1832
دغدغه اقای زاغفر را ببینید و بشکنید
آواز این کشور بردند خوردند....
حال همه ما بد است واز این فراتر مانایی ایران در خطر است.
@tribunesarzaminman
بر شیشه هایِ پنجره
آشوبِ شب نم است.
ره بر نگاه نیست
تا با درون درآئی و در خویش بنگری.
این
فصلِ دیگری ست
که سرمای اش
از درون
درکِ صریحِ زیبائی را
پیچیده می کند.
#احمد_شاملو
@tribunesarzaminman
عصر ریاکاری و دورویی: لیبرالیسم وناخرسندی‌های آن
زولتان زیگدی، نویسندهٔ آمریکایی، می‌نویسد، سی سال پس از اعلان به‌اصطلاح “پایان تاریخ” از سوی نهادهای نظام سرمایه‌داری، اعتماد به فرجام لیبرالیسم در میانگاه روزگار پُراغتشاش ناپایداری اقتصادی و جنگ از بین رفته است.
ما در دورانی دشوار، پرمخاطره، و آزاردهنده‌ای به‌سر می‌بریم. پایبندی‌مان به بسیاری از باورهای والای‌مان ازهم می‌گسلند. بسیاری از ارزشهای همسان‌مان دیگر برای همدلی مبنا قرار نمی‌گیرند. و بدگمانی نسبت به نهادهایی که زمانی مورد اطمینان و پشتگرمی ما بودند همه‌گیر شده است. کمی بیش از سه دهه پیش بود که روشنفکران آمریکای شمالی و کشورهای اروپایی به کاروان پیروزی غرب پیوستند و بر ره‌آورد آن برای همهٔ جهان تأکید کردند: لیبرالیسم سیاسی و اقتصادی.
لیبرالیسم غرب نزدیک به نیم سده پیش، جنگ “سرد” را علیه جدیدترین تهدیدی که سرکردگی‌اش در جهان را به‌چالش کشیده بود به‌راه انداخت. به‌جز ضد انقلاب فاشیسم سال‌های دههٔ ۱۹۳۰/۱۳۰۹ علیه لیبرالیسم سیاسی، هیچ جنبشی مانند سوسیالیسم انقلابی، نتوانست بنیادهای لیبرالیسم غرب و به‌خود‌باوری‌اش را سست کند. چنین می‌نماید که این تهدید در سال۱۹۹۱/۱۳۷۰ پایان یافت.
بسیاری در اوج رخداد عصر روشنگری اروپا، دستاوردهای ارزشمند آن را جهان‌شمول و کهنه‌نشدنی دریافتند. این فرانسیس فوکویاما بود که در سال ۱۹۹۲ / ۱۳۵۱ گستاخانه ناگفته را گفت، و آن این بود: تاریخ با پیروزی سرمایه‌داری و نهادهای سیاسی وابسته به آن از پس ره‌گشایی دیالکتیکی‌اش (با سوسیالیسم) برآمده است.
در اندیشهٔ برخی از روشنفکران این پیروزی [سرمایه‌داری] می‌تواند از دو جنبه مورد بررسی قرار گیرد: نخست، نشان می‌دهد که پیروزی کشورهایی که در دو قاره اروپا و آمریکای شمالی جای گرفته‌اند به‌سبب وفاداری و گستراندن ارزشهای پیروزمند (لیبرالیسم) بوده است و دو دیگر، این که آن ارزش‌ها در واقع پیشرفته‌ترین و خیراندیشانه‌ترین مصداق‌های تمام دوران بودند. تاریخ نابکارِ جنگ و ددمنشی در سدهٔ بیستم اروپا، نمونهٔ کم‌مایه‌ای از پایایی اندیشه عصر روشنگری، پیاده شدن آرمان‌های برابری‌خواهی، دموکراسی، و عدالت اجتماعی است.
از سوی دیگر، ایالات متحده با دست کشیدن از انسان‌دوستی اروپایی به انزوا کشیده شد. به‌جای آن نوباوگی، نشاط و سنت انقلابی خود را جشن گرفت. نابودی مردم بومی‌اش را لاپوشانی کرد و در شمایل بهترین نماد لیبرالیسم سیاسی و اقتصادی خودنمایی کرد. ایالات متحده که وسواس‌گونه سرگرم کشورگشایی بود (جابه‌جایی مردم بومی و بر مبنای اندیشه ‘مانیفست آشکار’، در سده نوزدهم در ایالات متحده وجود داشت بر اساس این باور سرنوشت مهاجران سفیدپوست به قاره آمریکا باید در سراسر آمریکای شمالی گسترش یابد. این رویکرد از نشانه‌های نخستین امپریالیسم آمریکا در ایالات متحده آمریکا بود) در چنگ‌اندازی امپریالیستی‌اش در جهان دیر اقدام کرد و در امور بین‌المللی بیشتر بر زورگویی اقتصادی به‌جای قدرت نظامی تکیه کرد.
ایالات متحده پیشرفت خود را وام‌دار برخی از دستاوردهای ستایش‌برانگیزش مانند پایداری و سرسختی برای زدودن حقِ داشتن و به‌ارث بردنِ بَرده در طی جنگ داخلی‌ای بزرگ، پذیرندگیِ مهاجران در گذشته، و تاریخ بی‌وقفه‌اش در فعالیت‌های انتخاباتی و ثبات اجتماعی و سیاسیِ پایدار می‌داند. البته، با بررسی موشکافانه‌تر، هیچ‌یک از این سربلندی‌های ارزشمند پیشین با باورها و استوره‌های ملی که به آنها دامن زده میشود همخوانی ندارند.
خوب یا بد، ایالات متحده بهترین نمونه برای زندگی با استانداردهای تعیین شدهٔ ناشی از انقلاب آمریکا نسبت به اروپا بوده است. گواه این امر شامل گذار انقلابی از استبداد فئودالی، از واپس‌ماندگی اقتصادی و از ستم مذهبی است. اعلامیه استقلال ایالات متحده همچنان یکی از پیشرفته‌ترین بازتاب‌های اندیشهٔ دوران خود است.
از پیشامد روزگار اینکه چندی پس از فروپاشی اتحاد جمهوری‌های شوروی، که به پیکار عظیم یکپارچه میلیاردها انسان پایان داد و به‌این ترتیب سیمای آزادمنشی ایالات متحده به‌شتاب و به‌شکل اصلاح‌ناپذیر مخدوش شد. از آنجایی که ایالات متحده دیگر نیازی به نشان دادن چهرهٔ روشنگرانه به جهان نداشت، رُخ‌پوش را کنار زد و کشوری را نمایان کرد که از سوی طبقهٔ حاکمه‌ای ممتاز و سیری‌ناپذیر که رواداری را برنمی‌تابد، توجه چندانی به ارزشهای دیرینهٔ لیبرالیسم ندارد مدیریت میشود..
@tribunesarzaminman.
