، تغییرات مدیریتی و سیاستگذاری دستوری باعث این ناکامیها شدن. تنها نکته مثبت، خصوصیسازی بزرگترین خودروساز بود که میتونه امید به تحول رو زنده کنه.
پیشبینی آینده با نگاه به الگوهای تاریخی:
ادامه مشکلات تولید: تو دهه ۱۳۹۰، وعدههای تولید خودرو (مثل هدف ۳ میلیونی تو ۱۳۹۴) همیشه با واقعیت فاصله داشت، چون زیرساختها و تأمین قطعات مشکل داشت. حالا هم با حذف ارز نیمایی و شناورسازی ارز، هزینه تولید بالا میره و اگه سیاست قیمتگذاری دستوری تغییر نکنه، خودروسازها تو ۱۴۰۴ هم نمیتونن به هدف تولید (مثلاً ۱.۵ میلیون) برسن و احتمالاً تولید زیر ۱.۲ میلیون میمونه.
واردات همچنان قطرهچکانی: تو سال ۱۴۰۱، وعده واردات ۱۰۰ هزار خودرو داده شد، ولی فقط چند صد دستگاه وارد شد. تو ۱۴۰۳ هم با وجود تخصیص ۲ میلیارد یورو، فقط نصفش استفاده شد. با توجه به تعرفه ۱۰۰ درصدی تو بودجه ۱۴۰۴ و مشکلات ارزی، بعیده تو سال جدید بیشتر از ۵۰ هزار دستگاه وارد بشه، مگر اینکه بخش خصوصی (مثل ایرانخودرو که خصوصی شد) بتونه با شرکای خارجی همکاری کنه.
خودروهای برقی در بنبست: تو ۲۰۱۰، طرح خودروهای هیبریدی تو ایران مطرح شد، ولی بهخاطر نبود زیرساخت و تحریمها شکست خورد. حالا هم با فقط ۸ هزار دستگاه برقی واردشده تو ۱۴۰۳ و نبود ایستگاه شارژ، بعیده تو ۱۴۰۴ این بخش رشد کنه. احتمالاً دولت بازم تبلیغ میکنه، ولی نتیجه عملی زیر ۱۰ هزار دستگاه میمونه.
تأثیر خصوصیسازی: تو دهه ۱۹۹۰، خصوصیسازی تو کره جنوبی (مثل کیا) باعث رشد صنعت خودرو شد، چون مدیریت کارآمد و سرمایه خارجی وارد بازی شدن. اگه ایرانخودرو بتونه ساختارهای قدیمی رو اصلاح کنه و با شرکای خارجی (مثل چینیها) همکاری کنه، تو ۱۴۰۴ میتونه تولیدش رو به ۶۰۰-۷۰۰ هزار دستگاه برسونه و بازار رو رقابتیتر کنه.
افزایش قیمتها: تو ۱۴۰۱، قیمت پراید بهخاطر تورم و کمبود عرضه به ۳۰۰ میلیون رسید. حالا هم با شناورسازی ارز و تعرفههای بالا، قیمت خودروهای داخلی و وارداتی تو ۱۴۰۴ میتونه ۳۰-۴۰٪ گرونتر بشه، بهخصوص که عرضه همچنان کمه و تقاضا بالاست.
نتیجه: وعدههای خودرویی دولت تو ۱۴۰۳ مثل همیشه روی کاغذ قشنگ بود، ولی تو عمل بهخاطر سیاستهای اشتباه و نبود زیرساخت به جایی نرسید. تاریخ نشون میده تا وقتی سیاستگذاری دستوری و انحصار تو بازار باشه، این وعدهها فقط آرزو باقی میمونه. تنها امید، خصوصیسازی ایرانخودروه که اگه درست پیش بره، میتونه یه تحول ایجاد کنه. وگرنه، تو ۱۴۰۴ هم باید منتظر قیمتهای نجومی و بازار آشفته باشیم!
با من همراه باشید #یاسین_هدایتی_فر @pedarepuldar
#قوی_سیاه
#قسمت۱۰
#صوتی🎧
#نسیم_طالب
@pedarepuldar
به زودی خدماتی در کانال خواهیم داشت که فقط دارندگان این استارز ها، امکان استفاده خواهند داشت!!
