18
برا آشنایی با دلنوشته ها، شعرترکی وفارسی، شعر ملل و موسیقی و هنر مردم جهان کانالی فرهنگی و غیر سیاسی.
🥀✒️🌞🖌🥀
بئله بوێوردو زردشت!
نیچه،
(کیتابؽن ێؽغجام شکیلده، ترکجه ترجۆمه سی)
@meshkinAcademyRX
لبخند ...
متمدن‌ترين موسيقى جهان است.
پيتر_اوستينوف
🥀✒️🌞🖌🥀
(۱۴۰۰/۳/۳۰)
«هایدگر» میگوید:
«عقل* در تفکر شکفتن میگیرد!»
عقل اینجا به مثابه ی شکوفه ای ناشکفته- هنوز است. این شکوفه ی ناشکفته هنوز، می‌تواند به دو طریق شکوفا گردد،
الف: توسط عاملی خارجی، مثل وزیدن نسیمی، و یا هرگونه حرکت و تکانی که شکوفه را به حرکت در بیاورد و باعث شکفتن و باز شدن شکوفه و غنچه گردد. این نوعی از شکفتن شکوفه ی ناشکفته است، بواسطه یک عامل خارج از وجود و هستی خود شکوفه، که عمل شکفتن به وقوع می پیوندد و اتفاق می افتد.
ب: عاملی درونی، و یا نیرو و قدرتی از درون خود شکوفه، باعث شکفتن شکوفه ی هنوز ناشکفته میگردد، مثل نور خورشید و آب و مواد غذایی که از خاک به جان می مکد، نهال گل نیرو میگیرد، آنهم در پروسه ای معین، و به شکلی طبیعی، و رشد میکند و شکوفه شکفته میشود و جمال جمیله ی شکوفه با بوسه های آفتاب آشنا میگردد. این نیز نوعی شکفتن است.
حالا وقتی «هایدگر» میگوید: «عقل در تفکر شکفتن میگیرد »، منظور فیلسوف ما از «[شکوفه]ی عقل در تفکر شکفتن میگیرد»، کدام نیروی تفکر و کدام عامل است؟ نیرو و عامل خارجی است، و یا نیرو و عامل درونی و ذاتی انسان است؟ و بطور کلی: تفکر و نوع و جنس تفکر از چه نوع نیرو است؟ آیا تفکر تکانی و انگیزه ای از خارج است برای شکفتن عقل؟ و یا تغذیه و نیرو و حرکتی است از درون؟
باید متوجه باشیم که، انسان ها بطور کلی تفکر نمی‌کنند و نمی اندیشند، چون اندیشیدن را یاد نگرفته اند و به آن عادت نکرده اند، به سخنی دیگر، در طول روز هر کاری که میکنیم و ظاهرا باور میکنیم که کارها را از روی تفکر و اندیشیدن انجام میدهیم، در واقع چنین نیست و نام این به ظاهر تفکرها، از نوع الف است، یعنی در نتیجه ی حوادث و ضروریات زندگی و اقتضائات روزانه و تحریکات خارجی، و نیازها و...و...ما دست به کارها و عکس العمل هایی دست میزنیم و نامشان را تفکر و اندیشیدن و کارهایی از روی تفکر و اندیشه میگذاریم. در واقع اینها تفکر و اندیشیدن نیستند، و تفکر هم نامیده نمیشوند، چرا که همه ی اینها از روی ضرورت های روزمرگی است.
