صدای معلم
30 Jun 2025 18:07
« در جوامع مدرن، بازآفرینی یک مهارت فکری است که در مدارس و دانشگاه ها آموزش داده می شود »
چرا جامعه ی ایرانی به ویژه در دوران معاصر با بازآفرینی سر ناسازگاری داشته است؟
ناهید زمانیان
* بازآفرینی در علوم انسانی و هنر، مفهومی اساسی است که به فرآیند بازسازی، تفسیر مجدد یا خلق دوباره ی ایده ها، ساختارها و سنت ها اشاره دارد. جوامعی که قابلیت بازآفرینی دارند، معمولا از پویایی فرهنگی، خلاقیت و انعطاف پذیری فکری برخوردارند. در مقابل، جوامعی که در برابر بازآفرینی مقاومت می کنند، اغلب دارای ساختارهای فکری و اجتماعی بسته ای هستند که تغییر را تهدیدی برای ثبات و هویت خود تلقی می کنند.
ایران، به عنوان تمدنی کهن با پیشینه غنی، در طول تاریخ خود، با چالش های متعددی در زمینه ی بازآفرینی روبه رو بوده است. اما چرا؟ چه عواملی باعث شده اند که جامعه ی ایرانی، به ویژه در دوران معاصر، با بازآفرینی سر ناسازگاری داشته باشد ؟
* ایرانیان معمولا گذشته را یا بیش از حد ستایش می کنند (نوستالژی افراطی) یا کاملا رد می کنند. این تقدس گرایی باعث می شود که بازآفرینی دشوار شود، زیرا یا فکر می کنیم چیزی که در گذشته بوده، بی نقص است و نباید دستکاری شود، یا این که باید کاملا کنار گذاشته شود. در چنین فضایی، امکان ایجاد نسخه های جدید و نوآورانه از عناصر فرهنگی و تاریخی محدود می شود، چرا که هر گونه تغییر، یا خیانت به اصل محسوب می شود یا به معنای طرد کامل آن.
* در ایران، نظام آموزشی بیشتر بر حفظ و انتقال دانش گذشته تمرکز دارد تا نقد و بازآفرینی آن. در نتیجه، خلاقیت در برخورد با سنت نه تنها تقویت نشده، بلکه سرکوب شده است. این مسئله باعث شده که جامعه ایرانی بیشتر به «حفظ» و «تکرار» متون و روایت های کهن بپردازد، تا این که به آنها با دیدی انتقادی و نوآورانه نگاه کند.
* جامعه ای که بر پایه ی عقلانیت دینی شکل گرفته، از هر گونه تغییر و بی ثباتی پرهیز می کند، زیرا از «افسون شدن» هراس دارد.
در حمله ی مغول نیز همین رویکرد دیده می شود:
نه تنها هیچ فقیه و عالمی در برابر مهاجمان نایستاد، بلکه به مردم توصیه می شود که سکوت کنند، زیرا این حمله به مثابه ی «باد بی نیازی خداوند» تلقی می شد. در چنین شرایطی، فروپاشی کشور اهمیتی نداشت، بلکه مهم این بود که جامعه با کمترین آشفتگی ممکن، خود را با وضع جدید تطبیق دهد و ثبات فکری اش را حفظ کند.
* این جامعه چنان عقلانی شده که از ورود هر روایت جدیدی هراس دارد، حتی اگر آن روایت بر اساس تاریخ خودش باشد. در نهایت، تا زمانی که بازآفرینی به عنوان یک ضرورت فرهنگی پذیرفته نشود، خلاقیت و پویایی فکری در جامعه ی ایرانی محدود خواهد ماند.
https://sedayemoallem.ir/دیدگاه/item/25787-/چرا-جامعه-ی-ایرانی-به-ویژه-در-دوران-معاصر-با-بازآفرینی-سر-ناسازگاری-داشته-است؟
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
29 Jun 2025 14:53
شعر زیر از یکی از برجسته‌ترین شاعران معاصر ایران، فریدون مشیری، تأملی عمیق بر فلسفه زندگی است . سرشار از زیبایی شاعرانه و عمق فلسفی.
The following poem by one of Iran’s foremost modern poets, Fereydoun Moshiri, offers a profound reflection on the philosophy of life—rich in poetic beauty and philosophical depth.
«گرگ»
گفت دانایی که: گرگی خیره سر
هست پنهان در نهاد هر بشر
لاجرم جاری است پیکاری سترگ
روز و شب، مابین این انسان و گرگ
زور بازو چاره ی این گرگ نیست
صاحب اندیشه داند چاره چیست
ای بسا انسان رنجور پریش
سخت پیچیده گلوی گرگ خویش
وی بسا زور آفرین مرد دلیر
هست در چنگال گرگ خود اسیر
هر که گرگش را در اندازد به خاک
رفته رفته می شود انسان پاک
و آنکه از گرگش خورد هردم شکست
گرچه انسان می نماید گرگ هست
و آن که با گرگش مدارا می کند
خلق و خوی گرگ پیدا می کند
در جوانی جان گرگت را بگیر!
وای اگر این گرگ گردد با تو پیر
روز پیری، گر که باشی هم چو شیر
ناتوانی در مصاف گرگ پیر
مردمان گر یکدگر را می درند
گرگ هاشان رهنما و رهبرند
اینکه انسان هست این سان دردمند
گرگ ها فرمانروایی می کنند
و آن ستمکاران که با هم محرم اند
گرگ هاشان آشنایان هم اند
گرگ ها همراه و انسان ها غریب
با که باید گفت این حال عجیب؟...
"Wolf"
A wise one said: a reckless wolf
Lurks hidden in the soul of every man.
Thus unfolds a mighty, ceaseless war,
Day and night, 'tween this man and that wolf.
The strength of arms is not the cure for this beast;
Only the thoughtful know what brings true peace.
Many a frail and troubled human soul
Has fiercely gripped their inner wolf's throat whole.
And many a strong, heroic, fearless man
Is still a prisoner in his own wolf's hands.
Whoever throws their wolf down to the ground
Step by step, becomes more human, more sound.
But the one who loses each time to their beast—
Though human in form—is a wolf at least.
And the one who shows the wolf mercy or grace
Will soon take on the wolf’s very face.
In your youth, take your wolf’s life, if you can!
Woe if the wolf grows old along with man.
When you are aged, though as fierce as a flame,
You’ll be too weak to meet the old wolf's game.
If people tear one another apart,
It’s their wolves who guide and rule each heart.
That humankind suffers this aching pain
Is because the wolves have learned to reign.
And those oppressors, closely bound as kin—
Their wolves are familiar, like long-time friends within.
The wolves united, while humans stay alone...
To whom can this strange sorrow be shown?
