نیروهای ارتش کره تحت فرماندهی ژنرال آنارشیست کیم جوآجین** (تصویر بالا) مورد حمله نیروهای ژاپنی در کمین قرار گرفتند. آنها با موفقیت از خود دفاع کردند و بیش از ۲۰۰ نفر از مهاجمین را کشتند و نیروهای ژاپنی را فراری دادند. درگیری ها ادامه پیدا کرد و ارتش ژاپن متحمل تلفات سنگینی شد. در ساعات اولیه ۲۶ ام اکتبر، ۱۰ درگیری روی داد که طی آنها ۱۲۰۰ ژاپنی کشته شدند در حالیکه از نیروهای مستقل کرده تنها ۱۰۰ نفر جان باختند و نیز تعداد کمی از بازماندگان ژاپنی وحشت زده فرار کردند. این چشمگیرترین پیروزی ارتش مستقل بود که عملاً یک بخش کامل از ارتش امپراتوری ژاپن را از بین برد.
** Kim Jwa-jin
@TarTaKar
در تاریخ ۲۰ اکتبر ۱۸۷۷ این نقاشی دررسانه اخبار تصویری لندن* منتشر شد که مردم گرسنه در انتظار رفع قحطی در بنگلور هند را نشان می‌هد.
در طول قحطی سال های ۱۸۷۳ و ۱۸۷۴ تقریباً هیچکس کشته نشد چرا که ریچارد تمپل** از فرمانداران بریتانیا در هند یک اقدام سریع امدادی را سازماندهی کرد، با این وجود به دلیل صرف هزینه های زیاد توسط مقامات انگلیسی در آن زمان مورد انتقاد شدید قرار گرفت. بنابراین زمانی که قحطی ۱۸۷۶ شروع شد او «اشتباه» قبلی خود را تکرار نکرد.
در حالی که هندی ها گرسنه بودند، صدها هزار تن غذا به انگلستان صادر شد و تنها کمک اندکی در جهت رفع قحطی ارائه شد. حدود پنج و نیم میلیون نفر جان خود را از دست دادند. بسیاری از مورخان این واقعه را یا عنوان نسل کشی توصیف می کنند.
* Illustrated London News
** Richard Temple
@TarTaKar
(تذکر: متن دارای محتوای خشونت جنسی است.)
در حالی که خواسته‌های شهروندان بر نابرابری اجتماعی و آثار مخرب دهه‌ها سیاست‌های نئولیبرالی متمرکز بود، ناآرامی‌ها پس از افزایش کرایه مترو سانتیاگو در ۶ اکتبر آغاز شد. پس از این رویداد، صدها دانش‌آموز دبیرستانی از موانع ورودی ایستگاه‌ها پریدند و به فرار از پرداخت کرایه فراخوان دادند. پس از چند روز درگیری میان دانش‌آموزان و پلیس، در ۱۸ اکتبر، دولت راست‌گرای سباستین پینیرا اتهاماتی را تحت قانون امنیت ملی که شامل مجازات‌های سنگین است، اعلام کرد. در واکنش به این اقدام، هزاران نفر به خیابان‌ها آمدند و خواستار بهبود شرایط زندگی و پایان دادن به سوءاستفاده‌های سیاسی طبقه اقتصادی حاکم شدند. معترضین خیابان‌ها را بستند وشورش‌هایی رخ داد. روز بعد، اعتراضات به تمام مناطق شیلی گسترش یافت.
بر اساس گزارش‌های صادر شده از سوی سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری، سرکوب دولتی بسیار خشونت‌آمیز بود و شامل شکنجه، خشونت جنسی، قطع عضو و اعدام‌های فراقضایی می‌شد. اقدامات پلیس منجر به ۳۴ کشته، بیش از ۸ هزار مجروح و بیش از ۴ صد مورد قطع عضو چشم شد، از جمله گوستاوو گاتیکا و فابیولا کامپیلای که هر دو پس از حملات مستقیم به صورتشان، چشمان خود را از دست دادند.
پس از ماه‌های قیام، تظاهرات با توافق سیاستمداران برای برگزاری همه‌پرسی درباره قانون اساسی جدید و شیوع همه‌گیری کووید فروکش کرد. در سال ۲۰۲۰، یک همه‌پرسی تعیین کرد که اکثریت مردم کشور خواهان لغو قانون اساسی دوره دیکتاتوری هستند. با این حال، از آن زمان دو پیش‌نویس قانون اساسی رد شده و روند تغییر قانون اساسی متوقف شده است. و همچنین شرایط سیستماتیکی که باعث نارضایتی جمعی شده بود همچنان دست نخورده باقی مانده است.
@TarTaKar
با تلاش خانواده‌های این ۴ تن از ساکنان گیلفورد* قاضی انگلیسی محکومیت آنها را پس از ۱۵ سال رد کرد و اعلام کرد که مجرمیت آنها نامعتبر و براساس اعترافاتی بوده که پلیس با خشونت و تهدید علیه اعضای خانوده آنها استخراج کرده است. علیه این ۴ نفر ایرلندی پرونده‌سازی شده بود که آنها با حمایت ارتش جمهوری‌خواه طرفدار استقلال ایرلند، در دو مشروب‌فروشی بمب‌گذاری کردند بطوری که چهار سرباز و یک کارگر ساختمانی در این حادثه کشته شدند.
هیچ پلیسی بخاطر شکنجه و دروغ مجازات نشد.
@TarTaKar
در نتیجه انقلاب نوامبر ۱۹۱۸ براونشوایگ خودمختاری بدست آورده بود و حزب سوسیال دموکرات توانسته بود بیشترین کرسی را در دولت محلی کسب کند. اما در انتخابات سال ۱۹۳۰ حزب سوسیال دموکرات آلمان با حمایت نکردن از جنبشهای کارگری، اعتصاب شکنی‌ها و ناتوانی در محقق کردن وعده‌هایش اکثریت آرا را از دست داد.
در نتیجه آنها با ریاست هاینریش جاسپر، که بعد‌ها در اردوگاه کار اجباری درگذشت، برای تشکیل دولت با سیاستمداران نازی همانند آنتون فرانزن ائتلاف کردند. جاسپر از رهبران سوسیال دموکرات معروف علیه شوراهای کارگری بود.
در نیمه دوم سال ۱۹۳۱ علیه فاشیسم ۲۵ اعتصاب سیاسی سراسری توسط ۳۰ هزار کارگر انجام شد که سال بعد تعدادش افزون گشت. در هر حال این اقدامات در حد توقف‌های کوتاه تولید و در کارهایی با مقیاس کوچک و متوسط باقی ماند و برای ضربه زدن به دولت کافی نبود.
Braunschweig
Heinrich Jasper
Anton Franzen
@TarTaKar
کارگران به توصیه شهرداری ابتدا از پیمانکار شکایت کردند تا مطالبات پیمانکار از شهرداری مستقیماً به حساب کارگران واریز شود اما سپس شهرداری دستور قضایی را اجرا نکرد که این امر دلیل این تجمع بود.
اما از سال ۹۶ این کارگران هیچ سالی نتوانسته اند بدون تجمع حقوق معوقه خود را دریافت کنند. این در حالی است که حقوق کارمندان شهرداری که تا ۶ برابر حقوق کارگران نیز می‌رود همواره پرداخت شده است.
همین شهرداری که برای حمایت از بورژوازی در دوران کرونا عوارض خود را اخذ نکرد حاضر نشد املاک میلیاردی خود را بفروشد و تمام بار رکود را بر دوش طبقه کارگر انداخت بود.
@TarTaKar
فرخی یزدی از منتقدین رضاشاه بود و در اشعارش به طور ضمنی يا صریح، حکومت را مورد انتقاد قرار می‌داد و به همین دلیل هم متحمل شکنجه، زندان و دشواری‌های بسیار شد. با این حال اما حتی دوخته شدن لب‌هایش نتوانست مانع بیان افکار آزادی‌خواهانه‌ی وی شود. اشعاری که او در بر دیوارهای سلولش نوشت، به یادگار باقی مانده است.
احمد ظاهر شعر زیر از فرخی یزدی را خوانده و آن را تقدیم به جنگ‌سالاران و ستمکاران افغان کرده بود.
کیست در شهر که از دست غمت داد نداشت
هیچکس همچو تو بیدادگری یاد نداشت
گوش فریاد شنو نیست خدایا در شهر
ورنه از دست تو کس نیست که فریاد نداشت
خوش به گل درد دل خویش به افغان می گفت
مرغ بیدل خبر از حیله صیاد نداشت
عشق در کوه کنی داد نشان قدرت خویش
ور نه این مایه هنر تیشه فرهاد نداشت
جز به آزادی ملت نبود آبادی
آه اگر مملکتی ملت آزاد نداشت
فقر و بدبختيی و بيچارگی و خون جگری
چه غمی بود كه اين خاطر ناشاد نداشت
@TarTaKar
کونچا پیش از جنگ داخلی در فراری دادن زندانیان و اعتصابات شورشی شرکت داشت، استفاده از بمب‌ها و پیستول‌ها را آموخت و به برپایی مدرسه‌ی آزاد عقل‌گرا کمک کرد.
