دين ازديد« لنين »
مذهب ترياک خلق است. اين سخن حکيمانه ی مارکس، ستون فقرات کل جهان بينی مارکسيزم را در مورد مساله دين تشکيل می دهد. مارکسيزم، تمام اديان و کليساها و تمام تشکيلات مذهبی را همواره به عنوان ارگانهای ارتجاع بورژوازی – که می خواهند از استثمار دفاع کرده و طبقه کارگر را تحقير و منحرف نمايند – تلقی می کند.
فقط مبارزه طبقاتی تودههای کارگر – که وسيع ترين اقشار پرولتاريا به طور همه جانبه ای به پراتيک انقلابی و آگاهانه اجتماعی می کشاند .,قادر خواهد بود که تودههای تحت ستم را واقعا از يوغ مذهب نجات بدهد.
انگلس ايده بظاهر انقلابی دروينگ – مبنی بر ممنوع کردن مذهب در جامعه سو سياليستی را – قاطعانه محکوم می کند. از نظر انگلس چنين اعلان جنگی به مذهب به معنی " از بيسمارک هم بيسما رک تر بودن است ".
انگلس از حزب کارگر می خواهد که اين حزب با يستی درک کند که با شکيبا ئی به تشکل و روشنگری پرولتاريا بپردازند و معتقد است که اين امر منجر به از بين رفتن دين خواهد شد.
سوسيا ل دمکراسی، مذهب را در مقابل دولت بعنوان يک امر خصوصی تلقی می کرد. اما به هيچ وجه در مقابل خود و به هيچ وجه در مقابل مارکسيزم و به هيچ وجه در مقابل حزب کارگر (مذهب را يک امر خصوصی تلقی نمی کرد).
مبارزه عليه مذهب را نبايد به تبليغات انتزاعی – ايده ئولوژيک محدود نمود و منحصر ساخت بلکه بايد با به پراتيک مشخص جنبش طبقا تی ايکه هدف آن از بين بردن ريشه های مذهب می باشد، ربط داد.
امروز عميق ترين ريشه های مذهب در ستم اجتماعی بر تودههای زحمتکش و ناتوانی آنها دربرابر نيروهای لجام گسيخته سرمايه نهفته است که هر روز و هر ساعت مصا ئبی هزاران بدترو دردناکتر و مشقاتی بمراتب غير انسانی تر از هر حادثه غير عادی ديگر از قبيل جنگ و زلزله و غيره بر انسانهای زحمتکش عادی روا می دارند.
" خدايان در اثر ترس بوجود آمده اند"، ترس از قدرت عنان گسيخته سرمايه. عنان گسيخته، زيرا عمل آن نمی تواند بوسيله تودهها ی خلق پيش بينی شود و پرولتاريا و مالک کوچک را در هر قدم زندگيش، به ورشکستگی ناگهانی و غيره منتظره و تصادفی و تکدی و دريوزگی و فحشا و مرگ در اثر گرسنگی، تهديد می نمايد و واقعا نيز چنين می کند.
تا وقتيکه تود ههای له شده بوسيله کار اجباری سرمايه داری، وابسته به قدرتهای لجام گسيخته و ويرانگر سرمايه داری باشند، تا زمانی که اين تودهها خودشان فرا نگرفته باشند که متحد و متشکل و طبق برنامه، اين ريشه يعنی سلطه سرمايه را آگاهانه در تمام اشکال آن، از بين ببرند، تا آن زمان هيچ گونه جزوه آموزنده ای نمی تواند اين تودهها را از دست مذهب خلاص کند.
تبليغ آتئيستی سوسيا ل دمکراسی، بايستی تابع وظيفه اصلی آن باشد: يعنی بسط مبارزه طبقاتی تودههای استثمار شده عليه استثمارگران.
تبليغ تئوريک آتئيسم يعنی از بين بردن اعتقادات مذهبی اقشار مشخص از پرولتاريار، از موفقيت مسير و شرايط مبارزه طبقاتی اين اقشار، به معنی طرز تفکر غير ديالکتيکی است، به معنی تبديل يک مرز نسبی و متغير، به يک مرز مطلق است، به معنی از هم گسستن قهر آميز چيزی است که در يک وافعيت زنده، به طور جدائی ناپذيری به هم مربوط می باشند. مثا لی می آوريم : فرض می کنيم که پرولتاريای يک منطقه مشخص و يک رشته صنعتی مشخص تجزيه می شوند به يک قشر مترقی از سوسيا ل دمکراتهای نسبتا آگاه که بديهتا آتيست می باشند – و يک قشر از کارگران عقب افتاده که هنوز با روستا و روستائيان مربوط می باشند، به خدا اعتقاد دارند، به کليسا می روند و حتي تحت تاثير مستقيم روحانيون ده قرار دارند و فرضا يک اتحاديه کارگری مسيحی تاسيس می کنند. و با زهم فرض می کنيم که مبارزه اقتصادی، در اين منطقه به يک اعتصاب انجاميده است. در چنين حالتی، فرد مارکسيست موظف است که موفقيت
جنبش اعتصابی را مهم تر از هر چيز بداند، با قاطعيت عليه انشعاب کارگران در اين مبارزه فعاليت نمايد و قاطعانه بر ضد اين انشعاب مبارزه کند. در چنين شرايطی تبليغ آتئيستی می تواند کاملا زائد و حتی زيانبخش باشد، نه از نقطه نظر ملاحظات کوته بينانه در رابطه با ايجاد رعب در اقشار عقب افتاده، در رابطه با باختن انتخابات و غيره، بلکه از نقطه نظر پيشرفت واقعی مبارزه طبقاتی که در مناسبات جامعه مدرن سرمايه داری صد بار، بهتر از تبليغات صرفا آتئيستی، فرد معتقد به مسيحت را به سوی سوسيا ل دمکراسی جلب خواهد کرد. يک مبلغ آتئيست، در اين گونه مواقع و در چنين شرايطی فقط راه کشيش ها و روحانيونی را هموار می کند که بهترين ارزويشان اين است که کارگران به جای آنکه بر سر شرکت در اعتصاب با هم کنار بييند، بر سر مسئله اعتقاد به خدا از هم جدا شوند. يک فرد آنارشيست که جنگ بر ضد خدا را بهر قيمت موعظه می کند، در واقع به کشيش ها و بورژوازی کمک کرده است ( همان طور که آنارشيست ها در حقيقت همواره به بورژوازی کمک می کنند).
متوقعیم, به طور مفصل, و با دقتی که از ایشان سراغ داریم, نسبت همه ی اینها را با انقلاب اجتماعی و جایگاه طبقات از دیدگاه مارکس تبیین کنند. تا آن موقع, اگر همگان, در مورد دارا بودن نقش نیروی محرکه ی انقلاب و اهمیت حیاتی خرده بورژوازی در مقایسه با طبقه ی کارگر قانع شدیم, همه با هم, و بدون فوت وقت به تقویت پایه های خرده بورژوازی این جامعه, در صفوف کومله و حزب کمونیست ایران به جد مبادرت ورزیم.
رفقا وقت تنگ است. لوکوموتیو تاریخ سوت می کشد. انقلاب منتظر نمی ماند تا ما نظراتمان را نصف نیمه و آزمایشی طرح کنیم, و به بازتاب نامعلوم نتایج شان دخیل ببندیم. رفقا, چشمانمان پر از خاک شده است. بیش از این تحمل نداریم بنیان های فکری, برنامه و استراتژی چهل ساله ی کومله_سازمان کردستان حزب کمونیست ایران, به مثابه ی بستر اصلی چپ در این جامعه به بازی گرفته شود. امیدواریم این رفقا در برابر سوالات ما و حفظ وحدت حزب از مسیری سالم و بدون حذف دیگری, شانه بالا نندازند و با احساس مسئولیت به پیشواز بحران درونی در کومله بروند. در پایان صمیمانه درودهای کمونیستی و انقلابی خودمان را نثار این رفقا و دیگر دستیارانشان می کنیم, و پیشاپیش از احترامی که با پاسخ دادن به سوالاتمان برای ما قائل شده اند, بی نهایت سپاسگذاریم. قطع بر یقین, تاریخ مبارزات طبقه ی کارگر در کردستان و جانفشانی هایش, نقش هر کدام از ما در دوره ی حساس کنونی را از یاد نخواهد برد.