خدماتی همچون مشاوره با یاسین هدایتی فر!! یا دیدن پست های بسیار خاص و باارزش
پیش بینی 1404 فردا شروع می شود. از لینک ثبت نام کنید 👇👇
https://hedayatifar.ir/campaign/pishbini
مذاکرات ایران و آمریکا در عمان: دیپلماسی یا بنبست؟
مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا با میانجیگری بدر البوسعیدی، وزیر خارجه عمان، روز شنبه ۱۲ آوریل (۲۳ فروردین) برگزار میشه. عباس عراقچی و استیو ویتکاف، نماینده ویژه دونالد ترامپ، این گفتوگوها رو هدایت میکنن. عراقچی تو واشینگتنپست نوشته مسیر دیپلماسی بازه، ولی تهدیدات آمریکا میتونه پاسخ قاطع ایران رو در پی داشته باشه. یه دیپلمات به رویترز گفته ایران برای مذاکره مستقیم نیاز به حسن نیت (مثل لغو تحریمها) داره. چین و روسیه از مذاکرات حمایت کردن، ولی اسرائیل (نتانیاهو) و تندروهای آمریکایی (مثل مایک والتز) دنبال گزینه نظامیان. حسن روحانی هم گفته مذاکره مستقیم (مثل برجام) مؤثرتره، ولی ایران فعلاً فقط مذاکره غیرمستقیم رو میپذیره.
تحلیل و پیشبینی با نگاه به دادهها و تاریخ:
مذاکرات غیرمستقیم و شانس موفقیت: ایران و آمریکا تو ۲۰۱۳ با میانجیگری عمان مذاکرات محرمانهای داشتن که به برجام ۲۰۱۵ منجر شد. اما تو ۲۰۲۱، مذاکرات غیرمستقیم وین بهخاطر بیاعتمادی (مثل عدم تضمین آمریکا برای نخریدن از توافق) به بنبست رسید. حالا هم ایران میگه فقط مذاکره غیرمستقیم میپذیره (مثل حرف عراقچی تو ۸ آوریل) و آمریکا باید حسن نیت نشون بده (مثل آزادسازی ۱۰ میلیارد دلار دارایی ایران تو کره جنوبی). اگه آمریکا این کار رو بکنه، ایران ممکنه غنیسازی رو به ۲۰٪ برگردونه، ولی با توجه به موضع تندروهای آمریکایی (مثل والتز که دنبال «تخریب کامل» برنامه هستهای ایرانه)، بعیده به توافق بزرگ برسن.
فشار اسرائیل و گزینه نظامی: نتانیاهو تو ۷ آوریل تو واشینگتن با ترامپ دیدار کرد و واینت گزارش داده هدفش جلوگیری از کارشکنی اسرائیل تو مذاکرات بوده. اما نتانیاهو هشدار داده اگه مذاکرات شکست بخوره، گزینه نظامی (مثل مدل لیبی: تخریب کامل تأسیسات) رو مطرح میکنه. تو ۲۰۰۳، لیبی بعد از تخریب برنامه هستهایش تحت نظارت آمریکا، با غرب کنار اومد، ولی ایران بعیده این مدل رو بپذیره، چون برنامه هستهایش رو «صلحآمیز» میدونه و تو ۲۰۲۳ تهدید کرد اگه فشار زیاد بشه، غنیسازی رو به ۹۰٪ میرسونه. اگه مذاکرات شکست بخوره، اسرائیل ممکنه به تأسیسات ایران (مثل نطنز) حمله کنه، که میتونه قیمت نفت رو به ۱۰۰ دلار برسونه.
موضع چین و روسیه: چین و روسیه از مذاکرات حمایت کردن، ولی دومای روسیه معاهدهای با ایران تصویب کرده که توش قید شده اگه ایران با آمریکا درگیر بشه، روسیه کمک نظامی نمیکنه. تو ۲۰۲۲، بعد از تحریمهای آمریکا علیه روسیه، ایران و روسیه روابطشون رو با قراردادهای نظامی (مثل فروش پهپاد) و اقتصادی (مثل تجارت ۵ میلیارد دلاری) تقویت کردن. اما این معاهده نشون میده روسیه نمیخواد تو یه درگیری مستقیم با آمریکا وارد بشه، که دست ایران رو تو مذاکرات ضعیفتر میکنه.
اختلافات داخلی آمریکا: ترامپ و ویتکاف دنبال دیپلماسیان، ولی تندروها (مثل والتز و روبیو) به مذاکرات بدبینن و گزینه نظامی رو ترجیح میدن. تو ۲۰۱۸، وقتی ترامپ از برجام خارج شد، تندروها (مثل جان بولتون) نقش کلیدی داشتن. حالا هم اگه مذاکرات عمان به نتیجه نرسه، فشار تندروها میتونه ترامپ رو به سمت اقدام نظامی ببره، بهخصوص که ناوهای ترومن و وینسون تو منطقهان و آمریکا تو مارس ۲۰۲۵ بمبافکنهای B-2 رو به دیگو گارسیا فرستاده.
