118
کانال رسمی گروه سیدالشهدا به سرپرستی حاج مصعب رئیسی
به نام خدا
طی جلسه ی معارفه ای که در تاریخ ۷ تیرماه در استان تهران برگزار شد، گروه تعزیه سیدالشهدا را به عنوان تنها نماینده ی استان مازندران به گروه های دیگرِ حاضر در جشنواره معرفی کردیم.
با وجود این که دومین سال برگزاری این جشنواره است و انتظار می‌رود تا افرادِ جویای نام برای محک زدن خود و افتخار آفرینی شرکت کنند، اما چیزی که با آن مواجه شدیم فهرستی از بلندآوازه ترین شبیه خوانان ایران بود. بزرگانی همچون؛
آقایان رضا حیدری، محمد رضایی، حاج حسن برکتی، مرتضی صفاریان، سعید نبئی، ابوالفضل صابری و... .
که نامشان برای ترس افکندن در دل رقبای خود کافی است. اما شهامتی که مدیر جشنواره جناب آقای خاتمی با صحبت هایشان در دل تمام گروه ها قرار دادند، ستودنی بود. یکایک گروه ها را به اجرای تمام و کمال و بدون ذره ای واهمه از اسم و رسم دیگران، دعوت نمودند.
میان آن همه گروه های بلندآوازه و جویای نام نکته ای که به عنوان عضوی از خانواده ی تعزیه مازندران برایم دلچسب بود، یک سوال بود:
"شما حاج سقا را می‌شناسید؟"
پرسشی بود که عزیزانِ استان های مختلف کشور پس از این که متوجه شدند از مازندران هستم، با من مطرح کردند.
شاید گمان ما در خودِ مازندران بر این است که صرفا شهرهای خاصی در استان مازندران آن پیرغلام ارجمند یا دیگر شبیه خوانان را می‌شناسند، اما این گونه نیست!
علی الظاهر این ماییم که خود را دست کم گرفتیم یا با چشم پوشی از گذشته، مسیر افول را انتخاب کردیم.
در حالی که آوازهایی که از استان مازندران به گوش تمام ایران رسیده است، بسیار بلندتر و ماندگارتر از آن است که فراموش شود.
حضور در این جشنواره در کنار بزرگانِ خوش فکر که زمینه ی بروز و ظهورِ گروه های با استعداد را فراهم می‌آورند، و انتخاب گروه سیدالشهدا از میان ۴۷ گروه شرکت کننده از سراسر ایران به عنوان تنها نماینده ی استان مازندران، در کارنامه ی این گروه درخشان و کم نظیر است.
به امید اجرای قابل انتظار در این جشنواره و به امید روزی که تعزیه مازندران به جایگاه واقعی اش برسد.
با تجدید احترام
حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab
بسمه تعالی
گروه تعزیه سیدالشهدا مفتخر است امشب (۲۵ خردادماه) یک مراسم تعزیه به نام علمدار کربلا، حضرت ابوالفضل(ع)، برگزار نماید.
در خلال مراسم پیش رو قصد برگزاری یک بزرگداشت را نیز داریم.
اما چرا در مراسم حضرت ابوالفضل(ع)؟
طبق روایت هایی که از آن بزرگوار وجود دارد، شاید در تاریخ بشریت شریف تر و وفادارتر از ایشان به سختی بتوان یافت. کسی که برادری، فروتنی، ایثار و حمایت از خانواده را به تعریف بشریت افزود.
ما از خصال نیکوی حضرت عباس(ع) وام می‌گیریم و مراسم تجلیل از پیشکسوت عرصه ی تعزیه یعنی؛
کربلایی حسن رضوانی را به جا می‌آوریم.
کما اینکه در طول سالیان گذشته از پیشکسوتان بسیاری تقدیر و تشکر به عمل آوردیم.