ده ها زندانی سیاسی در اعتراض به اعدام ها اعتصاب غذا می‌کنند
نرگس محمدی در صفحه ی ایسنتا گرام خود از اعتصاب ۶۱ زن زندانی در روز شنبه آینده خبر داده است. در متنی که توسط او منتشر شده آمده است:…
روز سه‌شنبه یک بار دیگر سرزمین ایران شاهد به دار آویخته‌شدن جوانانش بود. محمد قبادلو در شرایطی به دار آویخته شد که حتی حکم قطعی برای اعدام وجود نداشت. خبر اعدام جوانان ایران، موجی از خشم و اعتراض را در جامعه رقم زده است.
زنان زندانی سیاسی- عقیدتی اوین در اعتراض به اعدام‌های اخیر و برای «توقف اعدام»، روز پنجشنبه پنجم بهمن‌ماه، در اعتصاب غذای عمومی خواهند بود.
زنان زندانی برای زنده نگه‌داشتن نام اعدام‌شدگان و برای زنده‌ماندن صدها انسانی که در زندان‌های جمهوری اسلامی در سراسر کشور در صف اعدامند، مقاومت خواهند کرد و روز پنجم بهمن‌ماه، اعتراض خود را با اعتصاب غذای دسته‌جمعی‌شان نشان خواهند داد.
@tribunesarzaminman
حقوق، آزادی و احترام به طبیعت، سرمایه‌داری را عذاب می‌دهند
نویسنده: خوآن تورز لوپز
مترجم: ایرج زارع
گزارش سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) که به تازگی منتشر شده است، نشان می‌دهد که ۶۰درصد از اشتغال جهانی در بازار سیاه است، این رقم در کشورهای کم‌درآمد به ۹۰درصد می‌رسد.
گفتن اینکه شما در بازار سیاه شاغل هستید، آن‌طور که در گزارش‌های رسمی گفته میشود، تنها به معنای اشتغال «غیررسمی» نیست. این در واقع، به شغل غیرقانونی و در عمل به شرایط کاری ناسالم و با دستمزد پایین، بدون حمایت اجتماعی و در نهایت بدون حقوق می‌رسد. این وضعیتی است که پیامدهایی بر شرایط زندگی، سلامتی یا کهولت سنی شاغلان در شرایط مزبور و همچنین بر مسیر زندگی فرزندان آنها که در همین گزارش اشاره شده است، دارد.
مسأله بر سر درصدی است که در سال‌های اخیر به لطف قدرت چانه‌زنی بیشتر در هنگام استخدام که اصلاحات کاری متوالی در تقریباً همهٔ اقتصادها به شرکت‌ها داده است، افزایش یافته است.
همان‌طور که در چندین کتابم توضیح داده‌ام، زمانی که سرمایه‌داری در چند دههٔ گذشته بیشتر سرمایه‌داری شده است، زمانی که سرمایه از آزادی حرکت بیشتری برخوردار بوده است، اقتصاد بدتر عمل کرده است، تولید کمتری داشته است و بحران‌ها بیشتر و اشتغال بدتر بوده است، اگرچه، سود و تمرکز ثروت و نابرابری بیشتر بوده است.
با قدرتی که همهٔ این‌ها در اختیار سرمایه‌های بزرگ قرار داده است، کاری که آنها انجام می‌دهند این است که برای حذف تدریجی آنچه آنها را عذاب می‌دهد و غیرضروری است، یعنی حقوق و حمایت اجتماعی طبقات کارگر فشار می‌آورند.
آزادی، سرمایه‌داری را عذاب می‌دهد، آزادی دیگران، و این قابل درک است. و منطقی است.
آخرین گزارش آکسفام دربارهٔ نابرابری نشان می‌دهد که مجموع ثروت پنج ثروتمند جهان از سال ۲۰۲۰ بیش از دو برابر شده است و از ۴۰۵ میلیارد دلار به ۸۶۹ میلیارد دلار (حدود ۱۴ میلیون دلار در ساعت) رسیده است، در حالی که ثروت انباشتهٔ ۶۰درصد از فقیرترین افراد (حدود ۵ میلیارد نفر) کاهش یافته است.
بدیهی است که اگر این ۵ میلیارد نفر از حقوق کامل، آزادی واقعی در تصمیم‌گیری و دموکراسی برخوردار بودند، این وضعیت امکان‌پذیر نمی‌بود.
@tribunesarzaminman
🔴 نتانیاهو: چه کسی گفته اسرائیل به ایران حمله نمی‌کند؟
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، بار دیگر بر ضرورت ادامه جنگ در نوار غزه تاکید کرد.
نتانیاهو در یک کنفرانس مطبوعاتی در تل‌آویو گفت که جنگ علیه حماس "تا رسیدن به همه اهداف در همه جبهه‌ها ادامه خواهد داشت". او وعده داد که «پیروزی چندین ماه طول می‌کشد، اما ما برای رسیدن به آن مصمم هستیم». نتانیاهو تاکید کرد: «دولت تحت رهبری من به چیزی کمتر از پیروزی کامل رضایت نخواهد داد.»
نخست‌وزیر اسرائیل به صراحت اعلام کرد که با هر راه حل مبتنی بر ایجاد کشور مستقل فلسطینی در کنار اسرائیل پس از پایان جنگ غزه مخالف است.
او گفت که هر راه حلی برای مناقشه با فلسطینی‌ها باید کنترل اسرائیل بر کل کرانه غربی را شامل شود.
به گفته نتانیاهو: «اسرائیل هر منطقه‌ای را که پس داده به کانونی برای ترور بدل شده است، چه در جنوب لبنان، چه در غزه و چه در بخش‌هایی از کرانه غربی». او در همین رابطه کنترل اسرائیل بر کرانه غربی را ضروری توصیف کرد.
پیش‌تر اعلام شده بود که آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، در سفرش به اسرائیل نتوانسته است نظر مساعد مقامات این کشور برای تشکیل کشور مستقل فلسطینی را جلب کند.
نتانیاهو در نشست خبری روز پنجشنبه این نظر که اسرائیل به ایران حمله نمی‌کند را رد کرد. او در پاسخ به خبرنگاری که پرسید چرا اسرائیل "به جای حمله مستقیم به ایران، به حمله به نیروهای نیابتی بسنده می‌کند"، گفت: «چه کسی گفته اسرائیل به ایران حمله نمی‌کند، ما داریم به ایران حمله می‌کنیم.»
گرچه اسرائیل تاکنون حملات به مواضع و نیروهای ایران در داخل و خارج این کشور را رسما برعهده نگرفته، ولی این سخن نتانیاهو می‌تواند به معنای تایید انجام این نوع اقدامات از سوی اسرائیل باشد و نه الزاما اعلام حمله مستقیم به ایران.
نخست‌وزیر اسرائیل افزود که "سر افعی در ایران است" و این ایران است که "پشت حملات حوثی‌ها، حماس و حزب‌الله لبنان قرار دارد."