تأثیر بر اقتصاد ایران: اگه مذاکرات به توافق موقت برسه (مثل آزادسازی داراییها در ازای کاهش غنیسازی)، ایران میتونه بخشی از ۱۲۰ میلیارد دلار دارایی بلوکهشدهش (مثل پول تو کره جنوبی) رو آزاد کنه، که تورم (الان ۳۵٪) رو تا ۳۰٪ پایین میاره و دلار تو بازار آزاد رو از ۶۰ هزار تومن به ۵۰ هزار تومن میرسونه. اما اگه مذاکرات شکست بخوره و تنش بالا بگیره، دلار میتونه به ۸۰ هزار تومن برسه و تورم به ۵۰٪، که فشار روی مردم رو بیشتر میکنه.
احتمال قطعی گسترده خطوط مخابراتی و اینترنتی در تابستان ۱۴۰۴
فرهاد شهرکی، عضو کمیسیون انرژی مجلس، هشدار داد که به دلیل قطعیهای طولانیمدت برق در سال گذشته، باتریهای دکلهای مخابراتی آسیب دیدهاند. اگر این باتریها تا پایان بهار تعویض نشن، در تابستان ۱۴۰۴ با هر قطعی برق، احتمال قطعی گسترده خطوط مخابراتی و اینترنتی وجود داره. این مشکل به دلیل کیفیت پایین باتریهای داخلی، عدم تولید باتریهای پیشرفته در ایران، و ناترازی انرژی تشدید شده. این وضعیت فرصتهایی برای سرمایهگذاران و مردم عادی ایجاد میکنه:
برای سرمایهگذاران
تولید یا واردات باتریهای پیشرفته: با توجه به ضعف تولید باتریهای باکیفیت در ایران، سرمایهگذاری در تولید یا واردات باتریهای پیشرفته برای دکلهای مخابراتی (مثلاً باتریهای لیتیوم-یونی با عمر ۵ سال) میتونه سودآور باشه.
زیرساختهای انرژی تجدیدپذیر: شهرکی به پتانسیل انرژیهای بادی و خورشیدی اشاره کرده. سرمایهگذاری در نیروگاههای خورشیدی (مثلاً با هزینه ۱ میلیارد تومن برای ۱۰۰ کیلووات) میتونه برق پایدار برای دکلها تأمین کنه و از قطعی جلوگیری کنه.
ارائه خدمات اینترنت ماهوارهای: با احتمال قطعی اینترنت زمینی، سرمایهگذاری در اینترنت ماهوارهای (مثل استارلینک که در ۲۰۲۵ در خاورمیانه فعالتر شده) میتونه تقاضای بالایی داشته باشه.
برای مردم عادی
استفاده از اینترنت ماهوارهای: مردم میتونن به جای تکیه بر اینترنت زمینی، از خدمات ماهوارهای (مثلاً با هزینه ۵ میلیون تومن برای تجهیزات استارلینک) استفاده کنن تا در زمان قطعی، ارتباطشون حفظ بشه.
خرید باتریهای پشتیبان خانگی: برای جلوگیری از قطعی ارتباط، خرید باتریهای UPS خانگی (مثلاً با قیمت ۲ میلیون تومن برای ۱۲ ساعت پشتیبانی) میتونه به حفظ اینترنت کمک کنه.
کاهش وابستگی به اینترنت: با توجه به احتمال قطعی، بهتره مردم عادی روی روشهای آفلاین (مثل ذخیره اطلاعات مهم یا استفاده از اپلیکیشنهای آفلاین) تمرکز کنن.
چرا جواب میده؟
ناترازی انرژی (کمبود ۲۰ هزار مگاواتی در ۱۴۰۳ که ممکنه به ۲۵ هزار مگاوات در ۱۴۰۴ برسه) و فرسودگی باتریها، نیاز به راهحلهای جایگزین رو بالا میبره. این فرصتها میتونن هم سودآور باشن و هم به پایداری ارتباطات کمک کنن.
توجه: با توجه به تحریمها و گرمای هوا (مثلاً میانگین ۴۰ درجه در تابستان تهران)، باید راهحلهای مقاوم به شرایط سخت انتخاب بشن.
@pedarepuldar
به زودی خدماتی در کانال خواهیم داشت که فقط دارندگان این استارز ها، امکان استفاده خواهند داشت!!
خدماتی همچون مشاوره با یاسین هدایتی فر!! یا دیدن پست های بسیار خاص و باارزش
#قوی_سیاه
#قسمت۱۲
#صوتی🎧
#نسیم_طالب
@pedarepuldar
الان وقتشه که اون دوستانی که همیشه چیزی رو میخرن و ناگهان قیمت ها کاهشی میشه، وارد صحنه بشن و از قدرتشون استفاده کنن و با خرید طلا و دلار، جهت قیمت ها رو تغییر بدن
اگر هم نتونستن، حداقل نگاهشون اصلاح میشه :)
یا خیر عمومی داره و یا خیر فردی!
