Nab_psychoanalysis

08 October 2025 08:02

#برسی_بکارت_از_منظر_تحلیل


منبع:

https://www.instagram.com/p/DPbiR8-jAE0/?igsh=MTEzaTJjZXZmM3Bpbg==

Nab_psychoanalysis

08 October 2025 08:01

#برسی_بکارت_از_منظر_تحلیل

Nab_psychoanalysis

08 October 2025 08:01

اضطراب
سلامت روان





https://www.instagram.com/reel/DIWEudNoRZU/?igsh=bG5kaG1kaHJpMmQ0

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 08:07

🎞 دلبستگی اجتنابی
🎙 دنیل سیگل

💎 t.me/HillanClinic
🌐 www.HillanClinic.com
💬 t.me/HillanClinic
📸 instagram.com/HillanClinic

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:59

https://m.youtube.com/watch?v=gYB_YgdPO9g

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:42

نگاهی دیگر به فیلم پیر پسر

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:32

‍ «پیر پسر» جسورانه نشان می‌دهد که پدر یا مادر بودن، انسان را از ویرانگری و اختلال روانی وخیم معاف نمی‌کند. آنچه ما معمولاً در فرهنگ خود «مقام پدر و مادر» می‌نامیم، گاهی می‌تواند پشتوانه‌ای باشد برای بی‌رحمی شدید. فیلم نشان می‌دهد که هیولاها لزوماً غریبه نیستند؛ آن‌ها می‌توانند پدران و مادرانی باشند که سال‌ها کنارمان زندگی کرده‌اند و نان داده‌اند. دقیقاً همین‌جاست که «پیر پسر» تماشاگر را تکان می‌دهد؛ جایی که فیلم جرئت می‌کند یکی از بزرگ‌ترین تابوهای روان و فرهنگ را زیر سوال ببرد: این تصور که پدر و مادر همیشه خوب‌اند، همیشه دوست دارند، همیشه صلاح فرزندان را می‌خواهند. اما واقعیت روان‌کاوانه چیز دیگری می‌گوید، و این فیلم آن را با بی‌رحمی صادقانه‌اش به تصویر می‌کشد.

این روایت به ما یادآوری می‌کند که هر عشقی مقدس نیست، هر مراقبتی سالم نیست، و هر پدر و مادری لایق احترام بی‌چون‌و‌چرا نیست. در دل بسیاری از خانه‌ها، «رابطه» سال‌هاست مرده؛ اما همچنان نفس می‌کشیم، چون نمی‌خواهیم بپذیریم که پدر یا مادر می‌تواند خطرناک باشد، بیمار باشد، ویرانگر باشد.

«پیر پسر» نه قصه‌ی یک پدر، بلکه پرونده‌ی جنایی یک روح بیمار است که در لباس پدری، نسل‌ها را خراش داده؛ و نشان می‌دهد که گاهی هیولاها نه در تاریکی جنگل، بلکه در اتاق پذیرایی خانه زندگی می‌کنند. هیولاها همیشه دندان ندارند. گاهی یک سیگار روشن می‌کنند، پای سفره می‌نشینند، دست روی شانه‌ات می‌گذارند، اما در عمق رابطه، مشغول له‌کردن روان تو هستند. و چه بسا هرگز نمی‌فهمی چرا این‌همه احساس پوچی، اضطراب، یا ناتوانی در دوست‌داشتن داری—چون هیولا سال‌ها در لباسی آشنا و مقدس در کنار تو زندگی کرده.

«پیر پسر» جسورانه این پرده را کنار می‌زند. به ما نشان می‌دهد که باید مراقب بود از چه کسانی در روان‌مان تندیس ساخته‌ایم. شاید پدر یا مادری که هرگز یاد نگرفتند خودشان را دوست بدارند، هرگز نتوانند به‌راستی کسی دیگر را دوست بدارند. و این فیلم ما را وادار می‌کند با شجاعت به این درد نگاه کنیم. نه برای نفرت، بلکه برای رهایی
متن:#الهام_موسویان
@elhammoosaviyan

