Спасибо ОГРОМЕННОЕ!!! ❤️❤️❤️
Ребенку очень понравился такой формат. Тренирует технику польского чтения и не забывает русскую.
Дорогие, в таком виде больше не будет здесь историй. Потому что это не совсем формат для детей. Детям лучше в виде видео с картинками, текстом и переводом.
Если кто-то из вас умеет склеивать видео и вдохновится послужить таким образом 300+ людям, напишите мне, я пришлю вам тексты и аудио.
W uroczej wsi położonej wśród wzgórz mieszkał chłopiec o imieniu Julek, który codziennie rano wstawał wcześnie, aby pomóc tacie w stajni. Jego tata hodował konie, a Julek uwielbiał karmić je świeżym sianem i myć ich sierść. Po skończonej pracy szedł do szkoły, która była niedaleko i zawsze czekała na niego grupka radosnych przyjaciół.
Po lekcjach Julek biegł do domu, gdzie czekała na niego mama z ciepłym obiadem, zazwyczaj zupą z warzyw, które rosły w ich ogrodzie. Po posiłku Julek bawił się ze swoim psem Łatkiem na łące za domem. Uwielbiali ganiać się po trawie i odkrywać małe skarby, takie jak piękne kamyki czy kolorowe motyle.
Wieczorem Julek pomagał mamie przy pracach domowych, a czasem razem piekli ciasteczka o różnych kształtach, które smakowały wszystkim domownikom. Po kolacji cała rodzina siadała w salonie, gdzie Julek opowiadał o swoich szkolnych przygodach i wspólnie oglądali ulubione programy telewizyjne.
W każdą sobotę Julek jeździł z rodzicami do miasta, gdzie odwiedzali babcię i dziadka, a po drodze zawsze zatrzymywali się na lodach w małej kawiarni. Niedziele były dniem odpoczynku; często wybierali się na długie spacery po lesie, gdzie zbierali szyszki i jagody.
Codzienne życie Julka było pełne małych radości, bliskości z rodziną i poczucia harmonii z naturą. Cieszył się każdą chwilą, ucząc się doceniać proste, ale ważne momenty w swoim życiu.
W małym, przytulnym miasteczku nad rzeką mieszkała dziewczynka o imieniu Marysia, która codziennie rano budziła się wraz z promieniami słońca. Jej mama, pani Anna, zawsze przygotowywała pyszne śniadanie, na które składały się świeże jajka od kur z własnego ogródka i ciepłe bułeczki. Po śniadaniu Marysia szła do szkoły, gdzie spotykała swoich najlepszych przyjaciół: Antka i Zosię.
Codziennie po szkole Marysia wracała do domu, by pomóc mamie w ogrodzie. Razem sadziły kwiaty, a czasem zbierały dojrzałe owoce z sadu. Wieczorami, gdy robiło się chłodniej, Marysia uwielbiała siadać z tatą przy kominku i słuchać jego opowieści o dawnych czasach.
Każdej soboty Marysia z rodzicami wybierała się na targ, gdzie zawsze było pełno ludzi i kolorowych straganów. Kupowali tam świeże warzywa i pyszne, domowe ciasta, a Marysia zawsze dostawała od piekarza kawałek ciepłej chałki.
Niedziele były dniem wypoczynku; cała rodzina spędzała je na pikniku nad rzeką, gdzie tata łowił ryby, a mama czytała książki. Wieczorem, kiedy słońce zachodziło, Marysia siadała w swoim pokoju, by pisać listy do babci, która mieszkała daleko. Codzienne życie Marysi było pełne ciepła, radości i małych, ale jakże ważnych chwil spędzanych z rodziną i przyjaciółmi.
W małej wiosce, pośród zielonych łąk, mieszkał chłopiec o imieniu Antek i jego najlepsza przyjaciółka, Kasia. Pewnego dnia, podczas zabawy nad rzeką, znaleźli starą, drewnianą łódkę, która wyglądała na zapomnianą przez czas. Antek, z iskierkami w oczach, zaproponował, żeby spróbować nią popłynąć, a Kasia zgodziła się bez wahania. Wiosłując przez rzekę, dotarli do małej wyspy, której wcześniej nigdy nie widzieli. Na wyspie odkryli tajemniczy domek, a na jego drzwiach wisiała kartka z napisem: „Witajcie, odważni podróżnicy!”.