@pedarepuldar
#قوی_سیاه
#قسمت۱۱
#صوتی🎧
#نسیم_طالب
@pedarepuldar
رمزارزها در تله تعرفههای ترامپ؛ سقوط بازار یا فرصتی برای رشد؟
با شروع ریاستجمهوری دونالد ترامپ، بازار رمزارزها که انتظار حمایت از دولت جدید آمریکا رو داشت، با نوسانات شدید روبهرو شده. تعرفههای سنگین بر ۱۳۵ کشور، ترس از رکود جهانی رو بالا برده و بازارهای مالی، از جمله بورس آمریکا و سهام فناوری، افت کردن. بیتکوین تو محدوده ۷۷ تا ۸۸ هزار دلار نوسان داره و اتریوم با ۱۷٪ افت به زیر ۱۸۰۰ دلار رسیده. حمایت ایلان ماسک از دوجکوین هم کم شده و شاخص ترس و طمع به ۲۹ رسیده، که نشوندهنده ترس شدید سرمایهگذاراست. با این حال، تحلیلگرا میگن این افت بیشتر احساسیه تا بنیادی و چشمانداز بلندمدت هنوز مثبته. توصیهشون تنوعبخشی و پرهیز از رفتار هیجانیه.
پیشبینی آینده با نگاه به الگوهای تاریخی:
نوسانات کوتاهمدت رمزارزها:با من همراه باشید
تو دوره اول ترامپ (۲۰۱۸-۲۰۱۹)، تعرفههای تجاری با چین باعث شد بیتکوین تو کوتاهمدت افت کنه (مثلاً از ۶۵۰۰ دلار تو نوامبر ۲۰۱۸ به ۳۵۰۰ دلار تو دسامبر). حالا هم تعرفههای ۵۴٪ روی چین و ۱۰٪ روی همه کالاها (که تو گزارشهای قبلی دیدیم) بازار رو متلاطم کرده. بیتکوین که تو مارس ۲۰۲۵ به ۱۰۹,۰۷۱ دلار رسیده بود، حالا تو محدوده ۷۷-۸۸ هزار دلاره، یعنی حدود ۲۰-۳۰٪ افت. اتریوم هم با ۱۷٪ کاهش به زیر ۱۸۰۰ دلار رسیده. این نشون میده بازار تو کوتاهمدت به عدمقطعیت حساسه، ولی تاریخ میگه این افتها معمولاً موقتن (مثل ۲۰۱۸ که بیتکوین تو ۲۰۱۹ به ۱۴ هزار دلار برگشت).
تأثیر جنگ تجاری و رکود:
تو رکود ۲۰۰۸، داراییهای پرریسک مثل سهام و رمزارزها افت شدید کردن (مثلاً S&P 500 حدود ۵۷٪ افت کرد). تعرفههای جدیدترامپ که تو ۴ آوریل ۲۰۲۵ باعث سقوط ۵ تریلیون دلاری S&P 500 شد، میتونه یه رکود جهانی رو تسریع کنه. تو این سناریو، بیتکوین و اتریوم ممکنه تو کوتاهمدت تا ۳۰٪ دیگه افت کنن (بیتکوین به ۵۰-۶۰ هزار دلار و اتریوم به ۱۴۰۰ دلار)، چون سرمایهگذارا به داراییهای امنتر (مثل طلا و اوراق قرضه) رو میارن.
چشمانداز بلندمدت مثبت:
با وجود افت فعلی، تاریخ نشون میده رمزارزها تو بلندمدت مقاومن. تو ۲۰۲۲، بعد از سقوط FTX، بیتکوین از ۶۹ هزار دلار به ۱۶ هزار دلار افت کرد، ولی تا ۲۰۲۴ به ۱۰۰ هزار دلار رسید. حمایتهای اولیه ترامپ از رمزارزها (مثل ایجاد گروه کاری کریپتو تو ژانویه ۲۰۲۵ و اعلام ذخیره استراتژیک بیتکوین تو مارس ۲۰۲۵) نشون میده سیاستهاش میتونه تو بلندمدت به رشد بازار کمک کنه. اگه تعرفهها باعث تورم بشن (مثل پیشبینی فدرال رزرو تو مارس ۲۰۲۵)، بیتکوین بهعنوان محافظ تورم میتونه تا ۱۲۰-۱۵۰ هزار دلار تو ۲۰۲۶ برسه
تأثیر کاهش حمایت ایلان ماسک:
ایلان ماسک تو ۲۰۲۱ با توییتهاش باعث پامپ دوجکوین شد (از ۵ سنت به ۷۰ سنت)، ولی وقتی حمایتش رو کم کرد، قیمتش افت کرد (به ۱۰ سنت تو ۲۰۲۲). حالا هم کاهش حمایت ماسک از دوجکوین و میمکوینها میتونه افت این ارزها رو تا ۵۰٪ بیشتر کنه (مثلاً دوجکوین به زیر ۵ سنت برسه)، چون این ارزها به شدت به هیجانات وابستن.
