نیروهای طالبان از اواسط سال ۲۰۲۱ کنترل بیشتر مناطق را به دست گرفتند و پس از سرکوب های خونین روزهای آغازین، با استقرار حکومت خود در این کشور، اقدامات تبعیض آمیز علیه زنان را یک به یک پیش بردند. بسیاری از زنانی که در استخدام ادارات دولتی بودند مجبور شدند از کار خود استفاده دهند، آموزش عمومی مدارس در مقطع بعد از ابتدایی برای دختران حذف شد و کلاس های موجود دانشگاهی تفکیک جنسیتی شدند. این اقدامات همزمان با سرکوب مضاعف و تبعیض علیه گروه قومی خارج از قدرت، هزاره ها، پیش رفت.
همچنین در تاریخ ۱۱ مه ۲۰۲۲ سه روز پس از اعلام تصمیم طالبان مبنی بر وضع قانون #حجاب_اجباری، گروهی از زنان علیه این قانون و همچنین در اعتراض به بازداشت خبرنگاران در کابل تجمع کردند و شعارهایی از جمله #نان_کار_آزادی و «زنان را گروگان نگیرید!» سر دادند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
مرتضی در سال ۱۲۸۱ در تهران به دنیا آمده بود. از ۱۵ سالگی در چاپخانه به عنوان حروف‌چین استخدام شد و در همان جا از موسسین اتحادیه کارگران چاپخانه‌های تهران بود و در اعتصابات آنها که به خصوص برای ۸ ساعت کار روزانه و حق تشکیابی بود، شرکت فعال داشت. مرتضی در اوج دستگیری فعالان سیاسی، صنفی و سرکوب اتحادیه‌ها در پاییز ۱۳۰۴ از کشور فرار کرد ولی پس از بازگشتش در سال ۱۳۰۷ بازداشت و چند ماه بعد در زندان کشته می‌شود.
معروف است که او در آخرین دیدار خود با یکی دیگر از زندانیان یعنی جعفر ارودبادی گفته است:« اطمینان دارم که من زنده از این محبس بیرون نمی‌روم. چند شب است از سینه‌ام خون می‌آید. اینطور سرنوشت من بود که در اول جوانی، در تنگنای نظمیه با این فشار سختی که ملاحظه می‌کنید بمیرم. سلام مرا به دوستان و همرزمان برسان … بگو بین ما دیگر دیداری نخواهد بود. من امیدی به زنده ماندن ندارم، به سراغم نیایید، بلکه فراموشم کنید. امیدوارم رفقای من به هدف مقدس خود نائل آیند و قاتلین من به سزای اعمال بیرحمانه خود برسند. ما غرض و نظری جز سعادت و رفاه زحمتکشان نداشتیم». ولی ما فراموشش نمی‌کنیم!
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
در این کنگره بسیار موضوعات پر حاشیه و پر اختلافی مطرح شد و بحث‌های داغی در مورد تاکتیک‌های اتحادیه‌ها شکل گرفت. با این حال اما کنگره موفق شد که دفتر بین‌المللی تشکیل دهد و فضایی برای همبستگی، اطلاع رسانی، ارتباط و هماهنگی بین اتحادیه‌ها و اتحادیه‌گرا‌ها ایجاد کند.
همچنین آنها توانستند بولتن بین‌المللی ماهیانه خود را راه اندازی کنند و نشر دهند. تقریباً تمام کسانی که در اولین کنگره بین‌المللی سندیکالیست‌ها شرکت داشتند، متفق القول برگزاری این مراسم را موفقیت عظیمی تلقی کردند.
