154
تازه هاى محيط زيست/ روش هاى حفاظت از محيط زيست/ ترجمه مقالات روز دنيا / هر آنچه كه يك فعال محيط زيستى دوست دارد بداند / موسسه زيست محيطى طراوت بهار ( زير نظر مستقيم دكتر حميد طراوتى)taravat-bahar.org
مشارکتِ مردمی
دکتر ارنستو سیرولی محقق ایتالیایی-آمریکایی درس خوبی دارد. او می گوید:
در بیست و دو سالگی عضو یک سازمان مردم نهادِ ایتالیایی (NGO) بودم. ما برای کمک به مردم آفریقا و افزایش قدرت تولید مواد غذایی آنها به آفریقا رفتیم. مدتی وقت صرف کردیم تا در اتیوپی، نامیبیا، زامبیا و دیگر کشورها زمین مناسبی را برای کشاورزی پیدا کنیم. سر انجام در نامیبیا زمین خوبی را پیدا کردیم که آب فراوانی داشت، خاک آن قهوه ای رنگ و بسیار حاصلخیز بود و در کنار یک رودخانه ی پر آب قرار داشت. به آنجا رفتیم و به کشاورزان گفتیم که می خواهیم نحوه ی تولید مواد غذایی را به آنها یاد بدهیم و برای آنها گوجه فرنگی بکاریم. چند نفری را هم استخدام کردیم تا در کار کشت به ما کمک کنند. زمین را شخم زدیم و گوجه فرنگی ها را کاشتیم و بذرهای بسیار مرغوب را در داخل خاک قرار دادیم. پیشرفت کار بسیار خوب بود. تنها چیزی که ناراحتمان می کرد این بود که مردم روستا هیچ رغبتی به کار ما نشان نمی دادند و خیلی بی تفاوت بودند. حتی آنهایی که استخدامشان کرده بودیم و به آنها پول هم می دادیم باز هم چندان علاقه ای به آمدن سر کار نداشتند. خیلی دیر می آمدند و بی حوصله کار می کردند. ولی ما خیلی خوشحال بودیم زیرا گوجه فرنگی ها خوب رشد می کرد.
بالاخره بعد از مدتی گوجه فرنگی ها به عمل آمد. اگر در ایتالیا گوجه فرنگی ها به اندازه یک پرتقال بزرگ بودند در اینجا هریک به اندازه یک هندوانه بود. ما هم خیلی خوشحال بودیم که توانسته بودیم در اینجا تولید مواد غذایی را افزایش دهیم و می گفتیم آنها خواهند دید که با استفاده از علم چگونه می توان از واردات مواد غذایی بی نیاز شد. اما ناگهان اتفاقی روی داد. یک شب با خوشحالی خوابیدیم و صبح که بلند شدیم دیدیم که هیچ اثری از گوجه فرنگی ها نیست. چه خبر شده بود؟ به مزرعه رفتیم و دیدم که هیچ اثری از گوجه فرنگی نیست. به کشاورزان گفتیم که چه شده است؟ آنها گفتند هیپو (اسب آبی) محصول را خورده است. گفتیم پس شما برای همین بود که در این زمین چیزی نمی کاشتید چون می دانستید که اسب های آبی محصول را از بین می برند؟ گفتند بله. گفتیم پس برای همین این قدر بی تفاوت بودید؟ پاسخ دادند بله. گفتیم پس چرا به ما نگفتید؟ در پاسخ چیزی گفتند که ما را شرمسار کرد. آنها گفتند: “شما هیچ وقت از ما نپرسیدید.”
راست می گفتند ما اصلا آنها را آدم حساب نکرده بودیم. فکر می کردیم خیلی می فهمیم. ما خودمان را به عنوان منجی آنها تلقی می کردیم. بسیار خجالت کشیدیم. بعدا فهمیدیم که NGO های کشورهای دیگر نیز همین وضع ما را داشتند. ما لا اقل به اسب های آبی غذا داده بودیم ولی آنها پول شان را مستقیما در رودخانه ریخته بودند. این NGO ها سه میلیارد دلار پول را به همین شکل تلف کردند.
