-
ناگفتنی‌های من. یه کم از همه چیز. روان‌شناسی، شعر و روزمره های یک مادر. https://t.me/BiChatBot?start=sc-628147-UhtZ4EY
در فرایند درمان، نیاز داریم اطرافمان را با افرادی پر کنیم که مهربان، دلسوز و قضاوت نکننده باشند و توانایی پذیرش خود جدید ما را داشته باشند.
اما مهم‌تر از اطرافیان، باید #خودشفقتی را هم تمرین کنیم، اصلا شفا یافتن به همین خاطر سخت است!
چون یک جنگ دائمی در جریان است.
کودکی درون ماست که ترسیده و می‌خواهد به امنیت برسد، حتی اگر به قیمت برگشتن به شرایط قبلی باشد.
نوجوانی درون ماست که عصبانی و خواهان عدالت است.
و خود بزرگسال ما که خسته شده و می‌خواهد به صلح برسد.
در فرایند درمان با خودمان مهربان و صبور باشیم.
#روان‌شناسی
#اتاق_درمان
@yekravanshenaas
نوشته بود: «صحبت کردن درباره مسائل دشوار یک اتفاق نیست، یک فرایند است.»
چرا؟
- ما با هر گفت‌وگو، ریشه‌های عشقمون رو محکم‌تر می‌کنیم و به هم نزدیک‌تر می‌شیم.
ـ در این فرایند، عشقمون رشد می‌کنه و به عمقی می‌رسه که تصورش رو هم نمی‌کردیم.
ـ هر مانعی که با گفت‌وگو از سر راه برداریم، فرصتی برای شناخت بیشتر همدیگه و تقویت پیوندمون هست.
ـ همین صراحت و صداقت، پایه‌های اعتمادمون رو محکم‌تر می‌کنه و به رابطه‌مون عمق می‌بخشه.
- با هر کلمه‌ای که با هم رد و بدل می‌کنیم، به همدیگه ثابت می‌کنیم که چقدر به هم اهمیت می‌دیم.
- این یعنی ما نه تنها عاشق همیم، بلکه بهترین دوست همدیگه هستیم.
- با هم تلاش می‌کنیم تا با صبر و حوصله، به راه‌حل‌های مناسب برسیم.
- این فرایند، ما رو به انسان‌هایی بهتر تبدیل می‌کنه.
- در این مسیر، یاد می‌گیریم که چگونه با هم رشد کنیم و به همدیگه کمک کنیم.
- همین ارتباط موثر، کلید اصلی یک رابطه عاشقانه پایدار و موفق است.
برای همین هرجوری میشه، نباید صحبت کردن درباره مسائل رو رها کرد، ریز یا درشت، سخت یا ساده.
با هم حرف بزنیم، برای همدیگه و رابطه‌مون وقت بذاریم.
#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی
@yekravanshenaas
زندگی با زمان سنجیده نمی‌شه.....
در ستایش ذراتی که زندگی ما رو ساختن.
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
حالا که حرف از #روان‌شناسی_زرد شد اینم بگم، قبلاً هم گفتم، هروقت خیلی به انگیزه نیاز داشتید، چیزی که تو روان‌شناسی زرد خیلی محوریه ولی توی فضای آکادمیک یا بالینی ما خیلی ازش نمی‌شنویم، اتفاقا به خودتون بگید که انگیزش (motivation) آشغاله.
انگیزه تو زندگی جای خاصی نداره، ما مجبوریم بتونیم کار درست رو در وقتی که باید، انجام بدیم. به هر انسان موفقی هم نگاه کنید روندش همین بوده نه اینکه خیلی انگیزه برای جلو رفتن داشته باشه. از انسان نخستین هم اگه بررسی کنید و نگاه تکاملی داشته باشید، اگه قرار بود آدما فقط وقتی انگیزه دارن کارهای ضروری زندگی که لازمه بقاشون بوده رو انجام بدن، خیلی وقت پیش منقرض می‌شدن.
آدم‌ها روز خوب و بد دارن، مود بالا و پایین دارن، باید تعادل رو حفظ کنن و بفهمن کی باید یه نفسی بگیرن و کی باید بیخیال نشن، اما این وسط نمی‌شه کلا رها کرد چون انگیزه‌اش نیست، حسش نیست و....
