Telegram-канал womenwatcher - ديده‌بانِ زنان: Unsorted

ديده‌بانِ زنان

05 Feb 2021 08:59

📍 هاله سحابی : پاسداشت زندگی با ساده‌ترین روش‌های ممکن !
به بهانه تولد مامان هاله و به بهانه خودم

✍🏽 آمنه شامخی

🔻 15 بهمن سالگرد تولد مامانمه. و همیشه مبارکه چون قطعا اضافه شدنش به این دنیا خیلی اتفاق خوبی بوده. امسال که مبارکتر هم هست چون افتاده رو روز مادر!

🔻 مامانم یه رسم خوبی داشت که برای خوشحالی خودش و خوشحال کردن دیگران دنبال دلیل‌های خاص و بزرگ نبود. رسم «شادیِ ساده» داشت. رسم بهونه پیدا کردن برای زندگی. برای شادی. با چیزای ساده‌ای که می‌تونن یه روز ناراحتو عوض کنن، یا یه حال کسل رو ببرن. یادمه یه رسم این بود که بعضی وقتا بعد ازمدرسه سر راه می بردمون مغازه‌ی فلافلی سر کوچه و 4 تا ساندویچ فلافل سفارش می داد. 2 تا ساده و 2 تا با پیاز و جعفری و میومدیم خونه و یه جشن کوچیک داشتیم. یا یه بستنی فروشی شقایقی بود که به عنوان شادی ازش بستنی قیفی دو رنگ می‌گرفتیم و کلی حال می کردیم.

🔻مامانم نه نقاش حرفه‌ای بود و نه گلدوزی حرفه‌ای می کرد اما تو خونه‌ی تمام فامیل و دوست و آشنا یه سری تابلوی کوچیک و بزرگ نقاشی و جانماز گلدوزی شده‌ و ظرفای نقاشی شده بود که بهشون کادو داده بود.

🔻 عاشق طبیعت بکر بود چون طبیعت منبع حال خوب بدون بهانه است. لباس‌های دست‌دوز بازارچه‌ی پارک لاله رو به سوغاتی‌های آمریکا ترجیح می‌داد و عاشق دست دوم خریدن بود. چون به نظرش اینا راه های ساده‌تر و کم هزینه‌تری برای خوشحال بودن.

🔻 رو پیکان آبیمون که خودش با قلمو زدگی هاشو لکه‌گیری کرده بود اسم گذاشته بود و بیشتر از هر ماشینی باهاش حال می‌کرد.

🔻 با کمترین وسیله به حال خوب آدما کمک می کرد. شعر می‌گفت، در وصف دوست و آشنا، ساده، بدون وزن و قافیه‌ی محکم. راجع به خوبی آدم‌ها، راجع به خوشحالی‌های جمعیمون. براشون نامه‌ می‌نوشت. صداشو با آهنگ ضبط می‌کرد و هدیه می‌داد و در نهایت سادگی روزهای بودنشو زندگی می کرد.

🔻حالا وسط این روزای دلگیر زمستون و کرونا و کار در خونه، تفسیر همه‌ی این خاطره‌ها برای من اینه که باید جشن بگیرم. باید دنبال بهونه باشم برای جشن گرفتن. جشن گل دادن شمعدونی، جشن رسیدن ماه رجب، جشن سالگرد آشنایی، جشن اولین برف، جشن تموم شدن ددلاین محمد، جشن اول اسفند، جشن بردن بایدن، جشن دیدن دوستام، جشن درد و دل کردن با یه رفیق. باید رسم بسازم. رسم حال خوب ساده. رسم گل خریدن یکشنبه عصر، رسم بوس اول صبح، رسم شکر آخر شب.

🔻 زندگی هیچوقت با اتفاقای بزرگ خارق العاده منتظرمون ننشسته که خوشحالمون کنه. زندگی عین تک تک این روزاست که میگذره. تو روزای ابری میگذره، تو دلتنگی برای ایران میگذره، تو ددلاین و استرس میگذره، تو دوره ی ترامپ و جمهوری اسلامی میگذره، تو غصه و ناراحتی میگذره و برای هیچی صبر نمی‌کنه. باید رسم شادی داشت وگرنه زندگی هیچوقت آسونتر و قشنگتر از قبل نمی‌شه و انگار تنها راهی که به جز رنج کشیدن جلوی رومونه اینه که جشن بگیریم. جشن زندگی. جشن این فرصتی که تو این دنیا داریم. جشن برای تک تک چیزایی که داریم.

🔻امروز 15 بهمن، روز تولد مامانم روز پاسداشت زندگیه. به ساده ترین روش ممکن. روز قدر دونستن همه ی نعمت هام. زندگی به سخت بودنش ادامه میده جشن من دقیقا شکر همه‌ی این چیزاییه که دارم. همین حال و شوقی که از مامانم به ارث رسیده. حضور محمد. حضور بابام و مامان بزرگم که فکرشون تمام دلمو روشن می‌کنه. وجود فهیمه خانوم که پر از برکت و نعمته. آسیه که قوت قلبمه تو ایران. سلامتیم و زندگی کردنم و حضور تک تک آدم هایی که تو عمرم کنارم بودن./ایران‌فردا

#هاله_سحابی

@womenwatcher