Telegram-канал sadegh_alhosseini - کانال صادق الحسینی: Unsorted

کانال صادق الحسینی

18 Oct 2024 16:40

۲ سال از رفتن مادر گذشت…

از دست دادن، بزرگترین باری است که بشر بر دوش میکشد. تا نزدیکترین‌هایتان را از دست ندهید این معنی را درک نخواهید کرد. بزرگترین لذت‌های بشر با دیگران است و بزرگترین غم‌ها هم طبیعتا با از دست دادن دیگران به بار می‌آید.
شدت غم از دست دادن بستگی به اهمیت، جایگاه و مهمتر از همه ارتباط شما با کسی از دست رفته دارد. یعنی هرچه ارتباط و محبت بیشتر، غم و درد از دست دادن بیشتر. برای من از دست دادن مادرم سهمگین‌ترین از دست دادن بود.
اما آیا ارتباط قوی و محبت زیاد به درد و غم بعدش که بسیار بزرگتر است می ارزد؟ من میگویم می ارزد حتی اگر جمع آن محبت و این غم صفر باشد باز این تجربه های بشری ارتباط نزدیک و محلت سرشار و خالص، منحصربفرد است و به تجربه کردنش می ارزد.
اما نکاتی که من برای مواجهه با این غم بزرگ یاد گرفتم:
اول اینکه ما فقط با مرگ عزیزترین‌هایمان مرگ را باور میکنیم. قبلش مرگ قابل باور نیست! مگر میشود ما هم بمیریم؟ قبل از این واقعه، در جهلی خوش آهنگ، مرگ فقط برای دیگران است.
دوم. مرگ از بین رفتن امید است. امید که از بین رفت تکه ای قلب انسان برای همیشه از دست میرود. این را باید بپذیریم که لذت از زندگی به سطوح قبلی باز نمیگردد.
سوم. انکار مرگ عزیزان برای مدتی اصلا چیز بدی نیست. من خودم تا ۹-۱۰ ماه به خودم تلقین میکردم مادرم به سفر رفته است. هرچه از خادثه فاصله بگیریم تحمل واقعیت تلخ گزنده راحتتر میشود.
چهارم. با نظر روانپزشک حتما برای مدتی قرص خوردن خوب است چرا که دستکاری هورمونی داغ را قابل تحمل‌تر میکند. من مقاومت کردم و با اینکه خاله خودم روانپزشک است و توصیه کرد ولی نخوردم و اشتباه کردم.
پنجم. خوب سوگواری کنید. اشکالی نداره اگر میتونید یه مدت کلا کاری نکنید و بیحال و بیخیال دنیا باشید. به خودتون سخت نگیرید.
ششم. اگر بزرگترین و نزدیکترین آدم زندگیتون رو از دست میدید حتما باید هدفی بزرگ بعد از آن «از دست دادن» برای خودتون تعریف کنید که لنگر شما برای حرکت باشد. هدف باید بزرگ، قابل دسترس ولی نیازمند تلاش زیاد باشه و در جهتی باشه که فرد از دست رفته هم دوست داشته یا از کودکی خودتون آرزوتون بوده. این همون غم بزرگ رو به کار بزرگ تبدیل کردنه که خیلی توصیه درستیه و برای من کار کرده.
@sadegh_alhosseini