1766
@Parsi_anjoman پارسی‌انجمن در پاسداری و پالایش زبان پارسی: https://t.me/parsi_anjoman/3109
🎥 میرجلال‌الدین کزازی: زبان پارسی از دید پیشرفتگی ساختار آن، در سنجش با دیگر زبانهای جهان، زبانی بی‌همتاست.
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻شهربراز: همان گونه که از اصطلاح «پان‌ترک» برمی‌آید، این کسان با چشم پوشیدن از واقعیت‌های تاریخی و پذیرفته‌ی همگانی، همه کس را ترک می‌دانند و همه‌ی دستاوردها را به ترکان نسبت می‌دهند. برای آنان پذیرفتنی نیست که ترکان در نقطه‌ای خاص از زمان بر پهنه‌ی تاریخ پیدا شدند و پیش از آن نقشی نداشته‌اند و حتا پس از پیدایش بر پهنه‌ی تاریخ، به دلیل شیوه‌ی زندگی کوچ‌نشینی و فرهنگ ساده‌ی خویش، تا چندین سده تنها در بخش خاصی (جنبه‌ی لشکری و نظامی) نقش داشته‌اند و تنها پس از هم‌نشینی با دیگر ملت‌ها و در میان مردمان یکجانشین و دارای فرهنگ پیچیده‌تر و پیشرفته‌تر (مانند ایرانیان و هندیان و چینیان) با جنبه‌های پیشرفته‌تر زندگی اجتماعی و فرهنگ مانند ادبیات و فلسفه و جز آن آشنا شدند و با الگوگیری از این مردمان و در پیش گرفتن شیوه‌ی آنان و تغییر برخی چیزها به مذاق خود، دارای فرهنگ شدند.
🔻بیشتر ادعاهای تاریخی پان‌ترکان یا تحریف و بدخوانی تاریخ است یا اساسا جعل و بافتن تاریخ است.
👈 «تاریخ حضور ترکان در ایران» را در «اینجا» بخوانید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻پارسی‌انجمن: «تاریخِ زبانِ فارسی» را استادِ زنده‌یاد محسنِ ابوالقاسمی در سه بخش گرد آورده است:
🔻بخشِ نخست به زبانِ پارسی در روزگارِ باستان (پارسه) پردازد که از هزاره‌ی نخست پیشاترسایی تا فروافتادنِ هخامنشیان را در بر می‌گیرد.
🔻بخشِ دوم با زبانِ پارسی در روزگارِ میانه (پارسیگ)، از فروافتادنِ هخامنشیان تا برآمدنِ صفاریان، سروکار دارد.
🔻بخشِ سوم هم ویژه‌ی روزگارِ نو (پارسیِ دری/ پارسیِ نو) است: از آغاز صفاریان تا به امروز.
🔻در پایانِ نبیگ هم واژه‌نامه‌ی ریشه‌شناختیِ کوچکی از واژگانِ پارسی به دست داده شده است.
👇 «تاریخِ زبانِ فارسیِ» را از نشانیِ زیر بارگیرید:
http://parsianjoman.org/?p=7810
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔴 هشدار بیش از ۸۰۰ تن از اندیشمندان، دانشگاهیان، هنرمندان، نویسندگان و کارشناسانِ ایران‌دوست به ورود ناکارشناسانۀ بخش‌هایی از حاکمیت از جمله قوۀ مجریه به «مباحثِ قومی» به جای تمرکز و توجه به ابرچالش‌های پیش‌روی کشور و ملّتِ ایران:
بر سرِ شاخه‌ای نشسته و بُن نبرید!
در این بیانیه مفصل که خطاب به ملّتِ تاریخی و بزرگ ایران نوشته شده است، به برخی از رخدادهای تلخِ هفته‌های پایانی اسفند ۱۴۰۳ و نوروز ۱۴۰۴ خورشیدی، اشارۀ کوتاهی شده و به مقامات کشور، هشدار داده شده است.
