5366
شناخت مفاهیم سیاست به بیان ساده با هدف تحلیل واقع بینانه رویدادهای سیاسی این کانال هوادار هیچ جناح،حزب و گروهی نیست انتشار مطالب به معنای تایید آنها نیست ارتباط با ادمین @politicoadmin
✴️❇️ اجرای مکانیسم ماشه چه تبعاتی برای ایران دارد؟
✍ #احسان_کیانی
🔹 #مکانیسم‌ماشه تعبیری است که برای بازگشت تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران شامل قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸)، ۱۸۸۷ (۲۰۰۹) و ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) طبق ماده ۳۷ برجام به کار برده می‌شود. کشورهای اروپایی تهدید کرده اند اگر تا پایان اوت توافقی صورت نگیرد این مکانیسم را به اجرا می گذراند. این اقدام، پیامدهایی بر اقتصاد، دیپلماسی و وضعیت نظامی ایران در گسترده و شدت متفاوتی دارد که به طور خلاصه به این ترتیب قابل ذکر است:
🔰اقتصادی
1⃣ مهمترین پیامد اقتصادی بازگشت #تحریم‌ها ، نظارت بر حمل‌ونقل دریایی و محدودیت در ارائه سوخت به کشتی‌های ایرانی، چه از مبدأ ایران و چه به مقصد ایران است که می‌تواند منجر به افزایش هزینه بیمه نفتکشها و کشتی‌های ایرانی یا حتی توقف بیمه از سوی بعضی شرکت‌های بیمه‌گذار شود. علاوه بر اینکه به دلیل فضای ایجادشده علیه ایران، ممکن است ایران مجبور شود برای ترغیب خریداران، تخفیف بیشتری ارائه دهد. بنابراین این رخداد در حوزه صادرات نفت، عملاً هزینه (و نه میزان) فروش نفت ایران و همچنین درآمد حاصله از صادرات فرآورده‌های نفتی و فلزات را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
2⃣ دومین تأثیر اقتصادی این اقدام، افزایش محدودیت‌های بانکی است که تسویه حساب‌های ارزی طرف‌های خارجی، حتی بانک‌های چینی با بانک‌های ایرانی را دشوارتر خواهد ساخت. البته عمده این تحریم‌ها و عدم همکاری‌های بانکی اکنون از سوی آمریکا و برخی کشورهای اروپایی نیز اِعمال می‌شود، ولی این نگرانی وجود دارد که با بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، گستره کشورهایی که به این تحریم‌ها می‌پیوندند، بیشتر شود. در واقع با اجرای ماشه ریسک همکاری با ایران از سوی دیگر کشورها افزایش یافته و شرکت‌ها و مؤسسات مالی خصوصی نیز همکاری کمتری خواهند داشت.
🔰دیپلماتیک
- بازگشت پرونده ایران به شورای امنیت، سبب خواهد شد تا آمریکا و اسرائیل بار دیگر با فضاسازی در رسانه‌های جریان اصلی و عملیات روانی علیه ایران، جمهوری اسلامی را به مثابه تهدیدی برای امنیت جهانی و بازیگری غیرهمکار که ناقض قواعد بین‌المللی است، معرفی کنند. گفتنی است که قطعنامه‌های ۱۷۳۷، ۱۷۴۷ و ۱۹۲۹، اقدامات دیگر کشورها علیه ایران را ذیل ماده ۴۱ فصل هفتم منشور ملل متحد توجیه کرده‌اند. ماده‌ای که طبق آن «شورای امنیت می‌تواند تصمیم بگیرد که برای اجرای تصمیمات خود، از اقدامات غیرمسلحانه، مانند قطع کامل یا جزئی روابط اقتصادی، حمل‌ونقل، ارتباطات و روابط دیپلماتیک استفاده کند». به بیان دیگر، ادراک منفی ناشی از تداوم پرونده ایران در شورای امنیت، می‌تواند بر نوع و نحوه همکاری برخی کشورهای ضعیف‌تر و قدرت‌های منطقه‌ای با ایران، تأثیری کاهنده داشته باشد. البته حملات اخیر آمریکا و اسرائیل به ایران و به‌ویژه تأسیسات هسته‌ای تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مانعی جدی در مسیر ایجاد این برچسب خواهد بود. علاوه بر این، مخالفت چین و روسیه با اجرای #مکانیسم_ماشه ، می‌تواند از شدت این فضاسازی بکاهد.
🔰نظامی
- مهمترین تبعات این اقدام در حوزه نظامی، احیای تحریم‌های تسلیحاتی است که فروش، انتقال یا صادرات مستقیم و غیرمستقیم موشک، جنگنده، بالگرد، تانک، خودروهای زرهی و سامانه‌های دفاع ضدهوایی را تحت تحریم قرار خواهد داد. همچنین دریافت پشتیبانی فنی، آموزشی و مالی در حوزه نظامی و فروش تسلیحات ایرانی (مانند پهپادها) به دیگر کشورها نیز محدودیت جدی خواهد داشت. نکته مهم دیگر اینکه طبق این تحریم‌ها، ایران نباید به ساخت موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای اقدام کند. تفسیرپذیری این گزاره می‌تواند محدودیت‌های جدی بر واردات قطعات، مواد و فناوری‌های لازم برای تولید موشک‌های بالستیک بگذارد. این موضوع در شرایطی که ایران پس از حملات اخیر اسرائیل درصدد تقویت آفند موشکی و سامانه‌های پدافندی خود برآمده، می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
- به نظر می‌رسد به طور موازی، مذاکرات فعال ایران با پکن و مسکو از یک‌سو و تقویت قدرت نظامی و همچنین ایجاد بازدارندگی در «محدوده خاکستری» از طریق عملیات‌های غیررسمی، می‌تواند مانع اجرای برخی محدودیت‌ها مانند بازرسی و توقیف نفتکشها و کشتی‌های ایرانی از سوی دیگر کشورها شود.
- علاوه بر این اگر اراده مسکو و پکن بر عدم تعهد به اجرای تحریم‌های قبلی، ناظر به عدم مشروعیت کشورهای اروپایی برای اجرای این مکانیسم باشد، می‌تواند اراده برخی کشورهای غیرغربی و نزدیک به این دو قدرت جهانی در عدم همکاری با ایران را نیز تضعیف کند./اندیشکده تهران
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🔼✴️ کریدور #زنگزور به چه معناست؟
کریدور زنگزور به یک مسیر ارتباطی استراتژیک است که از منطقه زنگزور در جنوب ارمنستان می‌گذرد و هدف آن اتصال جمهوری آذربایجان به جمهوری خودمختار نخجوان است و پس از جنگ دوم قره‌باغ ۲۰۲۰ مطرح شد.
۱. اتصال جغرافیایی:
آذربایجان خواهان یک مسیر زمینی مستقیم از خاک اصلی خود به نخجوان (که از خاک ارمنستان جدا شده) است.
این مسیر از منطقه تاریخی زنگزور (سیونیک در ارمنستان) می‌گذرد.
۲. اهمیت استراتژیک:
برای آذربایجان، این کریدور دسترسی بدون نیاز به ایران یا ارمنستان به نخجوان را فراهم میکند.
برای ترکیه و آذربایجان، این مسیر می‌تواند به یک کریدور ترانس‌قفقاز (اتصال ترکیه به آذربایجان از طریق نخجوان) تبدیل شود.
۳. چالش‌های سیاسی و امنیتی:
ارمنستان نگران حاکمیت خود بر منطقه سیونیک است و ممکن است از دادن کنترل کامل این مسیر به آذربایجان خودداری کند
ایران نیز به دلیل تغییر در توازن منطقه‌ای و کاهش نقش خود در اتصال نخجوان، نسبت به این طرح نگرانی‌هایی دارد
این کریدور می تواند راه ارتباطی ایران با اروپا از طریق ارمنستان را برای همیشه قطع کند!
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ انحصارطلبی هسته‌ای
🔰آیا روسیه به موضع پیشین‌اش از برجام در مورد سلب حق غنی‌سازی از ایران بازگشته است؟
✍شهاب شهسواری خبرنگار گروه دیپلماسی هم میهن
هفته گذشته پس از آنکه پایگاه خبری اکسیوس به نقل از دیپلمات‌های غربی مدعی شد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در پیامی به ایران پیشنهاد داده‌است که ایران گزینه توقف غنی‌سازی در خاک خود را در مذاکرات بپذیرد، جنجال تازه‌ای در پرونده هسته‌ای ایران شکل گرفت.
روسیه به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین حامیان دیپلماتیک ایران در مذاکرات هسته‌ای، در سال‌های اخیر از حق ایران برای غنی‌سازی حمایت کرده‌بود و انتقادهای خود را در مورد برنامه هسته‌ای ایران متوجه دولت‌های غربی و به‌ویژه خروج آمریکا از برجام می‌کرد.
هرچند مقام‌های رسمی ایران و وزارت خارجه روسیه خبر اکسیوس را تکذیب کردند، اما همچنان سوال‌ها در مورد موضع جدید روسیه در قبال برنامه هسته‌ای ایران جواب روشنی پیدا نکرده‌است.
وزارت امور خارجه روسیه یک روز پس از انتشار خبر اکسیوس با صدور بیانیه‌ای، «خبرهای برخی رسانه‌ها» را «کارزار کثیف با اهداف سیاسی» برای تخریب روابط روسیه عنوان کرد.
در تهران هم خبر اکسیوس با واکنشی مشابه روبه‌رو شد و هدف از انتشار این خبر «ایجاد اختلاف و بدبینی» در رابطه ایران و روسیه عنوان شد.
خبرها در مورد پیام مسکو به تهران، درست بلافاصله بعد از آن منتشر شد که روسیه اعلام آمادگی کرده‌بود اورانیوم غنی‌شده ایران را به عنوان بخشی از یک توافق میان ایران و غرب از ایران خارج کند و در خاک خود بپذیرد.
روسیه در توافق برجام نیز همین مسئولیت را برعهده گرفته‌بود و بخشی از ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران برای تبدیل به میله‌های سوخت هسته‌ای به روسیه منتقل شدند تا اورانیوم غنی‌شده باقی‌مانده در ایران در سطح پیش‌بینی‌شده در برجام باقی بماند.
ورود بازیگران جدید، به‌ویژه در صورت توافق تشکیل یک کنسرسیوم سوخت هسته‌ای منطقه‌ای در خاورمیانه، جایگاه روسیه را به عنوان بزرگ‌ترین تامین‌کننده سوخت هسته‌ای جهان تهدید میکند و رقیبی تازه برای این صنعت روسیه ایجاد میکند.
روسیه در کلیه قراردادهای ساخت راکتور هسته‌ای برای کشورهای منطقه از جمله ایران، ترکیه و مصر، به شکلی قراردادها را تنظیم کرده‌است که تامین سوخت هسته‌ای مورد نیاز این نیروگاه‌ها توسط خود روسیه انجام شود و پسماند هسته‌ای نیز به روسیه بازگردانده شود. بنابراین به نظر می‌رسد که به لحاظ اقتصادی چندان برای روسیه به‌صرفه نباشد که بازیگران تازه‌ای وارد بازار تامین سوخت هسته‌ای در جهان شوند.
در مجموع ۵ کشوری که بر اساس پیمان عدم اشاعه، حق داشتن سلاح‌های هسته‌ای دارند، یعنی روسیه، آمریکا، فرانسه، چین و بریتانیا از زمان انعقاد این پیمان تمام تلاش خود را به کار برده‌اند که فناوری‌های حساس هسته‌ای در اختیار کشورهای دیگر جهان قرار نگیرد.
بخشی از این تلاش با بهانه نگرانی از اشاعه تسلیحات هسته‌ای توجیه می‌شود، اما در مجموع این کشور ترجیح می‌دهند که به لحاظ فناوری هسته‌ای حتی در حوزه صلح‌آمیز دیگر کشورهای جهان وابسته به فناوری‌های اختصاصی این کشورها باقی بمانند.