این نامه با هماهنگی و نظر خواهی جمعی از رفقای شهرهای کردستان آماده شده و منتشر می گردد.
✍تلاشگران کمونیست
بهمن ٩٩
🚩زنده باد سوسیالیسم
🚩زنده باد حزب مستقل و پیشرو طبقه ی کارگر
🚩زنده باد کۆمەڵە_سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
🔷🔶🔹🔸❄️🔸🔹🔶🔷
برف گفت:
ساده همچون من بنویس!
ذوب که شدی
باز هم من باش:
فرو شو به ژرفا
و در این وادی ترانه
دریاچه و دریا بساز!
✍️#شیرکو_بیکس
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
رفقای عزیز!
اکنون که در آستانه کنگره حزب قرار گرفته ایم و برگزاری آن در زمان مقرر به دلیل تشدید بحران کرونا از اراده ما خارج است، برگزاری یک کنگره موفق که بتواند بحران درونی حزب را به مسیر درستی بیندازد در گرو آن است که پیش شرط ها و ملزومات آن از قبل فراهم گردد. از نظر ما با توجه به جهت گیری اصولی فوق برای تأمین این ملزومات لازم است: جناح بندی سیاسی درون حزب به رسمیت شناخته شود؛ عضوگیری جناحی پایان داده شود و عضویت رفقایی که بعد از قرار کمیته اجرائی در مورد توقف عضو گیری پذیرش شده اند ملغا گردد؛ به تنبیهات و خلع مسئولیت کردن های جناحی پایان داده شود و اخراج رفقایی که به تأیید کمیته اجرائی نرسیده اند لغو گردد؛ به رویکرد فعلی تلویزیون کومه له که فقط تبیین ها و نظرات یک جناح حزب در مورد بحران درونی را منعکس می کند پایان داده شود و هر گونه مانعی سر راه حضور رفقای ما در تشکیلات کردستان برطرف گردد. ما برای دیالوگ بر سر مسائل مورد اختلاف و گام نهادن در جهت تأمین این ملزومات آماده ایم.
با انجام این اقدامات و تلاش مشترک جهت فرهنگ سازی به منظور تأمین شرایط همزیستی دو جناح است که می توانیم در مسیر حل بحران قرار گیریم. در غیر این صورت کنگره بخودی خود هیچ معجزه ای نمی آفریند و کنگره می تواند به محل انشعاب و از هم گسیختگی حزب تبدیل گردد.
در پایان بار دیگر از احساس مسئولیت شما قدردانی می کنیم و دستتان را به گرمی می فشاریم.
کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
۱۶ بهمن ۱۳۹۹
۴ فوریه ۲۰۲۱
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
پاسخ کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
به نامه سرگشاده رفقای چپ و کمونیست
رفقای عزیز با سلام و درودهای فراوان!
نامه جمعی و سرگشاده و رفیقانه شما را دریافت کردیم و از احساس مسئولیت شما صمیمانه قدردانی می کنیم. ما پیشنهادات و راهکارهای شما برای برون رفت از بحران کنونی حزب کمونیست ایران و کومه له را نه دخالت در امور تشکیلاتی خود، بلکه نشانه احساس مسئولیت شما و عمل کردن به یک وظیفه انقلابی می دانیم. طی مدت اخیر نیروهای سیاسی و رفقای زیادی از کمونیست های مستقل نیز به اشکال مختلف تلاش کرده اند با دخالت دلسوزانه خود، ما را در غلبه بر بحران کنونی یاری رسانند، بدین وسیله تلاش مسئولانه همه این رفقا را ارج می گذاریم.
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران با این اعتقاد راسخ که جریان ما به عنوان بخشی از جنبش کمونیستی ایران ابزار مبارزه کارگران و مردم زحمتکش و ستمدیده است و آنها حق دارند در سرنوشت آن دخیل باشند و در جریان مسائل و مشکلات آن قرار بگیرند، با این باور که سرنوشت این تشکیلات به شما رفقا و همه نیروهای موجود در جنبش چپ و کمونیستی ایران مربوط است، طی چند سال گذشته در مقاطع مختلف تلاش کرد از طریق بخشی از رسانه های حزبی و شبکه های اجتماعی افکار عمومی و بویژه جنبش کمونیستی ایران و فعالین جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی را در جریان ماهیت واقعی اختلافات و سیمای سیاسی بحران درون حزب قرار دهد. واقعیت این است که در سطح رهبری حزب و کومه له بر سر موجودیت حزب کمونیست ایران، امکان پذیری تحقق سوسیالیسم در یک کشور، شیوه برخورد به احزاب بورژوایی و ناسیونالیست، مسئله حاکمیت شورایی مردم در کردستان، مسئله تلاش برای شکل دادن به یک قطب چپ و سوسیالیستی در سطح سراسری و در کردستان و ... اختلاف نظر وجود دارد.
وجود اختلاف نظر سیاسی در حزب کمونیست ایران و کومه¬له که با رشته های مختلف به جامعه مربوط هستند و بویژه در کردستان از یک موقعیت اجتماعی برخوردارند همواره بخشی از موجودیت این جریان بوده است. وجود اختلاف نظر سیاسی و پیچیدگی های آن از این حقیقت ساده سرچشمه می گیرد که جامعه به طبقات متضاد، با جنبش های اجتماعی و گرایشات فکری و سیاسی و سنت های مختلف تقسیم شده است. احزاب سیاسی که نقش عمده ای در تعارض دو طبقه اصلی جامعه و تکامل این مبارزه ایفا می کنند خود نیز به ناگزیر این جدالها را در اشکال مختلف نظری، سیاسی، سبک کاری و فرهنگی در درون خود منعکس می کنند. بنابراین تمام مسئله بر سر این است که جریان کمونیستی چگونه از درون مجادلات سیاسی و کشمکشی که تا حدود زیادی بازتاب جدالهای واقعی درون این جامعه است، سالم، متحد و فعال بیرون می آید.
ما با این درک از ریشه و جایگاه اختلاف نظر سیاسی در درون حزب و جهت گیری ها بود که در سالهای اخیر مدام رفقای رهبری جناح مقابل را که با برخی از مبانی استراتژیک و سیاست های جاافتاده حزب کمونیست ایران و کومه له اختلاف پیدا کرده اند و به این اعتبار در جناح راست مواضع رسمی حزب قرار گرفته اند را ترغیب می کردیم تا دیدگاههای خود را در سطح علنی هم به معرض قضاوت بگذارند. این رفقا برای برگزاری سمینار در درون تشکیلات و انتشار دیدگاه و نظرات ¬شان همه ارگانهای سیاسی و تبلیغی تشکیلات را هم در اختیار داشتند. در واقع این رفقا بجای روشن کردن جنبه های سیاسی، فکری و استراتژیک اختلافات خود با حزب و به معرض قضاوت قرار دادن آن در سطح علنی و پاسخ دادن به ابهامات و سئوالات پیرامون آن روش های دیگری در پیش گرفتند. این رفقا با انکار وجود اختلاف نظر سیاسی و بدون آنکه دیدگاههای خود را بە صورت پلاتفرم ها و یا قرارهای مشخصی بە منظور تصمیم گیری در اختیار مراجع رسمی حزبی قرار دهند، آنها را به سیاست های عملی بخش هایی از تشکیلات تبدیل کرده اند. بجای تبلیغ برنامه حاکمیت شورایی در کردستان، از تریبون رسمی کومه له اعلام می کنند که می توان با احزاب ناسیونالیست در کردستان بر سر چگونگی دخالت دادن مردم در قدرت به توافق رسید. اعلام می کنند که بر سر راه وارد شدن به ائتلاف پایدار با احزاب ناسیونالیست مانع استراتژیک وجود ندارد. پروژه تلاش برای شکل دادن به قطب چپ در کردستان در روبرو شدن با اولین مانع به بایگانی سپرده می شود. بر سر راه شکل دادن به قطب چپ و سوسیالیستی در سطح سراسری سنگ اندازی می شود. با احزاب ناسیونالیست و اسلامی وارد نهادی می شوند که با هیچ کدام از مصوبات حزبی مطابقت ندارد. بحث انحلال حزب کمونیست ایران بدون اینکه در هیچ کدام از مراجع حزبی تصویت شده باشد در رفتار این رفقا چنان موج می زند که بازتاب بیرونی پیدا کرده است و ... . در واقع این رفقای ما اسناد و مصوبات رسمی را برای آرایش و تزئین ویترن حزب و کومه له نیاز دارند و در عمل سیاست های دیگری در پیش گرفته اند.