W środku domku znaleźli skrzynkę pełną starych map i skarbów. Kasia i Antek byli zachwyceni i postanowili podzielić się swoimi znaleziskami z przyjaciółmi w wiosce. Gdy wrócili, opowiedzieli wszystkim o swojej przygodzie, a wioska zyskała nową legendę o dzielnych odkrywcach. Od tamtej pory Antek i Kasia często wracali na wyspę, gdzie czekały na nich kolejne niesamowite przygody. Dzięki nim, wioska stała się miejscem pełnym radości i marzeń, a dzieci uwielbiały opowieści o magicznej wyspie.
Pewnego ranka, kiedy słonko zaczęło wschodzić, mała wiewiórka o imieniu Wiga znalazła w swoim lesie dziwny kamień. Kamień świecił na niebiesko i miał wygrawerowane tajemnicze znaki. Wiga, bardzo ciekawska, postanowiła dowiedzieć się, co to za kamień. Wzięła go do swojego przyjaciela, mądrego żółwia Tadeusza, który znał wszystkie legendy lasu. Tadeusz opowiedział Wigę o legendzie mówiącej, że kamień wskazuje drogę do magicznej doliny, gdzie spełniają się marzenia. Wiga, zaintrygowana, postanowiła wyruszyć w podróż, a Tadeusz zgodził się jej towarzyszyć. Podczas wędrówki przez góry i doliny spotkały królika Łukasza, który pomógł im przekroczyć rwący potok. W końcu dotarły do magicznej doliny, pełnej kwiatów, które mówiły i śpiewały. Tam Wiga zapragnęła, by jej las zawsze był pełen radości i przyjaciół. W magiczny sposób jej życzenie się spełniło, a cała trójka wróciła do domu, gdzie zawsze czekały na nich nowe przygody. Od tego dnia las Wigii był najradośniejszym miejscem na świecie, pełnym przyjaźni i cudów.
Читать полностью…
Pewnego dnia mały kotek o imieniu Kłębuszek znalazł w ogrodzie tajemniczą mapę. Na mapie zaznaczone były ścieżki prowadzące do skarbu ukrytego w zaczarowanym lesie. Kłębuszek, pełen ciekawości, postanowił wyruszyć na przygodę. Po drodze spotkał sówkę Zosię, która znała wszystkie sekrety lasu. Zosia postanowiła pomóc kotkowi i razem ruszyli na poszukiwania. Przemierzając gęste krzewy i wysokie drzewa, dotarli do wielkiego starego dębu, gdzie na gałęziach wisiały kolorowe skrzynki. Kiedy otworzyli jedną z nich, znaleźli w środku mnóstwo słodyczy i zabawki. Kłębuszek był zachwycony, a Zosia zadowolona z nowej przyjaźni. Wspólnie wrócili do domu, gdzie podzielili się skarbem z innymi zwierzętami z ogrodu. Od tego dnia Kłębuszek i Zosia często odwiedzali zaczarowany las, gdzie czekało na nich wiele niezwykłych przygód.
Читать полностью…
В очаровательной деревне, расположенной среди холмов, жил мальчик по имени Юлек, который каждое утро вставал рано, чтобы помочь отцу в конюшне. Его отец разводил лошадей, и Юлек любил кормить их свежим сеном и мыть их шерсть. Закончив работу, он шел в школу, которая была недалеко, и его всегда ждала группа радостных друзей.
После уроков Юлек бежал домой, где его ждала мама с теплым обедом, обычно супом из овощей, которые росли в их саду. После еды Юлек играл со своей собакой Латеком на лугу за домом. Они любили гонять по траве и исследовать маленькие сокровища, такие как красивые камни или красочные бабочки.
Вечером Юлек помогал маме с домашними делами, а иногда вместе пекли печенье разной формы, которое нравилось всем домочадцам. После ужина вся семья сидела в гостиной, где Юлек рассказывал о своих школьных приключениях и вместе смотрели любимые телепередачи.
Каждую субботу Юлек ездил с родителями в город, где они навещали бабушку и дедушку, а по пути всегда останавливались на мороженое в небольшом кафе. Воскресенья были днем отдыха; они часто совершали длительные прогулки по лесу, где собирали шишки и ягоды.
Повседневная жизнь Юлека была полна маленьких радостей, близости с семьей и чувства гармонии с природой. Он наслаждался каждым моментом, учась ценить простые, но важные моменты в своей жизни.