خلاصه اینکه #خودنظم‌دهی یا #نظم و پشتکار اهمیت بیشتری نسبت به انگیزه داشتن یا نداشتن داره. دنیا منتظر ما نمی‌مونه که از یه جای نامعلومی انگیزه پیدا کنیم و شروع به جنگیدن کنیم.
#روان‌شناسی
#انگیزشی‌طور
@yekravanshenaas
مگه میشه به کسی گفت فکر نکن؟
تازه وقتی میگی فکر نکن دیگه فقط و بیشتر به اون موضوع فکر می‌کنه.
اما #نشخوار‌فکری یه همچین کاری با ما می‌کنه.
مقدارش و جهتش (منفی یا مثبت) تعیین می‌کنه که فکر به کجا می‌رسه.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
بدیهیات:
وقتی خسته‌ای بیخیال نشو!
استراحت کن :)
#انگیزشی‌طور
@yekravanshenaas
آدما احتیاج به منبع انرژی روانی دارن، یکی که هربار مثل شارژر، با شنیدن صداش یا دیدنش یا احساس کردن وجودش نزدیکشون، بتونن سختی‌ها رو تحمل کنن، از پس مسئولیت‌هاشون بربیان و پیش خودشون فکر کنن تلاشی که می‌کنن ارزشش رو داره، چون کسی هست که قلب و روحشون باهاش گرم باشه.
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
دکتر مجتبی کریمی، که صفحه‌شون رو می‌تونید تو اینستاگرام و وب فارسی پیدا کنید، به صورت تخصصی روی اختلالات خوردن کار می‌کنن و اگه خودتون و کسی اطرافتون با غذا مشکلی دارید، می‌تونید به ایشون مراجعه کنید.
به یه مقاله‌ای استناد کرده بودن و نوشتن که:
«دختران مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی، روزانه سه ساعت در شبکه‌های اجتماعی وقت می‌گذرانند، آن‌هایی که بیشتر از ۵ ساعت وقت می‌گذراندند مشکلات بیشتری داشتند.»
شما روزانه چقدر برای شبکه‌های اجتماعی وقت می‌ذارید و بیشتر چه محتوایی می‌بینید؟
پ.ن: آخر استوری نوشتن دور بمانید از شبکه‌های اجتماعی، حتی همین صفحه :))))))
#روان‌شناسی
#اختلالات_خوردن
@yekravanshenaas
نشدن‌ها و دوست نداشتن اتفاقات و وقایع و نتایج رنج‌آوره.
اما فاصله‌ای که اتفاقات با انتظارت از خودت دارند رنج کشنده‌ای داره. حس چی شد که من اینطور شدم....
اون رنج از تصور خارجه.
#روان‌شناسی
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
همه‌مون قبول داریم که به طور ناخوشایندی، همه‌چیز اطرافمون، زندگی‌مون و دنیامون به ابتذال کشیده شده.
انگار همه‌چیز سطحی، بیهوده و غیراصیله. اما کمتر کسی از مرحله غر زدن درمورد این ابتذال‌زدگی فراتر می‌ره و حداقل برای خودش فکری می‌کنه.
راهحل من برای خودم کمتر اسکرول کردن و بیشتر خوندن و نوشتن بوده.
خوندن واقعی، کتاب واقعی و از آدم‌های مناسب و واقعی. نوشتن واقعی، روی کاغذ، جایی که مجبوری کلا متفاوت از نوشتن توی گوگل کیپ اندروید یا ورد ویندوز باشی. نوشتن و خط زدن و فکر کردن و جابه‌جا کردن کلمات.
مثلا امشب کلی فکر داشتم که ترجیح دادم به جای اینجا و تایپ کردنش، توی دفترم بنویسمشون.
این نسخه منه و این خطوط برای توصیه به شما نوشته نشدن، صرفا برای اینکه شاید کسی علاقه داشت ریشه دووندن ابتذال تو زندگی‌ش رو کمتر کنه و از این روش خوشش اومد، تایپ شدن:
«بیشتر بنویسیم و بیشتر بخونیم.»
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
تا حالا کسی رو داشتید که تا دیروقت باهاش بیدار بمونید؟ درحالی که می‌دونید قراره فرداش نابود بشید، اما مهم نباشه. چون هرلحظه بودن با اون آدم به هر خستگی و خواب‌آلودگی می‌ارزه.
آدمی رو داشتید که نصف شب، عمیق‌ترین و تاریک‌ترین حرفاتون رو باهاش بزنید و مطمئن باشید نه قضاوتتون می‌کنه و نه رفتارش ذره‌ای عوض میشه؟
از این آدما براتون آرزو می‌کنم.
