فخر آفاق پارسا متولد ۱۲۷۷ در تهران بود و وقتی تنها ۱۴ سال داشت شروع به تدریس کرد و چندی بعد مدیر روزنامه «ارشاد» شد و سپس مجله «جهان زنان» را با هدف «تفهیم لزوم تعلیم و تعلم زنان» و «آشنا كردن آنان به حقوقشان» در مشهد منتشر کرد.
فخر آفاق معتقد به سیاست عدم درگیری در دفاع از حقوق زنان در شرایط سالهای ۱۳۰۰ بود و معتقد بود که در آن مقطع آگاهی خود زنان بایستی افزایش یابد. با این حال اما حکومت او را به اراک تبعید کرد ولی او نهایتاً به تهران رفت و عضو «مجمع نسوان وطنخواه» شد.
@TarTaKar
۱۳ شهریور ۱۲۸۲، تقی ارانی در تبریز به دنیا آمد. در ۱۸ سالگی او بر ضد قرار داد ۱۹۱۹ وثوق الدوله با بریتانیا به اعتراض پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به دانشگاه برلین رفت و در مجله «کاوه» به کار پرداخت و با عضویت در «جمعیت مبارزه علیه دیکتاتوری» با مارکسیسم آشنا شد و چندی بعد به حزب کمونیست ایران پیوست.
ارانی پس از بازگشت به ایران دبیر شیمی و فیزیک شد و مجله «دنیا» را راه انداخت. پس اعتصابات دانشجویی در سال ۱۳۱۶ همراه عدهای دستگیر شد که بعدتر به «گروه ۵۳ نفر» مشهور شدند. او به جرم خواندن و ترجمه کتاب به ۱۰ سال حبس محکوم شد در همان دادگاهی که گفته بود «تنها قانونی مقدس است که حافظ منافع تودهها باشد».
در ویدیو که آن را گروه تئاتر اگزیت ساخته است، شعر «انسان بهمن ماه» از احمد شاملو خوانده میشود.
@TarTaKar
بزرگ علوی برای تحصیل به آلمان رفته و پس از بازگشتش بعد از خودکشی پدرش و فارغ التحصیلی در سال ۱۳۰۷ به همراه کسانی چون صادق هدایت، مسعود فرزاد و مجتبی مینوی گروه «ربعه» را تشکیل دادند و شروع به نقد جریان غالب ادبی آن موقع کردند.
در سال ۱۳۱۶، علوی به همراه عدهای به جرم پیروی از کمونیسم به ۷ سال زندان محکوم شد که بعدتر این عده به «۵۳ نفر» مشهور شدند. که البته کتاب خود او با همین عنوان یکی از دلایل این نام گیری بود. برخی بزرگ علوی را به علت نوشتهها و داستانهایش در مورد زندان، که زندگی در آنجا چطور میگذرد و اینکه خواستههای زندانیان چیست، او را مبدع ادبیات داستانی زندان در زبان فارسی میدانند.
@TarTaKar
شاهدان عینی گزارش دادند که در پی حمله هواداران باشگاه فوتبال المصری به هواداران الاهلی، که بسیاری از آنها مسلح به سنگ و چاقو بودند، پلیس هیچ اقدامی نکرد و درها را برای فرار مردم نگشود.
بسیاری از مردم بر این باورند که این حمله نوعی انتقامجویی از گروه اولتراس اهلاوی بود، گروهی از هواداران تیم الاهلی که در انقلاب سال ۲۰۱۱ و در مقابله با شورای عالی حاکم و نیروهای مسلح، بسیار مبارزه کرده بودند. متعاقب این حمله و در ارتباط به کشته شدگان، چندین نفر از جمله ۹ افسر پلیس دستگیر شدند.
@TarTaKar
۱۴ دی ۱۴۰۱،#رسول_بداقی با انتشار بیانیهای از داخل زندان اوین توضیح میدهد که:«تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران که نخستین جرقههای خود را در سال ۷۹ با تشکیل کانون صنفی فرهنگیان قزوین آغاز کردند و سپس در سایر استانها مانند: تهران، فارس، خراسان، یزد، اصفهان، کردستان، همدان، لرستان، اردبیل، آذربایجان و... تشکیل شد. در شرایطی تبدیل به یک نیروی قدرتمند شد که معلمان پیشرو در سراسر کشور به این موضوع مهم پی بردند که حاکمیت مستبد هیچ برنامهای برای توسعه کشور از راه توسعه آموزش و پرورش ندارد و عمدتاً آموزش و پرورش برای حاکمیت فقط ابزاری است برای نمایش قدرت سیاسی در نزد افکار عمومی در داخل و رسانههای خارجی، همچنین دستگاهی است برای القا و تلقین ایدئولوژی ولایت فقیه در ذهن جوانان کشور و پرورش نسل اندر نسل جوانان با هدف پرورش تودهای مقلد و فرمانبردار.»
رسول بداقی سپس ادامه میدهد که معلمان پیشرو در راه دفاع از حقوق خود و رهایی از ستم زیرکانه سه استقلال مالی، تئوریک و رسانهای را در برنامه کاری خود قرار دادهاند. او خاطر نشان میشود که «ستونهاى اصلى ساختمان دموكراسى جامعه از كوچك تا بزرگ، بايد حفظ شود» و برای رسیدن به خواستههای خود مانند حقوق بالاى خط فقر، تحصيلات كافى و شايسته دانش آموزان، امکانات استاندارد، دروس عاری از تعصبات و امکان هم اندیشی اساتید با معلمان، زیر سرکوب ایستادهاند و «مانند يک دوندهى ماراتن، انرژى خويش را در طول راه تقسيم كردند، از تند روى، دورى جستند تا در ميانهى راه از پا نيفتند».
برای مطالعه کامل متن میتوانید به مقاله «معلمان چه میگویند، چه میخواهند؟» از رسول بداقی و همچنین برای مطالعه بیشتر در مورد رابطهحق تشکلیابی و دموکراسی در ایران به مقاله «مسألهی دموکراسی و حق تشکلیابی کارگران» از #لیلا_حسینزاده رجوع کنید.
@TarTaKar
یکی از به یادماندنی ترین لحظات آن زمانی بود که جرثقیل های اسکله های لندن هنگام عبور قایق تشییع جنازه در حرکتی نمادین پایین آمدند. با این حال بعداً مشخص شد که کارگران اسکله در ابتدا از پایین آوردن جرثقیل ها امتناع میکردند زیرا از چرچیل «خوششان نمی آمد» و برای این کار درخواست پرداخت مبلغی اضافه داشتند.
با اینکه امروزه چرچیل به عنوان یک قهرمان ملی بریتانیا معرفی میشود، او در واقع مورد نفرت بسیاری از مردم به ویژه طبقه کارگر قرار داشت و به همین خاطر در انتخابات ۱۹۴۵ شکست خورد. او که نژادپرستی یاوه گو بود در زمان قدرت از استفاده گاز سمی علیه غیرنظامیان حمایت کرد، نیروهای ارتش را علیه کارگران اعتصابی اعزام کرد و در قحطی اجباری بنگال در کشته شدن حدود ۴ میلیون نفر دست داشت.
@TarTaKar
معترضان مخالفت سیاست بازداشتی بودند که به مقامات اجازه میداد بدون هیچ دادگاهی مظنونین به عضویت در ارتش جمهوری خواه ایرلند** را زندانی کنند. در ۹ اگوست ۱۹۷۱ سربازان ۳۴۲ نفر را بازداشت کردند که بسیاری از آنها شکنجه شدند و هیچ ارتباطی نیز با ارتش جمهوریخواه ایرلند نداشتند. این سیاست مخرب منجر به افزایش فوری خشونت شد و ۱۷ نفر در ۴۸ ساعت پس از آن کشته شدند. در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۲ سربازان به یک تجمع ضد-بازداشت در دری*** حمله کردند و به معترضان گلولههای پلاستیکی شلیک کردند و آنها را به شدت کتک زدند. ولی انجمن حقوق مدنی ایرلند شمالی مصمم بود که مرعوب نشود.
۳۰ ژانویه در حدود ۱۰ هزار نفر از شهروندان به سمت مرکز شهر در حال حرکت بودند، اما مسیر آنها توسط سنگرهای ارتش مسدود شده بود، برخی از معترضان به سمت سربازان سنگ پرتاب کردند و آنها نیز با گلولههای پلاستیکی و گاز اشکآور پاسخ دادند. در همان نزدیکی سربازان شروع به تیراندازی نمودند و یک پیرمرد ۵۹ ساله زخمی شد (که بعدا بر اثر جراحات ناشی از شلیک جان باخت) و پسر ۱۵ سالهای نیز جان خود را از دست داد. حدود ۱۵ دقیقه بعد سربازان هنگ گردان یکم چتربازان در اطراف خیابان روزویل آتش گشودند و ۱۳ نفر که هفت نفرشان نوجوان بودند را به قتل رساندند.
ارتش مدعی بود که به سمت سربازان تیراندازی و بمب میخی**** (سلاحی است که با انفجار خود میخ های فلزی را به صورت ترکش در محل انفجار پرتاب می کند) پرتاب شده بود، شایعهای تایید شده در یک دادگاه ساختگی که عجولانه تشکیل شده بود. روایت رسمی این گزارشها با هرگونه گزارش غیررسمی مستقلی از وقایع تناقض داشت. با این حال در سال ۲۰۱۰ یک گزارش دولتی در نهایت بیگناهی قربانیان و خشونت بیهدف و غیرقابل توجیه ارتش انگلیس را تایید کرد. این خشونت و سرپوش گذاشتن برروی واقعیت از سمت دولت، پیامدهای وحشتناکی نه تنها برای قربانیان و خانوادههایشان بلکه برای همه مردم در ایرلند شمالی داشت. مانند سیاست بازداشت، یکشنبه خونین موجب افزایش بیسابقهای در عضوگیری ارتش جمهوریخواه ایرلند شدو سال ۱۹۷۲ به خونبارترین سال دوره «آشوبها»***** بدل گشت.
* Bogside
** Irish Republican Army
***Derry
****nail bomb
@TarTaKar
دلیل مسدود کردن حسابها مبارزه با پولشویی و محدود کردن حسابهایی که کد اتباع ندارند، اعلام شد. در ایران اما به خارجیهایی که حتی تبعه ایرانی میگیرند کد ملی داده نمیشود و تنها کد فراگیر خواهند داشت تا با این کار آنها از حقوق کمتری برخوردار باشند.
کد فراگیر به جای کد ملی نه تنها امکان رای دادن، کاندید شدن و بسیار تبعیضهای حقوقی و قضائی دیگر را به همراه خواهد داشت بلکه همواره تبعه ایرانی را با بسیاری از موانع چون باز کردن حساب، داشتن تلفن، اجاره مسکن و خدمات درمانی مواجه میکند.
@TarTaKar
اعتراض کارگران به کاهش تعرفه کاریشان بود و آنها خواستار آن بودند که تعرفه به حالت قبلی خود که سالها همان مقدار مانده بود باز گردد. مدیر کارخانه به کارگرانی که تجمع کرده بودند شلیک کرد و چندین کارگر زخمی شدند. پس از آن پلیس مسلح انگلیسی وارد شد، اما کارگران که همچنان خواستار دستگیری مدیر بودند پراکنده نشدند. در مقابل پلیس به سمت کارگران آتش گشود، ۳ نفر را کشته و ۸ نفر را زخمی کرد.
روز بعد کشتی جنگی امپریالیستی انگلیس وارد جزیره شد و تفنگداران دریایی برای سرکوب اعتصاب پیاده شدند. ۳۹ نفر از اعتصاب كنندگان دستگير و ۶ نفر به مدت دو تا پنج سال به زندان محکوم شدند.
*St Kitts
@TarTaKar
حدود ۵۰۰ ملوان بر روی شش کشتی دست به اعتصاب زده و بر روی عرشه نشسته بودند. خواسته آنها حقوق برابر با استرالیاییهای سفیدپوست و همچنین شرایط کاری بهتر و ضمانتی بود تا مطمئن شوند به چین که در آن زمان در اشغال ژاپن بود بازگردانده نشوند.
در ۲۸ ژانویه، گردان پنجم گریسون به کارگران حمله کرد و تونگ یونگ** ۴۴ ساله با سرنیزه کشته شد و پینگ سنگ هسو*** ۲۲ ساله با شلیکی از پشت سر به قتل رسید. یکی از کارگران توانست مسلسلی به دست بگیرد و شلیک ها را پاسخ دهد و قبل از آنکه کارگران تسلیم شوند یکی از ملوانان را زخمی کرد. بعد از آن اعتصاب کنندگان دستگیر و به اردوگاه اجباری فرستاده شدند و سپس به خدمت نیروی کار چین درآمدند و از آنها بعنوان نیروی کار اجباری در خدمت متفقین برای جنگیدن با ژاپن در چین شمالی استفاده شد.
خبرگزاریهای استرالیایی این کارگران را از گونهای حیلهگر و بیرحم توصیف کردند که تا به حال در استرالیا دیده نشده است. در حدود همین زمان بود که خدمه چینی بر روی عرشه کشتی نروژی که قصد داشتند کشتی را تخلیه کنند، توسط نیروهای نروژی کشته شدند. در جای دیگر نیز پس از آنکه یک کارگرسوخترسان چینی از یک استرالیایی که به صورتش مشت زده بود شکایت کرد، کل خدمه برای همدردی از کشتی خارج شدند. مبارزه ملوانان چینی ادامه پیدا کرد و در ۱۹۴۴ توافق جدیدی بدست آمد که در آن حقوق کارگران چینی تا حد ۸۰ درصد حقوق سفیدها افزایش یابد.
تصویر بالا مربوط به دو نفر از کارگران است که یکی از آنها در زمان عکس تنها ۱۲ سال دارد.
*Fermantle
**Tong Youn Tong
***Ping Sang Hsu
@TarTaKar
هاوارد زین در جنگ جهانی دوم بمب انداز نیروی هوایی آمریکا بود، اما پس از دیدن خرابی های بازمانده از بمباران ها فعالیت های ضد جنگ خود را آغاز کرد. او جنگ جهانی دوم را تضاد داخلی امپریالیست میدانست که هیچ دستاوردی برای کارگران نداشت. او الهام بخش بزرگی برای پروژهٔ تاریخ طبقهٔ کارگر بوده است.
@TarTaKar
در سالهای اخیر تجمعات اعتراضی پرستاران در نقاط مختلف کشور جریان داشتهاند. یکی از اصلیترین خواستههای صنفی آنها اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری است. در حال حاضر دستمزد پرستاران را قرار داد آنها، یعنی شرکتی بودن یا ۸۹ روزه بودن و دیگر موارد تعیین می کند و در موارد بسیاری، پرستاران با کار مشابه دستمزدهای بسیار متفاوتی از هم دریافت میکنند. اما طبق قانون تعرفه گذاری که بیش از ۱۵ سال پیش تصویب شده است، دستمزد هر پرستار را تعرفه مشخص هر کاری که انجام می دهد تعیین میکند.
@TarTaKar
جورج حبش در سال ۱۹۲۶ در شهر لاد به دنیا آمد و تا سال ۱۹۴۸ و اشغال شهر توسط نیروهای اسرائیلی در جنگ عرب ها و اسرائیل همانجا زندگی کرد. این اشغال منجر به فرار و بیرون رانده شدن بیشتر جمعیت این شهر شد. او پزشکی خواند و مدتی در اردوگاه های پناهندگان اردن به کار پزشکی پرداخت. جورج همچنین از همراهان جمال عبدالناصر رئیس جمهور مصر بود، کسی که در آن زمان به خاطر ایده هایش درباره ناسیونالیسم عرب شناخته میشد.
جورج حبش یکی از اعضای برجسته سازمان آزادیبخش فلسطین(PLO)** بود اما در پی اختلافات داخلی و مشخصاً تعارضات ایدئولوژیک با فتح (یکی از گروه های کنفدراسیون احزاب موسوم به سازمان آزادیبخش فلسطین)، جبهه مردمی برای آزادی فلسطین(PFLP)* را تأسیس کرد که یک حزب مارکسیست لنینیست بود.
جورج حبش در سن ۸۲ سالگی و در اثر حمله قلبی در اردن درگذشت.
*الجبهة الشعبیة لتحریر فلسطین
Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP)
**منظمة التحرير الفلسطينية
Palestine Liberation Organization(PLO)
@TarTaKar
آنجلا دیویس برای دوره ای طولانی عضو حزب کمونیست آمریکا و از چهره های کلیدی جنبش حقوق مدنی بود و ارتباط نزدیکی با حزب پلنگهای سیاه داشت. او تلاشهای چشمگیری در مبارزه برای حقوق زنان و رهایی سیاهان انجام داده است. او همچنین بنیانگذار سازمان «مقاومت انقلابی» است، سازمانی که برای الغای صنعت زندان کار میکند. کتاب او به نام «در اسارت زنجیرها و خوکها» به فارسی ترجمه شده است.
@TarTaKar
مردم تمام روز در میدان التحریر تحصن میکردند و با این کار پایتخت سیاسی مصر را فلج کرده بودند. درگیریهای خونینی در این میدان صورت پذیرفت و در مجموع در کل قیام حدود ۸۴۵ نفر کشته و ۶۵۰۰ نفر زخمی و ۱۲ هزار نفر بازداشت شدند.
پس از سقوط رژیم مبارک حکومت به ارتش مصر واگذار شد تا انتخاباتی را برای مشخص شدن دولت بعدی برگزار کند. شورای عالی نیروهای مسلح مصر دستچینی از احزاب را که به باورشان دارای صلاحیت بودند را اجازه داد تا در کاندیدهای خود را معرفی کنند. در این انتخابات، محمد مرسی از حزب اسلامگرای اخوانالمسلمین توانست پیروز شود.
اخوان المسلمین برای اینکه بتواند قدم به قدم ارگان های قدرت را اشغال کند، وارد یک همکاری با نظامیان شد و نهادهایی را باهم ساختند که در آن دیگر نمایندگان مردم حضوری نداشتند. در همین حال بود که اخوان المسلمین تلاش در تصویب قانون اساسی دینی را داشتند که با مقاومت اپوزوسیون چپ و لیبرال مواجه شد که سقوط مرسی را به دست ارتش به دنبال داشت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۵ بهمن ۱۲۹۹، اولین شماره مجله معروف «جهان زنان» با صاحب امتیازی، #فخر_آفاق_پارسا، در مشهد منتشر شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ١۴ بهمن ١٣١٨، #تقی_ارانی شیمیدان، معلم و یکی از برجستهترین اعضای ۵۳ نفر بنیانگذار حزب توده، در زندان به دست ایادی دولت پهلوی اول مسموم و در سن ۳۶ سالگی کشته شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ١٣ بهمن ١٢٨٣ #بزرگ_علوی نويسنده، سیاستمدار و روزنامهنگار و یکی از ۵۳ نفر بنیانگذار حزب توده متولد شد.
«انسان به همه چیز عادت میکند. گرسنگی، سرما و حتی شکنجه درصورتیکه تکرار شود قابل بردباری است…ولی چیزی که در زندان غیرقابل تحمل بود و اگر هر روز هم تکرار میشد باز درد شدیدی ایجاد میکرد، توهین بود!»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱ فوریه ۲۰۱۲، قتل عام ورزشگاه پورت سعید در مصر رخ داد. به گروهی از هواداران تیم الاهلی که در انقلاب مصر از مبارزین مقابله با شورای عالی حاکم و نیروهای مسلح بودند حمله شد. دهها نفر کشته و صدها نفر زخمی شدند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۱ بهمن ۱۴۰۰، معلمان در دهها شهر در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات صنفی و در دفاع از حق تشکلیابی به #اعتصاب_سراسری دست زدند.
«حاکمیت مسئول فرستادن انسانها به بهشت نیست، بلکه تامین کنندهی برابری فرصتهای بهداشتی، آموزشی و شغلی برای تک تک افراد جامعه است.»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳۰ ژانویه ۱۹۶۵ مراسم خاکسپاری نخست وزیر سابق انگلیس وینستون چرچیل برگزار شد. همانطور که شکست او در انتخابات ۱۹۴۵ نشان داد او بسیار در میان طبقه کارگر منفور بود.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳۰ ژانویه ۱۹۷۲، که به یکشنبه خونین معروف شد، سربازان انگلیسی به روی تظاهرات کنندگان حقوق مدنی غیرمسلح در باگساید ایرلند آتش گشودند و ۱۱ نفر را کشتند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۹ بهمن ۱۳۹۹، تنها حساب مهاجران و کارگران افغانستانی ناگهان مسدود شد که تجمع اعتراضی آنها را رو به روی بانکهای صادرات و تجارت، در چندین شهر به همراه داشت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۹ ژانویه ۱۹۳۵، کارگران کارخانه قند در جزیره سنت کیتس به اعتصاب افزایش حقوق کارگران نیشکر پیوستند که توسط نیروهای بریتانیا سرکوب شدند. این حادثه شروع جنبش ضد امپریالیستی سواحل کارائیب شناخته میشود.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۸ ژانویه ۱۹۴۲، نیروهای استرالیایی که مسلح به مسلسل و سرنیزه بودند به ملوانان چینی در حال اعتصاب در فرمانتال حمله کردند، تعدادی را زخمی و ۲ نفر را کشتند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰، هاوارد زین، مورخ رادیکال و فعالِ سوسیالیست آزادیخواه آمریکایی در ۸۷ سالگی درگذشت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۶ بهمن ۱۳۹۹، پرستاران و کارگران بیمارستان مرکزی شیراز برای افزایش دستمزد و پرداخت معوقات خود دست به تجمع در بیمارستان زدند تا مالک بیمارستان نهایتاً مجبور شد دستمزد آنها را تا میزان مصوب در بخشنامه وزارت کار افزایش دهد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۶ ژانویه ۲۰۰۸، جورج حبش از موسسان «جبهه مردمی برای آزادی فلسطین» درگذشت.
«بهترین کاری که می توانید در حق آرمان فلسطین بکنید، مبارزه علیه رژیم های ارتجاعی خودتان است.»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ٢۶ ژانویه ١٩٤٤، آنجلا دیویس، نویسنده و فعال سیاسی مارکسیست متولد شد.
«رادیکال یعنی به ریشه چنگ زدن!»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱، نخستین موج تظاهرات مصر در اعتراض به فساد و حداقل دستمزد آغاز شد که با تسخیر میدان تحریر و اعتصاب سراسری همراه بود و در ۱۱ فوریه به سقوط رژیم حسنی مبارک منجر شد.
@TarTaKar