کمیته‌های اعتصابی ضدجنگ برلین را در چنگ خود گرفتند و کارگران، سربازان و ملوانان شورشی خیابان ها را تسخیر کردند. نائب رئیس حزب سوسیال دموکرات، فیلیپ اشنایدرمن* دریافت که سوسیالیست انقلابی کارل لیبکنشت** که تازه از زندان آزاد شده بود قصد دارد اعلام یک جمهوری سوسیالیستی کند. بنابراین برای جلوگیری از برتری یافتن او، با سرپیچی از رهبری به یکی از بالکن های رایشس تاگ*** رفت و اعلام جمهوری کرد.
عصر همان روز ده‌ها نفر از کارگران کارخانجات بزرگ برلین که به رهبری حزب سوسیال دموکرات اعتماد نداشتند رایشس تاگ را اشغال کرده و اعلام کردند که روز بعد همه‌پرسی در کارخانه‌ها و شوراهای هنگ‌های ارتش برگزار می‌شود تا دولتی انقلابی شکل گیرد.
* Philipp Schneidermann
** Karl Liebknecht
*** Reichstag- نام ساختمان پارلمان آلمان
@TarTaKar
کیو را به اجبار به ازدواج مردی ثروتمند درآوردند اما پس از چند سال توانست اطرافیان خود را راضی کند که بگذارند او کشور را ترک کند و برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود. از همین زمان بود که او شروع به پوشیدن لباس های مردانه کرد. چند سال بعد یک مدرسه دخترانه تاسیس کرد که در واقع کمپی آموزشی برای انقلابیون بود تا خانواده سلطنتی مانچو* را سرنگون کنند. اما پس از یک قیام نافرجام او کشته شد.
امروز در چین از او به عنوان قهرمانی ملی یاد می‌شود.
@TarTaKar
پس ازانقلاب نیکاراگوئه جبههٔ سوسیالیستی ساندینیستا در سال ۱۹۷۹ دولت آناستاسیو سوموسا را برانداخت و به دیکتاتوری خانواده سوموزا پایان دادند که تحت حمایت ایالت متحده بودند. دولت ریگان نیز تصمیم گرفت که با تامین مالی گروه تروریستی کانترا تجهیزات نظامی آنها را افزایش داده تا دولت انقلابی را بیاندازد. اما تامین مالی گروه تروریستی کانترا به دلیل تجارت مواد مخدر خلاف قانون یالت متحده بود. به همین دلیل ریگان از راه حکومت خمینی آنها را تامین مالی کرد. معامله سلاح نیز به این طریق صورت گرفت که ابتدا اسرائیل یکی از انبارهای نظامی خود را در اختیار حزب الله لبنان قرار داد تا آنها ادوار نظامی را به دست جمهوری اسلامی برسانند.
دولت ریگان برای توجیه این رسوایی این بهانه را آورد که این معامله برای آزاد کردن گروگانهای نزد حزب الله بوده است اما بعدتر مشخص شد که این معامله اساساً قبل از گروگانگیری صورت گرفته بود.
@TarTaKar
در روسیه تزاری «برای کارگران روسی زندگی کردن تنها به معنی نمردن» بود. از ۱۹۰۵ کارگران و دهقانان برای مقابله با این شرایط اسفناک «کمیته‌های اعتصابی» را شکل داده بودند که این کمیته‌ها بعداً شورا نام گرفتند. کمیته‌های اعتصابی پس از ۱۲ سال مقاومت نهایتاً آماده بودند که تزار را بیاندازند و حکومت را بدست بگیرند. کمیته محلات کنترل نقاط کلیدی در پتروگراد پایتخت آن موقع و سنت پترزبورگ کنونی را به دست گرفتند که در نهایت به حمله به کاخ زمستانی انجامید.
