#در_چنین_روزی ۸ اکتبر ۱۹۶۸، رمدیوس وارو، نقاش سورئالیست و از انقلابیون اسپانیا در شهر مکزیک درگذشت.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۵ مهر ۱۲۹۹، اولین شماره «پیک سعادت نسوان» با صاحب امتیازی #روشنک_نوعدوست منتشر یافت. این پیک نه تنها اولین مجله در دفاع از حقوق زنان بود بلکه اولین مجله چپ در ایران نیز بود.
«ملتی که با زنان خود مثل بهائم و جانوران وحشی معامله میکند حق دعوی آزادی خواهی ندارد!»
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۶ اکتبر ۱۹۷۶، کشتار دانشگاه تاماسات، معروف به «فاجعه ۶ اکتبر»تایلند، رخ داد، زمانی که نیروهای دولتی و گروه‌های سلطنت‌طلب به دانشجویان معترض حمله کردند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۴ مهر ۱۳۵۷، در حالی که مدارس و دانشگاههای کشور در اعتصاب بودند، محمدرضا پهلوی در عین سرکوب معترضین در صحن علنی مجلس حاضر شد وچون سید علی خامنه‌ای ضمن توطئه چینی خواندن ناآرامی‌ها اطمینان داد که بر نظام شاهنشاهی هیچ خللی وارد نخواهد آمد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۵ اکتبر ۲۰۰۴، تجمع، تحصن و تظاهرات مردم سووتوی آفریقای جنوبی توانست جلوی پولی شدن و خصوصی شدن آب را بگیرد و اجرایی شدن این سیاست دولتی را تا یک سال عقب بیاندازد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۵ اکتبر ۱۷۸۹، زنان پاریس که بر سر افزایش قیمت و کمیابی نان خشمگین بودند، به دنبال نان و اسلحه ابتدا زراد‌خانه شهر را تسخیر و سپس دروازه کاخ ورسای پادشاه را محاصره کردند که این حرکت اولین شلیک انقلاب فرانسه شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۲ مهر ۱۳۵۷، سازمان ملی دانشگاهیان ایران اتحادیه صنفی دانشجویان، اساتید و کارکنان دانشگاههای سرتاسر ایران تاسیس شد. این اتحادیه دانشگاه‌ها را شورایی اداره کرد تا اینکه با ضدانقلاب خمینیستی سرکوب شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۴ اکتبر ۱۹۳۶، اتحادیه‌ی بریتانیایی فاشیستی اسوالد موزلی برای رژه در بخش یهودی‌نشین شرق لندن برنامه‌ریزی کرده بودند ولی درگیری خیابان کابل رخ رژه آنها را برهم زد. فاشیست‌ها با بیش از صدهزار نفر از ساکنان محلی و کارگرهایی مواجه شدند که اصرار داشتند «آنها نباید عبور کنند!» و هم با سیاه‌جامگان و هم با پلیسی که از آنها محافظت می‌کرد جنگیدند و افراد را وادار به ترک رژه کردند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳ اکتبر ۱۹۹۳، کاترینا گوگو، شاعر، نویسنده و بازیگر آنارشیست یونانی در سن ۵۳ سالگی با خودکشی درگذشت.
«ریشه برای جوانه زدن و شاخ و برگ در آوردن است نه برای دوباره بازگشتن.»
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳ اکتبر ۱۹۹۳، صدها هزار نفر از مردم روسیه از پارلمان در برابر حمله‌ی یلتسین دفاع کردند. حمله‌ای که در آن نهایتاً پارلمان به توپ بسته و بدینگونه قانون اساسی جدید روسیه تصویب شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲ اکتبر ۱۹۱۵، کارگران زن کارخانه بافندگی مورزف روسیه برای افزایش دستمزد و جبران هزینه‌های زندگی فزاینده دست به اعتصاب زدند. این از جمله حوادثی بود که به ۸ مارس ۱۹۱۷، #روز_جهانی_زن منتهی شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱ اکتبر ۱۹۳۵، آنتونیو سوبرانیس گومز که آرایشگر و سازمانده کارگران بود در یکی از میتینگ‌های عمومی در کروزال بلیز سخنرانی کرد و بلافاصله به دست مقامات استعماری بریتانیایی به خاطر استفاده از «زبان فتنه جویانه» تحت تعقیب قرار گرفت.