با آغاز انقلاب به مبارزین در خط مقدم پیوست تا زمانی که زنان به شکل شرم‌آوری از مبارزه منع شدند. در روزهای مه ۱۹۳۷ زخمی شد، ولی از جنگ و البته از دست فرانکو جان سالم به در برد، در بازسازی حزب آنارشیستی CNT بعد از مرگ فرانکو مشارکت کرد و تا سال ۲۰۱۴ و سن ۹۹ سالگی به فعالیت ادامه داد.
@TarTaKar
اسکار وایلد بعد از فارغ‌التحصیلی از کالج ترینیتی، به آکسفورد و بعد به لندن رفت، جایی که طرفدار سوسیالیسم لیبرتارین شد و الهام‌بخش جنبشهای ال‌جی‌بی‌تی‌کیو بوده است.
آشکارترین نظرات سیاسی وایلد در جستارش با نام «روح انسان تحت سوسیالیسم» یافت می‌شود که در آن او نتیجه گرفت که «نافرمانی در نظر هرکسی که تاریخ خوانده است، فضیلت اصلی انسان است. از طریق نافرمانی است که پیشرفت حاصل می‌شود، از طریق نافرمانی و شورش». او طرفدار پیشتاز زیباگرایی بود و به عنوان نویسنده‌ی «اهمیت ارنست بودن» و «تصویر دوریان گری» معروف شد. در اوج شهرت به دلیل پیگیری تهمت معشوق مردش به گستاخ و زننده بودن متهم شد. او به دو سال کار سخت محکوم شد و تجربه‌اش در زندان الهام‌بخش کار آخرش، «ناله‌هایی از زندان ریدینگ» بود. او سال‌های آخر عمرش را در تبعید و فقر گذراند و در سن ۴۶ سالگی بر اثر مننژیت درگذشت.
Oscar Wilde
The Soul of Man under Socialism
aestheticism
The Importance of Being Earnest
The Picture of Dorian Gray
The Ballad of Reading Gaol
@TarTaKar
این حزب علیرغم سرکوب شدید تا سال ١٩٨٢ به موجودیتش ادامه داد و برنامه‌های متنوعی را از صبحانه رایگان برای کودکان مدرسه‌ای و کلینیک‌های بهداشت عمومی گرفته تا گشت‌های شهروندان مسلح و نظارت بر پلیس اجرا می‌کرد.
این گروه طرفدار و مروج سوسیالیسم انقلابی و آزادی سیاه پوستان و دیگر مردمان تحت ستم بود. یکی از واقعیت‌های نادیده انگاشته شده درباره این گروه این است که در دهه ١٩٧٠ اکثر اعضای آن زن بودند. آنها سرانجام با سرکوب خشونت آمیز دولتی از جمله قرارگرفتن در هدف عملیات کوینتلپرو اف‌بی‌آی، بسیاری از اعضای آن کشته یا زندانی شدند.
* Bobby Seale and Huey P. Newton
** FBI's COINTELPRO operation
@TarTaKar
این قیام در موج صعودی اعتصابات وحشی روی داد. اعتصاب وحشی به اعتصابات معمولاً ناگهانی گفته می‌شود که خارج از تصمیم و حتی بعضاً مخالف نظر اتحادیه‌های کارگری توسط جمعی از کارگران راه اندازی می‌شود و ادامه پیدا می‌کند. این نوع اعتصاب به خصوص در خارج کردن کنترل کارگران از دست اتحادیه‌های صوری و زردی که توسط دولت‌ها یا کارفرما ایجاد شده اند کار کرد دارد.
سرنگونی رژیم اعتماد به نفس کارگران، کشاورزان و دانشجویان را افزایش داد و آنها در سال‌های بعد از سقوط رژیم به مبارزه ادامه دادند تا به مطالباتی بیشتر از تنها دموکراسی پارلمانی برسند. در مارس ۱۹۷۵، دولت جدیدی تحت رهبری کوکریت پراموت از حزب «اقدامات اجتماعی» به قدرت رسید. این دولت چندین سیاست به نفع فقرا از جمله برنامه‌های ایجاد شغل ایجاد کرد. این سیاست‌ها در حالی تصویب می‌شدند که اعتصابات، تظاهرات به صورت مداوم در کشور مشاهده می‌شد.
Social Action Party
@TarTaKar
دادگاه نظامی او را بدون دلیلی مستحکم علیه وی به مرگ محکوم کرد. قتل او باعث اعتراضاتی در سراسر جهان، از پاریس تا آرژانتین شد. او در ۱۹۰۱ مدرسه‌ی مدرن، یک مدرسه‌ی ابتدایی و متوسطه‌ی غیرقهری، را تأسیس کرد. دیدگاه پداگوژیک او به شکل وسیعی از آثار ویلیام گادوین و ژان‌ژاک روسو الهام گرفته بود که هردو قاطعانه ایده‌ی تحصیل به وسیله‌ی ابزار اجبار را رد می‌کردند.
در طول زندگی فرر، مدرسه‌ی مدرن توجه بین‌المللی جذب کرد و ملاقات‌هایی از سمت امثال جرج برنارد شاو، اچ‌جی. ولز، آرتور کونان دویل و لئو تولستوی برانگیخت. او به عنوان «شورشی» توسط اما گلدمن تحسین شد و روش‌های وی بر آنارشیست‌های اسپانیایی در طول انقلاب اسپانیا تأثیر گذاشت.
Francisco Ferrer
Escuela Moderna
William Godwin
Jean-Jacques Rousseau
George Bernard Shaw
H. G. Wells
Arthur Conan Doyle
Leo Tolstoy
Emma Goldman
@TarTaKar
اعم خواسته‌های آنها عبارت بود از: آزادی همه زندانیان سیاسی، مجازات عاملین کشتار قریه قارنا و نقد، تخلیه شهرهای کردستان از وجود پاسدران، بازگرداندن ارتش از شهرهای کردستان به پادگان‌ها و انتقال پادگان مهاباد به خارج از شهر، آزادی احزاب مترقی ایران و تعیین حق خودمختاری برای ملت ایران در قانون اساسی!
@TarTaKar
راه اندازی روزنامه را او از سن ۱۵ سالگی در مدرسه خود آغاز کرد. او اولین بار در تظاهرات بیکاران پاریس در سال ۱۸۸۲ بود، وقتی او به پلیس‌هایی که به تظاهرات یورش برده بودند و قصد بازداشت #لوئیز_میشل را داشتند حمله کرد تا لوئیس را فراری دهد. اما او به اتهام سرقت با اسلحه به ۸ سال و لوئيس به ۱۲ سال زندان محکوم شدند که البته بعد از ۳ سال شامل عفو شدند.
نقد نظام پارلمانی یا دموکراسی مجلسی و یکی از موضوعاتی بود که امیل همچون سایر آنارشیست‌های هم دوره‌اش آن را به شدت مورد توجه قرار می‌داد و در مورد آن در نشریاتی که راه اندازی می‌کرد می‌نوشت. وقتی که بعضی سوسیالیست‌ها و سوسیال دموکرات‌ها می‌گفتند:«طبقه کارگر! نیم به علاوه یک کاندیدتان را به پارلمان بفرستید و انقلاب بلافاصله اتفاق خواهد افتاد» در پاسخ امیل می‌گفت: «اتحادیه‌های خود را تشکیل دهید و متحد شوید و محل کار خود را تسخیر کنید».
«انتخابات مبارک یکشنبه صبح است و خدا را شکر که از تعداد نامزد‌ها که می‌خواهند به قدرت برسند کم نیست. و هر کسی با هر سلیقه و رنگی می‌تواند یکی از آنها را انتخاب کند. با اینکه رنگ، پرچم یا نمادشان می‌تواند تغییر کند اما یک چیز همیشه بینشان ثابت باقی می‌ماند: بال بال زدنشان! همه آنها قول می‌دهند که تا جان در بدن دارند برای شما خواهند جنگید و حافظ منافع راستین شما خواهند بود.»
Émile Pouget
@TarTaKar
اعتراض‌کنندگان، که بیشتر یا همه‌شان آمریکایی آفریقا تبار بودند، به خبرنگار واشنگتن پست، ویلیام کلیبورن، گفتند: «می‌خواهیم یک چیز را کاملاً واضح بفهمید. این دیگر شورش نیست، این یک انقلاب است.» شرایط در زندان به شدت بد بود، اما زندانیان به جای بهبود شرایط، آزادی خود را خواستند. روزنامه ایونینگ استار گزارش داد که یک مرد گفت: «ما مثل حیوانات معامله می‌شویم و می‌خواهیم برویم.»
پس از مذاکرات، زندانیان توافق کردند که گروگان‌ها را آزاد کنند مقابل عفوی که برای معترضین صادر می‌شود، و فرصتی برای شکایت از شرایط زندان به یک قاضی فدرال. یکی از شکایات کلیدی معترضین، زندانی کردن کودکان در کنار بزرگ‌ترها بود، که نهایتاً قاضی دستور داد که کودکان جدا نگه داشته شوند، و همچنین برگزاری دادگاه برای کسانی که درخواست تجدید نظر داده‌اند.
با این وجود، علیرغم دریافت وعده امضایی از مدیر تصحیحات که هیچ انتقامی نخواهد گرفت، مدیر تعویض شد و دولت ۱۴ نفر از آنها را متهم کرد، که بیشتر آنها متهم شناخته شدند و از ۱ تا ۱۰ سال اضافه حبس گرفتند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۱ اکتبر ۱۹۲۰ جنگ چئونگسان ری* بین ارتش مستقل کره و ارتش امپراتوری ژاپن در استان منچوری چین آغاز شد.
* Cheongsan-ri
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۰ اکتبر ۱۸۷۷، بریتانیا با مصادره‌کردن محصولات کشاورزی مستعمره‌اش جان ۵.۵ میلیون هندی را گرفت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۸ اکتبر ۲۰۱۹، مجموعه‌ای از اعتراضات گسترده به نام «استالییدو سوسیال» (انفجار اجتماعی) در شیلی آغاز شد که یکی از بزرگ‌ترین قیام‌ها در تاریخ این کشور بود و تا مارس ۲۰۲۰ ادامه یافت.
*Estallido Social
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۹ اکتبر ۱۹۸۹، پس از اثبات اجباری بودن اعترافات ۴ زندانی، آنها پس از ۱۵ سال توانستند از زندان آزاد شوند.
*Guildford
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱، کارگران آلمانی دربراونشوایگ در اعتراض علیه نازی‌ها دست به اعتصاب عظیمی زدند. این اقدام همزمان با شروع موج جدیدی از #اعتصابات_عمومی بود.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۵ مهر ۹۹، کارگران فضای سبز شهرداری یاسوج برای اعتراض به عدم پرداخت ۸ ماه حقوق مقابل ساختمان شورای شهر تجمع کردند و با این کار توانستند مطالبات خود را وصول کنند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۵ مهر ۱۳۱۸، محمد فرخی یزدی، شاعر، سردبیر روزنامه‌های حزب کمونیست ایران از جمله روزنامه «طوفان» و نماينده شهر یزد در مجلس شورای ملی، با تزريق آمپول هوا در درمانگاه زندان قصر كشته شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۷ اکتبر ۱۹۱۵، کونچا پرز*، ماشین‌کار اسپانیایی، آنارشیست و مبارز جنگ داخلی در بارسلونا متولد شد.
* Concha Perez
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۶ اکتبر ۱۸۵۴، اسکار وایلد نویسنده و الهام بخش جنبشهای اجتماعی دگرباشان جنسی در دوبلین ایرلند متولد شد.
«نافرمانی در نظر هرکسی که تاریخ خوانده است، فضیلت اصلی انسان است. از طریق نافرمانی است که پیشرفت حاصل می‌شود، از طریق نافرمانی و شورش»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ١۵ اکتبر ١٩۶۶، بابی سیل و هیوئی نیوتن در اوکلند کالیفرنیا ملاقات کردند و حزب پلنگ‌های سیاه را برای دفاع در برابر حملات نژادی تاسیس شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۴ اکتبر ۱۹۷۳، قیام عظیم تظاهرات دانشجویی و اعتصابات کارگری در تایلند، دیکتاتوری نظامی ضد کمونیستی تانوم کیتیکاکورن را سرنگون ساخت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۳ اکتبر ۱۹۰۹، فرانسیسکو فرر، مدرس اسپانیایی رادیکال، اعدام شد.
«بیاییم به جای آنکه به خدایان و استثمارگران عشق بورزیم، همدیگر را دوست داشته باشیم.»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۱ مهر ۱۳۵۸ مردم مهاباد و بعضی دیگر از شهرهای کردستان دست به اعتصاب زدند و خواسته‌های خود را بافرستادن تلگراف‌هایی به آیت‌الله خمینی و آیت‌الله شریعتمداری اعلام کردند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۲ اکتبر ۱۸۶۰، امیل پوگه، آنارشیست کمونیست فرانسوی به دنیا آمد. امیل یک فعال اتحادیه‌های کارگری بود و چندین نشریه چون «اجتماعیون» و «انقلاب» را راه اندازی کرد. که به خصوص در آنها نظام پارلمانی را نقد می‌کرد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۱ اکتبر ۱۹۷۲، تقریباً پنجاه نفر از زندانیان زندان واشنگتن در اعتراض به شرایط بد زندان، کنترل یک سلول را به دست گرفتند و دوازده مامور را به عنوان گروگان گرفتند.
@TarTaKar