از برتراند راسل پرسيدند؛
چرا آدم متعصب مى ترسد
كه نسبت به اعتقاداتش شـک
كند و راهش را اصلاح كند؟
راسل گفت: چون هميشه با
خودش فكر مى كند؛چطور
مى توانم به تاول هاى كف
پايم بگويم تمام مسيرى كه
آمده ام اشتباه بوده است !
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
🔴پلاتفرم سیاسی رهبری ائتلاف کمیته مرکزی کومەله (١)
✍️ عباس منصوران
#انقلاب_كارگرى
/channel/enghelab_karegari
اطلاعیه شورای همکاری در باره،
مستندهای امنیتی و ضد انقلابی جمهوری اسلامی علیه چپ ها و کمونیست ها!
یک جبهه جنگ جمهوری اسلامی با رادیکالیسم و تلاش برای تغییر، "کار فرهنگی" و جدال برسر جا انداختن روایت جعلی از تاریخ بطورعام و انقلاب ۵۷ بطور خاص بوده است. بخش هائی از سریال "روزهای ابدی" و مستند امنیتی "لبه دوم تیغ" که از صدا و سیمای رژیم در مورد رویدادهای بعد از انقلاب در کردستان تهیه و پخش شدند، ادامه برنامه های امنیتی و شوهای "هویت"، "چه مثل چگوارا"، انتشار کتاب ها و اسناد علیه چهره های جنبش چپ از قبل از انقلاب تاکنون است. قرار است علیه انقلابیگری و عمل انقلابی، علیه سازماندهی مقاومت توده ای و مسلحانه در مقابل یورش نظامی، علیه نفس انقلاب و تحول انقلابی، علیه سازندگان و رهبران مشهور چپ و کمونیست در مقاطع و رویدادهای مهم بعد از انقلاب و در کردستان روایت دیگری بدهند. قطعاً از آن تاریخ روایت های مختلفی وجود دارد، اما قبل از اینکه از صحّتِ هر روایتی حرفی در میان باشد، صحبت برسر جایگاه راوی است.
تصور اینکه رژیمی مرتجع، ضد انقلابی، خشن، که با کشتار سر کار آمده و با اعدام و نسل کشی در مقاطع مختلف سرپا مانده است، رژیمی که حتی نزدیکترین عناصر کلیدی خود را با توطئه و ترور از سر راه برداشته است، به اپوزیسیون انقلابی و کمونیست ها اتهام سرکوب و قتل و اذیت و آزار مردم و جنگ قدرت بزند، مضحک است. واقعیت اینست که بیش از چهل سال گذشته است، نه جامعه ایران همان جامعه سال ۵۷ است، نه مردم همانند، نه وضعیت سیاسی و اپوزیسیون همان موقعیت دوره انقلاب ۵۷ را دارد. چه کسی نمیداند که حکومت اسلامی در محاصره نفرت و نارضایتی و یورش کارگران و مردم زحمتکش برای سرنگونی کلیت این نظام است؟ چه کسی از رویدادهای سالهای اخیر و خیزش های توده ای عظیم علیه حکومت فقر و فلاکت و گرانی و بیکاری خبر ندارد؟ چه کسی از موقعیت زبون و وخیم رژیم اسلامی اطلاع ندارد؟ و بالاخره چه کسی نمی داند که سیاست امروز در ایران، بیش از هر زمان در صد سال گذشته و دهها برابر دوره انقلاب ۵۷، از کارگر و اعتصاب کارگری و تمایلات چپگرایانه و سوسیالیستی الهام میگیرد؟
اما جمهوری اسلامی با این تلاشهای نخ نما به کدام درد بی درمانش پاسخ می دهد؟ حقیقت اینست که جمهوری اسلامی از تکرار تاریخ می ترسد، از عمل انقلابی و خیزش توده ای و سنگربندی انقلابی وحشت دارد، از انقلاب کارگران و مردم محروم برای آزادی و رفاه و اعمال اراده توده ای و شورائی می ترسد. رژیم سخت نگران تکرار تاریخ و به زباله دان رفتن است. دلیل حمله به احزاب و سازمانهای کمونیست و شخصیت های سازنده و دخیل در رویدادهای مهم سیاسی ایران از جمله انقلاب ٥٧ و جنگ در کردستان ریشه در این واقعیات دارد. این روایت جعلی از تاریخ آن جامعه با هزاران شاهد زنده و دخیل در لحظات مهم آن، واضح است تاثیر جدی ندارد. بویژه در کردستان که هیچوقت سلطه جمهوری اسلامی را نپذیرفته و همواره در یک تنش مداوم با حکومت اسلامی بوده است، تاثیری ندارد. این اقدام جمهوری اسلامی نشان میدهد سیاست سرکوب تاکنون به اهداف مورد نظر نرسیده است.
ما سازمان ها و احزاب چپ و کمونیست، بعنوان کادرهائی که در این تاریخ درگیر و شریک بودیم، اعلام میکنیم که انقلاب ایران برای اسلام و خمینی و آوردن جمهوری اسلامی نبود، برای آزادی و برابری و نفی سلطه استبداد و اختناق بود. این انقلاب بدلیل محدودیتهای تاریخی اش، علیرغم جنگ ها و مقاومت ها و اعتصابات و تظاهراتها، به پیروزی نرسید و نهایتاً توسط ضد انقلاب اسلامی به خونین ترین شکل درهم کوبیده شد. "انقلاب اسلامی" خمینی اتفاقاً دست سازترین رژیم مورد حمایت آمریکا و دول غربی برای سرکوب انقلاب چپگرایانه ۵۷ بود. ما اعلام میکنیم مقاومت و مبارزه با رژیم ضد انقلابی و بورژوازی اسلامی، مقابله با سرکوب شوراها و سازمانها و احزاب سیاسی و قلع و قمع انقلابیون، مقابله با تبعیض و سرکوب و کشتار، یک عمل تاریخی و انقلابی بود. ما به مقاومت و مبارزه چهاردهه نسلهای مختلف کارگران و مردم آزادیخواه درود میفرستیم و از آن قاطعانه حمایت می کنیم.
ما بویژه از تلاش و مبارزه اکثریت عظیم مردم در کردستان برای نه گفتن به جمهوری اسلامی و دفاع از آزادیها و دستاوردهای انقلاب دفاع میکنیم. این حق کارگران و مردم زحمتکش است که در مقابل تهاجم نظامی و سرکوب و بمباران و کشتار از خود دفاع کنند. این حق مردم این کره خاکی است که برای درهم شکستن استبداد و حکومت سرمایه دست به عمل انقلابی بزنند. کردستان "سنگر انقلاب" بود و سنتهای انقلابی هنوز در آن قویاْ ریشه دارد. ما سناریوها و مستند سازی امنیتی حکومت علیه نیروهای اپوزیسیون و شخصیت های خوشنام تاریخ مبارزه انقلابی و کمونیستی را محکوم میکنیم.
