-
مجموعه اشعار کلاسیک علیرضا شیرانی (عرش)
«سربراهی»
آمدم مولا به درگاهت پناه آورده ام.
درد و رنج و التماس و اشک و آه آورده ام
آمدم با این پریشانی که سامانم دهی
خاطری رنجیده و قلبی تباه آورده ام
آمدم مولا، پشیمانم ز آنچه کرده ام
کوله باری مملوء از جرم و گناه آورده ام
آمدم مولا بفرمایی که فرمانت بَرَم
یک دل دیوانه امّا سربراه آورده ام
این دل دیوانه که زنجیری عشق شماست
سربراه و روبراه و اهل راه آورده ام
آمدم،ویران و حیران تر ز هر گم کرده راه
آمدم، پرونده، با رنگ سیاه آورده ام
آمدم مولا که آهوی اسیر بیدلم
توبه خواهم من، به درگاهت پناه آورده ام
#عرش(علی رضا شیرانی)
@soroosh_arsh
حرم مطهر رضوی(صحن انقلاب)
۱۴۰۱/۹/۲۱ ساعت پنج بامداد
ارتباط با شاعر
@arsh_id
https://t.me/joinchat/AAAAAD2G6aTGmXjCGdIb0Q
برایتان خوشی ها را دلارا
خودم هم دیدن روی شما را
ز ایزد آرزو کردم وَ اینکه
به سینه حک نمایید عشق ما را
#عرش
@soroosh_arsh
تک چراغ شهسوار آسمان
یکه تاز کهکشان، دامن کشان
صبح صادق آمده با اشتیاق
تا ببیند صورت چون ماهتان
#عرش
@soroosh_arsh
به زودی درد و رنج و حسرت و غم
ز قلبم می رود در لحظه با هم
چرا که وقت دیدار است و چشمم
شود روشن به ماه روی یارم
#عرش
@soroosh_arsh
«فخر خدمت»
امشب اینجانب که فخر خدمت مولا رضا«ع»
قسمتم گردیده بستم عهد و پیمان با خدا
عهد و میثاقی که دارد رنگ و بوی عاشقی
عشق نابی که مرا از هر هوی کرده رها
ضمن دلداری عطایم کرده فیضِ بیدلی
بیدلی از نوع خاص ابتلا و اعتلا
ابتلا تا انتهای مقصد خالص شدن
اعتلا تا ابتدای منزل قرب و رضا
قربِ«فانی گشتن از خویش و خدایی گشتن و..
با خدا بودن» به «از خود رستن و کسب بقا.»
وان رضایی کز ولا نشأت گرفته است و بدان
فخر بی اندازه،حقُ کرده بدین جانب عطا
آن چنان فخری که داده اینچنین عزّت که من
گشته ام جارو کش و دربان مولایم رضا«ع»
#عرش
@soroosh_arsh
۱۴۰۱/۹/۱۱ ساعت ۵ بامداد
حرم مطهر رضوی شبستان نهاوندی
ارتباط با شاعر
@arsh_id https://t.me/joinchat/AAAAAD2G6aTGmXjCGdIb0Q
به حدّی اغتشاشات نگاهت
نموده کشور دل را تباهت
که جز ویرانه ایی برجا نمانده
ز دست مردم چشم سیاهت.
#عرش«علی رضا شیرانی»
چو زندانی در آغوشم نمودی...
چگونه شد فراموشم نمودی؟
زلیخا گونه بود عشقت مگر که..
مرا درگیر پاپوشم نمودی؟
#عرش
@soroosh_arsh
به بی رحمی تو خود نارنج و چاقو.
به دست دختران یاسمن بو
سپردی و فراخواندی مرا تا
دهی پاسخ به یاران خطاگو
#عرش
@soroosh_arsh
«زائر نام آشنا»
پست من در واقع امشب مهبط عشق خداست
مهبط احسان و جود و عزّت و مهر و رضاست.
منزل دلدادگی و اشتیاق است و سُرور
مطلع نور دل و بذل عنایت ها به ماست
پست دربانیم امشب فخر بی حدِّ من است
چون کنار پنجره فولاد مولایم رضا(ع)ست.
