431
seymare weekly کانال رسمی هفته‌نامه‌ی منطقه‌ای سیمره اینستاگرام : seymare_ پیام‌نگار:seymare83@yahoo.com تارنما:www.seymare.com
پازوکی، کارشناس حوزه بودجه ایران:
🔹بودجه موسسه آقای مصباح در سال ۱۴۰۱ به میزان ۶۰۸ میلیارد ریال بوده و در سال ۱۴۰۳ به ۴ هزار و ۳۲۹ میلیارد ریال رسیده
🔹دانشگاه شریف ۱۲۰۰ میلیارد بودجه دارد و جامعه المصطفی ۱۷۰۰ میلیارد
🔹شریف چه بیرون می‌دهد و جامعه المصطفی و موسسه آقای مصباح چه بیرون می‌دهد
🔹بودجه جامعه المصطفی از ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ بیش از دو و نیم برابر افزوده شده/انتخاب
استاندار لرستان:
دولت پادگان ۰۷ خرم‌آباد را تملک میکند

استاندار لرستان گفت:«دولت همه‌ی زمین‌های پادگان ۰۷ خرم‌آباد را برای اجرای طرحی فاخر تعیین تکلیف و تملک میکند.»
سید سعید شاهرخی ظهر روز چهارشنبه(پانزدهم اسفند ماه جاری) در حاشیه‌ی شورای برنامه‌ریزی و توسعه‌ی لرستان، اظهار داشت: «دولت تمام اراضی پادگان ۰۷ خرم‌آباد را در راستای خواسته‌ی مردم و برای اجرای طرحی فاخر تملک میکند.»
وی از توافق نهایی با ارتش برای تملک کامل اراضی پادگان ۰۷ خرم‌آباد خبر داد و گفت: «در این محدوده، یک طرح فاخر و متناسب با تاریخ و جایگاه خرم‌آباد اجرا خواهد شد که علاوه بر حفظ هویت تاریخی، زمینه توسعه گردشگری و خدمات شهری را فراهم میکند.»
استاندار لرستان با اشاره به موقعیت ویژه این پادگان، توضیح داد: «وجود آثار تاریخی، چشم‌انداز منحصربه‌فرد و موقعیت جغرافیایی آن، ظرفیت بالایی برای توسعه‌ی گردشگری، میراث‌فرهنگی و خدمات عمومی شهری ایجاد کرده است، براین‌اساس، پس از رایزنی‌های انجام‌شده با مقامات ارشد ارتش، به توافق رسیدیم که حقوق ارتش محفوظ بماند و هم‌زمان دولت با همکاری وزارت راه و شهرسازی این اراضی را تملک کند تا هم حق ارتش ادا شود و هم خواسته و مطالبه ما و مردم برای بهره‌برداری از این مجموعه به شکلی مناسب صورت گیرد.»
شاهرخی، تأکید کرد: «هدف ما اجرای یک طرح فاخر و متناسب با تاریخ و جایگاه شهر خرم‌آباد در این محدوده است، این پروژه شاید زمان‌بر باشد، اما یک اقدام اساسی برای شهر، استان و حتا در سطح ملی خواهد بود، با قاطعیت این مسیر را دنبال خواهیم کرد تا این منطقه به فرصتی بزرگ برای توسعه و جذب گردشگران تبدیل شود.»
وی در بخش دیگری از سخنان خود، گفت:« در این نشست، ۱۷۰ میلیارد تومان به جهاد کشاورزی، ۱۱۰ میلیارد تومان به بهداشت، ۴۰ میلیارد تومان به گردشگری و ۱۸۰ میلیارد تومان به صنعت و معدن اختصاص یافت. این منابع از محل تبصره‌های قانونی تأمین شده و باعث تثبیت یا ایجاد اشتغال برای حدود هزار نفر خواهد شد.»
استاندار لرستان، ادامه داد: «علاوه بر اعتبارات استانی، در سطح ملی نیز پی‌گیری‌های مؤثری انجام شده است. دو بیمارستان خصوصی در خرم‌آباد و بروجرد که سال‌ها نیمه‌تمام مانده بودند، تسهیلات لازم را دریافت کردند تا ساخت آن‌ها تسریع شود.»
@seymareweekly
✅موانع توسعه در استان لرستان
✍️اردشیر گراوند/ سیمره
جامعه‌ی توسعه‌یافته جامعه‌ای است که در آن بستر مشروع موفق شدن انسان‌ها فراهم باشد. موفقیت شاخص‌های مشخص دارد.
– در سطح فردی؛ سلامت تن و روان؛ حداکثر امید به موفقیت، حداکثر امید به زندگی، حداقل افسردگی، حداقل اعتیاد، حداقل خودکشی؛
– در سطح خانوادگی؛ عمومیت بالای ازدواج در سن مناسب متناسب با ویژگی‌های فرهنگی اجتماعی کشور، فرزندان آوری در حد تامین نیروی انسانی مورد نیاز پایداری کشور، طلاق کم، خانواده پایدار و هم‌نشینی خانواده ها تا سه نسل بعد در محل تولد به منظور تشکیل سرمایه اجتماعی خرد؛
– در سطح اجتماعی؛ حداکثر سرمایه اجتماعی خرد، میانه و کلان، حداکثر یاریگری، حداکثر امنیت، حداکثر مشارکت، حداکثر نظارت، حداقل مهاجرت، حداقل پرونده‌های قضایی و حداقل مصادیق مجرمانه؛
ساختن هر آن‌چه ساختنی است، ایجاد هر آن‌چه ایجاد کردنی است، نوشتن آن‌چه نوشتنی است، استقرار هر آن‌چه مستقر کردنی است به‌منظور سلامت انسان، خانواده و جامعه است. آن‌ها همه ابزارند نه هدف. هدف انسان است و جامعه‌ای توسعه خواهد یافت که همه‌ی انسان‌های آن جامعه هدفشان سعادت یک‌دیگر باشد در غیر این‌صورت اطلاق واژه‌ی توسعه‌یافته برای کشوری که تمام این زیرساخت‌های مستقر را داشته باشد و انسان ناسالم را میزبانی کند مغلطه تاجران و پیمانکارانی است که ملت را به گروگان منافع خود گرفته‌اند و چنین جامعه‌ای اضمحلالش حتمی است.
در کشور ما عموماً و در استان لرستان خصوصاً تامین زیرساخت‌های توسعه به پوشش حداکثری خود رسیده است، پوشش راه، پوشش ارتباطات، پوشش برق، پوشش آب، پوشش مراکر بهداشتی و درمانی، پوشش فضاهای آموزشی، پوشش فضاهای ورزشی، پوشش گاز به حداکثر ممکن خود رسیده است اما چرا کشور و استانی لبریز از ناکامی‌های انسان را شاهدیم؟
کشاورزی، صنعت و خدمات از جمله تولیدات نفت، گاز و پتروشیمی، صنایع و معادن، ترابری هوا، زمین، دریا و هرآن‌چه به قصد ایجاد آن‌ها انجام شود و نتایجش برای انسان نباشد باری بر دوش انسان خواهد شد که خود در زمان مقتضی باعث عقب ماندگی مضاعف خواهد شد.