👇👇
چگونه میتوان از انشعاب در حزب کمونیست ایران و کومهله اجتناب کرد؟
✍#بهرام_رحمانی
http://www.azadi-b.com/?p=3559
🔷🔶🔹🔸
تنها در جامعه سوسیالیستی است که نفرت و بردگی ملی ریشهکن میشود. فقط انگاه که چنین جامعهای واقعیت یابد زمین دیگر از قتل لکهدار نخواهد شد. فقط انگاه میتوان گفت: این جنگ اخرین جنگ بود.
در این ساعت، سوسیالیسم تنها رهایی برای بشریت است. کلمات مانیفست کمونیست مانند مِنِتِکل برفراز باروهای فروریزان جامعه سرمایهداری شعله میکشند:
سوسیالیسم یا بربریت!
#رزا_لوکزامبورگ
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
🔷🔶🔹🔸
🥀 این عصر نه عصر شعر است
و نه عصر شاعران
آیا گندم می تواند از جسد فقیران بروید؟
آیا گل می تواند از چوبه دار بروید
و آیا از گورستان مردگان
گل های سرخ می روید؟
آیا از تاریخ قتل،
قصیده بیرون می آید؟
✍️#سعاد_محمد_الصباح
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
در همان حال احزاب، سازمان ها و نیروهای جنبش کمونیستی ایران نیز به عنوان یک امر ضروری لازم است بر متن تلاش برای دامن زدن به جنبش مطالباتی کارگران در راستای مبارزه برای تأمین رهبری طبقه کارگر بر اعتراضات جاری به هر میزانی که می توانند فضای سیاسی و فکری جامعه را تحت تأثیر راهکارهای سوسیالیستی قرار دهند. لازم است برای فاجعه بیکاری، ستمگری ملی، معضل آلودگی هوا و بحران زیست محیطی، معضل اعتیاد، بحران مسکن، کارکودکان و ده ها معضل اجتماعی دیگر که زندگی میلیون ها انسان را تحت فشار قرار داده و یا با خطر مواجه کرده اند راه حل ارائه داد. چون همه این معضلات به طبقه کارگر مربوط هستند، چون طبقه کارگر در موضع رهبری و صاحب جامعه لازم است برای این مشکلات اجتماعی پاسخ داشته باشد. لازم است از مسیر پاسخگویی به این معضلات گفتمان سوسیالیستی را به یک گفتمان نیرومند در جامعه تبدیل کرد. لازم است از زاویه منافع طبقه کارگر در مورد تمام رویدادهای مهم در این جامعه و منطقه به موقع عکس العمل نشان بدهند، موضع بگیرند و نگذارند رسانه ها و مطبوعات رنگارنگ بورژوایی افکار مردم را مسموم کنند و به بیراهه ببرند. نیروهای موجود در جنبش کمونیستی ایران با پرداختن فعال به این مسائل است که می توانند نگاه جامعه را به طرف خود برگردانند.
برای پیشروی انقلاب لازم است روند رو به گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگران و تکامل این مبارزات به لحاظ تشکل یابی و تأمین رهبری با روند تبدیل گفتمان سوسیالیستی به یک گفتمان نیرومند در جامعه به هم برسند. تکامل جنبش های مطالباتی و تلاقی و به هم رسیدن آن با پروسه ای که در آن احزاب و سازمانهای کمونیست هم توانسته باشند در پاسخ گویی به معضلات جامعه بر فضای سیاسی و فکری جامعه تأثیر گذاشته و نگاه جامعه و توجه فعالین و رهبران کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی را به راهکارهای سوسیالیستی جلب کرده باشند می تواند دورنما و افق روشنی را پیش روی جامعه ایران قرار دهد و پیشروی انقلاب را تضمین کند.
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
فیلم کوتاه "اتاق شماره ۸"، اثری به نویسندگی و کارگردانی جیمز دبلیو گریفیتس، محصول ۲۰۱۳
باشد که اسیر بندهای عروسک خیمهشببازی نشویم و خودمان راهگشای خویشتن باشیم.
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
تراکتی تهبلیغی به بۆنهی 26ی رێبهندان رۆژی كۆمهڵه
ههر شهكاوه بێت ئاڵای سووری كۆمهڵه
بژی حیزبی كومونیستی ئێران
🚩 #سووره_سوار🚩
آقای ماکسیموویچ: شما در کدام دانشگاه تحصیل کردهاید؟!
#ماکسیم_گورکی: دانشگاه خلق!
_______________
گور نوشتهای برای ماکسیم گورکی
✍ #برتولت_برشت
این جا سفیر کوخها
آرمیده
توصیفگر شکنجهگران خلق
به همانسان ستیزگران با ایشان.
در دانشگاههای کوی و برزن تحصیل کرد،
فرو دست زادهای
که یاری کرد تا نظام فرادست و فرودست
از میان برود
آموزگار خلق
که خود آموخته بود از خلق
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
درخواست تنی چند از بینندگان و فعالین کومله در کردستان از برنامه ی "کۆمەڵە و هەڵسوڕاوان"
✍تلاشگران کمونیست
اختلافات داخلی کومله و حزب کمونیست ایران قریب به یک سال میباشد که به شیوه علنی نمود پیدا کرده است. این اختلافات باعث نگرانیهای افراد چپ و کمونیست و خوشحالی احزاب و افراد بورژوا_ناسیونالیست و دشمنان کومله شده، و همچنین بانی اختلافات و دو دستگی در درون تشکیلات داخلی شده است.
در چنین شرایطی شاهد بدعتی تازه در یکی از برنامه های تلویزیون کومله (کۆمەڵە و هەڵسوڕاوان) که هر هفته از تلویزیون کومله به روی آنتن میرود، بودیم. در این برنامه رفیق فرهاد شعبانی بعنوان مجری از مهمان برنامه رفیق حسن رحمانپناه درخواست می کند که در پاسخ به سوال یکی از بینندگان لیست اسامی کمیته ی تکش, کمیته ی تشکیلات مخفی شهرهای کردستان را بخوانند. در ادامه ی برنامه چندین بار این اسامی از زبان مجری و مهمان برنامه تکرار شده و ضمنا از دستیارانی نیز یاد می شود. در نگاه اول این تصور به وجود می آید که این رفقا به احترام بینندگان و فعالین کومله در کردستان, سوال مطرح شده را پاسخ می دهند. این نخستین بار است که ما فعالین کومله در کردستان شاهد معرفی کردن کمیته ی تکش از رسانه های عمومی و به این شکل می باشیم. دست اندرکاران برنامه ی "کۆمەڵە و هەڵسوڕاوان" و رفقای عزیز, ما این اسم ها را از حفظ ایم و ابهاماتی که برایمان وجود دارد نه این اسامی, بلکه سوالات دیگری است که در ادامه می آید.
بر کسی پوشیده نیست که چنین رسم شکنی ای, دلیلی جز کوشش برای قطع رابطه ی فعالین با منتقدین کمیته مرکزی کنونی کومله, بر متن تشدید جناح بندی های سیاسی و غیر قابل انکار موجود در صفوف حزب, ندارد. اما بگذارید فرض بگیریم که معرفی کمیته ی تکش, واقعا تنها با هدف ادای احترام به خواسته ی بینندگان و فعالین صورت پذیرفته است. با این حساب ما نیز همچون بینندگان این برنامه و فعالین حزب حق داریم که درخواستی از این رفقا و دیگر رفقای کمیته ی مرکزی کومله داشته باشیم. حال در نظر ایشان چه در دسته بندی های خودی قرار بگیریم و چه در دسته بندی های غیر خودی. چه ما را اقلیت بخوانند چه اکثریت، چه دو روزه پیدایمان شده باشد و چه دویست سال جا خوش کرده باشیم, اینها در اصل موضوع، تفاوتی ایجاد نمی کند. مهم این است که پاسخی قابل قبول به پرسش بینندگان و فعالین کومله داده شود.