دل در این محدوده گویا آسمانی می شود
آسمان در این سرا خود زائری نام آشناست
زائری که عاشق است و عاشقی کز شور عشق
بی قرار و بیدل و شوریده و بی انتهاست
قلب شاعر هم که اینجا آسمانی گشته است
در پناه حضرتش از هر پریشانی رهاست.
چونکه اینجا درگه مولا علی موسی الرضا
ملجأِ درماندگان و عرش حیِّ کبریاست
#عرش«علی رضا شیرانی»
@soroosh_arsh
ارتباط با شاعر
@arsh_id
https://t.me/joinchat/AAAAAD2G6aTGmXjCGdIb0Q
غزال وحشی چشم دلارام
دل وحشی جگوار مرا رام
و در بندش نموده ست آنچنان که
نمانده از نگاهش بر دل آرام.
#عرش
@soroosh_arsh
« انتظار و اشتیاق»
دل ز دستم برده یار و از دلم صبر و قرار
برده است و جای آن هدیه نموده انتظار.
انتظاری دلفریب و ناب و شیرین چون عسل
پیرو این انتظار، عشق و امید و اعتبار
شور و شوق و شعف و شادی و سرور
در کنارش دلپریشی و فراغ و انکسار
انکساری که چو ترمیم می شود محکمتر است
مثل پیمان دو یار دلسپار بی قرار
انکساری که عطا کرده به اینجانب کمال
در پریشانی و دل را هم لطیف و برقرار
آری آری انتظار دلفروز جانفزا
انتظاری که غرور است و سرور و افتخار
انتظار حجّت حق است و یکتا ناجی و
باعث رشد و شکوه و انضباط ماندگار
انتظاری که جهانی را الهی می کند
دین حق را هم در عالم ماندگار و پایدار.
#عرش
@soroosh_arsh
مشهد مقدس
۱۴۰۱/۷/۱۲
https://t.me/joinchat/AAAAAD2G6aTGmXjCGdIb0Q
از علی(ع) فخری بگویم فخری از صدهاهزار
افتخاری انحصاری و عجیب و ماندگار
این که فرموده چنین روح‌الامین روز احد:
لا فتی الّا علی لا سیف الّا ذوالفقار
#عرش
@soroosh_arsh
اگر چه هر سه مهرِ آسمانی
فرح بخشند و شور و شادمانی
ولی برده دلم را مهر یار و
عطا کرده به من عشق و جوانی
#عرش
@soroosh_arsh
برایتان اگر دلتنگم امّا
به دل حکّ کرده ام یاد شما را
وَ گویا با منی دائم چرا که
تو در قلب منی و من شدم ما.
#عرش
@soroosh_arsh
تو گندم گونه ایی و سیب لب را
برای آدمت کردی مهیّا
چو می دانی بهشت من تویی ای
فریباتر برای من ز حوّا
#عرش
@soroosh_arsh
من از وقتی سپردم دل به دستت
شدم مست می چشمان مستت.
سپس با جام ناب عشق و بوسه
شدم معتاد و مست می پرستت.
#عرش
@soroosh_arsh
هوای جانفزای عصر پاییز
شده با عطرتان شاد و دل انگیز
و قلب نیمه جان و خسته ی من
از این عطر خوش پاییز، لبریز
#عرش
@soroosh_arsh
در این صبح قشنگ ماه آذر
دل از دستم ربوده، هوشم از سر
صبا. کز کویتان آورده سوغات
شمیم مهرتان را بار دیگر.
#عرش
Soroosh_arsh
چنان شیرین و زیبا و دل انگیز،
لطیف و دلنشین و دلربا نیز
برایم بوده دیدار شما که
بهاری شد برایم فصل پاییز
#عرش
@soroosh_arsh
به هم چون می زنیم پیمانه ها را
و رونق می دهیم میخانه ها را
به رسم ناصواب عاشقی ها
به آتش می کشیم پروانه ها را
#عرش
@soroosh_arsh
(آن نافله خوانان...)
