5025
ناگفتنی‌های من. یه کم از همه چیز. روان‌شناسی، شعر و روزمره های یک زن معمولی و یک همسر که مادر هم هست.
خلاص شدن از #تروما یا بهبود پیدا کردن از نظر روانی، اونجایی قشنگه که تو تازه می‌تونی بفهمی احساسات خودت و بقیه دقیقا چه شکلی ان، لمس و احساسشون کنی، بدون اینکه همیشه عینک یه سری اضطراب و آسیب رو به چشم داشته باشی.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
اونی که #افسردگی داره خودش متوجه شرایطش هست، حالا شما بیا و بهش بگو پاشو شاد باش.
اونی که #اضطراب داره، می‌بینه که فلج شده چون نمی‌تونه اضطرابش رو کنترل کنه، حالا شما بیا احساسش رو بی‌اعتبار کن و بگو اینکه نگرانی نداره.
اونی که پرخوری عصبی یا #بولیمیا داره، می‌فهمه که وقتی تعادل روانیش بهم می‌ریزه ممکنه چند برابر یه آدم عادی غذا بخوره و بعدش دنبال راه‌حل خلاص شدن از اون کالری‌‌ها بگرده، حالا شما بگو چقدر می‌خوری.
اونی که بی‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا داره، می‌شنوه که شما میگی دیگه فقط پوست و استخونت مونده و می‌میری، ولی نمی‌تونه با اون تصویر ذهنی خودش که فکر می‌کنه چاق و زشته کنار بیاد.
عملا به غیر از چند تا اختلال، بقیه افراد متوجه هستن تو چه شرایطی ان، پس با نظرات ناپخته یا دخالت و قضاوت، حالشون رو بدتر نکنیم.
آدما فقط نیاز دارن بدونن یکی بدون هیچ قصد و غرضی، همیشه کنارشونه و اونا رو می‌پذیره تا بهتر بشن. اگه قصد کمک دارید، این نقش رو به عهده بگیرید.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
ماهایی که کنج خلوتی برای نوشتن داریم، مایی که افکارمون رو با آدما به اشتراک می‌ذاریم و نه شغلمون اینه و نه درآمد و آورده‌ای برامون داره، نوشته‌هامون برامون عزیزن.
اونایی که کسب و کارشون نوشتنه هم که خب چندین برابر ما براشون مهمه بقیه امانت‌دارشون باشن.
اگه کسی با ادعای روان‌شناس بودن و درمانگر بودن، متن‌های ساده منو کپی می‌کنه، درسته که ناراحت میشم اما بیشتر از ناراحتی، براش تاسف می‌خورم.
چطوری ممکنه کسی بخواد برای درمان شدن آدم‌ها قدم برداره اما پله‌های پیشرفتش رو با کاری مثل پایمال کردن حق نویسنده دیگه، بسازه.
خلاصه که نترسیم از اینکه به منبع و نویسنده اشاره کنیم، چیزی ازمون کم نمی‌شه، اتفاقا باعث ساخته شده اعتماد میشه. چون مخاطب می‌فهمه چقدر این آدم اخلاق‌مداره، پس حتما در برخورد با منم همین‌قدر قراره اخلاق رو رعایت کنه.
اگه معتقدیم جامعه، مردم و فرهنگ باید اصلاح بشه، اول خودمون کارهای ساده‌ای مثل جدی گرفتن حقوق بقیه رو انجام بدیم.
من ندیدم کسی راضی باشه بدون اشاره به اسمش مطلبی، عکسی، یا هر محتوایی رو ازش منتشر کنن، بنده هم راضی نیستم.
خودخواهیه؟ خیر، جزئی از حقوق مولفه.
@yekravanshenaas
خانواده تمام ریشه ماست، تمام چیزی که ما داریم، تلخ و شیرین، دور و نزدیک و با اینکه می‌تونه خیلی وقتا باعث ناراحتی ما بشه اما بازم وقت مشکل و سختی، درمان‌کننده‌ترینه.
هیچ مرهمی برای آدمیزاد، موثرتر از آغوش پدر و مادر و هم‌خون‌هاش نیست. باید با این کنار بیایم که هرچقدر هم کسی رو دوست داشته باشیم، بعضی غم‌ها رو باید در کنار خانواده‌اش سبک کنه.