علی‌رغم تمام حواشی و مسائلی که بی شک در هر حوزه ای وجود دارد، به زحمات و تلاشی که آن عزیز برای تعزیه مازندران کردند و عمر خویش را برای آن گذاشتند، می‌نگریم.
و بدین وسیله از تک تک ذاکرین محترم و تعزیه خوانان بزرگوار استان مازندران دعوت به عمل می‌آوریم تا با حضور در این تجلیل یک بار برای همیشه با تعزیه آشتی کنیم و مانند یک خانواده ی منسجم و متحد دور هم جمع شویم.
این پاسداشت وظیفه ی ماست و ما آن را ابزاری برای زنده نگه داشتن تعزیه می‌دانیم.
این جانب،مصعب رئیسی، به عنوان سرپرست گروه سیدالشهدا و میزبان این مراسم شخصا از بزرگواران عرصه ی شبیه خوانی استان مازندران دعوت به عمل می‌آورم و دست یکایک شما را به گرمی می‌فشارم.
منتظر حضور و حمایت گرمتان هستیم.
سرپرست گروه سیدالشهدا-حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab
به نام خدا
تعزیه : هنری متعالی به منظورِ برپاداشتنِ مجلس عزا، مخصوصا برای حسین بن علی(ع) است.
حاشیه : امروزه معنای اصطلاحیِ آن شاملِ رفتاری غیرحرفه ای برای جلب توجهِ رسانه های زرد، و بر سر زبان ها افتادن به هر طریق ممکن، می‌شود.
هَجوْ : دشنام دادن به کسی به وسیله ی شعر، سخنِ بیهوده و پوچ.
روی صحبت ما همان اتفاق عجیب و غریبی است که این روزها افتاد.
طیِ یک بی احترامیِ شوخی نما به یکی از بزرگان و پیشکسوتانِ تعزیه و جوابیه ای از سمتِ آن بزرگوار (که حقیقتا در شان ایشان نبود)، با انفجاری از حواشی در فضای تعزیه مازندران رو به رو شدیم.
انگار که تنِ نحیفِ تعزیه را دمی آسایش روا نیست.
پیشکسوتِ منظورِ ما، که به حق از بزرگترین میرزاها و افراد صاحب سبک و نسخه نویسانِ ماهر در این عرصه است، و شبیه خوانان را با متر و معیارِ خویش می‌سنجد، مورد حمله ی برخی افراد خام و نااهل قرار گرفته است.
افرادی که شانِ تعزیه و پیشکسوت آن را نمی‌شناسند، چشم و گوش را بسته و صرفا از زبانِ خود در راهی اشتباه استفاده کردند.
البته که آن بزرگوار نیز شان خود را فراموش کردند و مقابله به مثل کردند، در حالیکه از هویت واقعی آن افراد مطمئن نیستند.
آیا به قولِ خودتان "یک شوخی!" ارزشش را داشت که شما و خانواده‌تان این حجم از بی احترامی و ناسزا را بشنوید؟
هنرمند، از هنرش جدا نیست و نباید فقط به خود بی‌اندیشد مخصوصا اگر ریش سفید باشد.
باید مصلحت هنر خود را در نظر بگیرد و آن را از یاد نبرد.
به عنوانِ عضو کوچکی از تعزیه مازندران، از این فضایِ متشنج آزرده خاطرم و حق خود می‌دانم که فضایی آرام و امن را مطالبه کنم.
فضایی که دور از تنش، بی احترامی، آزردگیِ خاطر و کلماتِ سخیف باشد و در آن فضا بزرگتر، چراغِ راهِ کوچکتر از خود باشد و کوچکتر، ادب بیاموزد، احترام بورزد، از عقل خود استفاده کند و شهامتِ عذرخواهی برای اشتباهات خود داشته باشد.
به امیدِ فرا رسیدن آن روز، و روزی که تعزیه مازندران به جایگاه واقعی خود برسد.
سرپرست گروه سیدالشهدا - حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab
به نام خدا
این روزها سیاه است، سیاه و پر از غم.
