#آداب
آداب مهمانی
آداب برای مهمان
1. پذیرفتن دعوت: در اجابت دعوت مسلمان نیت ما پیروی از سنت باشد.
2. اطلاع: قبل از رفتن به مهمانی تماس گرفته و با میزبان هماهنگ کنیم.
اگر غذا خوردهایم و یا به هردلیلی قصد خوردن غذا نداریم یا رژیم غذایی خاصی داریم به میزبان اطلاع بدهیم تا زحماتش هدر نرود. و نیز اگر قصد ماندن داریم به میزبان خبر بدهیم.
3. در زدن: در را پیدرپی نکوبیم و فرصت بدهیم (شاید در حال نماز و وضو و کار دیگری مشغول باشد) و وقت معرفی از آیفون یا پشت در، کاملا خود را معرفی کنیم و نگوییم "من هستم" و روبروی در نایستیم.
4. آراستگی: با ظاهری آراسته به مهمانی برویم.
5. ترک کم رویی: مهمان اگر گرسنه باشد نباید از طلب غذا خجالت بکشد و نباید دروغ و گرسنگی را باهم جمع کند.
6. تکلیف ندادن: با ماندن بیش از حد و غیر ضروری و فرمایشات و توقعات بیجا میزبان را به حرج نیندازیم.
7. به موقع رفتن: برای دعوتی نه خیلی زود بریم که به میزبان برای تدارکات فرصت ندهیم و نه تاخیر زیاد داشته باشیم که میزبان نگران شود و در صورت تاخیر اجباری به میزبان اطلاع بدهیم تا منتظر نماند.
هر چند مسیر دور باشد باز هم برویم و دعوت را رد نکنیم.
8. تنها رفتن: بدون اجازهی میزبان از بردن طفیلی(مهمان ناخوانده) خودداری کنیم.
9. حرفشنویی: در جایی که میزبان آماده کرده و پیشنهاد میدهد بنشینیم.
10. امانتداری: از نگاه خود حفاظت کنیم و اسرار و عیبهای میزبان را به کسی نگوییم.
11. استفاده از وسایل: وقت استفاده از وسایل از میزبان اجازه بگیرید و سپس آنها را در جای خود قرار بدهید.
12. خوردن روزهی نفلی: اگر روزهی نفلی داریم میتوانیم بعدا عوض آن روزه بگیریم.
13. صرف غذا: سعی کنیم اگر مشکلی برایمان نداشته باشد از هر نوع غذا مقداری بخوریم تا از زحمات میزبان قدردانی شود.
کمی غذا باقی بگذاریم تا میزبان مطمئن شود که غذا کافی بودهاست و شرمنده نشود.
14. فرصت دادن: انتظار نداشته باشیم که میزبان همه وقت با ما باشد و به کارهایش نرسد.
15. تشکر: قدر دانی و تشکر از زحمات میزبان و خانوادهاش را فراموش نکنیم.
16. تعریف: اصلا از غذا عیب نگیریم و اگر میل نداشتیم نخوریم.
17. صرفه جویی: به مقداری که میخوریم، غذا بکشیم.
18. اجازه گرفتن: برای برگشتن یا مهمان شدن در جایی دیگر باید به میزبان خبر بدهیم.
19. دعای خیر: بعد از صرف غذا برای میزبان دعا بکند.
20. نماندن زیاد: بعد از خوردن غذا باید زود رفع زحمت کنیم مگر اینکه میزبان خودش بخواهد و برای ماندن اصرار داشته باشد.
21. هدیه دادن: اگر در توانمان بود برای میزبان و بچههایش هدیهای ببریم.
#آداب
آداب تجارت
آیا تجارت دین است؟!
تجارت با نیت صحیح و رعایت آداب، سبب آبادی دنیا و آخرت برای انسان میشود؛ ولی تجارت بدون رعایت آداب آن، سبب ضرر دنیوی و ضایع شدن اعمال فرد تاجر خواهد شد.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و سلم) فرمودهاند:« تاجر راستگو و امانتدار (روز قیامت) با انبیا، صدیقین و شهدا همراه خواهد بود.» ترمذی، و همچنین فرمودهاند:« کسبرزقحلال فریضهای بعد از فرایض دیگراست.» رواه البیهقی.
در شریعت اسلامی کسبرزق حلال بعد از فرایض ابتدایی (= نماز، روزه، زکات و ...) در رتبهی بعدی قراردارد و تمام مشاغل و راههای کسب رزق حلال، مانند تجارت، کشاورزی، کارمندی، مغازهداری، رانندگی، کارگری و ... از دین خارج نیستند بلکه شعبهای از دین هستند؛ بنابراین همانگونه که خداوند متعال ما را به انجام عبادات مکلف نموده به رعایت آداب معاملات نیز موظّف ساخته است.