از شرکت‌کنندگان این کنگره می‌توان به اعضای اتحادیه‌های «س‌ژ‌ت» فرانسه، «س‌ن‌ت» اسپانیا و «فود» آلمان اشاره کرد که آنها بعدتر هر کدام بازیگران اصلی قیام مه ۱۹۶۸، انقلاب ژوئیه ۱۹۳۶ اسپانیا و انقلاب نوامبر ۱۹۱۹ آلمان شدند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
پس از شدت گرفتن بحث‌هایی درباره اجبار دختران محصل در عراق به داشتن حجاب، کمپین‌هایی در فضای مجازی این کشور برای مخالفت با این قانون ایجاد شد. در پی آن، فعالین و گروه‌های اجتماعی با حمله برخی مقامات مذهبی و اتهاماتی از جمله ضداسلام و ضداجتماعی بودن روبرو شدند و در این میان زنان معترض ایران نیز مورد توهین‌های زن ستیزانه قرار گرفتند.
بلسم مصطفی نویسنده عراقی از یکی از فعالین زن این کشور نقل می‌کند: «برای بسیاری از ما، حجاب مثل دروازه‌های یک زندان است و گویی ما زندانیانی نامرئی هستیم.»
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
در زمانی که زنان به ندرت تحصیل می‌کردند، طوبی به دلیل علاقه‌ی پدر شانس تحصیل یافت. او به دنبال تحقق این رویا برای دیگر خواهرانش که در پستوی خانه‌ها آرزوی تحصیل داشتند، دومین مدرسه‌ی دخترانه‌ی تهران را در منزل شخصی‌اش تأسیس کرد. مدرسه‌ای که در تقابل با فتوای شیخ‌فضل‌الله نوری در خیابان مقابل خانه‌ی وی پا گرفت.
مدرسه‌ی دخترانه‌ی ناموس با همه‌ی دشواری‌ها به همت طوبی و زنانی چون فخرعظمی ارغون و مهرانور سمیعی و گیلان خانم، معلمان خود‌آموخته، پا گرفت، ایستاد و زمینه‌ی رشد و گسترش مدارس دخترانه را فراهم کرد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
ادوارد نظریه‌پرداز ادبی، منتقد فرهنگی، فعال سیاسی و بنیانگذار نظریه‌ی پسااستعمار بود و در مورد خاورمیانه و فلسطین و به ویژه نگاه غرب به «شرق» یا شرق‌شناسی مطالب زیادی نوشته است.
تصویر ۳ ژوئیه ۲۰۰۰ عکس‌برداری شده است. ادوارد در حال پرتاب سنگ به برج دیده‌بانی اسرائیل در مرز بین لبنان و فلسطین است.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
فردریک تا ۱۸ سالگی در مریلند آمریکا برده بود ولی پس از ۳ بار بالا تلاش ناموفق بالاخره توانست فرار کند و به نیویورک گریزد. او به شهر‌های گوناگون می رفت و به ضد برده‌داری سخنرانی می‌کرد. نهایتاً در جنگ داخلی آمریکا مشاور لینکن شد.
وقتی در کنواسنیون ملی مردان رنگین‌پوست سخنرانی می‌کرد او به عدم عضویت کارگران رنگین پوست در تشکیلات اتحادیه‌های کارگری تاخت. با این وجود اما اکثر اتحادیه ها به جز برخی از آنها تا مدت‌ها همچنان متعلق به سفیدپوست‌ها ماندند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
از سال ۱۹۷۷ افزایش مالیات بر درآمد و ارزش افزوده نارضایتی‌های بسیاری را ایجاد کرده بود. مخصوصاً که این درآمد تازه بدست آمده برعکس درآمد های مالیاتی پیشین به دست ادارات مرکزی حکومت می‌رسید و نه ادارات محلی.
بعد از تصویب لایحه پولی شدن آب مجله آنارشیتسی «بهار۱۹۹۴» با استدلال بر این امر که این قانون یعنی اخذ دومرتبه مالیات، مردم را به مقابله از راه پرداخت نکردن بها دعوت کرد.
ساکنین شهر با تشکیل کمپین‌های پرداخت نکردن در سراسر شهر و تحمل بی‌آبی برای مدتی توانستند با تلاش‌ها و حمایت‌های حزب سوسیالیست در کنسول این قانون را لغو کنند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
او پس از فشارهای ناشی از بازداشت در زندان #قرچک ورامین و آگاهی از حکم شش ماه زندان به دلیل تلاش برای حضور در استادیوم، در مقابل دادگاه تهران دست به خودسوزی زد. این واقعه واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی برانگیخت و او لقب #دختر_آبی گرفت.