به قدرِ چند سال بر ما گذشته، جان هایمان را سوزانده و ذهن هایمان را پر کرده است، پر از یاد و خاطره ی حاج مسلم...
صدای آسمانی، جان سوز و دل نوازش دیگر در این جهان به گوش نمی‌رسد.
اما این یک شوخی است!
آخر مگر می‌شود آن صدا را از یاد برد یا آن را نشنید؟ هرگز!
در این روزهای سیاه، هر صفحه ای را که باز می‌کنید، حاج مسلم مشغولِ تعزیه خوانی است. بی کم و کاست، دقیق و درست و همان‌قدر گوش نواز که از او به یاد دارید.
این را مدیونِ تمام دوستان و مریدانی هستیم که از هیچ فرصت و تلاشی فروگذار نکردند تا یاد ایشان با ما بماند، و چه زیباست این جمله؛ "تنها صداست که می‌ماند!"
به سهمِ جانِ سوخته ی خویش از همه ی دوستان و ذاکرین عزیزی که با ویدیوهای مختلف، ایشان را به ما یادآوری کردند، و فردا نیز مراسم یادبودی درخورِ شانِ ایشان برگزار خواهند کرد، کمال سپاس و تشکر را دارم.
مرگ ایشان در باورمان نمی‌گنجد و این سوگی است که هیچ‌گاه عادی نخواهد شد.
و در این سوگ برای ما درس های بزرگی است که قدر یکدیگر را تا زمانی که زنده ایم بدانیم و بزرگانمان را اَرج نهیم.
شاید فردایی نباشد.
با کمال احترام
حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab
[ به غیر از علی آن شهِ شیرزاد
شجاعی چو عباس مادر نزاد ]
قسمتی از اُپِرای عاشورا
اثری فاخر از بهزاد عبدی
با اجرای محمد معتمدی
#تاسوعا
@taziyemasab
🦠 جدول زمانبندی اجراهای جشنواره
👈 اولین جلسه پیرامون دومین جشنواره سراسری شبیه خوانی قربان تا غدیر به اتفاق سرپرستان ۱۹ گروه راه یافته به جشنواره از سراسر کشور در روز دوشنبه هفتم تیرماه ساعت ۱۵ برگزار گردید .
در این جلسه توضیحاتی پیرامون دستور العمل های جشنواره و نحوه ی امتیاز دهی داده شد و نیز در خصوص رعایت پروتکل های بهداشتی در جشنواره تاکید شد.
سپس قرعه کشی جهت زمانبندی اجراها انجام گرديد و آن شاءالله در روز و ساعت و تاریخ های ذکرشده در جدول بالا گروها به رقابت خواهند پرداخت .
ضمنا مراسم افتتاحیه در روز دوشنبه مورخ ۲۸ تیرماه ساعت ۱۵ و مراسم اختتامیه و اعلام نفرات برتر جشنواره در مورخ پنج مرداد ساعت ۱۵ برگزار خواهد شد .
آدرس محل برگزاری جشنواره:
پردیس تئاتر تهران جنب فرهنگسرای خاوران
@taziyemasab
به نام خدا
دوست دیرین جناب آقای جهانفر کاویانپور گرامی؛
شما موفق شدید!
اگر هدفتان بر سر زبان ها افتادن بود، موفق شدید با بدگویی از تعزیه مازندران نقل محافل شوید! صحبت هایتان همچون یک بمب ساعتی در فضای تعزیه منفجر شد!
اما اگر هدفتان این بود به خودمان می‌گفتید! می‌گفتید تا از شما و اقدامات شایسته تان در اداره ارشاد بیشتر بگوییم و اخبار واصله از شما را منتشر کنیم.
آخر بدگویی و تنزل شان تعزیه مازندران چه سودی برایتان داشت؟ بسیار کنجکاوم بدانم!