زیر بیانیه بر پایه‌ی دبیره‌ی پارسی، دستینۀ شخصیت‌های برجستۀ دانشگاهی، دانشی، هنری، رسانه‌ای و سیاسی چون ژاله آموزگار، عبدالمجید ارفعی، حسن انوری، مرضیه برومند، رخشان بنی‌اعتماد، کاوه بیات، ناصرالدین پروین، نصرالله پورجوادی، تهمورث پورناظری، سهراب پورناظری، کیخسرو پورناظری، داریوش پیرنیاکان، علی‌اصغر دادبه، محمد درویش، علی دهباشی، زاگرس زند، عباس سلیمی آنگیل، علی‌اشرف صادقی، عقاب علی‌احمدی، موسی غنی‌نژاد، میرجلال‌الدین کزازی، جمشید کیانفر، علی مصفّا، حکمت‌الله ملاصالحی، یدالله منصوری و احسان هوشمند دیده می‌شود.
🔴 در بیانیۀ دغدغه‌مندانِ ایران به اینها اشاره شده است:
● فروکاستنِ نوروز از یک جشنِ بزرگِ ملّیِ ایرانی، به یک مراسمِ خُردِ قومی و طایفه‌ای و محلّی در برخی جشنهای نوروزی در استان‌های غرب و شمال‌غرب کشور
● رخدادهای تلخ و خلاف وحدتِ ملّی در شهر ارومیه و عملکرد مسئولانِ استانی در این رخدادها
● تبدیل نوروز - جشنِ ملّی و میهنی ایرانیان - به محلِّ منازعاتِ کاذب و مصنوعیِ قومی و قبیله‌ای
● برخوردهای سلیقه‌ای و ناسنجیده و گاه همراه با تحریف، تخفیف و تقلیلِ مسنولانِ کشور نسبت به میراثِ فرهنگی، تاریخی و تمدّنی ایران بویژه نسبت به جشنِ ملّی نوروز
● تلاش برای مصادرۀ جشن ملّی نوروز توسط رئیس‌جمهور ترکیه و گستاخی او نسبت به تبریز - کُهن‌شهر ایران - و سکوتِ ناموجه و نابخشودنیِ مسئولانِ کشور در پاسخ به این ادعاهای بی‌اساس
● ترویج «ادبیاتِ قوم‌گرایانه» و عدم توجه به مفهوم «شهروند ایرانی» و «حقوق شهروندی» توسط برخی از مقامات بویژه توسط عالی‌ترین مقام اجرایی کشور
● توجه نکردن به جایگاه و نقش زبان ملّی - تمدنی فارسی در وحدت و یکپارچگی ملی و تلاش برای تضعیف آن از سوی برخی از مقاماتِ کشوری و استانی
● سخنانِ خلافِ واقعیاتِ تاریخی و یکپارچگی سرزمینی و انسجامِ فرهنگیِ ایرانیان توسط استاندار آذربایجان شرقی دربارۀ پیوند آذربایجان با ایران
● تلاش تفرقه‌افکنِ استاندار خوزستان برای تبدیل عید فطر از یک «عیدی دینی» به «عیدی قومی»
● برخی اظهاراتِ نابه‌هنگام و تفرقه‌افکن و انسجام‌سوز مقامات دربارۀ «آموزش زبانهای محلی»، اختیارات استاندارها، طرح بحثِ «فدرالیسم»، دیدار عالی‌ترین مقام اجرایی کشور با برخی افرادِ افراطیِ قوم‌گرا و سوء‌تدبیر استاندار آذربایجان غربی در رخدادهای هفته‌های اخیر شهر ارومیه
● «قومی‌سازی مناسباتِ اجتماعی» به جای مواجهۀ اصولی با چالش‌های کشور توسط بخش‌هایی از حاکمیّت و از جمله بخش‌هایی از قوۀ مجریه
🔴 در بند پایانی هم آمده است:
«ما امضاکنندگان این بیانیه، ضمن هشدارِ دوباره به دولتمردان دربارۀ اتخاذ رویکردهای غیرکارشناسی و وفاق‌سوزی که در پیش گرفته‌اند، یادآور می‌شویم که چنین روش‌هایی به جز تهدیدِ انسجام و امنیتِ ملّی و تقویتِ واگرایی و منازعاتِ خانمان‌سوزِ محلّی، آوردۀ دیگری برای کشور و ملّتِ بزرگِ ایران ندارد. با تأکید یادآور می‌شویم که در صورتِ تداومِ چنین رویکردهایی، سکوت را خیانت به آیندۀ ایران و بازی در برنامۀ دشمنانِ کشور برای تهدیدِ تمامیّتِ ایران ارزیابی نموده و در قبالِ مسئولیتِ ملّی و تاریخی خود نسبت به سرنوشتِ کشور و ملّتِ ایران، روشنگری و کنشگری مدنی و ملّی خود را با جدیّتِ بیشتر، ادامه می‌دهیم.»