شاخص ترس و طمع و رفتار سرمایهگذارا:
شاخص ترس و طمع ۲۹ نشوندهنده ترس شدید تو بازاره، شبیه به مارس ۲۰۲۰ که به ۱۰ رسید و بیتکوین به ۴ هزار دلار سقوط کرد. تو اون زمان، بازار بعد از ۶ ماه بهبود یافت. حالا هم این ترس میتونه باعث فروش هیجانی بشه، ولی اگه سرمایهگذارا تنوعبخشی کنن (مثلاً به استیبلکوینها مثل USDT رو بیارن)، میتونن ضرر رو کم کنن و از بهبود احتمالی تو ۳-۶ ماه آینده (مثلاً با کاهش نرخ بهره فدرال رزرو تو مه ۲۰۲۵) سود ببرن.
نتیجه:
تعرفههای سنگین ترامپ بازار رمزارزها رو تو کوتاهمدت تحت فشار گذاشته و بیتکوین و اتریوم افت کردن، ولی این بیشتر یه واکنش احساسیه تا یه مشکل بنیادی. تاریخ نشون میده رمزارزها بعد از افتهای بزرگ (مثل ۲۰۲۲) معمولاً برمیگردن، بهخصوص اگه حمایتهای دولتی (مثل سیاستهای کریپتو-دوستانهتر特朗普) ادامه پیدا کنه. تو بلندمدت، اگه تورم بالا بره، بیتکوین میتونه رشد کنه، ولی تو کوتاهمدت، سرمایهگذارا باید با احتیاط و تنوعبخشی پیش برن تا از نوسانات در امان بمونن. باید دید تعرفهها و سیاستهای فدرال رزرو این روند رو چطور تغییر میدن!
جهش غافلگیرکننده مشاغل آمریکا؛ اما سایه رکود همچنان سنگین است!
در مارس ۲۰۲۵، بازار کار آمریکا ۲۲۸ هزار شغل جدید ایجاد کرد، که از پیشبینی ۱۳۵ هزار و رشد ۱۱۷ هزار شغل فوریه بیشتر بود. نرخ بیکاری اما به ۴.۲٪ رسید، بالاترین از نوامبر گذشته. رشد شغلی عمدتاً تو بخش خدمات بود: بهداشت ۵۴ هزار، کمکهای اجتماعی و خردهفروشی هر کدوم ۲۴ هزار، و حملونقل ۲۳ هزار شغل. استخدام دولتی ۴ هزار شغل کم شد و بقیه صنایع تغییر خاصی نداشتن. نرخ مشارکت نیروی کار به ۶۲.۵٪ رسید، ولی نسبت اشتغال به جمعیت ثابت موند (۵۹.۹٪). این در حالیه که تعرفههای سنگین ترامپ، تورم بالا و عدم قطعیت، ترس از رکود رو بیشتر کرده. مصرفکنندهها محتاط شدن و هزینهها تو فوریه فقط ۰.۱٪ رشد داشت. فدرال رزرو نرخ بهره رو ثابت نگه داشت، ولی پیشبینی رشد رو کم کرد و بیکاری و تورم رو بالا برد. نشست بعدی فدرال رزرو ۶ و ۷ مه برگزار میشه.
تحلیل و پیشبینی با نگاه به دادهها و الگوهای تاریخی:
رشد شغلی و تناقض با رکود:
ایجاد ۲۲۸ هزار شغل تو مارس ۲۰۲۵ نشون میده بازار کار آمریکا هنوز مقاومه، همونطور که تو ۲۰۲۳ با وجود افزایش نرخ بهره، ۳۳۹ هزار شغل تو یه ماه ایجاد شد. اما نرخ بیکاری ۴.۲٪ (بالاترین از نوامبر ۲۰۲۴) و ثابت موندن نسبت اشتغال به جمعیت (۵۹.۹٪) نشون میده این رشد ممکنه پایدار نباشه. تو ۲۰۰۷، قبل از رکود بزرگ، بازار کار هم رشد خوبی داشت (مثلاً ۲۱۱ هزار شغل تو سپتامبر ۲۰۰۷)، ولی چند ماه بعد اقتصاد سقوط کرد. تعرفههای ۵۴٪ روی چین و ۱۰٪ روی همه کالاها (که تو پستهای قبلی دیدیم) داره زنجیره تأمین رو بههم میریزه و میتونه این رشد رو تو ماههای آینده معکوس کنه.