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
27 Jun 2025 15:33
صدای معلم 11 آبان 1394 : شاید بهتر باشد مسئولان این وزارتخانه در مورد پیامدها و نتایج کار خود کمی تامل کنند
درس های جنگ اسرائیل علیه ایران از نگاه یک " معلم "
علی پورسلیمان/ روزنامه نگار و مدیر صدای معلم
« در این جنگ مشخص شد وقتی چیزباختگان جامعه‌ای به دلیل بحران اقتصادی و انواع کردارهای برآمده از حکمرانی بد، افزوده می‌شوند و میلیون‌ها نفر زخم خورده از کردارهای حاکمان می‌شوند، ظرفیت و آمادگی برای جاسوسی و خیانت افزایش می‌یابد.
خیانت محصول و نتیجه فرایندی اجتماعی و طولانی است.
در این جنگ مشخص شد مردم ایران از خواننده لس‌آنجلسی محروم از دیدار میهن تا فیلسوف مسلمان رانده شده از وطن، از منتقد مسلمان زندان رفته و زجر کشیده تا فعال اقتصادی سکولار به ستوه آمده از حکمرانی بد، بر محور ایران متحد می‌شوند، اما امت‌گرایی چنین ظرفیتی برای اتحاد ایرانیان ندارد » .
( محمد فاضلی )
* این جنگ 12 روزه میان اسرائیل و ایران ( بهتر بگوییم تجاوز آشکار و وحشیانه اسرائیل ) نشان داد که چیزهایی مانند حقوق و روابط بین الملل فقط روی کاغذ و در پشت تریبون های رنگارنگ و به اصطلاح « با کلاس » اعتبار دارند و در عمل آن چیزی که تعیین کننده است ، زور و قدرت است .
در میانه ی روز و در ساعتی که خانواده های زندانی ها به ملاقات عزیزان شان می رفتند ؛ رژیمی با خوی تجاوز و توحش مدرن به زندان و سالن ملاقات حمله می کند در حالی که مشخص نیست این حرکت حامل چه پیامی است .
و با کدام موازین انسانی و اخلاقی هماهنگی دارد ؟
* در میانه ی جنگ اسرائیل و ایران ؛ سه نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد تشکیل شد .
در این نشست ها وقتی به دلایل حمله ی اسرائیل و نیز آمریکا گوش می کردم مشخص می شد که آن ها دقیقا از جملات و نیز اقدامات جمهوری اسلامی ایران با کلید واژه ی « محو و نابودی اسرائیل » بهره می جستند و دائما و با عبارات و کنایات مختلف آن را پر رنگ می کردند در حالی که کل حرف فقط یک چیز بود .
در یکی از این نشست ها ؛ نماینده اسرائیل در برابر حاضران و رسانه ها ، تصویری از « روز شمار نابودی اسرائیل » را نشان داد و بلافاصله حمله ی کشورش نسبت به ایران را یک اقدام پیش گیرانه و چیزهایی مانند دفاع مشروع خواند .
پنج شنبه 5 تیر ؛ فارس خبر داد :
« جدیدترین طرح دیوارنگاره میدان فلسطین تهران با طرحی از روزشمار نابودی رژیم اسرائیل اکران شد.
پیش از این رژیم اسرائیل به روزشمار نابودی این رژیم حمله ناموفق پهپادی کرده بود » .
به عنوان یک معلم ایرانی با این حرکت مخالف هستم و این گونه حرکات را در تضاد با « منافع ملی ایران » می دانم .
* تکرار می کنم :
چرا در 13 آبان و در مدارس باید پرچم این کشورها آتش زده شوند ؟
این اقدامات چه تصویری از ایران در افکار عمومی جهانی می سازد ؟
وقایع این 12 روز نشان داد که سیاست های جمهوری اسلامی در این بخش کاملا نیاز به بازخوانی و پیرایش دارند و لازم و ضروری است که مسئولان در سخنان و مواضع خود و به دور از احساسات و افکار ایدئولوژیک فقط به « منافع ملی » ایران توجه داشته باشند .
* این حجم از جاسوسان و وطن فروشان در سطوح و لایه های مختلف واقعا چه قرینه ای در جهان دارد ؟
پرسشی که به جد باید در این میان مطرح کرد آن است که حاصل و عملکرد و خروجی نهادهایی مانند گزینش ها و حراست ها در این 46 سال چه بوده است ؟
این همه باگ و یا حفره امنیتی از کجا آمده است ؟
* اکنون که آتش بس اعلام شده است و امیدوارم که دوباره شعله جنگ دوباره روشن نشود باید به نقد وضعیت و رفتار در سطوح و ابعاد مختلف آن پرداخت . به هیچ وجه نباید اسیر توهمات و رویاپردازی های کودکانه و حقیر شد .
* در این 12 روز سخت و طاقت فرسا و بر خلاف انتظار ، نوعی همبستگی ملی حول تمامیت ارضی ایران شکل گرفت که محاسبات و پیش بینی های کشورهای متخاصم را کاملا به هم ریخت .
* اما حاکمیت جمهوری اسلامی ایران باید بداند که این « غیرت ملی » و تداوم آن بستگی به رفتارها و ریل گذاری ها در ایران پس از این جنگ کوتاه دارد .
بدون تردید آن چیزی که بازدارندگی اصلی را ایجاد می کند ؛ سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی مردم به حکومت است .
این شکاف با سیاست گذاری و برنامه ریزی درست و با رویکرد « توسعه گرا » باید به سمت « کم تر » شدن حرکت کند .
این چیزی نیست که یک شبه حاصل شود اما جرقه ی آن می تواند از نهاد وسیع آموزش و پرورش شروع شود که فصل آغازین آن پرورش و فربه کردن « میهن دوستی » در مدارس و « حس تعلق » به کشور در میان دانش آموزان خواهد بود .
متن کامل یادداشت را در « صدای معلم » و در لینک زیر مطالعه فرمایید :
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25773-/درس-های-جنگ-اسرائیل-علیه-ایران-از-نگاه-یک-معلم
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
25 Jun 2025 16:34
« اما ایران، هنوز ایستاده است »
و آنان که تماشاگرند
طهماسب کاوسی
* و مباد آن روز که باز،
ایران، در آتش و آهن غلتد
و ما،
چونان اشباح بی‌خاطره،
در کناری بایستیم و نظاره‌گر رژه‌ی دشمن باشیم
بیآنکه تیری بیندازیم،
یا حتی دلی بلرزد.
* یادمان نرود:
روزی ارتش متفقین آمد،
و بر خاک ما گام گذاشت
و بسیاری،
به‌جای آنکه خروش کنند،
خموش ماندند؛
و نامِ خود را «روشنفکر» نهادند.
* دشمن، دیگر در پوتین‌های چرمی نمی‌آید؛
در ماهواره و میکروفون پنهان شده،
در سطرِ گزارش‌های دیپلماتیک،
در لبخندهای فریب‌کارانه‌ی حقوق بشر.
* و ما، فرزندانِ تاریخی که نه فراموش می‌کند و نه می‌بخشد،
نباید در حاشیه‌ی واقعه بمانیم.
یا فریاد می‌شویم،
یا خاک.
و آنان که تماشاگرند،
با همان سکوتِ سرد،
هم‌دستِ تجاوزند.
