در طول نیم قرن، نزدیک به ۱۷۰۰۰ نفر شامل زنان و دخترانی که برخی از آنها نه سال داشتند به اجبار عقیم شدند و هشت هزار نفر دیگر نیز با رضایت خودشان عقیم شدند، گر چه احتمال میرود که تحت فشار مقامات با عقیمسازی موافقت کرده باشند. بسیاری از کسانی که عقیم شدند، به بیماریهای روانی یا چیزی شبیه به "کم توانی ذهنی مؤروثی" مبتلا شدند. در این میان، حدود شصت هزار زن را به دلیل بیماریهایی که گفته میشود موروثی هستند، سقط جنین کردند.
این قانون در نهایت در سال ۱۹۹۶ منحل شد و در سال ۲۰۱۹ غرامت جزئیای به قربانیان بازمانده پرداخت شد. درحالی که اخیراً اصلاح نژاد به طور معمول با حمایت راستهای افراطی گره خورده، در گذشته شخصیتهای چپ هم از آن حمایت میکردند.
تصویر بالا از اعتراض زنان ژاپنی به برنامههای اصلاح نژادی است.
@TarTaKar
اولیو در جامائیکا متولد شده بود و در نه سالگی به همراه پدر و مادرش به انگلستان آمدند. پدرش اوپراتور جرثقیل و مادرش پیشکار فروشگاه بود. یکی از اولین اقدامات سیاسی او زمانی بود که در هفده سالگی هنگامی که پلیس قصد داشت یک مرد سیاه پوست را به خاطر خلاف مربوط به پارک ماشینش دستگیر کند، مداخله کرد. ماموران او را به خاطر نژادش تحقیر و به او حمله فیزیکی کردند و بعد هم دستگیر شد و به پرداخت جریمه و سه ماه زندان محکوم شد.
او در طول زندگی کوتاهش نقش مهمی در جنبش های رادیکال بریتانیا داشت و در جریان شکل گیری گروه های زیادی از جمله «گروه یاری متقابل زنان سیاه» دخیل بود. او همچنین منتقد چپ های سفیدپوست و جنبش اتحادیه ها بود که در ظاهر دم از «اتحاد» می زدند اما در واقعیت و در مواردی از جمله مناقشات مربوط به «شرکت خدمات تلفن استاندارد» از دستمزد پایین تر برای کارگران سیاه پوست و تنبیه آنها به خاطر اعتصاب، حمایت کردند.
او درباره گروههای ضد فاشیست تک موضوعی گفت: «هیچ موضوع واحدی از جمله نژادپرستی، بیکاری، خشونت پلیس و بیخانمانی نمی تواند با هدف گرفتن فاشیست ها ، پلیس و یا ارتش به تنهایی حل شود... مبارزه علیه نژادپرستی و فاشیسم تماماً با مبارزه برای واژگونی سرمایه داری درهم تنیده است، یعنی سیستمی که هر دو را تغذیه می کند.»
او در سال ۱۹۷۸ بیمار شد و سال بعد از دنیا رفت.
*Olive Morris
**Squatter
@TarTaKar
در این تاریخ پس از اینکه به دلیل نامعلومی یک بمب در صندوق عقب اتومبیلی در مونتبلیارد* فرانسه منفجر شد، در همان نزدیکی انباری از مواد منفجره به همراه اعلامیه های ضد سوسیالیستی و ضد کمونیستی کشف شد.
این اعلامیهها متعلق به برنارد روسیلون** و زیردستیانش بودند، مزدوری که توسط روئسای شرکت پژو استخدام شده بود تا درون سازمان کارگران در کارخانه نفوذ و سازماندهی آنها را از بین ببرد. روسیلون همچنین مسئول چندین جنایت و سرقت در منطقه بود.
* Montbeliard
** Bernard Roussillon
@TarTaKar
شهرام اعظم، پزشک اورژانس این بیمارستان، در شهادت خود ادعای مبنی بر مرگ در اثر اصابت سر به جدول خیابان را رد کرد و از مشاهدات خود مبنی بر «علائم ضرب و شتم شدید، شکنجه و تجاوز جنسی شامل: شکستگی جمجمه و بینی، لهشدگی انگشتان پا، شکستگی انگشتهای میانی و کوچک دست راست و انگشت میانی دست چپ، کنده شدن ناخنهای انگشتهای شصت و اشاره دست، صدمات در ناحیه ریه و دنده، کبودی شدید ناحیه شکم، اندام تناسلی و پاها که حاکی است از تجاوزات وحشیانه جنسی و شلاق خوردن در زمانهای مکرر» گفت.
