هدفِ آئین ها و رسومِ نمادین، چه فردی و چه جمعی، معنا دهی است. اگر معنا را از آن بگیریم هیچ چیز باقی نمی ماند.
در روانِ آدمی «عمل» به خودی خود معنایی ندارد. این سوژه‌ی فردی و جمعی ماست که معنا را و سپس روایتِ خود از آن معنا را به عمل متصل می کند. گاهی رابطه میان عمل نمادین و معنای در پسِ آن را گم می کنیم. در چنین زمانهایی شاید بهتر است آگاهانه معنای تازه ای برای آئینِ تهی شده اختیار کنیم و جانِ تازه ای به آن بدهیم.
یک نشانه از تهی شدن عمل آئینی از معنا این است که دیگر نه شوق بر می انگیزد، نه شور و نه آرامش می دهد و نه اطمینان.
معنا را آگاهانه به رسومِ ارزشمند زندگی خود باز گردانیم.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #درباره_زندگی #رویش #ریشه #آئین #معنادهی
@zananenegari
برای جوانه زدنِ دانه، آن را خیس می کنیم. می گذاریم چند روزی در آب غوطه ور بماند. به تاریکی می فرستیمیش تا در خود غور کند و توانِ رویش را در خود بیابد.
برای روح و روان هم خیس شدنی لازم است. باران این فرصت را فراهم می کند. باید در خود فرو بروی و آن سکوتِ شکوهمند پیش از رویش را پیدا کنی.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #زندگی_را_اینگونه_میبینم #درباره_زندگی #ریشه #رویش
@zananenegari
غوطه ور شدن، عمیق شدن و البته غوطه ور ماندن و غرق نشدن... در دنیایی که روز به روز از عمق فاصله می گیرد، به سطح پاداش می دهد و فروش را بر کیفیت ارجح می داند، تعادل و تولید هر دو کالاهای کمیابی هستند.
#مریم_طهماسبی #ویدئو_از_خودم #روانشناسی_عمقی #درباره_زندگی #زنانه_نگری #زندگی_را_اینگونه_میبینم #جان_به_در_بردن
@zananenegari
در میان شخصیت های روانی دسته بندی های بسیار متنوعی می توان انجام داد. هر دسته بندی کارکردهای خود را دارد و عموما از مشاهده و تجربه حاصل شده است.
من برای خودم دسته بندی ای دارم که به ثبات و تغییرپذیری آدمها می پردازد. ناگفته واضح است که هیچ دسته بندی ای پیامِ اخلاقی ندارد و قابل قیاس و قضاوت (این بهتر است یا آن) نیست. به عبارتی هر سبک شخصیتی نقاط مثبت و منفی خود را دارد و هیچ فردی هم به تمامی یک سبک شخصیتی ندارد و همواره ترکیبی از آنها را واجد است.
شخصیتِ با ثبات مثلا،تمایل بسیار کمی به تغییر دارد. به روتین های روزمره خود علاقه ویژه دارد و تمایلی به تغییر دادن روش و سبک زندگی خود ندارد. این شخصیت به عمق علاقه بیشتری دارد تا سطح.
شخصیت تغییرپذیر اما نه تنها به تغییر مدام علاقه‌مند است بلکه از آن انرژی می گیرد و گستره برایش از عمیق شدن دلپذیرتر است.
خوبی آگاهی و دقیق شدن درباره وجوه شخصیتی این است که می توانیم آگاهانه وجوه ثابت و تغییر پذیر خود را به سمتی که بیشترین اثر مثبت را بر زندگی مان داشته باشند هدایت کنیم.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_ارتباط #روانشناسی_شخصیت #شخصیت
@zananenegari
https://www.instagram.com/p/CMSbkICgdfI/?igshid=1kgn9xi8p5de3
بر سر انگشت هایمان، دقیقا بالای ناخن ها، سلول های لامسه ای داریم که من از میزان حساسیت شان بی خبر بودم. حالا برشی بسیار کوچک بر سر انگشت اشاره ام انگار دری از آگاهی را باز کرده و توجه می طلبد. به قدری برش کوچک است که هر چه تلاش می کنم نمی توانم با چشم خوب بررسی اش کنم.