«ترجیح می‌دهم که یک قهرمان مرده باشم تا یک بزدل زنده!»
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱ اکتبر ۲۰۲۰، دومین سالگرد شروع سلسله اعتراضات مردم عراق، معترضان بار دیگرو این بار چند روز قبل از انتخابات مجلس، با در دست داشتن تصاویری از کشته‌شدگان این اعتراضات به خیابان‌های بغداد رفتند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۹، مجریان مطبوعاتی و روزنامه‌نگارانی که در روزنامهی «دیلی اسکتچ» در لندن کار می‌کردند، از چاپ روزنامه سرباز زدند تا زمانی که مقاله‌ای که علیه اعتصاب راه‌آهن بود از روزنامه حذف شود.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۹، کشتار «ایلِن»، یکی از شدیدترین موارد خشونت نژادی در تاریخ آمریکا، در آرکانزاس با سرکوب کارگران سیاهی شروع شد که خود را برای دستیابی به برابری حقوقی در مزارع سازماندهی کرده بودند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
روشنک نوعدوست در سال ۱۲۷۷ در رشت به دنیا آمد. در ۲۰ سالگی ۳ کلاس برای زنان تاسیس کرد. و حدود یک دهه بعد دومین مدرسه دخترانه رشت را نیز افتتاح کرد.
روشنک که از موسسین اصلی «جمعیت پیک سعادت نسوان» بود که نقش بسیاری پررنگی را جنبش برابری طلبی جنسی ایران بازی کرد. این جمعیت با پشتیبانی حزب کمونیست ایران در بندر انزلی در سال ۱۲۹۹ شکل گرفت که مجله آنها پیک سعادت نسوان بود. همین جمعیت برای اولین بار روز زن یعنی ۸ مارس را در ایران جشن گرفتند.
روشنک در ۵۹ سالگی درگذشت. ابتدا روحانیون مراسم ترحیم او را بایکوت کرده بودند اما پس از فشار فرهنگیان استان گیلان مجبور به عقب نشینی شدند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
بعد از اینکه چهار تا پنج هزار دانشجو از دانشگاههای مختلف برای بیش از یک هفته علیه بازگشت دیکتاتور نظامی پیشین تانوم کیتیکاچورن به تایلند از سنگاپور تظاهرات کرده بودند و بعد از سال‌ها مبارزه کارگران، کشاورزان و دانشجویان برای دموکراسی، عدالت اجتماعی، پایان تبعیض‌های قدیمی و حتی در برخی موارد پایان سرمایه‌داری، طبقه حاکم تایلند با بی‌رحمی خونینی معترضین را سرکوب کرد و یک دیکتاتوری جدید را بر بدن‌های زخمی آزادی خواهان بنیان نهاد. ده‌ها تظاهرکننده کشته شدند، بسیاری از آنها از درخت‌ها اعدام و سپس بدن‌های بی‌جان آنها با چوب‌ها و صندلی‌ها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
معلمان، دانش‌آموزان و دانشجویان در شهر‌های مختلف کشور اعتصاب کرده بودند به کلاس‌ها نمی‌رفتند و در حیاط مدرسه و دانشگاه شعار می‌دادند. از جمله شعار‌های دانشجویان دانشگاه ملی، جندیشاپور، صنعت نفت، تبریز، شیراز، فردوسی، مدرسه عالی بازرگانی و … اعتراض به حمله پلیس به تجمعات دانشگاه تهران بود.
در حالی که سرکوب دانشجویان و سایر معترضین ادامه داشت، محمدرضا پهلوی ضمن افتتاح مجلس شورای ملی و سنا به ناآرامی‌ها واکنش نشان داد و اطمینان داد که «تحریکات پشت پرده و طوئه‌های وسیع» خللی در «سیاست‌های توسعه آزادی های دموکراتیک» نظام تک‌حزبی پهلوی وارد نخواهد کرد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
بعد از به قدرت رسیدن کنگره ملی آفریقا در سال ۱۹۹۴ ، دولت توصیه صندوق بین المللی پول و بانک جهانی را دنبال کرد که در نتیجه آن تسهیلات عمومی به شکل گسترده‌ای خصوصی‌سازی شد و متعاقب آن قیمت‌ها افزایش ناگهانی پیدا کرد؛ در برخی موارد تا ۶۰۰ درصد و همینطور میلیون‌ها مورد قطعی.