روسیه نیز از این قاعده مستثنی نیست و تلاش خود را برای وابسته نگه داشتن کشورهای شریک خود در حوزه هسته‌ای به فناوری‌های روس ادامه داده‌است.
در واقع به جز ایران تمامی کشورهایی که در دهه‌های اخیر با روسیه وارد همکاری هسته‌ای شده‌اند، حقوق کامل مدیریت و بهره‌برداری از تاسیسات هسته‌ای خود را در قراردادها به صورت اختصاصی به روسیه واگذار کرده‌اند و کشورهایی مثل مصر و ترکیه که روسیه برای آنها نیروگاه‌های هسته‌ای ساخته‌است، هیچ حقی در مدیریت، بهره‌برداری، تامین سوخت و استفاده از پسماند هسته‌ای ندارند.
ایران به صورت مستثنی از این قاعده توانست در مذاکرات سختی که با روس‌ها داشت، حق بهره‌برداری از تاسیسات هسته‌ای بوشهر را از مسکو بگیرد، اما در مورد نیروگاه هسته‌ای بوشهر هم حق اختصاصی تامین سوخت و استفاده از پسماند هسته‌ای در اختیار روسیه باقی مانده است.
🔰متن کامل
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🔼✴️ مردی که می‌بینید، شناخته‌شده‌ترین دیپلمات تاریخ عصر جدید ایران است: نصرالله انتظام.
چرا که هیچ ایرانی دیگری نتوانست به جایگاه او برسد: مقام ریاست مجمع عمومی سازمان ملل؛
در شهریور ۱۳۲۹ با کسب ۳۲ رأی از مجموع ۵۱ رأی به این مقام رسید.
انتظام خدمتش رو در وزارت خارجه ایران شروع کرد و پلکان ترقی رو طی کرد. در دوران رضاشاه به معاونت نمایندگی ایران در جامعۀ ملل رسید (جامعۀ ملل نهادی بین‌المللی که بین دو جنگ جهانی تأسیس شد و پایه سازمان ملل امروزی بود).
در زمانی که متفقین به ایران حمله کردند، رئیس ادارۀ سیاسی وزارت خارجه بود. انتظام در دهۀ ۱۳۲۰ بارها وزیر شد، سفیر ایران در آمریکا و نمایندۀ ایران در سازمان ملل شد.
🔰توضیح چند تصویر:
مرد سنگین‌وزنی که در چند عکس می‌بینید، تریگیو لی هست، سیاستمدار نروژی که اولین دبیرکل سازمان ملل بود.
در یک عکس انتظام و لی به دیدار مصدق رفته‌اند. این تصویر در نیویورک هست، وقتی مصدق برای پروندۀ دعوای نفتی ایران و انگلیس به آمریکا رفته بود.
در یک تصویر هم نصرالله انتظام با لی، دبیرکل سازمان ملل، و ترومن، رئیس‌جمهور آمریکا، سوار ماشینی هستند.
۱✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ چرا باید منتقدان زندانی را آزاد کنید؟
✍️ هادی صمدی
از منظر تکاملی، هدف اصلی هر سیستم زنده، از سلول گرفته تا جامعه، بقا و سازگاری با محیط متغیر است. جامعه‌ای که نتواند با چالش‌های جدید اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی، فناوری سازگار شود، ضعیف شده و در نهایت از بین می‌رود یا توسط جوامع دیگر مغلوب می‌شود. و اما تکامل بر اساس تنوع کار میکند. در طبیعت، تنوع ژنتیکی به یک گونه اجازه می‌دهد تا در برابر بیماری‌ها یا تغییرات محیطی جدید مقاومت کند. به نحوی مشابه در یک جامعه، ایده‌ها و سیاست‌ها نقش ژن‌ها را دارند. منتقد از جمله افرادی‌ست که بر تنوع افکار جامعه می‌افزاید. در حاکمیت بدون منتقد همه مجبورند به یک شکل فکر کنند و راه‌حل واحدی را تکرار کنند. جامعه‌ی بدون منتقد به شدت شکننده است و با اولین بحران پیش‌بینی‌نشده که راه‌حل موجود برای آن کارساز نیست، در معرض فروپاشی قرار می‌گیرد.
منتقدان به طور مداوم ایده‌ها، استراتژی‌ها و راه‌حل‌های جایگزین را به مخزن ایده‌های جامعه تزریق میکنند. حتی اگر نود درصد این ایده‌ها اشتباه یا ناکارآمد باشند، آن ده درصد باقی‌مانده ممکن است دقیقاً همان راه‌حلی باشد که جامعه برای بقا در بحران به آن نیاز دارد. منتقدان، تنوع فکری جامعه را تضمین میکنند. گناه منتقدان ما این است که آنچه را سال‌هاست در جمع‌های خصوصی می‌شنویم در عرصه‌ی عمومی بیان کرده‌اند.
هیچ حاکمیتی، هر چقدر هم خیرخواه باشد، معصوم و بی‌خطا نیست. سیاست‌ها اغلب با پیامدهای ناخواسته همراه‌اند. در این میان منتقدان مانند سیستم بازخوردی عمل میکنند و اولین کسانی‌اند که نقاط ضعف، خطرات و پیامدهای منفی یک سیاست را شناسایی کرده و درباره‌ی آن هشدار می‌دهند.
منتقد از پدیده‌ی خطرناک تفکرِ گروهی در میان حاکمان جلوگیری میکند. در تفکر گروهی، افراد برای حفظ هماهنگی و وفاداری به گروه، از ابراز عقاید مخالف خودداری میکنند و در نتیجه تصمیم‌های فاجعه‌باری می‌گیرند. منتقدان هستند که این حباب را می‌شکنند.
سرکوب منتقدان، به بهانه‌ی نیاز به انسجام، مانند این است که یک خلبان تمام سیستم‌های هشداردهنده کابین را خاموش کند، چرا که صدا آزاردهنده است. این کار ممکن است در کوتاه‌مدت آرامش دهد اما در نهایت به سقوط هواپیما منجر می‌شود. اگر از علم پزشکی تمثیلی را وام گیریم حاکمیتی که منتقدان را سرکوب میکند، مانند فردی است که با مصرف داروهای قوی، سیستم ایمنی بدن خود را سرکوب میکند. شاید در کوتاه‌مدت از شر برخی علائم آزاردهنده، مانند تب که نشانه‌ب مبارزه‌ی بدن است، خلاص شود، اما در برابر کوچکترین عفونتی به شدت آسیب‌پذیر شده و در معرض مرگ قرار می‌گیرد.
تکامل درس دیگری هم برایمان دارد. گونه‌هایی که بیش از حد برای یک محیط خاص تخصص پیدا میکنند، مانند جانوری که فقط یک نوع گیاه را می‌خورد، با تغییر آن محیط به سرعت منقرض می‌شوند. حاکمیت نیز ممکن است در یک ایدئولوژی خاص، بیش از حد صُلب شود و آبشخور تمام تصمیمات خود را آن ایدئولوژی قرار دهد. منتقدان با به چالش کشیدن مداوم وضعیت موجود، سیستم را مجبور به انعطاف‌پذیری و نوآوری میکنند و از رکود و تصلب آن جلوگیری میکنند و نمی‌گذارند جامعه در یک مسیر، بیش از حد جلو برود و توانایی تغییر مسیر را از دست بدهد.
مطابق معرفت‌شناسی تکاملی، اصل بقای شایسته‌ترین فقط در مورد موجودات زنده نیست بلکه در مورد ایده‌ها هم صدق میکند. وجود منتقدان، محیطی رقابتی برای ایده‌ها ایجاد میکند. حاکمیت مجبور می‌شود برای سیاست‌های خود دلیل و مدرک بیاورد، از آنها دفاع کند و آنها را در برابر انتقادات بهبود ببخشد. این رقابت باعث می‌شود سیاست‌های ضعیف و ناکارآمد حذف شده و سیاست‌های قوی‌تر و شایسته‌تر جایگزین شوند.
در غیاب نقد، حتی بهترین سیاست‌ها نیز به تدریج ناکارآمد می‌شوند، زیرا هیچ فشاری برای بهبود آنها وجود ندارد.
از منظر تکاملی، وجود منتقدان یک ضرورت مطلق برای بقای بلندمدت جامعه است. حاکمیتی که منتقدان را ساکت میکند، در واقع خود را از ایده‌های نو محروم میکند؛ مکانیسم اصلاح خطا را از کار می‌اندازد؛ خود را در برابر تغییرات آینده شکننده و آسیب‌پذیر میکند؛ و راه را برای فساد و ناکارآمدی نظام‌مند باز میکند.
منتقدان زندانی را آزاد کنید. به خلاف تصور رایج در حاکمیت، در شرایط کنونی بیش از هر زمانی نیازمند تنوع ایده‌ها هستیم و وحدت کلمه راهکار خروج از بحران نیست. ممکن است شهود شما چیز دیگری بگوید اما بسیاری از یافته‌های علمی خلاف شهود‌ند و اتفاقاً راهکارهای علمی کارآمدترند. اگر به راهنمایی علم رفتار می‌کردیم امروز اینجا نبودیم. علوم را بر شهود خود ارجح داریم. راهکار بسیاری از مشکلات امروز در دستان همان #منتقدان زندانی است که شرایط را طور دیگری دیدند. ای کاش حاکمان اندکی تکامل می‌دانستند.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✴️🔼پایگاهِ شاتل فضایی اتحادجماهیر شوروی
فراموش و رها شده در بیابان
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ توهمی به نام «امپراطوری اسلامی»؛ ضرورت تقویت «هویت ملی»
✍️مجید سروند
مقدمه؛
در میانۀ بحرانی‌ترین روزهای منطقه و کشور، آنگاه که ایران درگیر جنگی چندروزه با رژیم صهیونیستی بود، علیرضا نبویان، نمایندۀ عضو جبهۀ پایداری در مجلس، در اظهار نظری عجیب اعلام کرد: «ایران دیگر صرفاً قدرت منطقه‌ای نیست، بلکه در حال تبدیل شدن به یک امپراطوری اسلامی است». شاید در نگاه نخست، چنین اظهاراتی را بتوان نادیده گرفت و بی‌ارزش خواند؛ اما واقعیت این است که سخنان این‌چنینی، اگرچه اغلب بی‌پایه و اساس‌اند، اما در عمل هزینه‌زا بوده و حتی به‌نوعی بر سیاست‌های کلان تأثیرگذارند. از همین‌رو، نیازمند بررسی و پاسخ‌گویی دقیق هستند. در این یادداشت، بر آنم که نخست بی‌پایگیِ نظریۀ «امپراطوری اسلامی» را نشان داده و سپس با تأکید بر ضرورت تقویت هویت ملی، به بررسی ارکان اصلی آن بپردازم؛ هویتی که می‌تواند هم بنیان انسجام داخلی باشد و هم سپری در برابر تهدیدهای خارجی.
۱. توهم امپراطوری اسلامی؛ روایتی وارونه از تاریخ و واقعیت
طرح ایدۀ «امپراطوری اسلامی» نه‌تنها از نظر ژئوپلیتیکی و فرهنگی غیرواقع‌گرایانه است، بلکه با هویت تاریخی و دینی ایران نیز در تضاد است. ایرانِ امروز، در امتداد یک تاریخ کهن و پرفرازونشیب، شیعه‌محور است؛ تشیعی که نه در متن خلافت اسلامی بلکه در حاشیۀ آن و در مقام نوعی آرمانگرایی و مقاومت در برابر نظم سیاسی-مذهبی مسلط شکل گرفت.