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25768-/و-آنان-که-تماشاگرند
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
24 Jun 2025 13:26
« و هر گره، عهدی‌ست که با صلح و آزادی بسته‌ایم »
امید مثل ریشه‌های یک درخت در دل خاک وطنمان زنده است
زهرا نجاتی/ دبیر علوم اجتماعی از استان لرستان
* نوای دلتنگی ام را به تاریکی پستوی خانه ام می برم ... و یادت عمیق ترین زخمی است که به دست زمان می سپارمش.
من تو را دوست می دارم با وطنم.
دخترم تو دوست داشتنی ترین بودی ،خودت این را نمی دانستی.
موهای پریشان و شور تو را در خیالم می بافم.
و تار به تار موهایت را می بوسم و می بویم.
و من تا ابد در گره موهایت زندانی خواهم بود و تو عجب زندانبان عزیزی هستی، تمام دخترکان سرزمین من در تو فریاد می زنند.
با یادت در زیر باران همیشگی خواهم بود.
من نمی دانم دلتنگی ام برای تو تا به کجای این دنیا رسیده است.
دخترم
ما به هیچ سرزمینی تجاوز نکردیم، سرزمین بکر خودمان را حفظ خواهیم کرد. پشم گوسفندانمان را خواهیم چید و قالی ها خواهیم بافت با گل ها و رنگ‌های شاد و تمام خستگی هایمان را در گره های قالی ها خالی خواهیم کرد.
* از لابه‌لای ویرانه‌ها، گاهی صدای خنده‌ی کودکی می‌آید که یادمان می‌اندازد زندگی هنوز جریان دارد.
ما هنوز قالی‌هایمان را می‌بافیم،
و هر گره، آرزویی برای روزهای بی‌دغدغه است.
خورشید دوباره طلوع خواهد کرد،
و دستهای کوچک تو،
روزی دوباره عروسک‌هایت را به آغوش می‌کشد،
بیآنکه غبار جنگ روی صورتشان بنشیند.
امید، مثل ریشه‌های یک درخت،
در دل خاک وطنمان زنده است؛
حتی اگر شاخه‌ها زخمی باشند،
باز هم شکوفه خواهد داد .
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25764-/امید-مثل-ریشه‌های-یک-درخت-در-دل-خاک-وطنمان-زنده-است
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
23 Jun 2025 20:24
« به نظر می رسد وزارت آموزش و پرورش در وضعیت حاضر برنامه ای متناسب با شرایط و وضعیت ندارد و سعی می کند با تکرار تجربیات ناموفق پیشین ، اوضاع را ایده آل و مطلوب نشان دهد »
آقای وزیر ... دورکاری در آموزش و پرورش یعنی چه ؟
صدای معلم گزارش می کند ؛
بیش از 10 روز از تجاوز وحشیانه و هدف مند رژیم اسرائیل به میهن عزیزمان ایران می گذرد .
به تازگی ؛ آمریکای مدعی دموکراسی ، آزادی و قانون گرایی و نیز مدعی صدور ارزش های انسانی و دموکراتیک به کشورهای جهان سوم در پشت آن رژیم روان پریش قرار گرفته است .
* در این بازدید، وزیر آموزش و پرورش از تلاش‌های کارمندان قدردانی و خاطرنشان کرد: علیرغم شرایط خاص دورکاری، همکاران ما در تهران با تعهد و خلاقیت، مأموریت‌های آموزشی را با دقت وافر و حداکثر کارایی پیش می‌برند ..
این بازدید میدانی نشان داد که حتی در دوران کاهش حضور فیزیکی کارکنان، چرخه فعالیت های اداری و آموزشی شهر تهران با همت والای کارکنان این اداره کل به‌صورت پویا و کارآمد در حال حرکت است » .
* مشخص نیست این گونه اخبار و گزاره ها تا چه حد به واقعیت نزدیک باشند اما در بازدیدی که به تاریخ یکشنبه اول تیر ماه از دوایر مختلف اداره ی آموزش و پرورش منطقه ی 9 تهران صورت گرفت تعدادی از آن ها تعطیل و در برخی اتاق ها هم فقط یک نفر حضور داشت و ایشان هم وقتی پرسشی صورت می گرفت اظهار بی اطلاعی می کرد و انجام کار را به زمان آینده نامشخص احاله می کرد .
* پرسش « صدای معلم » از وزیر آموزش و پرورش آن است که گردش کار اداری در ادارات به چه صورت است ؟
پیش از این اتفاقات گفته می شد ساعت کار مفید کارمندان کم تر از یک ساعت در روز می باشد .
محمدرضا باهنر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام 21 بهمن 1403 ؛ ساعت کار مفید کارمندان از 8 ساعت را فقط 20 دقیقه اعلام می کند .
* سه شنبه 27 خرداد ؛ « صدای معلم » در گزارشی با عنوان : « « مدیریت بحران فقط " تعطیل کردن " نیست ! دانش‌آموز ایرانی باید بیاموزد که بحران، بخشی از واقعیت جهان امروز است » چرا وزارت آموزش و پرورش آزمون های مدارس را لغو کرد ؟ نوشت :
« آیا مدیریت بحران در چنین مواقعی فقط « تعطیل کردن » و « فرار از حل مساله » است ؟
آیا اتخاذ این گونه تصمیم ها به معنای پاک کردن صورت مساله مطابق معمول نیست در حالی که مدارس باید بر اساس ماموریت خود و به ویژه در چنین شرایطی ؛ آموزش را تعطیل نکنند و تامین امنیت روان را راهبرد اصلی خویش قرار دهند .
در روزهای بحرانی، بیش از همیشه به عقلانیت در تصمیم گیری نیاز داریم.
تعطیلی مدارس شاید در ظاهر راهی برای حفظ امنیت باشد، اما در باطن، جامعه را از ستون اصلی آرامش و ثبات محروم می‌کند.
مدرسه فقط محل آموزش نیست؛ جایی است برای تمرین تحمل، قانون‌مداری و زیستن در شرایط دشوار .
دانش‌آموز ایرانی باید بیاموزد که بحران، بخشی از واقعیت جهان امروز است .
ما به نسلی نیاز داریم که در برابر فشار، پخته تر شود نه خاموش‌تر. بلوغ فکری، در پناه آموزش مداوم و هدایت‌شده شکل می‌گیرد، نه در انزوا و ترس .
مدیریت بحران، یعنی تربیت انسان‌هایی که در دل ناآرامی، بتوانند آرام بمانند و درست عمل کنند. این دقیقاً همان کاری‌ست که مدرسه باید ادامه دهد .
مدارس ما باید محیطی برای آموزش مهارت‌هایی باشد که در دوران بحران ضروری‌اند: از مدیریت اضطراب گرفته تا آشنایی با اصول پناه‌گیری، کمک‌های اولیه و تصمیم‌گیری مسئولانه در شرایط غیرعادی » .