@dw_farsi
👆دانلود کنید pdf خلاصه‌ترجمه کتاب لابی اسرائیل و سیاست خارجی آمریکا نوشته پروفسور جان مرشایمر و استفان والت، ترجمه اسفندیار خدایی
🔹اگر می‌خواهید رفتار آمریکا در خاورمیانه را درک کنید، کتاب لابی اسرائیل را بخوانید
🔹 چرا آمریکا به عراق حمله کرد؟
🔹 چرا آمریکا بدنبال سقوط دولت سوریه است؟
🔹 مشکل آمریکا با ایران چیست؟ چرا ترامپ از برجام خارج شد و چرا بایدن می‌خواهد برگردد؟
🔹 چرا آمریکا هزاران میلیارددلارناقابل را در جنگهای خاورمیانه تلف کرد؟ به کدام هدف خود رسید؟
🔹آیا با سیاستهای لابی اسرائیل در برپایی جنگها، آشوبها و ویرانی خاورمیانه و اتلاف هزاران میلیارد دلار از جیب مردم آمریکا، بالاخره اسرائیل امن‌تر شد؟
🔹 باورهای آخرالزمانی صهیونیستها چه تاثیری در سیاست خارجی آمریکا دارد؟
🔹 چرا آمریکا منافع، پول، اعتبار و آبروی خود را برای اسرائیل قربانی می‌کند؟
🔹 راه نجات آمریکا و خاورمیانه از لابی اسرائیل کدام است؟
✅ خلاصه‌ترجمه این کتاب قابل مطالعه با گوشی است: پی‌دی‌اف‌خوان ReadEra را نصب کنید، در تنظیمات، حذف حاشیه را تیک بزنید، گوشی را افقی بگیرید و خلاصه این کتاب را در کمتر از یک ساعت مطالعه کنید.
@tribunesarzaminman
نتیجه نظرسنجی در مورد خاورمیانه ۲۰۲۴: جنگ مستقیم ایران و اسرائیل رخ نخواهد داد
متن کامل در وبسایت رادیو زمانه
https://www.radiozamaneh.com/798623
رادیو زمانه | @RadioZamaneh
نتایج یک پژوهش علمی جدید نشان می‌دهد که به‌رغم تصورات قبلی، آبی که در بطری‌های پلاستیکی فروخته میشود، حاوی صدها هزار ذرهٔ بسیار ریز پلاستیکی است که به‌تدریج وارد سلول‌های بدن انسان میشود.
به‌گزارش پایگاه داده‌های آکادمی ملی علوم آمریکا، حدود ۲۴۰ هزار ذرهٔ پلاستیکی بسیار ریز در بطری‌های آب یک‌لیتری وجود دارد که بیشتر این ذرات تاکنون ناشناخته بوده‌اند.
نخستین بار است که چنین پژوهشی دربارهٔ وجود نانوپلاستیک‌ها در بطری‌های آب انجام گرفته و موضوع مسمومیت ناشی از این ذرات پلاستیکی را بار دیگر برجسته کرده است.
دانشمندان از مدت‌ها پیش به وجود این نانوپلاستیک‌ها در آب بطری شک داشتند، ولی فناوری‌های مدرن برای شناسایی انواع گونه‌های این ذرات بسیار ریز را در اختیار نداشتند.
بسیاری از کشورهای غربی و توسعه‌یافته استفاده از کیسه و یا لیوان پلاستکی و انواع بسته‌بندی‌های پلاستیکی را منع کرده‌اند، ولی همچنان سالانه میلیاردها لیتر آب فیلترشده در بطری‌های پلاستیکی به فروش می‌رسد.
@tribunesarzaminman
بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نسبت به عوارض حضور روحانیون در مدارس و تداوم سیاست آموزش ایدئولوژیک
در طی چهل و پنج سال گذشته، سیستم آموزشی در سطوح مختلف و از جمله مدارس همواره ابزار بازنمایی ارزشهای رسمی حاکمیتی و بازتولید نظام آموزشی ایدیولوژیک بوده است .
چارچوبی گزینشی و نگاهی ابزاری به مدرسه و ساختار آموزش و پرورش که در آن، نگاهی انسانی به مقوله آموزش غایب است .
به عبارت دیگر، ساختار آموزشی برای حکومت مستقر ، صرفا تا جایی محل توجه است که سربازانی برای پیشبرد اهداف سیاسی/ ایدئولوژیک حکومت تربیت کند.
با این همه نگاهی به وضعیت مدارس در کشور و توجه به خواسته ها، مطالبات و رویاهای نسل نوجوان و جوان در ایران نشان می دهد که نه تنها، حکومت در پیشبرد چنین سیاستی در ساختار آموزشی ناتوان بوده است که ، میان هنجارها و ارزش های رسمی و ارزش های فرهنگی نسل جدید، فرسنگ‌ها فاصله وجود دارد .
شکست سیاست های حاکمیتی در ساختار آموزشی، در پیشبرد آموزش ایدیولوژیک ، در بزنگاه جنبش ژینا/مهسا بیش از پیش نمایان شد .
همراهی گسترده دانش آموزان و معلمان با معترضان به شکل های مختلف نمادی از این تلاش های ناکام بیش از چهار دهه ای حکومت در یکسان سازی ساختار آموزشی با آموزه های اسلام سیاسی بود .
در طول جنبش و بعد از آن ، حاکمیت تلاش کرد با بازداشت دانش آموزان و معلمان و پس از آن با اخراج و تعدیل و جابجایی های گسترده نیروی آموزشی در سطح مدارس، به گونه ای شرایط پیش آمده را مدیریت کند .
در طول یک سال گذشته نیز یکی از سیاست های اعلامی و تبلیغاتی ، استخدام طلاب و روحانیون در آموزش و پرورش و به کارگیری آنها در مدارس به عنوان نیروی آموزشی بوده است .
@tribunesarzaminman
افق اقتصادی در رژیم ولایت
محمد حسین یحیایی
ایران سرزمین بزرگ با منابع و ظرفیت های فراوان اقتصادی است که می تواند به یکی از قطب های مهم اقتصادی و صنعتی در منطقه و جهان تبدیل شود، ولی هم اکنون با چالش های بزرگ سیاسی و اقتصادی روبرو است که مانع از توسعه و پیشرفت آن می شود، در راس این چالش ها رژیم های سیاسی حاکم بر ان است که با چندین دهه استبداد امکان گذر از عقب ماندگی را نداده و با هزینه های سرسام آور حکومتی مانع از رشد و شکوفایی آن شده است. در نتیجه اقتصاد کشور گزاره روشنی برای آینده هم ندارد، زیرا رشد بهره وری در آن اندک، سرمایه گذاری ناچیز، از جلب سرمایه های خارجی ناتوان و بگونه ای گرفتار در چنبره رژیم ارتجاعی و بحران سازی است که تنها به پایداری خود می اندیشد و برای آن هم از هیچ جنایتی فروگذاری نمی کند.