درخواست اول: یکی از رفقا سالهاست که علاقه ی خود به مبحث "سوسیالیسم در یک کشور" را پنهان نمی کند و اینجا و آنجا به اظهار نظرهایی در این مورد پرداخته است. جدیدا هم که در همین برنامه خود را طرفدار بحث رفیق مظلوم و جانباخته غلام کشاورز در مقابل زنده یاد منصور حکمت معرفی می کند. با این وجود هیچگاه نظرات ایشان از مختصر گویی و عبور سطحی از فراز موضوع, عدول نکرده است. اصولا ورود نکردن به چنین موضوعات غامضی, بسی بهتر از بیانشان به صورت ناقص است. به زعم ما, این گونه اظهار نظرهای کوتاه شفاهی بیش از آنکه آموزنده و روشن گر باشد, شنوندگان را سردرگم می سازد. لذا خاضعانه از ایشان تقاضا داریم که نظراتشان را در این مورد مشخص, همانگونه که انقلابی کمونیست "غلام کشاورز" در مورد مشخص اتحاد جماهیر شوروی فرموله کرد را, به صورت جامع و کامل, روشن و دقیق, و با استناد به مباحث علمی مکتوب نمایند. قولی که از مدتها پیش داده اند اما به دلیل مشغله ی تشکیلاتی تاکنون آن را عملی نکرده اند. ما مشتاقانه مباحث ایشان را دنبال کرده و از ارتقای دانش علمی خود استقبال می کنیم.
درخواست دوم: از رفیق دیگری که سالهاست ما را خیره به تاقچه نگه داشته اند تمنا می کنیم, که از رنج انتظار طولانی خلاصمان کند و با زبانی فصیح و بدون لکنت, "پندارگرا بودن برنامه ی حاکمیت شورایی در کردستان" را برایمان تشریح کنند. و بهمان تفهیم کنند که با چه مکانیزمی کارگران و زحمتکشان می توانند شرایط برقراری سوسیالیسم و اعمال قدرت واقعی و مستقیم (حکومت شورایی) خودشان را, خارج از مبارزه ی طبقاتی و زیر یا روی میز سازش طبقاتی با احزاب بورژوا_ناسیونالیست در کردستان ایجاد کنند. از این رفیق می خواهیم, بیش از این با تحمیل درد انتظار آزارمان ندهد و ما را از آشنایی با خطوط مانیفست شان, از آشنایی با تاکتیک و استراتژی رهایی بخش شان محروم نسازد.
درخواست سوم (پایانی): توقع داریم رفیقی که "قشر متوسط" در تحلیل شان, "اکثریت جامعه ی کردستان" ارزیابی می گردد, به گفتن چند عبارت بی اساس اکتفا نکنند و ادعایشان را به صورت علمی مستدل سازند. مضافا به ما نشان دهند که "خرده بورژوازی" در رابطه با تولید, کجای مناسبات سرمایه داری قرار می گیرد؟ نقش خرده بورژوازی در مبارزات تاریخی_انقلابی چیست? کدام ابزار و اشکال رزم طبقاتی را بر می گزیند? اعتصاب یا قیام مسلحانه؟ اتوریته و قدرت سیاسی مطلوب این قشر از کدام نوع است؟ از نوع کمون یا پارلمان؟ شورا یا مجلس ملی؟
🔷🔶🔹🔸🥀🔸🔹🔶🔷
سازمان ملل ششم فوریه را روز جهانی مبارزه با ناقص سازی اندام جنسی زنان نامیده است. روزی برای درنگ در اشکال خشونت، نقض حقوق انسانی زنان و نقش سنت و تحجر. سالانه یک میلیون نفر به آمار دختران ختنه شده افزوده میشوند
سازمان ملل ختنه را عامل مرگ و میر سالانه یک میلیون زن میداند؛ سنتی که در ۲۸ کشور جهان جریان دارد و آمیزهای است از خرافه، مذهب و باورهاى قبيلهاى. همچنین برآورد میکند که ۲۰۰ میلیون زن در سراسر جهان ختنه شده باشند. حدود یک چهارم این آمار را دختران زیر ۱۴ سال تشکیل میدهند و ده کشوری که در صدر فهرست بیشترین موارد ختنه زنان قرار دارند، همگی آفریقایی هستند: سومالی با ۹۸درصد و گامبیا با ۷۵ درصد، در اولین و دهمین رده نشستهاند.
در ایران رسم ختنه زنان در کردستان، بوشهر، هرمزگان، بندر گنگ، جاسک، خوزستان، آذربایجان غربی، کرمانشاه و سیستان و بلوچستان وجود دارد. گفته میشود این سنت در مناطق جنوبی ایران از طریق رفت و آمد دریایی به هند و سومالی وارد کشور شده است. در مناطق غربی، ختنه زنان در آذربایجان، اورامانات، بانه، نوسود، پاوه، پیرانشهر و حتی اطراف ارومیه به چشم میخورد. پزشکانی که با زنان و دختران ختنه شده سر و کار دارند، رنج آنها را وصف نشدنی میدانند؛ خون پریود مجرای خروج نمییابد، مثانه به خوبی تخلیه نمیشود و فرد به مرور دچار بیاختیاری ادرار میشود. باز شدن اندام جنسی دوخته شده در شب ازدواج نیز یک شکنجه واقعی است. آنها در دراز مدت به سردمزاجی، افسردگی یا کج خلقی دچار میشوند به دلیل سخت شدن بافت زخم، زایمان بسیار دشواری در انتظارشان است. برخی از آنها که در خانه وضع حمل میکنند، جان خود را در زمان وضع حمل از دست میدهند.
🔴 نه به ناقص سازی زنان
🔴 نه به خشونت علیه زنان
🔴 نه به ختنه
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
با اینحال بجای اینکه خود پلاتفرم جدیدشان را به مراجع حزبی ارائه دهند، از ما میخواهند پلاتفرم بنویسیم.
این رفقا همزمان با در پیش گرفتن این سیاست های عملی طی کمپین هایی که در بخش های مختلف تشکیلات براه انداختند مدافعان پیگیر برنامه و استراتژی و مبانی فکری حزب و کومه له را به جریان های سیاسی دیگر منتسب کردند، ما را متهم کردند که می خواهیم کومه له را تضعیف و اردوگاه آن در کردستان عراق را جمع کنیم، اتهام کودتا از دبیر اول کومه له را مطرح کردند و با این نوع کمپین و گرد و خاکی که به پا کردند فضای سیاسی درون تشکیلات را آلوده کرده تا اهداف تشکیلاتی خود را پیش ببرند. این رفقا به اینها هم بسنده نکردند و طی یک سال و نیم گذشته با رویکردی انحلال طلبانه عملا کمیته مرکزی کومه له و کمیته تشکیلات خارج را از زیر اتوریته تشکیلاتی و رهبری کمیته مرکزی حزب خارج کردند و با تفسیر اختیاری و دلبخواهی از اساسنامه حزب به رغم قرار کمیته مرکزی حزب مبنی بر توقف عضو گیری در این شرایط بحران تشکیلاتی به عضو گیری جناحی و تنبیهات و اخراج های جناحی روی آوردند. تحت این شرایط شکاف ها عمیق تر شدند، مناسبات سیاسی و تشکیلاتی و حتی اجتماعی و رفیقانه این دو جناح از بالا تا پایین بطور جدی لطمه خورده است. کمیته های اصلی تشکیلاتی هیچ رابطه سیاسی و تشکیلاتی ارگانیکی با هم ندارند، مناسبات آنها در بهترین حالت به یک مناسبات خشک و بی روح و بروکراتیک تبدیل گردیده و بحران اعتماد عمیق تر شده است. تبیین و ارزیابی رفیق دبیر اول کومه له از بحران کنونی حزب از شبکه تلویزیونی تشکیلات پخش می گردد، اما پاسخ عضو کمیته اجرایی به این نوع تبلیغات جناحی طعمه سانسور می گردد و از تلویزیون پخش نمی شود. با این کارنامه از زیر پا گذاشتن موازین کار حزبی، آنها ما و دیگران را برای برون رفت از بحران به سنت های پیشرو و جا افتاده حزبی و رعایت موازین اساسنامه ای ارجاع می دهند که تعارفی بیش نیست.