متن کامل گزارش « صدای معلم » را در لینک زیر مطالعه فرمایید :
https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25761-/آقای-وزیر-دورکاری-در-آموزش-و-پرورش-یعنی-چه-؟
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
21 Jun 2025 08:59
« کارکرد مطبوعات در جوامع دموکراتیک امروزی شامل نقد، بررسی و نظارت بر عملکرد حاکمیت، اطلاع رسانی شفاف، افزایش آگاهی عمومی در وجوه گوناگون توسعه، فرهنگ مشارکت مدنی، تشویق و تقویت روحیه مطالبه‌گری شهروندان و ...است »
شبکه ایران اینترنشنال ، دموکراسی و رکن پنجم .... ؟!
علی پورسلیمان/ روزنامه نگار و مدیر صدای معلم
* از دلایل اتخاذ این تصمیم حاکمیتی بی خبرم اما مشخص است که در غیاب شبکه های اجتماعی جامعه برای کسب اخبار دست اول و کم تر گزینش شده به سراغ تلویزیون های ماهواره ای خواهد رفت .
خوشبختانه در این بخش سلایق و دیدگاه های مختلف و بعضا متضاد و مخالف دیده می شوند و افکار عمومی با مشاهده و تفکر و تحلیل در مورد آن ها دست به انتخاب خواهد زد .
* شنبه 15 تیر 1403 در یادداشتی با عنوان : « «بزرگ ترین بازنده این دوی ماراتن، " رسانه ها " و برنده اصلی "صداقت و خرد" بود » آیا در انتخابات ریاست جمهوری ایران ؛ رسانه ها " رکن چهارم دموکراسی " بودند ؟
« چه چیزی موجب تحقق « دموکراسی » و ارزش های منبعث از آن در یک جامعه می شود ؟
چه باید کرد تا با کم ترین هزینه و بیشترین برداشت و فایده به یک جامعه دموکراتیک وآزاد برسیم ؟ جامعه ای که در آن « قانون » و قراردادهای اجتماعی به رسمیت شناخته شده و فراتر از کاغذ و مکتوبات هستند و تاثیر آن را می توان روی اندیشه ، گفتار و کردار تک تک شهروندان یک جامعه مشاهده و آن را مورد ارزیابی و سنجش قرار داد .
* «نگاهی گذرا به قوانین اساسی کشورهای دموکراتیک و مترقی دنیا نشان می‌دهد که مردم را نباید از حق بیان نوشتن، انتشار افکار و عقایدشان محروم کرد. در این قوانین تاکید شده از آزادی رسانه به مثابه یکی از مهمترین آزادی‌های سلب‌ناشدنی جوامع باید حراست کرد.
کارکرد مطبوعات در جوامع دموکراتیک امروزی شامل نقد، بررسی و نظارت بر عملکرد حاکمیت، اطلاع رسانی شفاف، افزایش آگاهی عمومی در وجوه گوناگون توسعه، فرهنگ مشارکت مدنی، تشویق و تقویت روحیه مطالبه‌گری شهروندان و ...است.
شهروندان یک جامعه در بیان آراء و افکار و عقاید باید آزاد باشند و این آزادی عقیده، بخش غیرقابل انکار حیات سیاسی و اجتماعی شهروندان را تشکیل می‌دهد. شایسته است که نقش نقادانه رسانه‌ها در ارکان حاکمیتی محقق شود ... »
* البته شبکه های اجتماعی در عصر رسانه و ارتباطات ، مرجعیت رسانه های رسانه های سنتی را مورد چالش جدی قرار داده اما متاسفانه و به دلایل مختلف که مهم ترین آن « فقدان و یا ضعف سواد رسانه ای » غالب و فراگیر در ایران است ؛ به نظر می رسد که این شبکه ها نتوانسته اند در تعریف و تعمیق دموکراسی در جامعه ایران توفیق چندانی داشته باشند .
* در جهان رسانه ؛ ما « رسانه ی بی طرف » نداریم اما رسانه ها بر اساس اصول و قواعد حرفه ای می توانند ضمن حفظ اعتماد دو سویه با مخاطب اما به وظیفه و ماموریت اصلی خود که همانا « رکن چهارم دموکراسی » است عمل کنند .
* از آغاز تجاوز وحشیانه ی رژیم اسرائیل به میهن عزیزمان ایران سعی می کنم دیدگاه های مختلف را در این موضوع بسیار مهم مورد مشاهده و مداقه قرار دهم .
اما مهم ترین و راهبردی ترین پرسشی که در مورد « استقلال حرفه ای » هر رسانه با هر اسم و رسم مطرح می باشد شریان ها و منابع مالی آن می باشد .
بارها شده که در برخی از این تلویزیون ها و به طور مشخص « ایران اینترنشنال » ؛ مجریان و عوامل و میهمان های آن تلویزیون ، حاکمان جمهوری اسلامی ایران را مکررا به فقدان شفافیت و یا عدم پاسخ گویی مناسب و اقناع گرانه نسبت به مطالبات مردم متهم کرده اند اما هیچ گاه و در هیچ موردی ندیده ام که این تلویزیون برون مرزی به این مهم پاسخ دهد که بودجه این تلویزیون از کجا و چگونه تامین می شود ؟
مگر می شود یک فرد و یا نهاد دیگری را به چیزی متهم کند که خودش آلوده به آن باشد ؟
* این نشان می دهد که برنامه ریزان و و دست اندرکاران این تلویزیون فراگیر هنوز و هنوز با الفبای « سواد رسانه ای » و به ویژه اخلاق رسانه کاملا بیگانه اند و شوربختانه خودشان را به تغافل و تجاهل زده اند .
* بدون تردید امثال این رسانه در خط و مسیر « رسانه به عنوان رکن چهارم دموکراسی » نیستند و شاید بهتر باشد کارکرد و عملکرد آنان را به نوعی در « ستون پنجم » بیگانگان به عنوان ماشین شست و شوی مغزی جای داد .
رسانه ها با هر خط مشی و تفکر باید بدانند که عملکرد و مواضع آنان در حافظه ی تاریخی جامعه با وجود سیالیت ویژه در جامعه ایرانی خواهد ماند و چیزی نیست که به راحتی و یا سادگی قابل جبران و یا تغییر به ویژه برای بخش تحلیل گر و مطالبه گر آن باشد .
https://sedayemoallem.ir/بخشنامه-ها/item/25756-/شبکه-ایران-اینترنشنال-،-دموکراسی-و-رکن-پنجم-؟
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
17 Jun 2025 14:08
« مدیریت بحران فقط " تعطیل کردن " نیست ! دانش‌آموز ایرانی باید بیاموزد که بحران، بخشی از واقعیت جهان امروز است »
چرا وزارت آموزش و پرورش آزمون های مدارس را لغو کرد ؟
صدای معلم گزارش می کند ؛
* پرسش « صدای معلم » از وزارت آموزش و پرورش آن است که دلیل و یا دلایل ستاد عالی آزمون‌ها برای اتخاذ این تصمیم چه بوده است ؟
منظور از « شرایط موجود » دقیقا چیست ؟
* این در حالی است که سخنگوی قوه قضائیه اعلام کرده فرمانده کل قوا هنوز برای کشور شرایط جنگی اعلام نکرده‌اند .
