-
Обзор и анализ текущих политических событий. Беларусь и Мир.
Дзякую Аляксандру за ўчорашнюю начную амаль начную размову. Грунтоўныя пытаньнь, спадзяюся, што дастаткова поўныя адказы.
https://www.youtube.com/live/YhsHsI0K2bA?si=FDN_gYtexlePOlI-
Заметки на паспорте
Пытаюсь понять смысл формулировок, который даётся действиям режима Лукашенко, а также способ оценки реальности. Возникает ощущение, что многие люди все еще не проснулись от политического сна и продолжают думать старыми категориями как в отношении государства Лукашенко. И это после 3-х лет системного террора и методичного уничтожения всего и вся в Беларуси.
Наверное демократическое сообщество продолжает пребывать в иллюзиях, что в Беларуси наступит оттепель, что машина репрессий остановиться. Что Государство это что-то отдельное от режима и должно выполнять какие-то обязательства. Нет, система не остановится пока этот режим будет существовать.
Приведу лишь одну цитату с громкими, звучными словами.
"Этот указ не про паспорта и доверенности, а про отказ государства выполнять свои обязательства и обеспечивать права граждан.
Советница Светланы Тихановской по правовым вопросам Кристина Рихтер".
Сразу отмечу, что как только Лукашенко узурпировал власть.в.1996 году, государство превратилось в инструмент обеспечения стабильности авторитарного режима, а не прав граждан. Уже в 1996 году беларусы были обречены на утрату прав и свобод. После 2020 года произошло переформатирование неоавторитаризма в неототалитаризм.
О каких правах может идти речь, и какие претензии могут быть к государству (институт), который управляет нелегитимной властью. К государству, которое стало государством-бандитом.
Авторитарное государство, построенное Лукашенко методично лишало беларусов их прав и свобод (права выбора, права на мнения, права на справедливый суд и т.д), в 2020 - 2023 это коснулось большего числа граждан и изменило систему.
Теперь государство ведет войну со своими гражданами не на жизнь, а на смерть. Оно объявило часть своих граждан врагами и целенаправленно их уничтожает. Как в таких обстоятельствах кто-то может требовать у этого государства соблюдения прав.
В свою очередь, оппозиционные структуры также ведут войну с этим государством. Они заявляют про нелегитимность, призывают к новым и новым санкциям, к полной изоляции. Также звучат мнения о том, что страна оккупирована.
И почему-то в интонациях продолжает появляться возмущение тем, что это государство отказалось что-то там выполнять и кого-то обслуживать. И уточню, не просто кого-то, а людей, которых оно рассматривает как врагов, как прямую угрозу себе.
Да, полагаю, что всех уехавших, даже до 2020 года, оно рассматривает как врагов. Беларуская эмиграция в 2020 консолидировалась и продемонстрировала четкую антилукашенковскую позицию, организовывала массовые шествия, голосовала против.
Эту часть беларусов нельзя непосредственно репрессировать, но можно изолировать и репрессировать косвенно, лишить паспортов. В приципе, это механизм политических чисток, который коснётся нескольких десятков, а то и сотен тысяч человек.
На войне как на войне. И то, что происходит и будет происходить укладывается в логику войны, которую ведет Лукашенко и он не остановится. Горе побежденным.
Нынешнее квази-тоталитарное государство (подчеркну - институт, а не страна) убивает, массово бросает в тюрьмы и не будет делать никаких уступок, это и называется ТЕРРОР, а мы - ВРАГИ.
Поэтому что-то требовать от этого государства, несколько наивно, как и обвинять в нарушении международных норм, когда давно нарушено все, что только можно нарушить. А мы реагируем так, словно что-то плохое случилось только сейчас.
К сожалению оппозиционные структуры не готовились, да и сейчас все еще не готовы действовать в логике войны, ожидая каких-то уступок через усиление санкционного давления на режим, живя мыслями о том, что власть вот-вот рухнет.
В этой войне цель режима выжить, просуществовать еще 5-10 лет и максимально ослабить противника, лишить его ресурсов (в том числе моральных), усилить разочарование. И пока что, государство Лукашенко в деле уничтожения справляется.
1. Новый декрет Лукашенко о запрете обмена паспортов был загодя продуман и проработан (стал полной неожиданностью для беларуской политической эмиграции). Информация не ушла во вне, что свидетельствует о консолидации группы управления и принятия решений и полной зачистке каналов утечки информации (если они были).
2. Запрет на обмен паспортов для беларусов в посольствах это фактическое утверждение того, что те, кто живут за границей уже не граждане, а по большему счету - враги, особенно если не могут приехать в Беларусь. Думаю, что в отношении тех, кто может приехать в страну для обмена паспортов, будут введены особые процедуры, дополнительные фильтры и поборы. Возможно, чтобы завершить "чистку" общества, режим может пойти на процедуры "верификации" или полного обмена паспортов граждан и таким образом делегализовать всех тех, кто находиться за границей. В свою очередь, уехавшим гражданам не так легко будет получить паспорта (иные документы) за рубежом без наличия действительного паспорта. Особенно, если учесть возрастающую дискриминацию беларусов.
Те що, росіяни коять в Україні і з українцями — не геноцид, — голова Незалежної міжнародної комісії ООН з розслідування порушень в Україні Ерік Мьосе у коментарі «Радіо Свобода».
Каже, що наразі експерти не мають «достатніх наявних доказів, які б відповідали юридичній кваліфікації, передбаченій Конвенцією про геноцид».
За півтора року повномасштабної війни армійці рф скоїли понад 100 000 військових злочинів.
Times of Ukraine
❗️Інфармірую ❗️, што сапраўды 9 жніўня бягучага году мой ТГ-канал быў прызнаны лукашэнкаўскай аўтарытарнай сістэмай - экстрэмісцкім.
Таму, шаноўныя чытачы будзьце пільнымі. Тым, хто вымушаны будзе з гэтай прычыны адпісацца вельмі ўдзячны, што чыталі і каментавалі мае тэксты.
Беражыце сябе.
