🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

11 Jul 2022 08:51

حکایت هفدهم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

11 Jul 2022 08:28

@saadi_tales
یکی از عرب در بیابانی از غایت تشنگی می‌گفت:

یا لیت قبلَ مَنیَّتی یوماً اَفوزُ بمُنیتی
نَهراً تلاطَمُ رُکبَتی و اَظَلُّ املاءُ قِربَتی
(ای کاش قبل از مرگ روزی به آرزوی خود برسم و از رودی که آبش تا زانو هایم می رسد ، مشک خود را پر کنم)

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

11 Jul 2022 08:28

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

11 Jul 2022 08:26

حکایت پانزدهم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

15 Jun 2022 08:18

@saadi_tales
موسی علیه السلام درویشی را دید از برهنگی به ریگ اندر شده.
گفت: ای موسی! دعا کن تا خدا عزّوجلّ مرا کفافی دهد که از بی طاقتی به جان آمدم.
موسی دعا کرد و برفت.
پس از چند روز که باز آمد از مناجات، مرد را دید گرفتار و خلقی انبوه بر او گرد آمده.
گفت: این چه حالت است؟
گفتند: خمر خورده و عربده کرده و کسی را کشته، اکنون به قصاص فرموده‌اند.
و لطیفان گفته‌اند:

گربهٔ مسکین اگر پر داشتی
تخم گنجشک از جهان برداشتی

عاجز باشد که دست قوت یابد
برخیزد و دست عاجزان برتابد

و لو بسط اللهُ الرزقَ لعباده لبَغَوا فی الارض(و اگر خدا روزی بندگان را وسیع و فراوان کند در روی زمین ظلم و طغیان بسیار کنند ، سوره شورا، آیه ۲۷).
موسی علیه السلام به حکمت جهان آفرین اقرار کرد و از تجاسر(گستاخی) خویش استغفار.

ماذا اخاضَکَ یا مغرورُ فی الخَطَرِ
حتی هَلَکتَ فَلَیتَ النملَ لم یَطِرِ(ای فریب خورده، چه چیز تو را در مهلکه انداخت تا هلاک شدی، ایکاش مورچه نمی پرید!)

بنده چو جاه آمد و سیم و زرش
سیلی خواهد به ضرورت سرش

آن نشنیدی که فلاطون چه گفت
مور همان به که نباشد پرش

پدر را عسل بسیار است ولی پسر گرمی دار(دارای مزاج گرم) است.

آن کس که توانگرت نمی‌گرداند
او مصلحت تو از تو بهتر داند

 @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

30 May 2022 11:26

حکایت دهم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

17 May 2022 22:05

@saadi_tales

جوانمردی را در جنگ تاتار جراحتی هول(سنگین) رسید.
کسی گفت: فلان بازرگان نوشدارو دارد. اگر بخواهی باشد(انشاءالله) که دریغ ندارد.
گویند آن بازرگان به بخل معروف بود.

گر به جای نانش اندر سفره بودی آفتاب
تا قیامت روز روشن کس ندیدی در جهان

جوانمرد گفت: اگر خواهم دارو دهد یا ندهد و گر دهد منفعت کند یا نکند، باری خواستن از او زهر کشنده است.

هر چه از دونان(انسان های پست) به منّت خواستی
در تن افزودیّ و از جان کاستی

و حکیمان گفته‌اند: آب حیات اگر فروشند فی‌المثل به آب روی دانا نخرد که مردن به علت(بیماری) به از زندگانی به مذلت(خواری).

اگر حنظل(میوه ای بسیار تلخ) خوری از دست خوشخوی
به از شیرینی از دست ترش‌روی

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

29 Apr 2022 20:18

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

29 Apr 2022 20:17

حکایت هشتم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

22 Apr 2022 21:03

@saadi_tales

یکی از حکما پسر را نهی همی‌کرد از بسیار خوردن که سیری مردم را رنجور کند.

گفت: ای پدر! گرسنگی خلق را بکشد، نشنیده‌ای که ظریفان گفته‌اند به سیری مردن به که گرسنگی بردن.

گفت: اندازه نگهدار، کُلوا وَ اشرَبوا وَ لا تُسْرِفوا.

نه چندان بخور کز دهانت بر آید
نه چندان که از ضعف جانت بر آید

با آن که در وجود طعام است عیش نفس
رنج آورد طعام که بیش از قدر بود

گر گلشکر خوری به تکلف زیان کند
ور نان خشک دیر خوری گلشکر بود

رنجوری را گفتند: دلت چه می‌خواهد؟
گفت: آن که دلم چیزی نخواهد.