آیا مدیریت بحران در چنین مواقعی فقط « تعطیل کردن » و « فرار از حل مساله » است ؟
آیا اتخاذ این گونه تصمیم ها به معنای پاک کردن صورت مساله مطابق معمول نیست در حالی که مدارس باید بر اساس ماموریت خود و به ویژه در چنین شرایطی ؛ آموزش را تعطیل نکنند و تامین امنیت روان را راهبرد اصلی خویش قرار دهند .
* در روزهای بحرانی، بیش از همیشه به عقلانیت در تصمیم گیری نیاز داریم.
تعطیلی مدارس شاید در ظاهر راهی برای حفظ امنیت باشد، اما در باطن، جامعه را از ستون اصلی آرامش و ثبات محروم می‌کند.
مدرسه فقط محل آموزش نیست؛ جایی است برای تمرین تحمل، قانون‌مداری و زیستن در شرایط دشوار .
* ما به نسلی نیاز داریم که در برابر فشار، پخته تر شود نه خاموش‌تر. بلوغ فکری، در پناه آموزش مداوم و هدایت‌شده شکل می‌گیرد، نه در انزوا و ترس .
* مدیریت بحران، یعنی تربیت انسان‌هایی که در دل ناآرامی، بتوانند آرام بمانند و درست عمل کنند. این دقیقاً همان کاری‌ست که مدرسه باید ادامه دهد .
مدارس ما باید محیطی برای آموزش مهارت‌هایی باشد که در دوران بحران ضروری‌اند: از مدیریت اضطراب گرفته تا آشنایی با اصول پناه‌گیری، کمک‌های اولیه و تصمیم‌گیری مسئولانه در شرایط غیرعادی.
* و اما در چنین شرایطی باید این پرسش مهم را از دست اندرکاران مطرح کرد که فلسفه ی آموزش درس هایی مانند « آمادگی دفاعی » با صرف بودجه و و زمان و نیروی انسانی چه بوده است ؟
متن کامل گزارش « صدای معلم » را در لینک زیر مطالعه فرمایید :
https://sedayemoallem.ir/دانش-آموز/item/25751-/چرا-وزارت-آموزش-و-پرورش-آزمون-های-مدارس-را-لغو-کرد-؟
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
15 Jun 2025 15:02
« این رفتارهای ضد اجتماعی نوجوانان که کم هم نیست خبر از فاجعه اجتماعی بزرگی می دهد که همچون کوه بزرگ یخ شناور در اقیانوس فقط قسمت کم آن قابل مشاهده است »
برای تربیت فرزندان شان وقت چندانی صرف نمی کنند ... مساله این است !
سیدکاظم موسوی جراحی
* بی شک بهمن فرزانه ها از بدو تولد مجرم به دنیا نیامده اند بلکه شخصیت ضد اجتماعی آنها تا حد زیادی در محیط خانواده و اجتماع و بدتر از همه تحت تاثیر بلای خانمان برانداز قرن 21 یعنی فضای بی در و پیکر مجازی پایه ریزی شده و می شود.
اینکه می گویم خانواده نه اینکه خدای ناکرده پدر و مادر و نزدیکان آنها مجرم بوده باشند ، نه ؛ فقط می توان گفت که خانواده ها متاسفانه به علل عدیده من جمله مشکلات فراوان زندگی یا باورها و اطلاعات ناقص در مورد تربیت کودکان و نوجوانان و درک ناقص از مفاهیمی مثل تفاوت های نسل زد با خودشان و ... برای تربیت فرزندان شان وقت چندانی صرف نمی کنند و بعضا تربیت کودک و نوجوان را صرفا در تامین خواست های بی چون و چرای او در تهیه خوراک و پوشاک خوب آن هم در رقابت و چشم و هم چشمی با دوستان و هم سن و سالان او می دانند.
* به راستی ؛
آیا والدین این نوجوانان متهم اصلی نیستند؟
همان ها که بر رفت وآمد و روابط فرزندان اشان ابدا اشرافی ندارند و یا اینکه فرزندشان با چه کسانی دوست و به چه اماکنی رفت وآمد دارند؛ برایشان خیلی مهم نیست.
* این موارد و موارد مشابه همه حاکی از سهل انگاری خانواده ها در کنترل روابط فرزندان شان دارد .
در ماجرای قتل امیر محمد خالقی نوشتم که بازسازی فرهنگی جامعه در حال حاضر از اوجب واجبات است و اکنون هم با وام گرفتن از مرحوم شریعتی می گویم :
« پدر ، مادر !
حالا دیگر؛ ما واقعا متهمیم! » .
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25736-/برای-تربیت-فرزندان-شان-وقت-چندانی-صرف-نمی-کنند-مساله-این-است
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
13 Jun 2025 15:32
در عصری که همه‌چیز را باید نشان داد، آیا می‌توان انسانی زیست؟
ارزش‌های انسانی در سایه " تورم معنا " و در وانمایی سلبریتی ها
محمد راعی/ معلم
* وقتی سلبریتی‌ها اتومبیلی چند میلیاردی را با پاپیون قرمز جلوی دوربین می‌برند و نامش را می‌گذارند تولد یا هدیه‌ی عاشقانه، چیزی فراتر از یک لحظه‌ی خصوصی یا سلیقه‌ی فردی در حال وقوع است. آنچه در این صحنه بازتاب می‌یابد، بخشی از نمایش ایدئولوژیک جامعه‌ی امروز ماست؛ جایی که «داشتن» جای «بودن» را گرفته و معنا، در بسته‌بندی لوکس کالاها دفن شده است. این تصاویر، حامل یک واقعیت نیستند؛ بلکه وانمایی‌اند، نسخه‌هایی دروغین و سطحی از معناهایی عمیق، که ژان بودریار درباره‌شان هشدار داده بود. آنچه دیده می‌شود، واقعیت نیست؛ چیزی‌ست که خود را به جای واقعیت جا زده: موفقیت در قالب خودرو، عشق در قامت پاپیون، و تولد در هیئت قیمت.
* مارکوزه به درستی می‌گفت انسان امروز، به انسان تک‌ساحتی بدل شده: موجودی که دیگر نمی‌اندیشد، فقط مصرف می‌کند. وقتی سلبریتی‌ها روابط انسانی را با اتومبیل‌های میلیاردی جشن می‌گیرند، در حقیقت، عشق و تولد را به زبان کالا ترجمه می‌کنند. این، نه فقط تهی‌کردن لحظه‌های انسانی است، بلکه بازتولید نوعی روان‌نژندی جمعی است که انسان‌ها را در دام قیاس، حسرت و رقابت بیمارگونه می‌اندازد.