برخی از آداب معاملات به شرح زیر است:
1. تاجر مسلمان باید نیت خوب داشته باشد.
نیتهای خوب یک تاجر مسلمان:
*تا محتاج و نیازمند و مدیون دیگران نشود.
* نفقه وامکانات رفاهی خانوادهاش را تأمین کند.
* با مال خود به خویشاوندان، فقراء و مساکین کمک کند.
* با تجارت خود نیت دعوت به دینداری را داشته باشد و از هر فرصتی برای امر به معروف و نهی از منکر استفاده کند.
* با تجارت خود ضروریات و نیازهای مردم و جامعه را برطرف سازد.
* با مال خود سبب پیشرفت دین ِاسلام شود.
2. علم تجارت و بازار را یاد بگیرد
*تاجر مسلمان باید به اندازهای علم تجارت داشته باشد که نه کسی را فریب بدهد و نه از کسی فریب بخورد.
* و بتواند از معاملات ربایی و حرام خودش را دور نگه دارد.
* و در صورت شک، مسائل را از علما و مفتیان کرام بپرسد و تاجر باید روش پرسیدن مسائل را بلد باشد.
3. تجارت خود را با ذکر و یاد الهی همراه سازد
تاجر مسلمان باید روز را با ذکر و یاد خداوند متعال آغاز کند و دعاهای مسنون را بخواند و پیوسته زبانش با ذکر و یاد خداوند متعال تروتازه باشد.
باید سعی کند تا نمازهایش را در مسجد و با جماعت بخواند.
از گناهان و سخن نادرست و نگاه حرام خودش را حفاظت کند و خداوند متعال را حاضر و ناظر بر کارش بداند.
4. صداقت و راستی داشته باشد
تاجر مسلمان باید:
* به وعدههایی که میدهد وفا کند.
* قرض و وامها را در موعد مقرر یا زودتر پرداخت کند و در ادای آن کوتاهی نکند چرا که پیامبر (صلی الله علیه و سلم) نماز جنازهی شخصی را به خاطر مقروض و وامدار بودنش نخواندند.
* در صورت عدم توانایی در پرداخت وام دروغ نگوید و درخواست مهلت کند نه اینکه فرار کند و به تماس طلبکار جواب ندهد.
* نباید قول و اعتبار خود را خراب کند چرا که در معامله درجهی اعتبار بالاتر از مال و دارایی است.
* همچنین برای تاجر مسلمان ضروری است که وصیتنامهی خود، طلبکاری و بدهکاریها را منظم و واضح بنویسد که اگر مرگ او فرا برسد حقوق وارثان و همچنین حقوق طلبکاران او ضایع نشود.
* باید موارد ضروری معامله را در قبض و فاکتور بنویسد؛ مثل: تاریخ، قیمت کلی، مقدار پرداختی، مقدار باقیمانده، گواهان، نام و نشان مشتری و فروشنده برائت یا عدم برائت از عیب کالا و امضا یا اثر انگشت گواهان و مشتری و….
* و باید پول کارگر و مزدور و زیر دست خود را قبل از خشک شدن عرق او و بدون تاخیر و کمی بپردازد.
* تبلیغات و تعریف بیجا و دروغین از کالا نکند و از سوگند خوردن برای فروش پرهیز کند چرا که این کار برکت معامله را از بین میبرد.
* نباید عیب کالا را پوشیده نگه دارد و باید به مشتری اطلاع بدهد.
* سعی کند کالا و چیز افراد نادار را به قیمت بیشتری بخرد تا کمکی به آنها کردهباشد.
* از انجام معامله به صورتی که به نزاع بینجامد یا در آن فریبکاری باشد پرهیز کند.
* تلاش کند که در روز مخصوصاً صبح زود کارش را آغاز کند که برکت در این وقت زیاد است و شب را به استراحت بپردازد.
* از امانتها به خوبی نگهداری کند.
* در معاملهی دیگران دخالت نکند.
* و...
5. در معاملات آسانگیر و باگذشت باشد
اخلاق در معامله بسیار مهم است؛ درجهی دل از مال بالاتر است. تاجر باید مراقب باشد تا دل کسی را نرنجاند؛ در حدیثی آمده که « خداوند متعال تاجری را که وقت گرفتنقرض آسانگیری میکرد و به مردم مهلت میداد میبخشد و وارد بهشت میکند.» (مسند أحمدحدیث ۵۰۸)
طلبکار باید هنگام مطالبهی قرض چند چیز را رعایت کند:
* با نرمی و مدارا حق خود را مطالبه کند.