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
فرهنگ غربی معتقده و هی به زور به ما القا می‌کنه که ما برای هدفی به این دنیا اومدیم و در اکثر موراد هدف پنهان، کار‌کردن و پول درآوردن و نقش داشتن در پیشرفت و جلو رفتن جامعه.
به خاطر همین هم دائم باید دنبال یه دستاوردی باشیم، استراحت کردن یا صرفا زندگی کردن به اون شکلی که انسان‌ها قرن‌ها زندگی می‌کردن، مذموم و غیرطبیعیه و خب سرانجام انسان غربی و مایی که با اصرار داریم همون راه رو می‌ریم هم معلومه.
اما فرهنگ‌های بومی اون منطقه معتقدن ما زنده‌ایم، همون‌طوری که طبیعت زنده اس: برای اینجا و در این لحظه بودن، برای زیبا و عجیب بودن و خودمون بودن به هر روشی که بلدیم.
عملا می‌گن ما لازم نیس دستاورد محسوس و دنیایی داشته باشیم تا توی این دنیا و انسانیت‌مون ارزشمند باشیم.
تقابل این فکرها و فرهنگ‌ها و نتیجه‌ای که ازشون می‌بینیم جالبه.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
آدم‌های کمی هستن که می‌فهمن چه قدرتی لازمه تا وقتی از نظر روانی تو شرایط خوبی نیستی، خودت رو جمع و جور کنی و ساده‌ترین کارها رو انجام بدی.
پس اگه امروز یا هر روز دیگه‌ای، با هر سختی، به زندگی رسیدی، دمت گرم، به خودت افتخار کن، ما هم بهت افتخار می‌کنیم.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
زندگی همون وقتیه که دیگه نمی‌دونی به اونایی که دوستشون داری چطوری بگی یا نشون بدی و فقط قلبت هر لحظه براشون می‌تپه.
براتون زندگی آرزو می‌کنم.
یه دلیل اینکه بعضی‌ها احساس می‌کنن توی زندگی گیر افتادن، اینه که دهه‌هایی از زندگی‌شون رو برای دیگران زندگی کردن.
زندگی که ساختن و تصویری که از خودشون دارن و به بقیه هم نشون دادن و پرسونایی که باهاش خودشون رو شناختن و شناسوندن، اون چیزی بوده که فکر می‌کردن دنیا دوست داره ببینه. چون فکر می‌کردن اگه چیزی باشن که بقیه دوست دارن ببینن، بیشتر می‌تونن به بقیه متصل باشن، دوست داشتنی باشن و احساس امنیت کنن.
احتمالا هم این #مکانیسم_دفاعی رو جایی و زمانی در زندگی‌شون یاد گرفتن که عشق، ارتباط و امینت، برای بقاشون ضروری بوده.
نکته سخت ماجرا اونجاییه که وقتی خودشون رو با تصویری که به بقیه می‌دن می‌شناسن، هروقت خود واقعی‌شون بالا میاد یا حتی میخواد خودی نشون بده، شرم و عدم تایید هم همراهش میاد، انگار که خود واقعی‌شون اضافه و عاریه اس و اصلا شاید ندونن خود واقعی‌شون دقیقا کیه و چطوریه.
هر تلاشی هم برای زندگی کردن براساس خود واقعی‌شون، یه تهدید بزرگ برای اون حس امنیت و عشق و ارتباطیه که از ماسک ساختگی‌شون می‌گرفتن.
وقتی تو روند درمان با این آدم‌ها هستیم، قدم اول اینه که به اون آدم ثابت کنیم داره با یه تصویر الکی، عشق و ارتباط می‌گیره، تصویری که اگه روزی معلوم بشه، اتفاقا براشون نفرت و طرد به بار میاره.
در قدم بعدی هم شروع به شناخت می‌کنیم. قدم به قدم بهشون کمک می‌کنیم تا بفهمن کی ان و چی می‌خوان و قدم آخر هم تنظیم روابط با این خود واقعی که تازه داره تاتی تاتی، ارتباط و عشق و امنیت رو تجربه می‌کنه اس.
اینکه بعضی‌ها بعد از درمان خیلی متفاوت می‌شن، به خاطر همین قدم‌هاست و فقط افرادی از درمان نشدن و واقعی نبودن آدم‌ها فایده می‌برن که رابطه سالم و منصفانه‌ای باهاشون نداشتن.