فراتر از این، ایران از نظر زبانی، فرهنگی، و تمدنی نیز با جهان عرب تفاوت‌های بنیادین دارد. ایران ریشه در فرهنگ هندواروپایی دارد، حال آنکه اعراب و جهان عرب بر بستری از زبان و سنت‌های سامی شکل گرفته‌اند. اگرچه در طول تاریخ همزیستی و تأثیرپذیری فرهنگی میان این حوزه‌ها وجود داشته، اما تمایزات هویتی همچنان پابرجاست. نگاهی به واکنش دولت‌های عربی در جریان جنگ اخیر با اسرائیل نیز به‌روشنی این واقعیت را نشان داد؛ نه‌تنها حمایت نظامی و رسانه‌ای در کار نبود، بلکه در بیشتر موارد، موضعی محافظه‌کارانه و منفعل اتخاذ شد؛ آن هم در برابر کشوری که به‌ظاهر پرچم‌دار «امت اسلامی» بود.
بدین‌ترتیب، تصور «امپراطوری اسلامی» نه‌فقط در عمل پشتوانه‌ای ندارد، بلکه دقیقاً برخلاف واقعیت‌های فرهنگی، سیاسی، و تاریخی منطقه و ایران است؛ توهمی که نه‌تنها بی‌ثمر، بلکه آسیب‌زا و واگرایانه است.
۲. ضرورت بازگشت به «هویت ملی»
در وضعیت کنونی، آنچه ایران را به مثابه یک ملت زنده، یکپارچه، و مقاوم نگاه داشته، نه رؤیاهای ایدئولوژیک و امپراطوری‌سازی، بلکه «هویت ملی» است. در «اندیشه ایرانشهری»، اگرچه مفهوم «امپراطوری» سابقه دارد، اما این مفهوم همواره معنایی فرهنگی، تمدنی، و البته مبتنی بر مدارا داشته است، نه سلطه‌گری و توسعه‌طلبی بر ملت‌های دیگر. در عصر جدید که مرزهای ملی هم از نظر حقوق بین‌الملل و هم از حیث احساسات عمومی ملت‌ها دارای تقدس خاصی‌اند، هرگونه شعار امپراطوری از اساس با عقلانیت سیاسی امروز ناسازگار است.
دفاع از کشور، مقاومت در برابر دشمن خارجی، و تلاش برای انسجام داخلی تنها زمانی میسر می‌شود که بنیانِ آن، بر پایۀ «ملت، سرزمین، فرهنگ، و اندیشۀ ایران» استوار باشد؛ ملتی با تاریخی دیرپا، فرهنگی غنی و مردمی متکثر که در عین تفاوت، گرد یک هویت واحد گرد آمده‌اند.
۳. ارکان هویت ملی
هویت ملی مفهومی جامع و چندلایه است. عناصر اساسی هویت ملی ایران را میتوان چنین برشمرد:
تاریخ و خاطرات مشترک؛ سرزمین؛ زبان؛ فرهنگ و هنر و ادبیات؛ حاکمیت مستقل و یکپارچه؛ و مذهب؛ که در ایران غالباً با تشیع عجین شده و هرچند رکنی اساسی است و نقش مهمی ایفا داشته، اما تنها یکی از اجزای هویت ملی ما به شمار می‌رود، نه تمام آن.
بنابراین، «هویت ملی» در واقع مجموعه‌ای از ویژگی‌های مشترک و احساس تعلق به یک واحد سیاسی و فرهنگی است که همۀ ایرانیان ـ فارغ از قوم، مذهب، یا گرایش سیاسی ـ در آن سهیم‌اند.
نتیجه؛ راه نجات، بازگشت به «هویت ملی»
در شرایطی که منطقه در التهاب است و افق‌ها ناپایدار، بجای دل‌خوش‌کردن به شعارهای واهی چون «امپراطوری اسلامی»، باید به ایران بازگشت و گفتمان ملی‌گرا را بازسازی کرد. این گفتمان نه‌تنها ظرفیت هم‌افزایی میان اقوام، مذاهب، و گرایش‌های گوناگون را دارد، بلکه می‌تواند مبنای احیای اعتماد عمومی و ارتقای سرمایه اجتماعی باشد.
«هویت ملی» مفهومی است فراگیر که در آن کسی در گوشه‌ای از این سرزمین، شهروند درجه دو و غیرخودی تلقی نمی‌شود و برعکس، همه را به یک چشم و برابر می‌بیند. تنها بر بنیاد چنین باوری است که میتوان در برابر دشمنان ایستاد، جامعه را ترمیم کرد، و به سوی آینده‌ای روشن گام برداشت.
#اندیشه‌سیاسی‌ایران #امپراطوری‌اسلامی #هویت‌ملی
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✴️❇️ اینترنت ملی؛ پیش‌درآمد یک فاجعه!
✍️ محمد پارسی
🔻میگویند چیزی در راه است؛
شبکه‌ای «ملی»، اطلاعاتی «مطمئن»،
و اینترنتی «ایرانی»...
اما ما که سال‌هاست واژه‌ها را زندگی کرده‌ایم، می‌دانیم پشت این ترکیب‌های محترمانه، اغلب حقیقتی خشن خوابیده است.
🔒 اینترنت ملی؟ یا قفس نامرئی دیجیتال؟
ایده این است:
از جهان جدا شو، برای خودت باش، امن باش، مستقل باش.
اما کسی نمی‌پرسد:
آیا می‌شوداز جهان جدا شد و ادای توسعه را درآورد؟
اینترنت ملی اگر روزی به‌تمامی اجرا شود،
یعنی:
قطع دسترسی آزاد،
زنده‌به‌گور کردن کسب‌وکارها،
سانسور در ابعاد کره شمالی
و حذف مردم از گفت‌وگوی جهانی
🔻 فقط زیرساخت نیست؛ سرنوشت است
موضوع فقط کابل و دیتاسنتر نیست؛
حرف از آینده است.
حرف از نسل‌هایی‌ست که دیگر نخواهند توانست
بی‌اجازه ببینند، بخوانند، بفهمند، و فکر کنند.
و در این مسیر،
ما نه مستقل، که منزوی خواهیم شد.
🔹 مراقب واژه‌ها باشید؛
دروغ‌ها با اسم‌های شیک می‌آیند
«ملی» همیشه نشانه‌ی خیر نیست
وقتی آزادی فشرده می‌شود تا در سرور داخلی جا بگیرد، اسمش را میگذارند شبکه‌ی ملی اطلاعات
اما این همان داستان قدیمی‌ست:
زندان با پنجره،
سانسور با لبخند،
و خاموشی با واژه‌هایی که برق می‌زنند.
🔹 آینده را قطع نکنید
کاش تصمیم‌گیران بدانند:
آنچه در اینترنت جهانی جریان دارد، صرفاً ویدیو و پیام نیست؛
بلکه حیات است.
نفس اقتصاد، آموزش، پژوهش، هنر، مشارکت و زیست مدرن است.
و قطع آن، نه پیشرفت، که پس‌رفت تاریخی‌ست
🔹 این یک هشدار است!
ما هنوز آنجا نرفته‌ایم،
اما نشانه‌ها پیداست
فیلتر پشت فیلتر، اختلال پشت اختلال،
و وعده‌های خنده‌دار برای «جایگزین‌های داخلی»
راهی که پیش‌روست، خطرناک است.
و اگر ادامه یابد، ما شاهد مرگ تدریجی ارتباط خواهیم بود
در سکوتی از نوع دیجیتال
و اگر گام بردارید، راه بازگشتی نخواهد بود
🔹ما در آستانه یک تصمیم تاریخی ایستاده‌ایم
و تاریخ، با هیچ‌کس شوخی ندارد.
اگر شبکه‌ای بسازید که مردم را از جهان جدا کند، اگر ارتباط را کنترل کنید به جای اینکه قدرش را بدانید
اگر آزادی را در نام‌های فریبنده دفن کنید،
آنگاه چیزی که خواهد ماند،
نه امنیت است، نه استقلال؛
بلکه جامعه‌ای است خشمگین تر و فردایی تاریکتر !
و در یک جمله؛
اینترنت ملی، چیزی غیر از فاجعه ملی نیست
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ مکانیسم ماشه کاغذپاره است یا توپخانه پر از گلوله؟
✍️ اسفندیار خدایی
حسین شریعتمداری مدیرمسئول کیهان، مکانیسم ماشه را تفنگ بی‌فشنگ می‌داند، اما حمید ابوطالبی میگه: مکانیسم ماشه توپخانه پر از گلوله است که ایران را....
🔹 مکانیسم ماشه چیست؟ و چرا از جنگ ۱۲ روزه خطرناک‌تر و خسارت‌بارتر است؟
🔹 جنگ اخیر فقط یک تله برای فعالسازی مکانیسم ماشه و بردن ایران تحت بند هفتم منشور سازمان ملل بود.
🔹 سرنوشت کشورهایی که زیر بند هفتم منشور سازمان ملل قرار گرفتند چه شد؟ عراق، لیبی، یوگسلاوی، کره‌شمالی، طالبان افغانستان، سودان و سومالی
🔹 مکانیسم ماشه و جنگ ۱۲ روزه فرصتی برای بازنگری سیاست خارجی و تجدید نظر در آمریکاستیزی و اسرائیل‌ستیزی است.
🔹 چرا ما باید کاسه داغ‌تر از آش باشیم؟ اسرائیل ۲۰۰۰ کیلومتر دورتر از ماست و هیچ مشکل مرزی یا دعوا و رقابت تجاری نداریم؟
🔹 پنجاه سال است که تمام اولویت ما شده آمریکاستیزی و اسرائیل‌تیزی، آیا هنوز باید همین راه را ادامه دهیم؟
🔹 اسرائیل‌های دیگری هم در کمین ایران نشسته‌اند که از اسرائیل نتانیاهو خطرناک‌ترند...
مکانیسم ماشه کاغذپاره است یا توپخانه؟
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ سوءمدیریت و حمله نظامی
اگر باز هم تصمیم نگیرید!
✍ رحیم قمیشی
ما حق نداریم به دلیل وجود سوءمدیریت در داخل کشور، به استقبال دخالت بیگانگان برویم، آنهم بیگانگانی که در شرور بودن و جنایتکار بودنشان، شکی نداریم. اما حاکمان هم باید بدانند وقتی که از دادن "وعده" بهبود شرایط هم، ابا میکنند، وقتی یک زندانی سیاسی را برای دلخوشی آزاد نمی‌کنند، وقتی حاضر نیستند به یکی از ضعف‌ها و یا کوتاهی‌هایشان اعتراف کنند، بپذیرند استفاده نکردن آنها از اندیشمندان دلسوز کشور در مدیریت، منجر به فجایع فعلی شده، و حتی برپا شدن جنگ ۱۲ روزه هم درصد زیادی از آن، ناشی از بلوف‌ها و سخنرانی‌هایی بوده که می‌توانست وجود نداشته باشد، آدمی به فکر می‌رود؛ نکند تهدید خارجی رفع شود و باز برگردیم به همان شرایطی که با چشمان خودمان از بین رفتن ایران را می‌دیدیدم!
آنها که در شرایط بحران و نیازمندی به حمایت مردم، یک کلمه وعده تغییر سیاست‌ها و بهتر شدن وضعیت مردم را نمی‌دهند. آنها که حاضر نیستند بپذیرند معضلات مهمی در کشور به‌وجود آمده، آنها که نمی‌فهمند "تغییر" یعنی نفس کشیدن جامعه، "نقد" یعنی نجات کشور از انحراف، جای منتقد زندان و حصر و دادگاه نیست، نمی‌دانند دست مخالف دلسوز را باید بوسید که امکان پیدا کردن نقاط ضعف را می‌دهد. آنها که حاضر نیستند به اندکی تغییر در سیاست‌هایشان داده، نصایح دلسوزان را بشنوند، آیا در مصیب‌های گریبانگیر کشور، واقعاً بی‌تقصیرند؟ آیا شایسته حمایت‌های بی قید و شرطند؟
همین امروز کارهایی "می‌شود" انجام بشود. که چهار ماه دیگر خواهیم گفت "می‌شد" انجام بشود. و کاش انجام شده بود! همان وقتی که دیگر خیلی دیر شده. چه در ابتکاراتی برای مذاکره. چه در تغییرات مهمی در داخل. ما دلمان می‌سوزد از بی‌عملی مطلق مقامات، در این شرایط حساس. ما دلمان می‌سوزد از اینکه نشسته‌ایم و فرو رفتن ایران در باتلاق تهدید تحریم‌های گسترده و تهدید حمله و تهدید خرابکاری نفوذی‌ها و تهدید مهاجرت نخبگان و تهدید دودستگی و تهدید ناکارآمدی‌ها را میبینیم. و کاری از دستمان برنمی‌آید. جز نگاه کردن!