* پیر بوردیو با دقتی خیره‌کننده نشان داد که سلطه در جهان امروز، دیگر از راه باتوم و سانسور نمی‌گذرد؛ بلکه از مسیر ذوق، سلیقه و زیبایی‌شناسی اعمال می‌شود. سبک لباس، برند ساعت، رنگ ماشین، لوکیشن تولد، همه ابزارهایی‌اند برای بازتولید نابرابری. اینها شکلی از «سرمایه نمادین»اند که طبقات بالا با آن سلطه‌ی نرم خود را تثبیت می‌کنند. سلبریتی‌ها وقتی سبک زندگی لاکچری خود را نمایش می‌دهند، عملاً نوعی فاصله‌گذاری طبقاتی را طبیعی جلوه می‌دهند؛ گویی ثروت، ذوق، موفقیت و «عشق درست» همه فقط در یک قالب مشخص اتفاق می‌افتد: قالبی که قیمت دارد، مارک دارد، و مهمتر از همه، دوربین دارد.
* نیچه زمانی گفت: «عصر نیهیلیسم، عصری است که در آن همه ارزش‌ها وارونه می‌شوند.» امروز ما دقیقاً در دل چنین عصری ایستاده‌ایم. ارزش‌ها نه با حذف، بلکه با تورمِ بازنمایی‌شان تهی می‌شوند. آن‌قدر درباره عشق و خوشبختی فریاد زده می‌شود که دیگر کسی باور نمی‌کند عشق هم می‌تواند آرام، کم‌خرج، بی‌پست، بی‌پاپیون و صادق باشد. این تورمِ معنا، خودش شکل تازه‌ای از نیهیلیسم است؛ نه پوچی ناشی از نبودِ ارزش، بلکه پوچی ناشی از ابتذال بیش‌از‌حدِ آنها.
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25734-/ارزش‌های-انسانی-در-سایه-تورم-معنا-و-در-وانمایی-سلبریتی-ها
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
12 Jun 2025 08:44
نقدی بر یک دیدگاه : از دانشگاه چه انتظاری می توان داشت؟
دکتر محمد نقی فراهانی / روانشناس شخصیت
گروه رسانه/
آن چه در زیر می آید ؛ نقدی بر یادداشت آقای بیت الله محمودی با عنوان : « دانشگاه ایرانی ؛ انسان دانشگاهی و درماندگی انسانی » است که در صدای معلم منتشر گردیده است .
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25732-/نقدی-بر-یک-دیدگاه-از-دانشگاه-چه-انتظاری-می-توان-داشت؟
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
11 Jun 2025 14:13
بیژن عبدالهی رئیس دانشگاه خوارزمی در گفت و شنود با " صدای معلم " :
" در گذشته نه چندان دور دانشگاه با مدیریت خرچنگی و ضد توسعه فدای برخی کوته فکری‌ها شده است ! "
گزارشگر : رضا قاسم پور / خبرنگار صدای معلم
* دکتر مقصود فراستخواه در مقدمه کتاب ارزشمند « دانشگاه خوارزمی در آینه تاریخ » می‌نویسد: تاریخ آموزش عالی در ایران بی‌تردید بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ معاصر این سرزمین کهن است که در عصر مدرن فراز و فرودهای بسیاری را از سر گذرانده است. بدون شک پیشینه دانشگاه خوارزمی در داستان دلکش اما پرتنش علم ورزی مدرن در ایران یک صد سال قبل تاکنون، نقشی برجسته دارد؛ از دارالمعلمین مرکزی گرفته تا دارالمعلمین عالی و دانشسرای عالی تا پیوستن به دانشگاه تهران و بعد جدایی از آن و تغییر نامش به دانشگاه تربیت معلم؛ همچنین تأکید بر نقش مأموریت گرایی آن در تربیت معلم و مولد بودن دانشگاه های تربیت معلم است.
با پیروزی انقلاب اسلامی نظم نوین جامعه علمی کشور عاملی برای استقلال مراکز ادواری این دانشگاه کهن شد و در نهایت با سیاست کلان کشور و عبور از نقش تربیت دبیر عملا به سوی دانشگاهی جامع پیش رفت. در راستای این توسعه در سال ۱۳۹۰ نام دانشگاه تربیت معلم به نام یکی از دانشمندان نام آور ایران زمین؛ یعنی « خوارزمی » تغییر پیدا کرد و...
* من روحیه تحول‌خواهی داشته و معتقد به تعامل درون و برون دانشگاهی هستم. آینده دانشگاه نباید فدای تصمیمات لحظه‌ای و احساسی شود. در انتخابات اخیر در سمت درست تاریخ (طرف تحول‌خواهی) بوده و معتقدم تحول‌خواهی را نباید به لقلقه زبانی تقلیل داد بلکه مشی اصلاح‌طلبی باید در رفتار افراد نمود داشته باشد.
برای پیشبرد امورات دانشگاه و خروج از آچمزهای پیدا و پنهان از هر گونه تعامل و مذاکره با مدیریت عالی استان، مجموعه شورا و شهرداری و سایر نهادهای مرتبط استقبال می‌کنیم.
https://sedayemoallem.ir/گزارش-گفت-گو/item/25730-/در-گذشته-نه-چندان-دور-دانشگاه-با-مدیریت-خرچنگی-و-ضد-توسعه-فدای-برخی-کوته-فکری‌ها-شده-است
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
08 Jun 2025 12:59
« دوران پرستش " مردم " به سر آمده است ! »
پاره کردن کتاب ها توسط دانش آموزان در حریم مدرسه و یادآوری برخی تناقضات دانش آموزان ایرانی در جامعه ایرانی
علی پورسلیمان/ روزنامه نگار و مدیر صدای معلم
« چیزی که مردم جهان سوم باید نجات دهند وطن شان نیست .
بلکه ابتدا باید خود را نجات دهند ؛ زیرا بیشتر آن ها در اعماق ناآگاهی و توهم دانایی قرار دارند » .
الهه حسین نژاد
* دانش آموزانی را نشان می دهند که رو به روی مدرسه کتاب های درسی خود را پاره کرده و غریو شادی سر می دهند .
هلهله ای بر پاست .
موزیکی نوستالژیک هم به آن اضافه کرده اند تا بیشتر مخاطب را تحت تاثیر قرار دهند .
* برخی و شاید بسیاری گمان کرده اند که چنین صحنه هایی برای نخستین بار است که در ایران اتفاق می افتد و آن را چماقی کرده و با پیش کشیدن چیزهایی مانند « آموزش ایدئولوژیک » بدون آن که معنای دقیق و علمی این نوع آموزش را بدانند ، یا کتابی و مقاله ای در مورد آن خوانده و یا تقریر کرده باشند ؛ به نظام آموزشی حمله کرده و حتی در موارد بسیاری این کنش دانش آموزان ایرانی را ستایش کرده اند .