گفتم "اداره ارشاد"! بله! شما از فضای تعزیه فقط محدود و معطوف به بخش اداری آن هستید. نهایت سابقه و افتخار اجرایی‌تان به گروه مرحوم جناب منصوری می‌رسد و آن کوهِ لوح افتخاراتتان، به واسطه ی کارمند ارشاد بودن است نه اجرای تعزیه!
بنده ی خدایی چندسال پیش، از آن طرف بوم افتاد! هرچه توانست تعزیه های دیگر مناطق کشور را کوبید و در مدح مازندران گفت. در بی تعادلی‌اش نقد ها نوشتیم، چرا که باید خط انصاف و عدالت را دانست.
امسال نوبت شما بود! با هرچه در توان داشتید به تعزیه مازندران تاختید. به تمجید جناب نرگس خوانی پرداختید. بله حق با شماست! شبیه خوان بزرگی هستند بلاشک! اما چرا خوانندگان بزرگ تعزیه مازندران را فراموش کردید؟!
مرحوم سید میرهاشم هاشمی، مرحوم حاج سیدحسن مهدوی، مرحوم وحید رنجبر و حاج سقای بزرگ را...
در بیان جایگاه تعزیه مازندران همین بس که سفیرانی همچون؛ کربلایی رمضان خلیلی که ۹ سال در حصارخروان قزوین و پس از آن، بزرگوارانی چون کربلایی نصرالله غلامپور و میرزا غلام قبادی به مدت ۲ سال و حاج فضل الله اسدی ۱۱ سال در همان مکان اجرا کردند، با گروهی کاملا مازندرانی به خارج از مازندران ارسال کرد و نکته ای که حتما برای شما جالب است این است که اجرای عزیزانمان در حضور همان بزرگانی که چشم شما را پر کرده اند، بوده است.
آن زمان که تماشاچیان با نوای بی نظیر این بزرگواران دل از کف می‌دادند، شما کجا بودید؟
چرا هیچ سخنی در گرامی‌داشتشان به زبان نیاوردید؟
اما حالا پرده از پیش چشمانتان برداشتید و درست در حضور شناسنامه ی تعزیه مازندران، حاج سقا، و میرزای بزرگ تعزیه مازندران کربلایی حسن رضوانی و کربلایی رضا رضوانی به انضمام حدود ۱۰۰ نفر افراد دیگر که اکثر قریب به اتفاقشان تعزیه خوان بودند، به دار و ندار تعزیه بی انصافانه تاختید.
ای کاش در مراسمتان حضور داشتم تا از همان تریبونی که همیشه از آن استفاده می‌کنید، من نیز به عدالت استفاده می‌کردم تا شما هم چیزهایی بشنوید.
فضای تعزیه مازندران چگونه باید مشکلاتش را حل کند وقتی یک بانی مراسمی شبیه به یک مهمانیِ نمایشی تهیه می‌بیند و شما میکروفون را برمی‌دارید و از ابتدا تا انتهای سخنانتان هیچ دلسوزی و شفقتی نسبت به همان تعزیه وجود ندارد؟ شما و بانی مراسمتان به بزرگ و کوچکِ تعزیه مازندران یک عذرخواهی بدهکارید.
من برخلاف شما که تعزیه اصفهان را با جناب نرگس‌خوانی می‌شناسید با بسیاری از شبیه خوانان بزرگ کشور از نزدیک دوستی و آشنایی دارم. می‌دانید چرا هرروز در حال پیشرفت و توسعه هستند؟ چون انسان هایی مثل شما را ندارند و اشتباهات و کاستی هایشان را درون خود و با ارائه ی راه حل فیصله می‌دهند. نه این که میکروفون را بردارند و در حضور تماشاچیان حضوری و مجازی خودزنی کنند و نقاط ضعف تعزیه خود را جار بزنند!