ما با دخالت اسرائیل و آمریکا در تعیین سرنوشت‌مان مخالفیم. اما مردمی که امید به بهبود نداشته باشند، به سرعت تبدیل می‌شوند به تماشاچیانی که ترجیح می‌دهند تماشا کنند؛ کدام پیروز می‌شود، کدام شکست می‌خورد! راه‌حل‌ها ساده‌اند. فقط اندکی شجاعت نیاز دارند، اندکی واقع بینی و پذیرش اشتباهات گذشته! وقتی دلسوزان میگویند از مردم همه‌پرسی کنید آیا خواهان ادامه غنی سازی هستند یا نه، از مردم بپرسید چه نوع سیستمی را دوست دارند. از اندیشمندان بپرسید راه برون رفت از بحران‌ها چیست... این، خدمت است به کشور، نه خیانت! خیانت را آنها میکنند که توصیه میکنند، همین راه را همچنان بروید! در حالی که می‌دانند ادامه این راه فقط نابودی در پی دارد. هم نابودی کشور زیبایمان، هم نابودی امیدهای مردم
اگر تصمیم نگیرید، اگر تغییر ندهید، اگر شجاعت پذیرش واقعیت‌ها را نداشته باشید و بخواهید فکر کنید هیچ خبری نیست، فقط ایران نابود می‌شود و امیدهای مردمی که نجیبانه صبوری میکنند.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✴️❇️ ۴ نشانه احتمال ازسرگیری جنگ ایران و اسرائیل از نگاه نیوزویک!
نشریه نیوزویک چهار نشانه را به عنوان دلایل احتمالی برای ازسرگیری درگیری نظامی اسرائیل و ایران تشریح کرده است.
این نشریه آمریکایی روز پنج‌شنبه، ۱۹ تیر، نوشت هم ایران و هم اسرائیل به سرعت در حال تجدید قوای نظامی خود هستند؛ ایران به بازسازی پدافند آسیب‌دیده خود روی آورده و به فکر خرید سامانه‌های موشکی از کشورهای دوست برای پدافندش افتاده است.
اسرائیل نیز در کنار تجهیز بیشتر به مهمات پیشرفته و سیستم‌های دفاع موشکی دقیق برای جایگزینی با تسلیحاتی که در جنگ اخیر به کار برد، تحرکات در منطقه از جمله گشت‌های هوایی در لبنان را افزایش داده و نیروهای ذخیره بیشتری را برای پشتیبانی از نیروهای خط مقدم و غیرنظایمیان دوباره فعال کرده است.
ابهام در مورد میزان آسیب وارده به برنامه هسته‌ای ایران در نتیجه حملات آمریکا و اسرائیل آن هم در شرایطی که ایران هنوز بر ادامه غنی‌سازی اورانیوم و توسعه سانتریفیوژها اصرار دارد و همزمان بازرسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تأسیساتش را تعلیق کرده، دومین دلیل برای احتمال تکرار درگیری نظامی از نگاه نیوزویک است به‌ویژه اینکه هنوز افق روشنی برای مذاکرات احتمالی ایران و آمریکا نیز بر سر برنامه اتمی ایران دیده نمی‌شود.
این نشریه هم‌سویی و هم‌افزایی دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو را که در نشست‌های اخیر این دو رهبر (در دیدار این هفته نخست‌وزیر اسرائیل از کاخ سفید) دیده شد، سومین نشانه این دانسته که جنگ اسرائیل و ایران قابل تکرار است.
نیوزویک تحرکات تهاجمی حوثی‌های متحد تهران در حمله به اسرائیل را که این هفته هم به صورت شلیک موشک بالیستیک به اسرائیل و هم دو مورد حمله به دو کشتی و غرق کردن آنها در دریای سرخ به تصویر کشیده شد و قابلیت نظامی رو به رشد حوثی‌ها را نشان داد، علامت دیگری از «راهبرد گسترده‌تر ایران برای فشار بر اسرائیل و مختل کردن خطوط کشتی‌رانی» دانسته و نوشته است که افزایش این نوع از خصومت‌ها، احتمال ورود دوباره آمریکا به رویارویی نظامی مستقیم در منطقه را افزایش می‌دهد./اکونومیست فارسی
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️⚛ دروزی (دروزیان) چه کسانی هستند؟!
دروزی‌ها (یا دروزیان) پیروان یک مذهب یکتاپرست هستند که در قرن ۱۱ میلادی در منطقه شام (شامل سوریه، لبنان و فلسطین) به وجود آمد. آنها شاخه‌ای از اسلام شیعه اسماعیلی بودند، اما با گذشت زمان، آموزه‌هایشان به شکلی متفاوت و اغراق آمیز تحول یافت و اکنون دین دروزی یک دین مستقل است. تک همسری و ممنوعیت تغییر دین، پنهان کاری مذهبی(آموزه های اصلی دین را فقط افراد به اصطلاح مطلع یا عاقل آشکار است) از ویژگی های این دین است، همچنین زبان آن ها عربی و از لحاظ قومیتی عرب محسوب می شوند و جمعیتی حدود یک میلیون نفری در سرار جهان که عمدتا در لبنان، سوریه و اسرائیل ساکن هستند
🔰 چرا اسرائیل از دروزی‌ها حمایت میکند؟
دروزی ها در ارتش و نیروهای امنیتی و پلیس حضور فعالی دارند و حتی بعضی از آن ها دارای پست های رده بالایی هستند از این رو وفاداری نظامی و سیاسی نسبی آنها به دولت اسرائیل باعث شده تا اسرائیل به آنها به چشم «اقلیت وفادار» نگاه کند.
دروزی ها در در مناطق مرزی با سوریه و لبنان، دروزی‌ها جمعیت قابل توجهی دارند. اسرائیل سعی کرده است با کسب حمایت دروزی‌های جولان یا حتی نفوذ در بین دروزی‌های لبنان و سوریه، درگیری‌های آینده در مرز شمالی را مدیریت کند.
دروزی‌ها به دلیل تفاوت دینی‌شان اغلب توسط گروه‌های افراطی سنی (مثل داعش یا النصره) مورد تهدید هستند. از این رو، دروزی‌ها در سوریه و لبنان هم گاهی برای دفاع از خود به همکاری با دشمنان مشترک (از جمله اسرائیل) روی می‌آورند.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ پدیده آشغال دونی متحرک!
✍مجتبی لشکربلوکی
اگر ۳۰۰ سال پیش زندگی می کردیم آنگاه کل اطلاعاتی که در کل دوران زندگی مان کسب می کردیم چقدر بود؟ به مراتب کمتر از اطلاعاتی بود که امروزه ظرف مدت یک ماه از طریق یک روزنامه و یک شبکه اجتماعی بدست می آوردیم.
بگذارید بر اساس آمار نگاه کنیم: در سال ۲۰۱۰، دو زتابایت اطلاعات در جهان تولید شده. پانزده سال بعد در ۲۰۲۵، تولید داده‌ها به بیش از ۱۸۰ زتابایت رسیده. یعنی در طول مدتی کوتاه ۹۰ برابر شده! برای درک بهتر این حجم، هر زتابایت برابر است با هزار میلیارد گیگابایت (۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ گیگابایت).
در گذشته به خصوص قبل از اختراع تلگراف، رادیو، تلویزیون و اینترنت، اطلاعات بسیار آهسته خلق و منتقل می‌شد. اخبار و دانش عمدتاً از طریق ارتباطات شفاهی رو در رو، نامه‌ها و کتاب‌های کمیاب منتقل می‌شدند. منابع اطلاعاتی محدود بودند و اطلاعات عمدتاً تکراری، مرتبط با زندگی روزمره و محدود به محیط جغرافیایی نزدیک فرد بودند.
اما اکنون چه شده است؟ ما در دنیای مدرن با مفهومی روبرو هستیم به نام اضافه بار اطلاعاتی و همچنین ذهن پریشی (Mental Clutter)
آشغال‌های ذهنی چه شکلی هستند؟
۱) خبرهايي که هیچ تاثیری بر زندگی‌ما ندارند: فلان بازیگر برای بار سوم از همسرش جدا شد!
۲) مقایسه خود با دیگران در شبکه‌های اجتماعی: چرا من مانند فلانی به سفر نمی روم، سوار اسب نمی شوم و با جت اسکی عکس ندارم.
۳) مطالب آرشیو شده: ده ها فایلی که دانلود کرده ایم اما نخوانده ایم
۴) محتواهای ناتمام: فیلم های یوتوبی که تا انتها نگاه نکرده ایم، کتاب هایی که تا آخر نخوانده ایم، پادکست هایی که تا آخر گوش نداده ایم.
۵) تکه‌تکه‌های اطلاعات بی‌ربط: دنبال کردن کانال‌های متعدد با موضوعات مختلف بدون جهت‌گیری مشخص.
این آشغال های ذهنی منجر به این می شوند که بار شناختی (Cognitive Load) فراتر از ظرفیت ذهنی ما ایجاد شود. بار شناختی یعنی میزان تلاش ذهنی لازم برای انجام یک کار. آشغال های ذهنی (اطلاعات نامنظم یا نامرتبط یا ناتمام) باعث افزایش بار شناختی می‌شوند. زیرا بخش زیادی از ظرفیت ذهنی صرف مدیریت و فیلتر کردن اطلاعات نامرتبط، نامنظم و ناتمام می‌شود.
آشغال های ذهنی شاید توضیح دهنده این پدیده باشند که قدیمی ها دانش کمتری نسبت به ما داشتند اما خرد و حکمت عمیق تری نسبت به ما داشتند. ما چیزهای بیشتری می دانیم اما لزوما خردمندتر نیستیم!
☑️⭕️تجویز راهبردی:
چه باید کرد؟
۱) همانگونه که رژیم غذایی دارید رژیم رسانه ای داشته باشید. هر آشغالی را نخورید. به جای اینکه منفعلانه در معرض سیلی از اطلاعات قرار بگیرید، فعالانه انتخاب کنید چه اطلاعاتی را از چه منابعی دریافت کنید. کانال‌های تلگرامی یا صفحات شبکه‌های اجتماعی که برایتان مفید یا الهام‌بخش نیستند را رها کنید.
۲) برای آنکه بیشتر بدانید کمتر بخوانید/بشنوید. اینکه شما در طول سال ۱۰۰ ساعت پادکست فاخر گوش داده اید هنر نیست. بلکه باید از خودتان بپرسید که چند درصد از آنان را عمیقا درک کرده اید و آن ورودی ها نگاه شما را تغییر داده اند؟ پس پادکست های خوب را چند بار گوش کنید، کتاب های خوب یا نوشته های خوب را چند بار بخوانید.
۳) تقویت تفکر انتقادی (موشکافانه/سنجش گرانه) که قبلا در موردش نوشته ام و گفته ام.
۴) در هشتاد درصد موارد با سوال بروید سراغ محتوا و نه بر اساس توصیه دیگران و محبوبیت و جوگیر شدن و دم دست بودن و وایرال شدن و ... مطالبی که بر اساس سوال خوانده می شوند بیشتر در ذهن نقش می بنندند.