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:27

https://books.google.com/books?id=dh_yEAAAQBAJ&pg=PA30&dq=mbt+bpd&hl=fa&newbks=1&newbks_redir=0&source=gb_mobile_search&sa=X&ved=2ahUKEwib1dLxy46PAxXHfKQEHYySFqUQ6AF6BAgOEAM#v=onepage&q=mbt%20bpd&f=false

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:23

walaa_hadi-A-10-2334-2-9151c67.pdf https://share.google/bCQLrMCkGSXRhXucH

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:13

Fonagy_chapter1_draft_pfrevised_protected.pdf https://share.google/5NKBDlLZtVESK7Suq

Nab_psychoanalysis

12 June 2025 13:39

برای التیام‌دادن زخم‌های‌مان نیاز به شاهد دارید
کسی که تمایل داشته باشد همراه ما به نقطۀ شروع دردهای‌مان بیاید، کمک‌مان ‌می‌کند بتوانیم خودمان درکنار دردهای‌مان بنشینیم. گفتن داستان‌مان به شخصی دیگر ما را تشویق می‌کند تجاربی را بگوییم که ممکن است فقط چند تصویر، حس بدنی و هیجان به‌ نظر برسند. فهم‌‌پذیرکردن تجارب‌مان برای شخصی دیگر به ما فرصت می‌دهد که خودمان آن‌ها را شفاف‌تر و قدرتمندتر درک کنیم. بیان تجارب‌مان به شخص دیگر به ما امکان می‌دهد که واکنش او را ببینیم و این موضوع کمک‌مان می‌کند تا معنای هیجانی تجارب‌مان را درک کنیم. افزون‌بر‌این، این فرصت را به ما می‌دهد تا حافظۀ جدیدی از آن بسازیم، حافظه‌ای که حالا یک شاهد هم دارد و تبدیل به تجربه‌ای عمومی ‌شده است. اگر تجربه و داستان‌مان را بیان ‌کنیم، قادریم آن را ویرایش کنیم؛ اما اگر بیان نکنیم، آن تجربه به‌شکل چند تصویر و هیجان منفرد درون ما باقی می‌ماند.

گاهی افراد شکایت دارند که چرا درمانگر من هیچ حرفی نمی‌زند و سکوت می‌کند. اما درمانگر باتجربه می‌داند که فقط شنونده و شاهد داستان‌های مراجعان بودن خودش بخش مهمی از کار درمانی است. توانایی تسکین درد روانی از طریق بازگویی آن به دیگران از صدهزار سال پیش در مغز ما شکل‌گرفته، یعنی بسیار قبل‌تر از زمانی که روان‌درمانی پدید آید، اما اکنون به یک مداخلۀ حرفه‌ای تبدیل شده است. وقتی درمانگران جوان داستان‌های مراجعان را می‌شنوند، احساس می‌کنند که نباید بی‌کار بنشینند و لازم است که با این اطلاعات کاری کنند تا هزینه‌ای که از مراجع گرفتند حلال شود. اما، به مرور زمان، می‌فهمیم که فقط شنونده و شاهد داستان‌های مراجعان بودن خودش بخش مهمی از شغل ماست. گاهی بهترین کارْ هیچ‌‌کاری ‌نکردن است، یعنی باید دست‌ روی ‌دست بگذاریم و فقط گوش دهیم.


کتاب چرا روان‌درمانی مؤثر است؟

نویسنده: #لوئیس_کازولینو
مترجم: #حامد_حکیمی

👉@hamedhakimi8

Nab_psychoanalysis

05 May 2025 17:32

ما همیشه به عشق‌های ابتدایی‌مان بازمی‌گردیم.

عشق امروز ما همیشه تکرار اولین عشق دوران کودکی‌‌مان با مادرمان است. دوست‌داشتن همیشه به‌معنای دوست‌داشتن برای دومین بار است. با‌این‌حال، نباید این مسئله را بیش‌از‌حد ساده کنیم: عشق هرگز تکرار عشق به مادر نیست. اتفاقات روانی بی‌شماری که از زمان تولد ما می‌افتد عشق دوران بزرگسالی ما را پیچیده، منحصربه‌فرد و رازآلود می‌کند. (نازیو)

جملۀ «ما همیشه به عشق‌های ابتدایی‌مان بازمی‌گردیم.» واقعیت محض است. (فروید)

«بی‌دلیل نیست که مکیدن شیر مادر توسط کودک به الگوی روابط عاشقانۀ او بدل خواهد شد. کشف یک ابژه همیشه به معنای کشف مجدد آن است.» (فروید)

ازآنجاکه عشقْ نسخۀ مجدد عشق اولیۀ دوران کودکی است، مشخصۀ اصلی آن اجباری بودنِ همۀ آن چیزهایی است که از ناهشیار سرچشمه می‌گیرد.

