2529
Zanan Emrooz is a monthly Persian-language journal on women's issues Contact: zananemroozonline@gmail.com —————————- www.zananemrooz.com Instagram:zananemrooz Telegram:@zanan_emrooz —————————- WhatsApp: 09391367724
«ادبیات کودکان ایران در
چرخش از سده‌ای به سدۀ دیگر»
نوشته محمدهادی محمدی
نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودکان
یک سده کار و کوششِ هزاران کوشنده و پدیدآورندۀ ادبیات کودکان سیمایی از تحول فراگیر اجتماعی به طور عام و تحول در فرهنگ کودکی ایران به طور خاص را به نمایش می‌گذارد. کوشندگان و پدیدآورندگانی نام‌آور و کمنام یا گمنام همگی کوشیدند ادبیات کودکان این سرزمین در جایگاهی شایسته قرار بگیرد. اما از همان آغاز آنچه انکارکردنی نیست سهم زنان در شکل دادن به این تحول است. و البته، مهم‌تر از این، نوع نگاه آنها به این مقوله است که ارزش کارشان را بالاتر می‌برد. زنان برجسته‌ای که نهاد کودکی را در این سرزمین با کمک مردان همراهشان برپا کردند به دلایل گوناگون نگاه سالم‌تر و پاکیزه‌تری به موضوع فرهنگ کودکی و ادبیات کودکان داشته و دارند. من که بخش بزرگ از زندگی‌ام را در این راه گذرانده‌ام، گواهی می‌دهم، اگر مدیریت آنچه اینجا در توصیف وضعیت ادبیات کودکان در این یک سده با مخاطبان در میان می‌گذارم به طور کامل در دست زنان می‌بود، وضع ما این نبود که اکنون هست. اما انگیزه‌ام از نوشتن این جستار بیان این آرزو نیست، بلکه ارائۀ تحلیلی کوتاه از این وضعیت است که شاید، جدای از اینکه به کار امروزیان بیاید، یادگاری باشد برای کارشناسان و دوستداران ادبیات کودکان ایران در یک سدۀ دیگر.
از شماره ۴۱ «زنان امروز»
لینک خرید این شماره: store.zananemrooz.com
من با «نورا»ی هنریک ایبسن در نمایش‌نامۀ خانۀ عروسک خیلی سال پیش در دوران جوانی آشنا شدم. همان موقع این‌طور به‌نظرم رسید که این نورا، با همۀ بی‌شباهتی‌هایش به مادرم، بسیار شبیه اوست. آنها هر دو رازهای پنهانی دارند. هر دو آن‌طور که نشان می‌دهند نیستند. هر دو رفتارشان ناشی از موقعیت هولناکی بوده که در آن گرفتار شده‌اند. هر دو قربانی خودمهربانی‌هایی شده‌اند که فکر می‌کردند سرانجام آن عشق است و نبود. اما نورا یک تفاوت بنیادی با مادرم دارد. او به مرتبه‌ای از آگاهی می‌رسد که جز شوریدن بر وضعیتی که در آن قرار گرفته نمی‌تواند انتخاب دیگری داشته باشد. در این مرتبه، اما، مادر من عصیان نمی‌کند، نمی‌شورد، باز هم ادامه می‌دهد و عواطفش را پنهان نگه می‌دارد. نورا ادامه نمی‌دهد. ناخشنودی‌های جنسیتی‌اش را که ساختار اجتماعی به او تحمیل کرده بروز می‌دهد و از انفعال به سمت عاملیت حرکت می‌کند. مادر من همان نورا‌ی خانۀ عروسک است بدون پایان‌بندی زندگی او، بدون هیچگونه شورانشگری. بدون اینکه بگذارد و برود، کاری که نورا کرد. او همیشه همین‌طور ماند: بازتابی از جامعه‌ای مردسالار... همین‌طور ماند تا همین حالا...
«بدون پوست اندازی ایده‌ها ماهی‌هایی کوچک و لاغرند»
▪️گفت‌وگو با جمشید خانیان، نویسندۀ ادبیات کودک و نوجوان
🖋️عادله خلیفی
در شماره ۴۱ «زنان امروز».
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
قسمت اول: همه ما عذرخواهی محسن نامجو را شنیدیم، اما به دل خیلی‌هایمان ننشست، فکر کردیم چیزی کم دارد، جاییش می لنگد، حسی از حقیقت در آن نیست. و اندکی بعد، آن فایل صوتی منتسب به نامجو منتشر شد و تق عذرخواهی درآمد. مصداق «تا سیه روی شود هر که در او غش باشد»؛ نامجو از آزاری که رسانده بود، عمیقا پشیمان نبود. او هنوز متوجه زخمی که به روح و روان انسانی دیگر وارد کرده بود، نشده بود. نامجو قدم اول را برداشته بود، اما هنوز در ابتدای مسیر بود. عذرخواهی حقیقی یک پروسه زمان بر است؛ نامجو برای طی کردن این مسیر به شهامت، صداقت و تلاش بیشتر نیاز دارد . ایو انسلر، نویسنده فمینیست و از نجات یافتگان سواستفاده جنسی دوران کودکی در کتاب جدیدش با عنوان «عذرخواهی» می‌نويسد عذرخواهی حقیقی چهار مرحله دارد و فرد آزارگر باید از اعماق تاریک درون خود و دنیای درهم‌شکسته قربانی اش عبور کند تا قادر به زبان آوردن عذرخواهی ای باشد که به دل بنشیند. قبل از اینکه درباره این چهار مرحله بنویسم شاید از خود بپرسید، اصلا چرا نامجو، متجاوزان و آزارگران باید مشقت این راه دشوار را به جان بخرند؟ در جواب، به صحبت خود نامجو ارجاع می‌دهم، آنجا که گفت «به خدا قسم، من یه اسکرین شات که برام میفرستن، دوستها به عنوان دلسوزی میفرستن، ولی خب من سیصدتا دوست دارم توی تلفنم... و سیصد بار باید این پیش بیاد... بعد تا سه ساعت دستهای من داره میلرزه، که من دارم تاوان چی را پس می دهم؟» وجدان انسانِ خاطی و آزارگر این سوال را از خود می پرسد، در خواب یا بیداری، و به دنبال جواب است. یکی سوال را به مسخره می گیرد و قلبش سنگ می شود، یکی سوال را انکار می کند و فراموشی می گیرد، یکی هم شاید آنقدر شهامت و صداقت از خود نشان دهد تا جواب را بالاخره پیدا کند و آرام بگیرد.
ایو انسلر می گوید، «قدم اول بیرحمانه زیر سوال بردن خود است، جستجوی دلایل و محرکهای رفتار متجاوزانه خود.» چرا آن کار را کردم؟ چه چیز من را قادر ساخت که خطوط قرمز را زیر پا بگذارم و به روح و جسم دیگری تجاوز کنم؟ آیا اصلا خط قرمزی برای خود متصور بودم و هستم؟ چرا انسان در ارتباط با دیگری به خط قرمز نیاز دارد؟ آیا برای دیگری ارزش و حرمتی برابر با خود قائل بودم و هستم؟ آیا اصلا برای خود ارزش و حرمتی به عنوان انسان قائل بودم و هستم؟ چه چیز در من و دیگری مشترک است؟ چه چیز در گذشته من، در کودکی من، در محیط پیرامون، فرهنگ سمی و جامعه اطراف من بود که من را به این سمت سوق داد؟ به نظر می رسد محسن نامجو این قدم اول را تا حدی برداشته است، آنجا که صحبت از تراپی خود، عقده های شخصی و فرهنگی، خودکاوی و مطالعه درباره خشم خود، عدم آموزش و روابط صحیح در یک فرهنگ هزاران ساله مردسالار می کند. فرهنگ دیروز و امروز ایران چه در خود دارد که بسیاری از مردان را قادر می سازد خطوط قرمز حریم دیگری (زن) را به راحتی زیر پا بگذارند؟ آیا مشکل فرهنگ ما این است که اتفاقا خطوط قرمزی در ذهن مردان ما در ارتباط با زنان تصویر و تصور نشده است؟ خطوط قرمز من در رابطه با دیگری چیست؟
پس از به راه افتادن موج افشاگری آزار جنسی در شبکه‌های اجتماعی فارسیزبان، شاهد بودیم که درک عمومی نسبت به معنای رضایت تا چه حد برآمده از مناسبات قدرت مردسالارانه و متأثر از تفکرات قالبی در حوزۀ جنسیت است. از دید عده‌ای «خودش خواسته بود چون به خانۀ مرد رفته بود» کفایت می‌کند تا رضایت قطعی زن نسبت به هر آنچه ممکن است رخ بدهد قلمداد شود. برساخت مسلط از متجاوز همچنان مردی غریبه است که در تاریکی حمله‌ور میشود و وحشیانه تجاوز می‌کند. موقعیتی خشونت‌آمیز که فقدان رضایت در آن محرز و سرراست است. اما بالاترین آمار تجاوز مربوط به موقعیت‌هایی خاکستری است که مرزهای غالب رضایت جنسی دگرگون میشود. موقعیت‌هایی که مرتکبْ هم‌کلاسی، دوست، همسر، دوست‌پسر و یا آشنای دور فرد بازماندۀ خشونت است.
در ادبیات رضایت جنسی، بر سر تعریف این مفهوم و چگونگی اظهارش در رابطۀ جنسی نه‌تنها توافقی وجود ندارد که گاه رویکردهای متعارضی نیز به چشم می‌خورد. این در حالی است که بسیاری از متونی که بر خشونت جنسی تمرکز دارند از تصریح مفهوم و مرزهای رضایت امتناع کرده و معنای آن را به درک و برداشت مخاطب واگذار کرده‌اند. در برخی متون و قوانین، ماهیت جنسیتی رضایت مفروض گرفته شده است، یعنی این زن است که به مرد رضایت می‌دهد و نه برعکس. رضایت مرد همواره حاضر و برخاسته از «غریزۀ مردانه» او بدیهی فرض میشود. به این ترتیب بحثی از رضایت مرد نسبت به زن و رضایت در سایر روابط جنسی در دنیای مدرن به میان نیامده است...
از مطلب «معمای رضایت»
نوشته غنچه قوامی
از شماره ۴۱ زنان امروز.
لینک خرید این شماره: store.zananemrooz.com
آنچه در مورد حرمسرا نمی‌دانیم؛
کار و مهارت‌آموزی در حرمسرای ناصری
🖋️ مریم دژم‌خوی
در نگاه عوامانه و رایج حرمسرا به مثابه عشرت‌کده بازنمایی میشود، محل عیش و نوش شاه، مکانی تحت سلطه سکسوالیته مذکر. در این قلمرو سلطه، زنان به مثابه ابژه‌های منفعل و اسباب عیش تفسیر می‌شوند. شق دیگری از بازنمایی حرمسرا که به ویژه در تاریخ‌نگاری کلاسیک همچنان مقبول است، زنان حرم را بیکارگانی خبیث و دسیسه‌چین می‌داند که شاهان را زیر سلطه خود گرفته، دائماً در حال تحریک و اجرای نقشه‌های پلیدند. یکی از نمونه‌های شاخص این رویکرد ماجرای سوزاندن تخت جمشید به دست اسکندر مقدونی به تحریک معشوقه‌اش است. در تاریخ‌نویسی وطنی مهدعلیا نمونه تمام و کمالی از زن دسیسه‌چین فاسد را به نمایش می‌گذارد. اما آیا زنان حرمسرا، فراتر از این تصاویر، به فعالیت دیگری نیز می‌پرداختند؟
لیلا احمد پژوهشگر برجسته که درمورد زنان در امپراتوری عثمانی به ویژه مصر پژوهش می‌کند اولین بار در مقاله کوتاهی به انتقاد از بازنمایی اروتیک اروپاییان از حرمسرا پرداخت. وی خاطر نشان می‌کند که قوم‌محوری اروپایی باعث تحمیل انگاره‌های فرهنگی اروپایی بر حرمسرا و ارایه تفسیری اروتیک و جنسی از حرمسرا شده است.
درواقع مطالعات جدید نشان می‌دهند که حرمسرا یک نظام بروکراتیک در دستگاه سلطنت اسلامی بوده است که فعالیت‌های متنوع و مختلفی در آن صورت می‌گرفته است. تجارت و کسب و کار، مشارکت سیاسی مستقیم و پذیرفتن زنان نماینده خارجی، برگزاری مراسم و میهمانی‌های ازدواج و تهیه جهیزیه و برگزاری کارگاههای آموزشی بخشی از فعالیت‌های ناشناخته مانده در حرمسرای دوره ناصری است.
بخش عمده زندگی زنان حرمسرا در میان همجنسان خود می‌گذشت. زندگی دسته جمعی و مشارکت در کارها و وجود تقسیم بندی‌های اداری حرم را به شهرکی قانونمند تبدیل کرده بود. به نظر می‌رسد یکی از برنامه‌های روزانه در حرمسرا یادگیری مهارت‌های مختلف هنری بوده است. درواقع زنان بخشی از لباس‌ها، تزئینات لباس، و حتی فرش و پشتی مورد نیازشان را خودشان تولید می‌کردند. حتی بخش عمده مواد غذایی و اقلام مصرفی (به ویژه شربت و انواع شیرینی) در زندگی روزانه و به ویژه جشن‌ها و مجالس به دست خود زنان تهیه می‌شد.
▪️از بخش تاریخ شماره ۴۱ «زنان امروز».
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
پیچیدگی تجربۀ ایرانی جنبش منـهم در کجاست و چرا هر قصه‌ای که از ایران روایت میشود استثنا و متفاوت فهم و نقد میشود؟ مسئله نادیده گرفتن ویژگیهای خاص ایران و اثراتش بر جنبش منـهم نیست، بلکه سؤال اینجاست که آیا این جنبش، جنبشی «غربی» و بالادستی است و نمی‌تواند به تغییر اجتماعی پایدار بینجامد؟
استثناگرایی ایرانی در تلاقی ایدئولوژی‌های ملی و جنسیتی سال‌هاست که زن ایرانی را در سلسله‌مراتب جنسیتی قدرت در جایگاه فرودست قرار داده است. استثناگرایی ایرانی همان تفکری است که جمله‌های روزانه‌مان را با «هیچ جای دنیا به‌جز ایران ...» آغاز می‌کند، همان نگاهی است که فرهنگ ایرانی را غنی و برتر می‌شمارد، اما ایرانی را «بی‌فرهنگ» و عقب‌مانده می‌داند. به عبارت دیگر، چنین ایدئولوژی متقاطعی تعلیق‌دهنده و بازدارندۀ تحرک اجتماعی است.
در سطحی دیگر، استثناگرایی ایرانی آن ایدئولوژیای است که زن ایرانی را مقابل یک کلّ برتر خارجی/غربی قرار می‌دهد. روایت‌های آزاری که در رسانه‌های اجتماعی شکل می‌گیرند همچون کنشی اتصالی (که برخی آن را کنش هشتگی هم نامیده‌اند) این کل را به اجزایی متفاوت اما در پیوند با یکدیگر تبدیل می‌کنند و، با غالب کردن خواست جمعی زنان بر سیاست‌ها و ساختارهای اجتماعی، به رهایی‌بخشی و تغییر می‌انجامند.
شیما وزوایی در مقاله «بیرون از قاب هشتگ»، با بررسی جنبش منـهم و موج اخیر آن در ایران از منظر رسانه و ارتباطات در تلاش است نشان دهد نگاه به جنبش منـهم به‌مثابۀ کنش اتصالی در شبکه‌های اجتماعی چطور می‌تواند خاست جمعی زنان ایرانی علیه آزار جنسی را از قاب‌های کلیشه‌ای متصور برای زن ایرانی برهاند و همزمان آن را در پیوند با دیگر امواج و اشکال این جنبش بین‌المللی در کشورهای دیگر به‌ویژه جهان جنوب قرار دهد.
از بخش اجتماعی شماره ۴۱ «زنان امروز».
لینک خرید این شماره :
store.zananemrooz.com
« آیا آزاردیده می‌تواند سخن بگوید؟»
🖋️ آتنا کامل
حالا دیگر نُه ماه از آغاز آنچه جنبش منـهم ایران شناخته میشود، می‌گذرد. اگرچه آزارهای جنسی و تلاش برای مقابله با آن مدتها پیش از شکل‌گیری این جنبش وجود داشت، نامگذاری مجدد جنبش ذیل جریانی همهگیر به ما امکان نزدیکتر شدن به تجربیات ما را داد. در این مدت زنان زیادی روایت آزارشان را در محیطهای کاری یا شخصی به اشتراک گذاشتند. زنانی از سنین مختلف، شناختهشده یا گمنام اما اغلب از طبقۀ متوسط، تحصیل‌کرده و با امکان دسترسی به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی. از نقدهای مهمی که تا اینجا به این جریان وارد شده، در انحصارماندگی و قشربندی اجتماعی آن است. به این معنا که موفق نشده زنان از طبقات و گروه‌های مختلف اجتماعی را در خود ادغام کند. نبود مشارکت در جنبش منـهم دلایل مختلفی دارد که در اینجا آنها را در دو محور اصلی دسته‌بندی می‌کنیم: نتوانستن و نخواستن. گفته میشود برخی زنان «نمیتوانند» یا «نمی‌خواهند» در جنبش منـهم مشارکت کنند. البته عده‌ای نیز معتقدند کسی از آنها نخواسته است. به این معنا که آگاهی‌رسانی‌ِ وسیعی دربارۀ این جنبش، اهدافش و طریقۀ مشارکت در آن صورت نگرفته است. بسیاری از زنان ممکن است از وجود چنین جنبشی بی‌اطلاع باشند، چه رسد به مشارکت در آن.
از بخش اجتماعی شماره ۴۱ «زنان امروز».
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
@zanan_emrooz
▫️آناهیتا در بحران؛ حذف نقش زنان به مثابه مالک و نگهبان آب
🖋️ لیلا پاپلی یزدی
مسئله آب در پیوست با اقتصاد و وضعیت وخیم زیست محیطی ایران مسئله‌ای بسیار مهم است. به لحاظ تاریخی، آناهیتا، ایزدبانوی آب‌های جهان در ایران باستان، نمادی از زنان بسیاری در فرهنگ ایرانی با وظایف مشابه است. اسناد نشان می‌دهند که زنان تا همین سده پیش نگاهبانان آب بوده‌اند و در نقاطِ مختلفی از ایران وظیفۀ بازیابی، مالکیت و توجه به قنات و تأسیسات آب برعهده آنها بوده است.
تأسیسات آب به ویژه قنات و سهم آب از طریق مهریه، هبه و همچنین ارث به زنان انتقال می‌یافته است. زنان از یک‌سو از این امکان در راستای بهبودِ زندگیِ خود و خانواده‌شان استفاده می‌کردند و از سوی دیگر، درست به همین دلیل، تلاش می‌کرده‌اند موجودیت قنات و تأسیسات آب، موجودیتی پویا باقی بماند. پویایی و برقرار ماندن آب در درازمدت باعث می‌شده که زن تاحدی قدرت اقتصادی داشته باشد و از سوی دیگر در یک مقیاس کلی‌تر، اعمال قدرتِ زنان بر فعالیت‌های کشاورزی به عنوان یکی از روش‌های جدی معیشت در مناطق خشک را تضمین می‌کرده است و نقشی فراتر از مادرانگی در سازوکار معیشت به زنان می‌بخشیده است.
با وجود این، در هشت دهه گذشته به تناوب فشارهای اجتماعی بر زنان در خانه‌نشین کردن آنها نقش عمده داشته است. سیاست‌هایی مانند کشف حجاب، تخته قاپو کردن عشایر، اصلاحات ارضی، حجاب اجباری، کاهش نرخ اشتغال زنان، همراه با استفاده از فشارهای مختلف سیاسی و اجتماعی و سرکوب، هم‌راستا با رویدادهای دیگری مانند جنگ ایران و عراق موجب شده تا فضای کسب و کار مردانه‌تر شود و از سوی دیگری مهاجرت به شهرها رشد بی‌رویه پیدا کند.
آب، نگاهبان خود را از دست داده است و از این‌رو غریب نیست اگر در حالِ احتضار باشد. آنچه مورد تأکیدست، نه تک‌عاملی بودن وضعیت وخیم آب در ایران که اشاره به نقشِ تغییر رژیم جنسیتی در وضعیتی است که امروز با آن مواجهیم. تغییر سیاست‌های جنسیتی به ویژه در فرایند پنجاه سال گذشته و سرکوب زنان، تنها بر زندگی زنان اثر نداشته است بلکه با تغییر در سننی همراه بوده که محیط زیست سرزمین ایران را برای سده‌ها پایدار نگاه داشته بودند. چهره بیابانی‌شده حاشیه روستاها، روستاهای متروکِ رهاشده که زوزه شغالان از آنها به گوش می‌رسد و قنات‌های لایروبی نشده بی‌صاحب مانده که هر روز خبر نشست یکی از آنها را می‌شنویم، پشت صحنه هولناکی دارند که بخشی از آن به سناریوی دهشت‌آور سلبِ مالکیت از زنان بازمی‌گردد.
▪️از بخش تاریخ شماره ۴۱.
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
#خبر_از_زنان
🗞 سه دختر متهم به قتل پدرشان قربانی بوده‌اند
سه خواهر ۱۷، ۱۸ و ۱۹ ساله‌ی روس که به اتهام قتل پدرشان در سال ۲۰۱۸ دستگیر شده بودند، قربانی شناخته شدند.
جسد پدر دخترها در حالی پیدا شد که از ناحیهٔ سینه و گردن مورد اصابت چاقو قرار گرفته بود.
الکسی پارشین، وکیل خواهران خاچاتوریان در گفت‌وگو با خبرگزاری تاس گفته است که با این روند امیدوار است اتهام این سه خواهر از قتل عمد به دفاع مشروع تغییر کند.
@zanan_emrooz
دختر کنار پنجره تنها نشست و گفت:
ای دختر بهار حسد می‌برم به تو
عطر و گل و ترانه و سرمستی تو را
با هر چه طالبی به‌خدا می‌خرم ز تو
بر شاخ نوجوانِ درختی شکوفه‌ای
با ناز می‌گشود دو چشمان بسته را
می‌شست کاکلی به لب آب نقره‌فام
آن بال‌های نازک زیبای خسته را
خورشید خنده کرد و ز امواج خنده‌اش
بر چهر روز روشنی دلکشی دوید
موجی سبک خزید و نسیمی به گوش او
رازی سرود و موج به‌نرمی از او رمید
خندید باغبان که سرانجام شد بهار
دیگر شکوفه کرده درختی که کاشتم
دختر شنید و گفت چه حاصل از این بهار؟
ای بس بهارها که بهاری نداشتم
خورشید تشنه‌کام در آن سوی آسمان
گویی میان مجمری از خون نشسته بود
می‌رفت روز و خیره در اندیشه‌ای غریب
دختر کنار پنجره محزون نشسته بود
باشد که این بهار نوروزی شود برای مردمانی که بهارهاست بهاری نداشتند. 🌱
#خبر_از_زنان
🗞 خواهر رهبر کرهٔ شمالی خطاب به آمریکا: برای خودتان دردسرسازی نکنید!
کیم یونگ اون، خواهر رهبر کرهٔ شمالی یک روز قبل از اعلام مواضع رسمی دولت جدید آمریکا در قبال کرهٔ شمالی به آمریکا هشدار داده است که برای خود دردسرسازی نکند.
او در ادامهٔ صحبت‌هایش از رزمایش نظامی مشترک کرهٔ جنوبی و آمریکا انتقاد کرد.
🗞 جنسیت‌زده‌ترین اظهار نظر در ژاپن متعلق به کیست؟
بر اساس نظرسنجی اینترنتی که گروه نائوسپس در ژاپن انجام می‌دهد، جنسیت‌زده‌ترین اظهار نظر در سال ۲۰۲۰ متعلق به میو سوگیتا، نمایندهٔ محافظه‌کار حزب لیبرال در مجلس است که گفته بود زنان دربارهٔ خشونت جنسی دروغ می‌گویند.
ردهٔ دوم این لیست متعلق به یوشیرو موری، ریاست سابق کمیتهٔ المپیک این کشور بود که زنان را وراج خواند.
🗞 اولین وزیر زن سرخ‌پوست در کابینهٔ بایدن
دب هالند، اولین وزیر کابینه در تاریخ آمریکاست که از بین بومیان این کشور به این سمت برگزیده شده است.
آمریکاییان بومی کمتر از دو درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند.
🗞 کارشناس صداوسیما: اشتغال و تحصیل زنان، ابزاری برای کنترل جمعیت است
حسین مروتی، کارشناس حوزهٔ جمعیت صداوسیما در برنامه‌ای گفته است که اشتغال و تحصیل زنان از برنامه‌های استکبار جهانی برای کنترل جمعیت است.
او در ادامه گفت: «من مخالف اشتغال و تحصیل زنان نیستم اما باید بازنگری در طرح این مسئله برای کنترل جمعیت شود و با توجه به این سیاست‌گذاری شرایط ازدواج را برای بانوان دانشجو فراهم نمی‌شود. نیازمند ساماندهی فضای اشتغال و تحصیل زنان هستیم و در یک بعد این مسئله باید شرایط را سازگار کنیم که افراد همزمان با تحصیل و اشتغال فرزندآوری داشته باشند و بعد دیگر این هست که همه مشاغل برای خانم‌ها مناسب نیست.»
🗞 تیم شهرداری سیرجان خانم گل شد
تیم فوتبال زنان شهرداری سیرجان با پیروزی سه بر هیچ مقابل سپاهان اصفهان، توانست عنوان قهرمانی مسابقات لیگ برتر فوتبال زنان را به دست بیاورد.
این تیم توانست با ۲۲ گل، خانم گل لیگ این مسابقات شود. این بازی‌ها در صدا و سیما پوشش داده نشد.
🗞 قانونی برای جلوگیری از رابطه بین محارم زیر ۱۸ سال در فرانسه
نمایندگان پارلمان فرانسه به قانونی برای تعیین سن برای رضایت جنسی رأی داده‌اند.
به موجب این قانون رابطهٔ جنسی بین افرادی که رابطهٔ خونی داشته باشند و یکی از طرفین کمتر از ۱۸ سال داشته باشد، ممنوع است.
این اتفاق در پی رسوایی‌های جنسی‌ای رخ داد که سبب واکنش شدید افکار عمومی شد.
اگرچه رابطهٔ جنسی بین محارم در جامعهٔ فرانسه قبیح شمرده میشود اما طبق قانون جرم نیست.
🗞 آنگلا مرکل در آستانهٔ شکست
نتایج انتخابات ایالتی برای اتحادیهٔ دموکرات مسیحی آنگلا مرکل نتایج مثبتی را به دنبال نداشته است به طوری که یکی از اعضای این حزب از این نتایج با عنوان زنگ بیدارباش یاد کرده است.
البته تنها ۶ ماه تا انتخابات سراسری باقیمانده است. انتخاباتی که مشخص می‌کند چه کسی قرار است جانشین آنگلا مرکل شود.
گفته میشود یکی از دلایل شکست این حزب در آلمان، سرازیر شدن مهاجران غیرقانونی و عدم مدیریت صحیح ورود این حجم از جمعیت بدون تخصص به این کشور است.
🗞 مرگ ملکهٔ پیست نوربرگ بعد از ۴ سال مبارزه با سرطان
سابین اشمیتز، رانندهٔ مسابقات اتومبیل‌رانی آلمان و مجری برنامهٔ تخته گاز شبکه بی‌بی‌سی، پس از ۴ سال مبارزه با سرطان، در سن ۵۱ سالگی درگذشت.
از او به عنوان ملکهٔ پیست نوربرگ یاد می‌شد. پیست نوربرگ در حساب رسمی‌اش در شبکه‌های اجتماعی با انتشار بیانیه‌ای، مرگ وی را تائید کرده است.
🗞 استخدام زنان سرپرست خانوار در وزارت دفاع افغانستان
وزارت دفاع افغانستان زنانی را که شوهران یا یکی از مردان خانوادهٔ آنان در جنگ با طالبان شهید شده‌اند در کارگاههای خیاطی لباس‌های نظامیان، به کار گرفته است.
حقوق ماهانهٔ این افراد ۱۲ هزار افغانی معادل ۱۵۵ دلار آمریکاست و به برخی از آنان یک واحد آپارتمان نیز تعلق گرفته است.
@zanan_emrooz
#خبر_از_زنان
🗞 قتل یک زن به دست پلیس انگلیس
سارا اورارد زنی ۳۳ ساله است که سوم مارس ناپدید و جسد او یک هفته بعد، دهم مارس، در یک منطقهٔ جنگلی در جنوب شرق لندن پیدا شد.
در پی این قتل مامور پلیس ۴۸ ساله‌ای به نام وین کوزنس، دستگیر شد.
به دنبال این ماجرا و خشم افکار عمومی، اعتراضات و تظاهرات بسیاری در نقاط مختلف لندن رخ داده است.
🗞 ملی‌پوش فوتبال زنان: دست‌فروشی کردم تا لژیونر شوم
محبوبه دهقانی، ملی‌پوش فوتبال زنان در مصاحبه با روزنامه‌ی همشهری گفته است که حدود ۱۰، ۱۵ سال پیش، برای تأمین هزینه‌ی بلیط هواپیما در مترو دست‌فروشی می‌کرده چون نمی‌خواسته خانواده‌اش را به علت ناتوانی در تأمین پول بلیط هواپیمای او خجالت‌زده کند. البته او گفته است: پدرش هنوز از این ماجرا خبر ندارد.
دهقانی در ادامه‌ی صحبت‌هایش گفته است: «من همیشه دلم می‌خولست لژیونر شوم. حتی زمانی که پسرم دوماهه بود، کلاس زبان می‌رفتم. خدا بخواهد امسال لژیونر می‌شوم. الان نمی‌توانم بگویم صد‌درصد است، دست خداست.»
او از کمک‌ها و حمایت‌های همسرش هنگامی که او باردار بوده و با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کرده، نقل کرده است: «موقعی که باردار بودم، افسردگی گرفتم. کسی متوجه نمی‌شد اما عکس بازیکنان را که می‌دیدم، گریه می‌کردم. شوهرم ناراحت می‌شد. به محض اینکه بچه به دنیا آمد، کمک کرد به فوتبال برگردم. حتی برایم مربی
خصوصی گرفت.»
محبوبه دهقانی خبرهای خوبی هم درباره‌ی ادامه‌ی فعالیت‌هایش داده: «یک باشگاه ترکیه‌ای که در بالاترین دسته‌ی فوتبال زنان این کشور بازی می‌کند، من را می‌خواهد.احتمال دارد امسال در لیگ فوتسال کویت هم بازی کنم.»
@zanan_emrooz
# خبر_از_زنان
🗞 پروانه سلحشوری:
وضعمان از سودان و پاکستان هم بدتر است
پروانه سلحشوری، نماینده مجلس پیشین، با اشاره به رتبه‌بندی کشورها از نظر شکاف جنسیتی، وضعیت زنان در ایران را از پاکستان و سودان و مالی هم بدتر خواند.
او همچنین از وضعیت کلی اقتصاد و اشتغال در کشور انتقاد کرد و گفته است که با ارتقا وضعیت زنان در چهار حوزهٔ سیاسی، بهداشتی، آموزشی و اقتصادی و رساندن سهم زنان از اشتغال به ۵۰ درصد، می‌توان وضعیت برابری جنسیتی در کشور را بهبود بخشید.
🗞 ۱۷۸ زن برای انتخابات شوراهای شهر استان تهران ثبت‌نام کرده‌اند
ثریا شارقی، مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران، ثبت‌نام ۱۷۸ زن را برای انتخابات شوراهای شهر استان تهران اعلام کرد.
او گفت: «تاکنون یک‌هزار و ۲۵۱ نفر برای حضور در انتخابات شوراهای اسلامی شهر در استان تهران ثبت‌نام کرده‌اند که از این تعداد ۱۷۸ نفر یعنی در حدود ۱۳ درصد ثبت‌نام‌کنندگان از زنان هستند.»
🗞 معصومه ابتکار: تشکیل پلیس اطفال در کمیسیون لوایح
معاون رییس جمهوری در امور زنان و خانواده، از تشکیل پلیس أطفال در کمیسیون لوایح و بررسی دولت در اوایل سال ۱۴۰۰ خبر داد.
او همچنین لایحه حمایت از زنان را گام بلندی برای مقابله با خشونت علیه زنان خواند و از تصویب این لایحه در دو ماه گذشته در دولت، خبر داد اما گفته است که مجلس این لایحه را اعلام وصول نکرده است.
معاون ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده در پایان از اورژانس اجتماعی به عنوان یکی از موثرترین ساز و کارهای مداخله در آسیب های اجتماعی نام برد.
🗞 بررسی وضعیت زنان در دوران کرونا
تهمینه شاوردی عضو انجمن ایرانی مطالعات زنان اعلام کرد که ۶۲ درصد بیماران کرونایی بیکار شده «زن» هستند.
او در ادامه افزود: «زنان حدود ۷۰ درصد از امور مراقبت خانواده را انجام می‌دهند و سه برابر بیشتر از مردان از پیامدهای روانی گسترش کووید ۱۹ رنج می‌برند.»
گزارش مرکز آمار ایران درباره نرخ بیکاری در بهار ۹۹ نشان می‌دهد جمعیت زنان شاغل ۱۵ سال به بالا از چهار میلیون و ۴۷۴ هزار و ۴۳۶ نفر در بهار سال گذشته به سه میلیون و ۷۸۹ هزار ۶۶۳ نفر در بهار سال جاری کاهش یافته است.
🗞 لغو ممنوعیت پخش صدای دختران بالای ۱۲ سال در افغانستان
وزارت معارف افغانستان دستوری را که ادارهٔ معارف کابل مبنی بر ممنوعیت پخش صدای دختران زیر ۱۲ سال صادر کرده بود، لغو کرد.
وزارت معارف افغانستان در پی اعتراضات مردم به این حکم، آن را لغو کرد.
در بیانیه‌ای که در روز شنبه ۱۳ مارس از وزارت افغانستان در این خصوص صادر شده آمده است که نوشته‌ای که اخیرا ادارهٔ معارف کابل صادر کرده است بیانگر دیدگاه رسمی وزرات معارف این کشور نیست.
اما در ادامه بیانیه آمده است که اقدامات پیشگیرانه جهت انجام فعالیت‌های دختران و پسران در مدارس انجام خواهد.
@zanan_emrooz
در بخش هنر شماره ۴۱ مجله "زنان امروز" می‌خوانید:
_نظارهگری در سکوت_
نقدی بر فیلم دستیار ساخته کیتی گرین
دستیار، موضوعی داغ و بحثبرانگیز را انتخاب کرده و درونمایههایش آشکارا دربارۀ جنبش می_تو هستند. داستان فیلم به وضوح هاروی واینستاین، تهیه‌کنندۀ بزرگ امریکایی، را به‌یاد می‌آورد که در سال ۲۰۱۸ به تجاوز و تعرض جنسی متهم شد.
🖋️آزاده جعفری
_قدمهای زنانه در چهارخانههای شطرنج_
درباره سریال گامبی وزیر
نقدی بر سریال گامبی وزیر که یکی از پربینندهترین و تحسینشدهترین مجموعههای اخیر است و رویکرد فمینیستی آن در پیوند با چند مجموعۀ معروف فمینیستی دیگر ازجمله فلیبگ، خانم میزل شگفتانگیز و باورنکردنی، نشاندهندۀ توجه و تأمل سینمای جهان به مسائل مغفول زنانه است.
🖋️ فرشته حبیبی
_ رد خونین مجروحی که در پنبهزار سپید سینهخیز می‌رود _
یادداشتی بر مستند برای سما و جنگ در سوریه
برای سما مستندی خوبیانگر ساخته وعد الخطیب است؛ روزنامه‌نگار ساکن حلب که در دل روزهای جنگ باردار میشود و تلاش دارد با دوربین فیلمبرداری سادهاش در قالبِ نامه‌ای تصویری به دخترش سما بگوید که چرا ساله‌ای زیادی از جوانیاش را در جنگ سپری کرده.
🖋️ آزاده بیزارگیتی
_ من هستم _
درباره هنر زنان عرب و آثار مَنال الدویان
مروری بر آثار منال الدویان؛ او از هنرش به‌عنوان ابزاری برای اعتراض و به چالش کشیدن نقشهای جنسیتی و بیعدالتیهای اجتماعی، روابط متناقض میان سنت و هنجارهای اجتماعی با قوانین کشورش و نیز تأثیر رسانه‌های جمعی در از بین‌بردن هویتها استفاده می‌کند.
🖋️سهیلا عبادیفر
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
در شماره چهل و یک «زنان امروز» به موضوع من-هم پرداختیم.