🔴 متن کاملِ بیانیه و نام بیش از ۸۰۰ چهرۀ دستینه‌کنندۀ آن (تا نیمروز ۱۷ فروردین ۱۴۰۴ خورشیدی) را در «روزنامۀ شرق» بخوانید.
پارسی انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻پارسی‌انجمن: پارسیِ پرکاش فرهنگِ گزیده‌ی سانسکریت به پارسی است که در زمانِ پادشاهی اکبرشاه، پادشاهِ فرهنگ‌دوستِ گورکانیِ هندوستان، فراهم آمده است.
🔻این فرهنگ که در سده‌ی دهمِ اسلامی نوشته شده از نخستین فرهنگهای سانسکریت به پارسیِ دری است و شاید تنها از این رو شایانِ نگرش.
🔻نویسنده‌ی این واژه‌نامه هندویی است که کریشنا داس نام داشته و در سایه‌ی اکبرشاهِ بزرگ، شاهِ آزاده‌ای که بسیار به فرهنگ و آیین و زبانِ ایران ارج می‌نهاد، نوشته شده است. در زمانِ اکبرشاه بر آن شدند که برجسته‌ترین نبیگهای سانسکریت را به پارسی بگردانند و در این راه نیز گامهایی ارزشمند برداشتند و نبیگهای پرشماری همچون رزم‌نامه‌ی مهابهارت و پنچا کیانه را به پارسی گرداندند که شوربختانه بیشتر آنها هنوز در ایران چاپ نشده‌اند.
🔻گفتنی است که داس در روزگاری می‌زیست که زبانِ پارسی در اوجِ شکوفایی خود در هندوستان بود، آن هم در زمانی که این زبان در سرزمینِ خود، ایران، زیرِ تر‌ک‌تازیِ صفویان، روزبه‌روز نزارتر می‌شد.
👈 پارسیِ پرکاش (فرهنگِ سانسکریت – پارسی) را از «این جای» بارگیرید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔷 «سیزده به در» فرخنده باد!
🔻جشن‌ها و آیین‌ها در جهان کنونی بهانه‌ای برای شادی و همبستگی‌اند. با این همه، جشن‌ها و آیین‌های کهنی چون «سیزده به در» که از دل ویژگی‌های گیتی‌شناختی و تاریخی یک سرزمین و دستگاه باوری و اندیشگی مردمان آن سربرآورده‌اند، افزون بر کارکردِ شادی‌آفرین و همبستگی‌ساز خود، کارکرد دیگری نیز دارند و آن آشنایی با گذشتۀ باستانی کشور و شناخت باورها و اندیشه‌های مردمان آن است. شناختی که پیش‌نیاز هر گونه گام برداشتن به سوی آینده است.
🔻شوربختانه در چند دهۀ گذشته کم نبوده‌اند کسانی که جشنهای میهنی خود، مانند «نوروز»، «سده»، «تیرگان» و «سیزده به در»، را زیر نام نوین‌گرایی و روشنفکری خوار شمرده‌اند و شگفتا که بسیاری از همان کسان در کُنِشی ناسازنما جشنهای دیگری چون «هالوین» و «دروغ سیزده» را جشن گرفته‌اند!