Представленный, беглый взгляд на проблему показывает, что закрытие границ с Беларусью системно не решит проблемы безопасности Польши, Литвы, Латвии, (если речь идет о проникновении с территории Беларуси). Это скорее ударяет в Беларусь и беларусов, чем в деструктивную деятельность режимов Путина и Лукашенко.
Я считаю, в этой ситуации необходим больший контроль в вопросах выдачи виз (действительно визы легко получают те же пособники режима, чем простые граждане страны (дело Воскресенкого как пример), и данная проблема до сих пор не решена. Далее, контроль в процессе пересечения границы (особенно если в наличие "чистый паспорт"). Признание "вагнеровцев" террористами и создание специальной базы данных, как в вопросе "ИГИЛ", что увеличит риски для "въезжающих". Хотя, еще раз подчеркну, что "вагнер" если и вводился в Беларусь, то прежде всего для создания открытого напряжения и угроз на границах с ЕС и проникновения ДРГ, чему закрытие границ никак не мешает.
У нашых суседзяў няма такой магчымасьці, волі, рэсурсаў і інструментаў, каб дасягнуць мэты свайго ўльтыматуму ў дачыненьні да рэжыму Лукашэнкі. Усе, што яны зараз могуць - ускладняць жыцьце беларусаў і ствараць прадумовы для напружанасьці ў адносінах на будучыню.
Так, можна цалкам зачыніць межы, увесьці чарговыя абмежаваньні, перастаць выдаваць візы (хаця закрыцьцё межаў гэта прадумоўлівае). Але Лукашэнка і ягоная атачэньне ў Еўропу і так ня езьдзіць і наўрацьці пойдзе на саступкі.
Давайце сыходзіць з таго, што Захад павінен быў бы паставіць жорскі ультыматум Расеі, каб скончыць вайну. Але ў Захаду няма ні волі, ні сілы дзеля дасягненьня такой мэты (напрыклад зачыніць неба на Украінай прынамсі над той часткай, якая не акупавана і хаця б ад расейскіх ракет).
Беларусь жа зона актыўных стратэгічна-палітычных дзеяньняў Расеі, Украіна - стратэгічна-вайсковых. Спыніць дзеяньні Расеі і там, і там можна толькі праз паразу самой Расеі.
Таму ўльтыматумы малых дзяржаў у дачыненьні рэжыму Лукашэнкі, які абмежаваны ў рэалізацыі сваёй палітычнай волі і інтарэсаў - не мае вялікага сэнсу.
Больш таго, любы ўльтыматум патрабуе ўзмацненьня ціску, новых крокаў, калі яго не выконваюць. А якія наступныя крокі? Хіба застаецца толькі цалкам разарваць дыпламатычныя адносіны з Беларусьсю. Ці спыніць гэта Пуціна-Лукашэнку? Не.
Хутчэй за ўсе ў краіне павялічыцца колькасьць расейскіх вайскоўцаў, магчыма з’явіцца стратэгічнае ядзернае ўзбраеньне, рэпрэсіі пашырацца, як і ўзрасьце ўзровень правакацыяў на мяжах.
То бок спіраль напружаннасьці будзе раскручвацца.
Ультыматумы ставяць у тупік тых, хто йх выстаўляе, асабліва калі ідзе маштабная вайна, і калі няма ўласных сродкаў змушэньня да яго выкананьня.
1. Как говорится, "тамбовский волк тебе товариСЧ".
"С расчетом на максимальный эффект". Беларусь и Тамбовская область обсудили пути развития сотрудничества (Белта).
Вось так, нібы незалежная краіна, а абмяркоўвае шляхі супрацы з нейкай там Тамбоўскай вобласьцю. Рэальныя дасягненьні.
2. Хутчэй за ўсё Польшча-Літва-Латвія зачыніць межы з Беларусьсю, бо нічога ніхто выводзіць не будзе. Нашы суседзі гэта ведаюць і выстаўленьне ўльтыматуму з’яўляецца працягам ужо прынятага рашэньня.
Гэта тое ж самае, што запатрабаваць вываду расейскіх вайскоўцаў, альбо ТЯЗ.
Гульні ў ультыматумы даўно ўжо не маюць ніякага эффекту. На жаль, гэта чарговы ўдар па беларусам.
Артыкул, які я напісаў яшчэ ў далёкім 2018 годзе, па пытаньнях ліцьвінізму (літвінства). У Беларусі тады гэтая тэма была актуальна і не выклікала падазрэньня ў нашых літоўскіх сяброў.
На мой погляд, гэты канцэпт ліцьвінства трэба разглядаць як агульна-цывілізацыйны фенамен, а не зводзіць яго да нейкіх абсурдных палітычных поглядаў і патрабаваньняў.
Ліцьвінізм у нашай прасторы, якая знаходзіцца пад уплывамі агрэсіўнага серадовішча Расеі - паняцьце ўніверсальнае, як дэмакратыя і лібералізм.
Як тое ж паняцьце - Rzecz Pospolita, якое азначае Res Publika.
Таму прызываю, перш за ўсе, літоўскіх палітыкаў перастаць дэманізаваць гэты фенамен і супрацьпастаўляць яго сучаснай Літве і тым больш уцісківаць яго ў маскоўскую абалонку.
Литвинство как угроза "русскому миру" в Беларуси
***
В последнее время довольно часто в российских аналитических записках можно встретить комментарии относительно возрождения в Беларуси идеи литвинства. И что якобы этот процесс активно поддерживает официальный Минск.
Последнее утверждение относительно вовлеченности властей в развитие литвинства – явное преувеличение. Однако «аналитики» правы в том, что возрождение литвинства, популяризация этой идеи в белорусском обществе, безусловно, могли бы стать контрпарадигмой "русскому миру" и альтернативой "русской идентичности" в Беларуси.
***************
Под «литвинством» я подразумеваю прежде всего историческую и политико- государственную традицию, основание белорусской государственности. Литвинство ни в коем случае не должно противопоставляться белорусскости, а наоборот, является ее интегральной частью. Можно сказать, что литвинство как бы политическая составляющая белоруской национальной идентичности.