رژیم ولایت چهل و اندی سال است که در آن حکمرانی می کند، با انقلابی که توده های مردم برای رسیدن به آزادی، شکوفایی و رفاه به ثمر رساندند، بر سر کار آمده از همان روز های نخست به ویرانگری اقتصاد و ساختار اجتماعی پرداخته است. در ابتدا با ذخیره ارزی مناسب که در کشور موجود بود به فکر صدور اتقلاب افتاد و جنگ ویرانگر خود را آغاز کرد و همه ذخیره های موجود ارزی را با توهم برپایی امپراتوری شیعه برباد داد ولی دست از آن سیاست ویرانگر برنداشت، نیرو های نیابتی تشکیل داد تا فریاد خود را به گوش جهانیان برساند و همسو با آن به فعالیت های اتمی پرداخت تا در کلوب کشور های اتمی قرار گیرد، در مواردی دشمن خیالی ساخت تا سیاست سرکوب و کشتار را در داخل و خارج پیش ببرد، در نتیجه اقتصاد کشور با هزینه های سرسام آور حکومتی هم اکنون به تقطه ای از بحران رسیده است که راه برون رفتی برای آن متصور نیست زیرا سیاست گذاری های اقتصادی آن با مردم بویژه توده های زحمتکش و تهیدست ارتباطی ندارد و روز به روز از رفاه آنان کاسته می شود.
@tribunesarzaminman
یا باید دخترت را بفروشی یا گرسنه بمانی!
استفانی سینکلر، عکاس خبری آمریکایی در روزنامه واشنگتن پست نوشت: نام‌های آنان خوشبخت، صالحه، فوزیه، بی نظیر، فرزانه و نازیه است. دختران ۸ تا ۱۰ ساله افغان که برای ازدواج فروخته شده اند.
ناامیدی والدین شان را مجبور ساخت که آنان را به شکلی بیرحمانه زودتر از طی شدن سال‌های عمرشان به بزرگسالی بکشانند. در شهرک سبز محل سکونت خانه‌های موقت و خیمه‌های گلی برای بیجا شدگان در ولایت هرات که ماه گذشته از آن بازدید کردم متوجه شدم که ۱۱۸ دختر زیر سن قانونی به عنوان عروس فروخته شده بودند و ۱۱۶ خانواده حضور داشتند که منتظر خرید دختران شان بودند. این رقم به ۴۰ درصد از خانواده‌های مورد بررسی می‌رسد اگرچه طالبان در اواخر سال ۲۰۲۱ میلادی با صدور حکمی فرمان دادند که زنان نباید تحت “تملک” قلمداد شوند و باید به ازدواج رضایت دهند.
شرایط زندگی در آن شهرک جهنمی بود. شهرک سبز در صحرای وسیعی قرار دارد که هیچ سایه درختی در آن دیده نمی‌شود. محافظت اندک در برابر طوفان‌های شن و آب و هوای سخت، بدون آب جاری، برق، گرما یا شغل و فقط با یک قطره کمک از جهان خارج وضعیت در جریان در آنجا بود. اکثر خانوار‌هایی که در آنجا زندگی می‌کنند برای فرار از تغییرات اقلیمی و منازعات مسلحانه به آنجا پناه برده اند. آنان با نان بیات و چای سیاه زندگی می‌کنند. بسیاری از آنان در آستانه قحطی و گرسنگی شدید قرار دارند.
در سراسر افغانستان ازدواج‌های کودکان به شدت افزایش یافته و این صرفا به دلیل فروپاشی اقتصادی نبوده است. زمانی خانواده‌ها امیدوار بودند که دختران شان در صورت تحصیل شغل خوبی پیدا کنند و کمک خرج خانواده باشند. امروزه تحت محدودیت‌های روزافزون اعمال شده توسط طالبان مدرسه برای دختران بعد از کلاس ششم ممنوع شده و گزینه‌های شغلی اندکی برای زنان وجود دارند.
دختری که در خانه محبوس میشود اصطلاحا تبدیل به دهان دیگری برای غذا خوردن میشود و بر هزینه‌های خانواده می‌افزاید. با این وجود، او به عنوان یک عروس یک کالای ارزشمند محسوب میشود. قیمت عروس ۲۰۰۰ دلاری برای تغذیه یک خانواده برای یک سال کافی است. البته برای دختران این یک کابوس است. آنان پس از فروش در خانه‌های جدید باید خانه داری کرده و اغلب مورد آزار کلامی، فیزیکی و جنسی قرار می‌گیرند. در واقع، این نوعی بردگی تحت پوشش ازدواج است. جای تعجبی ندارد که آمار خودکشی و افسردگی در میان دختران نوجوان افغان در حال افزایش است.
برای رسیدگی به دلایل اصلی پدیده کودک همسری سازمانی که من در آن عضویت دارم برای کاهش گرسنگی که تقریبا ۹۰ درصد از افغان‌های امروزی را درگیر کرده مشغول به کار است. ما به والدین آموزش‌های معیشتی ارائه می‌دهیم تا بتوانند از خانواده‌های خود حمایت کنند تا مجبور نباشند بین گرسنگی یا فروش فرزندان شان یکی را انتخاب کنند.
در برخی موارد، مددکاران اجتماعی حساس می‌توانند با مقام‌های محلی برای لغو ازدواج همکاری کنند. در همین حال، آموزش بزرگان جامعه در مورد اثرات مخرب ازدواج کودکان و آسیب آن به رفاه جسمی و عاطفی دختران نیز امری ضروری است. دختران زیر ۱۵ سال پنج برابر بیشتر از زنان در هنگام زایمان جان خود را از دست می‌دهند و نوزادان آنان اغلب نارس به دنیا می‌آیند. در میانه کار میدانی خود در افغانستان با عکاسان دیگری نیز همکاری داشتم تا زندگی چندین خانواده را که با احتمال ازدواج کودکان مواجه شده اند مستند سازیم. در ادامه شش مورد از روایت‌ها و داستان‌های زندگی آنان را ذکر می‌کنم:...
@tribunesarzaminman
در شبِ سردِ زمستانی
کوره‌ی خورشید هم
چون کوره‌ی گرمِ چراغِ من نمی‌سوزد
و به مانندِ چراغِ من
نه می‌افروزد چراغی هیچ
نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا می‌افروزد
من چراغم را در آمدرفتنِ همسایه‌ام افروختم در یک شبِ تاریک
و شبِ سردِ زمستان بود
باد می‌پیچید با کاج
در میان کومه‌ها خاموش
گم شد او از من جدا زین جاده‌ی باریک
و هنوزم قصه بر یاد است
وین سخن آویزه‌ی لب:
«که می‌افروزد؟ که می‌سوزد؟
چه کسی این قصه را در دل می‌اندوزد؟»
در شبِ سردِ زمستانی
کوره‌ی خورشید هم
چون کوره‌ی گرمِ چراغِ من نمی‌سوزد
«نیما یوشیج»
@tribunesarzaminman
در آلمان چه خبر است؟
فاشیست‌ها پشت در هستند؛ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۳ در شهر پوتسدام، گروهی از سیاستمداران حزب «آلترناتیو برای آلمان» با شماری دیگر از گروه‌های راست افراطی جلسه‌ای برگزار کردند. موضوع اصلی بحث سیاست اخراج انبوه مهاجران از آلمان بود؛ حتی کسانی که پاسپورت آلمانی گرفته اند. واکنش‌ها به این گردهم‌آیی در نزدیکی جایی که هشتاد سال پیش نازی‌ها «راه‌حل نهایی» را طراحی کردند، چه بوده است؟…
شیوع ویروس کووید، جنگ اوکراین و حمله‌های وحشیانه نیروهای نظامی اسرائیل به فلسطینیان ساکن غزه و بمباران نابودکننده این منطقه فضای سیاسی آلمان را به شدت ملتهب کرده است. این اما علاوه بر دیگری‌ستیزی و نژادپرستی روبه‌رشدی است که جامعه آلمانی (در کنار جوامع دیگر اروپایی) و بالاخص جامعه مهاجر ساکن آلمان با آن روبه‌روست.
