890
همیشه چیزی هست که زیربار تحلیل نمی‌رود. آنجا راهی است برای پرسیدن. @sahand64
🔴 آنقدر سفید شده است که به هیچ عنوان نتوان سیاه‌نمایی کرد یا مرگ باید بیشتر از این سراغ ما بیاید تا فریاد بزنیم لعنتی‌ها دیگری چیزی از زندگی باقی نمانده است ...
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 لزوم پیگیری قضایی درخواست ترور رئیس جمهور ایران
✅ رضا کهولی، از راه اندازی کمپینی برای برخورد با عضو شورای شهر رشت خبر داد.
📌 در بخشی از کارزار آمده است: ما امضا کنندگان این کمپین خواهان برخورد فوری، شفاف و قاطع قوه قضائیه با این فرد هستیم. اگر امروز واکنش قانونی و محکم نباشد، فردا مشروعیت نظام، امنیت مقامات رسمی و رأی مردم به بازی گرفته خواهد شد.
عدالت را اجرا کنید؛ جمهوریت را حفظ کنید.
🔴 توضیحی درباره‌ی پست قبلی
🖋 عظیم حسن‌زاده
✅ پیرو پست قبلی و ابراز نگرانی‌ام از وضعیت انجمن، خوشحالم که با میانجی‌گری دوستان و گفت‌وگوهای سازنده، گام‌هایی برای حل مسائل برداشته شده است. هدف من از انتشار آن متن، دفاع از آرمان‌های اولیه‌ی انجمن و جلب توجه به اهمیت حفظ ماهیت مردمی و فراگیر آن بود.
📌 از همه‌ی دوستانی که با حسن‌نیت برای رفع سوءتفاهم‌ها و بهبود شرایط تلاش کردند، سپاسگزارم. امیدوارم با همکاری و همدلی، بتوانیم راهی نو برای تحقق اهداف مشترکمان بیابیم.
#برای_تمام_ایران
#آذربایجان
🆔@AzimHassanzadeh
یک‌دفعه معلوم شد که غرب از گذشته‌اش درس نگرفته است، معلوم شد که تاریخ همچنان تکرار میشود و همیشه کسی هست که «یهودی» است. وقتی مفهوم «دیگری بودن» ریشه می‌دواند، باورنکردنی‌ترین اتفاق‌ها امکان‌پذیر میشود. نه در یک کشور خیالی بلکه برای شهروندان معمولی، و این چیزی بود که من به بهایی سنگین یاد گرفتم.
... این کتابی درباره‌ی جنگ آن‌طور که هر روز در صفحه‌ی تلویزیون‌هایمان می‌بینیم یا در روزنامه‌ها می‌خوانیم نیست. بالکان اکسپرس از جایی شروع میشود که اخبار تمام میشود؛ جایی بین وقایع و تحلیل‌ها، و روایت‌های شخصی آدم‌ها، زیرا جنگ فقط در جبهه‌های نبرد اتفاق نمی‌افتد، جنگ در همه جا هست و همه‌ی ما درگیرش هستیم. من از آن سوی جنگ حرف می‌زنم، از آن چهره‌ی نادیدنیِ جنگ. از اینکه چطور آرام‌آرام ما را از درون تغییر می‌دهد. اگر این نیمه‌داستان‌ها-نیمه‌مقاله‌هایِ کوتاه من حرفی برای خواننده داشته باشد، همین است: همین تغییر ارزش‌ها، طرز تفکر و نحوه‌ی نگاه فرد به دنیا که در این وجه درونیِ جنگ اتفاق می‌افتد، تغییری که آن‌چنان به سرعت هویت درونی فرد را فرامی‌گید که آدم دیگر به سختی می‌تواند خودش را بازبشناسد.
🔴 زیر پوست جنگ (شماره‌ی صفر)
🖋 عظیم حسن‌زاده
✅ جنگ پدیده‌ی عجیبی است. به زهر می‌ماند که ذره ذره ما را تغییر می‌دهد. به چه سمت؟ مشروط به اینکه چه درکی از جنگ داشته باشیم، یا کدام مواجهه را با جنگ انتخاب کنیم، می‌تواند ما را درنده‌تر و یا شریف‌تر سازد. می‌تواند ما را در گوشه‌ی تمام ضعف‌هایی که هر انسانی دارد، گیر انداخته، مچاله کرده و متوحش‌تر کند و می‌تواند با شکاف در وضعیت عادت هر روزه، نمایی دیگر از زندگی را بر ما بنمایاند.
📌 این روزها بخصوص در تهران که آشنایان روز به روز کمتر می‌شوند و حسی از تنهایی به سراغ آدم می‌آید، می‌خواهم فرصت را برای روایتی دیگر از جنگ، روایت انسان‌های معمولی، که زیر روایت‌های غرای غول‌های رسانه‌ای محو می‌شوند، اختصاص دهم.
📌 نمی‌دانم شاید هم تصمیم گرفتم دوربین گوشی را باز کنم و زمانی را برای حرف زدن در این مورد اختصاص دهم. ببینیم چه پیش می‌آید ...
🔗
شما هم اگر #زیر_پوست_جنگ روایتی برای گفتن دارید، اینجا تا اطلاع ثانوی محل حکاکی روایت‌های معمولی شماست.
🔴 برای کودکان دعا کنیم 🔴
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 ساواش (جنگ) وضعیتینده اوشاقلارێن پیسکوْلوژی ساغلاملێغی‌نین قوْروماسێ اۆچون هانسی تدبیرلر گؤرۆلمه‌لی‌دیر؟
📌 ۱. اوشاقلارێ جنگ خبرلریندن و آتمسفریندن مۆمکون قدر اوزاق توتون.
📌 ۲. فیزیکی تماس و عاطفی – روانی دستـڲی آرتێرین. قوجاقلاماق و سێغاللاماق (نوازش کردن) اوْنلارێ راحاتلاماغا کؤمک ائدیر.
📌 ۳. اوشاقلارا حسّلرینی ایفاده ائتمـڲه و سؤزلرینی دینله‌مـڲه اجازه وئرین. نقّاشی و حکایه کیمی فعالیتلر اوْنلارێن هیجان و قوْرخولارێنی بوراخماغا کؤمک ائده‌بیلر.
📌 ۴. اوشاقلارا یالان دانێشمایین. آنجاق یاشلارێنا و آنلایێشلارینا گؤره دقیق و آرامش حالتینده جوابلارێن وئرین. مثلاً:
- "آنا! جنگ اوْلوب؟
- بلی بالام! تأسف کی، بعضی اؤلکه‌لرین آراسێندا پروْبلم وار، امّا تهلۆکه‌سیز اوْلماق اۆچون الیمیزدن گله‌نی ائده‌جه‌ییک." آرامش و ایناملا)
📌 ۵. اوشاقلارێن گۆنده‌لیک ایشلرینی مۆمکون قدر قوْرویون. یاتماق وقتلرینی، یئمکلری و اوْیناماق وقتلرینی اوّلکی کیمی گؤرمه‌لری، اوْنلارێ تهلۆکه‌سیز حسّ ائدر. برنامه‌لرینه نقّاشی، ال‌ایشلری و اوْیونلار کیمی عمومی فعالیتلری داخل ائدین.
📌 ۶. اوْنلارا آرامشده اوْلماق اصوللارێنی اؤڲره‌دین. مثلاً؛
- درین نفس: نفس آلما (۴ دفعه )، نفس توتما و تزه‌دن نفس آلما (۴ دفعه)
- گئری سایێم (شمارش معکوس)
- ذهنی تصویرلر: پارک‌لار، باغ‌لار و یا یاخشێ خاطره‌لر کیمی تصویرلری اوْنلارا جانلاندێرین.
📌 ۷. مۆمکون قدر آرامشده اوْلون و اوشاقلارا ناراحاتچێلیغینیزی انتقال وئرمه‌یین. یالان خبرلرین نیگرانچێلیغا سبب اوْلماماسێ اۆچون اعتبارلی منبعلردن گلن خبرلاری ایزله‌یین. همچنین بحرانی وضعیتلر اۆچون اساس تَمل‌لری اؤڲره‌نین.
◾️هئچ بیر اوشاغێن گؤزۆنون یاشێ آخماسێن!!!!
🔴 خدا کند انگورها برسند
خدا كند انگورها برسند
جهان مست شود
تلوتلو بخورند خیابان ها
به شانه ی هم بزنند رئیس جمهورها و گداها...
مرزها مست شوند،
براي لحظه ای
تفنگ ها یادشان برود دریدن را
كاردها یادشان برود بریدن را،
قلم ها آتش را آتش بس بنویسند.
خدا كند مستی به اشیاء سرایت كند
پنجره ها دیوارها را بشكنند...
و برای چند لحظه
دنیا مست شود از صلح و دوستی...
عید باشد همه جا و همه وقت!
الله ائتسين اوزوم لر یئتیشسین
دونیا کئفلنسین
خیابانلار کئفلی کئفلی آدیملاسین لار
چییین چییینه ده یسینلر
پریزدئنت لر و یوخسول لار
سینیرلار کئفلنسین
بیر آنلیق
اونوتسونلار تفنگ لر ييرتماغى
و بیچاق لار کسمه یى
قلم لر آتش لری ،اتش کس یازسینلار
الله ائتسين
کئفلنمک اشیالارا سوزولسون ...
پنجره لر،دووارلاری سیندیرسین لار...
🔴 کودک چند زبانه‌ی ما و آمار دروغین تک زبانگی شما:
🖋 عظیم حسن‌زاده
✅ حقیقتا در انتخاب تیتر برای نوشتن درباره‌ی این تصویر بغایت اذیت شدم! انسان درمانده میشود در مواجهه با این همه پرت و پلابودگی!
📌 دختر من اگر نگوییم سه زبانه، قطعا دو زبانه است. زبان ما در خانه تماما ترکی است. فارسی را هم در بازی با کودکان یاد گرفته است و یک سال تمام پیش دبستانی (۱) رفته است که تماما به زبان فارسی بوده است. انگلیسی را هم آن‌چنان پیشرفت کرده بود که مجبور شدیم، فقط ترکی جواب مکالماتش را بدهیم که ترکی‌اش تقویت شود.
📌 حال سازمان آموزش و پرورش استثنایی که مسئولیت تشخیص فرزندان "به زعم خود البته" استثنایی از عادی را دارد (شما بخوانید نرمالیزاسیون)، کودک ما را یک زبانه تشخیص داده است! کدام زبان؟ حتما فارسی؛ چون فقط تست زبان فارسی را از دخترم گرفته بودند. ظاهرا زبان اینجا فقط فارسی است و مابقی نازبان!
📌 فرض کنیم که با این شگردها، آمار جمعیت فارس زبان کل کشور را "اکثریت" کردید؛ انصافا چگونه می‌‌خواهید این مملکت را با این آمار دروغ اداره کنید؟ چگونه به پژوهش‌های برآمده از این آمارهای دروغ اعتماد خواهید کرد؟
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 آیا ترکیه در آستانه یک گذار نرم است؟!
📷 گفتگو با دکتر جلیل یعقوب زاده فرد
🎤 گفتگو از: مهدی حمیدی
🔗 مجله انجمن ❘ شماره 24
✅ معادله‌ای پیچیده‌تر از امام‌اوغلو: خشم جوانان، فروپاشی PKK و میدان‌های سیاست
در این مصاحبه، با آقای دکتر یعقوب‌زاده به بررسی دقیق و چندجانبه‌ی اعتراضات اخیر در ترکیه می‌پردازیم. با توجه به تحولات پیچیده و چندلایه‌ی این رویدادها، تحلیل‌های صرفاً مبتنی بر رقابت‌های حزبی یا اتهامات فساد مالی شهردار استانبول، اکرم امام‌اوغلو، کافی به نظر نمی‌رسد. دکتر یعقوب‌زاده با رویکردی تحلیلی، این اعتراضات را در سه سطح اصلی مورد بررسی قرار می‌دهند: رقابت بین احزاب عدالت و توسعه (AKP) و جمهوری‌خواه خلق (CHP)، نقش جوانان و گروه‌های مارژینال، و مسئلهی فراخوان عبدالله اوجالان برای خلع سلاح و انحلال حزب کارگران کردستان ترکیه (PKK).
🔗 گزارش تفصیلی دراین خصوص را در فایل PDF بخوانید.
🆔@AzimHassanzadeh
👤@goroobonlineЧитать полностью…
■ گروه رسانه ای «غروب آنلاین»
مجلات: انجمن ❘ غروب ❘ هنر و جامعه ❘ تجربه و شهر
🔴 🎥 «مگر بردن پرچم جمهوری آذربایجان به استادیوم خلاف قانون است؟»
✅ محسن هادی، مستندساز، در بخشی از مصاحبه‌اش با انصاف نیوز درباره‌ی پرچم‌های جمهوری آذربایجان و ترکیه دردست هواداران تیم تراکتور گفت:
📌 «اشکال باید یا قانونی باشد یا اخلاقی. پرچم جمهوری آذربایجان در دست هواداران تراکتور چه اشکال قانونی یا اخلاقی‌ای دارد؟!
📌 اشکال سیاسی دارد؟! بله. چه کنیم؟!
📌 انگ بزنید پرچم بیشتر خواهد شد. همدلانه رفتار کنید اصلاً سمت ماجرا عوض میشود.»
فیلم کامل
@ensafnews
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 چگونه یک لهجه‌ی سرکش را رام کنیم؟! با بُریدنشان...
🖋 مهدی حمیدی شفیق
✅ گلوریا آنزالدوا، نویسنده و فعال برجسته چیکانو، در جستاری به نام «چگونه یک زبان سرکش را رام کنیم» یکی از تأثیرگذارترین متون درباره مسئله زبان مادری را نوشته است. او در این متن درخشان و چندصدایی، با زبانی شخصی و تیز، از تجربه‌ی خود به عنوان یک زن اسپانیولی‌زبان و مکزیکی‌تبار در ایالات متحده سخن می‌گوید. جایی که همواره زیر فشار و تهاجم زبان مسلط انگلیسی بوده است. آنزالدوا در این جستار از مفهومی به نام «تروریسم زبانی» به‌عنوان ابزاز نظام‌های مسلط فرهنگی سخن می‌گوید؛ مفهومی تکان‌دهنده که به توصیف مکانیسم‌هایی می‌پردازد که لهجه، گویش و زبان مادری فرد به ابزاری برای تحقیر، حذف و سرکوب تبدیل میشود.
📌 آنزالدوا شرح می‌دهد چگونه مجبور شد لهجه‌اش را پاک کند، زبانش را اصلاح کند تا شاید پذیرفته شود، اما در این فرآیند، چیزی از خودش باقی نماند. او می‌نویسد: «وقتی زبان تو را تحقیر می‌کنند، در واقع خود تو را نشانه گرفته‌اند».
📌 دیشب که این فیلم وحشتناک به اصطلاح گفتاردرمانی یا در واقع تصحیح لهجه را دیدم یاد قطعه‌ای از جستار آنزالدوا افتادم؛ جایی که با صداقت تلخ توضیح می‌دهد چگونه به او فهماندند که تا زمانی که «درست» حرف نزند، به جایی تعلق ندارد:
-
«چه کسی می‌تواند با اطمینان بگوید که ستاندن زبان از مردمی، خشونتی کمتر از جنگ است؟»
ری گوئین اسمیت
یادم هست، یک‌بار توی زنگ تفریح اسپانیولی حرف زدم و آن سه نیش خط‌کش تیز، نشست روی بند انگشتم. معلم انگلیسی به خاطر یکی به دو کردن مرا فرستاد گوشه‌ی کلاس در حالی که فقط می‌خواستم به او بگویم اسمم را چطور بگوید. «اگر می‌خواهی آمریکایی باشی، به زبان آمریکایی حرف بزن. اگر نمی‌خواهی، برگرد همان‌جایی که ازش آمده‌ای؛ مکزیک».
«می‌خوام انگلیسی حرف بزنی. اگه بخوای کار درست‌وحسابی پیدا کنی، باید بی‌لهجه حرف بزنی. چه فایده از این‌همه درس‌ومشق، وقتی هنوز مثل مکزیکی‌ها حرف می‌زنی؟» مادرم شرم‌زده از اینکه من انگلیسی را با لهجه مکزیکی صحبت میکردم، این‌ها را به من می‌گفت.
در دانشگاه پان‌آمریکن، من و تمام دانشجویان چیکانو مجبور بودیم دو واحد درس فن بیان بگذرانیم. فقط برای اینکه لهجه‌مان را از بین ببرند. حمله به شکل‌های بیانی افراد با نیت سانسور، نقض متمم اول قانون اساسی است. آن آنگلوی به ظاهر معصوم، زبان‌مان را از ریشه بیرون کشید. زبان‌های سرکش رام نمی‌شوند. تنها راه‌شان بریدن است!
«ائل» یعنی مردم، ائلشن صدای جانِ مردم است؛ تنهایش نگذاریم.
🖋 مهدی حمیدی شفیق
در آذربایجان کودکی هست به نام ائلشن؛ همان‌قدر زنده، همان‌قدر ریشه‌دار که اسمش نشان می‌دهد. «ائل» یعنی مردم، یعنی وطن، یعنی آن پیوندی که بی‌صدا ما را به هم دوخته است. حالا ائلشن، این کودک هفت‌ساله‌ی ساکت، به کمک همین «ائل» نیاز دارد. نه فقط به‌خاطر بیماری سختی که تن نحیفش را آزار می‌دهد، بلکه به‌خاطر امیدی که چشم‌هایش هنوز از آن خالی نشده.
ائـلشن به پیوند مغز استخوان نیاز دارد. یعنی به فرصتی دوباره برای زندگی، به لحظه‌ای تازه برای دویدن، بازی کردن، مدرسه رفتن. به یک کودک، بیشتر از دارو، زندگی بدهکاریم. و چه شرم‌آور است اگر این فرصت تنها به‌خاطر نداشتن پول، از او گرفته شود. هزینه‌ی عمل و درمانش بیش از ۷ میلیارد تومان برآورد شده؛ عددی که برای یک خانواده، کوهی‌ست بلند، اما برای «ائل»، چیزی جز امتحانی ساده برای همبستگی نیست.
ما بارها دیدیم که چگونه ائل، جان شده برای فرزندانش. از دل زلزله‌ی ورزقان، آغوش شد؛ در اوج خشکسالی دریاچه ارومیه، صدا شد. در تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها، هرگز از درد نگذشت، اما هرگز فرزندانش را تنها نگذاشت.
حالا وقت آن است که این بار، ائل برای ائلشن برخیزد. برخیزد به زبان مهر، به زبان انسانیت، به زبان همان مروتی که هنوز در کوچه‌پس‌کوچه‌های تبریز، در دل مهربان ارومیه، در زمزمه‌های خوی، در نجواهای زنگان و در نبض لرزان میاندوآب زنده است. نجات ائلشن، فقط نجات یک کودک نیست؛ نجات ایمان ما به هم است.
در این روزگارِ شلوغ که خبرها مثل گرد و غبار می‌گذرند، بعضی صداها باید در گوش بمانند. صدای قلبِ کودکی که هنوز می‌تپد، اما بی‌کمک ما ممکن است از تپش بازبماند. نگذاریم این قلب تنها بماند. ائلشن فقط یک کودک نیست؛ او نشانه‌ای‌ست از آنچه می‌توانیم باشیم. بیایید امروز با هم ثابت کنیم که «ائل»، هنوز زنده است. بیایید هزینه‌ی زندگی‌اش را با عشق جمع کنیم، پیش از آنکه دیر شود.
چگونه می‌توانیم در این پویش سهیم باشیم؟
با انتشار این پیام در شبکه‌های اجتماعی، گروه‌های دوستانه و دعای خیر برای سلامتی ائلشن و موفقیت این عمل و همچنین واریز مبالغ کمک مالی به حساب‌های زیر:
شماره حساب: 5029087002102377
شماره شبا: IR470220111201118043191001
به‌نام: مجموعه خیرین جوان تبریز
@sociogram2023
🆔@AzimHassanzadeh
دونیانین ان چتین حیسّی، بیر اینسانین، اؤزونو عایید حیسّ ائتمه‌دیگی بیر یئرده قالما مجبوریّتینده حیسّ ائتمه‌سی‌دیر...
🔴 صدای گرگ و کفتار در سایه‌ی بمب‌ها: نقد گفتمان هراس‌افکن علیه مردم پیرامونی
🖋 مهدی حمیدی شفیق
تو این ۱۲ روز تبریز شهر مقاومت بود،زیر سنگین‌ترین حملات و به همه اثبات شد که در تبریز تجزیه‌طلبی وجود ندارد.
❤️❤️
🔴 رویاهای ناتمام
✅ گوگل فوتوز این فیلم را برای یادآوری امروزم انتخاب کرده بود. شب قبل از ترک همیشگی تمام تار و پودهایی که در جلفا با چنگ و دندان بافته بودیم، بالای تپه‌ای که شب‌هایش جز از من و لیلا میزبانی نمی‌کرد با آخرین کنجگاه خلوت شهر هم وداع کردیم.
📌 هشت سال از آن شب سنگین می‌گذرد. همه‌ی دلبستگی‌ها محو شده‌اند اما، رویاهای ناتمام همیشه با ما ماندند.
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 آری عسل سینیق قابا قویسان داشار گئده‌ر*
🖋 عظیم حسن‌زاده
✅ بعد از یک سال دوندگی بی‌امان برای ممکن کردن یک ناممکن، دولت نامدارا و جامعه‌ی فرصت‌طلب دست به دست هم دادند تا انجمنی که در پی زنده کردن ایده‌آل‌های انجمن آذربایجان حداقل در عرصه‌ی اجتماعی بود، نشکفته پژمرده شود.
📌 حذف قهری رئیس هیات مدیره، دبیر و بازرس انجمن توسط دولت و خروج و حذف نایب رئیس و دو تن از اعضای هیات مدیره، عملا انجمن را از منطق انجمنی خود تهی و تبدیل به چندنفر با یک صدا نمود که بیشتر به یک شرکت سهامی خاص می‌ماند تا یک انجمن مردم‌نهاد غیردولتی، غیرسیاسی و غیرانتفاعی.
📌 با وجود تلخکامی حاصل از این شکست، شکست‌های مکرر در جامعه‌ای که دیرزمانی است مبتلا به عارضه‌ی منافع کوتاه مدت و بنابراین فرصت‌طلبی است، حداقل ما را در برابر این ناکامی‌ها صبور و مقاوم ساخته و بجای پیچیدن در پیچ آنچه آزموده شده است، امیدوار به ایجاد طرحی نو در روزگاری مساعد نگه می‌دارد.
📌 کماکان معتقدم شکست‌ها باید که ما را خشمگین کند، نه ناامید. که به قول ناظم حکمت: من در تو، ناممکنی‌ها را دوست می‌دارم، ناامیدی‌ها را هرگز #آذربایجان
* معجز شبستری
🆔@AzimHassanzadeh
آن رویِ دیگرِ جنگ
🖋 اسلاونکا دراکولیچ
همین یک سال و نیم پیش بود که در آپارتمانم در زاگرب نشسته بودم و داشتم گزارش‌های سی‌ان‌ان را از بغداد تماشا میکردم و با خودم می‌گفتم: «خدایا، این آدما چطور می‌تونن اونجا زندگی کنن؟» سال‌های سال در مورد بیروت هم همین سئوال را از خودم می‌پرسیدم. حالا همان‌جا نشسته‌ام و دارم گزارش‌های سن‌ان‌ان را درباره‌ی سارایوو یا اسلاوونسکی برود نگاه می‌کنم، اما دیگر این سئوال را از خودم نمی‌پرسم. بعد از یک سال جنگ در کرواسی و بوسنی و هرزگوین، بعد از اینکه شهرهایی مثل ووکُوار به کلی نابود شدند، بعد از بمباران اوسییِک و دوبروونیک دوستان خارجی‌ام از من می‌پرسند: «چطوری می‌شه تو یه کشور در حال جنگ زندگی کرد، چطوری داری اونجا زندگی می‌کنی؟» اما من حالا می‌دانم جواب دادن به این سئوال به این سادگی‌ها نیست.
اینجا ما در زاگرب تلفات سنگینی ندادیم. در واقع اگر امروز کسی به اینجا بیاید، فکر می‌کند اصلاً جنگی در کار نیست. اما این فقط یک توهم است. جنگ اینجا هم هست، فقط تاثیرش بر ما یک جور دیگر است. اول بهت‌زده می‌شوی. جنگ مثل یک هیولاست. جانوری افسانه‌ای که از یک جای خیلی دور می‌آید. دلت نمی‌خواهد باور کنی که این جانور کاری به کار زندگی تو دارد، سعی می‌کنی به خودت بقبولانی که همه چیز همان‌طور که بود باقی می‌ماند، که این هیولا تاثیری بر زندگی تو نخواهد گذاشت، حتی وقتی که داری نزدیک شدنش را حس می‌کنی. تا اینکه این هیولا گلویت را می‌گیرد. نفست طعم مرگ می‌گیرد، خواب‌هایت پر میشود از تصویرهای کابوس‌وارِ بدن‌های تکه‌تکه‌شده و کم‌کم مرگ خودت را تصویر می‌کنی. به تدریج وقتی جنگ پیش‌تر می‌رود برای خودت واقعیتی موازی می‌سازی: از یک طرف یک‌جور وسواس‌گونه‌ای سعی می‌کنی به چیزی که پیش از این روال عادی زندگی روزمره‌ات بوده بچسبی، وانمود می‌کنی همه چیز عادی است، جنگ را نادیده می‌گیری. از طرف دیگر نمی‌توانی آن تغییرهای عمیقی را که در زندگی‌ات و در خودت اتفاق افتاده انکار کنی، تغییر ارزش‌هایت، احساساتت، واکنش‌ها و رفتارهایت (می‌تونم کش بخرم؟ اصلاً این کار معنی داره؟ حق دارم عاشق بشم؟) در دوران جنگ نحوه‌ی نگاهت به زندگی و چیزهایی که در آن اهمیت دارند به کلی تغییر می‌کند. حتی ساده‌ترین چیزها هم دیگر آن اهمیت و معنای سابق را ندارند. اینجاست که می‌فهمی جنگ شده است، می‌فهمی جنگ به تو رسیده است.
من قبلاً فکر میکردم جنگ در نهایت از راه ترس است که به ما می‌رسد، وحشتی که که همه‌ی وجودت را فرامی‌گیرد: تپش قلبی که سینه‌ات را از جا می‌کند، عرق سردی که بر تنت می‌نشیند، دیگر هیچ تمایزی میان جسم و ذهنت باقی نمی‌ماند و هیچ کمکی در کار نیست. اما جنگ بدتر از این چیزهاست. فقط قربانی‌ات نمی‌کند، بلکه خیلی فراتر از آن می‌رود. جنگ تو را به آن نقطه دردناک می‌رساند که مجبور می‌شوی بفهمی و بپذیری که داری به شکلی در آن مشارکت می‌کنی، همدستش شده‌ای. در یک موقعیت به ظاهر عادی یک‌باره می‌فهمی که تو هم شریک جرمش شده‌ای، با اظهارنظری بی‌هوا راجع به اینکه چرا دوست پناهجویت هنوز می‌خواهد کفش پاشنه‌بلند بپوشد، یا چیزی مانند این.
جنگ درک ما از جهان بیرون را هم عمیق‌تر می‌کند. اول حیرت می‌کنی، بعد عصبانیت جایش را می‌گیرد و در نهایت تسلیم می‌شوی؛ وقتی می‌بینی تلقی اروپا از این جنگ چیست: «منازعه‌ی قومی»، «میراثِ کهنِ نفرت و خونریزی». غرب از این طریق به ما می‌گوید: «شما اروپایی نیستید، حتی شرق اروپایی هم نیستید. شما اهالی بالکانید، بالکان اساطیری، وحشی و خطرناک. اگر دوست دارید همدیگر را بُکشید. ما نه سرَ دَر‌می‌آوریم آنجا چه خبر است و نه منافع سیاسی روشنی داریم که وارد گود شویم و حمایتان کنیم».
اسطورهی اروپا، اسطورهی تعلق ما به خانواده و فرهنگ اروپا، حتی به اسم خویشاوندانی فقیر، درهم شکسته است. ما مانده‌ایم و استقلال تازه‌یافته‌مان، دولت‌های تازه‌مان، نهادهای تازه‌مان، رهبران مستبد تازه‌مان، بی‌آن‌که اصلاً طعم دموکراسی را چشیده باشیم. ما مانده‌ایم ایستاده بر خاکی لغزنده از خون، گرفتار جنگی که خدا می‌داند تا کی ادامه پیدا می‌کند.
بعد از یک سالِ پر از خشونت، بعد از اینکه تعداد کشته‌ها به حدود 200 هزار نفر و تعداد مجروحان به رقمی بیش از این‌ها رسید و بیش از دو میلیون پناهجو به اروپا سرایز شدند یک دفعه داستان اردوگاه‌های کار اجباری رو شد. و ناگهان دنیا در پسِ تصویر مردی تکیده و مستاصل پشت سیم‌های خاردار، نه چهره‌ی یک مسلمان که چهره‌ی یک انسان را بازشناخت. بالاخره آن عکس، و کلمات «اردوگاه کار اجباری» و «هولوکاست» معنمای واقعی پاکسازی قومی را برای جهان ترجمه کرد. کم‌کم غربی‌ها دستگیرشان شد اینجا چه خبر است.
🔴اگر هنگام حمله هوایی در خیابان یا داخل خودرو بودیم، چه کنیم؟
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 #هوای_هم
🔴 #آرخا_دوراق
✅ هوای هم را داشته باشیم.
✅ بیر بیریمیزه آرخا دوراق
🔗 لینک این مهربانی
🔗 بو مهربانلیق باغلانتیسی
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 🎥 مسکن کارگری، تعاونی بزرگ و قوی می‌خواهد
✅ هشتمین نشست «پیوست عدالت» با حضور علیرضا جمالی، مدیرعامل اتحادیه مرکزی تعاونی‌های مسکن کارگران ایران (اسکان) و علی‌اکبر خراسانی، مدیرعامل شرکت خانه‌سازی ایران به بررسی مسکن کارگری پرداخت.
📌 علی‌اکبر خراسانی، مدیرعامل شرکت خانه‌سازی ایران، خواستار واگذاری متولی‌گری مسکن به شهرداری‌ها، کوچک‌سازی واحدها و اصلاح قوانین برای کاهش هزینه‌ها شد. علیرضا جمالی، مدیرعامل اتحادیه اسکان، نیز با تأکید بر ایجاد تعاونی‌های بزرگ و تأمین زمین دولتی، تأکید کرد که هزینه ۷۰ تا ۸۰ درصدی مسکن از حقوق کارگران و انتظار ۷۰ ساله برای خانه‌دار شدن، نیازمند تغییر نگاه سرمایه‌ای به مسکن است.
📌 تدوین پیوست عدالت در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با همکاری ۱۳ اندیشکده در حوزه‌های مختلف رفاهی در حال انجام است.
📌 یکی از این موضوعات مهم، تأمین مسکن کارگری است که در دستورکار ویژه دولت چهاردهم و وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی قرار گرفته است.
🔗 متن این نشست را اینجا بخوانید و فیلم این نشست را اینجا ببینید.
@IRNA_1313
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 ع د ا ل ت
🖋 عظیم حسن‌زاده
✅ عدالت یعنی از ۱۲ نفر زن برای دبیری شیمی در آموزش و پرورش شهرستان چند میلیون نفری تهران، ۶ نفر سهمیه‌ی خانواده‌ی ایثارگران و ۶ نفر سهمیه‌ی آزاد (شهروندان کاملا معمولی) باشد.
📌 این ۶ نفر هم باید از فرایندهایی رد شوند که بعید می‌دانم هیچ شهروند کاملا معمولی بتواند؛ احتمالا چیزی شبیه پیاده به مریخ سفر کردن است.
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 سرنخی برای مواجهه: ملیت قاتل الهه حسین‌نژاد اعلام شد.
🖋 عظیم حسن‌زاده
✅ شرق به نقل از رکنا تیتر زده: ملیت قاتل مشخص شد و در ادامه آورده که وی اهل شهرستان مشکین شهر اردبیل است که در تهران بی‌خانمان بود و شب‌ها در ماشین‌اش می‌خوابید. عبدی مدیا هم توئیت زده که قاتل الهه حسین‌نژاد اهل مشکین شهر اردبیل است.
📌 محتملا هر مخاطب معمول با دیدن چنین تیتر و توئیتی آن را غیرحرفه‌ای، شانتاژ قومیتی و یا حتی نژادپرستانه خواهد خواند. در نگاه اول هم حق با چنین مخاطبی است. چرا که چنین عنوانی جز ایجاد حساسیت قومیتی با همنشینی "قاتل" و "اردبیل" چیز دیگری به ما نمی‌گوید. اما شاید با پرداخت به همین سرنخ به چیزهایی برسیم که این تیتر و توئیت‌ها اتفاقا در جهت انحراف و مخفی‌کاریش برآمده اند: یعنی عدالت قومیتی و منازعه‌ی خونین مرکز _ پیرامون.
📌 اثر فزاینده‌ی شاخص فلاکت (یعنی اثر ترکیبی تورم و بیکاری) بر جرم و جنایت در پژوهش‌های متفاوتی از جمله اینجا نشان داده شده است. این پژوهش‌ها به این معنی است که هر چقدر میزان بیکاری در جامعه به همراه نرخ تورم بالاتر رود، احتمال ارتکاب جرم و جنایت از طرف افراد بالاتر خواهد رفت.
📌 خوب واقعیت این است که کشور هم از هر جهت به آن نگاه می‌کنی وضعیت ناامیدکننده‌ای دارد. روزنامه‌نگاری ما هم خارج از این وضعیت ناامیدکننده نیست، همچنانکه نگارنده در نوشتن این یادداشت بی‌اهمیت هم با تن‌سپاری به خودسانسوری خود گواهی است بر این وضعیت ناامید کننده. در هر صورت ملیت راننده‌ی قاتل از مشکین شهر اردبیل است؛ همچنانکه ملیت مقتول مظلوم الهه حسین‌نژاد از شهرستان سراب که چند دهه‌ی پیش هر دو شهرستان یک استان بودند.
📌 تعارف‌ها را کنار بگذاریم: استان‌های آذربایجان که روزگاری از توسعه‌یافته‌ترین و صنعتی‌ترین استان‌های کشور بحساب می‌آمدند و استان اردبیل که با دارا بودن تمام ویژگی‌های طبیعی و انسانی و ژئوپلیتیکی خود، می‌توانست یک قطب توسعه‌یافته‌ی کشاورزی صنعتی و گردشگری باشد، به یکی از مهاجرفرست‌ترین استان‌ها به مرکز کشور بویژه تهران تبدیل شده است و اساسا شهری چون اسلامشهر محصول همین روند مهاجرت از پیرامون به مرکز با میانجی فلاکت مداوم صد ساله است. وقتی دختری از اسلامشهر به سعادت آباد برای کار در سالن ناخن‌کاری می‌رود و به خواهش مادر برای مراقبت از برادر معلول خود تازه زودتر از هر روز راه می‌افتد و حدود ساعت ۸ شب، تازه به ورودی شهر اسلامشهر می‌رسد، می‌توان فهمید ملیت قاتل و مقتول چه نقشی در قربانی شدن آنها دارد.
📌 دیگر همه می‌دانیم پادشاه لخت است؛ ولی این لختی پادشاه را هنوز هم با زبانی بیانمند می‌کنیم که بلکه بدون آنکه به پادشاه بربخورد، خود متوجه لختی‌اش شده و لباسی بر تن کند؛ وگرنه اگر "من و تو" و "سلطنت نشنال" توانست پهلوی را بر تخت بنشاند، مرکز هم خواهد توانست بر این اریکه‌ی پوسیده‌ی صدساله‌ی خویش تکیه دهد.
📌 من هرگز معتقد به قداست مردم نبوده‌ام. این مردم فارغ از هر ملیتی نه ذاتا مقدس‌اند و نه ذاتا شرور؛ بلکه نهایتا مسئول‌اند. مسئول رنج‌هایی که هرچند بانی آن نباشیم، حداقل وارث آن هستیم و ضروری است سهم خودمان را از این وراثت، مسئولانه و عیسی‌وار بر دوش کشیم؛ هر چند که در گفتن حقیقت مجبور باشیم بر صلیب مسئولیت بر میخ شویم. جز این، فقط آماری خواهیم بود در نشان دادن همبستگی میان شاخص فلاکت‌ها با جرم و جنایت.
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 «آد»های که «یاد» می‌شوند!
نام فقط واژه نیست؛ زیست‌جهانی‌ست که با آن صدا زده می‌شویم.
🖋 مهدی حمیدی شفیق
✅ «آیخان» روشنی ماه است، «یاغیش» بارانی‌ست که زمین را زنده می‌کند، «ایلقار» عهدی‌ست که با ریشه‌ها بسته‌ایم. این‌ها تنها نام نیستند؛ زیست‌جهان‌اند. کودک تنها نامی بر تن نمی‌کند، جهانی را زندگی می‌کند که با آن آد، صدا می‌زنند.
📌 آنچه برای یک کودک، نخستین تعلق است، برای دولت، نخستین بیگانگی تلقی میشود. «سیستم» حتی حقی ابتدایی نظیر حق نام را هم برای این «زیست‌جهان»ها برنمی‌تابد و با منطق بخشنامه‌ای به ستیز با آن برمی‌خیزد. این تنها ستیز با یک واژه نیست؛ ستیز با فرهنگی‌ست که آن نام از آن برخاسته. زبان و نام هر دو میدان جنگ هویت‌اند.
🔗 متن کامل این یادداشت را از اینجا بخوانید.
@Sociogram2023
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 دولت؛ غایب بزرگ مسکن کارگری
✅ هفتمین نشست «پیوست عدالت» با حضور محمدرضا تاجیک نماینده کارگران در شورای عالی کار و مجید آهنگریان نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار به بررسی مسکن کارگری پرداخت.
📌 محمدرضا تاجیک، نماینده کارگران، با اشاره به اصول ۳۱ و ۴۳ قانون اساسی و ماده ۱۴۹ قانون کار در تأمین مسکن کارگری خواستار تسهیل‌گری دولت در تأمین زمین و کاهش هزینه‌های ساخت شد. در مقابل، مجید آهنگریان، نماینده کارفرمایان، ضمن تأکید بر آمادگی کارفرمایان برای مشارکت در ساخت مسکن کارگری، از دولت خواست با معافیت‌های مالیاتی و کاهش عوارض، هزینه‌های ساخت را کاهش دهد تا فشار معیشتی بر کارگران کم شود.
📌 تدوین پیوست عدالت در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با همکاری ۱۳ اندیشکده در حوزه‌های مختلف رفاهی در حال انجام است.
📌 یکی از این موضوعات مهم، تأمین مسکن کارگری است که در دستورکار ویژه دولت چهاردهم و وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی قرار گرفته است.
🔗 فیلم این نشست را اینجا و متن این نشست را اینجا بخوانید
@IRNA_1313
🆔@AzimHassanzadeh
🔴 به چای "چ"، "چ" میگی "ها"
🖋 عظیم حسن‌زاده
✅ دولت فراموش کرده است که مدرسه جای آموزش تفکر انتقادی است؛ جاییکه دانش آموز باید یاد بگیرد در برابر هر حکمی بپرسد: چرا و از پس این سوالات دستگاه اندیشه‌ای مبتنی بر آزادی و عدالت و نیز انسان‌هایی عدالت‌خواه و آزادی‌خواه بپروراند.
📌 اما شما والدین عزیز! نورچشمانتان را به چنین موجودات سطحی نسپارید که خروجی آن نابودی عزت نفس آنها و احساس گناه و شرم از تفاوت خواهد بود.
📌 کودکی که در این سن و به این شکل تفاوت لهجه را یک "دشواره" دریابد؛ قطعا نوجوان نشده تفاوت های بدنی و بیولوژیک و خیلی چیزهای دیگر را هم مسئلهی خود خواهد کرد.
📌 در جامعه‌ای که تفاوت لهجه به مسئله تبدیل شود، هیچ متفاوتی تحمل نخواهد شد!
📌 آنچه گشوده‌اید دروازه‌های جهنمی است که بشر تا انتهای آن را در اردوگاه‌های فاشیسم و نازیسم رفته است.
🆔@AzimHassanzadeh
🎥🔴 بهداد: تسهیلات بدون بهبود اقتصاد کلان به سفته‌بازی ختم میشود/ نوروزی: مدیران عزم داشته باشند میشود یک‌ساله روند خانه‌دار کردن مردم را آغاز کرد.
✅ ششمین نشست «پیوست عدالت» با حضور مهدی بهداد کارشناس اقتصاد مسکن و ابوالفضل نوروزی مدیرکل اسبق اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی به بررسی تنظیم‌گری در اقتصاد مسکن استیجاری پرداخت.
📌 در این نشست مهدی بهداد کارشناس اقتصاد مسکن، و ابوالفضل نوروزی مدیرکل سابق دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی هریک از دیدگاهی به وضعیت مسکن پرداختند. از سویی مهدی بهداد، حل مسئلهی مسکن را موکول به بهبود اقتصاد کلان دانست و از دیگر سو، ابوالفضل نوروزی معتقد بود که راه حل را باید در عزم مدیران جستجو کرد.
📌 تدوین پیوست عدالت در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با همکاری ۱۳ اندیشکده در حوزه‌های مختلف رفاهی در حال انجام است.
📌 یکی از این موضوعات مهم، عدالت در موضوع تأمین مسکن است که به‌ویژه بر روی اقشار کم درآمد تمرکز دارد.
🔗 متن این نشست را اینجا بخوانید و فیلم این ویدیو را اینجا ببینید
@IRNA_1313
🆔@AzimHassanzadeh