۵) جمع بندی و خلاصه سازی کنید. این دو مفهوم چه تفاوتی دارند؟ مثلا فرض کنید که ده تعریف از فرهنگ یا جامعه یا اضطراب خوانده اید. یا ده تئوری در مورد موفقیت فردی از ده کتاب خوانده اید، اگر این تعاریف یا تئوری ها را جمع بندی نکنید، با ذهن پراکنده به جای خاصی نمی رسید در نهایت باید یک بار بنشینید و با خود جمع بندی کنید که بالاخره فرهنگ از نظر من یعنی چه؟ یا جمع بندی من از راه های موفقیت چیست؟ کسی که ده تعریف از فرهنگ در ذهنش دارد یا ده مسیر مختلف و گاه متضاد در مورد موفقیت ممکن است در عرصه نظر با کلاس به نظر برسد اما در زندگی عملی هیچ منفعتی نمی برد. اما خلاصه سازی یعنی اینکه سعی کنیم به زبان خودمان جان کلام چیزهایی که خوانده ایم، شنیده ایم، تجربه کرده ایم و دیده ایم را بنویسم و هر از چند گاهی مرور کنیم.
انبار کردن اطلاعات نامنظم یا نامرتبط یا ناتمام در ذهن یعنی اینکه ما ذهن خود را تبدیل کرده ایم به یک آشغال دونی و آن را با خود حمل می کنیم. همین باعث می شود که راجع به هر موضوعی حرف می زنیم ولی راجع به هیچ موضوعی حرف درست و حسابی نمی زنیم!
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
استقبال حیرت انگیز مردم آمریکا از حمله نظامی این کشور به ایران
🔹 آنهایی که فکر می کنند ترامپ بخاطر افکار عمومی داخلی خودش حمله دیگری نخواهد کرد بهتر است این نظرسنجی را ببینند. در حالیکه قبل از حمله به ایران فقط ۲۳ درصد جمهوری‌خواهان و فقط ۱۶ درصد آمریکایی‌ها موافق حمله آمریکا به ایران بودند، بعد از حمله این اعداد بنحو سرسام‌آوری افزایش یافته بطوری که ۶۹ درصد جمهوری‌خواهان و ۳۶ درصد مردم آمریکا حمله این کشور به ایران را مورد تایید قرار دادند! الان فقط ۱۲ درصد جمهوری‌خواهان کار ترامپ در حمله را رد میکنند درحالیکه قبل از حمله ۵۳ درصد جمهوری‌خواهان مخالف حمله بودند! باید واقع‌بینانه دید و در دام تحلیل‌های غلط نیفتاد.
✍ کانال تلگرامی صادق الحسینی
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️⚛ مکانیسم ماشه:
همه آنچه که باید بدانید
✍ پوریا بختیاری
🌿 اخیرا العربیه مدعی شد صدراعظم آلمان قصد دارد درخواست فعالسازی مکانیسم ماشه را به شورای امنیت بدهد؛ اما با وجود گذشت ساعت‌ها از انتشار این ادعا، هیچ خبرگزاری معتبر انگلیسی یا عربی، این خبر را تایید نکرد. وزارت خارجه آلمان هم این خبر را تکذیب کرد و ایران هم آن را جعلی خواند.
🔵مکانیسم ماشه یعنی چی؟
🔴مکانیسم ماشه یا اسنپ‌بک، بندی در توافق هسته‌ای برجام است که اگر ایران تعهداتش را نفض کند، تحریم‌های بین‌المللی بدون رای‌گیری مجدد، خودکار برمی‌گردد.
🔵چرا اسمش ماشه است؟
🔴تصور کن همه‌چی آماده‌است، فقط کافیه یکی ماشه رو بکشه تا همه تحریم‌ها فورا فعال بشن؛ بدون بحث و مذاکره دوباره!
🔵روند فعالسازی مکانیسم ماشه
🔴هریک از کشورهای عضو برجام (آلمان، فرانسه، انگلیس و ...) اگر ایران را ناقض بدانند می‌توانند درخواست فعالسازی بدهند؛ فرآیند به شورای امنیت می‌رود و اگر ظرف 30 روز قطعنامه‌ای برای ادامه لغو تحریم‌ها تصویب نشود، همه تحریم‌ها خودکار برمی‌گردند.
🔵با فعالسازی ماشه چه می‌شود؟
• قطع کامل دسترسی ایران به بازارهای جهانی
• فشار اقتصادی شدید(ریال در خطر سقوط)
• انزوای سیاسی حتی از سوی متحدان
• باز شدن راه اقدامات نظامی و امنیتی
🔵فرق مکانیسم ماشه با تحریم آمریکا؟
🔴تحریم‌های آمریکا را بعضی کشورها رعایت نمی‌کنند؛ اما با فعالسازی این مکانیسم رعایت تحریم برای همه کشورها الزامی می‌شود.
بنابراین حتی چین و روسیه هم باید تبعیت کنند.
🔵مکانسیم ماشه تا کی روی میز است؟
🔴براساس قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل، #مکانیسم‌ماشه و برخی مفاد مهم #برجام تا اواخر مهر 1404 (اکتبر 2025) اعتبار دارد. یعنی تا این تاریخ، اگر کشوری بخواهد ماشه را فعال کند، می‌تواند طبق همیت قوانین فعلی اقدام کند.
❌اما نکته مهم:
🔴بعد از مهر 1404، همه‌چیز به تصمیم‌گیری‌های جدید بستگی دارد:
شاید توافق جدیدی جایگزین شود
شاید این بند تغییر کند یا تمدید شود
شاید حتی مکانیسم ماشه برای همیشه حذف یا فراموش شود
🔵مکانیسم ماشه، تهدید واقعی یا بازی خبری؟
🔴این روزها دوباره اسم مکانیسم #ماشه سر زبان‌هاست و بعضی رسانه‌ها خبرهای تاییدنشده و شایعه منتشر میکنند.
درسته که این ابزار مثل یک سایه بالای سر ایران هست و ریسک فعال شدنش جدی است اما تا الان هیچ خبر رسمی یا اقدام عملی برای فعالسازی آن منتشر نشده و حتی خبرهای اخیر هم توسط منابع رسمی تکذیب شدند.
🔴تا مهر 1404، امکان استفاده از #مکانیسم_ماشه وجود دارد و باید این تهدید را جدی گرفت اما واقعیت این است که فعلا در حد حرف و فشار رسانه‌ای باقی مانده و آینده آن به تصمیم‌های سیاسی و مذاکرات بعدی بستگی دارد.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✴️❇️ قربانیان تنبلی مقدس: مرثیه‌ای بر بی‌میلی به مطالعه در ایران
✍ #قربان_عباسی
در مقام یک دانشجوی رنج‌کشیده در ساحت اندیشه و یک دردمند در پهنه واژه، با اندوهی خشم‌آلود و خشمی اندوهناک باید بگویم: جامعه ایرانی امروز در برابر اندیشیدن و مطالعه، سرافکنده است. ملتی که قرن‌ها بر قله‌های شعر و حکمت تکیه می‌زد و خرقه عارفان و قلم ادیبان را مایه افتخار می‌دانست، اکنون حتی از خواندن یک متن دوپاراگرافی گریزان است؛ چون «وقت‌گیر» است، چون «حوصله ندارد»، چون ذهنش در اسارت هلهله خبرهای فوری و شایعات زرد و ویدئوهای دوثانیه‌ای است.
این زخم، زخم کوچکی نیست. فراموشی کتاب، تنبلی فکری و بی‌میلی به خواندن، یک جامعه را بی‌دفاع میکند. امروز مردم ما در میدان سیاست و اقتصاد و فرهنگ، عریان و بی‌سپر ایستاده‌اند. چرا؟ چون حاضر نیستند پنج دقیقه بنشینند و بخوانند، بفهمند، بیندیشند. من بارها دیده‌ام که حتی اهل دانشگاه، حتی اهل قلم، حتی آنان که خود را اهل «روشنفکری» می‌خوانند، از مواجهه با متنی جدی می‌گریزند. چه رسد به مردمانی که با خواندن دو جمله، چشم‌هایشان سنگین می‌شود و انگشت‌شان بر دکمه بستن صفحه می‌لغزد.
این همان بیماری است که سقراط هزاران سال پیش هشدار داد: ذهن‌هایی که نمی‌خوانند، گوش‌هایی که نمی‌شنوند و دهان‌هایی که بی‌پایه سخن میگویند. امروز ما جماعتی هستیم که می‌خواهیم بدون دانستن، نظر بدهیم؛ بدون خواندن، داوری کنیم؛ بدون اندیشیدن، شعار بسازیم. چقدر تهوع‌آور است که در شبکه‌های اجتماعی، کسی از شما می‌خواهد درباره «دموکراسی» یا «عدالت» یا «ایران» بنویسید، اما وقتی او را به خواندن دوصفحه مقاله دعوت می‌کنید، با بی‌شرمی می‌گوید: «حوصله ندارم. خلاصه‌اش را بگو!»
این تنبلی فقط یک ضعف شخصی نیست، یک فاجعه جمعی است. جامعه‌ای که با متن بیگانه شود، با عقل بیگانه شده است. جامعه‌ای که با اندیشه بیگانه شود، با آزادی بیگانه خواهد شد. مردم ما امروز قربانیان مقدسی‌اند که گور خود را با بی‌اعتنایی به مطالعه می‌کَنند.
این شتابِ کور، این بی‌حوصلگی مهوع، این میل به لقمه‌های آماده، نشانه یک انحطاط است. انحطاطی که زودتر از آنچه تصور می‌کنیم، ما را از درون تهی خواهد کرد. امروز در خیابان‌ها، مردمانی را می‌بینم که برای ساعت‌ها در صف سلبریتی و کنسرت می‌ایستند اما جرأت و توان آن را ندارند که نیم ساعت، فقط نیم ساعت، چشم‌شان را به سطرهای کتابی بدوزند.
بیایید اعتراف کنیم: ما جاهلان شتاب‌زده‌ای هستیم. ما قربانیان تنبلی مقدسیم. ما غبارنشینانی هستیم که به شنیدن سخنان قصار اکتفا می‌کنیم و از هر متنی که ذره‌ای ما را به فکر وادارد، می‌گریزیم. و همین گریختن، همین خستگی پیش از خواندن، همین طفره رفتن از اندیشه، دیر یا زود، فاتحه ما را خواهد خواند.
این هشدار است؛ فریاد است؛ فریادی از دل سوخته یک شیفته کتاب و اندیشه
اگر نخوانید، نابود می‌شوید. اگر نخوانید، دیگران برایتان خواهند نوشت؛ دیگران برایتان خواهند اندیشید؛ و شما فقط ابزارِ بازی خواهید بود.
بخوانید. بخوانید. بخوانید.
وگرنه… نابود می‌شوید.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🔼✴️ چرا شکست می‌خوریم؟
در تبیین مشکلات و کاستی های امنیت ملی در ایران:
مترجم کتاب «سرویس جاسوسی انگلیس از درون» سال گذشته و در جلسۀ نقد و بررسی کتاب در مورد علت فلاکت سازمان‌های اطلاعاتی کشور گفته‌بود:
ما از انگلیس‌ها می‌باید یاد بگیریم که آنچه را به امنیت‌ملی مربوط می‌شود به سیاست قاطی‌نکنیم.
متأسفانه در درگیری‌های داخلی کشور ما آن‌چیزی که فنا می‌شود منافع‌ملی و امنیت‌ملی است.
سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی ما به حکومت خدمت میکنند نه به خاک.