در تابستان ۹۹، آغاز روایت زنان ایرانی از آزار جنسی در شبکه‌های اجتماعی، همدلی بسیاری برانگیخت. به ویژه که نخستین متهمان به آزار، مردان صاحب‌نامی در عرصه هنر و جامعه‌شناسی بودند که عدم توازن قدرت میان آزاردیده و متهم و نیز تکرر روایات علیه آنها، جریان من‌هم ایران را به سرعت به پیش برد. طی ماه‌های بعد روایت‌های بیشتری از آزار جنسی در روابط نزدیک و صمیمانه یا روابط میان همکاران بیرون آمد و مسائلی را برجسته کرد. برای مثال راستی‌آزمایی روایت‌ها بحث‌انگیز شد، نقش شبکه‌های اجتماعی به عنوان بستر برسازنده این حرکت مورد توجه قرار گرفت، مفهوم پیچیده رضایت جنسی مورد بازبینی و سوال قرار گرفت و همچنین نگاه‌ها به فراز و فرود جریان من-هم در سایر کشورها بیشتر جلب شد. در این شماره تلاش کردیم تا حدامکان به این مسائل نزدیک شویم و با نگاهی دقیق و انتقادی موضوعات را بررسی کنیم.
لینک خرید این شماره:
https://store.zananemrooz.com/محصول/نسخه-چاپی-شماره-۴۱/
@zanan_emrooz
چند ماه بیشتر از جنبش نوپای منـهم در ایران نمیگذرد. تعرضهای جنسی در شبکه‌های اجتماعی خصوصاً توئیتر فارسی افشا شدند، برخی از نجاتیافتگان جرئت طرح شکایت را پیدا کردند، گروه‌های حمایتی و خواهرانه شکل گرفت، وکلای داوطلب نماینده شدند و طرح شکایت قانونی انجام گرفت. اما پرسش‌های مهمی در اینجا مطرح میشود: آیا مدل ایرانی این جنبش مثل سایر کشورها باعث تغییرات حقوقی عدالت‌محور میشود؟ آیا قانونْ ظرفیت و قابلیت حمایت از بازماندگان تعرض‌ها را دارد؟ آیا نیروی انتظامی، دادگاه و قضات دارای حساسیت جنسیتی برای به رسمیت شناختن حقوق و منافع زنان در بررسی شکایات تعرض جنسی هستند؟ آیا قانون‌گذاران صدای زنان را دربارۀ نابرابریهای جنسیتی برای اصلاح قانون می‌شنوند؟ این پرسش‌ها بخشی از نگرانی‌های حقوقی این جنبش در ایران است. مهم‌ترین مسئله به نظر من مشکل فاصله است، بدین معنا که فاصلۀ بزرگی است بین قانون و فرهنگ حقوقی عموم، بین سنت‌‌های مردسالار و قانون مدرن، بین بعضی از تفاسیر شرع و نیازهای جامعۀ امروزی ایران و مهم‌تر بین آنچه در قانون است و آنچه گاه در سیستم قضایی اجرا میشود، آنچه پلیس می‌فهمد و آنچه قاضی تفسیر می‌کند.
هنگامی که جزئیات این تعرضات بر روی شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت، کاربران بسیاری را با خود همراه کرد. خیزش جمعی در فضای مجازی برای استفاده از کلمۀ تجاوز برای توصیف تعرضات جنسی این نگرانی حقوقی را ایجاد می‌کرد که: آیا قوانینْ جرایم جنسی را به‌روشنی تعریف کرده‌اند؟ آیا عموم مردم خصوصاً کاربران شبکه‌های اجتماعی نسبت به تعاریف حقوقی تعرض‌ها آگاهی دارند؟
«تأملات حقوقی کارزار زنان در اعتراض به آزار جنسی»
نوشته سحر مرانلو
از بخش اجتماعی شماره ۴۱ «زنان امروز»
لینک خرید این شماره:
http://Store.zananemrooz.com
قسمت دوم: قدم دوم عذرخواهی که نامجو هنوز برنداشته است، «بیان جزئی نحوه تجاوز به حریم دیگری و اعلام و پذیرش این واقعیت که من آن آزار را واقعا انجام داده ام. جزئیات بسیار مهم است زیرا شفای زخم تنها به کمک بیان جزئیات ممکن می شود. صحبتهای کلی مثل خیلی متاسفم، اذیتت کردم، ببخشید که آزار جنسی به تو رساندم، کافی نیست. مبهم است. حقیقت ماجرا را بیان نمی کند. آزارگر باید با جزئیات بگوید واقعا چه اتفاقی افتاد. نه فقط رفتارهای آزارگرانه با شفافیت و صراحت باید بیان شود، بلکه آزارگر باید افکار، نیت و احساسات خود را در حین ارتکاب آزار نیز بیان کند.» دلیل تاکید و اصرار ایو انسلر بر بیان جزئیات آزار، نیاز آزاردیده به شنیدن این است که آن اتفاق با همان جزئیات که او تجربه کرد، اتفاق افتاده است. آزاردیده آنها را توهم یا تخیل نکرده است، بلکه آن حادثه واقعا به همان شدت و با همان جزئیات که مدام در خواب و بیداری جلوی چشمش می آید، اتفاق افتاده است. آزارگر هم آن را تایید می کند. شاید آزاردیده سالها سعی کرده تجربه تلخ خود را از یاد ببرد، آن را انکار کند تا از درد آن بکاهد، دیگران به او گفته اند جدی نگیرد، زیادی بزرگش نکند، اما او همیشه، با پوست و گوشت و استخوان خود می دانسته که آن اتفاق بزرگ افتاده است. بیان جزئیات ضربه های تروماتیک شفابخش است، آزاردیده نیاز دارد یک بار حادثه را با جزئیات مرور کند تا بتواند آن را هضم کند، معنای اتفاقاتی را که تجربه کرده، بفهمد، دلیلی برای شکسته شدن حرمت خود پیدا کند. آزارگر با بیان جزئیات رفتار، احساسات، افکار و نیت خود به آزاردیده کمک می کند تا به روایت مغشوش خود از حادثه نظم دهد، آن را قابل فهم کند و باور درهم شکسته خود به خوبی، اعتماد، انسانیت و زندگی را ترمیم کند. اولین سوال آزاردیده پس از تجربه آزار این است که «چرا این اتفاق افتاد؟ چرا این کار را با من کرد؟» آزارگر با پاسخ شفاف و جزئی به این سوال توان این را دارد تا روح آزاردیده را آزاد کند.
قدم سوم این است که «آزارگر قلب و وجود خود را باز کند و درد و رنج آزاردیده را در هنگام آزار و تجاوز احساس کند. اجازه دهد مثل آزاردیده قلبش بشکند، کابوس، وحشت و احساس خیانتی را که وارد زندگی آزاردیده کرد، احساس کند. اثرات بلندمدت خشونت خود را در زندگی آزاردیده ببیند، درک و احساس کند. پس از تجربه آن خشونت چه بر سرش آمد؟ بخاطر آن اتفاق، چه چیز در زندگی اش تغییر کرد؟ به چه آدمی تبدیل شد؟» این مرحله من را یاد مستند بی نظیر «the act of killing» می اندازد، آنجا در انتهای فیلم که کارگردان از متجاوز، که مرتکب نسل کشی در اندونزی شده، می خواهد خودش را به صندلی ببندد و نقش یکی از قربانیانش را بازی کند. متجاوز که تا پیش از این به کشت و کشتارهایی که کرده به چشم بازی نگاه می کرد و به آن می خندید، وقتی در جایگاه قربانی خود قرار می گیرد، درهم می شکند و فرو میریزد، زیرا برای اولین بار رنج او را احساس می کند. انسان به سبب توانایی های تحولی و رشدی خود قادر است که درد و رنج دیگری را احساس کند، آنقدر واضح و شفاف، گویی که رنج و درد خودش است. هنگام مشاهده درد و رنج دیگری، همان نورونهایی در مغز شلیک می شود که هنگام تجربه درد و رنج توسط خود. این توانایی شگفت انگیز انسان است که او را قادر می سازد با دیگری همدلی کند، از مرزهای جسمی و روانی خود بگذرد و با دیگری متحد شود. آزارگر با احیای توانایی همدلی خود، قادر می شود وجدان آشفته خود را آرام سازد.
و مرحله آخر، قدم چهارم، این است که آزارگر «مسئولیت اعمال خود را بپذیرد و آسیبهایی را که وارد کرده، جبران کند، عذرخواهی کند و به این ترتیب نشان دهد که تغییر کرده و دیگر هیچگاه رفتار متجاوزانه خود را تکرار نخواهد کرد.» قدم آخر، قدم عذرخواهی است. نمی شود در همان قدم اول، صرفا برای رفع اتهام از خود و خاموش کردن سر و صداها از روی دفتر با جملاتی کلی و مبهم متن عذرخواهی خواند و تصور کرد که این عذرخواهی زخم دیگری را شفا می دهد، وجدان آشفته خود و جامعه را آرام می کند و راه را بر تکرار خطا می بندد.
#مینااورنگ #تروما #خشونت_جنسی #خشونت #نامجو
#trauma
مفهوم رضایت در رابطۀ جنسی بحث جدیدی نیست و از دهه‌ها پیش نظریه‌پردازان بسیاری را به خود مشغول کرده است. رخدادها و دگرگونی‌های فرهنگی و اجتماعی طی سالها به بسط و توسعۀ بیشتر این مفهوم یاری رساندند و در این میان جنبش منـهم نیز بی‌تاثیر نبوده است. جنبش منـهم، از یک طرف، باری دیگر پیچیدگی و ابهام چارچوب‌های حقوقی در مورد رضایت جنسی را به ما یادآور شد و، از طرف دیگر، به شکل‌گیری مباحثی انجامید که تلاش داشت رضایت را سختگیرانه‌تر بسنجد و بررسی کند.
بدیهی است هنگامی که فقدان رضایت جنسی معاشقه را به جرم جنسی بدل می‌کند، تردیدی در ضرورت بازسازی مرزهای رضایت جنسی و تکیه بر تعاریف مشخص حقوقی به منظور پیشگیری از خشونت باقی نمی‌ماند. اما دشواری‌ها عموماً زمانی پدیدار می‌شوند که تعاملات پیچیدۀ انسانی با توسل به ابزار حقوقی بررسی شوند. همچنان‌که هالی، اگرچه مدل سختگیرانۀ «بله یعنی بله» را در سطح نظام آموزشی معیاری مؤثر و جامع برای بازاندیشی در روابط جنسی و هنجارسازی اجتماعی می‌داند، همزمان نسبت به خطرات به کارگیری آن به‌مثابۀ ابزاری حقوقی در سطح ملی هشدار می‌دهد. چرا که می‌تواند منجر به افزایش کنترل اجتماعی، هراس از رابطۀ جنسی و برچسب آزارگری شود.
🖋️ غنچه قوامی
لینک ادامه مطلب :
https://zananemrooz.com/article/معمای-رضایت
# خبر_از_زنان
🗞 حضور موفق ایرانی‌ها در سومين جشنواره‌ی جهاني ايپس و آثار برتر قاره‌ی آسیا
با پایان سومين جشنواره‌ی جهاني ایپس و برگزاری مراسم اختتامیه، دبیرخانه‌ی سومین دوره‌ی جشنواره‌ی آثار برتر قاره‌های مختلف را معرفی کرد که در میان برترین‌های آسیا آثاری از خبرنگاران و عکاسان ورزشی ایران نیز دیده میشود.
به گزارش ایسجا در بخش گزارش تصويری، مریم مجد از ایرانِ ورزشی مقام دوم را از آن خود کرد. در همین بخش عکس و در زیر مجموعه‌ی اسپورت اکشن نیز پرتو جغتایی به همراه سه عکاس دیگر از هند، مالزی و کویت رده‌ی هشتم آسیا را به خودداختصاص دادند.
همچنین در قسمت مکتوب نیز تنها یک اثر بین برترین‌ها قرار گرفت که این اثر به افسون حضرتی اختصاص دارد. اثر او در رده‌ی دوم بهترین ستون در بخش مکتوب قرار گرفت.
انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی ایران به نمایندگان ایران در این جشنواره و افرادی که بین برترین‌ها قرار گرفتند تبریک گفته است.
مقدمات برگزاری مراسمی برای تقدیر از برندگان در حال انجام است که به زودی جزییات اين برنامه اطلاع‌رسانی خواهد شد.
@zanan_emrooz
#خبر_از_زنان
🗞 خبرنگار ورزشی مجله‌ی زنان امروز برنده‌ی مقام دومین ستون‌نویس ورزشی در آسیا شد
افسون حضرتی روزنامه‌نگار ورزشی مجله‌ی زنان امروز، در سومین دوره‌ی مسابقه‌ی ورزشی‌نویسان جهان، AIPS، موفق شود عنوان نفر دوم بخش بهترین ستون را از آن خود کند.
انجمن ورزشی‌نویسان جهان، AIPS، به منظور توسعه‌ی روزنامه‌نگاری ورزشی، سه سال است که مسابقه‌ای جهانی در بخش‌های مختلف برگزار می‌کند و ورزشی‌نویسان قاره‌های جهان با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.
یادداشت افسون حضرتی مربوط به بازی ایران و کامبوج و ورود رسمی زنان به ورزشگاه بود که این یادداشت عنوان دومی آسیا را کسب کرد. حضرتی در بخش جهانی هم توانست در فهرست بلند و فهرست کوتاه منتخب بهترین ستون شود.
@zanan_emrooz
من هستم؛
نگاهی به هنر زنان عرب و آثار مَنال الدویان
🖊 سهیلا عبادیفر
تحولات ناشی از جهانی شدن و گسترش وسایل ارتباط جمعی در کنار رشد تحصیلات و اشتغال زنان خاورمیانه بستر مهمی برای افزایش میزان آگاهی آنها دربارۀ حقوق مدنی و تلاش برای کسب مطالباتشان فراهم کرده است. زنان هنرمند خاورمیانه و منتسب به آن نیز متأثر از شرایط سیاسی-اجتماعی محیط خود به بازنمایی هویتهای چندگانه، مشکلات اجتماعی و حقوق مدنی در زمینۀ جنسیت می‌پردازند و چالشهای اشارهشده را به‌شکلی صریح یا ضمنی در آثارشان بازنمایی می‌کنند.
زنان هنرمند از رسانه به‌عنوان ابزاری مهم بهره می‌برند تا از طریق آن هم تجربۀ زیستی خود و واقعیتهای پیچیدۀ مربوط به زنان در جوامع مردسالار را بیان کنند و هم با زیر سؤال بردن قوانین و کلیۀ اشکال تبعیض در فضایی گستردهتر راهی برای تغییر شرایط بیابند. جهانی شدن و گسترش رسانهها، همزمان که چالشهای هویتی جدیدی را به‌همراه میآورند، فرصت ویژهای را نیز برای زنان هنرمند فراهم می‌کنند.
در دو دهۀ گذشته برپایی نمایشگاههای مختلف در کشورهای اروپایی، امریکا و... با تمرکز بر هنر زنان و بازنمایی دغدغههایشان در قالب آثار هنری روند رو به رشدی داشته است. نمایشگاههایی نظیر چشمانداز (برلین، ۲۰۰۳)، زنان عکاس خاورمیانه؛ قدرت پایدار (کالیفرنیا، ۲۰۱۶)، واقعیت پنهان (نیویورک، ۲۰۱۶)، زنان روایتگر (بوستون، ۲۰۱۳) و همه با هم (اتریش، ۲۰۱۶) انگیزۀ مضاعفی برای هنرمندان ایجاد کرده‌اند تا هم آثارشان را در سطح وسیعتری به نمایش بگذارند و هم تصویر رسانهای که نوعی نگاه غربی در مورد زن جهان سوم را بازنمایی می‌کند، بر هم زنند؛ تصاویری که هم بر زنان منفعل و قربانی و هم زنان به‌عنوان تروریستهای انقلابی تأکید دارند. هنرمندان شاخصی که از میان آنها می‌توان به لالا اِسِیدی (مراکشی)، بشرا المتوکل (یمنی)، رانیا مَطر (لبنانی)، جانانه الانی (عراقی)، مونا حاتوم (لبنانی-فلسطینی)، رائده سعاده (فلسطینی)، لامیا جورج (لبنانی)، امیلی جاسِر (فلسطینی) و مَنال الدویان (عربستانی) اشاره کرد.
▫️از بخش هنر شماره ۴۱ «زنان امروز».
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
@zanan_emrooz
# خبر_از_زنان
🗞 قاضی شهریاری: هیچ یافته‌ای مبنی بر خودکشی یا قتل آزاده نامداری وجود ندارد
به گزارش خبرگزاری ایرنا، سرپرست دادسرای جنایی ساعاتی پیش اعلام کرد که هیچ یافته‌ای مبنی بر خودکشی یا دگرکشی مرحومه آزاده نامداری وجود ندارد.
او افزود: هیچگونه آثار ضرب و جرحی بر روی پیکر خانم نامداری یافت نشده و علت فوت وی، منوط به آزمایش‌های سم‌شناسی و آسیب‌شناسی است که توسط پزشکی قانونی صورت می‌گیرد.
اینکه بگوییم فوت خانم نامداری به علت قتل یا جنایت بوده، منوط به بررسی آزمایشگاهی است.
@zanan_emrooz
🗞 احتمال خودکشی آزاده نامداری!
ساعاتی پیش پیکر بی جان «آزاده نامداری» یکی از مجریان سابق صدا و سیما در منطقه‌ی سعادت آباد در غرب تهران کشف شد.
۲۴ ساعت از فوت پیکری که متعلق به آزاده نامداری است، می‌گذرد.خانواده‌ی این مجری صداوسیما در چالوس بودند و او چند روزی تنها بوده است. ابتدا مادرش در را باز می‌کند و سپس پدرش با اورژانس تماس می‌گیرد.
گفته میشود در بررسی‌های بیشتر از پیکر آزاده نامداری معلوم شده که او خودکشی کرده است. خبرهای بیشتر متعاقباً اعلام میشود.
@zanan_emrooz
# خبر_از_زنان
🗞 طناب دار در انتظار متجاوزان به یک زن فرانسوی در لاهور
در پاکستان یک زن فرانسوی، که به خاطر تمام شدن بنزین ماشینش، کنار جاده توقف کرده بود، جلوی چشمان دو فرزندش، مورد تجاوز دو مرد قرار گرفت. دادگاهی در پاکستان این دو مرد را به جرم تجاوز به اعدام محکوم کرد.
فشار افکار عمومی زمانی شدت گرفت که رئیس پلیس لاهور این زن را به این علت که در شب بدون داشتن همراه مرد رانندگی می‌کرد، سرزنش کرد.
🗞 خروج ترکیه از پیمان استانبول
ترکیه به دستور رئیس جمهوری این کشور، رجب طیب اردوغان، در شب ۲۰ مارس ۲۰۲۱ از پیمان استانبول، که برای مقابله با خشونت علیه زنان بین ۴۶ کشور اروپایی در استانبول منعقد شده بود، خارج شد.
این تصمیم که شبانه گرفته شد انتقادهای شدیدی را در پی داشت و موجب تظاهرات زنان و مردانی بسیاری شد که حامیان و فعالان حقوق زنان در ترکیه بودند.
اتحادیهٔ اروپا، از این تصمیم با عنوان پیام خطرناک یاد کرده است.
@zanan_emrooz
بخش ادبیات چهل و یکمین شمارۀ مجلۀ زنان امروز پرونده‌ای است دربارهٔ ادبیات کودکان.
نخستین مقالۀ این پرونده را به قلم محمدهادی محمدی، نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودکان، می‌خوانید با عنوان: ادبیات کودکان ایران در چرخش از سده‌ای به سدۀ دیگر.
در دیباچۀ این مطلب آمده است: کوشندگان و پدیدآورندگانی نام‌آور و کمنام یا گمنام همگی کوشیدند ادبیات کودکان این سرزمین در جایگاهی شایسته قرار بگیرد. اما از همان آغاز آنچه انکارکردنی نیست سهم زنان در شکل دادن به این تحول است. نویسنده در این نوشتار تحلیلی صریح از وضعیت ادبیات کودکان در طول یک سده ارائه داده است که شاید، جدای از اینکه به کار امروزیان بیاید، یادگاری باشد برای کارشناسان و دوستداران ادبیات کودکان ایران در یک سدۀ دیگر.
دومین مطلب این بخش گفت‌وگوی عادله خلیفی است با جمشید خانیان، یکی از مطرح‌ترین نویسندگان امروزِ ادبیات کودک و نوجوان، با عنوان: بدون پوست‌اندازی، ایده‌ها ماهی‌هایی کوچک و لاغرند. خانیان امسال از ایران نامزد است برای دریافت دو جایزۀ معتبر جهانی، اولی هانس کریستین آندرسن ۲۰۲۲ و دیگری آسترید لیندگرن ۲۰۲۱. او این راه دشوار را پس از نزدیک به چهل سال قلم زدن و تجربه کردن پیموده است. در این گفت‌وگو با افکار و ایده‌ها، سبک و جهان این نویسنده آشنا می‌شوید.
نوشتۀ دیگر این مجموعه را با قلم صمیمی زری نعیمی، سردبیر مجلۀ عروسک سخنگو، می‌خوانید. این مجله سخنگوی ادبیات مدرن کودکان ایران است و بر آزادی نوشتن و خواندن برای کودکان تأکید دارد. زری نعیمی در سی و دو سال عمر عروسک سخنگو مروج آموزش و پرورش تفکر انتقادی و مشوق کودکان بوده است تا با صدای بلند حرف‌هایشان را بنویسند و صدایشان را به گوش دیگران برسانند.
گفت‌وگوی دیگر این بخش را ساناز زمانی با زهرا شاهی، نویسندۀ ادبیات کودک و نوجوان ترتیب داده است با عنوان: نوجوان ما فرصت دیدن خودش را در ادبیات ندارد.
زهرا شاهی معتقد است نوجوانِ ادبیات ایران درگیر مسئله بلوغ نیست، درگیر روابط و احساسات تازه و عجیب نیست، مواجه با نگاههای بد، موقعیتهای خجالت‌آور، تغییرات فیزیکی و غرایز طبیعی نیست. اینها همه مشمول سانسور می‌شوند و ادبیات نوجوان ایران بخشی از کارکرد خودش را که فروکاستن اضطراب است از دست می‌دهد. در این گفت‌وگو در جریان تجربیات و دیدگاه‌های این نویسنده قرار می‌گیرید.
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
@zanan_emrooz
در بخش تاریخ این شماره به برخی از مکانیسم‌های حذف سهم زنان از اقتصاد سنتی در یک قرن اخیر پرداخته‌ایم. این تصور که وضعیت زنان بالاخص به لحاظ اقتصادی در دوران مدرن بهتر شده است، تنها بر برخی مفروضات مغلوط و بی‌پایه تاریخی استوار بوده است. اشتباهی که راه فهم حقیقت تاریخی موقعیت زنان مختلف، در طبقات مختلف، در جامعه ما را مسدود کرده است. مفروضاتی کلی و جهان‌شمول که امکان بررسی میراث فرهنگی و تاریخی زنان در جوامع مختلف را ندیده می‌گیرد. در این شماره تلاش کرده‌ایم سه عرصه مورد تشکیک در این حوزه را در قالب سه مقاله مبسوط و خواندنی بررسی کنیم:
"آناهیتا در بحران: حذف نقش زنان به‌مثابه مالک و نگهبان آب"
نوشته لیلا پاپلی یزدی
بنا به اسناد مورد مطالعه نویسنده، برخلاف مواجهات امروز، نقش و جایگاه تاریخی زنان صرفاً نقشی معنوی و فاقد مالکیت و حقوق اقتصادی نبوده است. زنان در دوره‌های مختلف تاریخی به‌عنوان نگهبان و مالک آب جایگاه اقتصادی مهمی داشته‌اند. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه این نقش در طول صد ساله اخیر نادیده گرفته شده و این مسئله چه تبعات زیست محیطی برای جامعه امروز ما داشته است.
"آنچه درباره حرمسرا نمی‌دانیم: کار و مهارت‌آموزی در حرمسرای ناصری"
نوشته مریم دژم خوی
آیا آنچنان که در تاریخ‌نگاری و اسناد کهن به ویژه سفرنامه‌های اروپاییان تصویر شده حرمسرا صرفاً مکانی برای وقت گذرانی و تفریح و لذت شاهان بود؟ این پرسش در یافتن ابعاد ناخوانده‌مانده زیست زنان در حرمسرا بسیار مهم است. نویسنده با نقد پیشفرض‌های موجود شرق‌شناسانه در مورد حرمسرا، به این پرسش پاسخ می‌دهد که زنان در حرمسرای قاجار چه فعالیت‌هایی داشتند؟
"چرا اصلاحات ارضی کورجنس بود؟"
نوشته فهیمه تاج نیا
در میان انتقادات صورت گرفته از اصلاحات ارضی، کمتر به ابعاد جنسیتی این انقلاب اقتصادی در ایران پرداخته شده است. اینکه زنان چگونه از این اصلاحات منتفع یا متضرر شدند. نویسنده با بررسی عرایض و شکایات زنان در دوره اصلاحات ارضی، نشان می‌دهد که این برنامه کلان اقتصادی چگونه کورجنس بود و زنان در طبقات مختلف چگونه از این اصلاحات متضرر شدند.
لینک خرید این شماره:
Store.zananemrooz.com
@zanan_emrooz
در بخش اجتماعی شماره ۴۱ مجله «زنان امروز» می‌خوانید:
_ «آیا آزاردیده می‌تواند سخن بگوید؟» _
عنوان یادداشتی است از آتنا کامل که به دلایل عدم مشارکت زنانِ گروه‌های مختلف اجتماعی در من-هم می‌پردازد. او تلاش می‌کند این دلایل را در دو محور کلی دسته‌بندی کند: نتوانستن و نخواستن. نتوانستن معطوف به میزان دسترسی و مهارت‌های اینترنتی گروه‌های مختلف زنان است و نخواستن به انگیزه‌ها و محدودیت‌های زنان برای پیوستن به جنبش بازمی‌گردد. او نشان می‌دهد چطور محدودیت‌های تصورشده از فضای مجازی، محدوده‌های عاملیت زنان را مشخص می‌کند.
_ «بیرون از قاب هشتگ» _
یادداشتی از شیما وزوایی است که به بررسی جنبش منـهم و موج اخیر آن در ایران از منظر رسانه و ارتباطات می‌پردازد. او نشان می‌دهد نگاه به جنبش منـهم به‌مثابۀ کنش اتصالی در شبکه‌های اجتماعی چطور می‌تواند خاست جمعی زنان ایرانی علیه آزار جنسی را از قاب‌های کلیشه‌ای متصور برای زن ایرانی برهاند و همزمان آن را در پیوند با دیگر امواج و اشکال این جنبش بین‌المللی در کشورهای دیگر به‌ویژه جهان جنوب قرار دهد.
_ «معمای رضایت» _
عنوان مطلبی نظری از غنچه قوامی است که به سراغ ماهیت رضایت جنسی و دشواری‌های احراز آن می‌رود. او تمایز میان رضایت حقیقی و راستین و رضایتی که با فشار و تهدید حاصل میشود را برجسته می‌کند و از رضایت آزادانه و داوطلبانه می‌گوید. رابطۀ جنسیِ تعاملی به معنای لزوم تعامل آشکار و روشن طرفین برای مشارکت در رابطۀ جنسی، بحث راهگشای دیگری است که در این مطلب بدان پرداخته شده است.
_ «تأملات حقوقی کارزار زنان در اعتراض به آزار جنسی» _
عنوان یادداشتی از سحر مرانلو است که به طرح مسائل حقوقی من-هم ایران می‌پردازد. مرانلو در یادداشت‌اش به این پرسش‌ها پرداخته است که قوانین در ایران تا چه حد تعریف روشنی از جرایم جنسی ارائه داده‌اند، چه خلاء‌های قانونی در این رابطه وجود دارد، و اثبات جرم در مسائل جنسی با چه موانع و دشواری‌هایی مواجه است
_ «چشمانداز فمینیستی جنبش منـهم در مصر: رنج چه کسی معتبرتر است؟» _
مطلبی از تیبا بنیاد است که تجربیات زنان از افشای آزار جنسی در جامعۀ مصر و به‌ویژه امتیازاتِ طبقاتی‌ای را که برخی گروه‌ها از آنها بهره بردند، به میان می‌کشد.
_ «آزار و سوء‌استفاده جنسی در اتاق درمان: سقوط در سراشیبی لغزان» _
عنوان یادداشتی از مینا اورنگ است که تلاش دارد تحلیلی از عوامل روانی‌ـ‌اجتماعی‌ای ارائه دهد که به وقوع آزار جنسی در اتاق درمان و مشاوره می‌انجامد.
لینک خرید:
Store.zananemrooz.com
@zanan_emrooz
#خبر_از_زنان
🗞 سمیرا زرگری کناره‌گیری کرد
سمیرا زرگری، سرمربی تیم ملی اسکی آلپاین ایران از مربی‌گری و هدایت این تیم، کناره‌گیری کرد.
او اعلام کرد این کار را برای آرامش بیشتر ورزشکاران انجام می‌دهد چرا که به نظر می‌رسد عده‌ای تنها قصد سنگ‌اندازی در مسیر او را دارند.
🗞 پاداش ۲۲ میلیونی ملی‌پوشان فوتسال زنان بعد از سه سال
شهره موسوی، نایب رئیس فدراسیون فوتبال زنان گفته است که پاداش ۲۲ میلیون تومانی تیم ملی فوتسال زنان، که علی کفاشیان اردیبهشت ۹۷ اختصاص داده بود، قبل از پایان سال ۹۹ پرداخت میشود.
نسترن مقیمی، بازیکن تیم فوتسال زنان اما در واکنش به این موضوع گفته است که درست است که پاداش تا پایان سال پرداخت خواهد شد اما این به معنی پرداخت پاداش با توجه به نرخ تورم نیست.
قطعا این درست نیست که بعد از گذشت سه سال با این مقدار از افزایش تورم، همان مبلغ قبلی را به ما به عنوان پاداش بدهند. اگر من تصمیم‌گیرنده بودم قطعا به نوع دیگری برخورد می‌کردم ولی این مدیریت ممکن است بگوید قولی بوده که مدیرعامل قبلی داده و این به ما مربوط نیست.
ملی‌پوش فوتسال کشورمان گفت: «آنقدر گفته‌اند فوتبال مردان یک تافته جدا بافته است که خودمان را با آن مقایسه نمی‌کنیم. ضرر قرارداد ویلموتس دامن همه را گرفته. البته برایمان درخت کاشت و مبلغ ۲۵ میلیارد تومان قطعا هزینه درختکاری او بود.»
🗞 برقع، خطری برای امنیت ملی سریلانکا
سریلانکا پوشش برقع را به دلیل ملاحظاتی برای حفظ امنیت ملی کشور ممنوع اعلام کرد.
وزیر امنیت عمومی این کشور در نشستی خبری گفته است که طرحی امضا و به تصویب کابینه این کشور رسیده که طبق آن پوشش برقع ممنوع و بیش از هزار مدرسه اسلامی در آن بسته شده است.
🗞 فعال مدنی افغان خطاب به وزارت معارف: شما ۲۰ سال تلاش ما را لگدمال کردید
سخنگوی وزارت معارف افغانستان به اعتراضات صورت گرفته در پی اعلام ممنوعیت صدای دختران بالای ۱۲ سال توسط این وزارت‌خانه، واکنش نشان داد.
نجیبه آرین، سخنگوی این وزارت‌خانه در گفت‌وگو با دویچه‌وله اعلام کرد این ممنوعیت در پی درخواست والدین صورت گرفته است.
حمیرا قادری، یکی از فعالان مدنی افغانستان نیز در واکنش به این سخنان گفته است که این وزارت‌خانه از ۲۰ سال تلاش مردان و زنان روشنفکر افغانستان بی‌خبر است.
کاربران شبکه‌های اجتماعی، در پی این ممنوعیت، فیلم‌هایی از خود در حین آواز خواندن منتشر کردند.
🗞 طالبان خواهان دستگیری فعالان حقوق زنان شد
طالبان پاکستان، با جعل تصاویر مربوط به حضور زنان در راه‌پیمایی ۸ مارس، خواهان دستگیری و تعیین اشد مجازات برای آنان شد.
طالبان پاکستان با جعل این تصاویر ادعا کرده است که فمنیست‌هایی که تنها مطالبهٔ خود را پایان دادن به خشونت‌های خانگی و دولتی و خیابانی می‌دانند، کفرگویی کرده‌اند و به مقدسات توهین کرده‌اند.
@ zanan_emrooz
# خبر_از_زنان
🗞 ممنوعیت آوازخوانی دختران زیر ۱۲ سال در افغانستان
ریاست معارف و آموزش و پرورش افغانستان در نامه‌ای به مدارس و مکاتب دولتی این کشور، آوازخوانی دختران زیر ۱۲ سال در محافل عمومی را ممنوع اعلام کرد.
این خبر واکنش‌های شدید کاربران و روزنامه‌نگاران را در پی داشت. بسیاری گفته‌اند که دولت برای ورود طالبان آماده میشود.
🗞 افزایش تعداد زنان تاجر در افغانستان
سخنگوی وزارت اقتصاد افغانستان از افزایش تعداد زنان صاحب کسب‌وکار خبر داد.
او گفته است که تاکنون حدود ۵۰ هزار زن در افغانستان صاحب تجارت و کسب‌وکار در زمینه‌هایی مانند خوراک، پوشاک و فروش محصولات کشاورزی هستند که از این تعداد، ۲۷۴۱ نفر از آنها مجوز کار دارند.
🗞 از هر سه زن در جهان یک زن قربانی خشونت است
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد از هر سه زن یک زن در طول زندگی خود قربانی خشونت جسمی یا جنسی میشود که این میزان خشونت در طول دورهٔ کرونا افزایش یافته است.
این سازمان بر لزوم آموزش احترام متقابل به پسران در مدرسه تأکید کرد.
🗞 جلوگیری از قتل و خونریزی به روش راهبهٔ میانماری
یک راهبهٔ کاتولیک در مقابل مأموران ضدشورش میانمار زانو زد تا از آنها خواهش کند به سوی معترضان شلیک نکنند.
آن روزا نوتاونگ، راهبهٔ ۴۶ ساله‌ای است که تصاویری از او در جریان اعتراضات ماه گذشته میانمار منتشر شده که نشان می‌دهد او برای جلوگیری از قتل و خونریزی بیشتر در مقابل پلیس ضدشورش این کشور زانو زده است.
@zanan_emrooz
#خبر_از_زنان
🗞 یونیسف:
۱۰ میلیون کودک را در معرض خطر ازدواج زودهنگام
صندوق کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده با وجود کاهش ۱۵ درصدی ازدواج کودکان در دههٔ جاری، کرونا موجب افزایش خطر کودک‌همسری بین ۱۰ میلیون دختربچه شده است.
گفته میشود حدود ۶۵۰ میلیون نفر در جهان قربانی کودک‌همسری بوده‌اند که ازدواج آنها بیشتر در کشورهایی نظیر بنگلادش، برزیل،
اتیوپی، هند، نیجریه انجام شده است.
🗞 یک سال زندگی دو زن در قطب
سونیوا سوربی و هیلده فالون نخستین زنانی بودند که یک سال با کمترین امکانات در مجمع‌الجزایر سوالبار در نروژ، با دمای کمتر از ۳۰ درجه، در قطب شمال به سر بردند.
این زنان تمام این یک سال را برای انجام مطالعات اقلیمی در یک کابین ۲۰ متری بدون آب و برق گذراندند. در واقع برنامهٔ این دو زن عزیمت به قطب شمال بود که به علت کرونا برنامهٔ آنها بهم ریخت.
از نکات قابل توجه این شکل زندگی این است که باید تمام وسایل آنها ضد خرس باشد چون اگر خرس‌های قطبی منطقه وسیله‌ای را با خود ببرند، ساکنان با مشکلات بسیاری برای تأمین مایحتاج مواجه خواهند شد.
🗞 نادیا مراد انگیزهٔ سفر پاپ به عراق
سفر پاپ فرانسیس در چند روز اخیر در صدر اخبار بود. حال پاپ از انگیزه‌اش برای سفر به عراق رمزگشایی کرد.
پاپ فرانسیس گفته است که خواندن کتاب نادیا مراد، زنی که اسیر داعش بود انگیزهٔ سفر او به عراق بوده است.
نادیا متولد ۱۹۹۳ است و در سال ۲۰۱۸ برندهٔ جایزهٔ نوبل شد.
🗞 ملاله برای تلویزیون اپل برنامه می‌سازد
ملاله یوسفزی، فعال حقوق زنان که توانست از ترور طالبان پاکستان جان سالم به در ببرد، با شرکت اپل قراردادی مبنی بر ساخت برنامه‌های تلویزیونی امضا کرد.
قرار است این برنامه‌ها در جهت آگاه‌سازی زنان
و کودکان باشد.
@zanan_emrooz