همان سال‌های ۲۰۱۳ بود که اعتراضات ضد خارجی و مسلمان‌هراسی در مناطق مختلف آلمان به شکل‌گیری یک حزب راست افراطی جدید به نام «آلترناتیو برای آلمان» (AfD ) منتج شد؛ حزبی که در آغاز همانند دیگر احزاب راست و نژادپرست بعد از جنگ که خیلی محدود و فقط در سطح دولت‌های ایالتی به دستگاه‌های تصمیمی انتخابی وارد می‌شدند، در نظر گرفته می‌شد. این حزب تازه تأسیس توانست در حالی که در انتخابات ۲۰۱۳ پارلمان آلمان فقط ۴,۷ درصد آرا را به دست آورده بود، این نسبت را در طی دوره‌های انتخاباتی بعدی به بیش از ۱۰ درصد برساند و وارد بوندس‌تاگ شود.
@tribunesarzaminman
🍂🍂🍃🍃
تا باغبان با انگشتان خونین خاربُن‌ها را بر نَکَنَد و زمین سخت را از ریگ‌ها و سنگ‌ها نپیراید و با کلنگ سنگین عرق‌ریز بر آن نکوبد و بذرهای سالم نیفشاند، آن زمین به گلستان بدل نمی‌شود. باید باغبانی ماهر بود تا بایر را به دایر بدل ساخت!
احسان طبری
@tribunesarzaminman
با هر اذان صبح به گلدسته های شهر
هر روز دیو فاجعه بیدار میشود...
#محمد_قبادلو🖤
@tribunesarzaminman
ای سرزمین غمگین من
بشنو
آن عقابان سرخ بال
که گروه گروه گرد سرت می چرخند
با گستره ی آوازی
به پهنای آسمان پروازشان
و شهپر پروازشان
به روشنای اخگری آتشین
این سرود را با هم می خوانند:
همچون صبحی روشن
فرا می رسد آن روز
که مادران و خواهران سیاهپوش
پیراهن های رنگارنگ برتن کنند
و باغی زرد و سرخ شوند
فرا می رسد آن روز
که گل ها و چشمه ها و شعر های زیبا
هرگز نمیرند.
شیرکو بیکس
ترجمه: بهروز حسن زاده
@tribunesarzaminman
ه‌مناسبت صدمین سال درگذشت لنین: در بزرگداشت اندیشمند انقلابی قرن بیستم و اندیشه‌های ماندگارش
شنبه ۲۱ ژانویه ۲۰۲۴ (۱ بهمن ۱۴۰۲)، صدمین سال‌مرگ ولادیمیر ایلیچ لنین، بزرگ‌ترین شخصیت انقلابی قرن بیستم است. به همین مناسبت، نیروهای مترقی و انقلابی جهان و به‌ویژه کمونیست‌ها در چنین روزی به این انقلابی بزرگ و نظریه‌پرداز سوسیالیسم علمی ادای احترام می‌کنند. لنین نه‌فقط نظریه‌پرداز، بلکه سازمان‌ده و انقلابی برجسته‌ای بود.
لنین نظریه‌پردازی بود که با در نظر گرفتن واقعیت‌های مشخص هر برهه، مؤلفه‌های گوناگون مارکسیسم، یعنی فلسفه و اقتصاد سیاسی و کمونیسم علمی را بهروز کرد و بسط داد. لنین با توجه به اوضاع تاریخی جدید جهان در پایان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، ضمن بسط دادن نظریات مارکس و انگلس و برخی اندیشمندان مارکسیست جهان، این نظریه‌ها را بهروز کرد و کامل کرد. او مخالف سرسخت جزم‌گرایی و فرقه‌گرایی بود و همواره وظیفهٔ معیّن را در شرایط معیّن تعریف می‌کرد و توضیح می‌داد. لنین از بحث کردن با نظرهای مخالف ابایی نداشت و بیشتر آثار او در واقع در تأیید یا نقد نظریات دیگران برای مشخص کردن هدف بهینه و یافتن مسیر بهینه در روند مبارزه بود. آثار نظری فراوان و ارزشمند لنین همچنان راهنمای آموزش و عمل ایدئولوژیک-سیاسی نسل‌های انقلابی و کمونیست‌ها در جهان است.
یکی از برجسته‌ترین نوشته‌های لنین جزوهٔ تحلیلی نوآورانهٔ «امپریالیسم، بالاترین مرحلهٔ سرمایه‌داری» است که در آن لنین با بررسی تغییر و تحول‌های نظام سرمایه‌داری، ویژگی‌های اساسی این مرحلهٔ پیشرفته از نظام سرمایه‌داری را داهیانهٔ روشن می‌کند. سهم آغازگر لنین در شناخت امپریالیسم تردیدناپذیر است. شناخت لنینی از امپریالیسم نقش و سهم برجسته‌ای در پیوند مبارزات طبقهٔ کارگر در کشورهای پیشرفتهٔ سرمایه‌داری با مبارزات زحمتکشان و نبردهای رهایی‌بخش ملّی ملّت‌های مستعمره داشت.
نظریات نوین لنین، از جمله دربارهٔ امپریالیسم، و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر او و رفقایش برای برقراری نظامی انسانی- سوسیالیسم- میراث ارزنده‌ای برای همهٔ انقلابی‌ها و کمونیست‌ها به‌ویژه از لحاظ شیوهٔ کار نظری-عملی لنین است. در روند انقلاب اکتبر و سپس ساختمان کشور و دولت شوروی، لنین و رفقایش ضمن به‌کارگیری نبوغ سازمان‌دهی و سیاسی متکی بر اندیشه‌های انقلابی، به نیروی آفریننده توده‌ها در شکل دادن سازمان‌های حزبی و انقلابی و اجتماعی اتکا داشتند.
پیروزی انقلاب اکتبر به‌رهبری ولادیمیر ایلیچ لنین و بلشویک‌ها در روسیهٔ تزاری پایانی تاریخی بر دیدگاه ابدی بودن نظام سرمایه‌داری گذاشت و به خلق‌های زیر ستم در جهان نشان داد که «جهانی دیگر ممکن است». پیروزی انقلاب اکتبر به‌رهبری لنین و بلشویک‌ها بر این اندیشهٔ کارل مارکس جامهٔ حقیقت پوشاند که «فلاسفه تا کنون فقط جهان را توصیف می‌کردند، اما سخن بر سر تغییر آن است.»