اما همین سرانگشت نه تنها ذهنم را مشغول کرده، بلکه دردِ سرسخت اش مدام مرا وادار می کند که به او برگردم. شگفت زده ام کرده است. چطور سه چهار سلول سرانگشت این همه در کارهای روزمره من نقش داشته اند و من حتی از وجودشان بی خبر بودم؟
می دانم در روان هم چنین نقطه هایی داریم. گوشه هایی که کاملا از وجود و اهمیت شان بی خبریم تا اینکه با زخمی ولو کوچک، ناگهان اهمیت شان را به رخ‌مان می کشند و وادارمان می کنند وقت صرف شان کنیم. دوست ندارم «نقطه کور» خطاب شان کنم که به نظرم «نقطه بینایی» اند اتفاقا و چشم مان را به روی چیزهای تازه ای از خودمان باز می کنند.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_ارتباط #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_تروما #زخم_روانی #سایکوسوماتیک #روان_تنی
@zananenegari
تضادِ رنگ، تضادِ سلیقه، تضادِ شخصیت، تضادِ وجودی.... تضاد به پر رنگ تر شدن کمک می کند. در کنار چیزی متضاد است که روان شفافیت پیدا می کند و بهتر وضعیت فعلی خود را می بیند و تحلیل می کند. از تضاد نهراسیم.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_ارتباط #آشوب #تضاد
@zananenegari
خاطرات، پشتِ دری در حافظه منتظر نشسته اند تا به سراغشان بروی. روانِ آدمی راه های شگفت انگیزی برای به خاطر آوردن دارد. در را که باز می کنی، هجوم خاطرات غافلگیرت می کند.
مامان عکسی از باغچه خانه مادربزرگ فرستاده و من نمی توانم به هیچ چیز دیگری فکر کنم جز ساعتهای بی شمار کودکی که در آن باغچه بسیار کوچک گذشت. (ایده که ای از ابعاد و اندازه چیزها در کودکی داشتیم چقدر با واقعیت تفاوت دارد!). در آن باغچه بود که اولین مراسم تدفین پرنده ای مرده را برگزار کردم. در آن باغچه بود که زمستانی تصمیم گرفتیم به اسکیمو تبدیل شویم و خانه برفی بسازیم. در آن باغچه هر تابستان با گِل و لای و سبزه و کمی آب غذای ساختگی درست می کردیم برای مهمانی های تخیلی مان.
خوبی خاطرات این است که معیار شناختی برایت فراهم می کنند و سوالاتی که می توانی حالا در بزرگسالی از خودت بپرسی: چه شد که دیگر هرگز پرنده ای را، چه زنده و چه مرده، لمس نکردی؟ چرا ایده ها دیگر به عمل تبدیل نمی شوند؟ و آن خیال پردازی های شجاعانه کجا متوقف شد؟
خاطرات پشت درهای حافظه منتظرند تا به سراغشان برویم...
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #زندگی_را_اینگونه_میبینم #کودکی #خاطرات
@zananenegari
https://www.instagram.com/p/CMDDOChAnlN/?igshid=15netecfw4v43
میان آنچه می گویم و آنچه می شنوی، فرسنگ ها فاصله است...کفتر، آرام این را به بغل دستی اش گفت و به خلوت خود بازگشت.
#مریم_طهماسبی #ویدئو_از_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_ارتباط #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #درباره_زندگی #واژه #زبان #گفتگو
@zananenegari
در روانِ هستی، خدایگانِ آشوب قدرتی بی رقیب دارد. آشوب است که با خود آفرینش را به همراه می آورد و آشوب است که پیام می دهد: وقتِ نابودی و مرگ است.
نظم از سوی دیگر تلاش ماست برای کنترل و معنادهی. و البته تلاشی که همیشه موفقیت آمیز نیست. ما گاهی فراموش می کنیم که از دلِ آشوب است که گیاه می روید و دسته ماهیان در اقیانوس می چرخد و دسته پرندگان کوچ را به سرانجام می رساند. از دلِ آشوب است که ایده خلق می شود. به آشوب باید احترام ویژه گذاشت.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_عمقی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #آشوب
@zananenegari
آدمک رقصانِ روی پوست درخت سبب شد سرعتم را کم کنم. به جای دویدن و عجله، ایستادم. کمی روی پستی و بلندی تنه اش دست کشیدم و به حرکت ادامه دادم. بعضی روزهای زندگی همین اندازه توقف هم می تواند در وضعیت روانی مان تفاوت ایجاد کند.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #روانشناسی_عمقی #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_شخصیت
@zananenegari
اضطراب از نگاه من حسی است که ناغافل راه گلو را می بندد، ضربان قلب را بالا می برد، دل را می پیچاند و زانوان را لرزان می کند. اگر بخواهم از اضطراب عبور کنم باید گره هایی که می زند را یکی یکی باز کنم.