رفقای نامه جمعی سرگشاده!
اکنون و در شرایطی که تمام بخش های مختلف تشکیلات حزب و کومه له به دو جناح سیاسی تقسیم شده و به طور دو فاکتو یک جدائی به وقوع پیوسته است و در خارج از تشکیلات نیز بسیاری می دانند که در حزب کمونیست ایران و کومه له حداقل دو جناح سیاسی وجود دارد. ما هم مانند شما با درک اوضاع سیاسی خطیر کنونی و تحولاتی که در راه هستند و وظایف سنگینی که از همه ما می طلبند، انشعاب در صفوف حزب کمونیست ایران و کومه له را زیانبار می دانیم.
ما بر این باوریم که به رغم حاد شدن و پیچیدگی بحران درون تشکیلاتی هنوز این امکان وجود دارد که این امر بد را به امر خوب نه تنها برای حزب کمونیست ایران و کومه له، بلکه برای کل جنبش کمونیستی ایران تبدیل کنیم. ما نیز در تقابل کامل با رویکرد حذف گرایانه همصدا با شما راه برون رفت از بحران کنونی را در برسمیت شناختن جناح بندی موجود، مبارزه ایدئولوژیک علنی بر سر مسائل مورد اختلاف، مشارکت هر دو جناح در کلیه ارگانهای رهبری حزب و اداره تشکیلات میدانیم، بطوری که ارگانهای رهبری مظهر اراده همه اعضا حزب باشند. با تأمین این شرایط و با فرهنگ سازی و ایجاد بستری برای همزیستی دو جناح می توان وحدت دوباره حزب را تضمین کرد.
همانطور که بارها اعلام کرده ایم یکی از محورهای اختلافات ما با رفقای جناح مقابل همین درک متفاوت از مرکزیت دمکراتیک در حزب کمونیست ایران است. بر اساس درک ما اگر حزب قرار است به مانند یک ارگانیسم زنده عمل کند باید برخورد نظرات متفاوت در سطوح مختلف ارگانهای تصمیم گیری در آن تأمین و تضمین شود. اگر از حزب به عنوان یک ارگانیزم زنده صحبت می کنیم یعنی اینکه حفظ دموکراسی درون حزبی و رفتار دموکراتیک به نظرات مختلف در آن تأمین گردد. قدرت کمیته مرکزی باید برخاسته از اراده کل حزب باشد. اگر با این نگرش به مسئله سانترالیسم دمکراتیک نگاه کنیم. اگر قدرت ارگانهای رهبری را برخاسته از اراده کل حزب و کل اعضای آن بدانیم نه فقط بخشی از اعضا، نه فقط "اکثریت" اعضا، بنابراین باید سیاست حذف گرایانه را کنار گذاشت. در غیر آن صورت روشن است وقتی در یک ارگان رهبری اراده نزدیک به نیمی از اعضا نمایندگی نمی شود، به ناگزیر یک مناسبات بوروکراتیک جای یک مناسبات سیاسی و دمکراتیک در حزب را می گیرد. زمانی که در یک کمیته تشکیلاتی و حزبی اراده حدود نیمی از اعضا غایب است، خواسته یا ناخواسته مناسبات رهبری با اعضا به یک مناسبات بوروکراتیک تنزل پیدا می کند و تشکیلات انسجام خود را از دست می دهد. تجربه یکدست شدن و یک بنی شدن کمیته مرکزی کومه له و کمیته م تشکیلات خارج به وضوح کامل این واقعیت را نشان داد.
🔴پلاتفرم سیاسی رهبری ائتلاف کمیته مرکزی کومەله (۲)
✍️ عباس منصوران
#انقلاب_كارگرى
/channel/enghelab_karegari
همانند بسياری ديگر
من عرق ريختن آموختم
نه فهميدم مدرسه چيست
نه دانستم بازی چهمعنايى دارد
در سپيدهدم
آنها مرا از رختخواب بيرون كشيدند
و در كنار پدر، با كار بزرگ شدم.
#ویکتور_خارا
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
👆👆
و بالاخره تاکید میکنیم که نظر به اوضاع متحول و ملتهب ایران، ما به سمتی میرویم که بدون مبارزه انقلابی، بدون فداکاری فردی و جمعی، بدون بکارگیری قهر انقلابی در مقابل ماشین سرکوب و قوه قهریه ضد انقلابی نمی توانیم پیروز شویم. بار دیگر باید همه جا آماده شویم، در این نبرد باید پیروز شد.
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی!
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم!
۱۵ بهمن ۱۳۹۹ - ٣ فوریه ۲۰۲۱
امضاها: اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فداِئیان (اقلیت) و هسته اقلیت.
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
نامه سرگشاده به رهبری حزب کمونیست ایران و کومه له!
رفقای عزیز با درود و سلام های گرم!
در شرایطی که اوضاع سیاسی خطیر کنونی در ایران بیش از هر زمانی نیاز به همکاری وهمگامی نیروهای چپ وکمونیست را می طلبد، حاد شدن اختلافات درونی شما در تشکیلات حزب کمونیست ایران وبخش کردستان آن یعنی (کومه له) موجبات نگرانی زیادی را در میان هواداران، دوستداران وفعالین چپ وکمونیست و جنبش های اجتماعی و دوستداران بلوک سوسیالیستی متحد بوجود آورده است.
رفقا اگر چه ما اعضای حزب شما نیستیم و این خود شما هستید که تعیین می کنید که تشکیلات را به چه سمتی هدایت کنید، اما سرنوشت تشکیلات کومه له و حزب کمونیست ایران برای همه نیروهای چپ و کمونیست و همه فعالین سوسیالیستی که در جامعه مبارزه می کنند مهم و تاثیر گذار است و از این روی ما بعنوان رفقای نزدیک شما به خود اجازه میدهیم تا نظرمان را طی این نامه به اطلاع شما برسانیم.
برای ما کاملا قابل درک است که جریانات واحزاب سیاسی از گرایشات سیاسی متفاوت در درون جامعه وجنبش های اجتماعی تاثیر می گیرند واختلافات درونی شما نیز بخشا می تواند ریشه در این واقعیات داشته باشد که به راهکارهای متفاوت سیاسی بینجامد، اما اگر این امر درست مدیریت شود موجب نگرانی نیست. از نظر ما کسانی که قلب شان برای منافع جنبش های رادیکال وچپ جامعه می طپد ومنافع این جنبش ها برایشان اصل است، باید بتوانند راه حل هایی پیدا کنند که حتی با بروز اختلافات مهم اما نه برنامه ای، به جای انشعاب، همکاری و همزیستی برای مبارزه ملی و سوسیالیستی را در مقابل خود قرار دهند.
از آنجا که الگوی مورد نظر ما برای همه نیروهای چپ وکمونیست، همکاری روی اشتراکات ومبارزه نظری سالم ورفیقانه روی اختلافات است، ما برای جلوگیری از انشعابی زودرس، توصیه و تقاضای رفیقانه و صمیمانه زیر را به شما رفقای عزیزمان در آستانه برگزاری کنگره تان داریم.
از نظر ما در شرایطی که یک حزب سیاسی در حال بحران و شکاف بسر می برد تنها با به رسمیت شناختن گرایشات درونی آن می توان، بجای حرکت بسوی جدا شدن، تلاشی دوباره را برای بهم نزدیک شدن دوباره تجربه کرد. این امر نه بدعتی جدید، بلکه تجربه ای مثبت در جنبش کمونیستی جهان است و در تقابل کامل با رویکردی استالینی و حذف گرایانه قرار دارد.
برای عملی کردن ادامه همزیستی گرایشات مختلف، تنها با یک مبارزه ایدئولوژیک علنی و سالم، با به رسمیت شناختن و مشارکت همه گرایشات در امور حزبی، با زبانی مسئولانه که بستر اتحاد را تقویت کند و نه اختلاف را میتوان چشم انداز اتحاد پایداری را تدارک دید. تنها از این راه است که نه فقط بخشی، بلکه همه اعضای شما، حزبشان را به تمامی متعلق به خود خواهند دانست و در راه اتحادی اصولی و پایدار پیش خواهند رفت.
ما امیدوارم پیشنهاد ما را نه در راستای دخالت در امر تشکیلاتی تان، بلکه در راستای اهداف مبارزاتی کل قطب چپ جامعه ایران تلقی کنید. برایتان صمیمانه آرزوی موقعیت و هدایت مسئولانه از این دوره بحرانی و ناگوار را داریم.
امضاها به ترتیب حروف الفبا
ابراهیم آوخ
احمد سلطانی
اردشیر مهرداد
آرش کمانگر
اسماعیل سپهر
اسماعیل فتاحی
اکبر نوری
امین بیات
باقر ابراهیم زاده
بنفشه کریم زاده
بهروز خباز
بهروز رضوانی
بهروز فراهانی
بهمن توتونچی
بهنام چگالی
پیروز زور چنگ
جمشید صفاپور
حبیب ریاحی
حسن حسام
حسن عرب
حماد شیبانی
حمید پورقاسمی
حمید جهان بخش
خسرو آهنگر
داود احمدلو
رسول شوکتی
رشید محمدی
رضا باقری
رضا بی شتاب
روزبه کوراوغلی
سودابه جزنی
سیامک جهان بخش
سیروان عنایتی
سیروان منصوری
سیروس دستاران
شاهو عباسی
شاهین شریفیان
شیرین احمدی سروستانی
علی پیچگاه
علی دماوندی
علی ستاری
غلام عسکری
فاطمه سبحانی
ک.الوند
کامبیز فاتحی
کامبیز گیلانی
کیتاش شمس
محسن رجب زاده
محسن مقصودی ( با نقد)
محمد امیری
محمد علی امینی
محمد مشکی
مرجان افتخاری
مهرآفاق مقیمی
مهرداد خامنه
مینا زرین
ناصر پیشرو
ندا نوآور
نسرین ابراهیمی
نوید کوهرنگ
هوزان خالدیان
یاور اعتماد
یوسف اردلان
سایتها:
رادیو پیام کانادا
سایت گزارشگران
سایت آگاهی نیوز
سایت اشتراک وردپرس
وبلاک اخگر
سایت رضا بی شتاب
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
تجدید نظر در استراتژی سوسیالیستی کومه له در نگاهی به چند مصاحبه
(بخش ا)
✍ #ناصر_زمانی
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
🔷🔶🔹🔸🎶🎵🎥
ترانهی اعتراضیِ SLDRT! که چنی پیش منتشر شده و فراخوانیست به همبستگی بینالمللی کارگران: «ما به گشادهدستی دولتها یا کارفرمایان اعتقادی نداریم و در مقابل فرصتطلبی فاشیستها برای سوء استفاده از وضعیت بحرانی میایستیم. در زمانهای که برخی در خانههای لوکس خود در قرنطینه به سر میبرند، دیگران در کمپهای متراکم تلاش میکنند زنده بمانند، در خیابانها با نیروهای سرکوب پلیسی مواجه میشوند و یا در بیمارستانها مجبورند بدون امکانات مناسب کار کنند. این واقعیتِ سرمایهداری موجود است. قدرتمندترین ابزار ما برای مبارزه در دوران بحران، مثل همیشه «همبستگی» ست! از این ابزار استفاده کنیم.»
- ترجمه و زیرنویس از سمتسرخ
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
🔷🔶🔹🔸
من یک سرود میخواهم
یک سرود اوراتوریو
سرودی که
پیچیده است اکنون
در هر کارخانه
در هر آزمایشگاه
مرا چه کار با فاوست
با خرامیدنش بر پارکت آسمان
دست در دست مفیستو
سوار بر موشک آتش بازی؟
من میخ کفشم
از هر تراژدی گوته
دردناکتر است..
حرفم را بشنوید.
✍️#مایا_کوفسکی
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
#سخن_روز
از رمزهای پیشروی انقلاب
تجمع سراسری بازنشستگان کشور روز سه شنبه هفتم آبان برای پیگیری مطالباتشان در تهران و ده ها شهر دیگر ایران برگزار شد. تشکل ها و نهادهای مستقل بازنشستگان و کارگران با حمایت نهادهای دانشجویی و فرهنگی برگزاری این تجمع را فراخوان داده بودند. در این تجمع ها بازنشستگان پارچه نوشته هایی حمل می کردند و شعارهایی نظیر "گرانی، تورم، بلای جان مردم"، "وعده وعید کافیه، سفره هامون خالیه"، "وسط خیابون، به دست میاد حق مون"، "شعارمان این زمان، معیشت است و درمان" و "تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم" را فریاد می زدند. در قطعنامه ی تجمع سراسری بازنشستگان آمده است: «گسترده تر شدن فقر و فلاکت در جامعه، بنیان های زندگی بازنشستگان را همچون سایر اقشار زحمتکش به سوی فروپاشی کشانده است. تبعیض و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی فاصله میان اکثریت زحمتکش جامعه با ثروتمندان و صاحبان قدرت را به شکل عریانی نشان می دهد. این تضادها و تفاوت ها موجب گردیده است که بازنشستگان نیز از این مناسبات رنج برده و نارضایتی خود را به شکل تجمع های مکرر اعلام نموده و به بیان خواست های خود بپردازند. تجمع های خیابانی نشان دهندۀ عملی اجتماعی است که بر پیگیری و تلاش ِ بالفعل آنها برای تغییر اوضاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دلالت دارد». تجمع های خیابانی و مبارزات پیگیر بازنشستگان بخش جدایی ناپذیری از جنبش مطالباتی طبقه کارگر و اقشار فرودست جامعه ایران است.
تجمع های خیابانی بازنشستگان در تداوم جنبش مطالباتی طبقه کارگر در شرایطی برگزار می شوند که جمهوری اسلامی در یکی از عمیق ترین بحران های اقتصادی و سیاسی و ایدئولوژیک دوران حیات خود دست و پا می زند. از خیزش آبان ۱۳۹۸ که در پی فوران خشم تهیدستان شهری ناشی از سه برابر شدن قیمت بنزین برپا شد و در نتیجه سرکوب عریان بیش از ۱۵۰۰ نفر جان خود را از دست دادند، رژیم اسلامی از یک بحران به چاله بحران دیگری افتاده است. ادامه ماجراجویی ها و مداخله گری های نظامی رژیم در کانون های بحران منطقه و در پی آن ترور قاسم سلیمانی در دی ماه سال گذشته کشور را با خطر رویارویی مستقیم نظامی با آمریکا مواجه کرد. در اوج این بحران شاهد ساقط کردن هواپیمای مسافربری با ۱۷۴ مسافر توسط سپاه پاسداران بودیم که دروغپردازی حول آن سران جمهوری اسلامی را بیش از پیش رسوا کرد. سپس شیوع ویروس کرونا و فقدان یک استراتژی روشن در مقابله با آن جامعه ایران را با یکی از بی سابقه ترین بحران بهداشتی و اجتماعی تاریخ معاصر روبرو ساخته که در نتیجه آن بنا به آمار برخی از منابع مستقل بیش از ۱۵۰ هزار نفر جان خود را از دست داده اند. از آبان ۱۳۹۸ تاکنون ارزش ریال در برابر دلار حدود ۶۰ درصد کاهش پیدا کرده است و این کاهش کم سابقه سقوط فاجعه بار دستمزدها و قدرت خرید کارگران محرومان جامعه را به دنبال داشته است. در شرایطی که افق استمرار زندگی اقتصادی و انباشت سرمایه تیره و تار شده و دستگاه روحانیت و ایدئولوژیک رژیم جهت مشروعیت بخشی به این اوضاع با بن بست روبرو شده است، حربه سرکوب هم کارائی گذشته خود را از دست داده است. این بحران ها توان جمهوری اسلامی را با فرسایش روبرو کرده است.