بعضی حرف‌ها رو باید در خلوت خانواده‌اش بزنه و این هیچی از رابطه ما کم نمی‌کنه، حتی باعث بهبود رابطه و نقش‌های دیگه اون آدم میشه.
خانواده، هرچقدر هم که خوب باشه یا بد باشه، هم درده و هم درمان.
#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی
@yekravanshenaas
ترس می‌تونه دو تا معنی داشته باشه؛ همه چیزو فراموش کن و فرار کن یا اینکه تا می‌تونی باهاش مچ بنداز و یه تغییری ایجاد کن.
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
بیشتر ما تو زندگی، انگار همش داریم صدای والدینمون رو می‌شنویم و صدای اونا رو زندگی می‌کنیم و حتی با خودمون اون‌جوری که اونا رفتار می‌کردن، رفتار می‌کنیم.
پس اگه والدینمون همیشه خدا از ما عصبانی بودن، ما خیلی از خودمون عصبانی هستیم.
اگه همش از ما انتقاد می‌کردن، ما هم داریم الکی الکی از خودمون انتقاد می‌کنیم.
اگه اونا از ما عالی و بی‌عیب بودن می‌خواستن، ما هم از خودمون انتظار بی‌عیب بودن داریم.
اگه محبتشون رو به ما نشون نمی‌دادن، ما وقتی مشکلی داریم حتی خودمون رو لایق محبت نمی‌دونیم.
پس خیلی از بلاهایی که ما سر خودمون میاریم، بازتابی از نحوه برخورد والدینمون با ما و چیزی که از اونا یاد گرفتیم هستن.
#روان‌شناسی
#تربیت_فرزند
@yekravanshenaas
یعنی چی که به کسی بگیم تو زیادی حساسی؟
اگه کسی داره اذیت میشه، داره اذیت میشه، تمام.
به جای برچسب زدن بهش و نصیحت‌های بیهوده، باهاش همدلی کنیم.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
تاریخ مهمه و رفرنس خوندن درمورد تاریخ، مهم‌تر.
تاریخ اسلام هیچ ربطی به اعتقادات افراد نداره، تاریخ اسلام در منطقه و فرهنگ و آداب و رسوم ما تنیده شده و چون حداقل در پوسته و ظاهر، شبیه به جامعه اسلامی هستیم، خیلی وقتا اینکه میگن تاریخ تکرار میشه رو در افراد و اتفاقات میشه به راحتی دید و برای فهمیدن و حتی توانایی پیش‌بینی وقایع، شما ناچار به بلد بودن و مطالعه تاریخ اسلام هستید.
پس تاریخ اسلام مهمه اما روایت هرچه از منبع دست اول‌تر و مطمئن‌تری باشه احتمال اینکه به واقعیت نزدیکتر باشه بیشتره. کاری که در علم اصول می‌کنن هم همینه، می‌رن ته و توی یه حدیث و روایت رو درمیارن که اینو کی گفته؟ از چه منبعی؟ تا چه حد درسته و چیزای دیگه که من بلد نیستم و سوادم همین قدر می‌رسه.
حالا تو این روزا، اگه معتقد به اباعبدالله هستید با یه نگاه و اگه حس و علاقه خاصی هم ندارید، با یه نگاه دیگه، بهتره سیر وقایع رو بدونید تا در سطح نمونید و نشه راحت گولتون زد.
وقتی یکی میگه امام حسین رو قاری‌های قرآن و هم‌بازی بچگی‌های امام حسین کشتن، نگید عهههه راست میگه‌ها پس الانم همینه، آبی از این نماز و روزه و قرآن خوندن و آدم‌های معتقد گرم نمی‌شه. نه واقعیت اینه که اولا همه‌شون مومن نبودن و از طرفی یزید و ابن زیاد و دم و دستگاهش اومدن یه پول خیلی خیلی خیلی زیاد و برای عده‌ای، همونطور که می‌دونید، وعده مقام و فرمانروایی گذاشتن وسط و در تاریخ اومده که یه سری از افراد با آن‌چنان عجله‌ای برای طلای بیشتر و خودشیرینی پیش ابن زیاد، حمله کرده بودن برای اینکه به سپاه برسن که فرصت نکرده بودن برن شمشیر و ابزار جنگی رو از خونه بیارن، همینجوری از وسط بازار دویدن رفتن.
یا وقتی میگن امام حسین قیام نکرد، با ذوق‌زدگی لایک نکنیم، بله برادر درست میگی قیام نکرد، تو راه کوفه اتوبوس مردا تصادف کرده، زنا و بچه‌ها هم راهشون رو گم کردن رفتن تا شام.