در این صدمین سال‌مرگ لنین، به این اندیشمند و سازمان‌ده برجسته ادای احترام می‌کنیم که بیشتر از یک قرن پیش، در روند هدایت انقلاب سوسیالیستی اکتبر در روسیه و به پیروزی رساندن آن، نقش و سهمی بی‌همتا داشت. این انقلاب پیروزمند قدرت مبارزهٔ طبقاتی، قدرت مبارزهٔ استثمارشوندگان و ستمدیدگان را نشان داد. لنین نقش نظری و تشکیلاتی حزب پیشاهنگ کمونیست را نه‌فقط در رساندن طبقهٔ کارگر و زحمتکشان به قدرت سیاسی، بلکه در ساختن سوسیالیسم تعریف کرد و تحقق بخشید.
لنین همچنین انترناسیونالیستی برجسته بود. دیدگاه‌ها و مواضع لنین در مورد استعمار سبب شد که کمونیست‌ها موضوع مستعمره‌ها را بهتر بشناسند و به آن توجه کنند. موضع لنین الهام‌بخش کمونیست‌ها در رهبری مبارزه‌های ضداستعماری، هم در کشورهای استعمارگر و هم در کشورهای مستعمره، بود. دیدگاه‌های لنین دربارهٔ «حق تعیین سرنوشت ملت‌ها» نیز مبحث مهمی را در مبارزهٔ انقلابی باز کرد که همچنان اهمیتش را حفظ کرده است...
@tribunesarzaminman
خدا هم بیاد پایین، کاندیدا بشه، من نمیخوام رای بدم!!!
جمعی از معلمان و بازنشستگان آموزش و پرورش در استان گیلان که برخی از آنها نیز سابقه بازداشت و زندان و ممنوع الکاری دارند، در یک دورهمی و تجمع، با زبان شعر و طنز تلخ اعلام کردند به هیچ بهانه ای حتی اگر خدا هم کاندیدا شود، در انتخابات نمایشی مجلس و مجلس خبرگان مشارکت نکرده و رای نخواهند داد.
@tribunesarzaminman
داماد پروین احمدی‌نژاد عضو هیئت‌مدیره زامیاد شد؛
🔹️ از مداحی تا تصمیم‌گیری برای شرکت خودروساز
▫️انتصابات عجیب در دولت سیزدهم همچنان ادامه دارد. آن‌طور که رسانه‌ها گزارش داده‌اند شرکت زامیاد احد قدمی را به‌عنوان عضو جدید هیئت مدیره خود معرفی کرده است.
▫️قدمی در طول این سال‌ها به‌عنوان مداح شناخته میشود. او همچنین داماد پروین احمدی‌نژاد، است. قدمی حضور در مراکز حراست سازمان شهرداری‌ها، دهیاری‌ها،ریاست مجموعه ورزشی شهید کشوری، سپاه پاسداران و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران را در کارنامه خود دارد.
▫️گرچه رزومه علمی مشخصی از او در دسترس نیست، اما در مصاحبه‌ای اعلام کرد که گویا تحصیلات حوزوی دارد.
▫️همچنین گفته شده وی سال ۹۶ به همراه چند مداح معروف دیگر به اتهام ارتباط با شبکه نفوذ و جاسوسی کشورهای غربی مدتی در بازداشت بوده است.
▫️حال مشخص نیست کسی که تنها فعالیتش مداحی بوده، چه تأثیر مثبتی روی فعالیت‌های شرکت زامیاد، از زیرمجموعه‌های سایپا خواهد گذاشت./تجارت‌نیوز
@tribunesarzaminman
«امیدهای ناممکن»
ما امیدی نداریم
که باد شکوفه‌های سیب را
برای ما به ارمغان بیاورد
دانسته‌ایم
بدون شکوفه‌های سیب
بدون حرمان‌های زودرس
می‌توان
زندگی کرد
هرچه برای ما محبوب شد
در یخبندان شب
شکست
من بر باد نرفتم
اما خیابان‌های پاریس
باران‌های پاریس
آن تلویزیون سیاه و سفید
در مدخل مسافرخانه
که فیلم رؤیای شیرین
رنه کلر را نشان
می‌داد
مرا به آتش می‌کشد
چاره چیست
آیا باید فراموش کرد
یا باید در شفافیت آب‌های ناممکن
به دنبال عکسش بود
که هنوز خنجری را که در سینه‌ی من
به یادگار گذاشته است
در سینه‌ی من مانده است
گاهی از جراحت خنجرش
از خواب می‌پرم
خیال می‌کنم
می‌خواهند مرا
به زور سوار آمبولانس کنند
راستی نجات در چیست
در فراموشی؟
در خیرگی به شمع‌هایی که به پایان
می‌رسند؟
به یاد آوردن کافه‌های
جوانی در تهران، لندن، ژنو،
نیویورک، بیروت
که با حضور زنان
تا بی‌نهایت وسعت
پیدا می‌کردند
و آینه‌هایی که جوانی مرا
نشان می‌دادند
پس
فراموشی است
فراموشی خواهد بود
ساده و حرمان‌زده
در باران مانده‌ام
فراموشی را به تنهایی
با خودم تکرار می‌کنم.
«احمدرضا احمدی»
@tribunesarzaminman
خطر فرونشست زمین زیر پای هر تهرانی!
آرمان ملی: در خشک شدن محیط زیست کشور، دلایل متعددی ذکر میشود که در حالتی دومینووار نسبت به یکدیگر، محیط زیستِ ایران را پله پله، قدم به قدم و مرحله به مرحله به ورطه نابودی کشانده‌اند؛
در این میان برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی آن هم به شکل گسترده در اقصی نقاط ایران، در کنار عدم تدبیر متولیان هر دوره برای آینده محیط زیست ایران و حفظ آب و خاک آن، یکی از عوامل اصلی و شاید سنگ بنای نابودی زمین در ایران، خشک شدن و خالی شدنش و فراهم آمدن زمینه برای برخاستن گرد و غبار و ریزگرد و بعدتر هم فرونشست باشد؛ زلزله‌ای خاموش یا بمبی ساعتی که زیر پای تقریبا هر ایرانی، جا خوش کرده.
تهران هم از این فرونشست مستثنی نبوده و در سال‌های گذشته تصاویری از خالی شدن زمین و ایجاد گودهای عظیم در خود شهر و بیخ گوش مردم و اتومبیل‌هایشان در فضای مجازی و در صدر اخبار شهری دست‌به‌دست و البته بعدتر فراموش شده است. برای نمونه فرونشست‌هایی در بزرگراه آزادگان دیده شده و نیز برای آینده هم پیش بینی میشود. از سال ۹۵ هم اخباری از فرونشست‌های زمین در خیابان پیامبر دیده و شنیده شده که واکنش شهرداری‌های وقت را برانگیخت و بعد از توضیح علل فرونشست ایجاد شده این توضیح را هم دادند که تنها شهرداری مسئول ایجاد فرونشست‌ها نبوده و نیست.
@tribunesarzaminman
https://andisheh-nou.org/?p=49401
Читать полностью…
گسترش پایگاه جاسوسی سرّی بریتانیا در نزدیکی ایران
در پی افزایش احتمال وقوع جنگی ویرانگر با ایران، یک ایستگاه جاسوسی “ستاد اطلاعاتی دولت بریتانیا” (GCHQ) در خاورمیانه در حال گسترش است
* کابل‌های مخابراتی زیردریایی بین عمان و استرالیا در حال نصب است که از پایگاه نظامی بریتانیا در جزیرهٔ دیه‌گو گارسیا گذر خواهد کرد
* فعالان سیاسی در تبعید هشدار داده‌اند که بریتانیا احتمالاً از عمان به‌عنوان پایگاهی برای اجرای عملیات علیه حوثی‌ها در یمن استفاده خواهد کرد
بر اساس گزارش رسانه خبری دی‌کلسیفاید (Declassified)، در دو سال گذشته عملیات گستردهٔ ساختمانی در یک پایگاه جاسوسی بریتانیا در نزدیکی ایران در جریان بوده است. تصویرهای ماهواره‌یی نشان می‌دهد که در یکی از مراکز “ستاد اطلاعاتی دولت بریتانیا” (GCHQ) در عمان، که حکومت خودکامه‌ای طرفدار بریتانیا دارد و بین ایران و یمن واقع است، مدتی است که عملیات ساختمانی گسترش این پایگاه در جریان است. در منطقه‌ای که بریتانیا برای رودررویی با حوثی‌های یمن و رژیم ایران زیر نظر دارد، این مرکز احتمالاً نقشی محوری ایفا خواهد کرد. حوثی‌ها و جمهوری اسلامی ایران هر دو با حمایت غرب از نسل‌کشی اسرائیل در غزه ابراز مخالفت کرده‌اند.
رهبران حوثی‌ها سوگند خورده‌اند تا زمانی که بنیامین نتانیاهو حمله به فلسطینی‌ها را متوقف نکند، از تردد کشتی‌های مرتبط با اسرائیل در دریای سرخ جلوگیری کنند. سه‌شنبه شب گذشته، ۹ ژانویه (۱۹ دی)، نیروی دریایی بریتانیا چند پهپاد حوثی‌ها در دریای سرخ را سرنگون کرد. همچنین، گرانت شاپس، وزیر دفاع بریتانیا، روز چهارشنبه ۱۰ ژانویه اعلام کرد که باید منتظر حمله‌های احتمالی بریتانیا در یمن بود.
@tribunesarzaminman
برای خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان
ای جهانی سوگوار از مرگ بی‌هنگامتان!
تا جهان جاری‌ست، جاری باد بر لب نامتان
ای نهان افتادگان چون قلبِ رویِش زیر خاک!
در تن هر شاخساری می‌دود پیغامتان
خاک کُشتنگاهتان را بوسه زد آزادگی
پای مُزدی این چنین شایسته‌ی هر گامتان
ای دو آذر، ای دو اخگر، ای دو خورشید، ای دو ماه!
ای دو روشن تر زِ روشن! تا چه خوانم نامتان
ای صدای بی‌صدایی‌تان خروش قرن‌ها!
مایه ور، بیداریَم از خفتن آرامتان
قامت حق بر بلندای زمان افراشتید
گر به ناخق نقش بندد بر زمین اندامتان
متنِ سُربی رنگِ مشرق را بدوزد سرخ گل
هر سحرگه خونتان، ابریشم گلفامتان
ای ز جام شوکران نوشیدگانی باگزیر!
ناگزیر است این که از جوشش نیا‌فتد جامتان
ای شما چون دانه، بودن را پذیرا زیر خاک!
چترِ بِشکوهی برآرد سر ز هر بادامتان
داغتان، «آخر دوا»ی زخم جانفرسای ماست
بس به هنگام است - آری - مرگ بی هنگامتان.
«سیمین بهبهانی»
@tribunesarzaminman
عکاس ایتالیایی برای ثبت این عکس، شش سال تلاش کرد!
ماه فقط یک بار در سال در این نقطه یعنی در پشت قله مونویزو و کلیسای جامع سوپرگا در شهر تورین غروب می‌کند و والریو میناتو، عکاس ایتالیایی، پنج سال متوالی برای ثبت این لحظه تلاش کرد اما هر بار به علت ابری بودن هوا امکان ثبت این تصویر برایش فراهم نشد.
او بالاخره در ماه دسامبر سال گذشته و پس از شش سال موفق شد این عکس رویایی را ثبت کند و جایزه «تصویر روز نجوم» ناسا، کمترین پاداش برای تلاش طولانی‌مدت او بود.
@tribunesarzaminman
بزرگ ترین فستیوال یخی و شهر یخی جهان در چین!
@tribunesarzaminman
اندیشه و آرمان‌های جنبش دوم بهمن همچنان زنده‌اند!
از دوم بهمن‌ماه سال ۱۳۲۴، روزی که رفیق زنده‌یاد “قاضی محمد”، پیشوای محبوب خلق کُرد و حزب دمکرات کردستان، در اجتماع باشکوه هزاران تن از مردم مهاباد و شهرها و روستاهای اطراف در میدان “چوارچرا” (چهار چراغ) این شهر، تأسیس حکومت خودمختار کُردستان را اعلام کرد هفتادوهشت سال می‌گذرد. حکومت ملی و دمکراتیک کُردستان، دستاورد مبارزهٔ تاریخی خلق کُرد و نیروهای مترقی کُردستان و ایران و تجسم خواست‌ها و آمال سرکوب شدهٔ مردم ستم کشیدهٔ کُردستان در برابر رژیم‌هایی مرتجع و وابسته به امپریالیسم مانند حکومت ننگین پهلوی و اسلاف آن بود. حکومت خودمختار کُردستان بربستر تحول‌های تاریخیِ مهمِ آن دوره و تناسب مشخص نیرو در ایران و جهان برپا شد. از سویی پیروزی جبهه ضد فاشیستی به‌رهبری اتحاد شوروی بر فاشیسم هیتلری و ایجاد اردوگاه سوسیالیستی در اروپا و تغییر تناسب قوا به‌نفع جنبش‌های رهایی‌بخش ملی در سطح جهان و از سوی دیگر رشد و بالندگیِ جنبش دمکراتیک و ضد امپریالیستی مردم ایران، ایرانی که در آن کارگران و زحمتکشان شهر و روستا به‌رهبری حزب تودهٔ ایران نقشی مهم و تعیین کننده داشتند، شرایط تاریخی‌ای مساعد برای خلق‌های ایران درجهت مبارزه با ستم دیرپای ملی و دستیابی به حقوق ملی‌شان ازجمله حق تعیین سرنوشت خویش فراهم آورده بود.
