گشت مشترک اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان گلپایگان و انجمن وردپاتکان جهت حفاظت از لالههای واژگون هنده گلپايگان
اردیبهشت 1402
@vardpatekanGolpa
دوم اردیبهشت ماه مصادف با ۲۲ آوریل، به عنوان روز جهانی زمین پاک نامگذاری شده که از مهمترین رویدادهای زیست محیطی جهان به شمار می رود. این روز فرصتی برای ارتقای دانش و آگاهی عمومی در مورد مسائل محیط زیستی و ترویج فرهنگ حفاظت از زمین است.
فلسفه برگزاری روز زمین، حفظ کردن زمین از آلودگی و پاکسازی آن از آلاینده ها است.
@vardpatekangolpa
۲۹ فروردین (۱۸ آوریل) بهعنوان روز جهانی بناها و محوطههای تاریخی (ICOMOS) نامگذاری شده است. شورای جهانی ایکوموس در سال ۱۹۶۵ در ورشو شکل گرفت. مقر این تشکیلات در پاریس واقع است و با بیش از ۱۰۰ کمیته ملی و ۲۰ کمیته علمی در سطح جهان فعالیت میکند.
از جمله کمیتههای علمی بینالمللی ایکوموس، کمیته تخصصی بینالمللی جهانگردی فرهنگی، باغها و محوطههای تاریخی، مرمت سنگ، مرمت چوب، شهرهای تاریخی، معماری خشتی و میراث فرهنگی زیر آب است.
این کمیتهها وظیفه تدوین رهنمودها و منشورهای بینالمللی در هر یک از رویکردهای مرتبط با حفاظت، پژوهش، مرمت و معرفی میراث غیر منقولی را دارند که نیازمند کسب آگاهی از آخرین پیشرفتهای دانش بشری در آن زمینه است.
منبع :دنیای اقتصاد
انجمن وردپاتکان گلپايگان
@vardpatekangolpa
ساختمان سازی درقدیم.
بخش پنجم.
دیروز یک کابینت ساز برای انجام کاری نزد من آمد،ازش پرسیدم کابینت را حالا متری چند می سازید؟
جواب داد قیمت دقیق کابینت بستگی به مصالحی دارد که درآن به کار می رود اما برای اینکه جوابی به سؤال شما داده باشم باید بگویم که کابینت با مصالح متوسط هرمتری پنج میلیون تومان است.
با یک حساب سرانگشتی درذهن خودم حساب کردم که یک آشپز خانه ی معمولی را اگربخواهی کابینت کنی یکصد میلیون تومان باید هزینه کنی.
یاد ساختمان سازی های قدیم افتادم که درآنها خبری ازکابینت واین جور چیزها نبود وبه جای آن از دولابی وطاقچه ورفه استفاده می کردند.
خوب به یاد دارم آن زمان ها ما یک قوم وخویشی داشتیم که بعضی شب ها برای شب نشینی به خانه اش می رفتیم.وقتی زیر کرسی می نشستیم به اطراف خانه نگاه می کردیم،طاقچه ها ورفه ها ودولابی هاوسربخاری ها منظره ی زیبایی داشتند.کاسه های چینی گلدار به ردیف، لبه ی رفه ها چیده شده بودند.قوری های گل قرمزی داس چکشی طرف دیگر خودنمایی می کردند.ظروف دم دستی را توی طاقچه ها می چیدند.دولابی ها محل خوراکی ها بود دریک دولابی نان، دریکی خوراکی های مخصوص شب چره ودردیگری نخد ولوبیا می نهادند.
یک چراغ نفتی که به آن لَمپا می گفتند روی کرسی روشن بود واتاق را روشن می کرد ویک سماور زغالی نیز باسینیِ زیرش دم دست میزبان قرارداشت که آب درآن می جوشید وقوری چای روی آن درحال دم کشیدن بود.
یک کوزه ی آب هم توی درگاهی دم در خانه داخل یک کشماله گذاشته بودند که چون کوزه آب انداز داشت،آبی که از آن تراوش می کرد داخل کشماله می شد وکف درگاهی راخیس نمی کرد.