در این تاریخ ساکنین مناطق چیاولو، فیری و دلامینی در سووتوی آفریقای جنوبی در مقابل نصب دستگاه‌های اندازه‌گیری مصرف آب پیش پرداخت شده توسط شرکت یوهانسبرگ مقابله کردند چرا که توان پرداخت نداشتند. آنها جاده را بستند و در مقابل نارنجک‌های پلیس و دستگیری‌ها مقاومت کردند. در طی سال آینده هم شرکت نتوانست دستگاه‌ها را نصب کند.
تصویر بالا مربوط به یکی از اعتراضات علیه خصوصی‌سازی آب در سال ۲۰۱۸ در کیپ تاون است.
* Chiawelo, Phiri and Dlamini
** Soweto, South Africa
*** Cape Town
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
یک شاهد عینی شنید که زنان می‌گویند «مردان به اندازه کافی قوی نیستند تا انتقام خود را بگیرند. زنان نشان خواهند داد که از مردان بهتر هستند.»
زنان خواستار دیدار با پادشاه لوئی شانزدهم بودند با هدف درخواست نان و نوشتن یک قانون اساسی جدید که قدرت سلطنت را محدود کند و حقوق جدیدی را به توده‌ها اعطا کرده باشد. یک هیئت کوچک از زنان موفق به دیدار با پادشاه شدند، که توافق نوشتاری روی خواسته‌های آنها را به آنها داد.
در همین حال، زنان دیگر مجلس ملی را اشغال کردند، در صندلی سخنگو نشستند و تصمیم‌گیری را مختل کردند. صبح روز بعد، جمعیت به کاخ سلطنتی وارد شد و دو نگهبان سلطنتی را کشت، بعد از آن پادشاه موافقت کرد تا قصر ورسای را ترک گوید و به پاریس بیاید. او در تلاش آخر برای فرو نشاندن اعتراضات حکومت نظامی اعلام کرد که البته یارای مقابله با چرخ دنده‌های تاریخ را نداشت.
*Versailles
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
در سالهای منتهی به انقلاب بهمن، جو امنیتی شدیدی بر دانشگاه‌ها حادث شده بود و برای سرکوب تحرکات، اداره دانشگاه‌ها به دست نظامیان افتاده بود. از جمله انتصاب سرهنگ ولیان در دانشگاه تهران و برچیدن کتابخانه‌های دانشجویی که محل تبادل نظر بین دانشجویان بود. بر خلاف تصور رژیم، تجمعات اعتراضی علیه این اقدامات، دانشجویان و هیئت علمی را به هم نزدیک کرده و همکاری میان آنها را سامان می‌داد.
با ابتکار بعضی از همین دانشگاهیان و با همکاری با کانون نویسندگان ایران در تالار ورزش دانشگاه صنعتی جلسات شعر خوانی برگزار می‌شود. که در سخنرانی #سعید_سلطانپور آنچنان جمعیت عظیمی شکل می‌گیرد که ماموران انتظامی شروع به دستگیری بعضی از دانشجویان در محیط تالار می‌کنند. در مقابل کسانی که درون تالار هستند تا آزادی بازداشتی‌ها اولین تحصن چند هزار نفری انقلاب را صورت می‌دهند. جمع شدن دانشگاهیان در کنار هم و پر ثمر بودن کار صنفی کانون نویسندگان ایران، فکر تشکیل سازمان ملی دانشگاهیان را به وجود آورد.
به علاوه تبعید اساتید به اصفهان برای انتقال دانشگاه صنعتی به آنجا، اعتصاب اساتید برای مقاومت و تشکیل صندوق مالی اعتصاب و انتشار بولتن خبری به گسترش این جریان کمک کرد. تا ۳ مرداد ۵۷ منشور سازمان به امضای اکثر دانشگاهیان سرتاسر ایران رسید و در ۱۲ مهر نخستین کنگره سازمان با برنامه‌ریزی نماینده انتخابی اعضا برگزار شد. و از این پس این سازمان وظیفه‌ی هماهنگی میان دانشگاهیان را برای برگزاری تحصن، اعتصاب و بیان مطالباتشان بر عهده گرفت.