👈 «سیزده به در، جشنِ بدرود با نوروز» را در «این نشانی» زیر بخوانید.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻پارسی‌انجمن: احمدِ کسروی کافنامه را در سالهای ۱۳۱۴ و ۱۳۱۵ در ماهنامه‌های پیمان و ارمغان چاپ کرد و با آن که ۹ دهه‌ای است که از چاپخشِ آن می‌گذرد، هنوز ریزبینیهایی بسیار در آن هست که پژوهشگران بی نیاز از خواندن و بررسیِ این گفتار نیستند.
🔻یحیی ذکاء که پس از کشته شدنِ کسروی نوشته‌های ایشان، مانندِ همین کافنامه، را یک‌یک گرد آورد و چاپ کرد، در پیشگفتار این نبیگ (کتاب) نوشته است: «کتابی که اینک در دسترسِ خوانندگانِ گرامی نهاده می‌شود از نوشته‌های ارجدار و دانشمندانه‌ی شادروان احمدِ کسروی در پیرامونِ یکی از پسوندهای مهمِ زبانِ فارسی است. این کتاب در زمینه‌ی خود برایِ کسانی که به استقلال و استواری و تواناییِ زبانِ فارسی دلبسته‌اند و در این راه می‌کوشند راهنمای بزرگ و سودمندی تواند بود.»
🔻کسروی خود در پیشگفتارِ این نبیگ نوشته: «در این هنگام که در ایران جنبشی درباره‌ی زبانِ فارسی برخاسته و کسانی می‌خواهند این درختِ کهن را بارِ دیگر سرسبز و بارور گردانند یکی از بهترین راههای این کار همانا پیشوندها و پسوندها را که به جای رگهای آن درخت می‌باشد، زنده گردانیدن است.
🔻زبانهای آریایی که فارسیِ ما نیز یکی از آنها است، رُست آنها از دو راه است: یکی به هم پیوستنِ واژه‌ها و دیگری افزوده شدنِ پیشوندها یا پسوندها به واژه‌ها. به سخنِ دیگر، واژه‌های نخستینِ یک زبان بسیار اندک‌اند ولی سپس از راهِ به هم پیوستنِ دو یا چند واژه و یا به دستیاریِ پیشوند و پسوند شماره‌ی واژه‌ها چندین برابر می‌شود. چنان که در پارسی چه بسا که از یک واژه ده واژه بیشتر پدید می‌آید. چنان که از راه، راهرو، راهنما، راه‌شناس، راهبر، راهزن، راهدارخانه، راهوار، شاهراه، همراه، گمراه، بیراه، راهگذر، راهنمون، راهی، راهسپار، چهارراه، سربراه، راه‌آورد و دیگر مانندهای اینها.
🔻هر زبانی که روی به مُردن می‌گذارد نخست راههای رُست را گم می‌کند و سپس کم‌کم روی به نابودی می‌گذارد. زبانِ ایران نیز در این چند سده که گرفتارِ درآمیختگی با واژه‌های عربی بوده نیروی رُست آن بسیار سست گردیده و از جمله پیشوندها و پسوندها برخی از آنها فراموش گردیده و از میان رفته و برخی که بازمانده بسیار کم به کار می‌رود و نویسندگان و گویندگان کم به آنها می‌پردازند. کسان، اگر در نگارشهای امروزه باریک‌بین شوند، خواهند دید که نویسندگان کمتر آگاهی از پیشوندها و پسوندها دارند و دستور به کار بردنِ آنها را نمی‌شناسند و از این جای است که بیشتر عبارتهای ایشان نکوهیده و زشت است. برایِ نمونه به جایِ عبارتِ «غیر قابلِ تحمل» که ترجمه‌ی یک عبارت اروپایی است و امروز در نگارشها و گفت‌وگوها رواج گرفته اگر پاسِ شیوه‌ی زبانِ فارسی را نگاهداریم باید به جایِ آن «برنتافتنی» گفت که بسیار ساده‌تر و آسان‌تر است. یا به جایِ «غیرِ قابلِ اشتعال» «نسوزا» یا «نسوز» می‌توان گفت.»