پس این درسه، این کل یوم عاشورا و کل ارض کربلاست، چون الانم ممکنه به هرکسی پولی و مقامی در اون حد پیشنهاد بشه، هرکاری ازش بربیاد.
تاریخ اسلام و مخصوصا عاشورا، درس آزادگیه، درس هیهات من الذلة است، پس چطوری قبول کنیم که قراره مای مسلمون، آزادگی و عزت‌نفسمون رو در هر جایگاهی، برای دنیا کنار بذاریم و هرکاری بکنیم و پشت سر هرکسی راه بیفتیم؟
درس ادبه، پس شیعه و هیأتی بی‌ادب دیدی تقصیر امام حسین نیس، خودش کم گذاشته.
درس انسانیته اما نه انسانیت صورتی و ما دلمون پاکه، درس مرزبندی و اصولگرایی حتی تا لب تیغ و به اسارت رفتنه، فراتر از جنسیت و مذهب و قیافه و ثروت و عشق به فرزند و عشق به خانواده.
پس کسی که روایت دقیق و درست رو بلد نیس و در حد شور و سطح اول ارادت مونده، از همه اینا محروم میشه.
اهمیت دوم بلد بودن تاریخ در اینه که از اون طرف بوم افتاده‌ها رو هم بفهمیم، جایی بدعتی دیدیم و شنیدیم دل ندیم بهش، چون ما نمی‌خوایم دروغ به این روایت‌ها قاطی کنیم، حتی برای گریه بیشتر و مرید و پامنبری بیشتر. اصل قضیه آن‌چنان عجیب و خالص و دردناکه که سرسوزنی به نمک بیشتر احتیاج نداره.
خلاصه که تا تنور دلمون داغه، پاشیم بریم دنبال منبع و تاریخ و ببینیم چی شد که اینجوری شد، چون ماجرای عاشورا به همون اول اسلام برمی‌گرده و بعدش هم ریشه خیلی از وقایع بعدیه. اینجوری طبل و سنج و نماز ظهر عاشورا و پرچم و حتی صدای مظلوم حسین گفتن مداح، برای شما کلی تصویر و روضه و مقتل پشتش داره، دیگه خودتون انگار وسط گودی قتلگاهید، نه با حرف‌های سطحی به بی‌راهه می‌رید، نه شلوغ‌کاری‌ها براتون جذابه و از طرفی هم از درس‌های تاریخی واقعه تو زندگی روزمره استفاده می‌کنید.
ما برای ظلم به حسین گریه می‌کنیم، اما اگه فقط همین دهه اول محرم یادش باشیم و هیچ تاثیری نپذیریم و هیچ تغییری در زندگی ما ایجاد نکنه، ما هم بهش ظلم کردیم.
@yekravanshenaas
از بچگی زیاد به اطرافم نگاه می‌کردم، وقتی جای جدیدی پا می‌گذاشتم، باید مطمئن می‌شدم همه‌کس و همه چیز را دیده‌ام، آدم‌ها چه پوشیده‌اند و چه می‌گویند و در چه حالند، آن گلدانی که گوشه اتاق گذاشته‌اند پژمرده است یا سرحال، آن تابلویی که به دیوار زده‌اند یعنی چه؟ رنگ و طرح فرش و در و دیوار و خلاصه تا جایی که چشمم می‌دید، همه‌چیز را زیر و رو می‌کردم.
بزرگتر که شدم فهمیدم کار درستی نیست، وقتی وارد جایی می‌شوی نباید چشم بگردانی در جزییات، اما خانه خدا فرق می‌کرد، هروقت مسجد و هیأت می‌رفتیم، محو در و دیوار بودم، محو شکل محراب و سقف بلند و کتیبه‌ها و نوشته‌ها و تابلوی نئونی نماز اول و نماز دوم و دستورات نمازهای مستحبی، بعضی وقت‌ها هم سرک می‌کشیدم سمت مردانه، چون قشنگ‌تر و دلباز‌تر و بزرگتر بود.