نگاهی کلی به وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی و فرهنگی مردم کُردستان در آن برههٔ زمانی تاریخی، زمینه‌های عینی شکل‌گیری و رشد “جنبش دوم بهمن” و ضرورت تحول‌های دمکراتیک به‌نفع توده‌های مردم را به‌روشنی نشان می‌دهند. رفیق جان‌باختهٔ توده‌ای “علی گلاویژ” شرایط آن دوره را این‌گونه به‌تصویر می‌کشد: “هنگامی‌‌که رضاشاه از ایران فرار کرد، ما در متن یک ایران غارت شدهٔ دیکتاتوری زده، کُردستانی داشتیم که اگر برخی ابنیهٔ تازه‌ساخت سربازخانه‌های ارتش را از آن حذف می‌نمودیم با پنجاه سال و حتی صد سال قبل از آن نیز فرق چندانی نداشت. دهات مخروب، شهرها نیمه‌ویران و فرهنگ و بهداشت در درجهٔ صفر بود” (مجلهٔ “دنیا”، نشریهٔ سیاسی- تئوریک حزب تودهٔ ایران، شماره ۱۰، دی‌ماه ۱۳۵۶، صفحه ۳۱).
حکومت خودمختار کُردستان در طول عمر کوتاه یازده ماهه‌اش و باوجود همه فشارها و محدودیت‌ها، منشأ به‌وجود آوردن تحول‌هایی مهم در عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی در منطقه‌های زیر نظارتش شد. زبان کُردی زبانِ رسمی آموزش و مکاتبات اداری اعلام شد. فراهم کردن شرایط برای حضورِ برابر و وسیع زنان در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی، انتشار روزنامه، مجله‌ها، و دیگر نشریه‌ها به‌زبانِ کُردی، بنیان‌گذاری تئاتر ملی، تشکیل نیروی نظامی پیش‌مرگ، برقراری رابطه دوستی با حکومت خودمختار آذربایجان و بستن قرارداد همکاری با آن، تقسیم زمین‌های فئودال‌های فراری میان دهقانان و اقدام‌هایی در راستای تقسیم محصول به‌سود دهقانان، برنامه‌ریزی برای رشد اقتصادی و صنعتی در جهت رفاه مردم و تأمین آموزش و بهداشت رایگان برای همه، از دیگر اقدام‌های حکومتی بود که به خدمت مردم کمر بسته بود.
اقدام‌های مترقی و مردمی حکومت‌های خودمختار در کردستان و آذربایجان که با حمایت فراوان مردم روبرو شده بود، برای امپریالیسم و موجودیت رژیم دست نشاندهٔ پادشاهی‌اش و پایگاه اجتماعی این رژیم یعنی بزرگ‌مالکان، فئودال‌ها، و سرمایه‌داران خطری بالقوه بود. بنابراین، توطئه‌ها به‌منظور سرکوب این جنبش‌های ملی شروع شد. دستگاه تبلیغاتی دولت و دربار از همه گونه افترا و جنگ روانی بر ضد مردم و حکومت خودمختار استفاده می‌کرد. رهبران و مبارزان فداکار خلق را عامل بیگانه، وطن‌فروش، و تجزیه‌طلب نامیدند و به‌این وسیله می‌خواستند ضمن زمینه چینی برای سرکوب این جنبش‌ها، از دامنه یافتن تأثیر تحول‌ها به‌نفع مردم در این دو استان به دیگر نقاط کشور و منطقه جلوگیری کنند. سرانجام درپی دسیسه‌های مشترک رژیم ارتجاعی شاه و امپریالیسم آمریکا و انگلیس، با یورش نظامی ارتش شاه به کُردستان زیر پوشش انجام نظارت بر انتخابات، جنبش دوم بهمن سرکوب و به‌شکست کشانده شد و دستاوردهای آن را نابود کردند. ده‌ها تن از رهبران و فعالان این جنبش ازجمله رفقا قاضی محمد، بنیان‌گذار حکومت، سیف قاضی و صدر قاضی به دار آویخته شدند...
@tribunesarzaminman
اگر یک روز از من بپرسند قوی‌ترین انسان‌های دنیا چه کسانی هستند؟
جواب می‌دهم؛
زنانی که تنهایی را یاد گرفته‌اند.
#جمال_ثریا
@tribunesarzaminman
🍃🍃
نمی‌گذاریم از ما هیولا بسازید
🖌ما بازنشسته‌ایم. شاید بازنشستگی برای بسیاری به معنای کنارکشیدن از فعالیت اجتماعی و زیستن در انزوا و اندیشیدن به خود باشد. لیکن ما به این تعبیر معترضیم: با حضور در زندگی اجتماعی، با حساسیت داشتن نسبت به مسائل و معضلات زندگی، با اندیشیدن به دیگری، با همدلی و همدردی نسبت به ستمدیدگان و تیپاخوردگان و طردشدگان، با اعتراض به سختی معیشت، با اعتراض به پایمال شدن حقوق هر آن کسی که از مواهب زندگی بی‌بهره مانده است.
ما بازنشسته‌ایم اما از پا نمی نشینیم تا هنگامی که حق خود را بازپس نگیریم و تا هنگامی که بی عدالتی هست. هر چقدر هم به لحاظ جسمی ناتوان شویم هنوز با هر چه از توان اخلاقی و شجاعت درونی در ما باقی مانده است در اجتماع حاضر می‌شویم.
به بیکاری، به تبعیض، به خشونت، به زندان، به شکنجه، به زن کشی اعتراض می کنیم، در برابر سرکوب واکنش نشان می‌دهیم. از اعماق وجودمان علیه اعدام اعتراض می‌کنیم هر اعدامی را غیرانسانی می‌دانیم برایمان فرقی نمی‌کند که چه کسی اعدام شود: انسانی معترض یا جوانکی که از سر استیصال به موادفروشی دست زده است. ما خاموش نمی‌مانیم.
زیرا با تمام وجود آگاهیم که یا شرایط زندگی برای همگی ما با هم بهتر میشود یا هیچ کس وضعیتی انسانی نخواهد داشت. هر روز این را به خود یادآوری می‌کنیم. شاید مرگ زبان ما را به کام خود فروکشد اما چه باک؟ آن وقت از ما رسمی به جامانده است که فرزندانمان آن را پی می‌گیرند: در برابر ستم نباید ساکت بود.
دروغ و فریب بزرگ این است: قرار دادن یک بخش از جامعه در برابر بخش دیگر، تضادهای دروغین ایجاد کردن: شاغل در برابر بیکار؛ شاغل در برابر بازنشسته؛ بازنشسته فلان سازمان در برابر بازنشسته‌ی یک نهاد دیگر.
این تقسیم بندی‌ها دروغ است زیرا نود ونه درصد جامعه با چشم خود سقوط را مشاهده کرده است، این فلاکت در خانه‌ی همه ما را به نوبت می‌زند صرفاً مسئله‌ی زمان در میان است یعنی فقط دیر و زود دارد.
اتحاد بازنشستگان
@tribunesarzaminman