Нынешняя государственная концепция и в целом культурная и историческая политика и идеология строятся на русско-советской традиции. В соответствии с этой традицией белорусская государственность и идентичность интегрированы исключительно в советское и российское прошлое. Следовательно, Москва (Россия) - это источник белорусского государства, белорусской духовности, а сами белорусы - это "продукт" российско-советской цивилизации, не обладающий своей культурной и политической самостоятельностью и независимостью. Независимость и самостоятельность белорусов возможна исключительно в границах русской народности, в едином евразийском пространстве. Эта парадигма полностью отвечает ожиданиям и интересам Москвы, и встраивается в идею «русского мира».
Да, Лукашенко пытался запустить проект "государственной идеологии", которая бы смогла обосновать особое, исключительное положение Беларуси в советском проекте и подчеркнуть некое отличие от российскости. Однако сделать этого так и не удалось да и не возможно. Политика властей в немалой степени способствовала тому, что белорусское политическое и культурное пространство полностью погружено в советско-русское наследние, в «русский мир»: русский язык, символика, "линия Сталина", название улиц, пионерско-комсомольские организации, мечты о СССР и т.д.
Естественно, альтернативой советско-российской идее может быть только идея литвинства, т.е. идея, в соответствии с которой источником белорусской государственности и независимости является не Российское государство, а Великое Княжество Литовское. В свою очередь, Российское государство было и есть основным вызовом, угрозой белорусской государственности.
Более того, "литвинство" несет в себе определенный геополитический потенциал:
1. Литвинство как результат исторической деятельности ВКЛ является политической, религиозной, культурной (цвилизационной) альтернативой "русскому миру", которая отрицает какое-либо единство с Московией-Россией. Соответственно и Беларусь, являясь наследницей ВКЛ, несет в себе идейную и духовную альтернативу российскости;
Як лукашызм перамог "новую Беларусь" у 2023 годзе (па выніках канфэрэнцыі).
Як казаў І.В. Сталін, зусім ня важна, як і хто галасуе, важна хто і як лічыць галасы. Асабліва, калі гэта адбываецца на тайных паседжаньнях, на якіх прымаюцца нейкія "прынцыповыя і лесавызначальныя" дакументы. Асабліва калі няма ніякіх працэдур і інстытутаў кантролю.
Паяўляюцца ўсе новыя і новыя сьведчаньні нейкага палітычнага абсурду і ганьбы, які зладзілі людзі з ОФІСу. Тайная змова, махінацыі і маніпуляцыі з галасамі (менавіта таму сустрэча была тайнай).
З большага, павінна было б пачацца нейкае грамадскае сьледства па справах падлогу і маніпуляцый галасамі. Але ж адкуль. (Не садзіцеся гуляць з шулерам у карты у тайнай комнаце).
Карцінка зроблена, яна пайшла ў сьвет. Твар прысутных гэта як подпіс і падтрымка, што там было і як ужо ня мае значэньне. Важна тое, што "ОСТ-Кабінет аб’яднаў апазіцыю, яна лідэр", а вы лохі. Так было ў Беларусі гэтыя гады. Паглядзіце ўважліва на ўсе, што адбываецца і вы зразумееце прыроду лукашызму. Лукашызм, (яршмошыны, яны вось побач, і вы нічога з гэтым ня ўстане зрабіць, вас падманулі там, і абкрадаюць з вашай годнасьці тут).
Паглядзіце, людзі яшчэ вераць Слову (як верылі ў выбары), іх запрашаюць на размовы, і яны ідуць, бо вераць, што Слова яшчэ нешта азначае, а гэтую веру (апошняе, што ў іх засталося пасьля 2020 году) ў йх крадуць і прадаюць за танны піяр. І ніхто, паверце, ніхто не панясе ніякай адказнасьці. Кэйс Азарава ў дзейнасьці. Усе гэтыя фальсіфікатары і маніпулятары застануцца ў "палітыцы" і будуць трымацца пасінеўшымі пальцамі.
Такія людзі як Георгій Дзьмітрук (дзякуй яму за сьмеласьць і сумленнасьць), з аднаго боку зрабілі вельмі добрую справу, паказалі сутнасьць новага лукашызму, але і легітымізавалі яго, прыйшоўшы на "чужы пікнік", як і прадстаўнікі ПКК, дзе не яны фарміравалі правілы, не яны кантралявалі працэс, а былі толькі статыстамі.
Ваш голас, супраць голасу Вячоркі, і Ціханоўскай.
Вінаватых не будзе, бо няма доказаў, ды і "дакументаў" няма, але ёсьць фотка з дзесяткам розных апазіцыянераў, якую прададуць недзе там, за яшчэ адзін год падтрымкі для Офіса.
А на наступны год усе паўторыцца, толькі з новым бутафорскім атачэньнем.
Калі ёсьць годнасьць у іншых прысутных на "закрытым паседжаньні", то яны ароста абавязаны сабраць канфэрэнцыю і адчынена публічна ўсе гэта агучыць.
А калі ёсьць сумленные (а яны ёсьць) журналісты, то яны павінны проста закапаць тых, хто адказны за падман, толькі так можна наблізіць перамены ў грамадстве. Толькі так дэмакратыя можа пачаць перамагаць.
Можна па рознаму адносіцца да спадара Маслоўскага, але ніхто не мае права затыкаць яму рот пад час публічнага выступу, ды ў вогуле за выказваньне свайго меркаваньня. І гэты скандал з вырываньнем мікрафону, праява дамінацыі культуры лукашызму ў "новай апазіцыі".
Цяжка сказаць хто перамог у 2020, але ў 2023 напэўна перамог лукашызм.
Але вырашаць Вам, бо ад вашага імя ўсе гэта робіцца.
Калі ласка, прашу, кажыце за сябе, Сьвятлана.
Гэта для Вас і вашага атачэньня, толькі пасьля пачатку расейскай агрэсіі супраць Украіны 2022 году стала відавочна, што Саюз з Расеяй гэта тупік.
Да 2022 году вы ў сваіх выступах і выказваньнях ляцелі ў гэты Саюз поўнай парай.
Да 2022 году вы не заўважалі агрэсіўнай палітыкі Пуціна, вайны 2014 году, анэксіі Крыму.
І ў сваёй дзейнасьці да 2022 году ваш штаб/офіс, рабіў усё, каб гэтага не заўважалі беларусы, каб яны чакалі прыходу выбаўленьня з Усходу.
Чаму вы не сказвлі, што "мне, Святлане Ціханоўскай, на жаль толькі ў 2022 годзе стала відавочна"? Навошта пустыя фразы.
Для тых, хто разумеў лёс сваёй краіны - гэта было відавочна заўседы.
Чаму вы не сказалі, што мелі рацыю тыя, хто папярэджваў пра сутнасьці палітыкі Расеі, хто папярэджваў пра небясьпеку.
Чаму, у вашым атачэньні ўсьцяж людзі, якія пісалі вам тэксты пра мудрага Пуціна, пра тое, што ад Расеі мы нікуды не дзенемся", зьмянялі цытаты Каліноўскага?
Ці на сам рэч, для Вас нешта стала відавочным?
ПІяр перад усім, ці маленькі падман не заўважны
Две заявы, пра закрытую канфэрэнцыю, знайдзіце розьніцу:
1. Напярэдадні канферэнцыі «Новая Беларусь» у Варшаве адбыўся Круглы стол палітычных лідэраў
Удзел у сустрэчы ўзялі больш за 50 палітыкаў і актывістаў, у тым ліку Офісу Святланы Ціханоўскай, Аб’яднанага пераходнага кабінета, Каардынацыйнай Рады, НАУ, палітычных партыяў, Кіберпартызан і Палка Каліноўскага, Партыі БНФ, штаба Бабарыкі, “Наша партыя”, БХД, АГП, БСДП, “Народная грамада”, Руху за Свабоду, Рабочага руху, Рады, ByPOL i BelPOL, BYSOL, Народных пасольстваў і іншых
Заява 2 (адрэдагаваная)
Напярэдадні канферэнцыі «Новая Беларусь» у Варшаве адбыўся круглы стол палітычных лідараў
Удзел у сустрэчы ўзялі больш за 50 палітыкаў і актывістаў, у тым ліку Офіса Святланы Ціханоўскай, Аб’яднанага Пераходнага Кабінета, Каардынацыйнай Рады, Народнага антыкрызіснага ўпраўлення, «Кіберпартызан», «Партыі БНФ», штаба Віктара Бабарыкі, АГП, БСДП, БХД, руху «За Свабоду», «Рабочага руху», «Рады», «ByPOL», «BelPOL», «BYSOL», «Народных Амбасадаў Беларусі», «Сумленных людзей» і іншых.
Большую цікавасьць выклікае працэс стварэньня фантомных партый і структур. "Наша партыя", што гэта за з'ява?
Але такі працэс будзе толькі нарастаць - фантомізацыя апазіцыі і манетызацыя фантомаў.
Тры гады дзеяньня "новай хвалі" + 26 "старой". Той распад які адбыўся ў апазіцыі быў ад пачатку для мяне відавочны, бо прырода палітычнай дзейнасьці людзей засталася старой.
Карупцыя, падман, махінацыі, захопы, адхопы - традыцыйны камплекс хваробаў.
Я пісаў і раней, пра культуру, каштоўнасьці, адказнасьць.
Лічу і ўпэнены ў тым, што на дадзеным этапе беларускай грамадскасьці трэба разважаць не пра дэмакратыю і нават не пра нацыянальную ідэю, бо большасьць прадстаўнікоў дэмакратычнай супольнасьці проста да гэтага самі не дарасьлі.
Трэба сыйсьці да базавых каштоўнасьцяў і прынцыпаў: не крадзі, не падманвай. Будзь сумленным!
Статутная аснова дзейнасьці любога дэмакратычнага аб’яднаньня павінна пачынацца менавіта ад выкананьня такіх простых але фундаментальных, натуральных каштоўнасьцяў: праўды і сумленнасьці. Не падманвай, не крадзі.
Галоўная прычына развалу апазіцыйных структур, скандалаў як раз у тым, што за высокапарымі словамі пра выбары, дэмакратыю, незалежнасьць няма апоры на праўду і сумленьне людзей. Гэтыя прынцыпы нібы разумеецца ad hoc у чалавечых адносінах і грамадскіх адносінах, але йх няма. Падман, махінацыі, інтрыгі і г.д.
Без сумленьня, без ключовых: не падманвай і не крадзі, немагчыма пабудаваць ніякага эфэктыўнага, жыцьцёздольнага палітычнага арганізму. Раней, цітпазьней скончыцца на аферах і голасныя словы пра дэмакратыю, свабоду, незалежнасьць стануць нічым. Больш таго, у такой сітуацыі яны проста становяцца таварам для махінатараў і афэрыстаў.
Не падманвай, не крадзі.
Беларусам, каб развівацца, трэба вярнуцца к вытокам.
Не крадзі, не падманвай, толькі так можна будзе пераадоліць гэты крызіс, а таксама зьмяніць краіну.
Моц русіфікацыі
У Гомельскім дзяржаўным універсітэце імя Ф. Скарыны праходзіць прыёмная кампанія. Гэта адзіная ВНУ ў горадзе, дзе ёсць філалагічны факультэт. Аднак сёлета на філалагічных спецыяльнасцях, куды будзе адбывацца залічэнне студэнтаў, адсутнічае “Беларуская філалогія”.
З трох спецыяльнасцях філалагічнага факультэта дзве — звязаныя з рускай мовай. З іх — “Руская філалогія”, дзе запланавана 25 месцаў, і “Руская мова і літаратура. Замежная мова (англійская/ кітайская)”, куды плануецца набраць таксама 25 студэнтаў. Беларуская мова прадстаўленая толькі спецыяльнасцю “Беларуская мова і літаратура. Замежная мова (англійская)”, дзе прадугледжана ўсяго 13 месцаў. То бок ва ўніверсітэце на першым курсе толькі 13 студэнтаў будзе будзе вывучаць беларускую мову і літаратуру (з дадатковай англійскай). Рускую філалогію будзе вывучаць ажно 50 чалавек.
(Homeldays)
И по большему счету противопоставить ему нечего. Альтернативные структуры в кризисе, они не развиваются, не укрепляются, остро ощущается дефицит кадров и доверия.