خلاصه زندگی ها خیلی ساده وبی آلایش بود و از چشم وهم چشمی هایی که امروزه درمیان مردم رایج شده است،اصلاً خبری نبود.درشب نشینی ها شب چره سنجد وکشمش بود.یکی از سنتهای جالبی که در شب نشینی ها وجود داشت،سنت کتاب خوانی بود،کتاب هایی مانند شاهنامه،دیوان حافظ،کلیات سعدی(بوستان وگلستان) رستم نامه،وکتابهایی مانند جوهری،حیات القلوب،یوسف زلیخا،مثنوی وکتاب های افسانه ای مانند امیر ارسلان رومی وهزار ویک شب درخانه های کسانی که باسواد بودند،وجود داشت ودرشب نشینی ها یک نفر سواد دار کتاب را با صدای بلند برای دیگران میخواند.
ادامه دارد.
ساختمان سازی درقدیم
بخش سوم
ساختمان هایی که درقدیم با مصالح خشت خام وگل می ساختند،در سه مرحله ساخته می شدند.مرحله ی اول شفته ریزی،مرحله ی دوم پی چینی تا پای سقف ومرحله ی سوم پوشش سقف.
در هریک ازاین مراحل یک فرجه ی زمانی لازم بود تا شفته ریزی وپی ها آفتاب بخورند وخشک بشوند واستحکام لازم را برای نگهداری سقف پیدا کنند.
اگر سقف خانه خشت پوش بود که همان بنایی که پی را تا پای سقف کار کرده بود،سر ساختمان حاضر می شد و سقف خانه هارا با طاق های قوسی می زد.
زدن طاق های قوسی نیاز به مهارت خاصی داشت وهربنایی نمی توانست این کار را انجام دهد وچند بنای ماهر درکنجدجان داشتیم که این کاررا انجام می دادند.چون شغل مردم در روستاها بیشتر کشاورزی ودامداری بود،هرخانواده غیر از ساختمان های مسکونی به طویله وانبار وبهار بند هم برای نگهداری حیوانات وعلوفه ی آنهانیاز داشت وآنها هم با همان مصالح خشت وگل ساخته می شدند.
اینجا بد نیست یادآوری کنم که ساختمان حمام چون با آب سر کار داشت وبا خشت خام امکان ساختن آن نبود ،ناچار بودند آن را با آجر وسنگ ونوعی ملات مخصوص که به آن گل آهک می گفتند،بنا کنند.
سیمان محصول دنیای جدید است اما از زمان های خیلی قدیم مردم با سنگ گچ وآهک وشیوه ی پخت آنها آشنایی داشتندواز این مصالح بیشتر درساختمان های عمومی مانند حمام ومسجد استفاده می کردند.
از آهک چندین نوع ملات می ساختند که هرکدام کاربرد متفاوت داشتند.
۱-مخلوط ماسه وآهک وخاک رس وآب که به آن گل آهک می گفتند وبرای شفته ریزی پی های حمام عمومی وچیدن دیوارهای آن وساختن پل ها به کار می رفت.
۲-مخلوط آهک وسفیده ی تخم مرغ که از آن ملاتی چسبناک ساخته می شد وبرای آب بندی کردن دور طشت حمام خزینه ای که به آتشدان تون حمام مربوط می شد،به کار می رفت،این ملات چنان محکم دور طشت حمام را آب بندی می کرد که به هیچ وجه آب از کنار آن نفوذ نمی کرد.
۳-مخلوط آهک وخاک رس وخاکستر به نسبت های معین وآب که به این ملات «گل حرومه»می گفتند.این که چرا به این نوع ملات گل حرومه می گفتند،همیشه برای من سؤال بود وبه جواب آن هم نرسیدم و وجه تسمیه ی آن برایم روشن نشد وهنوزهم نشده است. در مورد حرام بودن وناپاکی این ملات درکتاب گلستان سعدی یک بیت عربی دارد که درآن از ناپاک بودن این ملات صحبت کرده است،نشانی آن را می دهم تا خودتان به کتاب گلستان مراجعه کنید وحکایت را بخوانید.