* در فرصت و زمان مناسب حق خود را مطالبه کند و در هنگام تنگدستی و مشکلات بر مقروض سختگیری نکند.
"هر لا اله الا اللهی نجات بخش نیست "
نقل است ڪه بایزید بسطامی را گفتند؛
قومی میگوینـد ڪه :
ڪلید بهشت ڪلمه لااله الاالله است.
گفت: بلی، ولی ڪلید بیدندانه در نگشاید
و دندانهٔ این ڪلید چهار چیز است:
زبانی از دروغ و غیبت دور،
دلی از مڪر و خیانت صافی،
شڪمی از حرام و شبهت خالی،
و عملی از هوی و بدعت پاک ...
#ذکر شریف #هو الله یا الله
✨
📌 #سخن_بزرگان
📿 ذکر را پنج طهارت شرط است:
👁 اول طهارت چشم است؛ چشم باید که پوشیده باشد از دیدن نا محرم.
👂 دوم طهارت گوش است؛ گوش باید پاک باشد از شنیدن کلام و آوازهای حرام
👅 سوم طهارت زبان است؛ زبان باید که پاک باشد از غیبت و دروغ و بهتان و هر سخنِ بیهوده
🍰 چهارم طهارت شکم است؛ شکم باید که پاک باشد از ماکولات و مطعومات و مشروبات حرام و شبه
🌸 و پنجم طهارتِ صحبت است که صحبت به غافلان و کاهلان و جاهلان نداشته باشد زیرا که طبیعت ذاتی آدمی چنان است که با هر که صحبت داشته باشد از طبعِ وی تاثیر می پذیرد، پس مهم شد صحبت با اهل معرفت و احوال خود را از غیر بلکه از محرمان نیز نهان داشتن؛
🌱 رازِ خود با یارِ خود چندان که بتوانی مگوی
🌱 یار را یاری بود، از یارِ یار اندیشه کن
📚 رساله صاحبیه؛ کلام حضرت خواجه یوسف همدانی قدس الله سره
💥یاران و همراهان جان
التماس دعا💥
✨
#ذکر شریف #لا_ اله_ الا_ الله
🌿مراتبِ شهود حق تعالی
📝اگر سالک تمکین در ذکر دل یابد و در همه حال آن صیقل را از دست ندهد،صورت ملکوتی ولیّ امر نمایان شود و لا اله الا هو را در مظهر حق بمعاینه بیند و اگر استعداد بیشتر و توجه زیادتر گردد و صیقل افزون شود، از ملاحظهٔ وحدت حق تعالی در مظهر برتر شود و حق را بدون مظهر ملاحظه نماید و اگر لذّت جمال او را از خود برهاند، خود را هم نبیند و بی بیننده ببیند که هستی اوست و غیری نیست
📚ولایت نامه،ص۳۲۲_۳۲۱
👤سلطانعلیشاه گنابادی قدس سره
🎥 سریال ترکی شیخ عبدالقادر گیلانی
📺قسمت: 12 ( فصل دوم)
📝زیرنویس فارسی
📤کیفیت 1080p
#_شروع_فصل_دوم
❤️ حسبی ربی جل الله
💥 با صدای دلنشین گروه انوار جام
💥 برادران درپور و تیموری..
💥تربت جام خراسان..
#آداب
آداب مهمان نوازی
فضیلت: مهمان نوازی علامت ایمان و سنت انبیاءِ کرام ( علیهم السلام) است، حضرت ابراهیم (علیه السلام) اولین کسی هستند که در دنیا سنت مهمان نوازی را زنده نمودند عادت گرامی ایشان این بود که به تنهایی غذا نمیخوردند بلکه وقت هر غذا جستجو میکردند تا مهمانی را پیدا کنند و با مهمان غذا بخورند.
وظایف میزبان
1. اخلاص و نیت: وقتی که انسان زحمت میکشد و مال و وقت خود را صرف میکند باید تلاش کند که نیتش کسب رضایت الله تعالی و کسب ثواب باشد نه اینکه ثواب اعمالش را با تفاخر و نمایش و منت نهادن و ریاکاری ضایع کند.
2. پرهیز از شهرتطلبی: از غذا خوراندن به خاطر زبانزد شدن و نمایش دیگران پرهیز کنیم.
3. آماده کردن خانه: خانه را قبل از آمدن مهمان آماده و مرتب کنیم.
4. دعوت از نیکان: سعی کنیم انسانهای نیک و صالح را دعوت کنیم و بیشتر از انسانهای ثروتمند، انسانهای نیازمند را دعوت کنیم.
5. اقدام سریع برای پذیرایی: اگر مهمانی بیاید و آماده کردن غذا طول میکشد؛ باید غذای موجود یا پیش غذای مختصری برای مهمان بیاوریم.
6. عدم تکلف و شکر از غذای موجود: اگر توان مالی نداریم و نمیتوانیم غذایی مرغوب و گرانقیمت آماده کنیم لازم نیست برای پذیرایی تکلف کنیم و از کسی قرض بگیریم، هر چه در حد توان ما است آماده کنیم و بیاوریم.
7. بگذاریم بزرگترها شروع کنند: اجازه بدهیم شخص بزرگتر و بافضیلتتر خورن غذا را شروع کند.
8. دست نکشیدن از غذا قبل از مهمان: نباید زودتر از مهمان از سر سفره بلند شویم شاید نتواند بر اثر شرم به تنهایی غذا بخورد.
9. تعارف کردن: مهمان را به غذا خوردن تعارف کنیم اما اصرار زیاد برای خوردن غذا یا غذای مشخصی نداشته باشیم.
10. گرسنه نگذاشتن مهمان: اگر مهمان بعد از وقت غذا آمد باید معلوم کنیم که آیا غذا خورده است یا نه، و نگذاریم به خاطر شرم و خجالت گرسنه بماند.
11. حق مهمان را به جا بیاوریم: پذیرایی تا سه روز حق مهمان است و بیشتر از آن صدقه و خیرات از طرف خود میزبان محسوب میشود.
12. روش آوردن غذای اضافه: غذای اضافه را در ظرف دیگری بیاوریم و ظرف قبلی را برای آوردن غذا برنداریم.
13. خیره نشدن: به دست و دهان مهمان و نحوهی خوردن غذا نگاه نکنیم برخی از مهمانها اگر بدانند زیر نظر هستند در غذا خوردن خود راحت نخواهند بود.
14. رعایت شان و جایگاه مهمان: سعی کنیم از هر مهمان مطابق با شان و منزلت او پذیرایی کنیم و مهمان آشنا و مهمان ناآشنا همه را مطابق با جایگاهشان اکرام کنیم و همیشه آمادگی آمدن مهمان را داشته باشیم.
15. فراهم کردن چیزهای مورد نیاز مهمان: سمت قبله، مکان سرویس بهداشتی و غیره را به مهمان نشان دهیم و وسایل مورد نیاز مهمان را برایش فراهم کنیم.
16. منتظر نگذاشتن مهمانان: وقت نیامدن یک نفر از مهمانان اگر ناراحت نمیشود دیگران را منتظر نگه نداریم.
17. استقبال و بدرقهی مهمان: حداقل تا دم در برای استقبال و مشایعت مهمان برویم.
18. خوشرویی: با تبسم و گشادهرویی و با سخنان خوش با مهمان برخورد کنیم تا از آمدنش به خانهی ما خوشحال باشد.
19. خدمت کردن: اگر خدمت مهمان توسط خود میزبان انجام بگیرد، بهتر است.
20. همغذا شدن با مهمان: بهتر است خود میزبان هم سفره باشد و با مهمان غذا بخورد.
21. وقت آوردن میوه: اگر در مهمانی میوه داریم، بهتر است مهمانی را با میوه شروع کنیم.
22. فرصت دادن: مهمان را کمی تنها بگذاریم تا استراحت کند و به کارهای شخصی خود برسد.
23. پذیرایی با بهترینها: تا حد امکان برای مهمان ایثار و از خودگذشتگی نشان دهیم و چیزی که در دسترس را داریم عرضه کنیم.
24. آوردن نمک: نمک یا چیز دیگری را داخل نمکدان و ظرف بیاوریم با دست نیاوریم.
25. مقدار غذا: غذا نباید خیلی زیاد باشد که اسراف شود و نه خیلی کم که مهمان سیر نشود.
26. زحمت ندادن مهمان: از مهمان کار نکشیم.
27. شمارش نکردن مهمانها: مهمانها را به صورت محسوس شمارش نکنیم؛ البته میتوانیم قبل از آمدن تعدادشان را بپرسیم.
28. توجه به همه: به همهی مهمانان توجه کنیم و فقط متوجهی افراد خاص نباشیم.
29. دسترسی داشتن مهمان به غذا: توجه کنیم همهی مهمانان به غذاهای مختلف روی سفره دسترسی داشته باشند.
30. هدیه دادن: در صورت توان و امکان به مهمان هدیه بدهیم.
* تا حد امکان از آبروریزی بدهکار پیش مردم و تحت فشار قرار دادن او پرهیز کند.
* اگر تشخیص داد که بدهکار وضعیت مالی مناسبی برای پرداخت وام ندارد گرفتن وام را به تأخیر بیندازد.
6. زکات و صدقات را ادا کند.
تاجر مسلمان باید سر موعد مقرر به حساب سال قمری زکات اموالش را پرداخت کند و از پرداخت صدقات نفلی و سایر حقوق مالی کوتاهی نورزد.
7. در صورت امکان، درخواست فسخ معامله را قبول کند.
هنگامیکه خریدار عذر موجهی جهت برگرداندن کالا داشته باشد و بخواهد کالای خریداری شده را برگرداند، شایسته است که تاجر مسلمان با مشتری همکاری کرده و جنس فروخته شده را پس بگیرد.
در حدیث آمده؛«کسی که فسخ معاملهی برادر مسلمانش را بپذیرد، خداوند متعال در روز قیامت از گناهان و لغزشات او میگذرد.» سنن ابیداود.
8. از احتکار، کمفروشی و گرفتن فایدهی خیلی زیاد پرهیز کند.
تاجر مسلمان نباید به طمع بالا رفتن و گران شدن قیمتها، کالاها و اجناس خویش را انباشته و ذخیره کند در حالی که مردم شدیداً به آن کالا نیاز دارند.
و باید در گرفتن فایده انصاف داشته باشد و به فایدهی کم راضی باشد و کالا را برای گرفتن فایدهی زیاد نگهندارد و همچنین کالا را به چند برابر قیمت نفروشد.
و در لیتر یا پیمانه و وزن کردن خیلی دقت کند تا کمتر ندهد بلکه از طرف خود احتیاطا کمی بیشتر بدهد چرا که در قرآن وعید سختی برای کمفروشی آمدهاست.
9. حقوق مختلف را رعایت کند
عجیب است برخی عمر و سلامتی خود را برای کسب مال تلف میکنند و وقت از دست دادن آن با مال در بیمارستانها به دنبال سلامتی میگردند.
تاجر مسلمان نباید تمام فکرش مشغول کسب مال و دنیا باشد بلکه باید بیشتر به فکر آخرت و کسب توشه برای آن باشد و باید مراقب سلامتی فردی خود باشد تا مبادا بر اثر کار زیاد و فشار ذهنی به سلامتی خود لطمه وارد کند، و باید بخشی از وقتش را به خانواده اختصاص بدهد تا مبادا در تربیت آنها خللی وارد شود و همچنین سایر حقوقی را که بر عهدهاش است، رعایت کند.
10. بر خداوند متعال توکل کند
باید مال به دست آمده را کمال خود نداند بلکه آن را فضل و بخشش خداوندی بداند. تاجر مسلمان باید بیشتر از مالی که در اختیار دارد به خزانههای خداوندی اعتماد داشته باشد و در صورت نقصان در معامله ناراحت نشود و بداند هر چه به دست آورده از طرف خداوند متعال به او رسیده است و خداوند بهتر میداند که بودن آن مال برای او مفید است یا نبودن آن. و نباید سعادت را در وجود مال بداند بلکه سعادت را در یادخداوند و رضای او بداند.
.
حال ما با حضرت رسول الله «صلی الله و علیه وسلم» چگونه است؟
سخنانی زیبا از شیخ حبیب جفری
حفظه الله تعالی
✨
🍃خاموش باش…
پنبه اندر گوشِ حسِ دون کنید
بندِ حس از چشم خود بیرون کنید
پنبهٔ آن گوش سِر گوشِ سَرَست
تا نگردد این کر، آن باطن کرست
بیحس و بیگوش و بیفکرت شوید
تا خطاب ارجعی را بشنوید
در ذهنت خاموش باش.
در حسهایت خاموش باش.
و همچنین در بدنت خاموش باش.
هنگامیکه همهی اینها خاموش شدند، هیچ کاری نکن!
🍃وقتی خاموش شدی، آنگاه «حقیقت» خودش را برایت آشکار خواهد کرد🍃
#مولانا
🎥 سریال ترکی شیخ عبدالقادر گیلانی
📺قسمت: 11 ( فصل دوم)
📝زیرنویس فارسی
📤کیفیت 1080p
#_شروع_فصل_دوم