И никто не знает, и даже не задумывается над тем, как выйти из сложившейся ситуации. Огромные ресурсы тратятся на политические ивенты, проекты, которые не приносят результата.
Исходя из "паспортного кризиса" стоит ясно поставить вопрос и получить ответ на него. Будут ли страны Запада готовы к тому, чтобы выдавать беларусам с недействительными паспортами полноценный гражданский документ страны пребывания или нет.
Документ, который даст возможность получать социальную помощь, иметь базовую медицинскую страховку, открыть счет в банке, получить кредит, социальное пособие и другие гарантии и права, в новых тяжелых обстоятельствах.
Что касается альтернативного паспорта, то к сожалению это всего лишь очередная красивая рекламная кампания. Реализовать его возможно, только в своем государстве.
Дадам 3 пункт. Гэта крок, які павінен спыніць магчымую эміграцыю зь Беларусі, якая ў дадзеным выпадку можа разглядацца як поўнае спаленьне мастоў. Квіток у адзін бок.
Ну і 4, Лукашэнка настойліва дэманструе, што застанецца пры ўладзе пакуль дыхае і рыхтуе сістэму да таго, што да моманту транзіту ўлады ў Беларусі не застанецца тых, хто зможа кінуць ёй выклік, а тыя хто за мяжой (нават калі йх будзе міл’ён) будуць ужо грамадзянамі іншых дзяржаў.
Еўразьвяз, у гэтым выпадку мог бы пайсьці на тое каб выдаваць беларусам blue card (пашпарт ЕЗ), проста сыходзячы з гуманітарна-палітычных фактараў.
Лукашенко пригрозил посадить чиновников на диету: ливерную колбасу и водку. Наверное и лапти скоро одеть придеться.
Причина, как всегда, проблемы в животноводстве, а от голода, если верить официальным СМИ, почему-то страдает Запад. Соли нет и каши, дров тоже.
Наверное все продукты из Беларуси вывезли в качестве помощи голодающему Западу.
Антылібералізм
Шкада, што ніхто ў Еўропе не праводзіць сацапытаньняў па адносінах еўрапейцаў да Расеі (я такіх не бачыў, можа хто ведае).
Ўсе больш і больш пераконваюся ў нейкай міфічнай любові часткі заходніх грамадстваў да Расеі, якую яны разглядаюць як Гіпербарэю, дзе жывуць шчасьлівыя, высокадухоўныя людзі, якія дасягнулі неверагоднага ўзроўню цывілізацыйнага развіцьця.
Таму вайна супраць Украіны не ўкладаецца ў іх звужаную міфалагізаваную сьвядомасьць. Прынамсі, той факт, што яе распачала Расея.
Таму яны спрабуюць зрабіць вінаватымі саміх украінцаў, што яны не паразумеліся з вялікадухоўнымі расейцамі, што гэта яны прыгняталі тых, хто хацеў быць рускім, нешта там разбуралі і кагосьці там забівалі. Канешне за гэтым усім стаялі амерыканскія бездухоўныя імперыялісты-мундзіалісты.
Адсюль вар’яцкія ідэі каб Украіна аддала Расеі частку сваіх зямель, бо па йх разуменьню гэта справядліва, бо высокадухоўная Масква не можа патрабаваць чужога. І гэта ўрэшце рэшт прывядзе да Міру, ты больш, што хутчэй за ўсё незалежнасьць савецкіх рэспублік успрымаецца, як спроба зьнішчэньня шчасьлівай Гіпербарэі.
Больш таго, гэта будзе сур’ёзная параза ЗША і пачатак вызваленьня Еўропы ад лібералізму.
Такія разважаньні, на маю думку, не з’яўляюцца вынікамі простай расейскай прапаганды ад RT, ці Салаў’ёва. Гэта вынік рафінаванай уласнай ідэалогіі антылібералізму і антыкапіталізму, узмоцненай арыентацыі на сацыялізм, сацыяльную роўнасьць.
Гэта ўнутраная спроба знайсьці альтэрнатыву "кепскаму, бездухоўнаму Захаду". Што ўзмацняецца неведаньнем гісторыі. Не чыталі яны Адольфа де Кюсціна і Салжэніцына.
У сваю чаргу, гэтая бездухоўнасьць таксама міфалагізавана і гіпербалізавана, як і вялікадухоўнасьць Расеі. Распаўсюджаная звычка шукаць Залатыя часы ў далёкім мінулым, ці за 30 мароў, гарамі і лясамі.
Каб узмоцніць уласную незадаволенасьць міфалагічнай пустатой заходняй цывілізацыі, і кампенсаваць яе, грамадзяне, з аднаго боку, кідаюцца на ўсходнія рэлігійна-філасофскія дактрыны і практыкі (Ёга, Будызм, крышнаізм і г.д.), а з іншага, на пошукі палітычнай альтэрнатывы.
Раней гэта быў савецкі камунізм (ён і застаецца сёньня, казачны СССР), зараз - пуцінізм з высокадухоўнасьцю і высокамаральнасьцю і жаданьнем "аднавіць" гіпербарэю-СССР.
Арыентацыя на Ўсход і прасоўваньне палітычнага Ўсходу на Захад павінна зламаць стары Еўрапейскі парадак, які базуецца на капіталізацыі, дамінацыі банкаў (крэдытызацыі), амэрыканізацыі, лібералізьме, нерэалізаванасьці і фрустрацыях маладога пакаленьня, закасьцянеласьці палітычнака класу.
Да гэтага дадаюцца антыэмігрантскія настроі.
Вось і маем сукупнасьць усіх сацыяльна-палітычных расчараваньняў канцэнтруецца на ірацыянальная прываблівасьці рассейскай гіпербарэі, як парадку ідэальнага, новай утопіі, дзе ўсе ўсе маюць, дзе людзі шчасьлівыя. "Вялікадухоўная" Расея, якую розумам не зразумець (што таксама прываблівае, як і тое як рускія п’юць водку і брэшуцца матам. (Памятаю, як нейкая заходняя журналістка гэтым захаплялася і натхнена распавядала на нейкіх ток-шоў).