اول گلو که انگار راهش بسته شده و نفس را تنگ کرده است. به خودم باید یادآوری کنم که نفس بکش، نفس های عمیق.
ایستگاه بعدی قلب است، که خود را چون پرنده ای ترسان به قفسه سینه می کوبد. دست روی سینه می گذارم و از نفس ها برای آرام شدن قلب کمک می گیرم. به دلی که انگار دارد با اضطراب رخت می شوید، یک چایی گرم می دهم
و در نهایت به زانوانی که سست شده اند و تمایلی به حرکت ندارند می گویم: بیا از پای کامپیوتر بلند شویم و برویم پیاده روی. در حرکت باید عمیق تر نفس کشید، ضربان قلب طبیعی تر جلوه می کند. دل رخت اش را بشورد و زانوها سرشان گرم بشود. این راهکارها البته همیشه موثر نیستند. اضطراب مثل همخانه ای ناخواسته هر روز می آید، گاهی حریفش می شوم و گاهی هم مجبورم با حضورش کارها را جلو ببرم.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #روانشناسی_عمقی #زنانه_نگری #درباره_زندگی #جان_به_در_بردن #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_شخصیت #اضطراب
@zananenegari
هیچ استاندارد همگانی برای شخصیت های انسانی وجود ندارد. هیچ معیار و مقیاسی نیست که همه با پیروی از آن به خوشبختی برسند و یا دیگر با مشکلی مواجه نشوند. این بدیهیات را می نویسم که بگویم در هر راه حلی که در حوزه انسان و روان ارائه می شود بنگریم، ارزیابی اش کنیم اما هرگز آن را به تمامی نپذیریم. هر راه حلی را باید با توانمندی ها و مسیر زندگی واقعی خود بسنجیم و نه با «مد روز» یا توقعات امروزی دیگران. بدن من، روان من، نیازهای من و مسیر زندگی من حتی با خواهرم متفاوت است چه برسد به بقیه افرادی که درباره سلامت بدن و روان می گویند و می نویسند. هر نصیحتی، حتی بهترین اش را، باید با شرایط حال بدن و روان خود بسنجیم و تصمیم بگیریم کدام وجه اش برای ما موثر است و کدام را باید نادیده بگیریم.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_ارتباط #زندگی_را_اینگونه_میبینم #درباره_زندگی
@zananenegari
فاصله میان انتظارِ ذهنی و واقعیت از جمله دلایل اصلی آسیب های جسمی و روانی است. مثالی بزنم: در ذهن توقع یا تصور داریم که پایمان می تواند فاصله ای را بپرد. واقعیت این است که هیچ نرمش و کششی انجام نداده ایم و محکم زمین خواهیم خورد. فاصله انتظار و واقعیت به جراحت منجر می شود.
در روان نیز همینگونه است. فاصله میان انتظار روانی از یک رابطه، از یک دستاورد یا از یک اتفاق بیرونی با واقعیت آن سبب جراحت یا زخم روانی می شود. برای کاهش این جراحت هم کشش و نرمش هایی لازم است از جمله اینکه: انتظارِ زخم را به فهرست انتظاراتِ روانی خود اضافه کنیم. و یا بدانیم که آنچه از نگاهِ ما دستاوردی قابل تحسین بوده شاید از نگاه دیگران درک نشود. کاهش فاصله میان انتظار و واقعیت به کاهش جراحت منجر می شود.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_ارتباط #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #زنانه_نگری #روانشناسی_تروما #زخم_روانی
@zananenegari
تنهایی از ضروریات روان است. بگذارید منظورم را روشن تر کنم. اینکه ما به ارتباط با نه فقط آدمیان، بلکه همه موجودات نیاز داریم یک واقعیت انکار ناپذیر زندگی است. اما کنار کشیدنِ آگاهانه و تنهایی با افکار و درونیاتِ خودمان هم از ضرورت های سلامت روان است. ما نیاز داریم که خودمان را برداریم و برای مکالمه ای درونی به جایی ببریم! ما نیاز داریم که دقیقه هایی در خانه‌ی درون بنشینیم و چایی مان را با خودمان به تنهایی بنوشیم. در این تنهایی و سکوتِ درونی است که رابطه هایمان هم شفاف تر و رویکردمان به آنها سالم تر خواهد شد.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #درباره_زندگی #روانشناسی_ارتباط #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_شخصیت #تنهایی #سکوت
@zananenegari
در کودکی کتابی بسیار قدیمی داشتم به نام مری پاپینز. در آن زمان نه فیلم اش را دیده بودم و نه ایده ای داشتم که برای خود پدیده ای جهانی است. از میان ایده های خیال انگیزِ کتاب اما یکی به شدت مرا مسحور خود کرد و اتفاقا هیچ ربطی به شخصیت های اصلی داستان نداشت. ایده ای که می گفت کودکان تا پیش از تولد یکسالگی زبان تمام حیوانات را می فهمند و پس از فوت کردن شمع تولد یکسالگی شان و ناگهان، این زبان را فراموش می کنند! زبان، واژه ها و تقلای برقراری ارتباط ...