یک ماه بعد از آن و در ادامه تلاش‌هایی که برای ورود زنان به استادیوم صورت گرفت و همینطور تهدید فدراسیون جهانی فوتبال، عده‌ای از زنان برای اولین بار به شکل رسمی به عنوان تماشاگر بازی ایران و کامبوج به استادیوم آزادی تهران راه یافتند. گروهی از این زنان شعارهایی به یاد سحر خدایاری سردادند که با برخورد ماموران انتظامی مواجه شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
۱۴۸ آپارتمان لوکس در دوشس بدفورد هاوس در کنسینگتون، بلوکی در خیابان ویماوث در مریلبون و همچنین خانه‌هایی در کمپدن‌هیل و هلند پارک اشغال شدند. در روزهای بعد املاک بیشتری در سطح شهر به اقامت افراد درآمد. باکمال تعجب، پلیس در ابتدا باخانواده‌ها همدلی نشان داد و سرویس داوطلبانه‌ی زنان را برای تهیه نوشیدنی گرم برای آنها هماهنگ کرد ولی در اشغال‌های متعاقب این اتفاق تکرار نشد و نیروهای پلیس دست به اقداماتی همچون جلوگیری از انتقال خوار و بار به خانواده‌ها و پراکنده کردن خشونت آمیز حامیان زدند.
در همین اثنا وزیر سلامت و کار، به مقامات محلی دستور داد که گاز و برق اشغال‌کنندگان را قطع کند. نهایتاً در ۲۰ سپتامبر، حکم دادگاه عالی لندن علیه تمام اشغال‌های لندن حکم داد و پس از آن اشغال‌کنندگان داوطلبانه خانه‌ها را ترک کردند. بیشتر آنها به مراکزی رفتندکه توسط مقامات محلی سازمان یافته بود و نهایتا در مکان های دیگری مسکن یافتند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
در حالی که موزلی به بی‌بی‌سی دعوت شده بود که دیدگاه‌های نازیستی و راه‌پیمایی خود را اشاعه دهد، بی‌بی‌سی، همچون خبرگزاری‌های دیگر بریتانیا، از اینکه به آنتی‌فاشیست‌ها برنامه‌ای دهد و یا به پاداعتراض اشاره‌ای کند، امتناع می‌کرد. با این وجود در این روز بیش از صدهزار نفر از ساکنان لندن فاشیست‌ها و گارد پلیس‌شان را از پا در آوردند و آنها را از پارک هیدی بیرون انداختند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
تسافنداس در آن زمان در ساختمان مجلس کار می‌کرد. با وجود شجاعتی که در این اقدام بود، رهبران جنبش ضد آپارتاید و خانواده‌ی تسافنداس از او دوری گزیدند. او در اظهارات خود به پلیس درباره انگیزه‌هایش گفت: «من باور داشتم که با محو شدن نخست‌وزیر، تغییری در سیاست‌ها رخ می دهد... من آنقدر از سیاست‌های نژادی بیزار بودم که نقشه‌ی قتل نخست‌وزیر را پیش بردم». با این وجود مقامات تصمیم گرفتند اینطور ادعا کنند که او از نظر روانی بیمار است تا مجبور نشوند به شکست اقدامات امنیتی‌شان صحه بگذارند.
تسانداس زیر شکنجه و زیر فشار حکم اعدام، در نهایت به پذیرش بیماری روانی تن داد و بنابراین به دلیل جنون، بی‌گناه شناخته شد و به بیمارستان روانی منتقل گردید. او آنقدر عمر کرد تا پایان رژیم آپارتاید را دید اما دولت کنگره ملی جدید با آزادیش موافقت نکرد تا اینکه در سال ۱۹۹۹ و در اسارت درگذشت.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
این اعتصاب با اعتراض دانش‌آموزان یکی از مدرسه‌ها به تنبیه پسری به دست ناظم مدرسه جرقه خورد. پس از این یک مدرسه، خروج اعتراضی دانش‌آموزان از مدارس سراسر کشور شدت گرفت و به بیش از ۶۲ شهر و روستا کشیده شد. دانش‌آموزان خواستار پایان یافتن تنبیه فیزیکی و کاهش ساعت روزانه تحصیل بودند.