در این کتاب و در فصل مصر آمده که آنتی ایدن، نخست‌وزیر وقت انگلستان، در اثر شدت کینه‌ای که به ناصر داشت بیمار شده‌بوده و می‌گفته هرطور شد باید ناصر را بکشیم. کار به جایی می‌رسد که ام‌آی‌سیکس می‌آید نقشه‌هایی [عمداً] محکوم به شکست می‌کشد و می‌گذارد جلوی ایدن تا فقط ولشان‌کند!
الان خود ما در کشورمان با این قضیه مواجهیم. سرویس‌های اطلاعاتی ما دارند به یک شاخه‌ای از حکومت خدمت میکنند و در درگیری‌های حزبی و فرقه ای دخیلند. نتیجه‌اش این می‌شود که [آنجا که می‌باید] هیچ کارایی ندارند و هرکس هر بلایی بخواهد می‌تواند سر [کشور] ما بیاورد.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ خطر بزرگ افزایش تنش‌ها با آذربایجان
🔰 جریان تندروها این‌بار روی جمهوری آذربایجان زوم کرده و با طرح اتهامات بدون مدرک و بی‌اساس ایران خسته‌مان را میخواهند به جنگ با آذربایجان سوق دهند!
بعد از جنگ 12 روزه کشورمان با رژیم اسرائیل جریان تندروها با طرح اتهامات خنده‌دار میگویند جنگنده‌ها و پهپادهای اسرائیل از طریق جمهوری #آذربایجان به ایران حمله کرده است!
اما با یک سرچ ساده نقشه خاورمیانه میتوان به خنده‌دار بودن چنین ادعایی پی برد که جنگنده‌های اسرائیل بعد از سوریه و عراق که به ایران رسیدند چرا باید به آذربایجان رفته سپس بیان تهران را بمباران کنند؟
این جریان ضد ایرانی با ندانم‌کاری‌هایشان همیشه هزینه‌های هنگفت بر کشور تحمیل کرده‌اند همین افراد قبل جنگ ایران و اسرائیل میگفتند ما چنین سلاح خوفناک داریم چنان سلاح وحشتناک داریم که اسرائیل جرئت حمله به ایران را ندارد و فلان، که باعث شد یک عده در توهم قدرت فرو رفتند و نتیجش شد این…
این افراد با تندروی‌های‌شان و با رفتار‌های کودکانه‌شان دنیا را علیه کشورمان کرده‌اند و امروز میبینیم که مردم کشورمان هم زیر تحریم هستند هم زیر جنگ و در فلاکت فقر دستو پنجه نرم میکنند.
اگر خلاصه‌وار بگویم ایران همیشه با تندروی و بیسوادی جریان نادان پایداری ضربه خورده است.
اما امروز همین جریان به جمهوری آذربایجان زوم کرده و اتهامات بی‌اساس و بدون مدرک مقامات امنیتی نظامی کشورمان را تحریک و تحت فشار میگذارند تا به جمهوری آذربایجان حمله موشکی کنند!
اما دلیل اینکه چرا این جریان از کشور عراق حرف نمیزنند که برای تسهیل رفت‌آمد جنگنده‌های اسرائیلی از آسمانش جهت بمباران ایران حتی رادارهای پانتسیر روسی خود را نیز غیرفعال کرده بود و به جمهوری آذربایجانی که در این جنگ هیچ نقشی نداشته حمله میکنند دلیلش این است:
باکو با تل‌آویو تجارت داشته و روابط دوستانه دارد و آنها میگویند نباید بخاطر فسلطین با رژیم صهیونیستی رابطه داشته باشد. و چون عراق یک کشور عرب‌زبان شیعه‌پرور اسلامی است برای همین با عراق کاری نداشته و آنها را که متهم اصلی هستند اتهام نمیزنند.
⬇️ اما بنده به عنوان شخصی‌که دوستدار کشورم ایران هستم و نمیخواهم خطری کشورم را متوجه شود میخواهم دلایل اینکه جنگ ایران و آذربایجان بسیار خطرناک‌تر از جنگ ایران و اسرائیل خواهد بود بنویسم:
۱) جمهوری آذربایجان با ترکیه در سال ۲۰۲۰ بیاننامه شوشا را امضا کرد در این بیاننامه آمده اگر کشوری به خاک جمهوری آذربایجان حمله کند ، حمله به ترکیه تلقی شده و جمهوری ترکیه با تمام ظریفت خود به کشور متخاصم به آذربایجان حمله خواهد کرد.
و این یعنی چناچه ترکیه به ایران حمله کند ایران قطعاً باید واکنش نشان دهد و در صورت حمله ایران به خاک ترکیه بند پنجم ناتو فعال شده و کل کشورهای ناتو جهت دفاع از ترکیه به ایران حمله خواهد کرد. (مخصوصاً در شرایط فعلی که تمام کشورهای غربی شدیداً علیه ایرانند)
۲) جمهوری آذربایجان با پاکستان ، اسرائیل و چین روابط استراتژیک دارد در اینصورت احتمال اینکه اسرائیل دوباره مستقیماً به ایران حمله کند و پاکستان آذربایجان را ساپورت تسلیحاتی بکند و چین نیز حمله ایران را شدیداً محکوم کند خیلی خیلی بیشتر است.
۳) آذربایجان بخش قابل توجه انرژی اروپا را تامین میکند در صورت حمله ایران به آذربایجان کشورهای اروپایی شدیداً واکنش نشان خواهند داد و احتمال اینکه در سازمان ملل علیه ایران قطعنامه تصویب کنند بیشتر و بیشتر است.
۴) لابی یهودی در آمریکا طرفدار آذربایجان هستند و احتمال اینکه آمریکا را وادار کنند به آذربایجان تسلیحات پیشرفته بدهد تا ایران را هدف قرار دهد بیشتر است. و همچنین آمریکا موضع شدیدا ضد ایرانی بگیرد قطعی است.
۵) روسیه با اینکه اکنون روابطش با جمهوری آذربایجان شکراب است اما روسیه قطعا حمله ایران به آذربایجان را محکوم خواهد کرد.
۶) سران کشورهای عربی قطعاً حمله ایران به آذربایجان را محکوم خواهند کرد و ایران در این جنگ قطعاً از هیچ کشوری حتی کلامی حمایت نخواهد شد.
۷) گروه‌های قومی در شمالغرب فعال شده و احتمال اینکه بی‌طرف یا حتی علیه ایران شوند بیشتر و بیشتر است.
اگر بخواهیم به معنای واقعی کلمه بگویم حمله ایران به آذربایجان آن هم در شرایط فعلی که کشورهای غربی شدیداً علیه ایران هستند و بخش مهمی از زرادخانه ایران در اثر جنگ با اسرائیل تحلیل رفته است قطعا یک «خودکشی» بیش نیست.
آرزوی اسرائیل است که ایران در این برهه با آذربایجان وارد جنگ شود و اسرائیل کار ناتمامش را تمام بکند. و ناچارم بگویم چه بسا عاقبت این جنگ هم به تجزیه وطنم ایران منجر شود.
آقایان امنیتی خواهش دارم مراقب جریان نفوذی باشید نگذارید بیشتر از این هزینه‌های گزاف دست ایران‌مان بگذارند.
پاینده باد ایران
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
این ویدئو بخشی از گفته‌های پروفسور محمدهاشم پسران
اقتصاددان ایرانی‌تبار مقیم بریتانیا و تنها ایرانی است که نامزد جایزه نوبل اقتصاد شده است.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
دروغ عظیم
همان کسانی که سال ها افتخار می‌کردند بشار اسد به زور اسلحه ، به قیمت نابودی تمام شهر های سوریه، تن به سازش نداده است و در قدرت مانده است. ناگهان 13 سال عدم سازش بشار اسد و جنگ داخلی که سوریه را با خاک یکسان کرد از یادشان رفته و در یک دروغ عظیم نابودی سوریه را به سازش کردن نسبت می‌دهند!
اگر نگاهی به تاریخ داشته باشیم، اتفاقا قریب به تمام کشور هایی که حکومتی دیکتاتوری داشتند، اما دیکتاتور هایشان حاضر به سازش و انتقال صلح‌آمیز قدرت شدند. بدون جنگ و بدبختی توانسته اند مسیر آرامش، توسعه و پیشرفت را پیش بگیرند.
به عنوان مثال:
- آگوستو پینوشه، شیلی
- وویچیخ یاروزلسکی، لهستان
- خوآن کارلوس یکم، اسپانیا
این ها نمونه ای از رهبرانی هستند که به جای نابود کردن کشور هایشان، تصمیم به سازش گرفتند و قدرت را به شکل صلح آمیز تحویل دادند.
اما عاقبت رهبرانی که حاضر به سازش نشدند چه شد؟ و چه بلایی سر کشور هایشان آوردند؟
مثال:
- بشار اسد، سوریه
- معمر قذافی، دیکتاتور لیبی
- صدام حسین، دیکتاتور عراق
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ حقیقتی که وقیحان و عقل باختگان جعل کرده اند
✍ مرضیه حاجی هاشمی
🔸 در جامعه‌ای که باز هم شیخی در ظهر آدینه اش مردمان را به تقوا دعوت میکند که هنوز توجیه رسوایی پرونده زمین خواری‌اش به باور نرسیده، پرونده فساد نزدیک‌ترین اعضای خانواده‌اش افشا می‌شود و در جامعه‌ای که دولتی دقیقاً با شعار رفع فیلترینگ و اینترنت آزاد، حداقلی از رأی دهندگان را متقاعد به حضور پای صندوق رای کرده است؛ ولی وقیحانه، سخنگویش و معاون اولش در پرده و بی پرده از اینترنت طبقاتی و اینترنت ملی سخن میگویند و در جامعه‌ای که هنوز بی‌خردان و عقل باختگان، همچنان فلج کننده‌ترین تحریم‌ها را کاغذ پاره می‌شمرند و مسیر ویرانی یک ملت را بی محابا هموار میکنند، چه میتوان از حقیقت، اخلاق، صداقت، عدالت، عقلانیت، سیاست، امنیت و ... نوشت، وقتی قُلب این معانی، جامعه را از درون تهی میکند؟
🔸 فرد و جامعه را چه می‌شود که هنوز مردمانی، به پای منبری که تقوا در آن لقلقه و به پای صندوقی که رای انداختن بدان مضحکه است، می‌روند و آنچه را نشاید و نباید بر صدر می نشانند؟! از حیث جامعه شناسی سیاسی در برخی جوامع، ساختار سیاسی چنان فرد را از آزادی و برابری محروم میکند که فرد از فردیت، منعزل و هویت او دچار استحاله و کمرنگ می‌شود.
🔸 افراد تهی شده از هویت و فردیت از نظر «هانا آرنت» تبدیل به توده‌ای می‌شوند که اقناع کردن و به حرکت درآوردن آنها بسیار سهل است. وی از اساس هدف جنبش توتالیتر را سازمان دادن توده‌های تابع می‌داند، توده هایی که چندان نیاز به تعقل، پرسشگری و مطالبه ندارند؛ چرا که از نگاه آرنت «نظام‌های توتالیتر، عاقل و نخبه و پرسشگر نمی‌خواهند و در پی عقل باختگان و جاهلان هستند».
🔸 هانا آرنت بر این باور است: «حکومت‌های توتالیتر همه استعدادهای ناب را بدون هیچ اعتنایی از سر کار برمی‌دارند و به جای آنها عقل باختگان و جاهلان و بی‌خردانی را می‌نشانند که همان بی‌عقلی بهترین تضمین وفاداری ایشان است، این افراد در راستای نیازها و خواسته‌های حاکم، اقدام به دروغگویی در هر حوزه‌ای می‌نمایند و حتی می‌توانند، واقعیاتی که بدیهی می‌نمایند، وارونه جلوه دهند و نام حقیقت بر آن میگذارند؛ زیرا این اتفاق نشئت گرفته از قدرت ماورایی رهبر در پیش بینی و پیشگویی بحران‌هاست»، حقیقتی که وقیحان و عقل باختگان جعل کرده اند.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️⚛ «حکومتِ جبار، خشن‌ترین ولی کم‌اقتدارترین نوع حکومت است.
فی‌الواقع یکی از روشن‌ترین تمایزات میان "قدرت" و "اقتدار" این است که قدرت همیشه نیازمند تعداد است، حال آنکه اقتدار می‌تواند بدون عده و لشکر نیز به حیات خود ادامه دهد چون متکی به اسباب و ادوات خشن نيست.
قدرت، جنسش سخت و خشن است اما جنس اقتدار، نرم است.
از سوی دیگر اقتدار، بدون استفاده از خشونت هم با اکثریتی که محدود به حدود قانون است، یعنی دموکراسی دارای قانون اساسی، می‌تواند بدون پایمال‌کردن حقوق اقلیت‌ها و خفه‌کردن رعب انگیز عقاید مخالف، دوام و بقا بیابد. اما قدرت بدون نمایش خشونت عریان و سرکوب مخالفان و عقائدشان، قابل دوام و بقا نیست. پشتوانه اقتدار به قوت منطق اش است، حال آنكه قدرت به نمايش موئلفه هايش از جمله ارعاب و خشونت متكي است. مأمن اقتدار، بطن جامعه است، در حاليكه مأمن قدرت در پادگانها است. مهمترين حاميان اقتدار، نخبگان جامعه و مهمترين حاميان قدرت، واماندگان اجتماعي مسلح شده هستند»
📗خشونت
✍️هانا آرنت
ترجمۀ عزت‌الله فولادوند
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
⬆️✴️نبردِ "تلویزیون" و "یخچال"
✍محمدباقر تاج الدین
الکساندرونا الکسویچ نویسندۀ مشهور اوکراینی در کتاب "روزگار رفته، آخرین سرخ ها" چنین آورده است: «در شوروی همیشه نبردی بی‌امان بین تلویزیون و یخچال در جریان بود. تلویزیون به عنوان نمایندۀ حکومت مدام از رفاه شهروندان و پیشرفت اقتصادی و امکانات مهیا شده و شکوفایی کشور و اوقات خوش مردم سخن می‌گفت و سرشار بود از تبلیغات کالا‌های رفاهی و مواد غذایی، اما مردم وقتی سر از تلویزیون برمی‌گردانند و دَرِ یخچال خانه را باز می‌کردند، می‌دیدند از آنچه از تلویزیون دیده‌اند، خبری نیست. یخچال به عنوان نمایندۀ واقعی مردم از واقعیت فقر و خالی بودن سفره ها می گفت. کدام یک واقعیت را بازگو می کرد؟ تلویزیون یا یخچال؟ و کدام یک در نهایت پیروز می شود؟ تلویزیون یا یخچال؟ تجربۀ تلخ شوروی نشان داد که در نهایت این یخچال(یعنی همان مردم) بود که پیروز شد و شوروی فروپاشید و این یعنی دروغ و آرمان پردازی های غیر واقعی به شکست انجامید و "واقعیت" بر "غیرواقعیت" پیروز شد
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✴️❇️ خائن به وطن کیست؟!
✍ حیدر ولی‌زاده
جنگ ۱۲ روزه، نقطه‌ی عطفی شد برای بازاندیشی درباره‌ی اینکه "خیانت" چیست و "خائن" کیست. من نیز در آن روزها در این‌باره نوشتم و هنوز هم عمیقاً باور دارم که در شرایط جنگی، هر کسی که سخنی بگوید یا اقدامی کند که نتیجه‌اش حمایت از دشمن متجاوز به وطن باشد، خائن است؛ خواه آگاهانه خواه ناآگاهانه و از روی جهل نسبت به واقعیت‌های سیاسی، اجتماعی یا انسانی.
اما پرسش اساسی‌تر این است: آیا خیانت فقط محدود به آنانی است که آشکارا از دشمن حمایت میکنند؟ و برای آنان سوت و کف می زنند و مسیر تهاجم را برای آنان هموار می کنند؟
پاسخ قاطعانه «نه» است.
دایره‌ی خیانت بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که در ظاهر دیده می‌شود. برخی از عمیق‌ترین و پنهان‌ترین خیانت‌ها، نه در میدان نبرد، بلکه در دل نظام تصمیم‌سازی و مدیریت کشور رقم می‌خورند.
آنجا که شایستگان کنار گذاشته می‌شوند و میدان به ناکارآمدان و ناصالحان داده می‌شود؛ جایی که نخبگان به‌جای ماندن و ساختن، رفتن را انتخاب میکنند در این شرایط است که خیانتی تدریجی اما عمیق شکل می گیرد.
آنجا که دایره خودی ها تنگ تر و غیرخودی ها آنقدر گسترده می‌شود که دلسوزان وطن به حاشیه رانده می‌شوند، و در عوض، فرصت‌طلبان مجال می‌یابند، خیانتی نظام‌مند شکل می‌گیرد.
آنجا که منابع کشور بی‌برنامه مصرف می‌شوند، رانت‌خواران و چپاولگران ثروت می‌اندوزند و شکاف طبقاتی روزبه‌روز عمیق‌تر می‌شود، باید از خیانتی پایدار سخن گفت.
آنجا که سیاست‌گذاری بدون آینده‌نگری و پشتوانه‌ی علمی صورت می‌گیرد، و مردم تاوان اشتباهات مدیریتی را می‌پردازند، آن هم خیانت است.
آنجا که اولویت‌ها براساس سلایق جناحی و شخصی و نه منافع ملی چیده می‌شوند و جای اصل و فرع عوض می شود و مردم فقط در بزنگاه‌هایی مانند انتخابات یا جنگ به یاد آورده و هموطن نامیده می‌شوند، این هم چهره‌ی دیگر خیانت است.
در نهایت، خیانت تنها دست دادن با دشمن نیست؛ بلکه هر اقدام، بی‌تدبیری، کوتاهی، یا سوءاستفاده‌ای که منافع ملی را قربانی منافع فردی یا جناحی کند، خیانت به وطن است.
وطن، بزرگتر از جناح‌ها و سلیقه‌هاست. هرکه به آبادانی، آزادی، رفاه و عزت این سرزمین پشت کند، خائن است؛ چه زیر پرچم بیگانه، چه زیر پرچم نفع شخصی و جناحی.
#علوم_سیاسی
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
Ⓜ️ راه بردگی
چرا سوسیالیسم خطرناک است؟
➕در این اپیزود در مورد این صحبت می‌شود که چطور حکومت‌های سوسیالیست به یک حکومت تمامیت‌خواه تبدیل می‌شوند و به این نکته اشاره می‌شود که چطور ساختار سوسیالیست با برنامه‌ریزی اجتماعی باعث سلب آزادی و مرگ دموکراسی می‌شود./مدرسه علوم انسانی
✍ پوریا بختیاری
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✴️✴️ طبق گزارش اورشلیم پست و رویترز در حمله اخیر امریکا اورانیوم های ۶۰ درصدی ایران نابود نشدند و پیش از حمله به انباری مخفی منتقل شده بودند
در سفر اخیر نتانیاهو به واشنگتن، ترامپ سیگنال های مثبت برای حمله دوم به نتانیاهو نشان داد و بازه زمانی موج دوم جنگ مشخص شد!
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ سیر فلاکت دیپلماسی در ایران
حدود ۹۳ سال پیش، در سال ۱۳۱۱ خورشیدی (۱۹۳۲ میلادی)، در روزگاری که نرخ باسوادی در ایران از ۱۰ درصد فراتر نمی‌رفت و آموزش عالی کالایی نایاب و دست‌نیافتنی به شمار می‌آمد، هیئتی از دیپلمات‌های ایرانی برای دفاع از منافع ملی در برابر شکایت نفتی به جامعهٔ ملل در ژنو اعزام شد.
اعضای این هیئت را مردانی فرهیخته، کارآزموده و خوش‌نام تشکیل می‌دادند؛ ازجمله: ابوالحسن حکیمی، عبدالحسین سرداری، انوشیروان سپهبدی، عبدالله انتظام، عباسقلی غریب (ملقب به مترجم‌الممالک)، محمدعلی فروغی (ناجی ایران پس‌از جنگ دوم جهانی)، موثق‌الدوله خواجه‌نوری، و همسر ابوالحسن حکیمی.
حضور چنین چهره‌هایی ـ که هریک وزنه‌ای علمی، فرهنگی یا دیپلماتیک در عرصه‌ی آن روزگار به شمار می‌رفتند ـ گواهی روشن است بر منزلت بالای سیاست خارجی ایران در زمانی که هنوز زیرساخت‌های اساسی کشور نوپا و محدود بود.
اما امروز، با گذشت نزدیک به یک قرن، و درحالیکه بیش از ۹۰ درصد جمعیت ایران باسوادند، هزاران متخصص در حوزه‌های روابط بین‌الملل، سیاست خارجی، حقوق بین‌الملل و اقتصاد در دانشگاه‌های ملی و جهانی پرورش یافته‌اند، عرصهٔ سیاست خارجی گاه در معرض اظهارنظرها و مداخله‌هایی است که نه‌تنها از درک علمی و تجربی تهی‌اند، بلکه گویندگانشان حتی یک کتاب در این حوزه مطالعه نکرده‌اند.
بااینحال، همین افراد، که دانش و فهمشان گاه از سطح دیپلم نیز فراتر نمی‌رود، با اعتمادبه‌نفسی حیرت‌آور و با استناد به گروه‌های ایتایی‌شان، در باب حساس‌ترین مسائل ملی اظهارنظر میکنند، دربارهٔ مذاکره یا تقابل حکم می‌دهند، و بدون کم‌ترین شناختی از پیچیدگی‌های نظم جهانی، مسیر کشور را در ذهن خود ترسیم میکنند.
این وضعیت، نه‌فقط ضعف در سازوکارهای پالایش نخبگان، بلکه نشانه‌ای تلخ از فروپاشی معیارهای شایستگی و افول منزلت خرد و عقلانیت در فرایند تصمیم‌سازی است؛ آنهم در کشوری که روزگاری، حتی در دوران بیسوادی فراگیر، چهره‌هایی چون ذکاءالملک فروغی را بر صدر می‌نشاند.
بااینحال، اکنون که پس‌از سال‌ها، دستگاه تصمیم‌گیری سیاست خارجی کشور بار دیگر نشانه‌هایی از بازگشت به عقلانیت و منطق را بروز داده، و مسیر گفت‌وگو، مصالحه و تعامل هوشمندانه با جهان برپایهٔ منافع ملی مورد توجه قرار گرفته، همان صداهایی که پیش‌تر مروج بی‌خردی، ساده‌انگاری و وضع موجود بودند، این‌بار نیز از بیرون میدان، در نقش تماشاچیان همیشه‌معترض، هو می‌کشند و سنگ می‌اندازند؛ بی‌آن‌که همچنان چیزی از علم سیاست، توازن قوا، یا هزینه و فایدهٔ دیپلماسی بدانند. دشوارتر از راه رفتن بر لبهٔ پرتگاه‌های ژئوپلیتیک، عبور از دیوارهای بلند بی‌خردی و غوغاسالاری است./دیپلماسی ایرانی
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
سفیر انگلیس؛ قتل قائم مقام فراهانی را در کتاب "حقوق بگیرانِ انگلیس" در ایران چنین تعریف میکند:
قائم مقام فراهانی تنها ایرانی وطن پرستی بود که نتوانسته بودیم او را بخریم، هر رشوه ای که بدو میدادیم میگرفت اما آنرا به شاه می داد...
سرانجام نامه ای به دولت عالیه انگلیس نوشتم و برای کُشتن ایشان درخواست پول کردم...
پس از این که پول فرستاده شد، شبانه به خانه امام جمعه تهران رفتم و مقداری را به او و مقداری را هم جهت عواملش بدو دادم و گفتم باید که وی را تکفیر کنند...