در آبان همان سال، کمیسیون اصل ۹۰ مجلس ششم در گزارشی علت مرگ زهرا کاظمی را ضربه مغزی ناشی از ضرب و شتم و شکنجه اعلام کرد و سعید مرتضوی به عنوان متهم ردیف اول این پرونده معرفی شد، اما در دادگاه این پرونده، فقط یک مامور دونپایه وزارت اطلاعات به نام محمدرضا اقدم احمدی در روندی غیرشفاف برای «قتل شبه عمد» محاکمه و سپس به دلیل «فقدان مدرک برای اثبات اتهامات» تبرئه شد.
@TarTaKar
این کشتی به قصد اعتراض به آزمایشهای هستهای فرانسه در حرکت بود. فرانسه در ابتدا مسئولیت خود را در این عملیات انکار کرد اما پلیس نیوزلند ۲ نفر از ماموران کشتی را دستگیر و آنها را به قتل متهم کرد. آنها سرانجام به جرم قتل غیرعمد به ۱۰ سال زندان محکوم شدند اما دولت فرانسه پس از فقط ۲ سال آزادشان کرد.
* Greenpeace
** Fernando Pereira
@TarTaKar
حمله و ضرب و شتم دانشجویان تا صبح ادامه داشت. بنا بر گزارشها در طی این حمله ٧ نفر کشته شدند که از آنها فقط نام عزت الله ابراهیم نژاد و فرشته علیزاده را میدانیم، تامی حامی فر نیز در درگیریهای بیرون کوی به قتل رسید.
روزنامه سلام در ۱۵ تیر ۱۳۷۸ به جرم چاپ نامه محرمانه سعید امامی به قربانعلی دری نجف آبادی وزیر اطلاعات که مفاد قانون جدید مطبوعات را توصیه میکرد، توسط دادگاه ویژه روحانیت به مدت ۵ سال توقیف شد. امامی از وضع فرهنگی کشور ابراز نگرانی کرده و خواستار محدودیتهایی برای اهل قلم جهت ساماندهی و کنترل فضای فرهنگی کشور شد. او همچنین با ذکر نام چند نویسنده از جمله محمد مختاری، که چند ماه بعد این نامه در قتلهای زنجیرهای سیاسی کشته شد، آنان را به ایجاد مشکلات امنیتی متهم کردهاست و اعلام کرده تا ترتیبی اتخاذ شود که نویسندگان، مترجمان و گزارشگران مطبوعات پیرامون نوشتههای خود پاسخگو باشند.
@TarTaKar
«ما نشان دادیم که کارگران از همه بیشتر متحمل رنجهای جنگی میشوند و با آنها تنها به مثابه مهرههای بازی دیپلماسی بین المللی امپریالیستهای سرمایهداری برخورد میشود.
سیاست خفه کردن آزادی بیان و مطبوعات که در حین جنگ تحمیل و تحمل میشود بزرگترین خطر برای روز های بعد از جنگ است.
وقتی چنین استانداردهای وقیحانهای بر آزادی بنا شد تنها پس از سالیان دراز مبارزات پر التهاب دوباره این آزادیهای از دست رفته پس گرفته خواهند شد. »
@TarTaKar
از سال ۸۷ شرکت کنتورسازی ایران خصوصی شد و از آن زمان تا به حال تعداد کارگران آن از ۱۲۰۰ هزار نفر به ۱۸۰ نفر و خط تولید آن از یک میلیون کنتور به ۱۲ هزار کاهش پیدا کرده است.
در سال ۱۳۹۰ مدیران شرکت با انتشار اخبار جعلی در بازار بورس تهران حباب ۲۴۰ درصدی ایجاد کردند که بعد از فشار سهامداران (عمدتاً بانکی) شرکت ملزم به پرداخت ضرر و زیان آنها شد و ناگهان کارخانه خود را با بدهی های عظیمی مواجه یافت. این بدهیها با وام ۲۰ درصدی همان بانکها و قسط این وامها نیز با حقوق کارگران پرداخت شد.
از سال ۱۳۹۴ اعتراضات کارگران کنتورسازی ایران شروع شد. که از جمله آن یکبار در شب عید نوروز ۱۳۹۷ سفره خالی جلوی استانداری قزوین پهن کردند، یکبار راه معاون رییس جمهور را در شهریور ۹۹ بستند و نهایتاً برای خلع ید مالک در پاییز همان سال مقابل دادگستری تجمع کردند.
نقاشی از والرین لویک (Valerian Loik) به نام «روزنامه خوانی».
@TarTaKar
میلر در سن ۱۵ سالگی در شورش معدنچیان یوریکا شرکت کرد و در جریان این نبرد با سرنیزه و گلوله زخمی شد. بعدها مدافع حقوق زنان و آنارشیست شد. در اعتصابهای مختلفی شرکت کرد و پس از رفتن به استرالیا به اتحادیه کارگران صنعتی جهان پیوست. او تا سن ۷۷سالگی در ساختمان سازی کار کرد تا اینکه پس از صدمهای جدی در حین کار بازنشسته شد.