🔻به دنباله‌ی این پیشگفتار، کسروی به ۱۸ گونه کاربردِ پسوندِ کاف در پارسی پرداخته و آنها را یک به یک برشمرده است.
👈 «کافنامه»ی احمدِ کسروی را از «این جای» بارگیرید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻پارسی‌انجمن: «فرهنگهای فارسی به فارسی و فارسی به زبانهای دیگر و فرهنگهای موضوعی و گویشهای محلی و فرهنگِ گونه‌ها» گردآورده‌ی استادِ زنده‌یاد محمد دبیرسیاقی است.
🔻استاد دبیرسیاقی در پیشگفتارِ چنین نوشته‌اند: «آن چه خوانندگانِ گرامی پیش روی دارند … بهترین نمودارِ قلمروِ زبانِ فارسی از کرانه‌های دریای چین تا سواحلِ دریای روم است و مهم‌تر از آن بیان‌کننده‌ی کوششها و وابستگیهای مردمانِ این سرزمینهای گسترده به زبانِ فارسی و اهمیت دادن به گنجینه‌ی ادب و شعرِ فارسی و توجه به سرزمینِ اصلی این گنجها، یعنی ایران، است. … پس، خوانندگانِ عزیز سوای آگاهی بر محتوا و مشخصاتِ شماری فرهنگ در این کتاب از چند نکته‌ی مهم نیز آگاه می‌شوند: یکی قلمروِ زبانِ فارسی و پهنای و دوامِ آن است، از دیرباز تا به امروز به نیروی معنویتِ زبان؛ دوم عنایتِ ساکنانِ آن قلمروها به زبانِ فارسی و ارزشِ والاداشتن و کارگشا بودنش در همه‌ی سویه‌های زندگی از ذوقی و فکری و اجتماعی و سیاسی و غیره؛ و سرانجام توجه یافتن یا توجه دادنِ نسلِ حاضر، به ویژه اولیای امورِ فرهنگی، به حقیقت و واقعیتِ این قلمروِ وسیعِ دورتر از سرنیزه‌ی پارسی رفته و درکِ بایستگیِ نگهداشتِ آن به شیوه‌های موثر و معقول و ادای دَین وجدانِ خود نسبت بدان و حق‌شناسی نسبت به گسترش‌دهندگانِ این سرمایه‌ی بزرگ از خویش و بیگانه.»
👈 «فرهنگهای فارسی به فارسی»ِ دبیرسیاقی را از «این جای» بارگیرید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻ماهِ فروردین روزِ خرداد (= ششم فروردین) زادروزِ زردشت، پیامبرِ آریایی، فرخنده باد!
🔻بیرونی در «آثار الباقیه» این روز را «نوروزِ بزرگ» دانسته است.
🔻کهن‌نبشته‌ی «ماهِ فروردین روزِ خرداد» به زبانِ پارسیگ (پهلوی) نیز درباره‌ی رخدادهای این روز از زمانِ ساسانیان به یادگار مانده است.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 نوروز در نبشته‌ای پارسیگ (پهلوی)
🔻āmad nōg-rōz ud nōg-šādīh!
āmad nōg-rōz, avar-ā nōg-šādīh!
āhār vinnār ī zīndagān purr-šādīh!
🔻آمد نوروز و نوشادی!
آمد نوروز، بیا نوشادی!
خوراک آرای که زندگان پُرشادی!
👈 بن‌نبشته را در «این جای» بینید.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 نوروزستان: گفتاری از ژاله آموزگار
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻جشنِ «نوروز» از باشکوه‌ترین و برجسته‌ترین یادگارهای ایرانشهریان است که سالهایی فراوان را پشتِ سر نهاده و یکی از کهن‌ترین جشنهای جهان به شمار می‌رود.
👈 «جشنِ نوروز، یادگارِ خسروان» را در «این نشانی» بخوانید.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻 دکتر پرویز ناتل خانلری: نوروز یکی از نشانه‌های ملیت ماست. نوروز یکی از روزهای تجلی روح ایرانی است. نوروز برهان این دعوی است که ایران، با همه‌ی سالخوردگی، هنوز جوان و نیرومند است.