گفتیم بطو کلی انسان تفکر نمیکند، حالا اضافه میکنیم: مگر انسانهایی که فلسفه ورزی میکنند. به سخن دیگر تفکر، ورزیدنی است، باید به تفکر پرداخت و ورزید و ممارست تفکر کرد، تفکر را باید انجام داد، تفکر خود به سراغ آدمی نمی آید، آنچه به سراغ آدمی می آید، بظاهر تفکر است، یا ما به خطا نامش را تفکر میگذاریم، در حقیقت از نوع الف است...به این معنا که فرق است بین اینکه مثلا فکر کنیم امروز از چه راهی پولی در بیاوریم و پول آب و برق و مخارج زندگی را تامین کنیم، با آن که تفکر کنیم: اصلا من برای چه زندگی میکنم؟ چرا باید زندگی کنم؟ چگونه باید زندگی کنم، با جهان خود و با همنوعان و سایر انسان ها و با خود چه رابطه ای باید داشته باشم و اصلا چرا باید در رابطه با خود و با کل انسان‌ها و کل کره زمین و محیط اطراف خود و جهان خود قرار بگیرم، و چگونه باید زندگی کنم؟ و باز اینکه: آیا من واقعا یک انسان هستم، و اصلا انسان چیست، و تفکر کدام است؟ و چگونه باید تفکر کنم؟ و بطور کلی تفکر چه معنا دارد، آیا منکه انسانم، قادر به تفکر و اندیشیدن هستم؟ و ماهیت اندیشه بطور کلی و ماهیت اندیشه ی من چگونه است و چگونه باید باشد؟ تا بعدا بگوییم که با فکر و اندیشه چه باید کرد؟ و...و...و یادمان نرود که تفکر و اندیشیدن، یعنی درک جهان و نظم و انتظام و هامونی حاکم بر کیهان و بر طبیعت و بر زندگی انسان و کل موجودات، و تا زمانی که درک و فهم اینها را موضوعات و اهداف اصلی تفکر و اندیشیدن ندانیم و نپذیریم، جهان انسان‌ها روز بروز رو به زوال و خرابی و پلیدی خواهد رفت، این یک قانون مطلق، مقدس و ابدی کیهان و هستی است و ما بخش کوچک جدایی ناپذیر از این کیهان هستیم. ما سئوالیم و جهان پاسخ ماست!
رحمان پوراکبر خیاوی(روشن خیاوی)
-------------------------------------------------------------------
*. هایدگر معمولا از واژه های لاتین بیشتر استفاده میکند، در اینجا هم برخلاف معمول سایر
فلاسفه ی غربی، از واژه ی لاتین «ratio» استفاده میکند، در برابر واژه ی یونانی«لوگوس-logos». این شیوه ی هایدگر، تعریف ارسطو را از انسان به یاد می اندازد که در تعریف انسان میگفت: حیوان ناطق، که او خود نیز اینرا از «سقراط»-معلم اول- و به قول خود سقراط: خرمگس به ارث برده بود. ضمن اینکه واژه ی «لوگوس» در زبان یونانی معانی و مفاهیم زیادی دارد.
@meshkinAcademyRX
اگر آخرین نفس امان دهد!..
رویای ترا نقاشی خواهم کرد،
و از طنین صدایت تابلویی خوهم ساخت،
و به جهان های پر از صلح و عشق،
هدیه خواهم فرستاد:
ایهاالساکنین خورشید های خاموش!
ما اینیم!
ما در میان «سالومه» های جنون و خون،
پیامبرانی از جنس ابر و ابریشم و نور،
و معشوقه کانی در انتظار آغوش های لطیف-
«پرومته» ی در زنجیر،
اما عاشق سوخته جان،
و زنانی به لطافت پونه های معصوم-
که نطفه بند ستارگان رهیده از بند «زئوس» هستند،
...داریم،
ما ساکنان صلحجو و عاشق پیشه ی زمین هستیم،
ما را در وانفسای آخر زمان زمان زمان...
تنها نگذارید که قدوم «شمس جان» را-
لحظه شماری میکنیم...
اگر آخرین نفس امان دهد!...
«آیمارا-Aymara»
دوست داشته شدن
خيلی خوب است،
حتی اگر دير شده باشد
🎸🎸🦋🎸🎸
🥀✒️🌞🖌🥀
...و فصل نبش قبر واژه ها فرا رسیده است،
در هزاره های دور،
من و تو...
در واژه ای که تنها از سه حرف آفریده شد،
دفن شدیم،
و آن واژه، چرایی و چونی-
تمامی بود و نبود من و تو بود،
واژه ی «عشق»، و «آتش»...
تنها واژه ای که نه در زبور مانی و نه در آیین مزدک،
هیچ جایی نداشت،
و اینک من و تو-
وظیفه ای بس سنگین به دوش کشیده ایم،
نبش قبر واژه ی عشق....
