5025
ناگفتنی‌های من. یه کم از همه چیز. روان‌شناسی، شعر و روزمره های یک زن معمولی و یک همسر که مادر هم هست.
نمی‌دونم کی نیاز داره اینو بشنوه اما زمان دشمن ماست.
زمان مثل ماهی از دست‌های ما لیز می‌خوره و اگه درست خودمون رو در قالب‌های ظالمانه‌اش نچپونیم یهو به خودمون میایم و فقط حسرت کارهای نکرده، جاهای نرفته، حرف‌های نزده و چیزهایی که می‌شد بشن اما نشده برامون می‌مونه و حسرت حتی احساسی سخت‌تر از شکسته.
اون وقت جوان ایرانی معتقده عید نوروز و فروردین که هیچی و وای چرا اصلا نمی‌گذره، اردیبهشت هم که هوا دو نفره اس و اصلا مگه میشه تمرکز کرد روی چیزی، خرداد هم امتحاناس، سه ماه تابستون هم گرمه و عرق می‌کنیم و نمیشه، پاییز هم که پادشاه فصل‌هاست و باید ازش لذت ببریم، زمستون هم افسردگی فصلی داریم و آلودگی هوا و ترافیک زیاد و چشم بهم بزنی عیده. انگار که قراره همیشه جوون بمونیم و همیشه برای همه‌چیز وقت داریم و دنیا منتظر ماست تا یه روزی که تفریح و وقت‌گذرونی و بی‌برنامگی تموم شد، حالا شکوفا بشیم و جهانیان انگشت به دهن بمونن.
برعکس بعضیا باید بگم که بدو، دیره، استرس نگیر ولی ول نکن، شل نباش، انرژی و زمانت رو برای هر چیز دم دستی حروم نکن، خودت رو جمع کن و تو رویا زندگی نکن، چیزهایی که میخوای با کار زیاد، هوشمندانه و متمرکز بودن روی هدف‌های مشخص و ممکن به دست میاد و تا همیشه برای رسیدن بهشون وقت نداری.
#روان‌شناسی
#انگیزشی‌طور
@yekravanshenaas
برای اونایی که خانواده‌های سختی دارن و باید خیلی تلاش کنن تا معمولی‌ترین چیزها رو داشته باشن و همه‌چیز براشون چالش و دعواست و تو سن کم از نظر روانی فرسوده شدن هم دعا کنیم.
@yekravanshenaas
بزرگ‌ترین چیزی که دنیای مدرن از ما آدم‌ها گرفت، تمرکز بود. تمرکز روی یاد گرفتن، تغییر کردن، دوست‌داشتن، پرهیز کردن و سعادتمند شدن!
بزرگ‌ترین چیزی که از دست دادیم و شاید خیلی چیزها رو بعدش، تمرکز بود.
زمان و زمانه‌ی بدونِ تمرکز، واقعاً ارزشی نداره.
@kmazraee_ir
حرف زدن معجزه می‌کنه.
حرف زدن فرق آدمیه که دلش میخواد همین لحظه دنیا تموم بشه و از همه‌چیز بدش میاد با آدمی که فکر می‌کنه دنیا رو میشه درست کرد و اصلا زندگی چقدر خوبه.
اگه کسی رو دارید که حتی بعد از تمام گلایه‌ها و حرف‌های نه‌چندان منطقی و حتی بی‌سر و ته بازم شما رو بشنوه و دوستتون داشته باشه و بگه نگران نباش، بیا بغلم، با هم درستش می‌کنیم، شما خوش‌بختید.
دعای امشبمون هم این باشه که کاش همه خوش‌بخت باشن.
@yekravanshenaas
برای مدیریت بهتر روابط خانوادگی سخت باید یادمون باشه که:
- شما مجبور نیستید با کسانی که برای سلامت روان‌تون مضرن رابطه داشته باشید.
- انرژی‌تون رو با اونایی که تمرکزشون روی پایین کشیدن شماست هدر ندید، به جاش با اونایی که حال و روحیه و زندگی شما رو بهتر می‌کنن، انرژی‌تون رو شارژ کنید.
- کمتر به اینکه «چقدر رابطه داشتن با آدما در حالت‌های روحی نامساعد و وانمود کردن به اینکه حالمون خوبه در حالی که واقعا نیست، سخته» اشاره میشه. اگه عصبانی، خسته، سوگوار، غمگین و ناراحت هستید، به خودتون مرخصی بدید و با مجبور کردن خودتون به حضور در جمع‌های خاص و عادی بودن، یه احساس گذرای منفی رو سرکوب و ماندگار نکنید.
- اگه در حضور افراد خاصی مضطرب می‌شید، یادتون باشه که روان‌شناس‌ها میگن اینکه در حضور کسی که شما رو تروماتایز کرده ( آسیب روانی به شما وارد کرده) یا آسیب‌های شما رو بیدار کرده مضطرب و ناراحت باشید، کاملا معتبر و مهمه و فشار بیهوده برای رفتار معمولی و محترمانه با اونا یعنی فشار بیهوده به روان.