احتمالا نمی‌دانستید تعزیه مازندران صاحب نسخ حماسیِ عظیمی است که شبیه خوانان اصفهان، قزوین و دیگر مناطق کشور برای اجرای آن تمایل دارند. ما در مازندران شبیه خوانانی داریم که بتوانند به سبک تعزیه ای که شما از آن دم می‌زنید اجرا کنند ولی آیا شبیه خوانانِ مقابل قادرند به سبک تعزیه مازندران بخوانند؟
گفتید تعزیه مازندران موسیقی ندارد! متاسفانه حافظه ی فراموشکاری دارید یا این‌گونه انتخاب ها برایتان صرفه ی بیشتری دارد! چون هرکسی که در فضای تعزیه مازندران تنفس می‌کند از فهم و سواد موسیقایی و دستگاهی مرحوم حاج سید حسن مهدوی و سبک خاص حاج سقای عزیز باخبر است و شما با این سخن در باب موسیقی نداشتن تعزیه مازندران ثابت کردید که نه از تعزیه چیزی می‌دانید و نه از موسیقی آن!
ما نقدِ هر بیننده و شنونده و منتقدی که نقد را خوب بداند و درست بیان کند، به دیده ی منت می‌پذیریم. اما حتی به نزدیک ترین کسانم اجازه ی توهین به تعزیه را نمی‌دهم، شما که جای خود دارید!
شما آه از نهادِ ما برآوردید و مطمئنا با این گفتار مقبولیتتان را بیش از پیش از دست دادید.
هیچ کس با خوار و خفیف انگاشتنِ چیزی، به عزت دست نمی‌یابد!
توبه کنید! از هر سخن لغو و بیهوده ای که ناروا گفتید، از دل هایی که شکستید و لطفا تا زمانی که گفتارتان را اصلاح نکردید به هیچ میکروفونی دست نزنید!
یا علی
حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab
به نام خدا
حاج سقای عزیز، بزرگِ ما؛
این نوشته دردِ دلی است که مخاطب آن شمایید. شما که بزرگ و سایه ی سر ما و تعزیه هستید، و تعزیه به گونه ای برکت و اصالت خود را از شما وام می‌گیرد.
استادِ بزرگوار؛
هنگامی که صحنه از وجود بزرگانی چون شما خالی شد، هر تازه واردی قد علم کرد و به خیالِ این که نُسَخ تعزیه را حفظ کرده، خود را مدعیِ بزرگی تصور می‌کند.
فارغ از این که در تعزیه باید خاک بخورند و استخوان بشکنند. چرا که هر کسی با اندکی دقت و تلاش می‌تواند چند صفحه را حفظ کند! اما اصالت و بزرگی با یک دهه، یک اجرا و یک تعریف به دست نمی‌آید.
روزگار عجیبی است! چیزهایی به چشم می‌بینیم بس باورنکردنی!
روزگاری که بانی ها معین البکا می‌شوند و روی امضای خود تعهدی ندارند. تعزیه خوان ها به حرف هایشان پایبند نمی‌مانند، و احترام و عزت را در فضای مجازی می‌توان دید!
القابی میان شبیه خوانان رد و بدل می‌شود بدون این که به معنایِ دقیق آن توجه کنند. نوای "حسین حسین" به گوش می‌رسد اما رفتار حسینی و مانند حسین(ع) زیستن به چشم نه!
افسوس!
حاج سقای نازنین!
عدمِ حضور شما و امثال شما برایمان گران تمام شده. تعزیه مظلوم است و همچون طفل سرخورده و بی پناهی شده که موردِ توهین و آزارِ هر رهگذری قرار می‌گیرد.
دورانِ طلایی تعزیه تمام شده!
دورانی که بچه خوان، مشتاقِ نصیحتی از بزرگ تر بود و با گوشِ جان می‌شنید و هرکسی در جایگاه درست خود قرار داشت، تعزیه نظم و انسجام داشت ولی اکنون در حالِ فروپاشی است و نظم جهانش برهم ریخته.