«آیمارا-Aymara»
این چشم ها یکی از هزاران شاهکار خلقت می تواند باشد،
شما نظرتان چیست؟
🥀✒️🌞🖌🥀
تجمع اهالی موسیقی تمام ادیان
در نیوزلند
و خواندن نام های خدا به تمام زبان ها،
ازجمله به زبان های عربی،فارسی و ترکی...
بو گۆن گؤۉرچین لر قوْنشو آغاجلاردا قوْنمادؽلار
اوْلماێا کۆسۆب لر
اوْلماێا بیرینه بیر حادیثه اۆز ۉئریب
اوْلماێا ێاسا باتؽب لار
اوْلماێا اوْۉچو اوْۉلاێؽب اوْلارؽ
ێوْخ، ێوْخ، ێوْخ...
اینانمؽرام! اینانمؽرا!
گؤۉرچین لر قاێداجاقلار
گؤۉرچین لر گئنه گله جک لر
...ۉ قوْنشو آغاجلاردا قوْناجاق لار
...ۉ اؤز ماهنؽ لارؽن اوْخوێاجاقلار!
«آیمارا»
🥀✒️🌞🖌🥀
من اؤزۆمه بیر سوْرقو اولموشام،
من کیمم؟
من نه ێم؟
بیلمیرم اصلا!...
آنجاق، من سوْرقو اوْلسامد،
ێا اوْلماسامدا،
دۆنێا بیر آێدؽن جاۉابدؽ،
هر بیر سوْرقوێا، ێا-
بیر پارلاق کیتابدؽ،
بیر بؤێۆک سوْرقوْێا-سوۉالا آنجاق،
نه ێیک بیز؟ اینسانؽن دوێغولو اوْغلو!
هانسؽدؽر دۆنێامؽز، نه دیر سوْنوموز؟
مقصدین نهاێت ائۉی هارادؽر؟
«آیمارا-Aymara»
@meshkinAcademyRX
🥀✒️🌞🖌🥀
آهنگ زیبای فیلم «میشل استروگوف »
@meshkinAcademyRX
«و ای آتش!...»
بعد از دهه ها خرج بیهوده ی عمر!...
من تازه فهمیده ام خمیره ی وجودم از چیزی است به نام آتش!...
...و من در سایه سار گذر این دهه های عمر...
تازه دریافته ام که عشق همان آتش است
...و من ندانسته، یک عمر با عشق زندگی کرده ام
...با عشق آتش!...با عشق آتش!...
ای عشق!...ای آتش! من با تو زنده ام!
و از گرمای تو نفس می کشم و-
وجودم را در ساحت هستی تنها با گرمای تو احساس می کنم
ای آتش من در تو تجلی می کنم
و تو ملجٱ تجلای من هستی و خواهی بود!
ای «آتش» در آغوشم بگیر و با نفست گرمم کن!
«آیمارا-Aymara»
لبخند ...
متمدن‌ترين موسيقى جهان است.
پيتر_اوستينوف
تمام زیبایی های خلقت را در آهنگ و چهره های این کودکان معصوم ببینید!
Читать полностью…
🥀✒️🌞🖌🥀
(۱۴۰۰/۳/۳۰)
«هایدگر» میگوید:
«عقل* در تفکر شکفتن میگیرد!»
عقل اینجا به مثابه ی شکوفه ای ناشکفته- هنوز است. این شکوفه ی ناشکفته هنوز، می‌تواند به دو طریق شکوفا گردد،
الف: توسط عاملی خارجی، مثل وزیدن نسیمی، و یا هرگونه حرکت و تکانی که شکوفه را به حرکت در بیاورد و باعث شکفتن و باز شدن شکوفه و غنچه گردد. این نوعی از شکفتن شکوفه ی ناشکفته است، بواسطه یک عامل خارج از وجود و هستی خود شکوفه، که عمل شکفتن به وقوع می پیوندد و اتفاق می افتد.