از فوریه دولت موقت روی کار آمده بود اما در نوامبر کمیته‌ها اعتصابی با شعار «همه قدرت به شوراها»* توانتسند قدرت را از دولت موقت بگیرند و با کمک حزب بلشویک، «جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی» را تاسیس کنند. در ۱۹۲۲ جمهوری فداتیو شوروی کشور‌های دیگر مانند اوکراین با روسیه متحد شدند و «اتحاد جماهیر شوروی» را تشکیل دادند. تا سال ۱۹۳۷ کمیته‌های اعتصابی که دیگر شورا شده بودند با رای گیری نمایندگان خود را به «کنگره سراسری شوروی» می‌فرستاند تا آنها حکومت داری کنند. اما پس از این تاریخ با دستور استالین کنگره سراسری جای خود را به «شورای عالی» داد که دیگر شوراها نماینده در آن تعیین نمی‌کردند بلکه مردم مستقیم نماینده خود را با رای دادن به کاندیداهای حزب کمونیست انتخاب می‌کردند.
این انقلاب از روی تقویم مختلفی که در آن زمان استفاده می‌شد، چنین نامی گرفت.
*Вся власть советам
@TarTaKar
نازی‌ها هیلده رادوش* را در سال ۱۹۳۳ به زندان انداختند و سپس تحت نظارت گشتاپو آزاد کردند. آنها در دهه ۱۹۴۰ سعی کردند او را دوباره دستگیر کنند اما هیلده به زندگی مخفی روی آورد و تا پایان جنگ از اسارت گریخت.
او پس از جنگ برای دفتر قربانیان فاشیسم کار کرد و همزمان به نقد برخی از اقدامات حزب کمونیست پرداخت. مثلا می‌پرسید که آیا «هدف سوسیالیسم می‌تواند از مسیر حاکمیتی استبدادی محقق شود؟» این گونه دلمشغولی ها باعث شد که سرانجام تصمیم به استعفا از حزب بگیرد، اما قبل از اینکه بتواند چنین کاری کند حزب او را به دلیل همجنس‌گرایی اخراج کرد و همچنین برخی از مسئولان حزب با تقبیح او نزد کارفرمایش، به اخراج او از محل کار هم دامن زدند. خودش بعدها گفت: «این واقعه پایان همه توهمات من بود، قطعه‌ای از رویای زندگی من نابود شد.»
رادوش به فعالیت سیاسی ادامه داد، اولین روزنامه همجنس‌گرایی آلمان و گروه همجنس‌گرایان L74 را در برلین غربی پایه‌گذاری کرد و در نود سالگی از دنیا رفت.
*Hilde Radusch
@TarTaKar
این کارگران در گذشته اعتصابات فراوانی را رقم زده بودند که به سبب آن کارفرما بسیاری از آنها را اخراج کرده بود. کارگران اخراجی با اینکه دیگر دستمزدی نمی‌گرفتند با این حال اما دولت همچنان از آنها مالیات می‌ستاند.
به علاوه این کارگران پیشتر نیز کمپینی برای اقدام مستقیم علیه قوانین نژادپرستانه عبور و مرور راه انداخته بودند. حدود دوهزار کارگر معدن به همراهی تعدادی از زنان و کودکان راهپیمایی کردند که حتی در این میان مهانداس گاندی نیز حضور داشت و دستگیر شد.
گاندی در ابتدا از این جنبش علیه مالیات حمایت نمی‌کرد چرا که می‌ترسید که این امر باعث رنجش جمعیت سفیدپوست شود. نارضایتی طبقه کارگر اما مخالفت او را کنار زد. به فاصله کوتاهی بعد از آن، قانون مالیات لغو شد.
@TarTaKar
شیخ احمد تربتی در مقاله‌های خود در روزنامه مستقیماً خود محمدعلی شاه را مورد حمله قرار میداد به‌طوری‌که یکبار نوشته بود: «خوب است قدری از مستی سلطنت بهوش آمده چشم باز کرده نظری به دولت خود و باقی دولت‌ها بنمایی، آیا تمام سلاطین عالم از وظیفه خود خارج شده مشغول قصابی گشته‌اند…»
در همین زمان روزنامه او به مدت دو ماه توقیف و خودش مورد محاکمه قرار گرفت ولی دادگاه نتوانست وی را محکوم کند.