در سال ۱۹۱۶ اتحادیه کارگران صنعتی جهان که با مخالفت با جنگ جهانی اول مانع سربازگیری ارتش استرالیا شده بود، توسط دولت سرکوب شد و میلر از جمله افرادی بود که دستگیر شد و از حقوق بازنشستگی محروم شد. سال بعد آن، او که نزدیک به هشتاد سال سن داشت به شش ماه کار طاقت فرسا محکوم شد.
با وجود تمام سختیها، او فعالیتهای خود را تا زمان مرگش در سال ۱۹۲۰ ادامه داد.
@TarTaKar
مضامین عمده کارهای فریدا، با نام تولد ماگدالنا کارمن فریدا کالو کالدرون، شامل فمینیسم، استعمار، مقاومت بومیان و امپریالیسم است.
فریدا طی مدتی که که در ایالات متحده زندگی میکرد در جنبش سوسیالیستی نقش فعالی داشت و برای دوستان خود نوشت: «من اینجا خیلی چیزها آموختهام و بیشتر و بیشتر متقاعد میشوم که فقط از طریق کمونیسم است که می توانیم انسان بشویم.»
*Frida Kahlo (born Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón)
@TarTaKar
بعد از شروع اعتصاب، مدیریت تلاش کرد تا به سرعت فرد اخراج شده را سر کار برگرداند ولی کارگران اعلام کردند به سر کار برنمی گردند مگر اینکه کارفرما با اعطای امتیازات دیگری از جمله قطع کسری های ناعادلانه از دستمزدها، موافقت کند.
پیروزی این زنان الهام بخش اعتصابهای دیگری از جمله اعتصاب کارگران بارانداز در سال بعدی شد. تصویر بالا مربوط به کمیته اعتصاب به همراه فعالان محلی، آنی بزانت و هربرت باروز است.
@TarTaKar
در سیستم اربابی پترونشیپ مالک زمین همچون خانها دارای اختیارات زیادی بود. او میتوانست دادگاه تشکیل دهد، کلانتر و دیگر مقامات محلی و منطقه ای خود را برگزیند.
این سیستم از زمان حکمرانی هلندیها بر نیویورک در دهه ششم قرن هفدهم برجا مانده بود تا اینکه دهقانان با سازماندهی خود در این جلسات و ادارهی جنبش ضد مستاجرنشینی این رژیم ارباب رعیتی را به پایان رسانیدند.
@TarTaKar
میرزاده عشقی بعد از تحصیل فارسی و فرانسوی در دوران جنگ جهانی اول، زمانی که ۱۷ سال داشت به استانبول رفت و در آنجا به تحصیل فلسفه و علوم اجتماعی پرداخت.
پس از بازگشت و در سال ۱۲۹۶ «نامه عشقی» را در همدان و سپس در تهران روزنامه «قرن بیستم» را منتشر کرد. در اینروزنامه، او بهشدت، رضاخان و حکومت او را نقد می کرد.
ابوالقاسم بهمن یکی از متهمان به ترور میرزاده عشقی را که توسط مردم دستگیر شده بود،رژیم شاه آزاد کرد.
@TarTaKar
نوشتههای کافکا کیفرخواستی بر از خودبیگانگی خرد کننده و اقتدار بوروکراتیک جامعه مدرن بود. در داستانهای او زیاد پیش میآید که فضاهایی با موقعیتهای روزمره، به شکلی توصیف میشوند که غیر منطقی بودنی نظم و ساختارهای عقلایی آنها عریان میشوند، مانند بوروکراسی، مقررات کاری و روابط خانوادگی و تمامی هنجارهایی که چرایی ندارند. امروز به این نحوه از فضا سازی «کافکایی» می گویند.
رمان های «مسخ»، «محاکمه»، «آمریکا» و «قصر» از مشهورترین آثار او هستند.
@TarTaKar
رژیم دیکتاتوری پینوشه که تحت حمایت آمریکا و انگلیس بود، در طول دوره زمامداری خود دهها هزار نفر از کارگران و مخالفین را شکنجه کرد و به قتل رساند.
عکس بالا مربوط به اعتراضی در شیلی به سال ۱۹۸۵ است. بنری که در عکس دیده می شود از کلمات یکی از ترانههای ویکتور خارا، خواننده فولک شیلیایی کمونیست که توسط رژیم پینوشه به قتل رسید، است: «حقِ زیستن در صلح».
Victor Jara - Derecho de vivir en paz
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۳ ژوئيه ۱۹۴۸، ژاپن قانون حمایت از اصلاح نژاد را به تصویب رساند. این لایحه از طرف حزب سوسیالیست ژاپن ارائه شد و به سقط جنین و برخی از روشهای جلوگیری از بارداری رسمیت بخشید، مشروط بر این که عقیم سازی را به شکل گستردهای برای معلولان گسترش دهد تا از تولد ناگهانی کودکان «کم بنیه» جلوگیری کند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۲ ژوئيه ۱۹۷۹ اولیو موریس فمینیست، فعال اشغال ساختمان های خالی از سکنه و از اعضای گروه پلنگ های سیاه بریکستون، در سن ۲۷ سالگی درگذشت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۱ ژوئيه ۱۹۷۴، چاپخانه مخفی کارخانه پژو که از آن برای نفوذ در سازماندهی کارگران و بهم زدن تشکیلات صنفی آنها استفاده میشد لو رفت.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲۰ تیر ۱۳۸۲، #زهرا_کاظمی عکاس و خبرنگار ایرانی-کانادایی که ۱۸ روز قبل از آن در حال عکسبرداری از خانوادههای زندانیان سیاسی، مقابل زندان اوین بازداشت شده بود، به دلیل آسیبهای ناشی از ضرب و شتم و شکنجه در بیمارستان بقیهالله تهران جان سپرد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۰ ژوئیه ۱۹۸۵ ، عوامل سرویس اطلاعاتی دولت فرانسه کشتی «صلح سبز» را در نیوزیلند منفجر کردند که باعث مرگ عکاسی به نام فرناندو پریرا شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ١٨ تیر ١٣٧٨، در پی اعتراض دانشجویان به توقیف روزنامه «سلام» و قانون جدید مطبوعات، انصار حزبالله به داخل کوی دانشگاه و خوابگاههای دانشجویی حمله بردند و ضمن تخریب اموال دانشجویان آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و صدها نفر را بازداشت کردند و ۷ نفر را کشتند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۹ ژوئیه ۱۹۱۷ اِما گلدمن و الکساندر برکمن ۲ یهودی آنارشیست به ۲ سال زندان و جریمه ده هزار دلاری محکوم شدند و از روسیه به دلیل سر باز زدن از قانون نظام وظیفه در طی جنگ جهانی اول تبعید شدند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۷ تیر ۱۳۹۹، کارگران کنتورسازی برق ایران برای رسیدگی به معوقات مزدی ۱۲ تا ۳۶ ماهه خود همزمان با سفر معاون علمی رییس جمهور مقابل دفتر امام جمعه قزوین تجمع کردند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۷ ژوئیه ۱۸۳۹، مونتی میلر سازماندهنده معروف کارگران انقلابی، در تاسمانی کنونی به دنیا آمد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۶ ژوئیه ۱۹۰۷، فریدا کالو، با نام تولد ماگدالنا کارمن فریدا کالو کالدرون نقاش کمونیست دارای معلولیت و یکی از بزرگترین هنرمندان مکزیک در کویوآکان مکزیکوسیتی از پدری اروپایی و مادری اسپانیایی تبار متولد شد.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۵ ژوئیه ۱۸۸۸، ۱۴۰۰ نفر از کارگران زن در کارخانه کبریتسازی «برینت و می» در شرق لندن دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب در همبستگی با یکی از کارگران انجام شد که به دلیل نقد وضعیت اسفناک محیط کارخانه اخراج شده بود.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۴ ژوئیه ١٨۴۵، هزاران نفر از کشاورزان نیویورک در گردهماییهای چهارم ژوئیه شرکت کردند و همپیمان شدند تا به شرکت در جنبش ضدمستاجرنشینی و به مبارزه برعلیه سیستم استثماری پترونشیپ ادامه دهند.
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۱۲ تیر ۱۳۰۳، میرزاده عشقی، شاعر و سردبیر روزنامه «قرن بیستم» مبارز و آزادیخواه توسط چماق داران رضاشاه به قتل رسید.
«او فکر اتحاد غلامان به مغز پخت، از بزم خواجه سخت به جا بود طرد او
آن نردباز عشق که جان در نبرد باخت، بردی نمیکنند حریفان نرد او»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۳ ژوئیه ۱۸۸۳، فرانتس کافکا یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان سوسیالیست در پراگ متولد شد.
«راهها با راه رفتن درست شدهاند.»
@TarTaKar
#در_چنین_روزی ۲ ژوئیه ۱۹۸۶، کارگران در شیلی اعتصاب سراسری ۲ روزهای را آغاز کردند تا علیه حاکمیت نظامی ژنرال پینوشه اعتراض کنند.
@TarTaKar