ای کاش در کنارمان بودید و دستمان را می‌گرفتید و ما با یک جمله از شما دلگرم می‌شدیم و امیدوار به روزهایی روشن.
همه ی درد دل هایم در این کلام نمی‌گنجد.
باز هم برایتان می‌نویسم...
پی‌نوشت: مخاطبِ این متن فقط حاج سقا است و نه هیچ کس دیگر. هیچ شخصِ خاصی منظور ما نیست و این متن فارغ از هرگونه غرض ورزی است و صرفا دردِ دلی است به خاطر علاقه و دلسوزی ام نسبت به تعزیه.
چشم به راهِ روزی هستم که تعزیه مازندران به جایگاهِ واقعی اش برسد.
سرپرست گروه سیدالشهدا - حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab
بسم الله الرحمن الرحیم
[ اِذا اَصابتهم مصیبه، قالوا انّا لله و اِنّا اِلَیه راجعون ]
جناب آقای حاج اکبر علی پور؛
انسانِ نیکِ روزگار، پیشکسوت و میرزای تعزیه،
درگذشت همسر گرامی‌تان "بانو کربلایی خدیجه یوسف زاده" را به شما و خانواده ی محترمتان تسلیت و تعزیت عرض نموده، صبر و تسلی در این فقدان بزرگ را برای شما و خانواده ی محترم، و آرامش و غفران برای آن عزیزِ از دست رفته از خداوند متعال خواستارم.
سرپرست گروه سیدالشهدا - حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab
بسمه تعالی
تعزیه مازندران امروز در سوگِ یکی از عزیزترین فرزندانِ خود سیاه‌پوش شد.
حاج مسلم ذاکری، نامی که به گوش هر پیر و جوانی که ذره ای تعزیه مازندران را بشناسد، آشناست.
نکته ای جالب را می‌دانستید؟
نام خانوادگی ایشان "محمدپور" است. تعزیه که نسل به نسل با جانِ خانواده ی ایشان درآمیخته (از پدربزرگ حاج مسلم تا نوه های ایشان) سبب شد تا نام زیبای "ذاکری" را برای خود برگزینند. ذاکرِ اهل بیت و امام حسین(ع).
ایشان یکی از افرادِ صاحب سبک، خالص، بی حاشیه و حرفه ایِ به تمام معنا در این عرصه بودند که تعزیه را به نحوِ اَکمَل و بدون کم و کاست و ذره ای خیانت در زمان، اجرا می‌کردند.
صدایِ حُزن انگیزِ ایشان برای ما و جوان ترهایمان یادآورِ روزهایی است که لذتِ تعزیه با اجرای زوجِ محبوبِ عرصه ی شبیه خوانی، حاج مسلم ذاکری و حاج سقا، معنا می‌شد و برایمان یادآورِ دورانِ طلاییِ تعزیه ی مازندران است.
هزار آه و افسوس برایمان ماند. افسوسِ روزهایی که حاج حسن مهدوی و وحید جانِ رنجبر را از دست دادیم، تا روزی که دیگر اجرای زیبای حاج مسلم و حاج سقا را در کنار یکدیگر ندیدیم تا امروز که مرگ آن ها را از هم جدا کرد.
شرم بر کسانی که بین‌شان جدایی انداختند. امروز چگونه می‌خواهند در چشم خانواده ی ذاکری بنگرند؟
امروز برای من که افتخارِ همکاری چند ساله با حاج مسلم را داشتم، درست مانند روزی بود که اعضای خانواده ام را از دست دادم. همان‌قدر تلخ، سخت، دلگیر و باورنکردنی.
حاج مسلم عزیز!
داغِ شما همچون زخمی عمیق و تازه، تا ابد در قلب و جانِ من خواهدماند. سلام مرا به پدر، مادر، برادر و خواهرانم برسانید.
برادر کوچک شما
حاج مصعب رئیسی
@taziyemasab