اعتراض بچه‌های مدرسه‌ای پس از تابستانی پر از منازعات کارگری بود، گویا دانش‌آموزان از والدین خود مقاومت را یاد‌گرفته باشند. در ایران نیز دانش‌آموزان مدارس بسیاری در روزهای اعتصاب سراسری معلمان برای تصویب لایحه رتبه‌بندی از آنها حمایت کردند.
*Llanelli
*Wales
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
شیانگ از شمار اصلاح طلبان درون حزب کمونیست بود که از رفتارهای جنسیت زده اعضا در حزب انتقاد می کرد. او در سال ۱۹۲۴ اعتصاب هزاران زن کارگر کارخانه ابریشم را رهبری کرد و در سال بعد در سازماندهی حمایت زنان از اعتصاب کارگران کانتون-هنگ کنگ مشارکت داشت.
در سال ۱۹۲۸ بعد از آن به او خیانت شد، او توسط پلیس فرانسه دستگیر گشت. فرانسوی ها او را به جنبش ناسیونالیستی کومینتانگ** تحویل دادند و آنها هم او را اعدام کردند. او قبل از مرگ حاضر نشد نام هیچ کدام از همرزمانش را بگوید.
*Xiang Jingyu
** Kuomintang
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
در ۱۱ سپتامبر ۱۹۳۴، در مراکز نساجی متعددی کمیساریا تأسیس شد و صدها اعتصاب‌کننده مسئولیت تقسیم غذا و پول را به عهده گرفتند.
در همین حال، درگیری‌های خشونت‌آمیز در نیوانگلند گسترش یافت. نیروهای گارد ملی با مهمات به پشتیبانی نیروهای شهربانی آمدند. در مقابل ۲۰۰۰ نفر از اعتصاب‌کنندگان با سربازان جنگیدند و توانستند خطوط پلیس را بشکنند.
عصر روز بعد جمعیت اعتصاب‌کنندگان به ۵۰۰۰ نفر رسید. سرانجام کارخانه‌ی سیلس اعلام تعطیلی کرد. این اقدام سیگنالی به کارخانه‌های دیگر منطقه بود که همین کار را انجام دهند.
۱۳ سپتامبر ۱۹۳۴، نیروهای گارد ملی در بیشتر ایالت‌های نیوانگلند مستقر شدند و در چندین شهر اعتصاب‌کنندگان با نیروهای دولتی درگیر شدند.
کارخانه‌ای که نقطه اولیه شورش‌ها و از شش ماه قبل سازماندهی شده بود، به محل تیراندازی به اعضای اتحادیه تبدیل شد.
عصر سیزدهم سپتامبر فرماندار رودآیلند پیامی را از رادیو خواند که در آن از شورشگران می‌خواست سریع‌تر به خانه‌هایشان برگردند. برعکس، جمعیتی هر دم فزاینده در حالتی «عبوس و شورشی» به یکی از کارخانه‌های شهر روانه شدند. حدود نیمه‌شب جمعیتی پانصد نفره، با آجر به نیروهای پلیس حمله کردند و پلیس هم با نارنجک‌های گاز اشک آور جواب داد که بسیاری از آنها دوباره به خود نیروهای پلیس برگشت. خبر درگیری پخش شد و در مدت کوتاهی جمعیت به دو هزار نفر رسید. در این زمان نیروهای گارد ملی به روی جمعیت آتش گشودند که چهار نفر زخمی و یک نفر کشته شد. بر اساس یکی از گزارش‌ها در این لحظه «جمعیت از خشم وحشی شده بود».
اخبار تیراندازی باز هم جمعیت بیشتری را از شهر، شامل مردان و زنان و کودکان به صفوف اعتصاب‌گران کشاند. تعداد مردم به هشت هزار نفر رسید و تنها با اعزام دو دسته دیگر از نیروهای گارد ملی و برقراری حکومت نظامی تحت کنترل قرار گرفت. کارخانه وونساکت رایون که مرکز درگیری بود بسته شد.
فرماندار رود آیلند با این ادعا که «نه یک اعتصاب کارگری بلکه خیزشی کمونیستی در کار است» درخواست کرد که نیروهای فدرال فرستاده شوند. بنا به دستور محرمانه‌ای از واشنگتن، دسته‌هایی از نیروهای ارتش در نقاط استراتژیک جاگیر شدند.
نیروهای دولتی توانستند عده‌ای از اعضای اتحادیه را با خود همراه کنند و از آنها خواستند که در بیرون راندن نیروهای کمونیست، هم از مناطق اعتصاب و هم از شهر یاری برسانند.
۱۷ سپتامبر ۱۹۳۴، آمار کشتگان به ۱۳ تن رسید. در جورجیا گارد ملی شروع به دستگیری انبوه معترضان آن هم بدون هیچ اتهام قانونی مشخصی کرد.
۳۴ نفر از رهبران کلیدی اعتصاب به هدف فلج کردن اعتصاب دستگیر شدند. این امر، همراه برخورد وحشیانه با تظاهرات‌کنندگان ضربه‌ی شدیدی به اعتصاب زد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲، گروهی از زنان در افغانستان برای اعلام همبستگی با زنان معترض در ایران مقابل سفارت ایران در کابل گرد هم آمدند و فریاد#زن_زندگی_آزادی سردادند. نیروهای طالبان با باتوم، لت و کوب و تیراندازی هوایی تجمع آنها را برهم زدند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی مهر ۱۳۰۷، #مرتضی_حجازی از سازماندهان اتحادیه‌های کارگری و از اعضای حزب فرقه کمونیست ایران زیر شکنجه در زندان شهربانی پهلوی کشته شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۷ سپتامبر ۱۹۱۳، اولین کنگره بین‌المللی سندیکالیست‌ها در لندن با شرکت فعالین اتحادیه‌های کارگری از ۱۲ کشور آغاز شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، پس از آغاز قیام #زن_زندگی_آزادی گروهی از زنان در عراق با تجمع در میدان فردوس بغداد در پشتیبانی، به قانون حجاب اجباری دختران محصل عراقی اعتراض کردند.آنها با در دست داشتن پلاکاردهایی به زبان‌های عربی و انگلیسی با خیزش زنان در ایران اعلام همبستگی کردند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳ مهر ۱۳۱۵، طوبی آزموده مؤسس مدرسه‌ی دخترانه ناموس درگذشت. مدرسه ناموس زمینه‌ی رشد و گسترش مدارس دخترانه را فراهم کرد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۳، ادوارد سعید*، متفکر مشهور درگذشت.
«بحث من این است که تاریخ را مردان و زنان ساخته‌اند. به همین رکن نیز تاریخ می‌تواند ساخته نشود و به جایش سکوت، فرسودگی، تحمیل اشکال بودن و تحمل آنها نوشته شود.»
*Edward Wadie Said
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۴ سپتامبر ۱۸۸۳، فردریک داگلاس* در سخنرانی خود در کنوانسیون ملی مردان رنگین‌پوست** در کنتاکی، به اتحادیه‌های کارگری تاخت که از سازماندهی کارگران سیاه‌پوست خودداری می‌کردند.
*Frederick Douglass
** National Convention of Colored Men
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۳ سپتامبر ۱۹۹۴، ساکنین معترض به پولی شدن آب دابلین ایرلند با تشکیل گروه‌های فدراسیون تمام شهری توانستند جلوی آن را بگیرند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۸ شهریور ۱۳۹۸، #سحر_خدایاری، ملقب به #دختر_آبی یکی از هواداران تیم فوتبال استقلال تهران در ۲۹ سالگی و در نتیجه صدمات ناشی از خودسوزی در زندان قرچک درگذشت.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۸ سپتامبر ۱۹۴۶، نظامیان بازنشسته و خانواده‌هایشان در لندن که بی‌خانمان بودند تعداد زیادی از املاک خالی را طی موجی از تسخیرها در کشور، اشغال کردند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۷ سپتامبر ۱۹۳۴، آنتی‌فاشیست‌ها بنری را بالای مرکز اصلی بی‌بی‌سی نصب کردند که تطاهراتی را ضد راه‌پیمایی آخرهفته‌ی وسوالد موزلی و اتحادیه‌ی بریتانیایی فاشیستی او، اعلان می‌کرد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۶ سپتامبر ۱۹۶۶، انقلابی موزامبیکی-یونانی دیمیتری تسافنداس*، نخست وزیر آفریقای جنوبی هندریک وروئرد* را که طراح آپارتاید بود با ضربات چاقو در یکی از جلسات مجلس کشت.
*Dmitri Tsafendas
*Hendrik Verwoerd
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۵ سپتامبر ۱۹۱۱، دانش‌آموزان مدرسه لانلی* در ولز* در اعتراض به تنبیه فیزیکی معلمان و ناظمین مدرسه دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب به سرعت به شهر‌های دیگر سرایت پیدا کرد و سراسری شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۴ سپتامبر ۱۸۹۵ ، شیانگ جینگ یو* کمونیست و یکی از پیشگامان جنبش زنان چین متولد شد. او مدافع حقوق زنان بود و این امر را بخشی از روند رهایی طبقه کارگر می دانست.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
اعتصاب‌کننده‌ها با ماشین‌های خود به حوالی می‌رانند تا دیگران را به اعتصاب دعوت کنند. هزاران نفر با کامیون و‌ماشین به شهرها و دهکده‌های آسیابی در حومه‌ی کارولینا رفته و کارخانه‌ها را وادار به تعطیلی کردند.
مسئولین اتحادیه ها ابتدا اعتصاب را تحمل و حتی بعضاً تشویق هم می کردند ولی بعد از مشاهده سرعت گسترش جنبش سعی کردند کارگران را متوقف کنند.
در تاریخ ۵ سپتامبر، یک اعتصابگر و یک مامور کشته شدند. یکی از مامورین پلیس به سه نفر از اعتصاب‌کنندگان شلیک کرد که منجر به کشته شدن یکی از آنها شد. در ماسوچوست هم ۲۵۰۰ نفر از کارگران صنعت پارچه دست به اعتصاب زدند و در چندین شهر دیگر به ماشین مقامات حمله شد.
در ۶ سپتامبر مامورین پلیس و اعتصاب‌شکنان مسلح بدون اخطار قبلی به صف اعتصاب‌کنندگان آتش گشودند. تیراندازی چندین دقیقه به طول انجامید و اعتصاب‌کنندگان یکی پس از دیگری روی زمین می‌افتادند و صدای زخمی‌ها بلند شده بود و عده‌ای هم تلاش داشتند تا از مهلکه بگریزند.
هفت نفر کشته و ده ها نفر زخمی شدند و این کشتار آغازگر دومین فصل خونین اعتصابات بود و شهری پس از شهر اعلام کردند که برای مقاومت و ادامه اعتصاب آماده می‌شوند.
۹ سپتامبر ۱۹۳۴، حکومت نظامی غیر منصفانه‌ای در ایالت کارولینای شمالی تصویب شد، فرماندار وضعیت شورشی اعلام کرد. گارد ویژه شاتگان و گاز اشک‌آور را به کار گرفت و حتی بعضی از کارگران را نیز مجهز کرد. اما این نتوانست سرعت تظاهرات را کاهش دهد.
گارد ملی به گرینویل احضار شد. با وجود اینکه به تظاهرات‌کنندگان اعلام می‌کردند که اجازه‌ی شلیک دارند، کارگران مصمم بودند که آن‌جا را تسخیر کنند و هر لحظه برخورد خشونت‌بارتر می‌شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