هر جامعه‌ای یک بسته موانع مشترک برای توسعه یا عدم توسعه دارد و آن‌چه بین همه جوامع توسعه‌نایافته مشترک است «توسعه‌ای نیاندیشیدن» انسان‌های آن جامعه است. هر گاه انسان‌های یک جامعه به این یقین نرسند که خیر فردی در خیر جمعی نهفته است امکان توسعه از بین رفته است. همین انسان‌ها قوانین و مقرراتی وضع خواهند کرد که مانع باشد تا رافع، همین انسان‌ها نهادهایی را مستقر خواهند کرد که مانع باشند، همین انسان‌ها وقتی مجهز به آن قوانین شدند و بر این نهادها تسلط پیدا کردند و قدرت ساختاری گرفتند مانع هم‌دیگر می‌شوند. ذهن توسعه‌نایافته در پی تسلط بر دیگران است و اندیشه تعاملی ندارد و این انسان توسعه‌نایافته همواره از منشأ محدودیت‌های پیشین زندگی رنج می‌برد و برای کنار زدن محدودیت‌های پیشین خود انسان‌های اطرافش را کنار می‌زند و این بدترین خطای انسان‌هاست که نمی‌گذارد او از چنته‌ی عقب‌ماندگی خارج شود. محدودیت‌های پیشین به سبک معیشت پیشین مرتبط است، من همواره معتقدم جامعه عشایری چون راه‌های طولانی در پیش داشته‌اند، سرد و گرمی روزگار را چشیده‌اند و تنوع چشم‌انداز را تجربه کرده‌اند و انسان‌های متنوع و شرایط متنوع را شناخته‌اند و بر سر دسترسی به شرایط بهتر جنگیده‌اند و در تعامل با طبیعت، انسان و حیات جانوری زیسته‌اند، گذرشان به توسعه‌ی جامعه مدرن راحت‌تر است تا جامعه‌ی روستایی دامدار و زارعی که دچار محدودیت در مالکیت بر زمین، مرتع، آب و دارایی بوده است و در چنته «تصور خیرمحدود» هم گرفتار آمده است. این جامعه در تخریب هم‌دیگر پیشتازند و انجام هرگونه یاریگری فقط در روزگار گرفتاریست. این افراد قوانین مانع می‌نویسند و در تفسیر قوانین وجه مانعش را خواهند دید و در مقام اجرا مانع می‌تراشند و به این دلیل که در خانواده‌های محدود زیسته اند باید مانع ورود هر کس به منافع محدود می‌شده‌اند. از مانع شدن لذت می‌برند و از آنی احساس قدرت می‌کنند. بدتر اینکه تا هر اقدام توسعه‌ای مستقیماً و بی‌واسطه منافعی برای ایشان نداشته باشد، انجام نخواهد شد و به‌خاطرهمین است رشوه و ارتشا در جامعه جاری شده است و تملق تعلق خاطر اینان شده‌است و تفاخر فخر خاندان مجریان می‌شود و بدون جایگاه‌های حقوقی دچار افسردگی می‌شوند. این قشر از انسان‌ها اساساً توان تحلیل منافع آتی و با واسطه را ندارند پس نهادهای دیرپای کشور را به تصرف منافع آنی خود در می‌آورند تا دیرپا بودن توسعه همین‌جا و در درگاه همین نهادهایی که برای توسعه مستقر شده‌اند، زمین‌گر شود. به همین خاطر گره‌گشایی از اینان بر نمی‌آید
متن کامل این یادداشت را در تارنمای آوای سیمره بخوانید: 👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27807
🔵توسعه‌ی لرستان در دام فقر و درماندگی
✍️دکتر مجتبا ترکارانی/ سیمره
در تاریخ توسعه دیده‌ایم جوامعی که سالیان سال با توسعه‌نیافتگی و فقر دست و پنجه نرم کرده‌اند و راه برون‌رفتی از آن را متصور نیستند؛ در وضعیتی گرفتار شده‌اند که در دیدگاه‌های اقتصادی و اجتماعی از آن به‌عنوان وضعیت «تعادل در سطح پایین» یا «دام فقر» ویا «چرخه‌ی معیوب» و یا مدار «توسعه‌نیافتگی» یاد می‌شود.
این مفاهیم نام برده شده البته از جهاتی باهم متفاوت هستند، یعنی چنین نیست که جامعه لزوماً همیشه در حال تعادل و ایستا باشند بلکه پویاست و این پویایی ممکن است گاهی رو به‌جلو ولو با سرعت کم و یا زمان‌های طولانی‌تری رو به عقب و در حال انحطاط باشند. بنابراین آن‌چه که در نگاه به توسعه در جوامعی چون لرستان می‌توان گفت این است: ما در زمان‌هایی نه فقط با یک روند تکاملی و با بازخوردهای مثبت روبه‌رو نیستیم و یا حداقل با تعادل در سطح پایین و ایستا مواجه نیستیم بلکه زمان‌های زیادی با یک چرخه‌ی معیوب با بازخوردهای منفی روبه‌رو شده‌ایم که ما را رو به جای تکامل به سمت انحطاط پیش برده است. در این جاست که این سوال پرسیده می‌شود که چرا ما در مسیر زمان به سوی پیش‌رفت گام برنداشته، بلکه از دیگران عقب مانده‌ایم و حتا میل به انحطاط هم داریم.
در دیدگاه‌های توسعه مفهومی به نام دام یا تله مطرح می‌شود که در مسیر توسعه بعضی از جوامع قرار می گیرد و از آن‌ها قدرت خروج از این وضعیت توسعه‌نیافتگی را می‌گیرد.
«دام» به وضعیتی اشاره دارد که یک سیستم یا موجود زنده در آن گرفتار می‌شود و باز کردن هر گره با گره‌های بعدی مواجه می‌شود به‌طوری‌که برای رهایی از این دام و خروج از این وضعیت نیاز به کار جدی و بنیانی وجود دارد. بنابراین در این یادداشت به توسعه‌ی لرستان از این جهت می‌پردازیم که چنین دام‌هایی را شناسایی و در پایان نیز به راه‌بردهایی برای خروج اشاره شود.
۱-دام فقر گسترده: این جوامع به‌خاطر محدودیت منابع، وجود جمعیت بالا، ناامنی اجتماعی، سیاسی و انزوای جغرافیایی با عدم انباشت سرمایه مواجه بوده و تاکنون نیز گرفتار فقر گسترده بوده و در گذار از نظم ایلی به نظم مدرن امروزی نتوانسته خود را سازگار و این فقر را کمتر نماید.
به شکلی که افرادی که در نظم قدیم از وضعیت متعادلی ولو در سطح پایین برخودار بوده و دارای خرده دامی یا ملکی و یا منزلتی بودند درگذر به نظم جدید توسعه‌ای این سرمایه سنتی را از دست داده و با سکنا گزیدن در شهر نتوانستند سرمایه‌های مخصوص جامعه مدرن را کسب و به‌صورت حاشینه‌نشینان جامعه مدرن امروز درآمده و فقیر شده‌اند. بنابراین این فقر در شکل‌های مختلف تداوم یافته است. حتا به‌رغم تحرکی که در بعضی از اقشار جامعه و فرزندان آن‌ها درخروج از فقر وجود داشته و سطح خدمات اجتماعی هم افزایش یافته است ولی هنوز سهم بالایی از جامعه به صورت نسبی و مطلق درگیر فقر هستند. بدین‌روی این فقر گسترده می‌تواند مانعی در مقابل توسعه باشد و هرگونه برنامه‌ریزی برای توسعه را با مشکل مواجه کند. از این رو فقر یک دام جدی به‌شمار می‌رود.
۲- دام بی‌کاری بالا: این معضل هم یکی از معضلات عمده‌ی لرستان است که باعث ایجاد دامی بر سر مسیر توسعه شده است. این بی‌کاری نه فقط باعث هجوم شدید جوانان و افراد صاحب نفوذ با هر وسیله ممکن به سمت ادارات دولتی شده بلکه کاهش کیفیت نظام بورکراسی اداری را نیز موجب شده و کارایی و بهره‌وری بخش اداری و خصوصی در استان را کاهش داده و بسیاری از ادارات و سازمان‌ها از مشکل مازاد نیروی انسانی بی‌کیفیت در رنج هستند. نبود ظرفیت سازمانی در بخش دولتی و غیردولتی و بخش خصوصی برای جذب جوانان همراه با کسب آسان مدارک تحصیلی از دانشگاه‌های بی‌کیفیت فضایی را به‌وجود آورده که افراد کم‌توان با رابطه‌های سیاسی و قبیله‌ای جذب شده و افراد توان‌مند ولی بدون رابطه، بی‌کار مانده و مجبور به مهاجرت و یا انزوا و افسردگی می‌شوند و این وضعیت در کاهش سطح کیفیت بورکراسی استان بسیار مؤثر است. لذا این نوع وضعیت نیروی انسانی با کاهش کیفیت بورکراسی هر نوع توسعه‌ای را با مشکل مواجه میکند و دام عمده‌ای محسوب می‌شود.
🌐متن کامل این یادداشت را در تارنمای آوای سیمره بخوانید: 👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27805
سیمره‌ی ۷۶۳ جاری شد…

هفت‌صدو‌شصت‌‌وسومین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی منطقه‌ای سیمره، روز یک‌‌‌شنبه 12 اسفندماه (1403) به صاحب‌امتیازی سودابه آزادگان و مدیرمسئولی کیانوش رستمی، چاپ شد و روی پیش‌خوان دکه‌های مطبوعاتی قرار گرفت.