- هیچ انسانی حق و اجازه نداره به شما احساس ناکافی بودن بده، شما مسئول رفتار منفی دیگران نیستید اما اینکه تا چه زمانی و چقدر اون رفتار منفی رو تحمل کنید و ارتباطتون رو با اون آدم اصلاح نکنید، مسئولیت شماست.
#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی
@yekravanshenaas
من واقعا از این روان‌شناس بلاگرها (یا شایدم بلاگر روان‌شناس‌ها) بدم میاد، از اکثریتشون حداقل و همش پیش خودم فکر می‌کنم نکنه مخاطب منم به من همون نگاه بلاگری و کاسبی رو داشته باشه و در حد اینستاگرام ببینه منو، حالا نهایتش در یه بستر دیگه و به صورت نوشتار.
باور کنید همه هدفم دور بودن از زردی اینستاگرام و در مرحله بعد یوتیوب و روان‌شناسی عامیانه اس. لحن نوشته‌ها ساده اس که به درد همه بخوره ولی حداقل تلاش می‌کنم محتوا ساده نباشه. دیگه اینکه چقدر موفقم یا شکست‌خورده به نظر شما بستگی داره.
@yekravanshenaas
نه اینکه فکر کنید ما زندگیمون رو ول کردیم، نه، اتفاقا ما از اینکه زندگیمون رو نمی‌تونیم ول کنیم ناراحتیم. هر روزمون مثل روزهای قبل از ۷ اکتبر شروع میشه، دنبال کار و درس و بچه‌داری و خونه‌داری و وظایف دیگه و گرفتاری و دغدغه‌های کوچیک خودمون هستیم که یهو یه عکس، یه خبر، یه ویدیو، باز هم یادمون میاره که در زمانه‌ای که چندین کیلومتر اونورتر کربلایی در جریانه، ما هیچ کاری از دستمون برنمیاد و برادرها و خواهرهای دینی‌مون دارن قتل‌عام میشن و کشته میشن تا تموم بشن و چه دنیای پستی که به خاطر سیاست و منافع و مصلحت‌ها، هیچ‌کس چیزی نمی‌گه و کاری نمی‌کنه.
اگه دنیا اینه، مال خودشون، ارزونی تمام دنیاطلبان.
@yekravanshenaas
یه تحقیق جدید نشون داده که کار کردن در ساعت‌های نامنظم نه تنها روی سلامت و زندگی اجتماعی ما اثر منفی داره، بلکه اثر منفی مزمنی روی تفکر،حافظه، توجه، پردازش اطلاعات و فرآیندهای شناختی دیگه ما داره.
البته این تحقیق به مدت چند سال روی افرادی که در شیفت‌های مختلف کار می‌کردن انجام شده اما بیاید شما هم به بهانه ماه رمضون و عید، ساعت طبیعی بدنتون و ساعت‌های درس و کار کردنتون رو زیر و رو نکنید، با یه ذره برنامه‌ریزی و انعطاف به خرج دادن میشه بدون بهم ریختن ساعت‌ها کارها رو مدیریت کرد.
این تحقیق پیشنهاد می‌کنه که ساعت‌های فعالیت ما تا جای ممکن نزدیک به ساعت طبیعی بدن و به صورت منظم باشن.
اینم یه هدف دیگه برای سال ۱۴۰۳!
#روان‌شناسی
#از‌مقاله‌ها
@yekravanshenaas
نظریه کم طرفدار:
من نه تنها عمدا از هوش مصنوعی اجتناب می‌کنم و ازش می‌ترسم، بلکه معتقدم به زودی از ما باهوش‌تر میشه و زندگیمون رو کنترل می‌کنه و سرانجام مون مثل فیلم‌های آخرالزمانی میشه.
با دست خودمون تمام اطلاعات، علایق، ترجیحات و حتی ناخودآگاهمون رو تقدیم می‌کنیم و بعد گرفتار می‌شیم، مثل همین اسارتی که الان با شبکه‌های اجتماعی درگیرش هستیم.
آدمیزاد وقتی با شبکه‌های اجتماعی انقدر سطحی، کم‌تمرکز و بی‌حوصله شده، با دسترسی و استفاده نامحدود از هوش مصنوعی چی میشه؟
@yekravanshenaas
اهل کدام قبیله‌ایم؟ فکر و ذکر این روزهای ما چیست؟ حواسمان کجاست؟ مشغول عید و تعطیلات و سفریم یا از چند ساعت روزه بی‌حال و بی‌رمق شده‌ایم؟ از فرط خوردن تنقلات عید دل‌پیچه گرفته‌ایم یا از افراط در سحر و افطار گوشه‌ای افتاده‌ایم؟ یا هر دو؟
هرچه که باشیم، هر غصه‌ای داشته باشیم، مریضی روی تخت بیمارستان داشته باشیم، به تازگی عزیزی از دست داده باشیم، دلتنگ یار باشیم، ورشکسته شده باشیم، تنها باشیم، جفا دیده باشیم، هرچه که در زندگی‌های ساده ما می‌گذرد، خواهد گذشت و روزگار روی خوشش را به ما نشان خواهد داد، اما دیشب که ما مشغول بودیم در گوشه‌ای از این دنیا، فاجعه‌ای رخ داده که از حیوان برنمی‌آید و از انسانی کمتر از حیوان فقط ممکن است.