عشق شامل نسخه‌های جدیدی از ویژگی‌های قدیمی است، یعنی همان تکرار واکنش‌های دوران کودکی. اما این ویژگیِ اصلیِ همۀ حالت‌های عاشق‌بودن است. اساساً عاشق‌شدنی که الگوهای نخستین دوران کودکی را بازتولید نکند وجود ندارد. اتفاقاً همین جبرگرایی دوران کودکی است که به عشق ویژگی اجبارگونه می‌بخشد و آن را به حالت مرضی نزدیک می‌کند. (فروید)


از کتاب چرا اشتباهات‌مان را تکرار می‌کنیم؟

نویسنده: خوان داوید نازیو
مترجم: حامد حکیمی

👉@hamedhakimi8

Nab_psychoanalysis

01 May 2025 20:46

⭕️ سایت های مهم و ضروری برای دانشجویان و پژوهشگران:
1. ieeexplore.ieee.org
2. acm.org
3. link.springer.com
4. wiley.com
5. sciencedirect.com
6. acs.org
7. aiaa.org
8. aip.org
9. ajpe.org
10. aps.org
11. ascelibrary.org
12. asm.org
13. asme.org
14. bioone.org
15. birpublications.org
16. bmj.com
18. emeraldinsight.com
19. geoscienceworld.org
20. icevirtuallibrary.com
21. informahealthcare.com
22. informs.org
23. ingentaconnect.com
24. iop.org
25. jamanetwork.com
26. joponline.org
27. jstor.org
28. mitpressjournals.org
29. nature.com
30. nrcresearchpress.com
31. oxfordjournals.org
32. royalsocietypublishing.org
33. rsc.org
34. rubberchemtechnol.org
35. sagepub.com
36. scientific.net
37. spiedigitallibrary.org
38. springermaterials.com
39. tandfonline.com
40. theiet.org

💠 معرفی سایت هایی جهت دانلود رایگان کتاب:
🔺www.ketabnak.com
🔺www.urbanity.ir
🔺www.98ia.com
🔺www.takbook.com
🔺www.irpdf.com
🔺www.parsbook.org
🔺www.irebooks.com
🔺www.farsibooks.ir
🔺www.ketabesabz.com
🔺www.readbook.ir

💠 سایتهای مهم علمی، پژوهشی:
🔺www.digitallibraryplus.com
🔺www.daneshyar.net

💠 بانک های اطلاعاتی:
🔺www.umi.com/pqdauto
🔺www.search.ebscohost.com
🔺www.sciencedirect.com
🔺www.emeraldinsight.com
🔺www.online.sagepub.com
🔺www.springerlink.com
🔺www.scopus.com
🔺http://apps.isiknowledge.com
🔺www.anjoman.urbanity.ir

💠 پایان نامه های داخلی و خارجی:
🔺www.irandoc.ac.ir
🔺www.urbanity.ir
🔺www.umi.com/pgdauto
🔺www.mhrn.net
🔺www.theses.org

💠 مقالات فارسی:
🔺www.urbanity.ir
🔺www.shahrsaz.ir
🔺www.magiran.com
🔺www.civilica.com
🔺www.sid.ir

💠 کتابخانه ملی ایران، آمریکا و انگلیس:
🔺www.nlai.ir
🔺www.loc.gov
🔺www.bl.uk

💠 دسترسی آزاد روانشناسی و آموزش و پرورش:
🔺http://eric.ed.gov

💠 اطلاعات عمومی کشورها:
🔺www.worldatlas.com

💠 مقالات رایگان کتابداری و اطلاع رسانی:
🔺www.infolibrarian.com

💠 آرشیو مقالات از سال ۱۹۹۸:
🔺www.findarticles.com

💠 کتابخانه الکترونیک:
🔺www.digital.library.upenn.edu/books

💠 رایانه و بانکهای اطلاعاتی فارس:
🔺www.srco.ir

💠 دانشنامه آزاد اینترنتی:
🔺www.wikipedia.org

💠 دسترسي به متن
کامل پايان نامه هاي 435 دانشگاه
از24 کشور اروپايي:
🔺http://www.dart-europe.eu/basic-search.php

💠 دسترسي رايگان به بانک مقالات
دانشگاه کاليفرنيا:
🔺http://escholarship.org/

💠 دسترسي رايگان به بانک مقالات
دانشگاه TENNESSEE:
🔺http://www.lib.utk.edu:90/cgi-perl/dbBro...i?help=148

💠 دسترسي رايگان به 1,550,632 مقاله ي دانشگاهي:
🔺http://www.oalib.com/

💠 دسترسي به پايان نامه هاي
الکترونيکي دانشگاه ناتينگهام:
🔺http://etheses.nottingham.ac.uk/

💠 دسترسي رايگان به کتاب ها و ژورنال
هاي سايت In Tech:
🔺http://www.intechopen.com/

💠 دسترسي رايگان به مقالات علمي ،
دانشگاه McGill  :
🔺http://digitool.library.mcgill.ca/R

💠 دسترسي رايگان به مقالات علمي،
مقالات 1753 ژورنال- دانشگاه
استنفورد:
🔺http://highwire.stanford.edu/

💠 دسترسي به مقالات و متون علمي
پايگاه Proceeding of the National Academy of Sciences ايالت متحده ي آمريکا:
🔺http://www.pnas.org

@MasterPsychology011
@PhdPsychology011

Nab_psychoanalysis

01 May 2025 20:19

📌مرگ فانتزی ها

🔶️همه‌ی ما در لایه‌های پنهان روان، فانتزی‌های زیادی داریم؛ تصویرهایی از آن‌چه «باید می‌بود»، «می‌توانست باشد» یا «امید داشتیم که بشود». این فانتزی‌ها گاهی به شکل رویاهای فردی، تصورات رابطه‌ای، یا حتی انتظارات ناخودآگاه از والدین و جهان در ما شکل می‌گیرند.

اما روان، همیشه ناگزیر است روزی با «واقعیت» روبه‌رو شود. واقعیتی که با این فانتزی‌ها هم‌راستا نیست. مواجهه با این ناهمخوانی، نقطه‌ی آغازِ نوعی سوگ است؛ سوگی خاموش، بی‌نام، و گاه ناشناخته، اما بسیار تاثیرگذار.

🔸️در روانکاوی، مرگ فانتزی‌ها به‌معنای مواجهه‌ی روان با ناکامیِ فانتزی‌های ناهشیار است؛ فانتزیِ مادری که بی‌نقص باشد، رابطه‌ای که همیشه بماند، پدری که همه‌چیز را بفهمد، یا جهانی که عادلانه عمل کند.

این نوع سوگ، اغلب در سکوت رخ می‌دهد. نه اشکی دارد، نه مراسمی. اما می‌تواند در عمق روان، بحران هویت، احساس خشم، پوچی یا حتی افسردگی ایجاد کند.
کار روان‌درمانی، نه پاک‌کردن این فانتزی‌ها، بلکه کمک به سوگواری برای آن‌هاست. به رسمیت شناختن اینکه «چیزی در درون ما مرده»، اما با مرگ آن، امکان تولد تجربه‌ای واقعی‌تر از زندگی فراهم می‌شود.

سوگواری برای فانتزی‌ها، گامی‌ست به‌سوی پذیرش واقعیتِ ناکامل انسان بودن؛ و روان، تنها با عبور از این سوگ است که می‌تواند بالغ شود.