بعد از به توپ بستن مجلس در دوم تیر ماه ۱۲۸۷ (برابر با ۲۳ جمادی‌الاول ۱۳۲۶ قمری) او تفنگ در دست از بالای دفتر روزنامه به دفاع برخاست و چند نفر از قزاق را کشته و مجروح ساخت ولی عاقبت دستگیر و با ضرب و شتم به باغ‌شاه برده شد و همراه دیگر زندانیان در غل و زنجیر محبوس شد. پس از تحمل شکنجه‌های فراوان عاقبت او را به انبار دولت برده و خفه نموده و جسد نیمه جانش را در چاه انداختند.
@TarTaKar
در پی یک رشته تظاهرات گسترده که در چند نقطه از جمله دانشگاه تهران به تیراندازی ماموران و قتل شماری از تظاهرکنندگان منجر شد، محمدعلی سفری دبیر وقت سندیکای روزنامه نگاران ایران، تصمیم هیات مدیره سندیکا دائر بر اعتصاب عمومی جراید را اعلام داشت.
این اعتصاب ۶۲ روز ادامه یافت و ایران تا ۱۶ دی ماه که دولت نظامی ازهاری کنار رفت فاقد روزنامه بود. از این اعتصاب در تاریخ عمومی مطبوعات به عنوان طولانی ترین و موثرترین اعتصاب اهل قلم در طول تاریخ ۳۵۰ ساله روزنامه‌نگاری یاد شده است.
@TarTaKar
ستار بهشتی که در بازجویی به شدت توسط پلیس فتا شکنجه شد، به علت آسیب‌های ناشی از همان شکنجه‌ها درگذشت و پیکر او در گورستان رباط کریم به خاک سپرده شد. گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی، برای دادخواهی فرزند خود و حمایت از فعالین سیاسی و مدنی و خانواده‌های کشته‌شدگان وقایع مختلف سیاسی مشغول مقاومت و کنشگری است.
عکس ستار بهشتی را در دست مادرش، گوهر عشقی مشاهده می‌کنید که او در این ویدیو خطاب به مردم در مهر ۱۴۰۱ گفت: «به‌خاطر جوون‌هامون بعد از ۸۰ سال، برای این دینی که می‌خواد مردم رو بکُشه، من این حجاب رو از سر برمی‌دارم»
@TarTaKar
حدود ۵ ماه از اعتراضات مردم به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری، معروف به جنبش سبز می‌گذشت. در سالگرد ۱۳ آبان جمهوری اسلامی که هرساله راهپیمایی حکومتی ترتیب میداد دست به خشونت بسیار زد تا بتواند خیابان‌ها را به نفع نیروهای خود خالی نگهدارد.
با وجود استقرار هزاران تن از نیروهای سرکوبگر، ده‌ها هزار تن از مردم در تهران، تبریز، اصفهان، کرمانشاه، شیراز، زاهدان، اراک، قزوین، رشت و مشهد به خیابان آمدند و شعارهایی مانند «دیکتاتور بیچاره، بازی ادامه داره!» و «مرگ بر اصل ولایت فقیه» سر دادند.
@TarTaKar
پس از آن روز، فدراسیون هواداران حق رای زنان شرق لندن* رسماً ارتش مردمی خود را بر پا کرد، گروهی نظامی که در برابر سرکوب پلیس مقاومت می‌کرد. سیلویا پنکهرست** که کمونیستی چپ و فرزند املین*** طرفدار معروف حق رأی زنان بود از سازمان‌دهندگان کلیدی در فدراسیون هواداران حق رای زنان شرق لندن و همچنین در ارتش مردمی به حساب می‌آمد.
* East London Federation of Suffragettes (ELFS)
** Sylvia Pankhurst
*** Emmeline
@TarTaKar
اکبر ارباب‌زاده یکی از جوانترین اعضای حزب فرقه کمونیست ایران بود و در زمان مسئولیتش ۱۹ سال بیشتر نداشت. او پسر شمس کسمایی بود که در روزنامه‌هایی چون «تجدد» بی‌پرده علیه سیاست‌های استعماری بریتانیا و برابری حقوق جنسی می‌نوشت و در مجله «آزادیستان» شعر می‌سرود: «در کهنه ملک جم، خوش دیده می‌شود، صدها هزار مرد، مردان لشکری، آیا کجا شدند، زن‌های کشوری؟». شمس در ۱۲ آبان ۱۳۴۰ درگذشت.