بخش خدمات و شکنندگی رشد:
رشد شغلی تو خدمات (مثل بهداشت و خردهفروشی) شبیه الگوی ۲۰۲۱ه، وقتی بعد از کرونا، بخش خدمات با بازگشاییها جون گرفت (مثلاً ۵۴۹ هزار شغل تو ژوئن ۲۰۲۱). اما کاهش ۴ هزار شغل تو بخش دولتی و نبود تغییر تو صنایع دیگه (مثل تولید) نشون میده این رشد شکنندهست. تو ۲۰۰۸، بخش تولید قبل از رکود شروع به افت کرد، و حالا هم گزارشها میگن بخش تولید آمریکا با چالش مواجهه (مثل پستهای X). اگه تعرفهها تولید رو بیشتر تحت فشار بذاره، ممکنه این رشد خدمات هم متوقف بشه.
نرخ مشارکت و بیکاری:
نرخ مشارکت نیروی کار که از ۶۲.۴٪ به ۶۲.۵٪ رسید، یه بهبود کوچیکه، ولی هنوز از اوج ۶۳.۴٪ تو ۲۰۱۹ پایینه. تو ۲۰۱۵، وقتی نرخ مشارکت به ۶۲.۸٪ رسید، اقتصاد تو مسیر بهبود بود، ولی الان با تورم بالا (که فدرال رزرو پیشبینی افزایشش رو کرده) و تعرفهها، این بهبود میتونه موقتی باشه. نرخ بیکاری ۴.۲٪ هم با پیشبینیهای قبلی (مثلاً ۴.۶٪ برای ۲۰۲۳) فاصله داره، ولی اگه تعرفهها و تورم تقاضا رو کم کنه، ممکنه تا آخر ۲۰۲۵ به ۵٪ برسه.
رفتار مصرفکننده و تورم:
رشد ۰.۱٪ هزینههای مصرفکننده تو فوریه نشون میده مردم دارن محتاط میشن، همونطور که تو ۲۰۰۸ قبل از رکود، مصرفکنندهها هزینههاشون رو کم کردن (مثلاً رشد مصرف تو اوایل ۲۰۰۸ به زیر ۰.۵٪ رسید). تورم بالا و تعرفهها داره قدرت خرید رو کم میکنه، و اگه فدرال رزرو تو نشست ۶ و ۷ مه نرخ بهره رو بالا ببره (برای کنترل تورم)، فشار روی مصرفکنندهها بیشتر میشه و میتونه اقتصاد رو به رکود بکشونه.
سیاست فدرال رزرو و آینده:
فدرال رزرو تو ۲۰۲۳ با افزایش نرخ بهره به ۴.۷۵٪ تورم رو کنترل کرد، ولی حالا که پیشبینی رشد رو کم کرده و بیکاری و تورم رو بالا برده، نشون میده نگرانه. تو ۲۰۰۷، فدرال رزرو نرخ بهره رو دیر پایین آورد و رکود عمیقتر شد. اگه تو مه ۲۰۲۵ نرخ بهره رو ثابت نگه داره یا بالا ببره، ممکنه رشد شغلی متوقف بشه و بیکاری به ۵-۶٪ برسه. اما اگه نرخ بهره رو کم کنه (مثلاً به ۴٪)، میتونه یه حمایت موقت ایجاد کنه، ولی با تعرفهها و تنشهای تجاری، بعیده جلوی رکود رو بگیره.
نتیجه:
رشد ۲۲۸ هزار شغل تو مارس ۲۰۲۵ یه خبر خوبه، ولی سایه تعرفههای سنگین، تورم بالا و رفتار محتاط مصرفکنندهها نشون میده این رشد پایدار نیست. تاریخ میگه رشد شغلی قبل از رکود (مثل ۲۰۰۷) میتونه گولزننده باشه. اگه فدرال رزرو تو مه نرخ بهره رو بالا ببره، بیکاری میتونه به ۵٪ برسه و اقتصاد وارد رکود بشه. اما اگه نرخ بهره کم بشه و تعرفهها تعدیل بشن، ممکنه این رشد تا آخر ۲۰۲۵ ادامه پیدا کنه. باید دید فدرال رزرو و سیاستهای تجاری چه مسیری رو پیش میگیرن!
با من همراه باشید
#یاسین_هدایتی_فر
@pedarepuldar
پیش بینی 1404 فردا شروع می شود. از لینک ثبت نام کنید 👇👇
https://hedayatifar.ir/campaign/pishbini
پیش بینی 1404 فردا شروع می شود. از لینک ثبت نام کنید 👇👇
https://hedayatifar.ir/campaign/pishbini
بیطرفی فعال اعراب در تنش ایران و آمریکا؛ دیپلماسی پزشکیان کلید خورد!