ب: عاملی درونی، و یا نیرو و قدرتی از درون خود شکوفه، باعث شکفتن شکوفه ی هنوز ناشکفته میگردد، مثل نور خورشید و آب و مواد غذایی که از خاک به جان می مکد، نهال گل نیرو میگیرد، آنهم در پروسه ای معین، و به شکلی طبیعی، و رشد میکند و شکوفه شکفته میشود و جمال جمیله ی شکوفه با بوسه های آفتاب آشنا میگردد. این نیز نوعی شکفتن است.
حالا وقتی «هایدگر» میگوید: «عقل در تفکر شکفتن میگیرد »، منظور فیلسوف ما از «[شکوفه]ی عقل در تفکر شکفتن میگیرد»، کدام نیروی تفکر و کدام عامل است؟ نیرو و عامل خارجی است، و یا نیرو و عامل درونی و ذاتی انسان است؟ و بطور کلی: تفکر و نوع و جنس تفکر از چه نوع نیرو است؟ آیا تفکر تکانی و انگیزه ای از خارج است برای شکفتن عقل؟ و یا تغذیه و نیرو و حرکتی است از درون؟
باید متوجه باشیم که، انسان ها بطور کلی تفکر نمی‌کنند و نمی اندیشند، چون اندیشیدن را یاد نگرفته اند و به آن عادت نکرده اند، به سخنی دیگر، در طول روز هر کاری که میکنیم و ظاهرا باور میکنیم که کارها را از روی تفکر و اندیشیدن انجام میدهیم، در واقع چنین نیست و نام این به ظاهر تفکرها، از نوع الف است، یعنی در نتیجه ی حوادث و ضروریات زندگی و اقتضائات روزانه و تحریکات خارجی، و نیازها و...و...ما دست به کارها و عکس العمل هایی دست میزنیم و نامشان را تفکر و اندیشیدن و کارهایی از روی تفکر و اندیشه میگذاریم. در واقع اینها تفکر و اندیشیدن نیستند، و تفکر هم نامیده نمیشوند، چرا که همه ی اینها از روی ضرورت های روزمرگی است.
گفتیم بطو کلی انسان تفکر نمیکند، حالا اضافه میکنیم: مگر انسانهایی که فلسفه ورزی میکنند. به سخن دیگر تفکر، ورزیدنی است، باید به تفکر پرداخت و ورزید و ممارست تفکر کرد، تفکر را باید انجام داد، تفکر خود به سراغ آدمی نمی آید، آنچه به سراغ آدمی می آید، بظاهر تفکر است، یا ما به خطا نامش را تفکر میگذاریم، در حقیقت از نوع الف است...به این معنا که فرق است بین اینکه مثلا فکر کنیم امروز از چه راهی پولی در بیاوریم و پول آب و برق و مخارج زندگی را تامین کنیم، با آن که تفکر کنیم: اصلا من برای چه زندگی میکنم؟ چرا باید زندگی کنم؟ چگونه باید زندگی کنم، با جهان خود و با همنوعان و سایر انسان ها و با خود چه رابطه ای باید داشته باشم و اصلا چرا باید در رابطه با خود و با کل انسان‌ها و کل کره زمین و محیط اطراف خود و جهان خود قرار بگیرم، و چگونه باید زندگی کنم؟ و باز اینکه: آیا من واقعا یک انسان هستم، و اصلا انسان چیست، و تفکر کدام است؟ و چگونه باید تفکر کنم؟ و بطور کلی تفکر چه معنا دارد، آیا منکه انسانم، قادر به تفکر و اندیشیدن هستم؟ و ماهیت اندیشه بطور کلی و ماهیت اندیشه ی من چگونه است و چگونه باید باشد؟ تا بعدا بگوییم که با فکر و اندیشه چه باید کرد؟ و...و...و یادمان نرود که تفکر و اندیشیدن، یعنی درک جهان و نظم و انتظام و هامونی حاکم بر کیهان و بر طبیعت و بر زندگی انسان و کل موجودات، و تا زمانی که درک و فهم اینها را موضوعات و اهداف اصلی تفکر و اندیشیدن ندانیم و نپذیریم، جهان انسان‌ها روز بروز رو به زوال و خرابی و پلیدی خواهد رفت، این یک قانون مطلق، مقدس و ابدی کیهان و هستی است و ما بخش کوچک جدایی ناپذیر از این کیهان هستیم. ما سئوالیم و جهان پاسخ ماست!