وگرنه کسی که عمیقاً و واقعا آدمی رو دوست داره و رابطه‌‌شون هم رابطه سواستفاده‌گرانه‌ای نیست، از هر بهبودی و هر حال خوبی استقبال می‌کنه، حتی اگه مجبور بشه دوباره بعضی چیزا رو بشناسه و بفهمه و با بعضی تغییرات کنار بیاد.
#روان‌شناسی
#اتاق_درمان
@yekravanshenaas
بین اون همه شخصیت، احتمالا تنها کسی که واقعا اونجوری که دوست داشت مرد، همین آدم بود.
عشق انقدر عجیبه که تو افسانه‌ها، داستان‌های علمی تخیلی، اسطوره‌ها و زندگی واقعی، می‌تونه باعث بشه آفتاب قشنگ‌تر بتابه، آسمون به چشمت بیاد، بوی گل‌ها جور دیگه‌ای به مشام برسه، ستاره‌ها بیشتر چشمک بزنن، هوا صاف‌تر باشه و زندگی واقعا شبیه زندگی بشه.
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
تا حالا به سکوت، به چشم دروغ نگاه کردید؟
اگه تو رابطه، حرف مهمی دارید که باید بزنید اما از ترس خراب شدن اوضاع چیزی نمی‌گید، خیالتون راحت باشه، اوضاع از قبل کاملا بهم ریخته هست که شما به مرحله بگم یا نگم رسیدین.
تعارض به تعویق افتاده، تعارض تقویت شده اس.
حرفای مهم رو بزنید، نیازهاتون رو بگید، شفاف باشید و اگه نمی‌شه، جدی جدی به کیفیت رابطه‌تون اطمینانی نداشته باشید.
سکوت هم می‌تونه دروغ باشه.
#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی
@yekravanshenaas
اگه ترجیح می‌دین هر روز تو تخت بپوسید ولی ازش بیرون نیاید، جواب پیام‌های دیگران حتی مهم‌ها رو نمی‌دین، به ندرت از خونه بیرون می‌رید و همه قرارها و برنامه‌ها رو تا می‌تونید کنسل می‌کنید، احتمالا در حالتی به اسم functional freeze هستید.
حالتی که بعد از تحمل مدت و حجم زیادی استرس، دیگه مغزتون احساس می‌کنه از بدنتون بریده و فاصله گرفته و حالا کارهای معمولی و ساده هم خیلی انرژی بر و خسته‌کننده به نظر میان.
راهحل؟ شما نزدیک به شرایط اورژانسی هستید، هرچه زودتر، هرچقدر هم سخت و بعید به نظر میاد، خودتون رو به متخصص برسونید.
#روان‌شناسی
#اضطراب
@yekravanshenaas
چرا نه به روان‌شناسی زرد، حتی حرفای خوشگلش ( قسمت خیلی زیادم):
#روان‌شناسی_زرد به ما میگه اگه عشق و حمایت دیگران رو می‌خوایم، باید اول خودمون، به خودمون عشق بدیم و بزرگترین حامی خودمون باشیم.
این حرف به ظاهر خیلی قشنگه، تو زندگی عادی و روزمره شاید بشه با ارفاق در نظر گرفتش اما وقتی یه چالشی برامون پیش میاد چی؟ روزهایی که از ریخت خودمون، از عملکردمون، از لباسامون و از هر چیزی که مربوط به ماست بیزار می‌شیم چی؟
یا حتی بدتر، وسط #افسردگی و #اضطراب چی؟
یعنی نه تنها حالمون بده و درگیر دعواهای توی سرمون هستیم، باید اینم تحمل کنیم که چون خودمون رو دوست نداریم لایق عشق بقیه هم نیستیم؟
چه حرف رایگانی! هر آدمی لایق اینه که کسی و کسانی دوستش داشته باشن و ازش حمایت کنن و توی روزهای تاریکش دستش رو بگیرن و بکشنش بالا.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
رفتارهای سمی که تو خانواده‌ها سالها عادی بوده و انسان‌های زیادی رو امروز رنجور و مریض کرده:
- بچه سختی نکشه که چیزی یاد نمی‌گیره.
- بچه حق نداره بزرگترا رو زیر سوال ببره.
- به جای داشتن یه مکالمه سخت، آت و آشغال‌ها رو می‌دیم زیر فرش شرم و با شرم دادن به بچه صورت مسأله رو پاک می‌کنیم.
- بچه‌ها باید به دلایل نامعلومی فامیل رو دوست داشته باشن. حتی اونایی که بداخلاق یا ترسناکن.
- بچه‌ها مسئول احساسات والدین هستن. مثلا تو باید بفهمی من ناراحتم یا تو باعث شدی عصبانی بشم.
- بچه‌ای که کتک نخوره تربیت نمی‌شه. البته هنوزم بعضیا معتقدن یه ذره تنبیه بدنی اشکالی نداره.
- بچه‌ها بدهکار والدین هستن، برای به دنیا اومدن، محبت، غذا، سقف بالا سر یا هر چیز دیگه.
والدی که به هر شکلی از بچه‌اش طلبکار باشه نابالغه.
#روان‌شناسی
#تربیت_فرزند
#تروما
@yekravanshenaas
امید داشتن خیلی مفهوم عجیبیه، اینکه به کی، تا کی و تا کجا امید داشته باشیم، خودمون رو کجای ماجرا و تصویر بزرگتر ببینیم و پر از سوال باشیم که بالاخره که چی، از کجا و به چه وسیله‌ای قراره به جایی که فکر می‌کنیم قراره برسیم، نزدیک بشیم حداقل.
و من در این شرایط، این چند بیت رو شنیدم و برام خیلی عمیق بود، اگه طرفدارهای شکرگزاری بودن، می‌گفتن باید بابت این شکر کنی ولی ما می‌گیم اینا رزق و روزیه، نه فقط چند بیتی که بشنوی و رد بشی. مثلا در حالی که داری فکر می‌کنی به امید و شاید تا حدی ناامیدی، بشنوی که:
«مرا در عالم زر حضرت زهرا سوا کرده
برایم آبرودار، آبرویی دست و پا کرده
منم آن طبل تو خالی، نه طبل روضه‌های تو
منم آن پوچی مطلق که عمری ادعا کرده
صدایت می‌زنم با بغض مثل کودکی‌هایم
که در بازار غربت دست مادر را رها کرده
به تو امید دارم من شبیه آن پسربچه
که هرباری زمین افتاده بابا را صدا کرده»
و یادت بیاد که امیدت به کجا و کی باشه خیالت راحت میشه، نفست از اضطراب خالی میشه و راحت می‌ره و میاد.
همین.
@yekravanshenaas
کسی که نابالغه، اهل معذرت‌خواهی نیس، چون معتقده بقیه آدمایی که داره آزار می‌ده زیادی حساسن، یا اصلا اون کاری نکرده که، اینا الکی الکی بهشون برخورده.
وقتی کسی خود شکننده و به بلوغ نرسیده‌ای داره، معذرت خواهی رو تهدیدی برای هویتش می‌بینه، تهدیدی برای خود یا ایگوی حساسش. گفتن ببخشید باعث شرمنده شدنش و تایید این باور که آدم بدیه میشه و درنتیجه اینجور آدما از موضوع اجتناب می‌کنن و به سادگی، بدون توجه به احساسات طرف مقابلشون، ازش عبور می‌کنن و این شروع یه چرخه معیوبه؛ اونا در این حالت نابالغی هیجانی باقی می‌مونن و نمی‌تونن متوجه بشن که معذرت خواهی کردن، کار عجیبی نیست، اونا رو تهدید نمی‌کنه و فقط نشون می‌ده که برای دیگران ارزش و احترام قائلن، روابطشون براشون مهمه و فرصتی برای صداقت و تواضعه.
کسی که از عذرخواهی کردن فرار می‌کنه، نمیتونه ادعا کنه در آینده رفتار بهتری خواهد داشت، چون قدم اول که پذیرش اشتباه و اصلا پذیرش امکان اشتباه کردنشه رو برنداشته.
معذرت‌خواهی کردن رو تمرین کنیم، نه به صورت افراطی، که اونم نشونه گره‌های دیگه اس، اون جایی که کسی ناراحت شده یا آسیب‌دیده، نمی‌تونیم حسش رو انکار کنیم و باید به خاطر حسی که ایجاد کردیم معذرت خواهی کنیم.
حتی نه شنیدن بعدش رو هم تمرین کنیم چون آدما با یه دکمه حالشون بهتر نمی‌شه، شاید به زمان بیشتر و تلاش بیشتری احتیاج دارن تا واقعا کسی رو ببخشن.
#روان‌شناسی
#بلوغ_عاطفی
@yekravanshenaas
راه میان‌بر یا انجام دادن واقعی کار.
مسأله اینه.
@yekravanshenaas
در یک رابطه سالم عاشقانه، مهر بر خشم فزونی دارد اما خشم به طور کامل محو نمی‌شود. ضرورت حفظ فردیت و استقلال، وجود درجاتی از احساس خشم را در روابط گریزناپذیر می‌کند. عاشقی با تجربه جدایی و ناکامی همراه است. رابطه عاشق با معشوق همواره بر پایه کامروایی نمی‌چرخد و همین ناکامی است که باعث گله عاشق از معشوق است. فقدان کامل خشم در رابطه عاشقانه واقع‌بینانه و امکان‌پذیر نیست.
وهله‌های ناکامی و فقدان خشم معمولا نشانه این است که عاشق یا نمایش عشق به معشوق می‌دهد و واقعا عاشق نیست، یا خشم را به تلاش برای وصل تبدیل کرده است که در واقع والایش خشم به خروش سازنده و واقع‌بینانه برای وصال معشوق است یا به معنی پایان عاشقی و یکی شدن باقی و کافی عاشق و معشوق است که در روابط انسانی و واقعیت زندگی به ندرت و گذرا رخ می‌دهد.
تنها حالت دوم نشانه واقعی عاشقی است. رابطه‌ای که در آن خشم بر عشق پیشی گیرد عاشقانه نیست و رابطه عاشقانه‌ای که کاملا عاری از خشک و تلاش برای وصل باشد نیز واقع‌بینانه نیست.
(سودای خوش، دکتر نیما قربانی)
#روان‌شناسی
#معرفی_کتاب
@yekravanshenaas
اینو من نمی‌گما، دکتر میگه.
یکی از جاهایی که روان‌شناسی و روان‌پزشکی با هم همکاری می‌کنن، تاثیرات مهم روان و جسم روی همدیگه است.
مثلا تاثیر گفت‌گوهای درونی منفی و مثبت روی جسم و روان، ثابت شده و دارای پشتوانه علمیه.
با خودمون منفی حرف نزنیم، خودمون رو در حد اون دوستی که هرچقدر هم گند بزنه بازم دلداریش می‌دیم و باهاش همدلی می‌کنیم ببینیم، حداقل!
نمی‌گم چشمامون رو ببندیم و هرچی پیش اومد خودمون رو لوس کنیم اما نیازی به اون سخت‌گیریهای معمول که با خودمون داریم هم نیست.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
#اضطراب یعنی درد رو از آینده به لحظه حال بکشی، درباره چیزهایی در آینده نگران باشی، پیش‌بینی‌هایی بکنی که ممکنه اتفاق بیفتن یا نیافتن و درد و رنجی که شاید بکشی و شاید هم اصلا پیش نیاد رو تصور کنی.
مشکل اضطراب همینه، انگار داری از قدرت تصورت استفاده می‌کنی تا یه زندگی دردناک در حال بسازی.
راه‌حلش، هرچقدر هم کلیشه‌ای به نظر برسه، به دست آوردن توانایی زندگی در حاله، اطمینان از اینکه نگران چیزی بودن، باعث نمی‌شه بتونیم در آینده کنترلش کنیم، تنها چیزی که توانایی کنترلش رو داریم حال و این لحظه اس.
یه راهحل دیگه، بالا بردن اعتماد به نفسه، برای اینکه به خودمون باور داشته باشیم اگه چیز تلخی در آینده پیش اومد، ما می‌تونیم از پسش بربیایم، با خود هشیارتر شجاع‌تر و محکم‌تری که تا وقت پیش اومدن فاجعه، فرصت داریم بسازیم.
درسته که اضطراب با «یه نفس عمیق بکش و بهش فکر نکن» یهویی محو نمی‌شه و شاید انقدر به نظرمون استرس داشتن طبیعیه که لازم نباشه بهش رسیدگی کنیم، اما اضطراب شدید حتما نیازمند درمان و پیگیریه.
#روان‌شناسی
#اضطراب
@yekravanshenaas
امروز ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان بود. این روز چند سال بعد از قتل وحشیانه خواهران میرابل نامگذاری شد.
من روان‌شناس در مورد خشونت چندتا حرف دارم باهاتون.
- قربانی و متجاوز معمولا هر دو زندگی بدی داشتن، حتی در مواردی که آسیب فیزیکی در کار نیست و آسیب کلامی یا احساسیه، گذشته تلخی رو پیش‌بینی می‌کنیم.
اونی که ابزار حیات و بقاش خشونته معمولا کودکی و زندگی خشونت باری داشته، اونی هم که همیشه در نقش قربانیه احتمالا از زمانی که یادشه در این نقش بوده و معمولا خانواده حامی و قابل اتکایی نداره.
این افراد معمولا به پست همدیگه می‌خورن و سالها با هم می‌مونن، یعنی اگه حالتی غیر از این باشه رابطه باقی نمی‌مونه. اما هیچ دلیلی برای خشونت و تحملش قابل قبول نیست. حتی مورد خشونت بودن فردی که الان به عنوان بزرگسال داره بقیه رو آزار می‌ده.
اگه جایی فردی رو می‌بینید که مورد خشونته، به اورژانس اجتماعی گزارش بدید، کمکش کنید از رابطه بیرون بیاد یا خشونت رو مدیریت و محدود کنه.
- از بچگی به دخترهاتون یاد بدید لازم نیس همیشه دختر خوبی باشن، اگه جایی و کسی آزارشون داد، حتی آزار کلامی یا احساسی، به شما بگن و بدونن این نشونه ضعیف بودن یا بد بودن نیست.
- از همون بچگی به پسرهاتون هم یاد بدید که هرکس زورش بیشتره به این معنی نیست که باید از اون قدرت سو استفاده کنه و برای اینکه یاد بگیرن با عصبانیت‌شون چی کار کنن کمکشون کنید.
- تحت هیچ شرایطی بچه‌ها رو نزنید. به عنوان یه مادر میگم این کار نیازمند کنترل خیلی زیاده، چون یه وقتایی زندگی با بچه‌ها جوری میشه که تو دلت میخواد خودت و همه اطرافیانت رو بزنی! حتی درمواقعی که بد حرف زدیم هم باید بعدش با بچه‌مون حرف بزنیم، ازش معذرت‌خواهی کنیم و بهش توضیح بدیم که اون واقعا آدم خوب و دوست‌داشتنی ای ئه، ما هم خوبیم و فقط برای چند دقیقه نتونستیم خودمون رو کنترل کنیم. هیچ بچه‌ای نباید باور کنه دوست‌داشتنی نیست.
- خشونت خانگی فقط آزار جسمی نیست، آزار کلامی، محدودیت‌های بی‌جا، تحقیر و توهین و به حساب نیاوردن یه آدم ممکنه از کتک زدنش درد بیشتری براش داشته باشه، اما میشه به هر دو طرف آدم‌های رابطه کمک کرد. اگه گوش شنوایی هست، راهنمایی‌شون کنید تا از مشاور و روان‌شناس کمک بگیرن.
- و در آخر، خودتون هم هیچ شکلی از آزار رو به هیچ بهانه‌ای تحمل نکنید. زندگی کوتاهتر از اونه که با رنج بی‌حاصل حیفش کنیم.
#روان‌شناسی
#روزها
@yekravanshenaas
وسط داستان‌های زندگی یادمون باشه هیچ‌کس از این داستان زنده بیرون نمیاد، واقعا، به معنای واقعی کلمه، همه قراره آخرش بمیریم.
زندگی ما همین روزها و دقایقیه که می‌گذرونیم، برنامه‌ای برای اینکه از مسیرش هم لذت ببریم داریم؟
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
میشه برای اشتباهاتمون تا ابد خودمون رو سرزنش کنیم، یا اینکه یادمون باشه کی اون موقع نجاتمون داد، ولمون نکرد، کنارمون موند و برای روزهای بهترمون امیدوار بود و بهمون امید داد.
میشه همیشه غصه روزهای از دست رفته رو بخوریم یا اینکه ازشون درس بگیریم و با چشم بازتر و حواس جمع‌تر بقیه راهو بریم.
انتخاب خودمونه.
#روان‌شناسی
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
«اگه فقط کارایی که بلدی رو انجام بدی، هیچ وقت هیچی بهت اضافه نمی‌شه.»
انمیشن پاندای کونگ‌فوکار نمی‌دونم قسمت چند.
بازم بگید انمیشن مال بچه‌هاست، پس این دیالوگا که انگار داره به ما بزرگترا میگه چی ان؟
@yekravanshenaas