معده چو کج گشت و شکم درد خاست
سود ندارد همه اسباب راست(همه چیز داشتن بی فایده است )

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

22 Feb 2022 16:28

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

22 Feb 2022 16:26

حکایت ششم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

30 Jan 2022 20:06

@saadi_tales

در سیرت اردشیر بابکان آمده است که حکیم عرب را پرسید که: روزی چه مایه طعام باید خوردن؟

گفت: صد درم سنگ(هموزن صد درهم) کفایت است.
گفت: این قدر چه قوّت دهد؟
گفت: هذا المِقدارُ یَحمِلُکَ و ما زادَ عَلی ذلک فَانتَ حامِلُه یعنی این قدر تو را بر پای همی‌دارد و هر چه بر این زیادت کنی تو حمال آنی.

خوردن برای زیستن و ذکر کردن است
تو معتقد که زیستن از بهر خوردن است

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

24 Jan 2022 20:56

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

19 Jan 2022 20:46

@saadi_tales

یکی از ملوک عجم طبیبی حاذق به خدمت مصطفی صلی الله علیه و سلم فرستاد.

سالی در دیار عرب بود و کسی تجربه پیش او نیاورد و معالجه از وی در نخواست.

پیش پیغمبر آمد و گله کرد که: مر این بنده را برای معالجت اصحاب فرستاده‌اند و در این مدّت کسی التفاتی نکرد تا خدمتی که بر بنده معین است به جای آورد.

رسول علیه السلام گفت: این طایفه را طریقتی است که تا اشتها غالب نشود، نخورند و هنوز اشتها باقی بود که دست از طعام بدارند.

حکیم گفت: این است موجب تندرستی.

زمین ببوسید و برفت.

سخن آنگه کند حکیم آغاز
یا سرانگشت سوی لقمه دراز

که ز ناگفتنش خلل زاید
یا ز ناخوردنش به جان آید

لا جرم حکمتش بود گفتار
خوردنش تندرستی آرد بار

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

11 Jul 2022 08:29

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

11 Jul 2022 08:28

حکایت شانزدهم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

11 Jul 2022 08:26

@saadi_tales

اعرابیی را دیدم در حلقهٔ جوهریان(جوهر فروشان) بصره که حکایت همی‌کرد که: وقتی در بیابانی راه گم کرده بودم و از زاد معنی چیزی با من نمانده بود و دل بر هلاک نهاده، که همی ناگاه کیسه‌ای یافتم پر مروارید. هرگز آن ذوق و شادی فراموش نکنم که پنداشتم گندم بریان است، باز آن تلخی و نومیدی که معلوم کردم که مروارید است!

در بیابان خشک و ریگ روان
تشنه را در دهان چه در چه صدف

مرد بی توشه کاوفتاد از پای
بر کمربند او چه زر چه خزف(مهره بی ارزش)

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

15 Jun 2022 08:18

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

15 Jun 2022 08:18

حکایت چهاردهم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

17 May 2022 22:05

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

17 May 2022 22:04

حکایت نهم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

29 Apr 2022 20:17

@saadi_tales

بقالی را درمی چند بر صوفیان گرد آمده بود در واسط(شهری در عراق).
هر روز مطالبت کردی و سخنان با خشونت گفتی.
اصحاب از تعنت(زخم زبان، عیب جویی) وی خسته خاطر همی‌بودند و از تحمل چاره نبود.
صاحبدلی در آن میان گفت: نفس را وعده دادن به طعام آسان‌تر است که بقال را به درم.

ترک احسان خواجه اولیتر
کاحتمال جفای بوابان(دربان، نگهبان)

به تمنای گوشت مردن به
که تقاضای زشت قصابان

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

22 Apr 2022 21:04

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

22 Apr 2022 21:03

حکایت هفتم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

22 Feb 2022 16:28

@saadi_tales

دو درویش خراسانی ملازم صحبت یکدیگر سفر کردندی. یکی ضعیف بود که هر بدو شب افطار کردی و دیگر قوی که روزی سه بار خوردی.

اتفاقاً بر در شهری به تهمت جاسوسی گرفتار آمدند. هر دو را به خانه‌ای کردند و در به گل بر آوردند.

بعد از دو هفته معلوم شد که بی گناهند. در را گشادند، قوی را دیدند مرده و ضعیف جان به سلامت برده.

مردم در این عجب ماندند.

حکیمی گفت: خلاف این عجب بودی، آن یکی بسیار خوار بوده است، طاقت بینوایی نیاورد، به سختی هلاک شد. وین دگر خویشتن دار بوده است، لاجرم بر عادت خویش صبر کرد و به سلامت بماند.

چو کم خوردن طبیعت شد کسی را
چو سختی پیشش آید سهل گیرد

وگر تن پرور است اندر فراخی
چو تنگی بیند از سختی بمیرد

@saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

30 Jan 2022 20:06

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

30 Jan 2022 20:06

حکایت پنجم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

19 Jan 2022 20:46

🌺🌺🌺 @saadi_tales 🌺🌺🌺

🌺 حکایتهایی از گلستان 🌺

19 Jan 2022 20:46

حکایت چهارم از باب سوم: در فضیلت قناعت @saadi_tales