درسی که ما از این تجربه می گیریم آن است که در برنامه های توسعه و طرح ریزی ی برنامه های خفاظت از محیط زیست، مردم را باید به حساب آورد و آنها باید در طرح و برنامه ریزی توسعه نقش داشته باشند. وقتی می خواهیم به مردم چیزی یاد بدهیم باید بدانیم که در ابتدا باید بسیار چیزها از آنها یاد بگیریم و گمان نکنیم که ما خیلی از آنها جلوتریم و نسبت به آنها برتری داریم. ممکن است که ما دانش و علم بیش تری داشته باشیم اما آنها هم تجربه بسیاری دارند و محیط زندگی خود را بهتر از ما می شناسند. بنابراین باید از نظریات آنها استفاده کرد. این نکته یکی از درس های بزرگ مباحث مربوط به توسعه ی روستایی ست و باید به آن کاملا توجه داشت. سیرولی معتقد است که در دنیا هیچ کار و فعالیتی نیست که فقط یک نفر آن را آغاز کرده باشد. حد اقل چند نفر بوده اند و با یکدیگر مشورت کرده اند. او معتقد است در برخورد با هر مساله ی اجتماعی و در هر کسب و کاری باید مانند یک روان شناس مکتب فروید عمل کرد. در جلسات اول روان شناس عقب می نشیند و هیچ صحبتی نمی کند و فقط به حرف های مخاطبش گوش می دهد. او در جلسه ی اول 45 دقیقه سکوت می کند. در فعالیت های محیط زیستی و اجتماعی نیز باید چنین کرد. باید حرف همه ی ذینفعان را شنید و باید حد خود را دانست و در همان زمینه ای که توانایی وجود دارد فعالیت کرد.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
گرم شدنِ کره‌ی زمین همین دور و بر است (2/1)
مدتی پیش آقای آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل هشدار دیگری در مورد فاجعه ی قریب الوقوع آب و هوایی منتشر کرد. این هشدار نشان می داد که افزایش سطح آب دریاها زندگی نهصد میلیون نفر از مردمی را که در نواحی ساحلی پست و کم ارتفاع و دولت-جزیره ها زندگی می کنند تحت تاثیر قرار خواهد داد یعنی در واقع از هر 10 نفر مردم کره ی زمین یک نفر. در همان روز دانشمندان آب و هوایی گزارش کردند که میزان یخ قطب جنوب به پایین ترین سطح خود از زمانی که نظارت (مانیتورینگ) بر آن آغاز شد، رسیده است. اما با وجود افزایش شواهدی که نشان دهنده ی سرعت گرفتن تغییرات آب و هوایی است، غالب کشورهای ثروتمند هیچ اقدامی برای رسیدن به استانداردهایی که در قرارداد سال 2015 پاریس در نظر گرفته شد انجام نداده اند. کنفرانس COP27(1) نیز نتوانست کشورها را نسبت به پیشگیری از فاجعه ی اقلیمی جهان متعهد کند. چرا؟
کارشناسان سازمان ملل چیزهای زیادی می گویند. می گویند بیش تر گازهای گلخانه ای را کشورهای ثروتمند تولید می کنند پس باید به کشورهای فقیر کمک کرد و می گویند که کشورهای فقیر و کم درآمد تنها نیاز به این ندارند که پس از سیل و خشکسالی به آنها کمک شود بلکه باید به آنها کمک کرد تا بتوانند با تغییر اقلیم مبارزه کنند. از این گونه سخن ها زیاد گفته می شود. می گویند زنان و جوانان بیش تر از بقیه آسیب می بینند. می گویند آنها باید بتوانند آینده ی خود را خود انتخاب کنند. می گویند باید با بهبود وضعیت اقتصادی کشورهای پیرامونی مانع از مهاجرت شد. ادبیات بانک جهانی و بخش های مهم سازمان ملل مانند یونپ، یونسکو، یو ان دی پی و سازمان هایی مانند بانک جهانی و صندوق بین المللی پول مملو از اشاره به توانمندسازی فقرا و کمک به کشورهای فقیر است. آنها می گویند باید به مردم کمک کرد تا رابطه ی بین اقلیم و برابری، مسائل جنسیتی و بهداشتی و… را خوب درک کنند. بسیار چیزهای دیگر نیز می گویند اما هیچ گاه به علت اصلی بروز مشکل تغییر آب و هوا نمی پردازند.
در سال های دهه ی 1950 میلادی جمعیت آفریقا کم تر از سیصد میلیون نفر بود. اکنون جمعیت آن قریب یک میلیارد و دویست میلیون نفر است. یعنی در این مدت جمعیت آفریقا تقریبا سه برابر شده است. این آفریقایی های فقیر قبلا مشکلات زیادی داشتند اما با شیوه ی زندگی و اقتصاد معیشتی امورات خود را می گذراندند و کم تر از الان اسیر فقر و خشم و ناهنجاری های اجتماعی بودند. ورود شرکت های چند ملیتی بزرگ به این کشورها اقتصاد آنها را نابود کرد. بخش سبز آفریقا (که به آن بخش زیر صحرا نیز گفته می شود) یکی از زیباترین نقاط جهان است. در هفتاد هشتاد سال اخیر این بخش تنها کاری که کرده این بوده که تمام منابع طبیعی خود را به اروپا و آمریکا صادر کرده است. چوب های جنگلی سوازیلند دیگر تمام شده است. مواد و منابع خام طبیعی این کشورها مانند الماس، شکر، طلا، آهن، کبالت، اورانیوم، مس، بوکسیت، نقره، نفت و دانه های کاکائو و چوب های جنگل های استوایی آنها همگی تا سر حد امکان مورد بهره برداری قرار گرفته است. در سال 2008 آفریقا حدود 483 تن طلا تولید کرد که 22 درصد تولید جهانی طلا بود. آفریقای جنوبی تقریبا پنجاه درصد طلای جهان را تولید می کند. غنا، گینه، مالی و تانزانیا نیز از تولیدکنندگان مهم طلا هستند. با وجود همه ی این صادرات، اکنون کشورهای آفریقایی مقروض و فقیر هستند و سبک زندگی شان آمیزه ای از زندگی قبیله ای و زندگی مدرن اروپایی-آمریکایی ست. آنها سنت های خوبی برای هم زیستی با طبیعت دارند اما روابط تولیدی جامعه ی امروزی شان به آنها اجازه نمی دهد از این سنت ها استفاده کنند. گرما و خشکسالی بسیاری از این کشورها را درمانده کرده و فقر و بیکاری نیز باعث شده که بخش های بزرگی از آنها به فکر مهاجرت باشند. توصیه های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در واقع بخشی از درسنامه هایی است که کارشناسان این سازمان ها آنها را در دانشگاه خوانده اند و هیچ ارتباطی با سنت ها و تجربیات تاریخی و روانشناسی مردمان این کشورها ندارد. یک نکته را باید این کشورها توجه کنند و آن این است که هر کشوری برای توسعه باید دنبال شیوه و راه حل خود باشد. هر کشوری باید از علم روز جهان استفاده کند اما شیوه عملی را انتخاب کند که با اقلیم آن کشور و با روحیات و روانشناسی تاریخی مردم آن متناسب باشد.
---------------
(1) کنفرانس COP27 در واقع بیست و هفمین کنفرانسی ست که سازمان ملل از سال 1992 که کنفرانس تغییر اقلیم- با شرکت 104 رهبر جهان- در ریودو ژانیرو ی برزیل برگزار شد تا کنون برگزار کرده است و در آن تصمیماتی در باره ی پیشگیری از تغییر اقلیم گرفته شد.
ادامه‌ی مطلب... 👇👇👇
مقاله‌ی "مشارکتِ مردمی" در سایت طراوت بهار منتشر شد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
کتاب پسا سرمایه داری
کتاب پسا سرمایه داری، نوشته ی پل میسن و با ترجمه ی حمید طراوتی منتشر شد.
این کتاب بحثی ست درباره ی چگونگی ی گذار از نظام سرمایه داری. پل میسن معتقد است که سرمایه داری قطعا نابود خواهد شد و جای خود را به نظامی جدید می دهد که او آن را پسا سرمایه داری می نامد.
متفکران جهان معتقدند که جهان به اجبار در حال گذار از سرمایه داری ست و از این گذار گریزی نیست. چرا؟
نظام کنونی جهان نظام سرمایه داری ست و کارکرد آن افزایش تولید ثروت و افزایش تولید سود است. این نظام تا کنون در این کار بسیار موفق بوده، پروژه های بسیاری را اجرا و ثروت زیادی را تولید کرده است. اما یکی از پیامدهای آن تخریب محیط زیست است. تخریب محیط زیست پیامد بیرونی سرمایه داری ست یعنی هدف سرمایه داری تولید ثروت و سود بوده اما در جنب آن مقدار زیادی از دارایی بشر یعنی طبیعت را نابود کرده است. بنابراین سرمایه داری در عین تولید ثروت مادی و حتی معنوی، سبب نابودی ثروت طبیعی شده است و این تناقض بزرگی است.
این تناقض یعنی تناقض بین تولید ثروت مادی و نابودی دارایی طبیعی روز به روز تشدید شده و اکنون تکانه ی مهمی به نام تغییر اقلیم ایجاد کرده است. تغییر اقلیم می تواند کل تمدن را نابود کند و زندگی بشر را به خطر اندازد.
در همین حال در سی سال اخیر رویکرد نئولیبرالی به اقتصاد و رها کردن سرمایه از هرگونه تقید و نظارت سبب شده که بزرگ ترین نابرابری در تاریخ بشر ایجاد شود. به گفته ی جوزف استیگلیتس، اقتصاددان بزرگ جهان، اکنون قریب سیصد و پنجاه و نه هزار نفر از مردم جهان، که آنها را می توان از ما بهتران نامید، نود و شش درصد سرمایه جهان را در اختیار دارند.
رشد نابرابری از درون سرمایه داری و تخریب محیط زیست به عنوان پیامد بیرونی آن، همراه با رشد شدید جمعیت، ساز و کار زندگی انسان را بر هم زده و باعث شده که در گوشه و کنار جهان شاهد فقر و مصیبت های بسیار باشیم.