و محرم برای چشم‌های کنجکاو من، پر از دیدنی و خواندنی بود. آن سالی که تازه خواندن و نوشتن یاد گرفته بودم دائم چادر مادرم را می‌کشیدم و می‌گفتم: «مامان، گریه نکن، اونجا چی نوشته؟» خطوط درهم پیچیده کتیبه‌ها و دیوارنوشته‌ها با چیزی که در مدرسه یاد گرفته بودیم خیلی فرق داشت، نمی‌توانستم بخوانم. مادرم اشکهایش را پاک کرد، شاید توی دلش گفته: «به چه دردت می‌خورد بچه جان؟ بگذار به حال خودم باشم» اما دانه دانه و با صبر برایم خواند؛ این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست، این چه شمعیست که جان‌ها همه پروانه اوست.
سخت‌تر شد! معما پیچیده شد، رفتم توی خودم، هرچه فکر کردم چیزی دستگیرم نشد، باید صبر می‌کردم تا مراسم تمام شود و از پدرم بپرسم. آخر آدم وقتی بچه است، آن‌هم دختر بچه، فکر می‌کند باباها جواب تمام سوالات دنیا را می‌دانند.
پدرم تمام سعی‌اش را کرد اندازه فهم بچه ۷،۸ ساله برایم بگوید «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست» یعنی چه، اما مگر تمام سعی آدمیزاد تا کجا قد می‌دهد؟ مگر جواب این سوال را به فهم بچه درآوردن به همین سادگیست؟
سال‌های بعد کم‌کم دیگر هرچه روی دیوار نوشته بودند را حفظ بودم، خدا بیامرزد محتشم کاشانی و همه کسانی را که در کار سرودن و نوشتن و طراحی این اشعار و کتیبه‌ها هستند، حفظ بودم و باز هم نگاه می‌کردم و می‌خواندم. دیگر برایم روضه شده بود، بغض می‌کردم اما نمی‌فهمیدم و هنوز هم نمی‌دانم «این حسین کیست» که دل و دین ما را برده، ما که همیشه ادعای عقل می‌کنیم، به حسین که می‌رسیم دیوانگی را افتخار می‌دانیم، ما مسلمان‌های نصفه و نیمه که هیچ، چطور هر گوشه از این دنیا هرکس حسین را شناخته دلباخته‌اش شده و «جان‌ها همه پروانه اوست».
عاشورای امسال هم می‌آید و می‌رود، خداروشکر که من و شمایی که می‌خوانید امسال هم عمرمان قد داد زیر این پرچم باشیم، شور و دیوانگی ما سرجایش اما عمق فهممان باید به جواب «این حسین کیست» برسد وگرنه خیلی که رحم کنند، اندازه دیوانه‌ها نان و آبی به دستمان می‌دهند و از این درگاه، فقط به نان و آبی قناعت کردن خسران عظیم است.
آیین حسینی و شور حسینی سرجایش اما هر سال که بگذرد کمی به شعور حسینی هم نزدیکتر شویم، یا حداقل باید بشویم.
#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
@yekravanshenaas
آدم سمی با اعتقادات قلبی تو شوخی می‌کنه.
آدم‌های بالغ اهل شوخی‌های بی‌ربط نیستن...
فکر نکنیم شوخیه ها.
سالمندی که باورش اینه که اگه بمیرم دیگه خاک میشم و سیاهیه تا ابد، با اونی که باورش اینه که من به جایی وصلم و حتی اگه خودم، خودمو فراموش کنم، نوری و موجودیتی هست که منو به یاد داره، زمین تا آسمون فرق دارن. اصلا جور دیگه‌ای زندگی می‌کنن، آرامشی دارن که توصیف کردنی نیس.
شایدم حتی جوونایی که باور عمیق‌تری دارن.....
@yekravanshenaas
قبول کنیم یا نه. هر چقدر هم که در زندگی تلاش کنیم متکی به نفس باشیم، بالاخره یک نفر هست که روی نظر و حرف ما خیلی تاثیر داره. انگار تا وقتی تایید اون نباشه جلو نمی‌ریم. تا وقتی تشویقش نباشه احساس بُرد نمی‌کنیم. تا وقتی اون ایرادی نگیره احساس نمی‌کنیم داریم کار اشتباهی می‌کنیم. حتی اگه پا روی کشش غریزیمون بذاریم و خلاف جهت حرکت کنیم و اتفاقا موفق هم بشیم، باز هم ته دلمون لبخند رضایتی رو می‌خواد که نداریم. این شخص تاثیرگذار می‌تونه والدین ما، دوست نزدیک ما، پارتنر ما و به طور کلی هر کسی باشه که روش سرمایه‌گذاری عاطفی عمیقی کردیم.