شعر زیر را ابولقاسم لاهوتی در داغداری مرگ اکبر سرود و به شمس فرستاند.
در فراق گل خود، ای بلبل،
نه فغان برگش و نه زاری کن،
صبر بنما و بردباری کن،
مکن آشفته موی چون سنبل
تو که شمس سمای عرفانی،
برترین جنس نوع انسانی،
باعث افتخار ایرانی،
بهتر از هر کسی تو می‌دانی
که دو روز است عمر دورهٔ گل.
@TarTaKar
جنبش اوکلند با الهام از جنبش «تسخیر وال‌استریت» در ۱۰ اکتبر برای تسخیر شهرداری آغاز شد. سیاستمداران به بحران افتاده بودند و با دورویی با آن برخورد می‌کردند. به عنوان مثال جین کوان، شهردار اوکلند و از فعالین دانشجویی دانشگاه برکلی در دهه ۶۰ میلادی که در سن ۲۲ سالگی خود بازداشت شده بود در ظاهر با جنبش همدردی نشان میداد ولی همزمان به پلیس‌ها دستور سرکوب آن را داد و خشونت آنها تا ۲۵ اکتبر به حدی شدید شده بود که آنها حتی از نارنجک هم استفاده می‌کردند.
در ۲۶ اکتبر تصمیم به #اعتصاب_عمومی در خیابان توسط مجمع عمومی گرفته شد که در عکس مشاهده می‌کنید. مقرر شده بود که بیش از ۹۰ درصد حاضرین باید به این نظر رای موافق بدهند که این تصمیم نهایتاً با ۹۶.۷ درصد رای موافق نهایی شد و مقرر شد که در ۲ نوامبر عملی شود.
@TarTaKar
ملکشاه در نشریاتی چون «سروه» و «پرشنگ» فعالیت می‌کرد و در هر دو دوره رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی به دلیل نوشته‌هایش زندانی شد. اشعار او طبقاتی و علیه نابرابری‌ها به خصوص در جامعه کردستان بود. از کتاب او می‌توان «زڕه‌ی زنجیری وشه دیله‌کان» یا «ناله زنجیر واژگان اسیر» را نام برد.
«در سرزمینی تلخ که انسان ایمن نیست و رویش زندگی در عفونت مرداب عقیم می‌ماند
نباید ایستاد، بە کوچ نمی‌اندیشم، باری اندیشه من سفری در خویش است
باید،
مرداب را خشکانید.»
@TarTaKar
این تظاهرات با ابتکار عمل اتحادیه‌‌های زنان انقلابی تدارک دیده شد که از جمله آنها می‌توان به اتحادیه‌ی زنان حقوق‌دان ایران، جمعیت بیداری زنان، اتحادیه انقلابی زنان مبارز، جمعیت زنان مبارز، سازمان ملی زنان اشاره کرد. شاهدان عینی تظاهرات را بسیار پر جمعیت گزارش کردند. برخورد نیروهای شبه سازمان یافته حزب‌الله‌ی به شدت خشونت آمیز بود. آنها با چاقو و زنجیر به زنان انقلابی حمله بردند.
از تعداد زخمی‌ها آماری در دست نیست اما سطح خشونت به حدی بود که تظاهرات قطع شد. با این حال اما زنان در روزهای بعد برای بیان اعتراض خود رو به روی دادگستری تحصن کردند. اما این کوشش‌ها زیر مسئله سفارت آمریکا آن روز‌ها مسکوت ماندند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۹ نوامبر ۱۹۱۸، کارگران آلمان در حال نبردی برای پایان دادن به جنگ جهانی اول بودند که انقلاب کشور را درنوردید و قیصر از قدرت کناره گیری کرد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۸ نوامبر ۱۸۷۵، فمینیست و انقلابی پیشروی چینی کیو ژین* در شیمامن، فوجیان متولد شد.