🍓@tajrobeh_life

Nab_psychoanalysis

29 April 2025 08:16

پرورش نسلی با تاب‌آوری یا پرورش نسلی پرتوقع؟
در دنیای پرشتاب امروز، خواسته قلبی هر پدر و مادری، فراهم کردن بهترین شرایط برای فرزندانشان است. اما آیا این میل به بهترین‌ها، گاهی اوقات ناخواسته مسیری را به سوی عدم ناکام کردن بیش از حد ( عدم ناکامی بهینه) و در نتیجه، لوس شدن آن‌ها هموار نمی‌کند؟
عدم ناکام کردن بیش از حد به معنای پاسخگویی بی‌چون و چرا به تمام خواسته‌های کودک، محافظت افراطی از او در برابر هرگونه سختی و عدم تعیین مرزهای مشخص است. در چنین محیطی، کودک فرصتی برای تجربه چالش‌ها، یادگیری مهارت‌های حل مسئله و درک محدودیت‌های دنیای واقعی پیدا نمی‌کند. او به تدریج باور می‌کند که تمام خواسته‌هایش باید فوراً برآورده شود و دیگران وظیفه دارند او را راضی نگه دارند.
نتیجه‌ی این نوع تربیت، اغلب بروز رفتارهایی است که ما آن‌ها را با عنوان “لوس شدن” می‌شناسیم: توقعات غیرمنطقی، عدم تحمل کوچک‌ترین ناملایمات، خودمحوری و بی‌توجهی به نیازهای دیگران. این کودکان در بزرگسالی ممکن است در برقراری روابط سالم، مواجهه با مسئولیت‌ها و تاب‌آوری در برابر مشکلات زندگی با چالش‌های جدی روبرو شوند.
فراتر از این، تحقیقات نشان می‌دهد که الگوهای تربیتی مبتنی بر عدم ناکام کردن و لوس کردن، در کنار سایر عوامل ژنتیکی و محیطی، می‌تواند به عنوان یکی از عوامل خطر در شکل‌گیری برخی اختلالات شخصیتی، از جمله اختلال شخصیت خودشیفته، نقش داشته باشد. در این اختلال، فرد دچار حس خودبزرگ‌بینی افراطی، نیاز مداوم به تحسین و فقدان همدلی است. کودکی که به طور مداوم در مرکز توجه قرار گرفته و هیچ‌گاه با بازخورد منفی مواجه نشده، ممکن است در بزرگسالی نیز این الگوها را حفظ کرده و در تعاملات اجتماعی و عاطفی خود دچار مشکل شود.
مفهوم “ناکامی بهینه” در حوزه تربیت و رشد کودک به معنای فراهم آوردن تجارب ناخوشایند جزئی و قابل تحمل برای آنان است. این تجارب، در عین حال که از آستانه تحمل کودک فراتر نمی‌روند و سبب بروز پریشانی شدید نمی‌شوند، به اندازه‌ای چالش‌برانگیز هستند که امکان یادگیری و رشد را فراهم می‌آورند.
با این حال، نکته‌ی حائز اهمیت این است که تجربه ناکامی‌های مناسب سن، نه تنها برای رشد سالم کودک ضروری است، بلکه به او کمک می‌کند تا مهارت‌های مهمی مانند صبر، پشتکار، حل مسئله و همدلی را بیاموزد.
به یاد داشته باشیم که هدف نهایی، پرورش کودکانی مستقل، مسئولیت‌پذیر، همدل و تاب‌آور است که بتوانند در دنیای پیچیده امروز با موفقیت و سلامت روان زندگی کنند.
متن:#الهام_موسویان
#رواندرمانگر_پویشی
#روانشناس
@elhammoosaviyan

Nab_psychoanalysis

08 October 2025 08:01

#برسی_بکارت_از_منظر_تحلیل

Nab_psychoanalysis

08 October 2025 08:01

#برسی_بکارت_از_منظر_تحلیل

Nab_psychoanalysis

04 September 2025 16:07

تحلیل فیلم پیر پسر
ارائه:زهرا حاج رحیمی


@psycho_nabanalytic
@vieeyanapay
www.rasanpsy.ir

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 08:06

Avoidant Attachment - YouTube https://m.youtube.com/watch?v=7KA-atOMvHY

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:57

موضوع اصلی:
سکوت بعضی افراد در زمان ناراحتی، واکنشی به زخم‌های قدیمی‌ست، نه بی‌اهمیتی.
-
کسانی که وقتی چیزی آنها را آزار می‌دهد سکوت می‌کنند، قصد تنبیه با سکوت ندارند. سکوت آنها یک واکنش تروماتیک است. به آن کناره‌گیری عاطفی می‌گویند. آنها یاد گرفته‌اند که ابراز احساسات به سوءتفاهم یا نادیده گرفتن منجر می‌شود. پس حالا وقتی ناراحت هستند، کاملاً در خود فرو می‌روند.