به گزارش آوای سیمره؛ این شماره در بردارنده‌ی مطالب و مقالات متنوعی است از جمله:
*تیتریک:
– دکتر کزازي: ايران هرگز پايان‌پذير نيست/ گروه خبر و گزارش
*سرمقاله:
– چرا فردوسي و شاه‌نامه را بايد ارج گذاشت؟ (براي پير شاه‌نامه‌خواني؛ ابوالقاسم دهقاني) کیانوش رستمی
*یادداشت‌ها:
-چشم‌انداز شش‌ماهه اقتصاد ايران: سه سناريوي محتمل/دکتر حسین سلاح‌ورزی
-وقتي تشت تحقير از بام بيفتد! /ماشا اکبری
-دلم شکست از اين بداخلاقي‌ها / زمان شهاوند
-جناب آقاي رييس جمهور!! مردم منتظر اجراي «وعده‌هاي صادق» شما هستند/ محسن یوسف‌وند
-شرافت کاسبي در زمانه‌ي تورم و بحران اقتصادي / جعفر ساکی
*مقاله:
– خاستگاه و ريشه‌ي زبان‌هاي زاگرسي/ بخش دوم/ دکتر کامین عالی‌پور
*لرستان‌پژوهی:
-مستندنگاري ماجراهاي من و سياست/ فصل دوم/ بخش ۸۰ / فصل دوم/ بخش ۷۹ جعبه سیاه خرم‌آباد(۳)/ علی‌گودرزیان
-بررسی ریشه‌ی زبان‌زد لری «گِدن بِئيري موشتيه، وِلِش کِني دَشتيَه» (شکم را جمع کني اندازهي يک مشت است، ولش کني، اندازهي يک دشت) /هوشنگ جودکی
*اخبار:
-به ميزباني دانشگاه لرستان؛ برگزيدگان سومين جايزه ملي «نقد زرين» تجليل شدند
– باحضور دکتر کزازي؛ کنگره‌ي ملي «گوهر گيتي» در بروجرد برگزار شد
– پيروزي خيبر در برابر آلومينيوم اراک
-شکست ذوب‌آهن از بانوان خيبر
-نمايشگاه خوش‌نويسي در خرم‌آباد
– و…
@seymareweekly
✅نگاهی به شعر ملاقات اثر سولمازنصرآبادی
✍️مرضیه رشیدپورکیمیا
ملاقات/ امشب قرار است به دیدار پُل برویم/ من نزدیک‌بینی‌ام را می‌آورم
تو دوربینیات را
با سربندی که بوی اندام علف می‌دهد
دویدن در حواسِ پرت راه پله
با توری آغشته به بال کلمات
امشب قرار است باربی کیو شاعر بشود
سر برود پشت بام از چشم‌غره قفس
و ماه
نقش سفیدترین گل را بازی کند
که روی ساعت نَه و نَه دقیقه
صورت شعر را معطر میکند
سولمازنصرآبادی
شعر «ملاقات» چون نسیمی است که از دل طبیعت می‌وزد و در لایه‌های مختلف احساسات انسانی، هم‌چون آبشاری به آرامی به دل می‌نشیند. هر سطر از این اثر نه تنها به تجربیات انسانی پرداخته، بلکه به نوعی در پی شکافتن و آشکار ساختن لایه‌های پنهان از حقیقت‌های جاودانه است. این شعر تلفیقی است از استعارات کهن و نوآورانه که به‌طوری شگفت، معنای حقیقت را در ساختار کلمات می‌گنجاند و نه تنها جهان را در محدوده‌های روزمره بررسی میکند، بلکه از طریق واژه‌ها و تصاویر، دنیای ماورای این جهان را نیز پیش چشم مخاطب قرار می‌دهد.
ابتدای شعر با اشاره به «پُل»، که به‌طور استعاری به اتصال میان دو دنیای متفاوت اشاره دارد، مفهومی عمیق و فلسفی را مطرح می سازد. این پُل می‌تواند نماد ارتباط میان دنیاهای مختلف، درونی و بیرونی باشد، همان‌طور که در آثار فیلسوفان قدیمی نظیر پلاتون یا آگوستین آمده است، جایی که انسان به‌دنبال اتصال به «عالم بالا» و شناخت حقیقت است. این «پُل» نه تنها فاصله‌های فیزیکی بلکه فاصله‌های فکری و روحی را نیز پوشش می‌دهد.
در سطر «من نزدیک‌بینی‌ام را می‌آورم / تو دوربینیات را»، شاعر تفاوت دیدگاه‌ها را به‌طور ظریف و با بیانی فلسفی به تصویر می‌کشد. «نزدیک‌بینی» و «دوربینی» استعاره‌هایی هستند برای دو نوع نگاه: یکی نگاه حسی، سطحی و محدود، و دیگری نگاه عمیق، فلسفی و دوراندیش. این تمایز در نگاه انسان‌ها به حقیقت در بسیاری از آثار شاعران و فیلسوفان دیده می‌شود. به یاد می‌آورم که «فلسفه‌های هراکلیتوس» همواره بر تضاد و توازن میان دو دیدگاه تاکید می‌کرد. هراکلیتوس در این باره گفته بود: «نمی‌توان دو بار در یک رودخانه قدم گذاشت»، زیرا هر لحظه، دچار تغییر و تحول است. نگاه نصرآبادی به این تفاوت، به مفهوم وجودی ما در این جهان اشاره دارد.
سطر بعدی: «با سربندی که بوی اندام علف می‌دهد»، تصویر تازه‌ای از پیوند انسان با طبیعت خلق میکند. این سربند که بوی «علف» می‌دهد، به گمان من اشاره‌ای است به بازگشت به اصل، به جوهره‌ی طبیعی خود، جایی که هنوز انسان از خود بیگانه نگشته، این بوی «علف» می‌تواند نمادی از طبیعت انسانی و ریشه‌های درونی باشد که همواره در آن جوششی از زندگی در جریان است. تصویر مد نظر، یادآور اشعار رابرت فراست شاعر مشهور آمریکایی است که در بسیاری از آثارش به رابطه‌ی انسان و طبیعت پرداخته و پیوسته از دنیای طبیعی به‌عنوان یک مرجع برای درک وجود انسان بهره برده ست.
متن کامل این یادداشت را در تارنمای آوای سیمره بخوانید:
👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27708
✅تلاقی قانون و جامعه؛ چرا رویکرد تک‌بعدی به جرم کارساز نیست؟
✍️#دکتر_مجتبا_ترکارانی_سیمره
قتل دانشجوی جوان دانشگاه تهران توسط سارقان، موج‌های مختلفی از احساسات، تحلیل‌ها و موضع‌گیری‌ها را به همراه داشته است. وجه تراژیک این حادثه آن‌جا بود که این جوان، از یک روستای محروم در منطقه‌ای توسعه‌نیافته نظیر خراسان جنوبی، با هزاران امید و آرزو به دانشگاه تهران آمده بود.
اما در نخستین روز کاری خود در کنار تحصیل، در مجاورت کوی دانشگاه، در مواجهه با سارقان موتورسوار که قصد سرقت لپ‌تاپ و گوشی‌اش را داشتند، زخمی شد و پس از انتقال به بیمارستان، جان باخت. این حادثه، به‌طور طبیعی واکنش احساسی شدید عمومی، هم‌دردی با خانواده قربانی و انزجار از قاتل و سارقان را در پی داشت و تقاضا برای مجازات شدید آنان را نزد مردم تقویت کرد. در کنار واکنش‌های عمومی، مسئولان نیز بر پی‌گیری سریع و قاطع این موضوع، شناسایی، دستگیری و مجازات عاملان تأکید کردند. از سوی دیگر، صاحب‌نظران اجتماعی، اعم از جامعه‌شناسان و جرم‌شناسان، با تأکید بر زمینه‌های اجتماعی جرم و شرایط اقتصادی و اجتماعی ایران که بسیاری از جرایم را تسهیل میکند، بر این باورند که قاتل و مقتول هر دو قربانی بحران‌های اجتماعی و انعکاسی از شرایط موجود هستند. چنین دیدگاهی بر این باور است که تنها از طریق بهبود شرایط اجتماعی می‌توان امید به کاهش این نوع جرایم داشت.
این حادثه ما را با یک پرسش کلیدی مواجه میکند: چگونه روی‌کردهای مختلف اخلاقی، قضایی، اجتماعی و روان‌شناختی به این پدیده نگاه می‌کنند و چگونه می‌توان این نگاه‌ها را با یک‌دیگر ترکیب کرد؟
۱- رویکرد جامعه‌شناختی: این رویکرد جرم را در بستر عوامل ساختاری نظیر فقر، نابرابری، تبعیض و فساد تحلیل میکند و معتقد است که این عوامل زمینه‌ساز ارتکاب جرم و قربانی شدن افراد هستند. در چنین دیدگاهی، مجرم و قربانی، هر دو به‌نوعی قربانی شرایط اجتماعی محسوب می‌شوند. این رویکرد گاهی به بررسی شرایطی می‌پردازد که افراد را در معرض مشکلاتی نظیر قربانی شدن قرار می‌دهد، اما ممکن است از طرفی به «سرزنش قربانی» نیز تعبیر شود.