در روزهای سقوط رژیم و بسته بودن دانشگاه‌ها، سازمان ملی دانشگاهیان ایران با راه اندازی #اداره_شورایی، دانشگاه‌ها را دوباره باز کرد. سرکوب سازمان رسماً از ۴ اسفند با انتصابات دولت موقت بازرگان برای خلع ید کنترل دانشگاهیان از محل کار خود و دادن آن به دولت مرکزی آغاز شد و با موج دستگیری‌ها و پاکسازی‌های ضدانقلاب خمینیستی به کار خود پایان داد.
برای مطالعه بیشتر می‌توانید به مقاله «سازمان ملی دانشگاهیان ایران در انقلاب ایران» نوشته ناصر پاکدامن مراجعه فرمایید.
@TarTaKar
رگ وستون که آنجا بود، آن‌چه را که هنگام برخورد فاشیست‌ها و پلیس‌های ملازمشان با جمعیت، از جمله بسیاری از زنان و کارگران بارانداز اتفاق افتاد، شرح داد: «فاشیست‌ها توسط ضرابخانه‌ی سلطنتی تجمع می‌کردند و پلیس شروع به حمله با باتوم به پیاده و سواره میکند و سعی میکند راهی را برای ملازمت راهپیمایی برای آنها باز کند. آنها موفق نشدند. سنگر شروع به بالا رفتن کرد. یک کامیون واژگون شد، مبلمان روی هم انباشته شدند، سنگ فرش و حیاط سازندگان به تکمیل حصار کمک کرد. پلیس موفق شد اولی را پاکسازی کند، اما با دومی در پشت آن و سپس سومی را مواجه شد. تیله‌ها زیر سم اسب پلیس پرتاب می‌شدند. رگبارهای آجر بر سر هر حمله با باتوم ریخته می‌شد.
در همین حال، زنان پشت پنجره‌های خانه‌های محلی ایستاده، موشک‌هایی را به سمت پلیس پرتاب کردند و برای تعقیب افسران متواری به طبقه‌ی پایین رفتند. سرانجام وستون توضیح داد که: «فرمانده‌ی پلیس کلان‌شهر که عملیات را هدایت می‌کرد به سر اسوالد گفت که امکان ندارد راهپیمایی خود را از منتهای علیه شرقی شهر به سمت تجمع پیشنهادی خود در پارک ویکتوریا انجام دهد. سیاه‌جامگان با پیراهن‌های متحدالشکل به صف شدند و راهپیمایی کردند. اما به سمت غرب حرکت کردند، نه شرق. آنها از شهر متروک لندن عبور کردند و به خاکپشته‌ها رسیدند، جایی که فقط شکست خورده و پراکنده شدند».
No pasarán!
* Oswald Mosley
** The Battle of Cable Street
*** Reg Weston
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
تحت دیکتاتوری نظامی، گوگو فقط می‌توانست به عنوان بازیگری که کلیشه‌های جنسیتی زنان را توصیف میکند، مانند #زن_خانه‌دار یا «در پی عشق» در کمدی‌هایی که ایدئولوژی دیکتاتوری را تقویت می‌کردند، زندگی‌اش را بچرخاند. در نتیجه گوگو ایده‌های فمینیستی و انقلابی‌اش را در شعرش بیان کرد. برای مثال، این شعری بود که بعد از مرگش کشف شد:
«مرا متوقف نکن.
من رویا می‌بینم.
ما قرن‌ها بی‌عدالتی را پشت سر گذاشتیم.
قرن‌ها تنهایی.
اکنون نه. مرا متوقف نکن.
اینجا و اکنون، تا ابد و همه‌جا.
من رویای آزادی می‌بینم».
بعد از سقوط دیکتاتوری، او چهره‌ی کلیدی در عرصه‌ی اولیه آنارشیسم در اکسارخیای آتن بود و مدافع سرسخت حقوق جمعیت رنگین‌کمانی بود.