👈 «نوروز یکی از نشانه‌های ملیت ماست» را در «این نشانی» بخوانید.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 سخنِ روز (۱۲۲) از عطار. ۲۵ فروردین‌ماه، روز بزرگداشت عطار نیشابوری، گرامی باد!
👈 برایِ دیدنِ سخنهای روزِ پیشین به این نشانی در تارنمای «پارسی‌انجمن» بنگرید.
#سخن_روز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻 علی رواقی
🔻فرهنگستان
#پارسی_سره
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
⭐ به فرخندگیِ نوزدهم فروردین، جشنِ فروردینگان/ «فروردینگان»، جشنِ گرامیداشتِ روانِ درگذشتگان
🔻«فروردینگان»، جشنِ گرامیداشتِ «فْرَوَهْرِ» (روانِ مینویِ) پاکان و درگذشتگان است که در فروردین روز از فروردین ماه، نوزدهم فروردین، برگزار می‌شود.
👈 درباره‌ی فروردینگان در «این جای» بخوانید.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻فرگرد: فصل
🔻زاداوری: تولیدمثل
🔻زیستمند: موجود
🔻فرتور: عکس
🔻پساییدن: لمس کردن
🔻زاستار: طبیعت
🔻شوند/شوه: دلیل
🔻بیوسان: منتظر
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
📄 آرسام محمودی
⭐«زعم المنجّمون أنّها لا تصیبها من الترک آفة، لأن طالعها عقرب و المریخ صاحبها. فکان الامر إلی الآن کمآ قالوا. ما سلم من بلاد أذربیجان مدینة من الترک غیر تبریز.» (زکریا بن محمد بن محمود قزوینی (قرن هفتم هجری)، آثار البلاد و اخبار العباد، ص ۳۳۹، چاپ ۱۹۹۸، بیروت)
ترجمه: «منجمین گفته‌اند که تبریز را از ترکان آفتی نخواهد رسید، چرا که طالع تبریز عقرب است و مریخ صاحب آن است. و تا کنون حرف ایشان راست درآمده است. چه از جمیع بلاد آذربایجان، هیچ شهری از دستبرد ترکان محفوظ نمانده است، جز تبریز.»
🔻یاوه‌گویی و گستاخی اردوغان درباره تبریز مَثَل عِرض خود بردن و زحمت ما داشتن است. اگر در دنیا سه شهر باشد که در برابر حملات ترکان ایستادگی کرده باشد، تبریز به قطع یکی از آن‌هاست. تبریز با وجود اینکه زبانش در اثر تحولات قرون متأخر اسلامی به زبان کنونی تغییر پیدا کرده، در طول تاریخ، حتی زمانی که دولت ملی و مقتدری در ایران بر سر کار نبوده، همواره در برابر ترکان، مقاومت کرده و همان طور که زکریای قزوینی روایت کرده، بارها لشکر ترکان را دفع کرده و به همین جهت از نمادهای ایستادگی جهان ایرانی است. متأسفانه عادت غلط ترک خطاب کردن مردم تبریز و آذربایجان (که هم از نظر تاریخی و هم از نظر تباری خطاست و باید از بین برود)، اردوغان را به اشتباه انداخته و او گمان کرده که خبری است! اجداد اردوغان (ترکان عثمانی) بارها در سودای تصرف آذربایجان به تبریز لشکر کشیده و هر بار از مردم تبریز سیلی خورده و بازگشتند. خود او که حقیرتر از این حرف‌هاست.
🔻امیدوارم تبریز به جای استانبول که هیچ سنخیتی با آن ندارد، با شهرهایی چون وین (که نماد ایستادگی اروپا در برابر ترکان عثمانی است) خواهرخوانده شود.
پارسی‌انجمن ⚡
@Parsi_anjoman
🔻ترادیسی، ترادیسش: تبدیل
🔻ترادیساندن: تبدیل کردن
🔻ترادیسیدن: تبدیل شدن
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 پارسیِ سره: نمونه‌هایی چند از سره‌نویسی و سره‌گوییِ بزرگانِ زبانِ پارسی
🔻شماره‌ی ۸۸: از حافظ
👈 برایِ دیدنِ پارسیهای سره‌ی پیشین به این نشانی در تارنمای پارسی‌انجمن درنگرید.
#پارسی_سره
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 «نوروز» پیروز است
🔻نیاکان ما در تیره‌ترین روزها و بی‌ستاره‌ترین شب‌های تاریخ این سرزمین نیز نوروز را به شادی برگزار کرده‌اند و این همان کاری بوده است که دشمنان این فرهنگ را می‌رنجانده. امام محمد غزالی، که دریغا همشهری فردوسی نیز بوده است، در «کیمیای سعادت» چنین می‌نویسد: «بلکه نوروز و سده بايد که مندرس شود و کسی نام آن نبرد». کنار نهادن و جشن نگرفتن نوروز به بهانه رنج و گرفتاری زمانه و گفتن سخنانی از این دست که «ما امسال عید نداریم» در رویارویی با پیام امیدآفرین و زندگی‌اندیش نوروز است و خواسته و ناخواسته رفتن به راه کسانی چون غزالی است.
🔻نوروز آوای امیدبخش و شادی‌آفرین هستی است و در پیکار با سختی‌ها و دشواری‌های زندگی کدام افزار همسنگ امید و شادی، نیرومند و کارا است؟ بیهوده نبوده است که در اندیشه ایرانشهری شادی اهورایی بوده است و اندوه اهریمنی. دل را به روی نوروز و پیام اهورایی آن بگشاییم و آن را به شادی پاس بداریم.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻پارسی‌انجمن: «آیینه‌ی نوروز» سروده‌ی احمد شکیب (بزرگ امید) از چامه‌سرایانِ بَغلانِ خراسان است. وی در پیشگفتارِ این سروده گوید: «اگر زبانهای لاتین و یونانی باستانی فروخفتند، و اگر سانسکریت جا را برای زبانها و گویشهای امروزین تهی کرد، پارسی ماندگار ایستاد، و به گفته‌ی جاویدان‌یاد «پرویز ناتل خانلری» هنوز آن فارسیِ پهلوان است که بود. آنچه می‌خوانید گوشه‌ای از سره‌سرایی بدین زبان است.»
👈 «آیینه‌ی نوروز» سروده‌ای به پارسیِ سره از بزرگ امید را از «این جای» بارگیرید.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔻شادباش: تبریک
🔻شادباش گفتن: تبریک گفتن
🔻فرخنده/ خجسته: مبارک
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman
🔷 نوروز بر پارسی‌انجمنیان شاد باد!
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و به جام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رُست (خیام)
🔻هموندان فرهیختۀ پارسی‌انجمن، سالی را در کنار هم به پایان رساندیم و اکنون در کنار هم سالی نو را آغاز می‌کنیم. آنچه ما را در این خانه به هم پیوند داده، زبان پارسی است و چه پیونددهنده‌ای از زبان پارسی استوارتر؟ زبان پارسی به همراه جشن‌ها و آیین‌های ایرانی از استوارترین رشته‌هایی است که ایرانشهریان را در کنار هم نگاه داشته است.
🔻ما که در این خانه گرد هم آمده‌ایم به وام بزرگی که این زبان بر گردنمان دارد نیک آگاهیم و کوشش در راه پاسداری و پالایش زبان پارسی را توختن بخشی از این وام می‌دانیم.
🔻هموندان گرامی! می‌دانیم که هیچ کاری بی نادرستی و لغزش نیست؛ ازهمین‌رو همواره ارجگزار و سپاسگزار خرده‌گیری‌ها و پیشنهادهای شما بوده‌ایم، هستیم و خواهیم بود.
🔻برای شما همراهان گرامی سالی همراه با تندرستی و شادی آرزومندیم.
#نوروز
پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman