Telegram-канал rezakazemi70 - rezakazemi: Unsorted

rezakazemi

27 October 2025 17:19

خیلی شبیه شعرهایم شده‌ام!

برشی از مصاحبه‌ با روزنامه‌ی خورشید، كه توسط دوست شاعر و خبرنگارم «مهرداد نصرتي» انجام شد.
***
سوال: شاید اصطلاح " زبان خاص خود را پیدا کردن" کمی نخ‌نما شده باشد اما فعلا اصطلاحی بهتر از این ندارم که منظورم را برساند. آیا فکر می‌کنی به زبان خاص خودت رسیده‌ای؟ این به زبان خاص رسیدن می‌تواند فرا زبانی باشد. اصلا القایی باشد. آیا در مجموع این القا و انتقال فضاها با استفاده از ابزار زبان به نقطه‌ای رسیده‌ای که بگوییم این شعر رضاکاظمی است و مثلا شعر شمس لنگرودی نیست و یا شعر ترجمه نیست؟

کاظمی: نمی‌دانم. یعنی نه این که ندانم ولی حس می‌کنم نباید کاری به کار امضاها و شناسه‌های شخصی داشته باشم. به نوعی همان ناآگاهی در عین آگاهی. به خوبی می‌دانم چه می‌کنم. زبانِ روایتی خودم را می‌دانم می‌شناسم و حتا فکر می‌کنم شناسانده‌ام؛ و همین‌طور نوعِ روایت و شیوه‌ی ارائه‌ی شعرهایم را. زاویه‌ی نگاهم را هم. یعنی متمایز کرده‌ام. نه به ضرب و زور، که به مرور و به عمر سوزاندن. اما این‌که من بیایم مدعی زبانِ شخصی خودم بشوم را نمی‌فهمم. وقتی خود شعرها دارند چنین ادعایی را ثابت می‌کنند، وقتی بسیاری از مخاطبان بدون داشتن نامِ شاعر و از خودِ شعر پی به نام شاعر آن می‌برند، دیگر چه نیازی هست شاعر پرچم بردارد و مدعی نام و نشان و امضا شخصی‌اش بشود؟ فکر می‌کنم من فقط باید کار خودم را بکنم، به دور از جنجال‌ها و حاشیه‌ها و حلقه‌بازی‌های مرسوم! به هرحال، فکر می‌کنم نوع نگاه من به مقوله‌هایی که طرحِ شعر می‌کنم و نوع چیدمانِ زبانی و حتا فرمِ بسیار کوتاهِ ساده اما سخت شعرها قابل تمییز هست. جایی و در شعری چنین نوشتم: من رضا کاظمی شعرهای خودم هستم! یا: من هم شعرهای خودم را دارم! شاید ادعا فرض شود اما ادعای گزاف یا بی‌پشتوانه‌ای نیست، چرا که همان‌گونه زندگی و فکر می‌کنم که در شعرهایم به چشم می‌آید. و هرکس زندگی خاص و منحصر به فرد خود را تجربه و طی می‌کند، بنابراین همان می‌شود که قبل‌تر گفتم: من شعرهایم را زندگی می‌کنم. همان‌طور ساده، همان‌طور بی‌تکلف، همان‌طور صمیمی.

#رضا_کاظمی
http://telegram.me/rezakazemi70