رحمان پوراکبر خیاوی(روشن خیاوی)
-------------------------------------------------------------------
*. هایدگر معمولا از واژه های لاتین بیشتر استفاده میکند، در اینجا هم برخلاف معمول سایر
فلاسفه ی غربی، از واژه ی لاتین «ratio» استفاده میکند، در برابر واژه ی یونانی«لوگوس-logos». این شیوه ی هایدگر، تعریف ارسطو را از انسان به یاد می اندازد که در تعریف انسان میگفت: حیوان ناطق، که او خود نیز اینرا از «سقراط»-معلم اول- و به قول خود سقراط: خرمگس به ارث برده بود. ضمن اینکه واژه ی «لوگوس» در زبان یونانی معانی و مفاهیم زیادی دارد.
@meshkinAcademyRX
این دنیای ما چه درس های زیبایی که به ما نمی دهد،
به شیوه های مختلف،
اما کجاست گوش و چشمی که ببیند و بشنود و بیاموزد
ببینید، دیدنی است و آموختنی...
یاریمی گوردوم...
کئچمیش گئجه یاریم یانیما گلدی نهانی،
جام ایچره عیان قیلدی منه رمز بقانی،
یار پاچالادی سینه می،اسراریمی آچدی،
من اولدوم،آییلدیم،یاریمی گوردوم عیانی،
جان تیتره دی،قیزدیرما آپاردی منی الدن،
یارسویله دی قورخما ،ایره لی گه ل،منی تانی،
باخدیم یاریمین گوزلرینه،گویلره اوچدوم،
من سئیرائله دیم بیر گئجه ده جام جهانی،
خضرایله دانیشدیم،جمه جام پایلادیم اوردا،
جم سویله دی بس شیخ ایله زاهد هانی،هانی؟
یار توتدو الیمدن ،دئدی سن آچما بو رازی!
آی پارچالانار،ساکت آخار،آخسادا قانی!
...ن! گوزون آیدین کی آلیبسان یار الیندن،
بیر ساغر میناده بوگون آب بقانی!
🥀✒️🌞🖌🥀
🌹محوددرویش و ریتا،
ریتا یک دختر یهودی بود،
و محمود درویش یک شاعر فلستینی وطن پرست بود،
ریتا و محمود درویش عاشق همدیگر بودند،
...ریتا بعدا عضو ارتش اسرائیل شد،
...و به دستور یاسر عرفات ،شعری از محموددرویش هم،
به عنوان متن سرود ملی فلسطتین انتخاب شد،
🥀✒️🌞🖌🥀
🥀✒️🌞🖌🥀
ما یک قطره هستم،
و اقیانوس خود نیز یک قطره است،
و من و تو همان قطره ای هستیم که،
در بستر رودخانه جاریست،
و رودخانه همان تاریخ است،
و تاریخ همان داستان هستی است...
و من و تو قطره ای روان به سوی اقیانوس هستیم،
@meshkinAcademyRX
هارا گئتدین؟!
بیلمیرم هارا گئتدین؟
گؤزۆم ده ێاش اوْلدون سۆزۆلدۆن ێئره؟
ێادا بیر قوش اوْلدون اوچدون گؤێ لره؟
دوْغرودان بیلمیرم سن هارا گئتدین؟!
اریدین بوز کیمی آخدؽن توْپراغا،
ێا بیر اولدوز کیمی ێاندؽن ێوْخ اوْلدون؟!
دالغالاندؽن بولوتلارا قوْشولدون،
ێادا دومان اوْلدون اورمانا کؤچدۆن؟!...
آنجاق بونو بیلیرم:
عئشقیمین قفسی دارایدؽ سنه،
سن اوچماق ایستردین،
سماێه اوچماق!
آما!...آما!...
بیزیم دۆنێامؽزدا،
سینه لر ده اوْلوب قفس!
عئشق لرده قارا محبس!
«آیمارا- Aymara»