مسعود پزشکیان، رئیسجمهور ایران، تو یه اقدام بیسابقه با سران ۱۰ کشور عربی تلفنی گفتوگو کرد تا تو فضای تنش بین ایران و آمریکا، روابط منطقهای رو تقویت کنه. شیخنشینهای خلیجفارس اعلام کردن تو منازعه احتمالی بین تهران و واشنگتن بیطرف میمونن و حتی پایگاههاشون رو در اختیار آمریکا قرار نمیدن. این بیطرفی فعاله و عمان، قطر و امارات دارن نقش میانجی رو بازی میکنن. عربستان هم احتمالاً تو ماههای آینده به این روند میپیونده. این تغییر از دنبالهروی اعراب از آمریکا به بیطرفی، نشوندهنده یه تحول بزرگ تو سیاست منطقهایه.
پیشبینی آینده با نگاه به الگوهای تاریخی:
بیطرفی اعراب، تکرار تاریخ؟: تو جنگ ایران-عراق (دهه ۱۹۸۰)، عمان و امارات بیطرف موندن و حتی عمان نقش میانجی رو بازی کرد (مثل مذاکرات ۱۹۸۸). حالا هم این بیطرفی فعال میتونه به کاهش تنش کمک کنه، ولی اگه آمریکا فشار بیاره (مثل ۲۰۱۹ که بحرین و امارات به ائتلاف دریایی آمریکا پیوستن)، ممکنه بعضی شیخنشینها تحت فشار تغییر موضع بدن.
میانجیگری موفق یا شکستخورده؟: عمان تو ۲۰۱۳ نقش کلیدی تو مذاکرات محرمانه ایران و آمریکا برای برجام داشت. قطر هم تو ۲۰۲۳ تو مذاکرات تبادل زندانی بین ایران و آمریکا میانجی بود. اگه تنش بالا بگیره، این کشورها میتونن بازم نقش میانجی رو بازی کنن و شاید یه مذاکره غیرمستقیم بین ایران و آمریکا شکل بگیره، ولی با توجه به موضع سخت ایران (مثل رد مذاکره مستقیم توسط پزشکیان)، بعیده به نتیجه بزرگی برسه.
تغییر سیاست عربستان: تو دوره اول ترامپ (۲۰۱۷-۲۰۲۱)، عربستان با سیاست فشار حداکثری همراهی کرد و حتی تو بحران قطر (۲۰۱۷) علیه ایران موضع گرفت. اما از ۲۰۲۳، با توافق ایران و عربستان (با میانجیگری چین)، روابطشون بهتر شده. اگه عربستان به بیطرفی فعال بپیونده، میتونه یه جبهه عربی متحد علیه تنشآفرینی آمریکا شکل بده، ولی تاریخ نشون میده عربستان تو لحظات حساس (مثل جنگ یمن) گاهی به سمت آمریکا متمایل میشه.
فشار آمریکا به اعراب: تو ۲۰۱۹، آمریکا با تهدید اقتصادی (مثل فشار به امارات برای کاهش تجارت با ایران) بعضی شیخنشینها رو به همراهی واداشت. حالا هم اگه آمریکا پایگاههاش تو منطقه (مثل پایگاه العدید تو قطر) رو تهدید به خروج کنه، ممکنه بعضی کشورها مثل بحرین یا امارات از بیطرفی عقبنشینی کنن و به آمریکا نزدیکتر بشن.
تأثیر بر تنش منطقهای: تو دهه ۱۹۹۰، بیطرفی عمان و قطر باعث شد تنشهای ایران و اعراب کم بشه. این بیطرفی فعال میتونه جلوی یه درگیری بزرگ (مثل تهدیدات اخیر آمریکا برای حمله به ایران) رو بگیره، ولی اگه ایران یا آمریکا (مثل ۲۰۲۰ بعد از ترور سلیمانی) دست به اقدام نظامی بزنن، این بیطرفی شکننده میشه و منطقه غرق بحران میشه.
نتیجه: دیپلماسی پزشکیان با اعراب نشون میده ایران داره با کارت همسایگی بازی میکنه تا فشار آمریکا رو کم کنه. بیطرفی فعال شیخنشینها میتونه تنش رو تو کوتاهمدت کم کنه و حتی به مذاکرات غیرمستقیم کمک کنه، ولی تاریخ نشون میده این بیطرفیها شکنندهان و اگه آمریکا یا ایران دست به اقدام نظامی بزنن، اعراب نمیتونن بیطرف بمونن. باید دید این دیپلماسی جدید ایران و اعراب به کجا میرسه: صلح موقت یا یه بحران بزرگتر؟
با من همراه باشید #یاسین_هدایتی_فر @pedarepuldar
قانون آزادسازی عراق از ایران؛ تلاش آمریکا برای قطع نفوذ تهران جو ویلسون، عضو جمهوریخواه کنگره آمریکا، به همراه یه عضو دموکرات، طرحی با عنوان «قانون آزادسازی عراق از نفوذ ایران» ارائه کرده که هدفش کاهش نفوذ ایران تو عراق و حمایت از استقلال این کشوره. این طرح وزارت خارجه، خزانهداری و آژانس رسانههای جهانی آمریکا رو موظف میکنه تو ۱۸۰ روز یه راهبرد جامع تدوین کنن. این راهبرد شامل انحلال شبهنظامیان وابسته به ایران مثل حشد شعبی، توقف کمکهای امنیتی آمریکا به عراق تا حذف این گروهها از نهادهای دولتی، حمایت از جامعه مدنی عراق، مقابله با تبلیغات ایران و افشای جنایات شبهنظامیان از طریق رسانههای آمریکاییه. همچنین باید تو ۶۰ روز برنامه اجرایی به کنگره ارائه بشه.