باب سوم گلستان،درفضیلت قناعت ،حکایت بیستم.
قالو عَجینُ الکِلْسِ لَیْسَ بِطاهِرٍ
قُلْنا نَسُدُّ بِه شُقوقَ المَبرِزِ
معنی:
گفتند خمیر آهک پاک نیست.
گفتیم (اشکال ندارد) با آن سوراخ های مستراح را محکم می کنیم.
ساختمان سازی درقدیم
بخش دوم
برای کار های ساختمانی درقدیم نیروی کارگر بیشتر از امروز موردنیاز بود،چون حجم زیادی از خشت وگل را باید رویهم می چیدند ووسایل امروزی هم نبود وتمام کار به دست کارگر وبنا انجام می شد،اما چیزی که بود تعاون وهمکاری بین مردم رواج داشت و برای کارهایی که کارگر زیاد لازم بود،مردم دست به دست هم می دادند وبه یکدیگر کمک می کردندوبه اصطلاح خودشان مرد به مردی می کردند،یعنی روزی که یکی ازهمسایگان بنایی داشت،
مردان اهل محل به کمک او می رفتند واو نیز در فرصت های دیگر به کمک همسایه ها می رفت وبدین ترتیب کسی مزد کارگر پرداخت نمی کرد، جز آنهایی که ارباب بودند ونمی توانستند کارگری کنند،ناچار باید گارگر مزدی بگیرند.
دریک روز بنایی برای خانه سازی یک بنّا وحد اقل ده نفر کار گر مورد نیاز بود که اول صبح بنّا موظف بود کار هارا بین کارگران تقسیم کند.
مثلاً چهار نفر مسؤول آوردن گِل ملات پیش دست بنا می شدند ویک نفر خشت انداز بود که باید خشت به دست بنا می داد و دو نفر مأمور ساختن گل ملات می شدند،یک نفرجلوی دست بنا گل را روی پی پهن می کردویک نفر میان کار چین بود ویک نفرنیز خشت دست اومی داد.
خشتهایی که درروز بنا وکارگران به دیوار ساختمان کار می کردند،
شب قبل زنان ومردان همسایه جمع می شدند وبه اندازه ی یک روز که یک بنا وده کارگر می توانستند خشت کار کنند همان شب زنان ومردان خشت هارا از میدان خشتمالی پای کار می آوردند که این هم نمونه ی خوبی ازتعاون وهمکاری مردم بودـ
دربخش قبلی اشاره کردم که برای ساختمان سازی درقدیم چهار نوع مصالح به کار می رفت که عبارت بودند از:خاک وآب وکاه وچوب،اما بعضی از مردم که توانایی تهیه ی چوب برای سقف خانه هارا نداشتند،ناچار بودند که مصالح چوب را نیز از ساختمان حذف نمایند.این تصمیم را ازاول باید به بنا گوشزد می کردند که وی پایه های ساختمان را پهن تر بگیرد که بتواند سقف آنهارا نیز با خشت بزند،مثلاً برای خانه ی چوب پوش پهنای پی را سه خشت وبرای خانه ی خشت پوش پهنای پی را چهار خشت می گرفتند که اگر بر اساس متر امروزی بخواهیم حساب کنیم پهنای پی ها هفتاد وپنج سانتیمتر برای خانه ی چوب پوش ویک متر برای خانه ی خشت پوش منظور می شد.
عریض بودن پی ها این خاصیت را داشت که برای کار نیاز به چوب بست نبود وبنا وکارگران می توانستند روی پی بروند وکاررا ادامه دهند.
درپی های ساختمان های قدیم چون پهن بودند،طاقچه ورفه ودولابی نیز تعبیه می کردند که درخانه های خشت پوش سقف طاقچه ها ورفه ها ودولابی هارا هم به صورت قوسی با خشت می زدند.
ادامه دارد.