فردا در همه ی مساجد تهران روحانیون بر منبر رفته و بانگ بر آوردند که مسلمانان از دست این کافر فریاد فریاد... او دولت اسلام را بر زمین زده است و...
سر و صدا که بالا گرفت شاه ابتدا او را عزل کرده و پس از یک هفته فرمان قتل تنها ایرانی وطن پرست را امضاء کرد.
پس از قتل آن بزرگ مرد سوار بر اسب شدم تا واکنش مردم را در شهر ببینم
دیدم این مردم ابله فرومایه بسانِ شب عید یکدیگر را در آغوش کشیده و کشته شدن این کافر ملحد را به هم تبریک میگویند!
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ چرا فیلترینگ ایتا از تلگرام مهم‌تر است؟
✍هدی محمدی
ترم‌های اول دانشگاه با پدیده فارغ التحصیلان فلان مدرسه مهم تهران آشنا شدیم. بچه‌هایی که در یک فضای محصور فکر می‌کردند بناست دنیا را تغییر دهند، هیچ فکر و ایده‌ای جز خودشان را ندیده بودند با آرزوی تشکیل تمدن اسلامی پایشان را به دانشگاه گذاشته بودند! همین رهایی از قید و بند مدرسه کارشان را به جایی رسانده بود که ترم دوم یا درگیر و دار یک رابطه عاشقانه بودند، یا مشغول دود کردن کمل‌های سفید در حیاط پشتی دانشگاه!
چرا این بلا سرشان آمده بود؟ پاسخی جز رهایی از حبابی که مدرسه صدایش می‌زدند به ذهنم نمی‌رسد!
از داخل یک حباب هیچ چیز به اندازه واقعی‌اش نیست، بعضی چیزها را کوچک‌تر می‌بینی، بعضی چیزها را بزرگتر، بعضی را هم اصلا نمی‌بینی! بدتر از همه آنکه گمان می‌کنی در چارچوب امن حبابت قرار داری در حالی که با اولین ضربه «هر آنچه سخت و استوار است دود می‌شود و به هوا می‌رود»
❓زیست در حباب چه بر سر آدم‌ها می‌آورد؟ پاسخ به این سوال همان پاسخ به سوال «چرا فیلترینگ ایتا از تلگرام مهم‌تر است، است».
ایتا از تلگرام برای ایران خطرناک‌تر است چون:
🔰۱. انباشت فیک نیوز
ایتا دریای فیک نیوز است، دریایی که کسی به سراغ پاکسازی‌اش نمی‌رود. فیک نیوز آنقدر منطبق بر ذائقه مخاطب ایتا طراحی شده که مخاطب احساس نیاز به راستی آزمایی نمی‌کند. یکروز عکس دومگا پیکسلی f۳۵ ردیابی شده در آن وایرال می‌شود. فردا ایران موفق به ساخت f۳۵ رادار گریز می‌شود و کاربران به ایرانی بودن خود افتخار میکنند!
🔰۲. انباشت توهم دانایی
شب آتش بس را یادتان هست؟ اهل ایتا دلخور بودند که چرا آتش بس؟ چیزی به تمام شدن کار رژیم نمانده! عده دیگری نگران که آتش بس را قبول نکنید و گرنه تا چند ساعت دیگر رهبری را می‌زنند! کاربران ایتا عموماً خود را «مطلع‌ترین قشر جامعه» می‌دانند، در حالی که بیشتر آنها در معرض محتوایی گزینشی، تکراری، هیجانی و تحریف‌شده‌اند. این توهم باعث افزایش رادیکالیسم در هسته حامیان نظام می‌شود. در واقع افرادی که بنا بود جز پایگاه‌های فکری نظام باشند، دچار افراط و تحلیل‌های غیر واقعی می‌شوند و به حاکمیت فشارهایی می‌آورند که علیه عقلانیت محسوب می‌شود.
🔰۳.نبود تضارب آرا
در ایتا هیچ صدای منتقدی شنیده نمی‌شود. نه به دلیل پذیرش جمعی و نه حتی مشکلات تکنولوژیکی که سبب شود منتقدین به این پلتفرم گرایش نداشته باشند. بلکه به دلیل سرکوب، حذف، برچسب زنی، اتهام زنی و...توسط بومیان این پلتفرم.
🔰۴.تضعیف عقلانیت حامیان نظام
حاکمیت مدت‌هاست با چالش کم عمق شدن حامیان دست و پنجه نرم میکند. این بحران عمق دلایل متعددی دارد، از سطحی شدن اپوزیسیون تا وراثتی شدن حمایت از نظام و... که پرداخت به آن در این یادداشت نمی‌گنجد. اما پلتفرم‌هایی چون ایتا نقش بسزایی در این تداوم ضعف و تضعیف عقلانیت دارند. چرا که تحلیل‌های دم دستی، شبه علمی و غلط در این پلتفرم‌ها جای تحلیل‌های علمی و عمیق را گرفته‌اند. به این ترتیب مخاطب دچار این خطا می‌شود که چون محتوا به ظاهر مذهبی و انقلابی است پس حتما درست و علمی است. این چرخه در نهایت به همان افراط و خطاهای فاحش تحلیلی منجر می‌شود.
🔰۵.ایجاد نسخه جعلی از «مردم»
دوستی می‌گفت ایتا تنها پلتفرمی است که امام زمان در آن ظهور کرده! در تلگرام یا توییتر، کاربران با اقشار مختلفی از جامعه مواجه‌اند. اما در ایتا، یک تصویر غیرواقعی از «مردم ایران» بازنمایی می‌شه؛ مردمی یکدست، انقلابی، و همیشه در حال فریاد علیه دشمن. بگذریم دایره این مردم هر روز کوچک‌تر و دایره دشمنان هر روز بزرگتر می‌شود. این تصویر سازی غلط فاصله‌های اجتماعی را نادیده می‌گیرد و تحلیل افراد درباره رفتار جامعه با رخدادهای مختلف را دچار خطا میکند.
در نهایت این پلتفرم حباب گونه به خاطر جو حاکم بر آن در وهله اول به کاربران و در گام‌های بعدی به جامعه و حاکمیت آسیب می‌زند. در داخل پلتفرم ما هر روز پیروزیم و جامعه یک دست است، چیزی به ظهور نمانده و تمدن اسلامی ما هر روز قدرتمندتر می‌شود. اما آنچه ما را نگران میکند فرداست، فردا که حباب می‌ترکد و فاجعه خیلی دیگر داستان عاشقانه یک جوان ۱۸ ساله یا سیگار کشیدنش در حیاط پشتی دانشگاه تهران نیست.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❇️✴️ به‌طور مشخص آيا با خروج ايران و چين و روسيه از برجام اين توافق از اعتبار ساقط نمي‌شود؟ و اگر ايران نيز خروج خود را اعلام كند چه؟
پاسخ اين است كه خروج ايران براي جلوگيري از اعمال مكانيسم ماشه كم يا بي‌تاثير است. اما خروج روسيه يا چين يا هر دو يك روزنه حقوقي- سياسي براي جلوگيري از مكانيسم ماشه ايجاد مي‌كند. ولي اين امر مستلزم اين است كه اين دو در شوراي امنيت اعلام و استدلال حقوقي كنند كه چون از برجام خارج شده‌اند امكان اعمال حق وتو در زمينه بازگشت تحريم‌هاي قبلي ايران را دارند و چون اين موضع به تقابل مي‌رسد بايد با قطعنامه‌اي اين موضع را موثر كنند.
از اين رو كار با چين و روسيه و آماده كردن آنها براي ورود به اين روند و نيز اعضاي غيردايم شوراي امنيت براي ايران بسيار مهم است و نبايد فرصت را از دست داد.
البته روش‌هاي تاخيري و استفاده زيركانه از سازوكار جلسات شوراي امنيت هم در اين فرآيند حايز اهميت است. روسيه در ماه اكتبر رياست شوراي امنيت را برعهده دارد و با تسلطي كه ديپلمات‌هاي روسي بر شيوه و سياق كار شورا دارند، امكان مديريت اين موضوع برايشان فراهم است.
حتي اگر اين روش هم شكلي يا محتوايي موفق نشود، روسيه و چين مي‌توانند ادعا و اعلام كنند كه بازگشت قطعنامه‌ها بي‌اعتبار است و شوراي امنيت اين حق را نداشته حق راي دو عضو شوراي امنيت را بر اساس برجامي كه از آن خارج شده‌اند، سلب و بي‌اثر كند.
اينكه آيا چين و روسيه حاضرند وارد اين تقابل با غرب شوند و بتوانند حمايت اكثريت اعضاي غير دايم را جلب كنند به اراده و تصميم سياسي اين دو و ميزان تلاش و جديت ايران در كار با آنها بستگي دارد. لذا نكات زير در اين باب بايد مورد نظر قرار گيرند:
٭ موضوع فوق به فوريت و در سطح مناسب با مقامات روسي مورد مشورت قرار گرفته و همراهي در تصميم و اجراي اين طرح كه با خروج روسيه از برجام آعاز مي‌شود مُصِرّاً خواسته شود.
٭ متعاقبا مقامات چين در جريان اين طرح قرارگرفته و از ايشان خواسته شود كه به‌طور كامل به اين فرآيند بپيوندند.
٭ اعضاي غيردايم شورا از جمله پاكستان، الجزاير، سومالي، كره جنوبي، سيرالئون و گويان در جريان اين موضوع قرارگرفته و حمايت آنها جلب شود.
٭ ايران نبايد از ظرفيت ساير مجموعه‌ها از جمله بريكس، غيرمتعهدها و سازمان همكاري‌هاي اسلامي و كشورهاي ديگر براي رايزني غفلت كند و با ملاقات يا مكاتبه و ارسال پيام توسط نمايندگي‌هاي ايران در خارج و ملاقات حضوري با سفراي آنها در ايران آنها را متقاعد كند كه از موضع روسيه و چين حمايت كنند و بازگشت قطعنامه‌ها بر مبناي مكانيسم ماشه را ناموجه خوانده و اعلام كنند كه از موضع اين دو كشور حمايت مي‌كنند.
٭ پس از اقدامات فوق و براي ايجاد ترديد در اروپا در مذاكره بعدي با سه كشور اروپايي اعلام شود كه اقدام به پسگشت با معضلات فوق مواجه خواهد شد و مخالفت رسمي دو عضو دايم و اكثريت اعضاي غيردايم عملا باز گشت قطعنامه‌ها را كم اثر خواهد كرد.
لذا بهتر است راهي جست‌وجو شود كه موضوع منتفي شود يا حداقل براي مدتي معقول تا مشخص شدن نتيجه پيگيري حقوقي ايران براي شكايت از امريكا و اسراييل در حمله به تاسيسات هسته‌اي ايران به تعويق بيفتد.
البته بايد در نظر داشت كه پسگشت پس از درگيري‌هاي نظامي و آتش‌بس شكننده، نقش اصلي را در روند جاري برنامه هسته‌اي ايران ندارد و به يك عامل نسبتا فرعي تبديل شده است. مذاكرات و تصميمات در اين برهه بيش از هر چيز متكي و منتهي به مذاكرات جاري ايران و امريكا از يك طرف و تثبيت وضعيت نظامي از طرف ديگر است و اتاق‌هاي جنگ و فعاليت‌هاي ديپلماتيك نقش اصلي را در تعيين فرجام اين فرآيند برعهده دارند.
در عين حال نبايد از مساله بازگشت قطعنامه‌ها فارغ شد و در كنار و به موازات جريان اصلي بايد از تلاش موثر براي رفع يا كاهش تاثير پسگشت نيز غفلت نكرد. در شماره بعدي به ظرفيت‌هاي حقوقي و سناريوهاي ديگر مي‌پردازيم. ان‌شاءالله!
٭ سفير پيشين ايران در اردن
٭٭ ديپلمات پيشين
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology