Telegram-канал qalbimdan_sado - 𝐐𝐚𝐥𝐛𝐢𝐦𝐝𝐚𝐧 𝐬𝐚𝐝𝐨 - 𝐝𝐢𝐥𝐝𝐚𝐠𝐢 𝐠𝐚𝐩𝐥𝐚𝐫...: Unsorted

𝐐𝐚𝐥𝐛𝐢𝐦𝐝𝐚𝐧 𝐬𝐚𝐝𝐨 - 𝐝𝐢𝐥𝐝𝐚𝐠𝐢 𝐠𝐚𝐩𝐥𝐚𝐫...

18 Apr 2024 13:08

✒️ДУГОНАЛАРНИНГ ИШ БЕРГАН МАКРИ. (ҳаётий хикоя)

Ёшлигимдан менга турмуш қургандан кейин ажрашиб кетиш инсон ҳаётидаги энг катта хато экани уқтириб келинган. Аммо ҳар қандай вазиятда ҳам оилани асраб қолишга интилиш кераклигини билсам ҳам, ҳали-ҳамон эрим билан муносабатларимизни йўлга сололганимча йўқ. Жуда қизиқ!
Қиз бола узоқ вақт орзусидаги оқ отли шаҳзодаси келишини кутади, ниятлар қилади ва кунлардан бир кун мутлақ ўзгача, эҳтимол, ўзи сира кутмаган одамга турмушга чиқади ҳамда у билан бутун умр яшайди. Ҳаттоки унинг учун ўзини қурбон қилишгача боради. Севги деганлари шу бўлса керак! Турмуш қурганимизга беш йил бўлса ҳам, эримни ҳалигача янги келинлардек кутаман. Ўтган йиллар ичида биз энг катта бахт ота-оналик бахтига эришиб, икки қизли бўлдик. Аммо шу кунларда негадир бахтимизга кўз теккандай. Эрим айнан қайси сабаб туфайли мен билан ажрашишни истаётганига тушуна олмаяпман. Назаримда, буни ўзи ҳам унчалик тушунмаяпти. Бироқ ўзингни фидо қилган, ишонган инсонингдан бу гапни эшитиш чексиз азобларга кўмар экан.
— Сенга уч ой аввал қатъий қароримни айтгандим. Яна айтаман, ажрашамиз! У ойнага қараб сочларини тўғирлаб, костюмини кияркан, Ўша ерга борамиз, дедимми, борамиз! дегандек, шунчаки гапирарди. Ичимни ўша дам ит тирнаб, юрагим дукиллаб ураётганини наҳот у сезмаяпти?! Ахир у кўз очиб кўрганим, фарзандларимнинг отаси, ягона севиклигим, Худо тақдиримга битган жуфти ҳалолимку.
— Нималар деяпсиз ўзи?! дедим паст, лекин аламли овозда.
— Бунча шу гапга ёпишиб олдингиз?
— Сенчи? эрим мен тарафга илкис ўгирилди.
— Сен бунча оёқ тираяпсан ажрашмаслик учун?
— Ахир… дудуқланиб қолдим. Айтарли сабаб йўқдай нима дейишни билмасдим.
— Ахир ўртада болалар…
— Ҳали шунгамиди? бошини мағрур кўтарди эрим.
— Менга қара, қизларимни жуда яхши кўраман. Мен номард эмасман, уларни таъминлаб тураман, уй олиб бераман. Дардинг шу экан, айтмайсанми эртароқ? Эшик зарб билан ёпилганини эшитиб, ўзимга келдим. У ҳозир нима деди?! дея такрорлардим ўзимга-ўзим. Нима учун ажрашишга кўна қолмаяпсан? деган саволига болаларни рўкач қилишим, ғурурим сабабли эканини, аслида эса фақат бир инсон билан ҳаёт кечирмоқчилигимни у қаердан ҳам тушунсин! Жуда кўп аёллар Болаларим етим қолмаслиги учун…, дея турмушини сақлаб қолишга интилади. Аммо уларнинг орасида эрини чин қалбдан севадиганлари, уни йўқотиб қўйишдан қўрқадиганлари ҳам йўқ эмас.
Кеч киргунча ўртаниб юрдим. Қизларим атрофимни айланиб, бир-бири билан ўйнашар, мен эса оиламни қандай асраб қолиш ҳақида ўйлардим. Эшик қўнғироғи чалинганда, қизларим Дадам келди! дея қичқириб юборишди, мен ҳам доимгидай хурсанд бўлиб, остонага югуриб бордим.
— Ие, ўзимнинг асал қизларим! дея эрим қўлидаги нарсаларни менга тутқазаркан, қизларини даст кўтариб олди.
— Сизларни жудаям соғиниб кетдим.
— Кимни кўпроқ соғиндингиз? деди катта қизим маҳмадоналик билан.
— Мени, мени соғингансиза? кенжа қизим йиғламоқдан бери бўлди.
— Иккалангизни ҳам соғиндим, баробар соғиндим!
— Эрим қизларни бағридан туширмай, ичкарига кира бошлади. Мен эса унга ҳамон тикилиб турардим.
— Ойимничи? катта қизим менга ишора қилди.
— Ойимни ҳам соғиндингизми?
Жимлик. Қани энди шу пайт менга қараб бир кулсаю, Соғиндим! деса… Лекин у индамади, гапни бошқа ерга буриб, харид қилган ширинлик ва совғаларини уларга улаша бошлади. Эсимда, энди турмуш қурган кезларимиз ишдан келардида, атрофимда парвона бўлиб, Мени соғиндингми, айтақол энди, соғиндингми? дея савол бераверарди. Эрта туриб, одатдагидай нонушта тайёрлашга киришдим ва эримни уйғотдим.
— Қаранг, сиз ёқтирган ширинликни пиширдим!
— Ҳалиги, чой совимасин, олинг!
— Ҳаво иссиқми, деразани очиб қўяймиа?
— Бунча кўп гапирасан, жим ўтирсангчи!
Унинг совуқ муомаласи кўнглимга наштардек санчилишига қарамай, қаршисида жилмайиб ўтиравердим. Бирор нарса керак бўлиб қолса, ундан аввал ўрнимдан туриб, олиб беришга одатланганман. Бироқ охирги пайтларда мана шу одатим ҳам унинг ғашига теккандай, юзини буриштиради. Аёл итоатли, уй ишларига уста ва мулойим бўлса, оиласи тинч бўлади, деб эшитгандим. Лекин қани ўша тинчлик?! У мендан кундан кунга узоқлашиб, ҳатто ажрашиш тадоригини кўряптику.