درگذشت هنرمند منبت کار شهرستان ، استاد کریمی را خدمت خانواده محترم ایشان و همشهریان هنردوست گلپایگانی تسلیت عرض می نماییم
انجمن وردپاتکان گلپايگان
♣️♣️♣️♣️
@vardpatekangolpa
📢 پرونده ثبت جهانی «گلابگیری سنتی ایران» به یونسکو ارسال شد🌸🌸
قائم مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: پرونده میراث فرهنگی ناملموس
«تولید سنتی گلاب و سنتهای اجتماعی و فرهنگی وابسته به آن»
از سوی ایران برای ثبت در فهرست میراث جهانی ناملموس یونسکو ارسال شده است.
علی دارابی اظهار داشت: سنت گلابگیری در ایران با نام پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد(ص) مزین شده است و گلهای محمدی همه ساله در اردیبهشت ماه چیده و بر اساس و شیوه سنتی گلابگیری میشوند.
قائم مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی افزود: گلابگیری سنتی در بسیاری از استانهای کشور به عنوان یک میراث ناملموس فرهنگی، زنده و جاری است و سنتهای اجتماعی و فرهنگی ارزشمندی وابسته به این عنصر است.
دارابی تصریح کرد: پرونده گلاب گیری به همراه #جشن_مهرگان و ساز #رباب برای آذرماه ۱۴۰۳در دستور کار کمیته میراث فرهنگی ناملموس یونسکو قرار خواهد گرفت.
@vardpatekangolpa
همزمان با روز طبیعت گشت مشترک ریاست محترم اداره محیط زیست وانجمن وردپاتکان گلپايگان از محل های استقرار شهروندان در حاشیه سد گلپايگان و رودخانه انار بار در مجاورت سنگ نگاره های تیمره گلپايگان با ارایه توصیه های زیست محیطی و تقدیراز کودکان و نوجوانان انجام گرفت.
@vardpatekangolpa
همزمان با روز طبیعت شمارا دعوت میکنیم به پویش 100 متر بپیوندید. دراین پویش در روز طبیعت 100 متر پیرامون خودرا از وجود زباله ها پاکسازی کنیم.
♦️انجمن وردپاتکان گلپايگان حامی میراث فرهنگی ومحیط زیست ♦️
@vardpatekangolpa
مستند "نقش فرش"
این مستند به گوشه ای از هنر، هنرمند گوگدی آقای عزیزالله اکرمی طراح و نقاش فرش می پردازد
گوینده:حاج محمدحسن عبدالحمیدی
کاری از #رسانه_اجتماعی_گوگدیها
🆔 @googadi
نوروز بر همه ایرانیان و بخصوص همشهریان گلپایگانی مبارک باد
انجمن وردپاتکان گلپايگان
@vardpatekangolpa
باسلام .عید نوروز رابه همه عزیزان تبریک عرض میکنم وبه این مناسبت این شعر رو به همه کسانی که مارا همراهی کردن تقدیم می نمایم.(باتشکر کربلایی)@
Читать полностью…فرارسیدن نوروز باستانی راخدمت همه هموطنان عزیز تبریک عرض مینماییم.
💐💐💐💐💐💐
انجمن وردپاتکان گلپايگان
@vardpatekangolpa
لطفا توجه فرمایید و به دیگران هم اطلاع دهید
خطر انقراض "لاله های واژگون
لاله های واژگون را نچینید
لاله واژگون به دلیل تخریب و چیدن توسط انسان در معرض خطر است.
♦️فصل زادآوری مزاحم حیات وحش نشویم.
♦️ازبین رفتن هر نوزاد مساوی است با آسیب جدی به مادران
🦌🦌🦌🦌🦌🦌
◀️انجمن وردپاتکان گلپايگان
@vardpatekangolpa
رسم قاشق زنی یا حق دوز در شهر گوگد_گلپایگان
دراین رسم مردان و زنان و جوانان و بچه ها چادر بر سر کرده و به در هفت خانه میرفتند و در میزدن و آرام میگفتندحق دوز کلاه منا بدوز حقدوز حقدوز کلاه منا بدوز و آن قدر تکرار میکردند تا صاحب خانه از خوردنیهای منزل چیزی به آنها میداد وباز مخفیانه به سراغ خانه بعدی میرفتند.