В маленьком уютном городке на берегу реки жила девочка по имени Марыся, которая каждое утро просыпалась вместе с лучами солнца. Ее мама, миссис Анна, всегда готовила вкусный завтрак, который состоял из свежих яиц от кур из собственного сада и горячих булочек. После завтрака Марыся шла в школу, где встречалась со своими лучшими друзьями: Анткой и Зосей.
Каждый день после школы Марыся приходила домой, чтобы помочь маме в саду. Вместе они сажали цветы и иногда собирали спелые плоды из сада. По вечерам, когда становилось холоднее, Марыся любила сидеть с папой у камина и слушать его рассказы о былых временах.
Каждую субботу Марыся с родителями ездила на рынок, где всегда было полно людей и разноцветных киосков. Там покупали свежие овощи и вкусные домашние пирожные, а Марыся всегда получала от пекаря кусочек теплой халы.
Воскресенье было днем отдыха; вся семья проводила их на пикнике у реки, где папа ловил рыбу, а мама читала книги. Вечером, когда солнце садилось, Марыся сидела в своей комнате, чтобы писать письма бабушке,которая жила далеко. Повседневная жизнь Марисы была полна тепла, радости и маленьких, но очень важных моментов, проведенных с семьей и друзьями.
В маленькой деревушке, среди зеленых лугов, жили мальчик по имени Антек и его лучшая подруга Катя. Однажды, играя у реки, они нашли старую деревянную лодку, которая, казалось, была забыта временем. Антек, с искорками в глазах, предложил попробовать поплавать, и Катя без колебаний/сомнений согласилась. Переправившись через реку, они достигли небольшого острова, которого раньше никогда не видели. На острове они обнаружили таинственный домик, а на его дверях висела записка с надписью: „Здравствуйте, отважные путешественники!”.
Внутри домика они нашли ящик, полный старых карт и сокровищ. Катя и Антек были в восторге и решили поделиться своими находками с друзьями в деревне. Когда они вернулись, они рассказали всем о своем приключении, и в деревне появилась новая легенда о храбрых исследователях. С тех пор Антек и Катя часто возвращались на остров, где их ждали новые удивительные приключения. Благодаря им деревня стала местом, полным радости и мечтаний, а дети обожали рассказы о волшебном острове.
Однажды утром, когда солнышко начало подниматься, маленькая белка по имени Вига обнаружила в своем лесу странный камень. Камень светился синим цветом и на нем были выгравированы таинственные знаки. Вига, очень любопытная, решила выяснить, что это за камень. Она взяла его к своему другу, мудрой черепахе Тадеушу, который знал все легенды леса. Тадеуш рассказал Виге о легенде и о том, что камень указывает путь в волшебную долину, где сбываются мечты. Вига, заинтригованная, решила отправиться в путешествие, и Тадеуш согласился сопровождать ее. Во время похода по горам и долинам они встретили кролика Луки, который помог им пересечь стремительный ручей. В конце концов они достигли волшебной долины, полной цветов, которые говорили и пели. Там Вига пожелала, чтобы ее лес всегда был полон радости и друзей. Волшебным образом ее желание сбылось, и все трое вернулись домой, где их всегда ждали новые приключения. С того дня лес Вигии был самым веселым местом в мире, полным дружбы и чудес.
Читать полностью…
Однажды маленький котенок по имени Клубочек нашел в саду загадочную карту. На карте были отмечены тропинки, ведущие к сокровищам, спрятанным в заколдованном лесу. Клубочек, полный любопытства, решил отправиться в приключение. По дороге он встретил сову Зосю, которая знала все секреты леса. Зося решила помочь котенку, и они вместе отправились на поиски. Пробираясь сквозь густые кусты и высокие деревья, они добрались до большого старого дуба, где на ветвях висели разноцветные ящики. Когда они открыли один из них, они нашли много конфет и игрушек внутри. Клубочек был в восторге, а Зося довольна новой дружбой. Вместе они вернулись домой, где поделились сокровищами с другими животными из сада. С этого дня Клубочек и Зося часто посещали Зачарованный лес, где их ждало множество необычных приключений.
Читать полностью…
Если кто-то из вас может склеивать в видео, то будут)))
Я могу присылать аудио и текст с переводом.
Создание видео занимает много времени.