از جام محبّت چو می ناب چشیدند
غیر از سخن یار نوایی نشنیدند
دل بود و دلارام و می ناب تراضی
در لحظه هم از خاک به افلاک رسیدند
مستانه به رقص آمده در جشن تغزّل
در نای «من اویم» صمیمانه دمیدند
طیّار سبکبال شدند در سفر عشق
در خون خود از خویشتن خویش رهیدند
با تن همه بیگانه شدند در طلب دوست
با سر همه تا محضرِ دلدار دویدند
رفتند و رسیدند و خوش آرام گرفتند
آن نافله خوانان که همواره شهیدند
آنان که چو مَه از شفق سینه ی مرداب
تا اوج فلک دامن پرواز کشیدند
الحق که همه عاشق و دیوانه شدند و...
از دُرد محبّت قدحی باز چشیدند
«تقدیم به شهیدان اخیر کشور»
#عرش(علی رضا شیرانی)
۱۴۰۱/۹/۵ ساعت۲۴
حرم مطهر رضوی صحن جمهوری اسلامی
ارتباط با شاعر
@arsh_id
https://t.me/joinchat/AAAAAD2G6aTGmXjCGdIb0Q
ارادت دارم و حس محبّت
برایم هم شده اتمام حجّت
که این عشق و ارادت های من بر
شما، داده به من نیرو و قوّت.
#عرش
@soroosh_arsh
ِ
چو یار غار و دلداری نداری
که سر بر شانه ی مهرش گذاری
تو با افسردگی خو می کنی و
خودت را دست غم ها می سپاری
#عرش
@soroosh_arsh
دلیل اینکه ابیاتم معطّر
و شعرم گشته است اعلی و برتر
ز عطر مصرع زیبای بعد است.
«سرم نذر سر سردار بی سر »
#عرش
@soroosh_arsh
شمیم دلنواز مهربانی
و عطر دلنشین دلستانی
حرم را کرده سرشار و مرا هم.
ز عشق جانفزای آسمانی.
#عرش
@soroosh_arsh
«ماه و مرداب»
چنان نرگس بی تاب، گرو برده ز من تاب
که دل برده ز مرداب هوای شب مهتاب
و آن چشم عسل رنگ، شباهنگ خوش آهنگ.
چو ماه نیمه ی ماه، دلم را کرده مرداب
و بال و پر شده باز ، به شور و شوق پرواز،
ربوده هاله ی ماه، ز چشم خسته ام خواب.
نمی دانم ولی ماه، کجا رفته که امشب
فراغ جان سِتان را برایم کرده ایجاب
و گر دیگر تأنّی نماید بیش از این او
شود مرداب قلبم چنان موّاج و بی تاب
که جان باقی نماند به مرداب تن و بعد
کند ترک این وطن را بدون عذر و آداب
و دیدار پس از این ندارد انتفاعی
چو دارویی که هرگز نشد درمان سهراب
#عرش
@soroosh_arsh
مشهد مقدس
۱۴۰۱/۷/۱۳
https://t.me/joinchat/AAAAAD2G6aTGmXjCGdIb0Q
.
انگار که دل گشته گرفتار غم یار
یا یار ز من برده سویدای دل انگار
زیرا که پریشان شدم و واله و واقع...
بر چشم عسل رنگ دلارام گرفتار.
#عرش
@soroosh_arsh
تمایل داری آیا که تقابل
به شکل بهتری فرمایی ای گل
زمان بوسه ی مهرآفرین. یا
همانندی به رسم یک تبادل.
#عرش
@soroosh_arsh
زمانی که به چشمانت شکایت
ز تو کردم و آن دو هم حمایت
ز من کردند و تأییدم نمودند.
شدم سلطان عشق و جانفدایت.
#عرش
@soroosh_arsh
دلارامی! که اینگونه دلم با
شما مأنوس و مألوف است آیا...
شما بر من نمودیداعتنایی؟
بفرما با صراحت پاسخم را !
.
#عرش
@sirooah_arsh