در دهه های اخیر این رسم تنها در #گوگد و انجام می شود و هنوز تا حدودی زنده است و به نظر میرسد تا چند سال دیگر از بین برود.
🆔 @googadi
ساختمان سازی درقدیم
بخش چهارم
درکار های بنّایی قدیم،برای سفید کاری داخل حمّام های عمومی از نوعی ملات استفاده می کردند که این ملات را از آهک و«کرّه دول»می ساختند،چون برای پوشش دیوارهای داخل حمام به علت رطوبت زیاد ازگچ نمی شد استفاده کرد وکاشی هم به فراوانی امروز نبود،ناچار بودند که از این ملاتی که نام بردم استفاده کنند.
شاید شما جوانان اسم «کرّه دول» را نشنیده باشید،توضیح کوتاهی می دهم تا موضوع کمی برایتان روشن شود.
"دول"یا به گویش کنجدجانی"دیل" نوعی گیاه است که در آبهای راکد می روید ودرقدیم چون اینگونه آبها زیاد بود،این گیاه به وفور یافت میشد،اما خشکسالی های اخیر موجب شده است که این گیاه در منطقه ی ما ازبین برود ونسل جوان دیگر آن را نمی شناسند.
ثمر این گیاه همان
«کرّه دول»یا«کرّه دیل»بود.که به صورت میله هایی وسط برگ های گیاه ظاهر می شد ودور این میله ها از مادّه ای کُرک مانند پوشیده شده بود.این ماده ی کُرک مانندرا ازمیله های گیاه جدا می کردند وداخل ملات آهک می ریختند وبا آن مخلوط می نمودند وپس از ساخته شدن به دیوارهای داخلی حمام ها به قطر حدود یک سانتیمتر می مالیدند وبا ماله ی بنایی ساب می دادند تا صاف وصیقلی ویک دست می شد وکره دول که داخل آن بود مانع ازترک برداشتن آن پس ازخشک شدن می گردید.برای تقریب به ذهن باید عرض کنم مانند کاه که باخاک مخلوط می کنند وکاه گل می سازندوبعد ازخشک شدن نمی ترکد،این ملات هم همین حالت را داشت.
گیاه دول درقدیم درهمین کنجدجان هم وجود داشت ودر زه کش ها(زیغ بُر)هامی رویید ولی الآن دیگر زیغ بری وجود ندارد که دول درآن بروید،من برای اینکه شکل گیاه مذکوررا به شما نشان دهم درگوگل سرچ کردم و آن را یافتم اما اسمش را چیز دیگری نوشته بود ولی شکلش مانند همان است که توضیح دادم.
عکسی که از گوگل گرفتم دراینجا می گذارم ببینید شما ازاین گیاه چیزی به خاطر دارید یانه.
به میله های استوانه ای شکل که به رنگ قهوه ای روشن درمیان برگ ها دیده می شود،دقت کنید،اینها همان ماده ی کُرک مانند هستند که از میله ها جدا می کردند وبا آهک مخلوط می نمودند وهمان ملاتی را که دربالا توضیح دادم ازآن می ساختند وبه صورت پوششی نازک به دیواره های داخل حمام می مالیدند.
ازجناب مهندس فیضی میخواهم درمورد این گیاه توضیحات علمی را که خودشان بهتر می دانند بدهند ونام علمی آن را نیز برای بنده ودیگر دوستان بیان کنند.
ادامه دارد.
♦️لالههای واژگون را نچینید.🥀
♦️امانت دار زیبایی های آفرینش برای آیندگان باشیم.
♦️جابجایی گل ها از رویشگاه اصلی باعث از بین رفتن چرخه تکثیر میگردد.
♦️طبق قانون هرگونه آسیب رساندن به لاله واژگون جرم محسوب میشود
◀️واحد محیط زیست انجمن وردپاتکان گلپايگان
@vardpatekangolpa
نقل از گروه معرفی لهجهی گلپایگانی
نوشته استاد حسین یاوری:
درود برشما ودیگر دوستان حاضر درگروه،صبح همگی دوستان بخیر وشادی.
خواسته بودید که در مورد خانه سازی در قدیم توضیحاتی بدهم.
اطاعت امر میکنم ومطالبی دراین زمینه درچند قسمت می نویسم.
قسمت اول
به نام خداوند جان آفرین
حکیم سخن درزبان آفرین
درقدیم وقتی کسی تصمیم می گرفت برای خودش خانه ای بسازد،نیاز به هیچ مصالحی که بخواهد با پول بخرد نداشت،
مصالح ساختمان هادر قدیم،آب وخاک وکاه وچوب،بود.
ازاین چهار مادّه مصالح ساختمان را آماده می کردند.
به این صورت که خاک رُس را می برزیدند و با آن گِل می ساختند وگِل را خوب ساخته وپرداخته می نمودند واستاد خشت زن یا خشت مال این گِل ساخته شده را بادست قطعه قطعه برمی داشت و در قالبی چوبی که به آن قالب خشت می گفتند،قرار میداد وخشتهایی درابعاد حدود یک وجب دریک وجب قالب می زد.در هنگام خشت زدن ظرفی پراز آب وکاه دم دست استاد خشت مال قرار می دادند که برای قالب زدن هرخشت بادست خود مقداری ازاین آب وکاه را برمی داشت وآب را دراطراف گنده ی گل می مالید که به قالب نچسبد وبعد گل را درقالب صاف می کرد ومقداری کاه را که بین انگشت شست واشاره ی خود نگه داشته بود روی خشت می مالید که وقتی خشک می شود تَرَک برندارد.
استادان خشت مال ماهری درکنجدجان داشتیم که در هر روز دوهزار خشت می زدند.
برای شروع ساختمان نه نیاز به نقشه داشتند ونه مهندس نقشه کش ونه مجوز شهرداری ونه مهندس ناظر.این مسائلی که امروزه گریبانگیرمردم شده است ومانند سدّی جلوی ساختمانسازی را گرفته است وهزینه های هنگفتی سردست مردم می گذارد.هیچکدام نبود،درست است که ساختمان های قدیم دوام ساختمان های امروزی را نداشتند ولی دوامشان برای یک نسل وحتی گاهی برای دونسل کفایت می کرد.
وقتی خشت ها توسط استاد خشت مال آماده می شد،نوبت به شروع کار ساختمان می رسید.کار هایی که امروزه با میلگرد وسیمان برای زیر پیِ ساختمان انجام می دهند وبه آن فونداسیون می گویند درقدیم با گِل شفته این پی ریزی انجام می شد وبه آن شِفت می گفتند.برای ساختن گل شفته گاهی ازگاو های نر«ورزاو»استفاده می کردند.به این صورت که وقتی گل را آب می گرفتند،گاوهارا درگِل به حرکت در می آوردند وآنقدر این کاررا ادامه می دادند تا گِل چنان ساخته می شد که دیگر به پای گاو وانسان نمی چسبید.هنگامی که گل اینگونه ساخته می شد،
نوبت به نقشه ریزی ساختمان می رسید.گِل شفته را درتمام سطحی که می خواستند ساختمان را بنا کنند آماده می کردندآنگاه سراغ بنّامی رفتند تا بیاید وروی گِلِ شفته نقشه ریزی نماید.بنّاهم می آمد وبدون نقشه ی کتبی نقشه های گوناگونی که درذهن خود داشت، متناسب با بودجه ی صاحبکار در روی گِل شفته پیاده می کرد.برای خط کشی روی گِل شفته از نخ بنّایی وخاکستر استفاده می کردند.وقتی بنّا نقشه را روی گل شفته پیاده می کرد،
کارگران می آمدند وبا بیل گِل را می بریدند وبه دست بنا می دادند و او شفت ساختمان را مطابق نقشه ای که طراحی کرده بود،می گذاشت.این کار حداکثر دوروز طول می کشید وشفت ساختمان وبه قول امروزی ها فونداسیون ایجاد می شد.
ادامه دارد.
در فصل رویش گیاهان مراقب گام های خودمون در طبیعت باشیم!
فصل رویش لاله واژگون
💐💐💐💐💐
واحد محیط زیست،انجمن وردپاتکان گلپايگان
@vardpatekangolpa
مسابقه جمع آوری زباله در قبرستان محله های گلشهر
مردم محترم شهر گلشهر
در تاریخ ۱۷فروردین عزیزان کلیپ ۳دقیقه ای از جمع آوری زباله از قبرستان محله خود برای سفیر زمین گلپایگان (۰۹۱۳۹۷۳۵۱۷۱ واتس اپ) ارسال کنند جایزه به رسم یادبود اهدا میگردد .
🔷اطلاعیه اداره حفاظت از محیط زیست شهرستان گلپایگان
🔷ضمن عرض تبریک بهار طبیعت و ماه مبارک رمضان و آرزوی قبولی طاعات و عبادات و بهترین ها در سال جدید برای مردم عزیز و مسافرین نوروزی شهرستان زیبای گلپایگان، خواستار رعایت همگانی ملاحظات ذیل در راستای حفظ محیط زیست و استفاده مسئولانه و پایدار از زیبایی ها و مواهب طبیعی در ۱۳ فروردین، روز پاسداشت طبیعت شد و اظهار امیدواری کرد که این نکات بسیار حایز اهمیت و ضروری در طول سال نیز رعایت شود بیانگر طبیعت دوستی هموطنان و همراهی آنان با محیط زیست خواهد بود:
۱- عدم رهاسازی هر گونه زباله در طبیعت و جمع آوری کامل پسماند و برجا گذاشتن ردپای انسانی
۲- حرکت خودروها در مسیر های موجود چرا که هر گونه تردد در مسیرهای غیر از آن، تخریب پوشش گیاهی و لانه پرندگان و از بین رفتن خزندگان و جوندگان در زیر لاستیک ماشین ها را در پی دارد.
۳- عدم روشن کردن آتش و در صورت ضرورت، استفاده از زغال آماده یا پیک نیک استفاده شود، خود داری از بوته کنی برای تهیه هیزم و اطمینان از خاموش شدن آتش قبل از خروج دامان طبیعت.
۴- عدم هر گونه برداشت زیستمندان اعم از عناصر گیاهی و جانوری و گل های وحشی.
۵- مهربانی با حیات وحش و خود داری جدی از هر گونه مزاحمت یا غذا دهی دستی.
۶- پرهیز از ایجاد صداهای بلند بمنظور حفظ آرامش حیات وحش در فصل حساس زاد آوری.
۷- خودداری از شستن خودروها در پیرامون زیست بوم های آبی و چشمه ها و آلوده کردن آنها.
۸- پرهیز از هر گونه ورود سلاح به طبیعت بویژه در مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع.
۹- همکاری با محیط بانان و جنگل بانان، خادمان مردم شریف و حافظان سختکوش طبیعت درعرصه های زیست محیطی حفاظت شده و شکار ممنوع برای حفظ محیط زیست.
۱۰_عدم هرگونه صید ماهی در سدهای گلپایگان و جلوگیری از هرگونه رهاسازی ماهی قرمز در سد ها و و ریختن و یا گذاشتن زباله در نزدیکی سدهای گلپایگان و محیط های اطراف
با تشکر از همه طبیعت دوستان و طبیعت گردان
🔷اداره حفاظت محیط زیست شهرستان گلپایگان
@vardpatekangolpa
اقامتگاه بومگردی سرای کربلایی فریدون، پذیرای اسکان میهمانان نوروزی می باشد.
"دارای اتاق های با سرویس دستشویی و حمام مستقل"
"محوطهُ با آلاچیق ها و فضای سنتی و دل انگیز"
"قهوه، دمنوش، چای، نوشابه ها و تنقلات"
"سرو غذا با سفارش قبلی"
"مکانی زیبا و مفرح در منطقه گردشگری حسن حافظ"
@kfereidoun.ir
/channel/kfereidoun_ir
شماره تماس: 09133728736 امیدوار
همراهان گرامی شما میتوانید فعالیت های انجمن وردپاتکان گلپايگان را در ایتا، تلگرام و اینستاگرام به آدرس زیر دنبال کنید
@vardpatekangolpa