«جوانان فریاد می‌زنند انقلاب، انقلاب اما من می‌دانم که انقلاب از خانه و با رسیدن به برابری جنسیتی زنان آغاز می‌شود.»
*Qiu Jin
*Manchu
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۱ آبان ۱۳۶۵، رسوایی ایران-کانترا در مجله الشراع لبنان فاش شد. طبق این قرارداد آمریکا از طریق همکاری اسرائیل با حزب الله به جمهوری اسلامی اسلحه فروخت تا حکومت خمینی نیروهای تروریستی کانترا در نیکاراگوئه را تامین مالی کند تا آنها دولت انقلابی سوسیالیستی ساندینیستا را سرنگون کنند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۷ نوامبر ۱۹۱۷، انقلاب اکتبر در روسیه آغاز شد. در این روز کمیته‌ها اعتصابی که بعدها شورا نام گرفتند توانستند که با شعار «همه قدرت به شوراها» قدرت را از دولت موقت بگیرند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۶ نوامبر ۱۹۰۳ هیلده رادوش* در آلمان متولد شد. او یک کارگر اداره پست ضد فاشیست، فمینیست، همجنس‌گرا و فعال کمونیست بود.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۶ نوامبر ۱۹۱۳، کارگران هندی معادن آفریقای جنوبی توانستند با تظاهرات خود قانون مالیات از کارگران اخراجی را لغو کنند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ١٤ آبان ١٢٨٦، روزنامه روح القدس به مدیرمسئولی شیخ احمد تربتی (روحالاقدس) معروف به سلطان العلمای خراسانی به دلیل نوشتن مطالب متعدد علیه محمد‌علی‌شاه قاجار توقیف شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۴ آبان ۱۳۵۷، سندیکای روزنامه‌نگاران ایران در اعتراض به کشته‌شدن تظاهرات کنندگان انقلابی بزرگترین اعتصاب تاریخ روزنامه‌نگاران را رقم زدند و با این کار دستگاه پروپگاندای پهلوی را متوقف کردند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۳ آبان ۱۳۹۱، ستار بهشتی کارگر و وبلاگ‌نویس به قتل رسید. پلیس فتا ستار را در تاریخ ۹ آبان به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکه‌ی اجتماعی و فیس‌بوک» بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل کرد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۳ آبان ۱۳۸۸ و بعد از گذشت ۵ ماه از تقلب انتخاباتی، جمهوری اسلامی قرار کرده بود تا با بسیج نیروهای خود ادعا کند همچنان هواداران عظیمی دارد. این برنامه اما با تظاهرات مردم با شعار «دیکتاتور بیچاره، بازی ادامه داره!» خراب شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۴ نوامبر ۱۹۱۳، فدراسیون هواداران حق رای زنان شرق لندن اولین مجمع شبه‌نظامی و تمرین نظامی خود را در پارک ویکتوریا آغاز کردند. این فدراسیون برای رهایی طبقه کارگر و حقوق زنان مبارزه می‌کرد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی آبان ۱۳۰۰، اکبر ارباب‌زاده، نقاش، مسئول کمیته رشت حزب فرقه کمونیست ایران و فرزند شمس کسمایی، از پیشگامان شعر نو فارسی، در حمله ارتش حکومت مرکزی به فرماندهی رضا‌خان و افسران بریتانیایی کشته شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲ نوامبر ۲۰۱۱، ده‌ها هزار نفر در خیابان‌های اوکلند به تظاهرات کرده و #اعتصاب_عمومی ترتیب دادند. این تظاهرات از جنبش تسخیر سرچشمه گرفت و موجب تعطیلی، از جمله بندر اصلی شهر شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۰ آبان ۱۳۹۹، جلال ملکشاه، شاعر انقلابی کرد و از اعضای کانون نویسندگان ایران در سن ۶۹ سالگی درگذشت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۰ آبان ۱۳۵۸، بعد از تصویب قانون خانواده در اعتراض تعدد زوجات و حق طلاق یک جانبه فعالان حقوق زنان و بدنه زنان سازمان‌های سیاسی چپ تظاهرات بزرگی را تدارک دیدند.
@TarTaKar