А гэты Захад (капіталістычны, каланіяльны, людажэрны) разам з Украінай хацелі і хочуць зьнішчыць вялікадухоўную і вялікакультурную цывілізацыю (адсюль выказваньні Папы Рымскага, пазіцыя Маска, іншых палітыкаў Захаду).
Думаю пакланененьне заходніх грамадстваў перад Масквой, ідэалізаваньне яе ўратуе Расею ад зьнішчэньня. Заходні антылібералізм будзе аберагаць расейскі аўтарытарызм і імперыялізм.
Банальность политического безумия
Как сделать так, чтобы самая безумная идея овладела социальными массами. Массы всегда стремятся к тому, чтобы ими кто-то овладел и куда-то вел.
Простота, повторение, оглупление и больше пафоса:
- Величие. Мы великие, мы всегда спасали мир;
- Обида. У нас постоянно крадут наши победы и унижают;
- Враги. Нас окружают враги, они не дают нам жить и работать, они хотят забрать у нас страну и сделать из нас рабов;
- Универсальное Зло. Эти враги, они людоеды, они "едят" детей и заставляют женщин быть мужчинами, а мужчин быть женщинами;
- Внутрение угрозы. Они создали своих агентов в нашей, они проникли во все структуры государства, их нужно обнаружить и уничтожить;
- Мудрость власти. Наша власть и лидер, самые справедливые, самые умные и лучшие, но там есть тайные враги, которые мешают и подрывают ее решения, не дают ей/власти сделать нашу жизнь раем на земле. Но даже несмотря на это, по сравнению с ними/врагами у нас прекрасная жизнь;
- Священная война. Враги/они, пошли на нас войной, но мы нанесли удар раньше и когда мы их уничтожим и сделаем из мужчин мужчин и женщин из женщин мы спасем мир и станем самыми самыми.
- Достижимость настоящего светлого будущего. У нас все будет и у нас везде будет, и тогда уж нам никто не будет мешать иметь все, что мы хотим.
К вопросам безопасности (общие размышления)
Одна из причин, которой объясняется закрытие границ с Республикой Беларусь - не допустить проникновение "вагнеровцев" в Литву, Польшу, Латвию под видом беларуских туристов. Логично? Наверное да.
Но, есть несколько но:
Во-первых, какая цель должна ставиться "вагнеровцам" в связи с проникновением на территории соседних стран? Конечно саботаж, сбор информации, вербовка. Но ведь "вагнеровцы" это не шпионы, это наемники-убийцы, которые не имею (в своей массе) навыков разведдеятельности. Для этого у путиновских и лукашенковских структур имеются иные службы и их активность вне всякого сомнения была и до появления "вагнеровцев" в Беларуси. А 7 тыс., наемников вряд ли смогут въехать в Польшу, Литву, Латвию в качестве туристов с беларускими паспортами и визами шенген;
Во-вторых, проведение таких операций (саботаж, диверсии, шпионаж) требует довольно серьезной подготовки. Это должен быть не один десяток человек, заброшенных на территорию Европы (стран соседей). Прежде всего, нужно сделать беларуский паспорт, потом получить (или подделать (не знаю насколько это легко) шенгенскую, или национальную визу (а здесь пространство для деятельности контрразведки). Массовый легальный заброс диверсантов к нашим соседям, как мне кажется, дело не такое простое. И опять же, это требует специальной подготовки.
Более того, для анти диверсионной активности есть возможности определенного системного сотрудничества служб безопасности Польши-Литвы-Латвии с беларускими "кибер-партизанами", для верификации отдельных лиц, пересекающих границу с беларуским паспортом. Конечно, такой системный подход требует больше усилий, затрат, активности. Куда проще закрыть границу (что совершенно не решает проблемы);
В третьих, если Москва решит организовывать такие операции, то, что им помешает делать это нелегально, забросить шпионов (с нужными документами) через леса и болота (Беловежскую пущу). Проконтролировать всю границу с Беларусью физически невозможно. Более того, Москва может сделать это с "вагнером" или без. Идет война, и диверсии неизбежны, как и использование для этого Беларуси.
Ну скажем, Кремль ставит целью заброса 1000 (космическая цифра, ну хотя бы 100) человек в Польшу, Литву, Латвию. Путин и Лукашенко заявляют, что "вагнер" расформирован. Часть наемников выводиться, а часть растворяется в Беларуси, получают паспорта граждан РБ, потом визы в Европу и voi la, они в Вильнюсе, Варшаве, Риге. (Как это возможно предотвратить?) Формальное "отсутствие" "вагнера" на территории Беларуси не дает никаких гарантий того, что под видом беларуских "туристов" к соседям не въедут российские наемники.
Что это означает? А то, что исходя из этой логики граница с Беларусью должна быть на замке до самой победы над Москвой. (И опять же, это не решает проблемы безопасности);
В четвертых, для проникновения можно наштамповать паспорта с визами "граждан" других постсоветских стран: Казахстан, Киргизтан и т.д. И забросить на территорию ЕС через другие каналы, ну к примеру, Турцию. Опять же это требует подготовки "кадров" и затрат. Не думаю, что забросы легальных групп диверсантов из Беларуси легче, дешевле, успешнее (если только транспортные расходы);
Ну и последнее, если ставится цель "проникновения", то это можно сделать опять же под видом "убегающих от мобилизации", либо под видом беларуских "политических беженцев", через условно "зеленые коридоры". Ведь никто не знает сколько тысяч политических заключенных в сейчас в Беларуси. Полагаю при надобности враг может мимикрировать под все, что угодно. А попытки инфильтрации беларуской оппозиции службами режима были постоянно, и к сожалению, довольно успешны. Взять к примеру Черную Книгу Беларуси.
В итоге всей этого противостояния наличие беларуского паспорта станет (частично уже стал) угрозой для национальной безопасности наших соседей, а следующим шагом, после закрытия границ с Беларусью, будет усиление дискриминации в отношении обладателей беларуских паспортов;
Тут на жаль нават няма, што каментаваць. Лепей бы папская сталіца маўчала.
Читать полностью…
2. Литвинство полностью разрывает связь Беларуси и России, и делает Беларусь абсолютно самодостаточным культурно-политическим пространством, которое эволюционировало и развивалось на основе своих внутренних духовных сил, а не являлась продуктом "русского мира";
3. Литвинство отражает историю многовекового противостояния между двумя цивилизационными центрами и политико-государственными моделями. В результате этой борьбы произошёл захват (оккупация) Беларуси, а не объединение, как пытается показать российскоориентированная историография;
4. Русская, советская идея чуждая белорусской (литвинской) политической идее, более того, она ей враждебна, и была навязана с целью формирования иной русской идентичности. Эта идея полностью отрицает цивилизационную самобытность, самодостаточность Беларуси, и обосновывает право России на Беларусь.
***************
Белорусская власть не имеет намерений взять "литвинство" на вооружение и будет держаться за русско-советскую мифологию, так как сама является продуктом этой идеи. Тем не менее, на мой взгляд, развитие концепции «литвинства» силой самого общества будет способствовать усилению белорусской идентичности и суверенитета.
Пока все внимание приковано к гибели Пригожина, наши соседи решили пойти походом на концепцию литвинизма и полным ходом используют для этого Тихановскую, превращая ее в орудие собственной исторической, и к сожалению, антибеларуской политики.
Вы посмотрите какие формулировки. Просто изумительно.
"В последнее время в публичном пространстве появилась обеспокоенность участившимися случаями проявления литвинизма – на это обратил внимание и член Комитета по национальной безопасности и обороне Раймундас Лопата. По его мнению, эскалация идеологии литвинизма и фальсификация истории Великого княжества Литовского (ВКЛ) связаны с кремлевским режимом.
Р. Лопата призывает учреждения страны разработать стратегию политики Литвы в отношении Беларуси: данная стратегия, по мнению политика, должна включать положения по борьбе с литвинизмом.
Светлана Тихановская говорит, что возобновившиеся в Литве споры по поводу участившихся случаев литвинизма.
"Я думаю, что эта проблема создана искусственно. Я абсолютно, на 99 процентов уверена, что белорусы не слышали о литвинизме.
(Так бывает, когда не занимался ни политикой, ни родной историей).
По ее словам, в Беларуси о литвинизме речи не идет.
Мы никогда не поставим под сомнение целостность Литвы. Вильнюс – литовский город". (Хочеться обратить внимание "национального лидера", что литвинизм ни как не оспаривает принадлежность Вильнюса (Вильно).
По ее мнению, дискуссии о литвинизме выгодны кремлевскому и минскому режимам.
Лиьвинизм как раз есть цивилизационная альтернатива "русскому миру".
Что можно сказать?
"O Litwo! Ojczyzna moja, ty jesteś jakzdrowie".
І вось што рабіць з табой, шаноўны спадар Міцкевіч?
Не меў спадарства я рацыі, ой нямеў.
Усе ж такі, "канфэрэнцыя" мела сэнс і вынік. Яна нарадзіла новы анегдот, які паказвае ўсе.
Пытаньне да Ярмошынай, дзе 50% галасоў выбаршчыкаў, якія галасавалі супраць Лукашэнкі, чаму яны зьніклі?
Адказ: Яны не зьніклі, яны зьмянілі рэдакцыю пасьля прыцы выбарчай камісіі".
Святлана Ціханоўская. "Я б хацела каб Аляксандр Азараў працягваў працу пры кабінэце па плану Перамога (калі пагодзіцца, а ён безумоўна пагодзіцца - П.У.) і каардынаваў супрацу з беларускі падпольлем".
То бок А.Азараў будзе займацца ўсім тым, чым займаўся, толькі не будзе называцца сябрам Кабінету.
І што на гэта КР?
Так што мае дарагія беларусы, show must go on.
Гэта не зьмяняемая і не выпраўляемая сістэма. Не чакайце перамен у бліжэйшыя гады, ні тут, ні ў Беларусі.
Пра А. Азарава
Спадара Азарава выкарысталі вельмі ўдана, як громаадвод, адцягнулі ўвагу ад з большага правальнай дзейнасьці кабінету.
Фактычна, так як робіць любы аўтарытарны ўрад.
Але Аляксандр Азараў не сыдзе з палітычнай сцэны, не ўпэўнены, што ў бліжэйшы час ён увогуле пакіне Кабінет.
Мне падаецца, што ён там застанецца (Вячорка скажа, давайце пачакаем пакуль скончыцца "аўдыт". Тым больш рашэньні КР ніяк не рэгламентаваныя і не з’яўляюцца абавязковымі для выкананьня ні для ОСТ, ні для АК). Ніякіх дакуметаў (унутранай канстытуцыі не існуе). Ціханоўская прызначае і адклікае сябраў Кабінету.
Дарэчы, не памятаю, ці быў рэгламент дзейнасьці Кабінету ўвогуле апублікаваны.
Дзейнасьць існуючых структур рэалізуецца выключна шляхам валюнтарызму з боку некалькіх асобаў унутры ОСТ.
Але нават калі станецца "цуд" і Аляксандр Азараў сыдзе з пасады, ягонае мейсца ў кабінэце зойме нехта з бліжэйшых паплечнікаў з ByPol, напрыклад Лупаносаў.
Азараў застанецца кіраўніком 2-х фондаў (маючы 3), у тым ліку і фонду аб’яднанага кабінету.
Ён застанецца кіраўніком Bypol, і такім вобразам, замарозіць падзел "сілавога блоку", ён будзе працягваць сваю дзейнасьць, бо зараз у гульню ўваходзіць ягонае выжываньне і выжываньне сям’і. Магчыма увойдзе ў ДНБ, створаны Сахашчыкам. Страціць ўсе ў другі раз для Азарава - недапушчальна.
То бок, крызіс не вырашаны і ўнутраная сітуацыя не палепшыцца, а наадварот абвастрыцца.
Годнасьць як утопія
Ужо атрымаў пэўную рэфлексію адносна майго тэксту "Не крадзі", "не падманвай".
Даволі цікава, хоць і вельмі сумна.