پیشبینی آینده با نگاه به الگوهای تاریخی:
تنش بیشتر با ایران: تو دهه ۲۰۱۰، آمریکا با تحریمهای حداکثری (مثل دوره اول ترامپ) سعی کرد نفوذ ایران رو تو منطقه کم کنه. این طرح هم با هدف قطع کمکها به عراق و انحلال حشد شعبی، میتونه تنشها رو با ایران بالا ببره، چون ایران حشد شعبی رو بخشی از محور مقاومت میدونه و احتمالاً با حمایت بیشتر از این گروهها یا اقدامات تلافیجویانه (مثل حملات موشکی به پایگاههای آمریکا تو منطقه) جواب بده.
مقاومت عراق: تو سال ۲۰۱۹، وقتی آمریکا فشار آورد که حشد شعبی رو محدود کنه، دولت عراق مقاومت کرد، چون این گروهها تو مبارزه با داعش نقش داشتن و تو ساختار امنیتی عراق ادغام شدن. حالا هم بعیده عراق بهراحتی حشد شعبی رو منحل کنه، چون هم حمایت مردمی دارن، هم بخشی از سیستم سیاسیان. این میتونه روابط آمریکا و عراق رو سردتر کنه.
افزایش بیثباتی تو عراق: تو دهه ۲۰۰۰، بعد از انحلال ارتش صدام (دی بعثیسازی)، عراق دچار هرجومرج شد و گروههای شبهنظامی رشد کردن. انحلال حشد شعبی هم میتونه خلأ امنیتی ایجاد کنه و گروههای افراطی مثل داعش رو دوباره فعال کنه، بهخصوص که حشد شعبی تو سرکوب داعش نقش کلیدی داشت.
جنگ رسانهای: تو جنگ سرد، آمریکا با رادیو آزادی و رسانهها علیه شوروی تبلیغ میکرد. حالا هم تقویت رسانههای آمریکایی برای افشای جنایات شبهنظامیان میتونه یه جنگ تبلیغاتی راه بندازه. ایران هم احتمالاً با رسانههاش (مثل پرس تیوی) جواب میده و این میتونه افکار عمومی تو عراق رو دوقطبیتر کنه.
واکنش منطقهای: تو دهه ۱۹۸۰، حمایت آمریکا از عراق تو جنگ ایران-عراق، باعث شد ایران نفوذش رو تو منطقه با گروههای نیابتی بیشتر کنه. حالا هم این طرح میتونه ایران رو به سمت تقویت حضورش تو سوریه یا یمن ببره تا فشار رو از عراق کم کنه و تو جاهای دیگه به آمریکا ضربه بزنه.
نتیجه: این طرح نشون میده آمریکا میخواد با فشار حداکثری، نفوذ ایران رو تو عراق کم کنه، ولی تاریخ میگه این جور اقدامات معمولاً نتیجه معکوس میده. انحلال حشد شعبی میتونه عراق رو بیثباتتر کنه و ایران رو به واکنشهای سختتر واداره. از طرفی، قطع کمکهای آمریکا به عراق ممکنه این کشور رو به سمت چین یا روسیه بکشونه که دنبال نفوذ تو منطقهان. باید ببینیم این بازی قدرت چه سرانجامی داره!
با من همراه باشید #یاسین_هدایتی_فر @pedarepuldar
#قوی_سیاه
#قسمت۱۰
#صوتی🎧
#نسیم_طالب
@pedarepuldar
🌟۱۰۰۰ استارز تلگرام برای ۱۰ نفر خوششانس!
🫡این هدیه فقط یک تشکر کوچک از طرف ما به شماست که در این مدت کنار ما بودید و حمایت کردید.
⭐️چگونه شرکت کنید؟
⭐️ این پست را برای دوستان خود ارسال کنید.
⭐ در کانال ما عضو بمانید تا در قرعهکشی شرکت داده شوید!
⭐️ زمان اعلام برندگان: ساعت 9 امشب !
⭐️این فرصت طلایی را از دست ندهید!
یاسین هدایتی فر