در ذهنشان، همه چیز را به طور کامل توضیح می‌دهند: احساسشان چیست، چه چیزی اشتباه پیش رفته، از شما چه انتظاری دارند—اما آن کلمات هرگز به زبان نمی‌آیند. چون سکوت کردن، به نظرشان امن‌تر از تجربهٔ دوبارهٔ سوءتفاهم است. پس همه چیز را تنهایی حل می‌کنند. در خودشان ناپدید می‌شوند تا زمانی که درد بگذرد. نه کمکی می‌خواهند، نه توضیحی می‌دهند که چرا فاصله گرفته‌اند.

گاهی آنها شادترین و پرحرف‌ترین آدم جمع هستند: طنزپرداز، کنایه‌گو، در مورد همه چیز حرف می‌زنند جز آنچه واقعاً مهم است. اما وقتی واقعاً آسیب دیده‌اند، سکوت می‌کنند.

نیازی ندارند که شما آنها را درست کنید. فقط کسی می‌خواهند که بفهمد سکوتشان به شما مربوط نیست. به زخم‌های قدیمی برمی‌گردد که به آنها یاد داده حرف زدن، اوضاع را بدتر میکند

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:33

درود به دوستانم با من همراه با شید با

برسی فیلم پیر پسر

31مرداد ماه

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:31

https://siavoushan.ir/%d8%b4%d9%88%d8%b1%d8%b4-%d8%b9%d9%84%db%8c%d9%87-%d9%be%d8%af%d8%b1%d8%a7%d9%86%da%af%db%8c-%d8%ae%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b4%db%8c-%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%da%a9%d8%a7%d9%88%d8%a7%d9%86%d9%87/

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:27

https://books.google.com/books?id=DHYVEQAAQBAJ&pg=PA52&dq=mbt+bpd&hl=fa&newbks=1&newbks_redir=0&source=gb_mobile_search&sa=X&ved=2ahUKEwib1dLxy46PAxXHfKQEHYySFqUQ6AF6BAgLEAM#v=onepage&q=mbt%20bpd&f=false

Nab_psychoanalysis

16 August 2025 07:17

https://m.youtube.com/watch?v=MJ1Y9zw-n7U

Nab_psychoanalysis

16 June 2025 17:32

یادمون باشه که این روزها موقته و این شرایط تموم میشه. اما مهمه که چطور بتونیم با آگاهی بیشتری ازش رد بشیم.
این مطالب رو مدام مرور کنید و بخونید حتی اگر عصبانی شدید یا خسته شدید.
یکم بذارید بگذره و دوباره برگردید و بخونید.
تکرار در خوندن یاعث میشه بخشی از مغزتون فعال بشه و اروم اروم انجام بده تمرینات رو.

Nab_psychoanalysis

05 June 2025 17:43

‍ گاهی پایانِ رابطه‌ها نه با دعواست، نه با دل‌شکستن،بلکه با یک تغییرِ بی‌صدا در نوع نگاه ما به طرف مقابل اتفاق می‌افتد. جایی که آدم می‌فهمد آن کسی که این‌همه برایش مهم بود، دیگر مثل قبل در دل و ذهنش جا ندارد. نه چون بد شده، بلکه چون دیگر آن تصویرِ قبلی نیست. تصویری که بیشتر از اینکه “او” باشد، نیازِ ما بود. ما گاهی آدم‌ها را تبدیل می‌کنیم به قهرمان‌های داستان‌هایی که خودمان نوشته‌ایم. به آن‌ها نقش می‌دهیم: ناجی، معشوق، تکیه‌گاه. غافل از این که داریم با آدم‌های واقعی مثل اشیاء رفتار می‌کنیم - آن‌ها را در قالب‌های ذهنی خودمان زندانی می‌کنیم.
ما آدم‌ها را نه فقط همان‌طور که هستند،بلکه همان‌طور که نیاز داریم، می‌بینیم. گاهی کسی را تبدیل می‌کنیم به نجات‌دهنده، به معنا، به دلیلِ خوب بودنمان. و وقتی کم‌کم با خودمان روبه‌رو می‌شویم، وقتی دردهایمان را می‌فهمیم، آن تصویر شروع به فرو ریختن می‌کند.
و اینجا دیگر نه او را مقصر می‌دانیم، نه خودمان را نادان.فقط می‌فهمیم که قصه تمام شده؛ نه با پایانِ تلخ، بلکه با فهمی آرام و پخته.
تلافی؟ نه. نیازی نیست.
چون حالا دیگر چیزی برای اثبات کردن نداریم.نه به او، نه به خودمان.
و این، یکی از بزرگ‌ترین نشانه‌های رشد است:
که رها می‌کنی، بی‌خشم، بی‌درخواست، بی‌هیاهو….
چون حالا خودت را بیشتر می‌شناسی،
و دیگر منتظر نیستی کسی بیاید و تکه‌های گم‌شده‌ات را کامل کند.
«دیگر تو را آن‌طور نمی‌بینم» یعنی حالا خودم را می‌بینم. یعنی دیگر نیازی ندارم در دیگری حل شوم تا خودم را معنا کنم. یعنی از فرافکنیِ آرزوها، از چسبندگی به خیال، از تصویر ایده‌آل و نجات‌بخش، عبور کرده‌ام. نه با فریاد، نه با درگیری، بلکه با سکوتی حاصل از رشد.
این لحظه، لحظه‌ی بی‌نیازی‌ست.
آنجا که تلافی بی‌معنا می‌شود، چون چیزی برای گرفتن باقی نمانده..
پس بگذار برود
آن چه باید برود.
رهایش کن
مثل کودکی که بالنش را رها می‌کند
و با شگفتی تماشا می‌کند
که جهان چقدر زیباست
وقتی چیزی را نگه نمی‌داری.
متن:#الهام_موسویان
@elhammoosaviyan

Nab_psychoanalysis

05 May 2025 08:58

برچسب‌زنی در محیط کار

برچسب‌زنی پیرامون سلامت روان در محیط کار موضوعی پیچیده است که ریشه در سوگیری‌های ناهشیار و مکانیسم‌های دفاعی دارد.محل کار، جهانی کوچک و البته اجتماعی است که منعکس‌کننده‌ی دیدگاه‌های اجتماعی می‌باشد. برچسب‌زنی پدیده‌ای رندانه از سوی همکارانمان است که بر افراد مبتلا به مشکلات روانی تأثیر می‌گذارد و می‌تواند بر بهره‌وری کارکنان نیز تأثیر منفی بگذارد.
بیشتر وقت‌ها برچسب‌زنی ناشی از ترس‌های ناهشیار است که باعث می‌شود افراد از کسانی که آن‌ها را متفاوت یا تهدیدکننده می‌دانند فاصله بگیرند. همچنین همکاران و مدیران ممکن است ناامنی‌ها و اضطراب‌هایشان را به کارکنانی که درگیر چالش‌های روانی‌اند، فرافکنی کنند و آن‌ها را برای انجام وظایف شغلی‌شان ناکافی یا نامناسب بدانند.
برخی دیگر برای مقابله با اضطرابِ مسائل مربوط به سلامت روان به مکانیسم‌های دفاعی مانند انکار، سرکوب یا به حداقل رساندن تنش متوسل می‌شوند که می‌تواند به صورت برچسب‌زنی به همکاران یا کنار گذاشتن آن‌ها به نحوی «اغراق‌آمیز» ظاهر شود.
برچسب‌زنی در محل کار می‌تواند پیامدهای منفی متعددی برای کارکنان و سازمان‌ها داشته باشد، مثلا: عزت نفس و خودکارآمدی پایین، کاهش بهره‌وری، بی‌میلی به درخواست کمک و...
سازمان‌ها می‌توانند برای کاهش تأثیر این موضوع در محیط کار استراتژی‌های زیر را اجرا کنند: آموزش و آگاهی، حمایت رهبران سازمان، تراپی شخصی افراد و ...