* این جماعت کثیر و روز افزون ؛ طوری می گویند و می نویسند گویی خودشان هیچ سهم و مسئولیتی در شکل گیری و انسداد شریان های ارگانیسم پیکر آموزش نداشته اند و سعی می کنند با تکریم و ستایش « قربانی » هر چه بیش تر هیولای پوپولیسم را پَروارتر کنند و خود را دور از « سیبل نقد » جای دهند .
پیش از این هم دانش آموزان کتاب هایشان را « آتش » زده اند کاری که فقط در دوران هایی مانند استیلای مغول و یا در زمان معاصر در آلمان نازی مشاهده شده است .
* در جامعه ای که « کتاب » هم ردیف و هم تراز « ضایعات » دسته بندی شده و خرید و فروش می شود ؛ آیا به لحاظ منطقی می توان انتظار داشت که جامعه به عنوان یک کلان سیستم و دانش آموزانی که در آن تنفس می کنند ارزش و جایگاهی برای کتاب و نقش آن قائل باشند ؟
* کافی است فقط یک نفر مبادرت به انجام این کار کند .
پیش بینی مراحل بعدی این گونه کنش ها چندان دشوار نیست .
خاصیت جامعه ی ایرانی در چنین مواردی که بیشتر از نوع « اعتراض بی هدف » است آن است که به سرعت همچون جرقه داخل انبار کاه به همه بخش ها سرایت می کند .
و این همان خصیصه ی « تقلید » است .
وضعیت جامعه به گونه ای شده است که افراد مستقر در آن حتی اگر حقی هم متوجه آن ها نباشد و متخلف و متجاوز به حقوق دیگران هم باشند ؛ شروع به « اعتراض و غر زدن » می کنند . این جاست که به واقع می توان به وجه عریان « عقلانیت گریزی » در جامعه ی ایرانی پی برد و می توان آن را به نوعی رخنه و نفوذ « ناترازی عقل » در همه سطوح و حوزه ها بر شمرد .
* نکته ی قابل تامل در این کلیپ ، حضور و نظاره برخی اولیای دانش آموزان در مراسم پاره کردن کتاب هاست که البته مطابق انتظار ، نقش « تماشاچی » و یا در نهایت « فیلم بردار » را ایفا می کنند . اولیایی که بعضا به خاطر یک نمره و یا کسری از نمره بر سر معلمان آوار می شوند که مبادا معدل کارنامه دلبندان شان دچار افت و یا نوسان شود و آینده ی آنان به مخاطره بیفتد .
* ویدئوی منتشر شده تابلوی مدرسه ای را نشان می دهد که از نوع « هوشمند » است و یک مدرسه عادی دولتی نیست .
* به گواهی نتایج آزمون های نهایی و نیز آزمون های معتبر بین المللی مانند تیمز و پرلز ؛ دانش آموزان مشکلات و چالش های اساسی در مقوله ی « خواندن و نوشتن » و نیز فراگیری همان مطالب و محتوایی دارند که در کتاب های درسی آمده است .
از سوی دیگر ؛ در فراگیری و درونی کردن مهارت های شهروندی به ویژه مقولاتی مانند احترام به قانون و حقوق دیگران و نیز محیط زیست ، متاعی واقعا برای عرضه ندارند .
این دانش آموزان هنوز نمی دانند و یاد نگرفته اند که :
جای زباله درون سطل زباله است و نه خیابان و باغچه و جوی آب و طبیعت و...
* در آن کلیپ ؛ اتومبیل هایی مشاهده می شوند که توسط اولیای همین دانش آموزان یا در پیاده رو پارک شده اند و یا به صورت دوبله ( برای بردن این دانش آموزان از مدرسه پارک شده اند ) مخل آمد و شد شهروندان دیگر شده اند .
در واقع ؛
این دانش آموزان نه همان مطالب کتاب های پاره شده را درست یاد گرفته اند و نه مهارت های شهروندی در شیوه درست و مدنی اعتراض را .
* برای این نسل که از « آرمان گرایی » کاملا بی بهره است آن چه ارزشمند است رویکرد « لذت گرایی » محض و نگاه ابزاری به همه چیز و همه کس است .
متن کامل یادداشت را در « صدای معلم » و در لینک زیر مطالعه فرمایید :
https://sedayemoallem.ir/دانش-آموز/item/25727-/پاره-کردن-کتاب-ها-توسط-دانش-آموزان-در-حریم-مدرسه-و-یادآوری-برخی-تناقضات-دانش-آموزان-ایرانی-در-جامعه-ایرانی
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
07 Jun 2025 14:31
« رفتار انحرافی به میزان احترام مردم به آن قانون بستگی دارد »
" برچسب زنی " دردی بی درمان ؟!
مینو امامی
* نظریه پردازان نظریه برچسب زنی معتقدند؛ انحراف یک پدیده اجتماعی است و بر این باورند که کجروی‌های اجتماعی ناشی از عوامل روان‌شناختی یا زیست‌شناختی نیست، بلکه این جامعه است که هویت انحرافی را در افراد پدید می‌آورد. بسیاری از جامعه شناسان این نظریه معتقدند که گروه‌های اجتماعی قانون را به وجود می‌آورند و مشخص می‌کنند چه رفتاری و تحت چه شرایطی صورت پذیرد. وقتی قانون وضع گردید، فردی که آن را زیر پا گذارد و نتواند خود را با قوانین گروه سازگار کند، بیگانه یا اجنبی خوانده می‌شود.
"هاوارد بکر Howard Saul Becker " جامعه شناس آمریکایی؛ معتقد است چون قوانین را اجتماع می‌سازد و نقش‌ها به طور یکسان توسط افراد رعایت نمی‌شود پس نظریه برچسب، به وجود می‌آید. ممکن است کجروی‌ها در زمان‌ها و مکان‌های گوناگون به طور مختلفی تعریف شوند و حتی ممکن است دستهای از مردم قوانین را زیر پا بگذارند، اما کجرو خوانده نشوند.
* در مرحله انحراف اولیه، افراد از هنجارهای اجتماعی سر بر می‌تابند، ولی برچسب نمی‌خورند و خود را منحرف نمی‌دانند. و انحراف ثانوی وقتی رخ می‌دهد که رفتار انحرافی توسط افراد مهم دیگر مانند دوستان، والدین، کارفرمایان، مقامات، پلیس و... علنی و آشکار می‌گردد.
خطاکار در این مرحله با واقعه طوری رو به رو می‌شود که به اصطلاح " هارولد گارفینکل Harold Garfinkel " جامعه‌شناس آمریکایی و بنیان‌گذار نظریه روش‌شناسی مردمی؛ « مراسم بی‌آبرویی » نامیده می‌شود. در مراسم بی‌آبرویی، شخص محکوم به عمل انحرافی، سرزنش و مجازات می‌شود و برچسب‌هایی از قبیل کلاهبردار، دزد، ابله و... از دیگران دریافت می‌کند و بعد از دریافت این برچسب، شخص آگاهانه یا ناآگاهانه تصویر جدیدی از خود می‌سازد و رفتار مناسب با آن را شروع می‌کند.
بنابراین دومین کجروی، زمانی رخ می‌دهد که فرد برچسب خود را می‌پذیرد و خود را کجرو می‌پندارد.
* برچسب زدن، اعم از این که به خودمان یا دیگران نسبت داده شود، می‌تواند پیامدهای منفی زیادی بر سلامت روانی و اجتماعی افراد داشته باشد. از جمله: استرس مزمن، انزوای اجتماعی و طردشدگی، کاهش انگیزه و عملکرد، کاهش اعتماد به نفس به دلیل قضاوت نادرست، افزایش اضطراب ناشی از قضاوت‌های مداوم و ترویج تبعیض و قضاوت‌های ناعادلانه.
* درد بی درمانی که در فضای مجازی غوغا می کند و برخی از افراد در پشت نقاب « ناشناس » تمامی خشم، نفرت و انزجار خود را بر زیر اخبار، گزارشات، دل نوشته ها و موفقیت دیگران قی می کنند، برچسب زدن های بی محاباست. برچسب زدن در واقع برهم زننده روابط انسانی سالم برای داشتن آرامش و آسایش بیشتر است. افراد یا گروه هایی که به خود و یا دیگران برچسب می زنند هیچ کس را دوست ندارند و به افراد به عنوان انسان نمی نگرند. آنان با بلوای درون ذهن و وجود خود قصد دارند تا همه کس و همه جا را به آشوب و بی قاعدگی بکشانند. آنان مخالف نظم و نوع دوستی اند. ما با برچسب زدن ولو با عنوانی واقعی چون قاتل یا دزد، افراد را به انجام جرائم بیشتر محکوم می کنیم و با قرار گرفتن آنان در دانشگاهی به نام زندان، فرصت آموزش ضمن جرم او را خصوصا در سنین نوجوانی، بیشتر و بیشتر می کنیم.
* با برچسب زدن، تلاش و احتمال موفقیت دیگران را محدود و مسدود می سازیم تا نتوانند بهتر و برتر از ما باشند.
در واقع با کنترل از راه دور به انتقام خاموش دست می زنیم. فرد برچسب خورده انگشت نما می شود و از محافل رسمی و غیررسمی اجتماعی، دوری می جوید. او در دام ما بیشتر غوطه ور می شود و حقانیت صفت برچسب زده شده را با تمام توان به جا می آورد.
ما چون او را در خطا و گناه خود پایدار می کنیم پس تا همان اندازه و شاید بیشتر، گناهکاریم. در برچسب های خوب یا مثبت نیز خصوصا در قبال کودکان و نوجوانان از هر نوع افراط بپرهیزیم تا با تصور نیکی، زندگی او را بر باد ندهیم. تعریف بیش از حد یا خارج از قاعده نیز فرد را به سوی انحرافات اخلاقی، روانی و رفتاری، هدایت می کند.
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25724-/برچسب-زنی-دردی-بی-درمان-؟
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
صدای معلم
05 Jun 2025 15:23
« آیا این تشکل‌ها بازتاب صدای معلمان‌اند یا صدای مهارشده‌ی نظام اداری؟ »
نشست وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان با تشکل های فرهنگیان : آیا ساختاری پایدار برای مسیر " گفت و گو " طراحی می شود ؟
حجت اله طالبیان بروجنی
* نشست‌هایی از این جنس، می‌توانند فرصتی برای بازتاب دغدغه‌های بدنه‌ی آموزش و پرورش باشند؛ اگرچه ظاهراً برخی ترجیح می‌دهند این فرصت‌ها را به «تمرین ستایش» و «پیشنهادهای نرم» تقلیل دهند.
تکرار این نشست در بازه‌ای کوتاه، می‌تواند نشانه‌ای از یک چرخش سیاستی تلقی شود: از سیاست‌گذاری بر فراز بدنه به سیاست‌ورزی درون بدنه. این چرخش البته تازه آغاز شده و با چالش‌هایی از جنس مقاومت‌های نهادی، تداوم مداخلات بیرونی در انتصابات، و شکاف‌های فکری میان تشکل‌ها روبه‌روست.
* در کنار تأکید بر لزوم گفتمان‌سازی ملی درباره آموزش و پرورش، هشدارها درباره کمبود کلاس‌های درس در تهران، تأخیر در صدور کارت پایان خدمت نومعلمان و دغدغه‌هایی درباره انتصاب مدیران در مناطق و نواحی نیز نشان می‌دهد که این جلسات اگر بدون پشتوانه اجرایی بمانند، در معرض بی‌اثر شدن تدریجی هستند. در مقابل، اگر وزارت آموزش و پرورش بتواند با جسارت، بخشی از تصمیم‌سازی‌ها را به سازوکارهای جمعی واگذار کند و از تشکل‌ها به عنوان بازوی مشورتی واقعی بهره بگیرد، شاید نخستین گام‌های اصلاحی از دل همین جلسات به چشم آید.
* در این جلسه، شماری از تشکل‌ها از احقاق حقوق معلمان، اصلاح احکام تخلفات، پرداخت‌های حق‌التدریسی و تصویب اساسنامه صندوق ذخیره فرهنگیان قدردانی کردند. اما آنچه جای خالی‌اش به‌وضوح احساس شد، بیان صریح مطالبات اساسی بدنه فرهنگیان بود؛ از جمله تداوم حضور نیروهای منصوب دولت گذشته در سطوح مدیریتی، اعمال سلیقه در انتصابات، رویه‌های حراستی در استعلام‌ها، و فقدان شفافیت در فرآیندهای تصمیم‌سازی.
* آیا اراده‌ای برای نهادینه‌کردن این مسیر گفت‌وگو وجود دارد، یا این جلسات صرفاً به تداوم مناسبات نمادین با بدنه حرفه‌ای آموزش و پرورش منجر خواهد شد؟
تشکل‌هایی که خود را بازوان مشورتی وزارتخانه می‌دانند، نمی‌توانند در بزنگاه‌های تعیین‌کننده فقط به ستایش عملکردها یا ارائه پیشنهادهای نرم اکتفا کنند. بدنه معلمان از آنها انتظار دارد که در چنین فرصت‌هایی، ولو در قالبی محترمانه، صدای نقد حرفه‌ای نسبت به رویه‌های انحرافی در انتصابات، بی‌ثباتی تصمیمات، و استمرار نگاه امنیتی در لایه‌های اجرایی را به گوش وزیر برسانند.
* اگر این روند استمرار یابد و تشکل‌ها نیز نقش مطالبه‌گرانه‌ی خود را با شجاعت بیشتر ایفا کنند، شاید بتوان امید داشت که سیاست‌ورزی درون بدنه آموزش و پرورش جای سیاست‌گذاری بر فراز آن را بگیرد.
https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/25720-/نشست-وزیر-آموزش-و-پرورش-دولت-پزشکیان-با-تشکل-های-فرهنگیان-آیا-ساختاری-پایدار-برای-مسیر-گفت-و-گو-طراحی-می-شود-؟
https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw
Читать полностью…
4031