به هر دین و آیین و عقیده‌ای باشیم و بشنویم چه بر سر این مردم آمده و دلمان نسوزد، لقمه در دهانمان زهر نشود، مهمانی برایمان عزا نشود، سر سجاده و بین نماز یاد این جنایت نباشیم و قلبمان آتش نگیرد، باید فکری به حال دلمان بکنیم، نکند سنگ شده باشد و حواسمان نباشد.
اول جوانی ما با شعار نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران همراه بود، آن‌موقع مرزبندی سخت بود، نمی‌شد گفت چرا آدمیزاد باید به وسعتی فراتر از مرزهای خودش فکر کند، اما حالا دیگر همه‌چیز شفاف شده، غزه، مرز بین انسانیت و شرافت و غیر از آن است. غزه‌ای که هربار مصیبتی می‌بیند می‌گوییم از این بدتر نمی‌شود، از این سهمگین‌تر ممکن نیست، اما اسرائیلی نشان می‌دهد از این بدترش را هم بلد است، از این سیاه‌تر هم می‌تواند و هیچ‌چیز جلودارش نیست.
ما فقط دعا می‌کنیم، این ماه، ماه امیرالمومنین است، به معصومیت خنده‌های کودکانه‌ای که خاموش شدند و حالا به جای آغوش مادر، خاک سرد وسط بلوار آنها را در آغوش گرفته، چون دیگر قبرستانی نمانده، به چشم‌های زیبایی که برای همیشه بسته شدند و حسرت دیدار دوباره‌شان به دل مادری که تنها بازمانده یک خاندان است، به اطفالی که به دنیا نیامده وفات کردند، قسمش می‌دهیم برای امت پیامبر دعا کند.
ما تاب و توان غصه‌های کوچک خودمان را هم نداریم، چطور این غصه‌های بزرگ را تاب بیاوریم و دست روی دست بگذاریم؟
در این دنیا همه چیز فراموش و سرد و خاطره می‌شود به جز خون شهید مظلوم.
@yekravanshenaas
اختلالات شخصیت (یادداشت دوم):
سخت‌ترین برای درمان و مقاوم‌ترین به درمان همین اختلالات هستن و حتی بعضی‌ها معتقدن در موارد شدید درمانی وجود نداره، فقط نشانه‌ها کمی کمرنگ میشن.
دلیلش هم ساده اس، فردی که اختلال شخصیت داره معتقده خودش داره کار درست رو می‌کنه و بقیه ایراد دارن و حتی ویژگی‌هایی که داره بقیه آدما رو دیوونه می‌کنه توان ذاتی و مزیت اونا نسبت به بقیه اس. عملا اونا باور دارن بقیه باید رفتارشون رو عوض کنن و اونا حتی نیازی به تغییر رفتار ندارن چه برسه به درمان.
دوما افراد مبتلا به اختلال شخصیت مجموعه رفتارهایی دارن که آسیب‌پذیری اونا به اختلالات دیگه ( مثل اختلال اضطرابی یا افسردگی) رو بالا می‌بره و این کار درمان رو سخت‌تر می‌کنه.
البته از طرفی وجود یه اختلال همبود (کاموربید) باعث میشه این افراد برای درمان ارجاع داده بشن، مثلا فردی که اختلال شخصیت مرزی داره به خاطر خودکشی یا خودجرحی به متخصص ارجاع داده میشه و در بررسی‌های بیشتر اختلال شخصیتش رو تشخیص می‌دن.
پ.ن: اگه نگرانید که نکنه اختلال شخصیت دارید، احتمالا ندارید، چون در اختلال شخصیت آسیب انقدر عمیق و تنیده در لایه‌های روانه که فرد متوجه نیس یه چیزی ایراد داره.
#روان‌شناسی
#اختلالا_شخصیت
@yekravanshenaas
شخصیت هم مثل بقیه مفاهیم روانشناختی هزاران تعریف داره، اما معمولا به ویژگی‌های دائمی که معلوم می‌کنن هر آدمی چطور به رویدادها و تجربه‌های زندگی واکنش نشون میده، میگن شخصیت. ما به صورت شهودی هم یه تعریف ناگفته‌ای از شخصیت برای خودمون داریم، مثلا می‌گیم من مهربونم، خواهرم صبوره، همسرم حمایتگره، رییسم دمدمیه، همسایه ام زود عصبانی میشه، اینا یعنی اون آدم در بیشتر مواقع و به طور میانگین این ویژگی رو نشون میده.
شخصیت می‌تونه سالم یا ناسالم باشه و همه ما آدما هم ویژگی‌های شخصیتی سالم و هم ناسالم رو داریم و بعضی اوقات ممکنه به دلایل مختلف مثل چالش‌های زندگی، کفه ترازوی ناسالم‌ها سنگین‌تر بشه اما این به معنی ابتلای ما معمولی‌ها به اختلالات شخصیت نیست. پس وقتی لیست علائم رو می‌خونیم یا می‌شنویم یادمون باشه ما انسانیم و در شرایطی ممکنه نشانه‌های یه اختلال رو داشته باشیم اما اون اختلال رو نداریم، فقط موقتا روی پیوستار سالم و ناسالم، به سمت ناسالم‌ها رفتیم ولی متوجه اینکه یه جای کار می‌لنگه هستیم و وقتی شرایط عادی بشه می‌تونیم ویژگی‌های همیشگی و مثبتمون رو دوباره نشون بدیم.
ابعاد زیر رو برای مرزگذاری بین شخصیت سالم و ناسالم در نظر گرفتن:
- انعطاف پذیری
- تاب‌آوری هیجانی
- تنظیم هیجانی
- توانایی به تاخیر انداختن ارضا (کنترل تکانه‌ها)
- قابل اتکا بودن
- داشتن روابط میان‌فردی خوب
- پذیرفتن خود: خودمون رو طوری که واقعا هستیم ببینیم.
- فهم صحیح و دقیق واقعیت: درک صحیح دنیا.
- اندازه نگه داشتن: دوری از افراط
این ۹ عامل در سلامت شخصیت موثرن و هرچی پیش بریم می‌بینید وقتی یه اختلال رو توضیح می‌دیم تو همین ابعادی که اینجا خلاصه شده نقص‌های جدی و پایدار نشون می‌دن.
چیزی که اینجا منظور ماست، personality ئه اما در زبان فارسی وقتی ما به کسی می‌گیم باشخصیت، منظورمون character ئه. کاراکتر برای توصیف و ارزیابی افراد استفاده میشه و در فارسی برای هر دوی این کلمه‌ها ما معادل شخصیت به کار می‌بریم. اما در متون شما personality disorder خواهید دید، نه character disorder.
#روان‌شناسی
#اختلالا_شخصیت
@yekravanshenaas
اما مهم‌ترین دستاورد ما این بود که تاب آوردیم، زنده‌ایم، غم‌ها رو می‌ذاریم پشت توپ سال ۱۴۰۲ و می‌خندیم. امید داریم حتی اگه دقیقا ندونیم به چی، داریم ادامه می‌دیم حتی اگه درست ندونیم تهش چی قراره بشه. آدمهایی رو داریم که به عشق اونا سختی‌ها برامون قابل تحمل میشن و شادی‌شون مرهم زخم‌های ماست.
ما پذیرفتیم که یه روزایی روز ما نیس، یه اتفاقاتی هرچقدر هم بخوایم و تلاش کنیم نمیشه و جواب نمی‌ده، اما آخر قصه، وقتی عقب رو نگاه می‌کنیم، لبخند رضایت گوشه لبمونه، چون بیخیال نشدیم، ما بزرگ شدیم، درس گرفتیم و هرچی که گذشته دیگه گذشته.
امسال سال بهتری می‌سازیم.
#روان‌شناسی
#سال_صفر‌سه
#انگیزشی‌طور
@yekravanshenaas
کمتر از دو روز به تموم شدن سال ۱۴۰۲ مونده، تو این دو دو تا چهارتای آخر سال حواسمون باشه ما آدمیم، خودمون، خود خودمون ارزش داریم، ما دستاورد‌هامون، پولی که درمیاریم، توانایی‌مون برای راضی کردن عالم و آدم و ماشین تیک زدن مهارت‌ها و توسعه فردی نیستیم.
همه اینا خوبه‌ها ولی اگه قرار باشه ما ارزشی به غیر از اینا برای خودمون و بقیه قائل نباشیم و به خاطر مقایسه کردن خودمون با اون تصویر ایدئالی که هیچ‌وقت هیچ بنی بشری نمی‌تونه بهش برسه سلامت روانمون به خطر بیفته هیچ فایده‌ای ندارن.
#روان‌شناسی
#سال_صفر‌سه
@yekravanshenaas
دلتنگی مثل باتلاقه، هرچقدر تلاش می‌کنی سرت رو گرم کنی، فکر نکنی، به خودت امید بدی که خب تموم میشه دیگه، ولی نه، انگار همه اینا دست و پا زدن الکیه و باعث میشه زودتر غرق بشی.
@yekravanshenaas
ما معمولا از آدمهایی که اصطلاحا گیر می‌دن خوشمون نمیاد، آخه کی از کسی که انتقاد می‌کنه، چالش پیش میاره، مخالفت می‌کنه، نظری میده که ما دوست نداریم و جنبه‌هایی از موضوع رو جلوی چشممون میاره که شاید خیلی ام دوست نداشتیم یادمون بیاد، خوشش میاد؟
درسته که لحن گوینده و رابطه بین ما در پذیرفتن حرف و نظرش و اینکه اصلا اجازه داره نظری بده تاثیر داره و قرار نیس هرکس از راه رسید به مرزهای ما تجاوز کنه، نظری بده و نظرش برای ما پذیرفتنی و موثر باشه، اما تا حالا از نگاه اون آدمی که نمی‌تونه به راحتی ول کنه و به جاش کلنجار می‌ره، دعوا می‌کنه، پذیرفته نشدن و رد شدن رو به جون می‌خره ولی همیشه حضور داره به ماجرا نگاه کردید؟
این آدم به دلایل مختلف که حتی ممکنه پاتولوژیک باشه ما رو دوست داره، براش مهمیم و دلسوز ماست.
اما همین آدم‌ها ممکنه در مورد ما و یا دیگران به جایی و به حدی از ناامیدی برسن که رها کنن و یهو به خودمون میایم و می‌بینیم دیگه وقتی چیزی پیش میاد زیاد کاری بهمون ندارن، موافقت می‌کنن یا چیزی نمی‌گن و می‌گذرن اما درواقع دیگه اون ارتباط قوی و عمیق رو با ما ندارن و ما براشون کمرنگ شدیم.
قدر این آدما رو بدونید، به ما ربطی نداره چرا انقدر براشون مهم هستیم، از همین حس لذت ببریم و به جای انکار و مقاومت، مدیریتش کنیم.
#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی
@yekravanshenaas
بخش‌های روان پر شده از جوون‌هایی که با یه بار مصرف گل، برچسب سایکوز گرفتن و اسیر آرام‌بخش و لباس‌های یک شکل و اتاق‌های دلگیر شدن.
امشب براشون خیلی دعا کنیم.
@yekravanshenaas
اندرو هوبرمن نقش زیادی در ساده‌سازی مفاهیم نوروساینس برای عموم مردم، طوری‌که مفاهیم سطح پایین نباشن ولی همچنان علمی و مفید باشن، داره.
به تازگی تو یه مصاحبه در مورد دعا کردنش حرف‌های جالبی زده که خودتون ببینید.
البته منظورش از دعا یه روتین و یه ارتباط دائمیه، از زبان یه دانشمند بشنوید شاید خوشتون اومد.
دعا کنیم، برای من هم دعا کنید لطفاً.
#روان‌شناسی
#نوروسایکولوژی
@yekravanshenaas
تنها سوال من تو چنین شب‌هایی اینه که چی میشه که یه نفر کسی مثل امیرالمومنین رو درک می‌کنه اما ازش جدا میشه، در صف مقابل قرار می‌گیره، باهاش می‌جنگه، قبولش نداره و بعد شمشیر می‌کشه برای کشتن آبروی این دنیا؟ به چه امیدی؟ به چه هدفی؟ برای عشق یه زن؟ برای انتقام؟ مگه علی حقی رو ناحق کرده بود که کسی بتونه حرف انتقام بزنه؟
امیرالمومنین شخصیتی مثل یه حاکم و یه والی و یه دانشمند و یه عارف و یه عابد و یه جنگجو و یه رهبر نیست که بشه حذفش کرد و آب از آب تکون نخوره و حساب و کتاب دنیا همون‌طور که بوده بمونه، همه اینهاست و بالاتر از ایناست. علی کسیه که روزگار مثل اون رو ندیده و هیچ وقت دیگه نمی‌بینه، چی شده که کسی به جایی رسیده که فرق علی رو با شمشیر زهرآگین بشکافه؟
از این ترسناک‌تر، معلوم میشه ما آدم‌ها در وجودمون یه حدی و یه سطحی داریم که کسی مثل ابن ملجم از همنوع ما پیدا میشه. اگه ما در موقعیتش باشیم در کدوم صفیم؟ پشت علی قامت بستیم یا مقابلشیم؟ بعد از شهادتش دنیا برای ما سیاه و تمام شده است یا هلهله می‌کنیم؟ یا به ظاهر عزادار و در باطن خوشحالیم از اینکه تیغ عدالت علی دیگه مزاحممون نیس.
دعا کنیم برای هم، برای اینکه قلبمون لحظه‌ای مثل این آدم‌ها و موقعیت‌های ترسناک نشه و خدا ازمون امتحان‌های سخت نگیره یا اگه می‌گیره امیرالمومنین دستمون رو بگیره و ردمون کنه.
امیرالمومنین فقط پدر یتیم‌های کوفه نیست، پدر همه ماست، دست محبت پدر و دعاش همیشه تو زندگی بچه‌هاش هست اما دعا کنیم برای خودمون و بقیه که یه جور دیگه هوای ما رو داشته باشه، نمی‌دونم چرا، شاید چون ما اسم امت علی رو یدک می‌کشیم یا شاید چون «ما مسلمان شده روی تو هستیم، علی» یا شایدم چون از وقتی یادمون میاد یا علی گفتیم و بلند شدیم و زنده موندیم. نمی‌دونم.
برای من هم دعا کنید.
@yekravanshenaas
از خودمون با انتخاب، درست مراقبت کنیم.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
ما اگه تو یه رابطه درست باشیم، تلاش می‌کنیم که حرفمون رو بزنیم و همدیگه رو اصلاح کنیم و نقص‌های هم رو بپذیریم اما یه وقتایی بدون اینکه متوجه باشیم، داریم تلاشهای اون آدم رو بی‌اعتبار و بی‌ارزش می‌کنیم و حتی ممکنه بعد از مدتی به خودمون یا طرف مقابلمون بگیم تو که اصلا کاری نکردی، من ازت یه چیزی خواستم و تو یه کار دیگه کردی، من هزار بار برات توضیح دادم اما انگار اصلا برات مهم نیس و یه طرف بشه مصداق آدم غرغرو و طرف مقابل مصداق کسی که هیچی براش مهم نیس.
ما این حرفارو می‌زنیم تا نشون بدیم چیز دیگه‌ای می‌خواستیم یا تلاش بیشتری انتظار داشتیم ولی این نظرات باعث میشه: - از هم دور بشیم، چون نتونستیم قسمتی که درست انجام دادن رو ببینیم و فقط روی کمبود تمرکز کردیم.
- نتیجه کمتری بگیریم چون اون آدم دفعه بعد انگیزه کمتری برای تلاش کردن برای ما داره و احساس کنه اصلا مهم نیس تا اینجا چقدر تلاش کرده و اگه نتیجه چیزی که میخواد نباشه انگار هیچ کاری نکرده.
پس حواسمون به میل شدیدمون به اصلاح کردن همسر یا پارتنرمون باشه، این میل خیلی مخربه، ما معلم یا رییس یا برتر از همدیگه نیستیم، دو تا آدم همسطحیم که فقط یه سری انتظاراتی از هم دارن و می‌خوان رابطه‌شون بهتر بشه.
قبل از قضاوت کردن و انتقاد این سوالات رو از خودمون بپرسیم:
- تونسته یه قسمتش رو درست انجام بده؟
- بیشتر از دفعه قبل تلاش کرده؟
- فیدبکی که من بهش میدم روش اثر داره؟
- میشه یه کم صبر کنم و بعد ازش ایراد بگیرم؟
- میشه حرفم رو مثبت‌تر از این بزنم؟ اول به خاطر تلاشش تشویقش کنم و بعد نظرم رو بگم؟
جواب دادن به این سوالات می‌تونه کمی ترمز ما رو بکشه و یه حرکت خوب و مفید رو تبدیل به محل مشکل و چالش نکنه.
#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی
@yekravanshenaas
اگه هنوز شب‌ها نمی‌تونید با آرامش بخوابید و این فقط برای شما «یه قضیه» نیست و از نظرتون هر دو طرف «قربانی خشونت» نیستن، به خودتون امیدوار باشید چون شرافت دارید.
/channel/kmazraee_ir/30
بسم الله الرحمن الرحیم
بیانیه مهم روانشناسان در درخواست اخراج رژیم وحشی صهیونیستی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد
(این بیانیه ان شاءالله در قالب نامه، پس از امضای روانشناسان و مشاوران، ارسال خواهد شد)
جناب اقای گوترش (Guterres)
دبیر کل محترم سازمان ملل متحد
جناب اقای لاگدامئو (Antonio Manuel Revilla Lagdameo)
ریاست محترم کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد
امروز جنایات و وحشی گری های رژیم غاصب صهیونیستی در فلسطین اشغالی دیگر بر هیچ کس پوشیده نیست. قتل و غارت، کشتن زنان و کودکان بی گناه، محاصره، ایجاد قحطی، تجاوز و هتک حرمت، عدم رعایت قوانین جنگی و نسل کشی در خاک فلسطین در طی چند ماه گذشته اکنون به اوج خود رسیده است به طوری که دیگر هیچ وحشی گری باقی نمانده است که توسط این رژیم زن کش و کودک کش انجام نشده باشد.
امروز سوال مهم روانشناسان دنیا این است که آیا کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد تنها برای کشورهای مشخصی است و ملت غزه و زنان و کودکان آن، در این سازمان جایگاهی ندارند؟ آیا اعضای محترم کمیسیون مقام زن تاکنون در مورد سلامت روان زنان و کودکانی که روز خود را با صدای بمب و آتش و گلوله شروع می کنند فکر کرده اند؟ آیا تاکنون درمورد وضعیت روانشناختی زنانی که همسر، فرزندان، پدر و مادر و اعضای خانواده شان یکی پس از دیگری در مقابل چشمان آنها کشته میشوند، فکر کرده اند؟ ایا زنان و کودکان فلسطینی حق آرامش، زندگی و برخورداری از نیازهای اولیه را ندارند؟
اگر بله چگونه است که این رژیم هنوز در این کمیسیون عضویت داشته و با دستان آغشته به خون بیش از ۲۵ هزار زن و کودک بی گناه از حقوق زنان و کودکان سخن می گوید؟ ادعای حقوق زنان دارد، در حالیکه حدود ۷۰ درصد کشته شدگان جنگ در غزه زنان و کودکان بی‌گناه هستند! آیا چشم ها و گوش های سازمان ملل که سازمانی بین المللی است، بر این جنایت هولناک بسته شده است؟
این جنایات، عملکرد خارج از چارچوب های انسانی رژیم صهیونیستی و اشغالگر، کذب بودن رویاهای اروپایی و آمریکایی برای نظم نوین جهانی و آرمانهای آنان را نیز معلوم کرده و نشان می دهد، آرمانهای توسعه پایدار و تلاشهای صندوق های وابسته به سازمان ملل متحد، صرفا برای مدیریت کردن کشورهای ضعیف تر نوشته می شود. شش سال دیگر که در ارزیابی دستیابی به اهداف توسعه پایدار (2030)، به عدم تحقق آن رسیدید و نتایج نشان داد که کشورها در اجرای آن با شما همکاری نکرده و نمی کنند، خاطرات این رسوایی های بزرگ را به خاطر بیاورید و دلیل عدم اعتماد کشورها به سازمان ملل و صندوقهای وابسته به آن را به درستی تشخیص دهید.
ما روانشناسان در عین اینکه نسبت به وضعیت سلامت روان مردم و خصوصا زنان و کودکان غزه هشدار می دهیم، شما را نسبت به اعتبار سازمان ملل نیز بیم داده و سریعا و قویا خواهان اخراج هرچه سریع تر این رژیم منحوس از کلیه صندوقهای وابسته به سازمان ملل متحد و در کمترین واکنش اخراج آن از کمسیون مقام زن و نیز پیمان نامه حقوق کودک هستیم.
بیانیه روانشناسان، رواندرمانگران و مشاوران
رونوشت
UNICEF
UNCSW
UNFPA
پیوند امضای بیانیه (که در قالب نامه ارسال خواهد شد) 👇
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfL5b_5HTFERj5fUWZrPJVUB1OtvNOHDHjkENQnyHjkctUn4g/viewform?usp=sf_link
@yekravanshenaas
به فراز «اللّهم اکْسُ کُل عُریان» که رسیدم، زن‌های برهنه و غرقه به خون غزه را به یاد آوردم. زن‌هایی که همین چند ساعت پیش در مقابل مرد‌های دست‌بسته‌شان، به‌شان تجاوز شد و هیچ مسلمانِ نامسلمانی نبود و یا که جرأت نمی‌کرد جسم‌هایشان را بپوشاند. به فراز «اللّهم اشْفِ کُل مَریض» که رسیدم، از خدا خواستم که دیگر هیچ زنِ حامله‌ای، گذرش به بیمارستانِ الشفاء نیوفتد. از خدا خواستم که آنجا دیگر مقتلِ هیچ زن و کودکی نشود و خدا، شفایشان را توی همان خرابه‌خانه‌‌ها و کنار چادرهایشان بدهد. اینطور خیال مردهایشان هم راحت‌تر است. شما هم دعا کنید برای عیال‌های مظلوم خدا و حجت بر حقش
Читать полностью…
🔷الجزیره: نیروهای ارتش اسرائیل به زنان حاضر در بیمارستان الشفاء غزه تجاوز کردند!
🔹شوهرِ زنِ مورد تجاوز ارتش اسرائیل در بیمارستان الشفا: سربازان به او دستور دادند لباس هایش را درآورد و شروع به کتک زدن کردند، سپس او به آنها گفت: «من پنج ماهه باردار هستم، مرا نزنید» اما متأسفانه به کتک زدن او ادامه دادند. بعد از ساعت‌ها، همه زن‌ها را به جز زن باردار و فرزندانش بیرون آوردند، جلوی چشم شوهر، اقوام و فرزندانش بردند و به آنها تجاوز کردند. آنها به مردان دستور دادند که چشمان خود را نبندند وگرنه به آنها شلیک می‌کنند.
@kriyaassess
وسواس فکری در مهمانی:
قبلش: دیگه کم حرف می‌زنم، هرکس هم هرچی گفت مختصر و مفید جواب میدم، یه لباسی می‌پوشم که زیاد به چشم نیاد، دو ساعت زودتر راه می‌افتیم که به ترافیک نخوریم، گل بخریم یا شیرینی؟
بعدش: یعنی خیلی حرف زدم؟ چرا انقدر توضیح دادم؟ لباسم مناسب بود؟ به موقع رسیده بودیم؟ هدیه خوبی بود؟ یعنی مردم درمورد من چی فکر می‌کنن؟ به نظر بقیه مسخره میام؟
و اینطوریه که منزوی بودن آرامش بیشتری براشون به همراه داره.
#روان‌شناسی
#نشخوار‌فکری
@yekravanshenaas
این روزها از کنار اینستاگرام که رد می‌شید هرکسی یه میکروفون گذاشته جلوش و هی میگه شخصیت نارسیستیک فلانه و بیساره اما اصلا شخصیت چیه؟ اختلال شخصیت چیه؟ اختلالات شخصیت چندتا هستن؟ ما به کی می‌گیم اختلال شخصیت داره؟ اختلال شخصیت مثل بقیه اختلالات روی یک پیوستاره یا بله و خیره؟ و هزاران سوال دیگه که توی این تعطیلات و بعدتر شاید، قراره تا جایی که بتونیم بهشون جواب بدیم.