چند روز پیش و در پیاده روی کنارِ یک آبگیر شاهد گفتگویی پر سر و صدا میان یک کلاغ و سه مرغابی بودم. چه چیز هیجان انگیزتر از فهمِ گفتگوی کلاغ و اردک ها می تواند باشد؟ در مشاهده این صحنه به یادِ کتاب مری پاپینز افتادم. اگر کلاغ زبانِ مرغابی را میفهمد، لابد زبانِ مرا هم میفهمد! کاش من هم هنوز زبانِ کلاغ و مرغابی را به خاطر داشتم...
#مریم_طهماسبی #ویدئو_از_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_ارتباط #زندگی_را_اینگونه_میبینم #زبان #واژه #کلمه
@zananenegari
کاش می‌شد تمامی لحظات را در یک لحظه فرو کرد، کوچک و به هم فشرده... و در این لحظه‌ی فشرده شده‌ی رقص نور و برگ و تنِ زمخت درخت زندگی کرد تا پایان...
#مریم_طهماسبی #ویدئو_از_خودم #رویش #درباره_زندگی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_عمقی #زنانه_نگری #جان_به_در_بردن #زندگی_مرزی #رویا
@zananenegari
حس عقب ماندن، جا ماندن، و جدا افتادن به ترس های تکاملی انسان متصل است. اگر از اعضای قبیله و خانواده جا می ماندیم، احتمال مرگ بالا می رفت.
این ترس تکاملی حالا در روان به نوع دیگری از ترس تبدیل شده است: مفهومی غیرقابل دسترسی و مبهم به نام پیشرفت که اگر حس کنیم از آن جا مانده ایم علائمی شبیه حمله عصبی در بدن و روان ایجاد می کند.
از خود می پرسیم: آیا بقیه رفته اند و رسیده اند و من جا مانده ام؟
برای کاهش اضطراب بهتر است اما بپرسیم: کجا رفتند؟ به کجا رسیدند؟ و آیا من می‌خواهم همان جاده را بروم؟
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_ارتباط #اضطراب #انگیزه
@zananenegari
هر سبک شخصیتی مکانیزم های دفاعی روانی منحصر به خود را نیز دارد. تنوع این مکانیزم ها و خلاقیت هایی که در دفاع از خود به کار می گیریم در رابطه‌هایمان نقش مهمی دارد. برای مثال یکی از شایع ترین مکانیزم های دفاعی که رابطه ها را از هم می‌گسلد رها کردن است. مکانیزم های دفاعی روانی اگر درست به کار گرفته نشوند می توانند بسیار هم برای فرد و هم اطرافیان او آسیب زا باشند. فردی که این مکانیزم را به کار می گیرد به محض احساس خطر یا سختی، رها می کند: رابطه را، تعهد را، پروژه کاری را...
رشد و آگاهی روانی بسیار برای تغییر چنین رویکردی لازم است چون کسی که به رها کردن به عنوان راهکار اصلی عادت کرده است ممکن است بارها مشاوره و کمک هایی که به او پیشنهاد می شود را هم رها کند.
در نهایت تغییر رویه به میزان هزینه روانی که فرد و اطرافیان او حاضر به پرداخت باشند برمی گردد. سر هرکسی در یک عمق متفاوت به سنگ می‌خورد و اگر با چنین فردی سر و کار دارید بهتر است مکانیزم دفاعی شما حساب نکردن روی تعهدهای این فرد باشد. اما اگر خودتان چنین رویه ای دارید روی ترس عمیقی که ادامه دادن و به پایان رساندن در شما بر می انگیزد تامل کنید.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_ارتباط #روانشناسی_شخصیت #زخم_روانی
@zananenegari
https://www.instagram.com/p/CMVAAQLgu8Q/?igshid=1x738jvyreh6r
در این تصویر، ما قطره آبیم که بی دست و بی پا، با جانِ خود به زندگی چسبیده ایم. بادِ حوادث می وزد، زندگی را محکم تر می چسبیم. جان به در بردن عمیق ترین غریزه ای است که در روانِ ما و همه موجودات زنده مشترک است.
#مریم_طهماسبی #ویدئو_از_خودم #روانشناسی_عمقی #درباره_زندگی #زنانه_نگری #جان_به_در_بردن
@zananenegari
خشم را اگر کنار بزنی(دشوارترین کار)، برچسب های تحمیل شده را اگر بِکَنی، پیش فرضهای کاملا اشتباه درباره فمنیسم (زنانه نگری) را به چالش بکشی، و به ساختارهای دوآلیسم جنسیتی هم اگر باور نداشته باشی، باز هم حس می کنی سنگی روی سینه ات گذاشته اند که صدایت را خفه کند. بزرگداشت من برای بدنی که در آن زندگی می کنم این است: تفکرات و باورهایم را هر روز می‌نویسم، عکس می گیرم، تولید می کنم و نگاهم را از این تجربه زیست انسانی به اشتراک می گذارم.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_زنانه_نگر
@zananenegari
بد نیست گاهی خود را به مرز ببریم: مرزهای روانی و مرزهای جسمانی.
برای جان به در بردن لازم است بدانیم تا کجا می توانیم ایمن به مرز نزدیک شویم. مرزِ خستگی مان کجاست؟ مرزِ لذت؟ مرزِ رنج؟
خود را به مرز نزدیک کردن با از خود مراقبت کردن تنافری ندارد اگر نیت در پسِ آن رقابت با دیگری و خود را به دیگری ثابت کردن و تایید دیگری را به دست آوردن نباشد!
مرزهایی که برای دیگران در می نوردیم ارزش بسیار کمتری از نزدیکی به مرزها در خلوتِ درونی خودمان دارد.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #زندگی_را_اینگونه_میبینم #جان_به_در_بردن #روانشناسی_ارتباط #زندگی_مرزی
@zananenegari
لایه های بیرونی ما، چه در روان و چه در جسم مجبورند که زمخت تر و محکم تر باشند. سپر دفاعی اند و کارشان مراقبت از ظرافت های درون. قلبِ کسی بیرون از سینه اش نمی تپد. چرا انتظار داریم که وجوه آسیب پذیر روان مدام به اشتراک گذاشته شوند؟ من فکر می کنم مهمترین جنبه های وجودی مان اتفاقا باید مخفی بمانند، مراقبت شوند و اجازه آسیب به آنها داده نشود. زخم روی پوست، زودتر از زخم روی قلب ترمیم می شود!
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_ارتباط #روانشناسی_شخصیت #عواطف #جان_به_در_بردن #قلب
@zananenegari
میان هوش عاطفی و ابراز کلامی عواطف و احساسات تفاوت روانشناختی اساسی وجود دارد ولی بسیاری این دو را یکسان تصور می کنند.
هوش عاطفی از نگاهی به معنی توانایی همدلی و همذات پنداری با عواطف و احساسات موجودات زنده دیگر و نیز برخورداری از عمقِ عاطفی است (به آدمی منحصر نیست). اما ابرازِ کلامی عواطف، صرفا یکی از شیوه های بروز است. برخی شخصیت های انسانی(دقت کنید که قید «برخی» وجود دارد و خطاب پست با «همه» نیست)، توانایی ابرازِ کلامی بالایی دارند و قربان صدقه از دهانشان نمی افتد، اما این قربان صدقه ها هیچ عمقی ندارد و عواطف واقعی در پس آن وجود ندارد.
از سوی دیگر شخصیت هایی هستند که عمق عاطفی بالایی دارند، همدلی و همذات پنداری هم می کنند ولی ابرازِ محبت شان لقلقه زبانی نیست و از شیوه های دیگری برای نشان دادن محبت بهره می گیرند که عمومیت و مقبولیت بالایی ندارد.
بدترین حس برای گروه دوم اما متهم شدن به نداشتنِ هوش عاطفی است در حالی که قربان صدقه روهای کم عمق از نگاه جامعه با محبت محسوب شوند.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #مریم_طهماسبی #زنانه_نگری #درباره_زندگی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_ارتباط #هوش_عاطفی #ابراز_عاطفی #عواطف #احساسات
@zananenegari
https://www.instagram.com/p/CL7Il2WggUV/?igshid=rk6atkfnlxe6
غبار ضخیمی روی تنش نشسته است. انگار سالهاست که کسی از جا تکانش نداده است. از پشتِ این لایه گرد و خاک اما می شود روزهای اوج اش را دید.
دلم برای ماشین های قدیمی و رها شده می سوزد. کنار انداخته شدن حس بسیار بدی است. اینکه بگویی: تو دیگر هیچ فایده ای نداری، همین جا بمان تا بپوسی!
این البته همدلی روانی من است و ریشه در نگاه خودم به زندگی دارد وگرنه دیگری ممکن است او را ببیند و بگوید: چه خوب که به سن بازنشستگی رسیده و در حال استراحت است.
چند روز پیش فیلم هشت پایی که در حال دویدن در کف اقیانوس بود را برای دوستی فرستادم. برداشتمان کاملا متفاوت بود: من فکر می کردم که هشت پا مثل خودم همیشه عجله دارد و می خواهد با نهایت سرعت به کارهایش برسد. دوستم اما حس می کرد که هشت پا عصبانی است و دارد اعصاب خوردی اش را نشان می دهد.
فهمِ روانی ما از جهان هستی همیشه از سوژه مان عبور می کند و حتی همدلی هایمان به تجربه فردی وصل است. نتیجه اما برای من یکی است: مهربان تر باشیم! هم با خودمان و هم با دیگری که بستر روانی متفاوتی دارد.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_عمقی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #جان_به_در_بردن #روانشناسی_ارتباط
@zananenegari
https://www.instagram.com/p/CL2JSZogDhx/?igshid=yff4qvl485qb
یکی دیگر از راهکارهای مواجهه با اضطراب، تشخیص و تفکیک بخشهایی است که به ما و زندگی فردی مان تعلق دارند از اضطراب هایی که به زندگی جمعی مان مربوط است. موضوعی است که پیش از این هم بارها درباره اش نوشته ام اما باید آن را به خودم یادآوری کنم.
البته که در نهایت تمام اضطراب های فردی و جمعی مان در هم گره خورده و به هم وابسته اند اما برای کاهش اختلالی که اضطراب در زندگی روزانه ایجاد می کند گاهی این تفکیک ضرورت دارد.
برای بسیاری از ما «آگاهی» گونه ای از کنترل است و به این کنترل برای مواجهه با اضطراب نیاز داریم. آگاهی از اینکه اضطراب این لحظه به دلیل حساسیت و همدلی روانی من با جهان پیرامونی است، به کنترلِ اثرات اضطراب کمک خواهد کرد.
#مریم_طهماسبی #زنانه_نگری #عکاس_خودم #روانشناسی_عمقی #درباره_زندگی #اضطراب #روانشناسی_شخصیت #زندگی_را_اینگونه_میبینم #جان_به_در_بردن
@zananenegari
زمستان به آرامی از استخوان هایم کوچ می کند و می رود...آفتابِ سحرآمیز اشعه های جادویی اش را با اطوار می رقصاند...و زندگی با همه تلخی های جانکاهش، با همه لذت های غیرقابل وصف اش و با همه تناقض های حل نشدنی اش در این چرخه ابدی به حرکت ادامه می دهد. تقدیرِ روانِ آدمی تجربه زندگی است و راه فراری هم وجود ندارد.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #زندگی_را_اینگونه_میبینم #روانشناسی_عمقی #جان_به_در_بردن #زندگی_را_اینگونه_میبینم
@zananenegari
همچون دستی است که از زمین برآمده و انگشت هایش را به شاخه های فراوان آراسته است. شکوهمند است و متواضع که گذر سالیان عمر هیچ موجودِ هوشمندی را مغرور نمی کند. روانِ هوشمند از درخت می آموزد: آهسته و پیوسته در رشد است. زیبایی اش ریشه ای عمیق در خاکِ زندگی دارد و با صمیمیت، فصل های زندگی را می شناسد و خود را تطبیق می دهد.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_ارتباط #زندگی_را_اینگونه_میبینم #ریشه
@zananenegari
خستگی مزمن حسی است که این روزها نه فقط جسم بلکه روان بسیاری از ما را فسرده کرده است. خستگی روحی چیزی نیست که با خواب و استراحتِ تن از بین برود و البته خود یکی از موانع خوابِ خوب هم هست.
احساسِ خستگی مزمن و طولانی مدت سبب می شود تصمیماتِ عجولانه و بی حوصله بگیریم که شاید آثارشان سالها در زندگی‌مان بماند. به عبارتی یک چرخه درست می شود از خستگی و بی حوصلگی و زیان... خستگی زبان را هم تند می کند و رابطه ها را مسموم می کند. آن تنهایی که دیروز درباره اش صحبت کردم برای کاهش این خستگی مزمن ضرورت دارد. اما معنایش یک جا نشستن نیست. راه رفتن بیشتر از یک جا نشستن به کاهش خستگی مزمن روانی کمک می کند. برای زدودن غبار باید تا می شود راه برویم.
من این روزها به شدت خسته ام و برای همین بیشتر از معمول راه می روم...
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #درباره_زندگی #روانشناسی_ارتباط #روانشناسی_شخصیت #تنهایی
@zananenegari
خشم یکی از قدرتمندترینِ عواطف و احساسات است. درباره اش بسیار نوشته ام و هربار حس می کنم ناگفته بیش از گفته است.
(توجه کنید که این متن درباره مواجهه خودمان با خشم درونی است و نه درباره مواجهه با خشم دیگران که موضوع کاملا متفاوتی است)
آیا تا کنون شاهد طوفانی که آهسته حرکت می کند بوده اید؟ ابرهای سیاهی که هنوز در افق هستند، دیده می شوند اما بالای سرمان نیستند. نوعی از خشمی که در درون حس می کنیم اینگونه می آید: می توانی به وضوح ببینی که دارد به سویت می آید، می دانی که به زودی اینجا خواهد بود و در عین حال حس می کنی هیچ سرپناهی تو را از بارش این خشم درونی نجات نخواهد داد. خشم، گدازه هایش را به جهان بیرون پرتاب خواهد کرد. آگاهی از اینکه طوفان خشم دارد ابرهایش را روی سرت پراکنده می کند، در آن لحظه، جلوی بروز و بارش آن را نمی گیرد. طوفان، خسارت برجای خواهد گذاشت. سقف هایی هست که باید مرمت شود، شاخه های شکسته ای که دیگر به تنه درخت وصل نخواهند شد... برای کاهشِ آسیبِ طوفان بعدی اما می شود تدابیری اندیشید: ابرها از کدام افق آمدند؟ چه چیزی در آن افقِ زندگی ام دارد طوفان برپا می کند؟ سقفِ این خانه درون را با چه مرمت کنم که در طوفان بعدی محکم تر بماند؟ گلدان ها را به کدام گوشه‌ی خانه درون ببرم که پرپر نشوند؟ و از همه مهم تر: برای مراقب از زمینِ روانم پس از طوفان چه کنم؟
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_ارتباط #خشم
@zananenegari
https://www.instagram.com/p/CLcQVVVAIGI/?igshid=ibpuxk8e5g55
خشکی، آهستگی، کاهش انعطاف و تمایل به سکون تنها علائم جسمانی فصل زمستان نیستند. همگی نشانه های روان هم هستند برای تغییر فصل. پس از حرکت، بی حرکتی و پس از طروات، خشکی...
دانستن این حکمتِ ساده اما عموما به پذیرش آن ترجمه نمی شود. وقتی اشتیاق هست، فکر می کنیم که تا ابد خواهد ماند. اکثر رابطه های عاطفی به همین دلیل ساده از هم می پاشد: هیچیک از طرفین آمادگی پذیرش چرخه ها را ندارد. توقع بر همیشگی بودن طراوت و اشتیاق است. در حالی که هر سوی رابطه به چرخه های طبیعی روان خود نیاز دارد و تظاهر به شادمانی بلند مدت، ناشادی بلندمدت را به ارمغان خواهد آورد.
#مریم_طهماسبی #عکاس_خودم #زنانه_نگری #درباره_زندگی #روانشناسی_عمقی #روانشناسی_شخصیت #روانشناسی_ارتباط #زندگی_را_اینگونه_میبینم
@zananenegari