حالا تصور کنید اگر این سرمایه‌گذاری روی نقطه امن، ثابت، حمایت‌گر و همیشگی باشه ما چقدر در زندگی از قدم‌های کوچیک و بزرگ خودمون قراره احساس خوبی داشته باشیم. حتی از شکست‌هامون احساس مرگ نمی‌کنیم.
روی صحبتم با منِ نوعی به عنوان دریافت کننده حمایت عاطفی نیست. با من، به عنوان حمایت‌گر عاطفی برای افراد دیگه‌ست. اینکه چطور بتونیم کنار افراد مهم و عزیز زندگی‌مون باشیم تا از تکیه کردن به احساسات ما بتونن مسیر زندگی‌شون رو با احساس اطمینان بیشتری پیش برن.
بهش فکر کنیم.
#یادداشت
دقیقا وقتی داشتم فکر می‌کردم در‌حالی‌که توی دلم جمله‌هایی برای محرم رژه می‌رن، وقتی دلم می‌خواد از حالم بنویسم و از روضه‌های مادر و دختری کنج خونه یا پشت ترافیک، آیا باید از امکان داشتن این کانال استفاده کنم یا فضا رو تخصصی نگه دارم تا مخاطبی که برای محتوای روان‌شناسی اومده راضی باشه، اینو نوشتی و یادم افتاد که اینجا فضای امن منه و قرار نیس لبه‌های باورم گرد بشه تا خدای نکرده کسی از اینجا نره.
این هم از پند امشب.
متشکرم.
/channel/kmazraee_ir/41
نمی‌دونم چطوری از هرکسی، بدون شناخت روحیاتش و زندگی که داشته، میخواید که ریسک‌پذیر باشه و بزنه تو دل ماجرا.
زندگی از خیلی‌ها، تو اوج جوونی، نسخه‌ای می‌سازه که کلا رو مود بقاست و داره برای زنده موندن تلاش می‌کنه، نه برای رسیدن به آرزوهای دور و دراز.
با توصیه‌های کلی و سطحی که «پاشو بدو، پاشو یه کاری برای خودت و زندگیت بکن» همون تعادل اندک و زورکی که بعضی‌ها بهش رسیدن رو بهم نزنیم.
نسخه‌های شیک و انگیزشی و عمومی رو هرکس باید با زندگی خودش تطبیق بده، اگه خوب بود و باهاش می‌خوند که بسم‌الله و اگه نه، بدون اینکه حس ناکافی بودن داشته باشیم، خیلی نرم رد شیم و به نسخه مناسب خودمون بچسبیم.
#روان‌شناسی
#روان‌شناسی_زرد
@yekravanshenaas
دارم فکر می‌کنم یعنی ممکنه دلیل اینکه آدم‌ها در روند تکامل، دووم آوردن این باشه که برای قرن‌ها، دموکراسی وجود نداشت؟
دموکراسی خیلی شیکه، مردم‌پسند و زیبا.
اما ایراداتش چی؟ الان مردم اوکراین خوش‌حالن از اینکه زلنسکی انتخاب شده بود؟
یا مثلاً نخبگان آمریکایی که از انتخاب ترامپ حرص می‌خوردن، نمی‌فهمیدن که باید به انتخاب مردم احترام گذاشت؟
اگه دموکراسی نباشه پس چی جایگزینش کنیم؟ مطمئنا مثل زمان شاهنشاهی که نمی‌شه چون الان کشورهایی که پادشاه دارن هم دموکراسی دارن.
نمی‌دونم واقعا و این نداستن و ابهام برای مغز انسانی و مدرنم زیادیه.
امیدوارم اتفاقات خوبی برای این کشور و همه ما بیفته، ما که جوونی‌مون تقریبا تمومه و حالا به سن نگرانی برای نسل‌های بعد رسیدیم، شماها هم که هنوز جوونید و جویای نام و پر از آرزو و اینکه کی رییس‌جمهور باشه و تیمش چه تصمیماتی بگیرن روی زندگی‌تون اثر مستقیم داره.
@yekravanshenaas
نوشته بود ایرادی نداره اگر یک چرخه رو تکرار می‌کنید و از مسیرهای تکراری می‌رید و به مقصد جدید نمی‌رسید. گاهی آدم‌ها نیاز دارن مثل باتری شارژ امیدشون یواش یواش کم شه و بالاخره به این نتیجه برسن که باید راهشونو رو عوض کنن. ولی به یه شرط! اینکه آگاهانه قدم بردارید. یعنی بدونید دوباره و سه باره چهار باره قراره احساس شکست کنید. قراره احساسات بدی رو تجربه کنید. یعنی بدونید قرار نیست خیلی اتفاق جدیدی بیفته. اما حداقل اونقدر براتون تکرار شده که بفهمید چه خبره.
#یادداشت
وقتی به دوستت میگی ناراحتم و میگه نباش!
چشم :)))))))
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
اگه فیلم مافیایی دوست دارید، این آخر هفته Good Fellas رو ببینید.
اگه از ساخته‌های مارتین اسکورسیزی خوشتون میاد هم.
اگه دنبال فیلم درست و حسابی هستید هم.
کلا ببینیدش، بعیده پشیمون بشید.
#معرفی_فیلم
@yekravanshenaas
چرا کسی به اون قدرتی که لازمه تا آدم‌های اطرافت رو دست‌چین کنی و هرکس از راه رسید رو وارد دایره نزدیکانت نکنی تا تنها نباشی توجه لازم رو نمی‌کنه؟
اگه شما به اندازه کافی قوی بودین، به خودتون افتخار کنید.
#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی
@yekravanshenaas
در همین راستا، ما واقعا "والد درون" داریم که در واقع همون والدین خودمون هستن.
یعنی شخصیتی که والد درمونمون داره، همون شخصیت و رفتارها و صحبت‌های والدین واقعیمونه.
همونطور که در پیام بالا به خوبی مثال زده شده.
انگار که ما والدینمون رو از همون کودکی درونی می‌کنیم و دیگه همه جا با خودمون می‌بریمشون.
شاید کنارمون نباشن ولی تو ذهنمون هستن، ولی صداشون هست.
شاید اصلا بزرگ شده باشیم، شاید دیگه جدا زندگی کنیم، شاید ازدواج کرده باشیم، شاید حتی دیگه تو یک شهر یا کشور یکسان نباشیم، شاید حتی دیگه در قید حیات نباشن و در کل دیگه کسی کنارمون نیست که بگه چیکار بکن، چیکار نکن، کسی نیست که اگه خطا کردی دعوات کنه اما با همه اینا بازم با خودمون داریمشون. در درونمون. بازم اون صدائه تو ذهنمون میگه چیکار بکن، چیکار نکن. بازم می‌ترسیم کاری که خلاف خواست والدینمونه انجام بدیم یا با انجام دادنش، عذاب وجدان می‌گیریم.
البته اگه والدین بطور مثبت‌تری باهامون رفتار کرده باشن، این صداها هم حالت مثبت‌تری می‌گیره. می‌خوام بگم این صدا و والد درون همیشه هم خیلی سختگیر نیست.
مثلا اگه والدین بهمون حس پذیرش داده باشن که با وجود اشتباهاتت بازم ارزشمندی، اینکه ارزش تو با دستاوردهات مشخص نمی‌شه و... والد درونمون هم رابطه مسالمت‌آمیزتری باهامون خواهد داشت.
در واقع خودمون رابطه مسالمت‌آمیزتر و مبتنی بر پذیرشی با خودمون خواهیم داشت.
اگرم والد درونمون الان خیلی سختگیر و اذیت‌کنه، اشکالی نداره؛ قابل تغییره. با درمان و تلاش شخصی.
#Dropsof_psychology 🧠
زن بودن خیلی سخته، همیشه یه لیست خرید طولانی داری، دلت می‌خواد بزنی تو صورت آدما ولی به جاش بهشون لبخند می‌زنی و دوست داری وزن کم کنی در حالی که همه خوشمزه‌های جهان رو خوردی.
@yekravanshenaas
اون آدمایی که وقتی یه کم ساکت‌تر از معمول می‌شید، حواسشون بهتون هست رو سفت تو زندگی‌تون نگه دارید.
اونا آدمای ارزشمند زندگی شما هستن.
#شب‌خوش
@yekravanshenaas
از ساده‌ترین شعرها برای شب عاشورا.
امشب شهادت‌نامه عشاق امضا می‌شود.....
@yekravanshenaas
آقای اباعبدالله، ما تمرین می‌کنیم برای اینکه ارزش‌هایی مثل راه شما و ارزشمندهایی مثل یاد شما رو پشت در اتاق درمان بذاریم، قضاوتی نداشته باشیم درمورد کسی که رو به روی ما نشسته، نه ازش بپرسیم دنیاش چقدر منور به نور شماست و نه خودمون بهش بگیم تو هیاهوی زندگی، برای ما هرچه که هست به شما وصله.
ما به خوندن و نوشتن و شنیدن و تجربه کردن و تراپی چنگ می‌زنیم اما برای ما همه چیز تو این دنیا وسیله است. شمایید که می‌تونید بین ما و خدا واسطه باشید، شمایید که میشه بهتون توسل کرد و به شفا و حال خوب و آرامش و صلح رسید، وسیله لازمه ولی کافی نیست. اصل و اساس شمایید. از ابزار باید استفاده کرد ولی خدا کنه یادمون نره اصل قضیه چی بوده.
هرکس هر جا حرفی از رسیدن می‌زنه، حرفی از راه پیدا کردن و فهمیدن زندگی می‌زنه، ما درسته که می‌شنویم و امتحان می‌کنیم اما ته دلمون می‌دونیم کل دنیا جمع بشن و شما و خاندان شما نباشن هیچی گره‌گشا نیست.
شما اول و آخرید، شما کشتی نجاتید، شما آرامش و امنیت و صفای زندگی‌ها هستید، باقی بهانه و فانی و رفتنی ان. ما بلد نیستیم تو این بلبشوی دنیا چه باید بکنیم، محبت شما رو مثل چراغ گرفتیم دستمون و هرچی بلدیم رو یه کاسه کردیم که از این زندگی سردربیاریم.
مخلص مخلص‌های شما.
#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
@yekravanshenaas
#بلوغ_فکری یعنی بفهمیم بچه یعنی چی، کلا، همیشه و هرجا.
یعنی بفهمیم بچه طاقت فضای تاریک و مویه کردن نداره، همین که با مادر و پدرش میاد تا مسجد و هیأت و نقاشی می‌کشه و کاردستی درست می‌کنه و بدو بدو می‌کنه و اون وسط هم یه چیزایی به گوشش می‌خوره برای سن و سال بچگی بسه.
و با تشکر از همه اونایی که دیگه به این رشد رسیدن که برای بچه‌ها این فضا رو ایجاد کنن و به بچه‌ها و بازی‌شون ایراد نمی‌گیرن.
#مسجد_تراز
#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
اگه داوطلب ارشد و دکتری باشید، دیگه یواش یواش باید شروع کنید به مطالعه کردن و تست زدن و دنبال منبع گشتن، البته درمورد بقیه رشته‌ها نظری ندارم ولی برای روان‌شناسی و مشاوره دیگه وقتشه.
اما قبل از اینکه شروع کنید، یه صحبت جدی با خودتون داشته باشید، یه بحث بدون سانسور، مثل صندلی داغ، با محوریت این سوال ساده: «چرا؟»
درس خوندن نسبت به بقیه کارهای توی این دنیا واقعا راحته، استرسش هم یه استرس لوکسه، نتیجه هم معمولا در تحصیلات تکمیلی مثل نتیجه کنکور کارشناسی تو چشم همه نیست و بیاید صادق باشیم، به اندازه کنکور کارشناسی روی زندگی و آینده شما تاثیرگذار نیست، بیشترین چیزی که نیاز دارید درست درس خوندن و مداومته. پس به یه دلیل مهم نیاز دارید، مخصوصا اگه شاغلید، متاهلید و بچه‌دارید، دیگه درس خوندن فقط برنامه‌ریزی و تست زدن و شب بیداری و محدود کردن تفریحات خودتون نیس، چون شما یه سری مسئولیت دیگه هم دارید که در درازمدت خیلی اولویت بالاتری نسبت به تحصیلات بیشتر داره. پس بازم برمی‌گردیم به سوالمون، چرا میخواید درس بخونید؟ جواب این چرا، اون وقت‌هایی که خسته می‌شید، دلتون می‌خواد همه‌چیزو ول کنید، فشار نقش‌های دیگه زیاد میشه، به حجم نخونده‌ها و از یادرفته‌ها نگاه می‌کنید و شاید هر وقتی که باید از خوابتون بزنید و درس بخونید، می‌تونه شما رو نجات بده.
وقتی جواب این چرا رو پیدا کردید، وقت برنامه‌ریزیه، هرچی واقع‌بینانه‌تر برنامه‌ریزی کنید، نتیجه بهتری می‌گیرید.
اگه میخواید تغییر رشته بدید، که حداقل تو روان‌شناسی و مشاوره خیلی رایجه، بهتر از یه سری کلاس هم استفاده کنید.
اگه میخواید رتبه به درد بخوری بیارید، حتما حتما رفرنس بخونید، رفرنس که تموم شد، که با این حجم از منابع یه کم بعیده، برید سراغ جزوه و کتاب میکرو و غیره. (شایدم نشستم یه سری منبع پیشنهادی برای روان‌شناسی براتون نوشتم)
و تست بزنید، ترجیحا تست کنکور سال‌های قبل. بدون تست زدن، چیزایی که خوندید تو ذهنتون مرتب نمی‌شن.
و آخر آخرشم موفق و پیروز باشید.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas
اباعبدالله زبان مشترک ما شیعه‌ها و حتی زبان مشترک تمام آزادگان جهانه.
وقتی از کل روضه فقط «حسین الغریب»ش رو می‌فهمیدم و با نگاه به پرچم قرمز یالثارات الحسین که باد بهش افتاده بود، جگرم می‌سوخت، فهمیدم چرا شیعه نمی‌میره، چرا سال‌ها و قرن‌ها گذشته، امام‌های ما رو دونه دونه شهید کردن و از جلوی چشم دور کردن و به زندان انداختن تا به خیال خودشون «از دل برود هر آن‌که از دیده برفت»، اما حالا مسلمان‌های شیعه امام ندیده غرق در دنیای مدرن، یک شبی، کنار یکی از خیابون‌های این شهر، یهو به خودشون میان و می‌بینن که دارن برای صدای «حسین الغریب» گفتن‌های مداح با ته‌لهجه عربی، از پشت بلندگوهای مسجد، زار می‌زنن و سینه می‌زنن. اباعبدالله زبان مشترک و نخ تسبیح نگهدارنده شیعه، در تمام این قرن‌ها و تمام مصیبت‌ها بوده.
یکسال دنبال دستاورد و آخرین یافته‌های علمی از زبان هر کس و هر تریبونی باشی، سرت به کتاب و اضافه کردن کلمه به کلمه‌هایی که بلدی باشه و دنیا برات در بالا رفتن از نردبان ترقی فرضی و ساختن زندگی شخصیت هم که خلاصه شده باشه، بعد که محرم می‌رسه، می‌فهمی برای تو، همه‌چیز زیر این بیرق و توی چارچوب این مکتب معنی پیدا می‌کنه.
خداروشکر برای نوای حسین حسین توی هر شهر و هر کوچه پس‌کوچه‌‌ای، که تا این پرچم مشکی بالای سر ماست، ما نمی‌میریم و صدای ما خاموش نمی‌شه.
@yekravanshenaas
چیزایی که به نظر نمیاد ربطی به تروما داشته باشن اما درواقع دارن:
- توجه نکردن به بهداشت شخصی.
- بهم ریخته بودن محل زندگی.
- بی‌توجهی به مسائل مالی و خرج کردن بیشتر از درآمد.
- عادت‌های غذایی ناسالم.
همه اینا یه ریشه مشترک دارن: من خودمو نادیده می‌گیرم، شاید اینجوری اون احساسات حل نشده‌ای که دارم حمل می‌کنم هم کمرنگ بشن.
یادمون باشه کسی که از اون‌ور بوم توجه به خودش و مسائل مربوط به خودش می‌افته هم ممکنه از تروما رنج ببره، چون اونم می‌خواد با کنترل افراطی، احساسات سنگین و سختش رو مدیریت کنه.
#روان‌شناسی
#تروما
@yekravanshenaas
من هربار که می‌بینم می‌رن همینجوری رندوم از یه آدمی تو خیابون درمورد مسائل مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، خانوادگی و غیره سوال می‌پرسن:
بسه دیگه آقا بسه.
@yekravanshenaas
توی اتفاقات مختلف اجتماعی میشه به این نتیجه رسید که جامعه جهانی و همینطور جامعه ما، دارن به ابتذال و سطحی‌نگری می‌رسن.
راه بقیه رو نمی‌دونم ولی راه روان‌شناسی اینه که ذهن رو تقویت کنیم، چطوری؟ ببینید.
خیلی دور نیس، به همین سادگیه.
#روان‌شناسی
@yekravanshenaas