اگه از همراهان قدیمی باشید احتمالا پست‌های سریالی رو یادتونه، اگر هم جدید هستید باید بگم یه عالمه خوندنی در راهه، محکم بشینید.
#روان‌شناسی
#اختلالات_شخصیت
@yekravanshenaas
۵۰ مهارت روانشناختی که می‌تونن جزئی یا همه هدف شما برای بهزیستی روانی در سال ۱۴۰۳ باشن:
- نظم شخصی داشته باشید.
- به تدریج و با حوصله از شر عادت‌های بد خلاص بشید.
- کمتر نگران آینده باشید.
- اشتباهات تون رو بپذیرید.
- از شکست نترسید.
- دل بدید به سادگی در ابعاد مختلف زندگی‌تون، دنیا به اندازه کافی پیچیده هست.
- نه گفتن رو یاد بگیرید.
- گذشته رو رها کنید.
- دوستان جدید پیدا کنید.
- حسودی کردن کمکی به پیشرفت شما نخواهد کرد، به جای انرژی گذاشتن برای بقیه روی خودتون تمرکز کنید.
- کارتون رو گسترش بدید.
- به زندگی نگاهی دوباره و مثبت‌تر داشته باشید.
- اطرافتون رو با آدم‌های مفید و امیدوار پر کنید.
- قدردان چیزهای معمولی و ساده ای که دارید باشید.
- مثل یک بچه کنجکاو باشید.
- مهارت‌های کم اما کاربردی یاد بگیرید.
- مهربان‌تر باشید.
- یه روتین برای صبحتون داشته باشید و بهش پایبند بمونید.
- بهانه‌تراشی رو کم کنید، حداقل برای خودتون.
- ریسک کنید.
- به جای سرزنش کردن دیگران، مسئولیت خودتون رو در اشتباهات بپذیرید.
- زبانی که همیشه دوست داشتید یاد بگیرید و نمی‌شده رو شروع کنید.
- بیشتر در طبیعت وقت بگذرونید.
- کمتر مخالفت کنید، بیشتر گوش بدید.
- مشوق باشید، چیزهای جدید امتحان کنید و با ترس‌هاتون رو‌به‌رو بشید.
- تمرین کنید که بتونید زمان بیشتری متمرکز بمونید.
- بهتر بشید، نه بهترین.
- بخشنده‌تر باشید.
- پشت سر دیگران حرف زدن نشونه ضعف آدم‌هاست.
- سازنده‌تر باشید اما از نظر کیفی، نه کمی.
- مسئولیت‌پذیرتر باشید.
- زود از خواب بیدار شید.
- علاقه تون رو دنبال کنید.
- افکار و اهدافتون رو بنویسید.
- از خودتون بپرسید واقعا در زندگی چی می‌خواید.
- دلایلی پیدا کنید که خودتون رو دوست داشته باشید.
- رژیم غذایی سالم رو دنبال کنید.
- در تصمیم‌گیری‌ها راسخ و روشن عمل کنید.
- افکار منفی که درمورد خودتون دارید رو بررسی کنید، احتمالا خیلی از اونا منصفانه نیست.
- از چیزایی که دوست ندارید خجالت نکشید و اگه اذیتید بگید.
- دعوا و بحث نکنید مخصوصا با احمق‌ها.
- از امتحان کردن چیزهای جدید در زندگی نترسید.
- اشتباهات اطرافیانتون رو به عنوان شیطانی بودن اونا برداشت نکنید و بپذیریدشون، همه‌مون انسانیم.
- یاد بگیرید جاهایی که لازمه زیر سیبیلی رد کنید و کوتاه بیاید.
- یاد بگیرید به ترس از مرگ غلبه کنید.
- هر روز یه چیز جدید یاد بگیرید.
- زود بیخیال نشید، همه‌چیز اولش سخته.
- سعی نکنید همه رو راضی نگه دارید.
- به سلامتی جسمی خودتون مثل سلامتی کسی که دوستش دارید توجه کنید.
- به خودتون اعتماد کنید.
عیدتون مبارک.
#روان‌شناسی
#سال_صفر‌سه
@yekravanshenaas
گذشته جاییه که باید ازش درس می‌گرفتیم و رشد می‌کردیم، نه جایی که قراره توش زندگی کنیم.
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
احتمالا امسال اینو بذارم جلوی چشمم، دیگه به اندازه کافی برای لیست‌های طویل و هدف‌های دور و دراز برای یک سال جوون نیستم، اما این جواب میده:
«اگه الان حس می‌کنی داری خیلی سختی می‌کشی به خاطر اینه که واقعا سخته، نه اینکه تو داری اشتباه می‌کنی یا مشکلی داری، صبر کن، فکر کن، دلسرد نشو و برو جلو. به جاهای راحتش هم می‌رسی، شاید نه به زودی، اما حتما می‌رسی.»
#روان‌شناسی
#انگیزشی‌طور
@yekravanshenaas