از طرف دیگر، همین دوره اخیر یکی از پرتحرک ترین دوران حیات جنبش کارگری در ایران بوده است. هیچ روزی نبوده ما شاهد اعتصاب و اعتراض کارگران نبوده باشیم. اعتصابات کارگران هفت تپه، اعتصاب کارگران صنایع نفت و پتروشیمی، اعتصابات کارگران آذر آب و هپکو در اراک تجمع های پی در پی بازنشستگان فقط نمونه های برجسته این اعتصابات و اعتراضات بوده اند. اما به رغم پیشروی های جنبش کارگری و پرورده شدن نسلی از رهبران کارگری در دل این مبارزات، خیزش دی ماه ۹۶ و خیزش سراسری آبان ۹۸ به مانند دو تجربه عینی و دو آزمون اجتماعی نشان دادند که جنبش کارگری ایران هنوز به لحاظ سازمانیابی برای رهبری جنبش های اعتراضی در جامعه و تأمین رهبری بر جنبش های پیشرو اجتماعی آمادگی لازم را ندارد. طبقه کارگر به دلیل ضعف سازمانی و ضعف در رهبری سیاسی نتوانست در هنگامه این خیزش های سیاسی با اعتصابات سراسری خود ماشین سرکوب جمهوری اسلامی را زمینگیر کند و ادامه این خیزش ها را تضمین کند. بنابراین سازمانیابی کارگران در تشکل های توده ای و طبقاتی و تحزب یابی کارگران و در مرحله اول فعالین و رهبران کارگری از پیش شرط های رهبری طبقه کارگر بر جنبش های پیشرو اجتماعی و جنبش های اعتراضی در ایران است. اما تشکل های توده ای و طبقاتی و سراسری کارگران در خلاء ایجاد نمی شوند و فقط می توانند محصول استمرار همین اعتصابات و اعتراضات جاری و جنبش مطالباتی کارگران و تکامل این مبارزات باشند.
افسانه ای تحت عنوان “اکثریت”
✍️ شورش مولانی
کمیته تشکیلات خارج کشور حزب کمونیست ایران شما بخوانید کمیته مرکزی کنونی کومه له در جوابی شتابان البته سراسیمه در مقابله با اطلاعیه مطبوعاتی کمیته اجرای حزب کمونیست ایران اصلاعیه صادر کرده است در این اطلاعیه بیشتر از این که جوابی مستدل و واقعی به اطلاعیه کمیته اجرائی باشد تنها تکرار ادعای به دور از واقعیت “اکثریت اعضای حزب “ را تا امکان داشتند برجسته کرده اند، تمام اعضای تشکیلات به خوبی میدانند که کمیته خارج در هماهنگی با کمیته مرکزی کنونی کومه له در طول مدت سه سال اخیر و قبل از برگزاری کنفرانس ۱۲ خارج کشور چطور یک شبه حوزه های یونان و ترکیه را از هم جدا کرید!! چطور انتخابات کانادا را سازمان دادن که باعث اعتراض تعداد زیادی از نمایندگان آن حوزه شده بود!! آیا شما نبودید در انتخابات حوزه استکهلم سه نفر به طور هماهنگ ۱۵ رای مشترک آوردید؟! آیا شما نبودید حتی اجازه ندادید یک رفیق از جناح مقابل هیئت رئیسه کنفرانس دوازدهم تشکیلات خارج انتخاب شود ؟! مگر شما نبودید که بعد از انتخاب ۱۲ نفر بعنوان کمیته خارج چونکه از قبل قول داده بودید با چندین مرحله رای گیری به ۱۵ نفر افزایش دادید؟! حالا در این اقدم انحلال طلبانه و شاهکار جدیدتان اینکه از تعداد زیادی اعضای غیر فعال که در هیچ سوخت و ساز تشکیلاتی حضور ده ساله یا بیشتر ندارند که به اسم اکثریت اعضا علم کرده اید و به اسم اعضای منفعل طومار علیه کمیته مرکزی حزب نوشته اید ؟! این موارد گوشه ای از اقداماتی است که کمیته خارج و کمیته مرکزی کنونی کومه له قبل از کنفرانس دوازدهم انجام دادند که در کنفرانس تعیین تکلیف نهایی بکنند، من به این موارد اکتفا میکنم اما از همه انسانهای آگاه به مسائل سیاسی و دلسوز حزب پیشنهاد میکنم به صحبتهای رفیق صلاح مازوجی گوش بدهید و خواهید فهمید چه اقدامات نامشروع و غیر اصولی از جناح مقابل سر زده است. چطور در طول چند سال اخیر ، جناح مقابل تیشه به ریشه این تشکیلات زده به اسم افسانه “اکثریت اعضای”حزب! . در اولین جلسه کمیته خارج یکدست جناح مقابل بعد از کنفرانس دوازدهم با اعضا، کمیته خارج عدم مشروعیت خود را صراحتا برای جناح مقابل خود را اعلام کرد، در این جلسه سخنگوی کمیته خارج با ادبیاتی بسیار تحقیر امیز و صد البته جدید لحن فیس بوک را به قهوه خانی تشبیه کرد که کسانی و انسانهای در دنیای مجازی مانند فیس بوک و اینستاگرام و غیره فعالیت دارند مانند افراد بیکاری و غیر مسولی هستند که در یک قهوه خانه جمع شده و حرف میزنند و ایشان گفتند که هر اقدامی که در جهت تضعیف تشکیلات و توهین به رهبری آن باشد با برخورد قاطع مواجه خواهد شد که البته آن برخورد قاطع فقط شامل غیر خودی ها شد و بقیه یعنی جناح خودشان مصونیت دیپلماتیک داشتند چون ما میبینیم امروزه همین “قهوه خانه” به محلی برای مانور خودشان جناح متبوعشان تبدیل شده است، البته این دفعه حتما بنا به تبصرهای قهوه خانه نمانده است. و بدترین توهین ها را جلوی چشم کمیته مزبورشان به جناح مقابل و رهبری آن کردند که کک شان هم نگزید.
در اخر باید گفت حزب کمونیست ایران و کومه له انقلابی چه بسا ضرباتی مهلک تری از این خورده ولی چون ققنوس از این خاکستر سر بر آورده است و میدان مبارزه را و آن آرمان سرخ کارگران و زحمتکشان را زنده و پاینده نگه داشته است.
همینجا اعلام میکنم که آماده هستم در برنامه زنده تلویزیونی با کسانی که باور دارند ادعای من بی ربط و غیر واقعی است مناظره داشته باشم.
زنده باد آزادی برابری حکومت کارگری
زنده باد حزب کمونیست ایران و کومه له ستون محکم حزب کمونیست ایران
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
توجیه سانسور و سرکوب ,در نقد سخنان اخیر ابراهیم علیزاده(۳)
✍#پویا_محمدی
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar
سرشتنشانهای نولیبرالیسم در ایران: نقش دولت و سه دهه خصوصیسازی
✍#حامد_سعیدی
🚩 #سووره_سوار🚩
/channel/SoraSwar