۲- رویکرد حقوقی و قضایی: این رویکرد به جرم از منظر نقض قوانین مدون نگاه میکند که توسط قانون‌گذار جرم‌انگاری شده‌اند. جرم یک عمل غیرقانونی است که فرد مرتکب آن باید مطابق قانون دستگیر و مجازات شود. این دیدگاه بر برقراری نظم اجتماعی و عدالت تنبیهی تأکید دارد و وظیفه نهادهای حقوقی و قضایی را عمدتاً اجرای قانون و تعیین مجازات می‌داند بدون آنکه لزوماً به چرایی بروز جرم توجه داشته باشد.
۳- رویکرد اخلاقی: این نگاه با قضاوت ارزشی و عاطفی نسبت به پدیده جرم، خواهان اعمال شدیدترین مجازات علیه مجرمان است. در این رویکرد، مسائل پیچیده‌ی اجتماعی و چندبعدی جرم کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. تمرکز اصلی آن بر احیای وجدان جمعی جامعه و همدلی با خانواده قربانی است و هدف آن تسکین درد انسان‌ها با اجرای سریع عدالت به معنای مجازات خطاکاران است.
۴-رویکرد روان‌شناختی: این رویکرد جرم را از منظر رفتارهای فردی و عوامل ذهنی تحلیل میکند و آن را ناشی از اختلالات روانی، ویژگی‌های شخصیتی، الگوهای یادگیری نادرست، فرآیندهای ذهنی ناقص و انگیزه‌های ناخودآگاه می‌داند. از دیدگاه روان‌شناختی، عواملی نظیر عدم حرفه‌ای بودن سارقان، اختلالات شخصیت ضداجتماعی آنان و یا حتا توصیه‌هایی مانند عدم مقاومت قربانیان در برابر سارقان، مبتنی بر تحلیل این مسائل هستند.
هیچ‌یک از این رویکردها به‌تنهایی برای تحلیل و ارائه راه‌حل در رابطه با جرم کافی نیستند. زیرا هر رویکرد تمرکز خاصی داشته و به جنبه‌های مختلفی از پدیده جرم می‌پردازد. اما ترکیب و تعامل این رویکردها می‌تواند به ایجاد یک نگرش جامع و چندبعدی کمک کند. برای دست‌یابی به راه‌کارهای مؤثر، می‌توان از تعامل رویکردها در سطوح مختلف بهره جست:
🌐متن کامل این یادداشت را در تارنمای آوای سیمره بخوانید:
👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27706
سیمره‌ی ۷۶۲ جاری شد…

هفت‌صدو‌شصت‌‌ودومین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی منطقه‌ای سیمره، روز چهارشنبه 8 اسفندماه (1403) به صاحب‌امتیازی سودابه آزادگان و مدیرمسئولی کیانوش رستمی، چاپ شد و روی پیش‌خوان دکه‌های مطبوعاتی قرار گرفت.
به گزارش آوای سیمره؛ این شماره در بردارنده‌ی مطالب و مقالات متنوعی است از جمله:
*تیتریک:
– حضور ۷۰ صادرکننده‌ي لرستاني در همايش تجاري با عراق و تاجيکستان/عراق جزو پنج شريک تجاري ايران است/ گروه خبر و گزارش
*سرمقاله:
– چرا زبان مادري را بايد پاس داشت؟/ کیانوش رستمی
*یادداشت‌ها:
-ممتاز در حرف، خاموش در عمل /دکتر حسین سلاح‌ورزی
– قهرمان‌ها هم مي‌ميرند! /ماشا اکبری
– چه داستان غم‌انگيزي! / زمان شهاوند
– بهارْ در يک‌قدمي / سلمان احمدوند
-مونتاژ در ايران/ دکتر سهراب‌دل‌انگیزان
-عروسي‌ها و اقتصادِ بيمارِ خانواده‌ها/ ولی آزادبخت
-نقدي بر انجمن‌هاي شعر و نويسندگي/ مهرعلی شرفی
-خودکشي آسيبي چند وجهي / احمد لطفی
-ميراث‌بان پير و کهنه‌کار / دکتر عطا حسن‌پور
-تاملي در نوشته‌ي «زنان زميني، مردان مريخي» / احمد میری
-سقوط اين سنگ‌ها در مسير راه «سر آسان» فاجعه‌بار است/ حاجیعلی شرفی
-زبان شيرين لکي را فراموش نکنيم / دکتر زهرا نجاتی
-يعقوب ليث صفار و پيدايش خط پارسي/ مراد محمودی چگنی
*مقاله:
– خاستگاه و ريشه‌ي زبان‌هاي زاگرسي/ بخش نخست/ دکتر کامین عالی‌پور
-نکاتي در باب: تعريف «توسعه‌ي پايدار»، برخي موانع آن در لرستان و راه‌هاي برون‌رفت/ ابراهیم موسوی‌نژاد
*طنز:
– کارتون سیمره/ یاسر دلفان
-انشای هفته(خواب)/ صافی لرستانی
-خودروسازي و ژانرهاي مختلف سينمايي! / وحید حاج‌سعیدی
*شعر پارسی:
-دکتر نصرت‌الله مسعودی/ اکبر رشنو/ دکتر فتح‌الله شفیع‌زاده/ مرتضا خدایگان/
*بومی‌سرود:
-مجتبا رومانی
*لرستان‌پژوهی:
-مستندنگاري ماجراهاي من و سياست/ فصل دوم/ بخش ۷۹ / فصل دوم/ بخش ۷۹ غائله‌ي خرم‌آباد(۲)/ علی‌گودرزیان
*گزارش و گفت‌وگو:
-رييس سازمان شيلات کشور: لرستان يکي از استان‌هاي پيش‌رو در صنعت آبزي‌پروري است
*اخبار:
-«آقاي خاص هنر، شاعر درد و فرهنگي فروتن» استاد عبدالرضا فريدزاده درگذشت
-هافبک خيبر: به دنبال کسب ۳ امتياز مقابل آلومينيوم هستيم
-فرماندار کوهدشت: توسعه‌ي عدالت آموزشي در کوهدشت به فراموشي سپرده شده است
-معاون پژوهش دانشگاه لرستان منصوب شد
-نايب رييس اتاق بازرگاني ناصريه استان ذي‌قار عراق: تجار ايراني را به بازرگانان عراقي معرفي خواهيم کرد
-رييس اتاق بازرگاني ولايت ختلان تاجيکستان: ما در ايران هيچ‌گاه احساس غربت و بيگانگي نمي‌کنيم
-پس از سه روز جست‌وجو؛ ۲ کوهنورد مفقودشده در «اشترانکوه» پيدا شدند
@seymareweekl
باحضور دکتر کزازی؛
کنگره‌ی ملی «گوهر گیتی» در بروجرد برگزار شد

گنگره‌ی ملی «گوهر گیتی» با رویکرد پاس‌داشت زبان و ادب پارسی و بزرگ‌داشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، ساعت ۱۵ تا ۱۹ عصر روز سه‌شنبه ۷ اسفندماه ۱۴۰۳، به همت انجمن ادبی دکتر زرین‌کوب، در اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان بروجرد برگزار شد.
سخن‌ران و مهمان ویژه‌ی این کنگره، دکتر«میر جلال‌الدین کزازی» استاد دانشگاه، شاعر، نویسنده، مترجم، شاهنامه‌پژوه و از چهره‌های ماندگار فرهنگ و ادب ایران، بود.
اجرای موسیقی، اجرای نمایش، رونمایی کتاب و سخن‌رانی استاد میرجلال‌الدین کزازی ا موضوع ریشه‌یابی نام بروجرد که به نظر وی به معنای شهر «تیزهوشان» است و هم‌چنین مقایسه‌ای اجمالی بین شاه‌نامه‌ی فردوسی و ایلیاد و اودیسه یونان باستان، از موضوعات سخنان استاد در این آیین بود.
هم‌چنین در این آیین به شماری از استادان زبان و ادب پارسی کشور، لوح سپاس و هدایایی اهدا شد.
گفتنی است، تمام امورات و هزینه‌های این آیین ملی، به همت و کوشش اعضای انجمن و مردم دوست‌دار ادب و هنر تأمین شد و هیچ ارگان یا سازمان دولتی در این مهم همکاری و همراهی نداشتند.!
نویسنده : زانا کردستانی | سرچشمه : آوای سیمره
@srymareweekly
سیمره‌ی ۷۶۴ جاری شد…

هفت‌صدو‌شصت‌‌وچهارمین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی منطقه‌ای سیمره، روز پنج‌شنبه 16 اسفندماه (1403) به صاحب‌امتیازی سودابه آزادگان و مدیرمسئولی کیانوش رستمی، چاپ شد و روی پیش‌خوان دکه‌های مطبوعاتی قرار گرفت.
به گزارش آوای سیمره؛ این شماره در بردارنده‌ی مطالب و مقالات متنوعی است از جمله:
*تیتریک:
-گره کور لرستان در مسير گشايش!/ تملک پادگان ۰۷ به دولت سپرده شد/ طرحي فاخر يا فاخرنمايي؟ / گروه خبر و گزارش
*سرمقاله:
– مجلس و مردم: شکاف تصميم‌گيري /دکتر مجتبا ترکارانی
*یادداشت‌ها:
-کارگران، نبض اقتصاد رو به زوال /دکتر حسین سلاح‌ورزی
-سياهي‌هاي سياست / ماشا اکبری
-نمايندگان لرستان و طرح رفع ممنوعيت سرمايه‌گذاري دولتي / علی گودرزیان
-نگاهي ازمنظر مهاجرت‌ستيزي! / حاجیعلی شرفی
-سهرابِ شاه‌نامه: انقلابيِ ساده‌نگرِ سطحيِ فاجعه‌پرور! / دکتر مرتضا ادیب
-رويارويي دو رييس‌جمهور و عبرت از دنياي سياست / احمد میری
-بلوطِ شکسته، شاخه‌هاي شعر(نگاهي به تکاپوي ادبي شاعري که ويلچر را به بال پرواز تبديل کرد)/ شهناز شهبازی
-ناترازي سيب زميني و سران قوا / فرشاد قوشچی
*مقاله:
– خاستگاه و ريشه‌ي زبان‌هاي زاگرسي/ بخش سوم و پایانی/ دکتر کامین عالی‌پور
*طنز:
-عمقِ استراتژيکِ گودال / دکتر نصرت‌الله مسعودی
-حقوق نجومي و گردوهاي باغ بخش خصوصي! / وحید حاج‌سعیدی
*شعر:
مظفر فروغی
*گزارش:
مدير بيمه دي لرستان: بيمه دي از تاثيرگذارترين شرکت‌هاي بيمه‌ا‌ي کشور است
*اخبار:
– استاندار لرستان در جمع اصلاح‌طلبان: مطالبات ما بايد در راستاي ارتقاي زندگي مردم باشد/تاکيد بر ضرورت تغيير وضعيت استان
-انتقاد نماينده‌ي ولي‌فقيه؛ از جذب غيرقانوني نيرو در ادارات لرستان
-مديرعامل آب منطقه‌اي لرستان مطرح کرد؛ خطر خشک‌سالي براي برخي از مناطق لرستان
-مديرعامل شهرک‌هاي صنعتي لرستان: دانشگاه‌ها بايد در بحث زيرساختي خوشه‌هاي صنعتي ورود کنند
– و…
@seymareweekly
نداند کسی چاره از چنگ مرگ
چو بادخزانست و ماهم‌چوبرگ.
حکیم فردوسی
دوست ادیب و خردمندم
جناب ابراهیم موسوی‌نژاد عزیز.
درگذشت همشیره گرامیتان رابه شما و همه‌ی عزیزان و بازماندگانشان صمیمانه تسلیت می‌گویم.
مرا در غم خود شریک بدانید.
برای شما صبوری و پذیرش آرزو دارم.
روح آن بزرگوار در آرامش باد.
و عمرشما بلندو از این پس با شادی و دل‌خوشی آمیخته باد.
با مهر و ارادت فراوان
علی اکبرشکارچی
دوازدهم اسفند۱۴۰۳
@seymareweekly
🔴نکاتی در باب: تعریف «توسعه‌ی پایدار»، برخی موانع آن در لرستان و راه‌های برون‌رفت
✍️ابراهیم موسوی‌نژاد/ سیمره
🔴اشاره‌ی اول: از اینکه بحث با تعریف توسعه‌ی پایدار آغاز می‌شود به این دلیل است که درخیلی از مباحث به ویژه مباحث دامنه‌داری چون: توسعه، فرهنگ، اخلاق.... غالبا وفاق چندانی پیدا نمی‌شود.
علت عمده، تفاهم نداشتن در مورد تعاریف آن‌هاست. چرا که هرکس از ظن خود و با تعاریف خاص خود و حتا گاهی بدون تعریف! از موضوع، وارد بحث می‌شود.
اگر در آغاز هر بحث، تعریفی از موضوع عرضه گردد و روی اون تفاهم حاصل شود، تبعاً رسیدن به نتیجه، راحت‌تر و به کارگیری منطق و استدلال امکان‌پذیرتر خواهد بود.
🔴اشاره‌ی دوم:
بحث در مورد توسعه‌ی استان، به‌طور انتزاعی و بدون توجه به استراتژی و سیاست‌های کلی حاکمیت، کاری کم‌حاصل و حتا بی‌نتیجه است. اگر لرستان چنین است چون ساختار و نظام مملکت چنان است!! با این آگاهی، برای جاری بودن در سیمره‌ی زلال، به ناخدایی رستمی عزیز، در چارچوب، ویژگی‌هایِ لرستان، مطالبی ناپخته، در سه گفتار مختصر، تقدیم می‌شود.
🔴گفتار یک؛
تعریف توسعه: توسعه یکی از پرکاربردترین کلمات در مباحث، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی … است که از بدو کشف(توسعه همواره در زندگی جوامع بشری وجود داشته است) و به کارگیری آن در گفتار و نوشتار از زوایای مختلف مانند: مذاهب دینی، مکاتب سیاسی و در زمان‌ها و حتا مکان‌های مختلف، اَشکال مختلف زیست، …تعریف شده است. همراهی و هم‌نشینی کلمه‌ی «برنامه» با موضوع «توسعه» به‌عنوان ابزار تحقق آن بر ابهام و پیچیدگی موضوع افزوده است. چنان‌که به هنگام تعریف «توسعه»، توجه بیش‌تر معطوف به تعریف و توصیف «برنامه» می‌شود تا پرداختن به مفهوم توسعه. (نگاه کنید به خلاصه مقالات عرضه شده در همایش چالش‌ها و چشم اندازهای توسعه‌ی ایران)؛
به‌رغم این ناهم‌نوایی در فهم و درک توسعه به همت و تلاش اندیشمندان این عرصه هرچه جلوتر آمده‌ایم، در پی نشست‌های بین‌المللی و ملی برداشت‌ها و درک مفهوم توسعه، شفاف‌تر شده است. پس از افزودن صفت «پایدار» به کلمه‌ی توسعه وفاق در تعریف آن بیش‌تر و جدل در باب آن کمتر شده است.
🔴«توسعه‌ی پایدار» علاوه بر شاخص‌های قبلی، «حفظ محیط زیست» و رعایت «سهم نسل‌های آینده» را از مواهب طبیعی و منابع اقتصادی در تعریف توسعه، برجسته کرده است، آن‌چنانی که تقریباً مورد پذیرش همه‌ی دیدگاه‌های مختلف در باب توسعه است.
تعاریف گذشته‌ی توسعه ناظر بر توسعه‌ی کشورهای جهان سوم و توسعه‌نیافته بود. اما تعریف جدید برای کشورهای توسعه‌یافته نیز مصداق پیدا کرده است.
🔴ورود به تعاریف توسعه از دیدگاه‌های تاریخی و نحله‌های مختلف فکری، دامنه‌ی گسترده‌ای دارد که نه در حوصله‌ی این مقاله و نه در توان این قلم است. تنها، ضروری می‌دانم تعریف زنده‌یاد دکتر حسین عظیمی، این پیش‌گام توسعه در ایران و آخرین تعریف رسمی سازمان ملل متحد از توسعه را، به اختصار بیان نمایم و در پایان تعریفی از تلفیق نظرات چند نفر از متفکران متاخر که در مجموعه‌ی«گفتمان‌های اصلی در توسعه‌ی جامعه عشایرکشور» که چندسالی در آغازکار، مسئولیت مطالعات آن را داشتم، آورده شود.
🔴زنده‌یاد دکتر عظیمی را شاید به جرئت، سرآمد اندیشمندان پیشرو در تفکرات توسعه و برنامه‌ریزی دانست و در باب توسعه و به‌ویژه توسعه‌ی ایران مباحث فراوان مطرح کرده که جا دارد در باب نظرات این متفکر بزرگ در مجامع علمی نشست‌های فراوان برگزار گردد، از تعاریف تفصیلی و تکمیلی ایشان دریاب توسعه، من تعریف مختصری، به شرح زیر، برگزیده‌ام:
🔴«توسعه فرایندی است که طی آن مبانی علمی و فنی تولید از وضعیت سنتی به وضعیت نوینی متحول می‌شود»۲ اما وی فرازهای متعددی در باب توسعه مطرح ساخته که می‌بایست همراه این تعریف مورد توجه قرار گیرند. به بخشی از این فرازها و نکات، در زیر اشاره می‌شود:
– توسعه مرگ نظامي کهن و تولد نظام نواست.
– جامعه‌ی توسعه‌نيافته، جامعه‌اي است كه سيستم‌هاي آن براساس فرمان و سنت حركت مي‌كند و هرجامعه‌اي توسعه‌نيافته تلقي مي‌شود مگر آن‌كه اين دو را (فرمان و سنت) با عقل‌گرايي، تدبير و علم جايگزين نمايد. طبيعي است كه جايگزين اين دو محور، نهادها، سازمان‌ها و همه‌ی سيستم را تغيير مي‌دهد چرا كه اين‌ها فونداسيون،structuer يا ساخت بنا محسوب مي‌شوند.
🌐متن کامل و ادامه‌ی این مقاله را در تارنمای آوای سیمره بخوانید:👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27787
شب «ابوالقاسم دهقانی» / شب‌نشینی باشکوه
دکتر کزازی: ایران هرگز پایان‌پذیر نیست

شب «ابوالقاسم دهقانی»، پیر شه‌نامه‌دان، در کلبه‌ی فرهنگ سیاوش برگزار شد.
به گزارش سیمره، آیین بزرگ‌داشت و شب «ابوالقاسم دهقانی» پیر دهقان‌نژاد تیزویر، شامگاه پنج‌شنبه(نهم اسفند ماه۴۰۳) با حضور دکتر میرجلال‌الدین کزازی، اسطوره پژوه و شاه‌نامه‌شناسِ نام‌بردار کشورمان و شماری از دوستداران فرهنگ و ادبیات ایران‌زمین در کلبه‌ی فرهنگ سیاوش (ویلای دکتر طغیانی)، منطقه‌ی تاف خرم‌آباد، برگزار شد.
این آیین به‌یادماندنی، پاس‌داشت هشتاد سال مهر ورزیدن به شاه‌نامه‌ی فرزانه‌ی توس بود که به پایمردی و فداکاری دکتر حسنعلی طغیانی برگزار شد. ابوالقاسم دهقانی، زاده‌ی سال ۱۳۱۹ روستای ده‌سفیدِ حاج درویش شهرستان الیگودرز است.
سخن‌رانی دکتر کزازی در باره‌ی شاه‌نامه و مقایسه‌ی این نامه‌ی ارجمند با دیگر حماسه‌های جهان، سخن‌رانی و شعرخوانی دکتر طغیانی، کمانچه‌نوازی بانو فرنیا حسن‌پور در مایه‌ی اصفهان، شاه‌نامه‌خوانی ابوالقاسم دهقانی و دو پور برومندش، (کی‌خسرو و علی‌شیر)، استاد ابوالقاسم دهقانی بخشی از داستان کاوه آهنگر را که بر ضحاک ستمگر شورش میکند، خواند و گفت:«درود بر مادرم ایران، درود بر خدای‌نامه‌ی فردوسی …»
شعرخوانی آقای کرم دوستی به زبان لکی، آوازخوانی امیر شرفیان، هنرمندی بی‌بدیل نعمت‌الله بهاروند که با کمانچه‌اش در «شهناز» «شوری» به پا کرد، کمانچه‌نوازی امیر نوروزی و خوانندگی بداق و اجرای آهنگ‌های محلی لری و لکی با آن صدای گرم گیرایش همه‌ی باشندگان را بر سر ذوق آورد و جانی تازه در کالبد ساختمانی بی‌جان نیز دمید. از بیرون ساختمان تندیس آرش کمانگیر، سُتوار و سُترگ، در میانه‌ی سرمای استخوان‌سوز، کمی آن‌سوتر کوه «تاف»، سربرز و استوار، ماز اندر ماز، بزمِ رزمِ شب ابوالقاسم، پیر دهقان‌نژاد را نگاهبان بودند.
هم‌چنین حافظ‌خوانیِ بانو دژم(زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم / ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم…) و خوانش شعر زمستان اخوان، سخن‌رانی و شعر خوانی دکتر کامین عالی‌پور، مجری‌گری حرفه‌ای و مسلط دکتر فتح‌الله آسترکی و طنازی‌هایش همه و همه شبی خاطره‌انگیز را رقم زد که خستگی و ملال در آن راه نداشت و اصلاً دوست نداشتی این شب به پایان برسد. به گفته‌ی دکتر کزازی «شبی بهین و بشکوه» بود تا باد چنین بادا به قول حافظ شیرین سخن:
معاشران، گره از زلف یار باز کنید
شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید…
دکتر کزازی: ایران هرگز پایان‌پذیر نیست
دکتر میرجلال‌الدین کزازی در آیین شب ابوالقاسم دهقانی گفت:« ایرانِ بسیار فراخ‌تر و پهناورتر، ایران فرهنگی است بدین‌روی ایران هرگز پایان‌پذیر نیست.»
چهر‌ه‌ی ماندگار زبان و ادب پارسی در آغاز سخنانش به ریشه‌ی واژه‌ی کهن «توژ» اشاره کرد و دراین باره توضیح داد:« من برای واژه‌ی فیلم، توژ را برگزیده‌ام، توژ واژه‌ای پارسی است به معنی لایه‌ی نازک، ریخت‌هایی از آن در گویش‌ها و زبان‌های ایرانی هنوز کاربرد دارد.»
این شاه‌نامه‌شناس نامدار، برای روشن شدن بحث به بیتی از شاه‌نامه که واژه‌ی توژ در آن به کار رفته اشاره کرد؛ دو ابرو به سان کمان تراز؛ براو توژ....
متن کامل این گزارش را در تارنمای آوای سیمره بخوانید:👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27789
خاستگاه و ریشه‌ی زبان‌های زاگرسی (لکی، لُری و کُردی) / بخش نخست
✍️دکتر کامین عالی‌پور
پیش از تبیین این موضوع باید ابتدا به بررسی پیش‌زمینه‌های مباحثی پرداخت که در این زمینه بسیار ضروری به نظر می‌رسند و موجب درک و فهم درست این پژوهش خواهد شد.
نخستین کار در این زمینه، ارائه‌ی تعریفی فلسفی از زبان به‌عنوان امری ذهنی است و چگونگی نمود عینی آن در قالب آوا یا صدا، نشانه‌ها یا کلمات و به تعبیر زبان‌شناسی و نقد ادبی همان سیمیولوژی به‌عنوان امری قراردادی است. در این بخش، در تعریف فلسفی زبان باید گفت که زبان در بنیاد امری کاملاً ذهنی و انتزاعی است که بشر برای ارائه‌ی ذهنیت خود در ابتدا یا از صدا و آوا استفاده میکند یا چون انسان‌های اولیّه از تصاویر طبیعی بهره می‌گیرد و در نهایت از نوشتار یا کلمات که امری قراردادی هستند کمک می‌گیرد. ژاک دریدا، فیلسوف فرانسوی و منتقد ادبی، در تبیین مباحث فلسفی زبان، زبان را معادل ذهن و ذهنیت انسان به شمار می‌آورد؛ یعنی ابنای بشر در ذهن خود عناصر طبیعی و انتزاعی را با نوعی پردازش مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهند و برداشت یا بُرشی از همگی امور عینی و انتزاعی را در ذهن خود جای می‌دهند و سپس برای ارائه‌ی ذهنیت خود ابتدا از آواها یا گفتار بهره می‌گیرند. البتّه باید گفت که انسان‌های اولیّه پیش از این شیوه در ابتدا برای رساندن مفاهیم ذهنی یا زبان خود، از خط هیروگلیف یا تصویری بهره می‌گرفته‌اند و این موضوع در مصر باستان بیش‌تر برای امور طبیعی و ملموس مانند عناصر طبیعی چون درخت، کوه، پرنده و غیره کاربرد داشته است. بعد از این مراحل و پس از رشد ذهنی بشر، انسان‌های پیش‌رفته‌ی امروزی بعد از طیّ مسیر استفاده از خطّ هیروگلیف یا تصویری و بهره گیری از گفتار و آواها، به مرحله‌ای پیچیده‌تر از انتقال و ثبت ذهنیات خود دست یافتند که امروزه به‌عنوان علم نشانه‌شناسی یا سیمیولوژی از آن یاد می‌کنند که این امر بر مبنای نوعی قرارداد و امری قراردادی صورت می‌پذیرد . بعد از این امر، بنابر دیدگاه‌های نقد نشانه‌شناسی زبان که از طرف بزرگانی چون مونژن فردینان دو سوسور، پیرس و موریس مبانی آن مورد بررسی قرار گرفت، از زبان به عنوان امری کاملاً ذهنی یاد می‌شود که در آن بشر برای کدگذاری ذهنیات خود از نشانه‌های قراردادی یا همان کلمات بهره می‌گیرد. واژگان در دیدگاه سوسور با اصطلاح تحت عنوان «دال» معرفی می‌شوند که در ورای آن‌ها معنایی وجود دارد که «مدلول» نامیده می‌شود. دومین بخش پیش‌زمینه بحث ما در مورد تفاوت بین «گونه»، «لهجه»، «گویش» و«زبان» است. به طور کلی می‌توان گفت که لهجه به شکل‌هایی از زبان گفته می‌شود که در بخش آوا یا تلفظ با زبان معیار تفاوت‌هایی جزئی دارد. مانند لهجه‌ی یزدی و اصفهانی، لهجه‌ی کرمانی و شیرازی و لهجه‌ی بروجردی که تفاوت‌های ماهوی چندانی با زبان معیار فارسی امروزه ندارند. در مورد نحوه‌ی بیان زبان کوچه و بازار یا زبان محاوره‌ی امروز تهران نیز می‌توان خود آن را نیز لهجه‌ای از زبان فارسی معیار امروز به حساب آورد. گونه نیز به شکل‌هایی از یک زبان گفته می‌شود که فرد بنابر یک زبان در موقعیّت‌های گوناگون از آن با لحن، ادبیّات و آداب خاصّ آن موقعیّت از آن استفاده می‌نماید. شاهد مثال برای گونه را می توان به این شیوه تبیین کرد که یک شخص تهرانیِ فارس زبان در محضر اساتید دانشگاه به شیوه‌ای خاصّ رفتار میکند و حرف می‌زند و از بیان و ادبیّاتی احترام آمیز بهره می‌گیرد و در حضور دوستان صمیمی خود از ادبیّات و بیانی دیگر و در جاهای دیگر هم به شیوه‌هایی دیگرگونه صحبت میکند که به این تفاوت ادبیّات و بیان و رفتار فرد در موقعیّت‌های متفاوت گونه می‌گویند. شاهد مثال و مصداق عینی برای «گونه» این بیت از خواجه‌ی شیراز می‌تواند باشد:« با خرابات نشینان ز کرامات مَلاف
هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد »
امّا در مورد «گویش» قضیّه به‌گونه‌ای دیگر است؛ چراکه گویش هم در حوزه‌ی تلفظ و آوا، هم در حوزه‌ی ساختار صرفی و نحوی یا واژه و جمله و هم در حوزه‌ی معنایی با زبان معیار تفاوت اساسی دارد. در ارتباط با «لهجه» و «گویش» و قابلیّت تبدیل شدن شان به زبان می‌توان گفت که هر لهجه می‌تواند حتّا به‌عنوان نوع غالب از یک زبان جایگزین زبان معیار و رسمی هر کشور شود، امّا «گویش»ها در تبدیل شدن به یک زبان مستقل از زبان معیار پتانسیل و قابلیّت گسترده‌تری دارند. در نتیجه می‌توان گفت همگی لهجه‌های ایرانی و گویش‌های متفاوت آن قابلیّت تبدیل شدن به زبان را دارند،
متن کامل و ادامه‌ی این مقاله را در تارنمای آوای سیمره بخوانید:
👇👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27781
⚫ غم‌مباد
دوست ارجمند جناب آقای ابراهیم موسوی‌نژاد
درگذشت خواهر گرامیتان ما را نیز اندوهگین کرد؛ ما نیز در این غم، شریک‌تان هستیم؛ یزدان بی‌همتا به شما و دیگر بستگان شکیبایی دهد.
حاجیعلی شرفی، صادق سیفی، مراد سپه‌وند، کیانوش رستمی، مجتبا ترکارانی، علیرضا فرزین، پرویز گراوند، سیامک موسوی‌اسدزاده
@seymareweekly
دبیر سومین دوره جایزه ملی دوسالانه نقد زرین:
برجسته‌ترین ویژگی استاد زرین‌کوب، مرعوب نشدن در برابر میراث جهانی نقد بود
دکتر ابراهیم خدایار، دبیر سومین دوره جایزه ملی دوسالانه نقد زرین، در آیین پایانی این دوره، به میزبانی دانشگاه لرستان، گفت: «برجسته‌ترین ویژگی استاد عبدالحسین زرین‌کوب، در نقد ادبی، مرعوب‌نشدن در برابر میراث جهانی نقد و نظریه‌هایش بود.»
مشروح سخنان دکتر خدایار که روز چهارشنبه، ۸ اسفندماه جاری، در دانشگاه لرستان، ارائه کرد، به این شرح است:
به نام خداوند جان آفرین، حکیم سخن در زبان آفرین.
اندیشه برگزاری جایزه دوسالانه نقد زرین، شش سال پیش در شهریور ۱۳۹۷ در سومین جلسه از دوره چهارم فعالیت انجمن علمی نقد ادبی ایران، جوانه زد.
همه می‌اندیشیدیم که اگر قرار باشد این جایزه به نام کسی، سکه بخورد، چه کسی شایسته‌تر از استاد دکتر عبدالحسین زرین‌کوب.
همان کسی که با اِشرافی مثال‌زدنی و کم‌نظیر در تاریخ و ادبیات، نقد ادبی جدید را در ایران، با بهره‌گیری از میراث جهانی نقد ادبی، به بالندگی رساند و خودش هم علاوه بر تألیف کتاب نقد ادبی، عملاً با نگارش نقدهای اصیل و نشان دادن پَست و بلند میراث ادب فارسی، لذت عاشقانه زیستن را در زبان و ادبیات فارسی، در بستری نقادانه، به دوستداران فرهنگ جاویدان ایران، واقعاً هنرمندانه، نشان داد و فرصت تماشای این باغ رنگارنگ را با نگاهی نو، فراهم کرد.
این روزها که در فضای علمی ایران، دانش‌های بین رشته‌ای، مقام و اعتباری والا پیدا کرده، نقد ادبی نیز با بهره‌گیری از میراث غنی خودش، توانسته عصای دست تمام رشته‌های دانشگاهی به‌ویژه علوم انسانی، هنر و کم و بیش، مدیریت و اقتصاد باشد.
از این رو، در گوشه و کنار این سرزمین پهناور، طرفداران این دانش، روز به روز در حال افزایش هستند.
به همین دلیل است که «نقدِ نقد»، می‌تواند با نشان‌دادن راه درست، مددکار مخاطبان باشد.
برجسته‌ترین ویژگی استاد عبدالحسین زرین‌کوب، در نقد ادبی، مرعوب نشدن در برابر میراث جهانی نقد و نظریه‌هایش بود.
تسلط شگرف استاد به تاریخ و ادب ایران، وی را به این باور رسانده بود که صاحبان بزرگ‌ترین گنجینه‌ی ادب جهانی، می‌توانند با بهره‌گیری عالمانه و آگاهانه از میراث جهانی، شکوه خودشان را در دنیای ادبیات و نقد، به نمایش بگذارند و این، باور بسیار عمیقی بود در وجود استاد زرین‌کوب.
انجمن علمی نقد ادبی ایران، با درنظر گرفتن این ملاحظات در این دوره نیز با هدف شناسایی و معرفی پژوهش‌های اصیل انتقادی در حوزه نقد ادبی، براساس آیین‌نامه جایزه، از میان نزدیک به سه هزار مقاله چاپ شده، از بین ۵۰ نشریه که در بازه زمانی ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ انتخاب شد، براساس داوری ۱۷ تن از استادان دانشگاه‌های تربیت مدرس، تهران، ارومیه، تبریز، لرستان، بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین،الزهرا، شهید بهشتی، پژوهشگاه علوم انسانی، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی، مازندران و اراک، در نهایت ۲۹ مقاله از سه هزار مقاله، در مرحله‌ی اول، برگزیده شد.
در مرحله دوم از بین این مقالات {۲۹ مقاله} و ۳۰ مقاله‌ای که پژوهشگران فرستادند از طرف دکتر عیسی امن‌خانی، عضو هیئت علمی دانشگاه گلستان، دکتر علیرضا نیکویی، عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان و دکتر رحمان مشتاق‌مهر، عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز، بعلاوه‌ی بنده به عنوان دبیر جایزه و دکتر قاسم‌زاده، مجدد این‌ها (مقالات)، بررسی و در نهایت، شش مقاله، نامزد دریافت سومین دوره جایزه نقد زرین شد.
به نمایندگی از انجمن علمی نقد ادبی ایران، صمیمانه از رؤسای پیشین دانشگاه مُعظَم لرستان و رئیس فعلی دانشگاه، جناب آقای دکتر خسرو عزیزی که در دوره اول مشارکت فرمودند، جناب آقای دکتر نظری که خودشان تشریف آوردند تهران و مقدمات این کار را آماده کردند و بعد از اینکه جناب اقای دکتر دادستانی تشریف آوردند هم این مسیر ادامه پیدا کرد، سپاس‌گزاری می‌کنم.
ما اعتقاد و باور داریم که حمایت فرزانگان در اعتلای نقد ادبی و سربلندی دوستداران زبان و ادبیات فارسی، حتماً کمک خواهد کرد و ان‌شاءالله روز به روز بر رونق این جایزه افزوده خواهد شد و جوان‌ترهایی که نتایج این انتخاب را می‌بینند مسیر درست را براساس دیدگاه‌های استادان برگزیده، ادامه خواهند داد: «تا باد، چنین بادا».
یک بار دیگر از حضور همه دوستان و کمک‌هایی که کرده‌اند مخصوصاً جناب آقای دکتر دادستانی، جناب آقای دکتر نظری و جناب آقای دکتر نوری (رییس مرکز لرستان شناسی) و همه دوستانی که به این‌جا (دانشگاه لرستان)، تشریف آوردند بسیار، بسیار سپاس‌گزارم.
نویسنده : گروه ادب و هنر | سرچشمه : آوای سیمره
به میزبانی دانشگاه لرستان؛
برگزیدگان سومین جایزه ملی «نقد زرین» تجلیل شدند
برگزیدگان سومین دوره جایزه‌ی ملی دوسالانه نقد زرین (زنده‌یاد استاد دکترعبدالحسین زرین‌کوب)، به میزبانی دانشگاه لرستان، تجلیل شدند.
روز چهارشنبه، ۸ اسفندماه سال جاری، آیین پایانی سومین دوره جایزه ملی دوسالانه نقد زرین با حضور جمعی از چهره‌های مختلف ادبی دانشگاهی استان و کشور، در سالن شهید میربهرسی دانشگاه لرستان برگزار، و از برگزیدگان این دوره، تجلیل شد.
یادآوری می‌شود در سومین دوره جایزه ملی دوسالانه نقد زرین، تعداد ۱۷ نفر از استادان دانشگاه‌های سراسر ایران، ۴۹ نشریه ادبی و نزدیک به سه هزار مقاله چاپ‌شده در سالهای ۱۴۰۱-۱۴۰۲ به همراه ۴۰ مقاله ارسال شده به دبیرخانه همایش را، بررسی و در نهایت، تعداد ۲۹ مقاله را شایسته‌ی ارزیابی در مرحله دوم دانستند.
در مرحله‌ی دوم، علیرضا نیکویی، عیسی امن‌خانی و رحمان مشتاق‌مهر، مقالات را براساس شاخص‌های اعلام‌شده از سوی انجمن علمی نقد ادبی ایران، داوری کردند و تعداد ۶ مقاله (پنج نویسنده) برای مرحله‌ی سوم، انتخاب شد.
اسامی برگزیدگان نهایی که در دانشگاه لرستان، تجلیل شدند:
رتبه‌ی نخست: دکتر محمود فتوحی رودمعجنی، برای مقاله «ردهبندی معرفتی گزارههای عرفانی.»
رتبه‌ی دوم: دکتر علیرضا محمدی‌کله‌سر برای مقاله «فقر مبانی نظری در گرایشهای زبان و ادبیات فارسی.»
رتبه‌ی سوم؛ مصطفی گرجی، برای مقاله «کُحلِ پندار: بررسی ایماژ «زندگی به مثابه توهم اراده‌ي آزاد» در نگاه مولوی و اسپینوزا.
هم‌چنین، تندیس سپاس، به دکتر مهرداد دادستانی، سرپرست دانشگاه لرستان به عنوان قدردانی از دانشگاه لرستان به خاطر میزبانی رویداد، اهدا شد.
استاد زرین‌کوب، افتخار ایران‌زمین است
سرپرست دانشگاه لرستان در این آیین گفت: «باعث افتخار استان لرستان است که زنده‌یاد استاد دکتر زرین‌کوب، افتخار ایران‌زمین، اهل این استان است.»
دکتر مهرداد دادستانی، توضیح داد: «استاد زرین‌کوب از چهره‌های ماندگار علمی، ادبی است که شهرت ملی و فراملی دارد.»
دادستانی افزود: «باعث خرسندی است که این‌گونه نشست‌های فاخر علمی، ادبی در تراز ملی، به میزبانی دانشگاه لرستان برگزار می‌شود.»
وی، تصریح کرد: «برگزاری نشست‌های علمی معتبر در دانشگاه لرستان را بایستی تقویت کرد و گسترش داد.»
نثر استاد زرین‌کوب، ایرانی، افلاطونی است
دکتر اصغر دادبه، حافظ پژوه و استاد برجسته‌ی متون ادبی، در این آیین، به‌صورت مجازی گفت: «استاد زرین‌کوب، در نگارش، شیوه‌ی ایرانی، افلاطونی را برگزید و به همین علت، نثر ایشان، یک نثر بسیار دل‌نشین، زیبا و جذاب است.»
دکتر دادبه، تشریح کرد: «شیوه‌ی نگارش استاد زرین‌کوب به گونه‌ای است که اثرگذاری فراوانی در ذهن مخاطب دارد.»
وی، بیان کرد: «هدف استاد زرین‌کوب در کتاب «از کوچه رندان»، تفسیر شعر حافظ در مسیر زندگی حافظ بوده است؛ استاد کوشیده است ضمن گزارشی از سیر زندگی حافظ از نوجوانی تا پیری، نشان بدهند که چگونه این شخصیت شگل گرفته و چگونه این غزل‌ها، این بیانیه‌ی رِندی، گفته شده است که این کار، کار بسیار جالبی است.»
این استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی، اظهار کرد: «وقتی فصول کتاب از کوچه رندان استاد زرین‌کوب را دنبال می‌کنیم که از شهر رندان، شروع می‌شود تصویری از آن شهر نشان داده شده است که در نهایت گفته بشود: شهر زیبای پُر از تناقض؛ در این شهر نهادهای مختلف، قدرت را بین خودشان تقسیم کرده‌اند و چگونه حافظ نوجوان در چنین شهری، شخصیت‌اش شکل می‌گیرد و در عین حال هوشمندی خود را از دست نمی‌دهد.»
دکتر دادبه، بیان کرد: «دیوان حافظ براساس دیدگاه استاد زرین‌کوب، بیانیه آزادگی و رهایی است.»
متن کامل این گزارش را در تارنمای آوای سیمره بخوانید،:
👇👇👇
https://avayeseymare.ir/?p=27699
هم‌اکنون؛
سومین جایزه دو سالانه نقد زرین،
دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه لرستان
@seymareweekly
✅کارگروه جامعه‌پژوهی بنیاد ایران‌شناسی شعبه‌ی لرستان با همکاری انجمن جامعه‌شناسی لرستان برگزار میکند؛
🔹معرفی کتاب:صدسال زندگی
شرحی از تحول یک اجتماع ایلی در دلفان لرستان
توسط نویسنده کتاب:دکتر علی رضاییان (جامعه شناس)
🔹نگاهی به عوامل توسعه نیافتگی منطقه طرهان در قبل و بعد از انقلاب
توسط آقای محمد منصوری(جامعه‌شناس)
زمان: چهارشنبه ۸ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۳۰تا ۱۸:۳۰
مکان.خرم‌آباد، میدان کیو، اداره‌کل فرهنگ و ارشاد لرستان،سالن زنده‌یاد کرم‌اللهی
@seymareweekly
هم‌اکنون؛
همایش تجاری استان لرستان با کشورهای عراق و تاجیکستان و افتتاحیه چهارمین نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی لرستان؛
اتاق بازرگانی لرستان
@seymareweekly