* Katerina Gogou (Κατερίνα Γώγου)
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
ناتوانی در تصویب قانون اساسی و به خصوص رویه «شوک درمانی» یلتسین، باعث حمله ریاست جمهوری به پارلمان روسیه شد. اکثر گروه‌های چپ که در ابتدا دعوای بین این دو نهاد را مرتبط به مبارزات طبقاتی خود نمی دیدند نسبت به آن بی‌تفاوت بودند اما بعد از کشته و زخمی شدن ۸۰ نفر در تظاهرات روز ۲ اکتبر ۳۰۰ هزار نفر از گروه‌های کمونیستی و آنارشیستی در دفاع از پارلمان به خیابان ها آمدند.
یلتسین نیز در پاسخ با تانک و اسلحه به آنها شلیک کرد. در مجموع بیش از هزار نفر در جریان این درگیری‌های چند روزه کشته شدند و اینگونه با غالب شدن ریاست جمهوری بر پارلمان، قانون اساسی روسیه نوشته شد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
اعتصاب کارگران این کارخانه در شرایط انقلابی آن دوره به سرعت به کارخانجات مجاور در اورخوف و اوبوخف سرایت کرد و تعداد اعتصابیون بر حسب گزارش رسمی حکومتی به ۸۰ هزار کارگر رسید.
پس از اینکه اعتصاب کارگران بافندگی مورزف در ۷ اکتبر با موفقیت به خواسته‌های خود یعنی دستمزد خود را ۲۰ درصد افزایش دادند و اعتصاب را متوقف کردند اما موج اعتصاب عمومی در کارخانجات دیگر ادامه پیدا کرد. تنها در ۳۰ اکتبر حدود ۱۲ هزار کارگر زن در کارخانه بوگوردسک بست نشستند.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
آنتونیو سوبرانیس گومز نقشی کلیدی در سازماندهی بیکاران و نیز در اعتصابات کارگران بارانداز و راه آهن داشت. دولت فردی سیاه را برای دادرسی پرونده انتخاب کرد تا ظاهر امر به شکل «تقابل سیاهان و سفیدان» نباشد و این فرد هم اعلام کرد که دوست دارد برای سوبرانیس جکم حبس طولانی مدتی صادر شود.
دادگاه او توجه زیادی از سراسر کشور جلب کرد و کارگرانی هم به صندوق مالی دفاع او کمک کردند، در حالیکه مقامات برگزاری هر نوع جلسه عمومی را ممنوع کرده بودند. در نهایت آنتونیو تبرئه و تنها به خاطر استفاده «کلمات توهین آمیز» ۸۵ دلار جریمه شد.
* Antonio Soberanis Gomez
** Corozal, Belize
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
۲ سال پیش از این تاریخ فعالین عراق در شبکه‌های اجتماعی از مردم خواستند تا به خیابان بیایند و این اعتراضات به سرعت به مناطق مرکزی و جنوبی عراق کشیده شد. آنها در ابتدا به فساد دولتی، بیکاری و خدمات اجتماعی ناکارآمد معترض بودند ولی به زودی کار اعتراضات به خواست پایین کشیدن کل دستگاه دولتی رسید.
از آغاز این جنبش ترورهایی هدفمند علیه گروه‌ها و فعالین شاخص آغاز شد و تاکنون هیچکس مسئول شناخته نشده است. اما معترضین با شهامت می‌گفتند: «نمی‌توانید صدای تشرین* را خاموش کنید!».
*ماه عربی معادل اکتبر
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
در همان روز، کارکنان روزنامه‌ای دیگر چاپ روزنامه را به تاخیر انداختند و خواستار این بودند تا آگهی دولتی که خواهان ادامه پیدا کردن اعتصاب است، حذف شود.
با این حال رهبران اتحادیه آنان را متقاعد کردند تا خواسته‌ی خود را پس بگیرند. همچنین کارگران بسته‌بندی روزنامه و تحویل‌دهندگان سعی کردند توزیع روزنامه‌ها را به تاخیر بیندازند و خرابکاری کنند.