در نتیجه ما با به‌کارگیری دیدگاه روان‌کاوانه می‌توانیم عوامل زمینه‌ای مؤثر در روان را بهتر درک کنیم و استراتژی‌هایی را برای ایجاد محیطی فراگیرتر و حمایت‌کننده برای همه‌ی کارکنان توسعه دهیم. در نهایت، پرداختن به انگ زدن در محل کار نه‌تنها یک الزام اخلاقی، بلکه یک الزام عملی است، زیرا همکاری با کارکنانی سالم‌تر و شادتر به سازمانی سازنده‌تر و موفق‌تر منجر می‌‌شود.

لینک کامل مقاله:
https://shorturl.at/Ap3I3

Nab_psychoanalysis

01 May 2025 20:19

#فانتزی_یک_دفاع_است_نه_حقیقت

Nab_psychoanalysis

30 April 2025 11:49

چرا از آینده نیامده می‌ترسیم؟
نگرانی و اضطراب درباره آینده، تجربه‌ای فراگیر انسانی است، اما برای برخی، این دلواپسی‌ها به بار سنگینی تبدیل می‌شود که زندگی امروزشان را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. ریشه این اضطراب اغلب در عدم تحمل ابهام درباره آینده نامعلوم است؛ ناتوانی در پذیرش این حقیقت که فردا، ذاتاً غیرقابل پیش‌بینی است. ما به طور غریزی به دنبال قطعیت و کنترل هستیم، اما اصرار بر این امر در مواجهه با آینده‌ای نامعلوم، تنها به تشدید اضطراب و نگرانی منجر می‌شود.
افرادی که با عدم تحمل ابهام دست و پنجه نرم می‌کنند، معمولاً درگیر تلاش‌های ذهنی طاقت‌فرسا برای پیش‌بینی و کنترل رویدادهای آتی می‌شوند. آن‌ها سناریوهای مختلف را بارها و بارها در ذهن خود مرور می‌کنند، به دنبال یافتن نشانه‌هایی از آنچه در راه است می‌گردند این تلاش بی‌پایان برای مهار غیرقابل مهار، نه تنها انرژی روانی آن‌ها را تحلیل می‌برد، بلکه آن‌ها را در چرخه‌ای از نگرانی‌های بی‌پایان گرفتار می‌کند.
در این میان، نظریه روانکاو برجسته، ویلفرد بیون، و مفهوم “توانایی منفی” (Negative Capability)، دریچه‌ای نو به سوی مدیریت این اضطراب می‌گشاید. “توانایی منفی”، آنگونه که بیون مطرح می‌کند، به معنای ظرفیت ماندن در وضعیت ابهام، تردید و ندانستن است، بدون اینکه بلافاصله به دنبال یافتن پاسخ یا فرار از احساسات ناخوشایند ناشی از آن باشیم.
در مواجهه با اضطراب آینده، “توانایی منفی” به ما می‌آموزد که بپذیریم آینده، عرصه‌ای از احتمالات است و تلاش برای تحمیل قطعیت بر آن، تلاشی بیهوده است. به جای غرق شدن در نگرانی درباره آنچه ممکن است رخ دهد، می‌توانیم یاد بگیریم که با این عدم قطعیت مدارا کنیم.
تمرین “توانایی منفی” به معنای رها کردن تلاش برای کنترل غیرقابل کنترل است. این به ما امکان می‌دهد تا از نشخوار فکری درباره سناریوهای منفی دست برداریم و انرژی ذهنی خود را بر لحظه حال متمرکز کنیم. با پذیرش این حقیقت که آینده، تا زمانی که فرا نرسیده، داستانی نانوشته است، می‌توانیم از سنگینی سایه نگرانی‌های فردا بکاهیم.
چگونه می‌توانید “توانایی منفی” را در مواجهه با اضطراب آینده تمرین کنید؟ با آگاه شدن از تمایل خود به پیش‌بینی و کنترل، و سپس تلاش آگاهانه برای تجربه احساسات ناخوشایند ناشی از عدم قطعیت بدون اینکه با فکر کردن سعی در پیش‌بینی آینده داشته باشیم و همچنین پذیرش عدم قطعیت به عنوان بخشی از زندگی، و درک اینکه وجود ابهام و ناشناخته‌ها در زندگی اجتناب‌ناپذیر هستند.
متن:#الهام_موسویان

@elhammoosaviyan

Nab_psychoanalysis

28 April 2025 21:15

Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) Therapy
https://www.apa.org/ptsd-guideline/treatments/eye-movement-reprocessing