"Утопія", - кажуць адныя. "Глупствы", - кажуць другія. "Месіянства", - пазіцыя трэцьціх.
То бок, для немалай колькасьці прадстаўнікоў той супольнасьці, якая акрэсьлівае сябе дэмакратычнай, гэтыя базавыя каштоўнасьці, на якіх павінна будавацца апазіцыйная дзейнасьць, з’яўляюцца нечым недасяжным і непатрэбным?!
Калі так, сябры мае, то лукашызм і пуцінізм будзе жыць яшчэ вельмі доўга. Бо, атрымоўваецца, што для большасьці простыя, але грунтоўныя рэчы - утопія.
То бок, частка нашай супольнасьці ў прынцыпе не верыць, што іншыя людзі, якія йх атачаюць, могуць быць сумленнымі і што на гэтым павінна будавацца сістэма палітычных адносін.
Не разумею тады, якія могуць быць прэтэнсіі і патрабаваньні да настаўнікаў, каб яны не фальсіфікавалі выбары, і чаканьні ад суддзяў, што яны будуць выносіць справядлівыя прыгаворы - гэта ж утопія.
Не можа быць ніякага справядлівага закону, калі няма закону маралі ў сэрцы.
Есьць і тыя, якія кажуць, што толькі адпаведныя палітычныя інстытуты і механізмы могуць абараніць супольнасьць ад несумленных людзей.
Але, тыя хто крадзе і падманвае ніколі не будуць ствараць інстытуты і механізмы, якія пачнуць абмяжоўваць іх магчымасьці.
Калі б інстытуты і механізмы былі нейкай аб’ектыўнай, пазачалавечай з’явай, то Расея і Беларусь, Казахстан ды Азэрбайджан па ўзроўню дэмакратыі не адрозьніваліся б ад Швайцарыі.
Інстытуты будуюць людзі, потым інстытуты будуюць людзей.
МНР
Бяручы пад увагу тое, што ў дадзенай гістарычнай сітуацыі магчымы любы сцэнар (ад выкарыстаньня ЯО, да штурма Масквы), то прапаную разгледзіць наступны.
ПВК " Вагнер" у пэўны момант абвяшчае пра стварэньне Магілеўскай Народнай Рэспублікі.
Што мы маем на гэты момант:
1. Вялікая канцэнтрацыя ўзбройных баевікоў у Магілеўскай вобласьці;
2. Невядомыя матывы і амбіцыі Прыгожына і яго атачэньня. А яму б хацелася быць больш, чым нікім;
3. Накіраванасьць на разбурэньне і разбой, авантурызм гэтых людзей вельмі вялікі.
4. Кантроль за йх дзейнасьцю = 0;
5. Пуцін ўжо запусьціў механізм дэканструкцыі постсавецкіх дзяржаваў і Украіна таму прыклад;
6. У 2003 Пуцін казаў пра магчымасьць ўваходу Беларусі шасьцю губерніямі ў Расею;
7. Крэмль цалкам адкіную права на незалежнае існаваньне былых расейскіх калоній. Напэўна, могуць узгадаць пра тое, што Расея "падаравала" Магілеўскую вобласьць Беларусі ў 1924 годзе;
Паняцьці: выгадна - не выгадна, я не разглядаю. Бо мэта Расеі - разбурэньне.
А што б здарылася, калі б Каардынацыйная Рада не зацьвердзіла б хаця б аднаго "чальца кабінэту"? Ну, напрыклад Азарава, якога па ўсім параметрам дэмакратычных механізмаў неабходна адклікаць, каб прынамсі захаваць вобраз адказнасьці, празрыстасьці, сур’ёзнасьці.
Гэта калі людзі сапраўды гуляюць у дэмакратыю.
Згодна з логікай дэмакратыі, КР павінна была б стварыць "сьледчую" камісію па пытаньнях крызісу ў Байполе, ці нават Моладзевым Хабе.
Апошні скандал па ўзроўню абмеркаваньня сягае праблемы з Т.Зарэцкай.
Дарэчы, таксама КР не задае пытаньняў, хто і чаму прызначыў Зарэцкую, хто нясе адказнасьць за падобнае рашэньне, хто праверку праводзіў і г.д. Карацей "перагарнулі старонку" і добра. Старонкі перагортваюцуа, а сутнасьць людцкая застаецц.
Усе такія пытаньні і дзеяньні маглі быць, калі б КР нешта значыла ў палітычным сэнсе. А каб замацаваць сваю суб’ектнасьць як раз патрэбна менавіта цьвердыя пазіцыя.
Так, што б сталася? Правільна. Не стала б КР.
Любые яе рашэньні проста праігнаруюць "сур’ёзныя людзьмі", якія пляваць хацелі на КР ці кагосьці яшчэ. А такое адчыненае ігнараваньне КР з боку людзей Офіса пакажа фікцыйнасьць, безсэнсоўнасьць існаваньня КР. У нашай "палітыцы" на жаль дзейнічаюць іншыя правілы і прынцыпы (гэта прычына тупіковасьці, ў якой апазіцыя знайшлася). Ды і КР не стваралася як антыманапольны ворган унутры апазіцыйнай прасторы.
Таму "радныя" усе прымуць, усіх зацьвердзяць, заявяць пра пасьпяховасьць дзеяньняў, прарыў у працы на глебе перамен. Ну ўсе будзе як у "палатке". Ролі распісаны, як і вынікі.
Што можна сказаць, галоўны і сумны вынік трох год "барацьбы" у тым, што беларуская прагрэсіўная супольнасьць так і не змагла вырвацца з палону аўтарытарнай культуры, мысьленьня і дзеяньня.
Мы, на жаль, працягваем рэпрадукаваць лакальны аўтарытарызм у якім грамадскасьць ні на што не ўплывае. Лепей скрыць праблему, чым яе абмяркаваць, лепей кулуарна дамовіцца, падкупіць, чым дазволіць запрацаваць механізмам дэмакратыі, за якія ўсе так змагаюцца.
Таму барацьба з лукашызмам і аўтарытарызмам ў Беларусі будзе вельмі доўга. І, на ўзроўні палітычных каштоўнасьцяў і культуры лукашызм пакуль перамагае.