۲ روز بعد، مدیران روزنامهی راست افراطی «دیلی میل» تهدید کردند که به جای اینکه خبر اعتصاب راه‌آهن را پوشش دهند، نشریه را تعطیل می‌کنند. اما بلوف آنها کارآمد از آب در نیامد.
The Daily Sketch*
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
حدود ۱۰۰ نفر از کارگران سیاه که بیشترشان زارع بودند و توسط صاحبین زمین سفید پوست به کار گماشته شده بودند در نشست‌های زارعین پیشرو* و اتحادیه مستخدمین آمریکا* در یک کلیسا شرکت کردند تا برای حقوق بهتر سازمان یابند. اتحادیه، نگهبانان مسلح در بیرون کلیسا گماشته بود تا در برابر حمله دفاع کنند.
دلیل اصلی وقوع درگیری مورد سوال است اما در نهایت تیراندازی شروع شد که موجب زخمی شدن یک معاون پلیس و کشته‌شدن یکی از ماموران انتظامی راه آهن شد. پس از آن در حدود هزار سفیدپوست نژادپرست به شهر سرازیر شدند و شروع به کشتن سیاهان کردند در حالی که نیروهای ارتش آمریکا هم صدها نفر از مردم با تبار آفریقایی را در مقرهای موقت حبس کرده بودند و بسیاری از آنها را شکنجه می‌داد. آنها حبس شده بودند تا که توسط کارفرمایان سفیدپوستشان بازجویی شوند و این در اختیار کارفرماها بود که آزادشان کنند.
مقامات وقوع چنین کشتاری را به کل تکذیب کردند و به جای آن ۱۲۲ نفر از آمریکاییان آفریقایی تبار را به جرائم مختلف متهم کردند که ۱۲ نفرشان به سرعت به اعدام با صندلی الکتریکی محکوم شدند. این احکام در مرحله تجدید نظر تخفیف یافت اما ۷۷ نفر از سیاهان به زندان های طولانی مدت رفتند. تعداد دقیق قربانیان معلوم نیست اما چیزی میان صد تا چندصد نفر تخمین زده می‌شود. هیچ یک از سفیدپوستان جنایتکار به هیچ جرمی متهم نشدند، گرچه تعدادی از آنها مشارکتشان در شکنجه را تایید کردند.
*Elaine massacre
* Progressive Farmers
* Household Union of America
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@TarTaKar
یک‌روز صبح شهروندان سانتیاگو متوجه گران‌شدن بلیت مترو می‌شوند. دانشجویان و جوانان که دیگر توان پذیرش هزینه بیشتری را ندارند، از روی دروازه‌های مترو می‌پرند و فریاد می‌زنند: «بلیت نخریدن، مبارزه است.» نیروهای ضدشورش حمله می‌کنند. اعتراض به خیابان می‌کشد. جوانان لبریز از خشم‌اند. پیرمردان، سال‌هاست به میزهای خود چسبیده‌اند و اقتصاد فاسد را می‌چرخانند.
سال ۲۰۱۹ میلادی‌ست و اعتراض‌ها بی‌وقفه ادامه دارد که رئیس‌جمهور ثروتمندِ شیلی، اعلام جنگ میکند: «جنگ با دشمنان.» ارتش به خیابان می‌آید. مردم شیلی ناگهان بیدار می‌شوند. میلیون‌ها انسان، تمام خیابان‌ها را پرمی‌کنند تا یک پیام را برسانند: «ما دشمن نیستیم. ما مردمیم.» هر روز مبارزه است تا اینکه چند وزیر تغییر میکند. همه‌پرسی برگزار می‌شود. زن‌ها، بومی‌ها و جوانان از طبقه‌های اجتماعی، نماینده تنظیم پیش‌نویس قانون اساسی جدید می‌شوند و رییس‌جمهور و دولت را عوض می‌کنند. سه‌سال از آن روز در مترو گذشته و مردم ماه‌ها جنگیدند تا زمام ۳۰ سالهای را به زیر آوردند. شیلیایی‌ها معتقدند: مهم‌تر از روشن‌کردن آتش، نگه‌داشتن شعله است.
© لطفاً برای بازنشر، منبع را تگ کنید:
@gooshe