تناقضات فوق متفکرین را به این نقطه رسانده که باید از نظام موجود گذر کرد و نظمی نو در انداخت، اما به وجود آمدن نظم نوین نیازمند داشتن طرحی جدید است. بدون داشتن الگو نمی توان نیروی جامعه ی بشری را برای گذار بسیج کرد و به سوی آینده رفت.
پل میسن در کتاب خود الگویی جدید از جامعه ای جدید ارائه می دهد. الگویی از یک نظام اقتصادی جدید که نه به صورت اراده گرایانه بلکه بر اساس واقعیات موجود و تکنولوژی بسیار پیشرفته ی زمان طراحی شده و از دل خودِ جامعه ی سرمایه داری بیرون می آید. این طرح جدید، جامعه ی پسا سرمایه داری نام دارد که با آن چه در قرن بیستم به نام سوسیالیسم به اجرا گذاشته شد کاملا متفاوت است و به همه ی نیازهای افراد بشر پاسخ می دهد.
نام این نظام و الگوی اقتصادی جدید پسا سرمایه داری است.
پل میسن، نویسنده ی کتاب پسا سرمایه داری، معتقد است که سرمایه داری بالاجبار نابود خواهد شد و الگوی جدیدی از توسعه ی اقتصادی را توضیح می دهد و با جزئیات تشریح می کند. میسنْ آینده ی بشر را روشن و درخشان می بیند. او معتقد است که ناهنجاری های کنونی ی جهان از جمله نابرابری شدید، فقر، جنگ، مافیا، تغییر اقلیم، پیری جمعیت و نابودی محیط زیست همگی نشانه های گذر از وضعیت فعلی آن هستند. در واقع اینها درد زایمانند. او معتقد است که سرمایه داری تکنولوژی جدیدی را ابداع کرده – تکنولوژی اطلاعات- که سرمایه داری را نابود می کند. این تکنولوژی اقتصاد جدیدی را ایجاد کرده، اقتصادی که غیر بازاری ست و گرایش دارد به کاهش قیمت کالا ها و به صفر رساندن آنها. اقتصادی که ساعات کار اجتماعا لازم را برای تولید کالا ها کاهش می دهد و تولید و انتشار کربن را به صفر خواهد رساند. اقتصادی که اساس آن بر خلاف اقتصاد سرمایه داری بر فراوانی ست نه کمیابی. او می گوید که این تکنولوژی جدید ساختار اقتصادی جدیدی می طلبد و شیوه های جدیدی را در تولید و زندگی اجتماعی بشر می آفریند و منجر به نظام جدیدی خواهد شد، نظامی که او آن را پسا سرمایه داری می نامد و تکنولوژی “شبکه” را مهم ترین تکنولوژی آن می خواند.
این کتاب را نشر هستان در 486 صفحه و در قطع رقعی منتشر کرده و امیدوارم انتشار آن کمکی باشد برای روشن کردن برخی از مسائل مهم توسعه و محیط زیست و تشریح راه های برون رفت از فقر وحشتناکی که گریبان جهانیان را گرفته است.
نشانی ی ناشر: نشر هستان، تهران، خیابان انقلاب، خیابان فخررازی، خیابان روانمهر، پلاک74 طبقه اول تلفن: 66481152
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
کتاب پسا سرمایه داری، نوشته ی پل میسن و با ترجمه ی حمید طراوتی منتشر شد.
این کتاب بحثی ست درباره ی چگونگی ی گذار از نظام سرمایه داری. پل میسن معتقد است که سرمایه داری قطعا نابود خواهد شد و جای خود را به نظامی جدید می دهد که او آن را پساسرمایه داری می نامد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
اثر تغییر اقلیم بر منابع آب نیشابور
(سرمقاله نشریه محلی آفتاب صبح نیشابور)
اقلیم نیشابور خشک و نیمه خشک سرد است با مقدار متوسط بارندگی حدود ۲۷۰ میلیمتر در نواحی دشت و ۳۵۰ میلیمتر در نواحی کوهستان. این مقدار بارندگی البته در خشک‌تربن سالها گاه به ۱۵۰ میلیمتر هم رسیده است. این رژیم بارندگی نسبت به میانگین استان خیلی خوب است. در واقع بیش از ۵۰ میلیمتر بارش نیشابور از متوسط استان خراسان بیشتر است که مرهون رشته کوه بینالود و نیز طاغنکوه است.
با این همه دشت نیشابور در حال حاضر یکی از دشت‌های بحرانی از نظر آب‌های زیرزمینی است. اما این بحران نه بخاطر اقلیم خشک و نیمه خشک آن است و نه به خاطر گرمایش جهانی و تغییر اقلیم. بحران آب نیشابور بخشی از ابربحران آب در ایران است که حاصل سؤ مدیریت در منابع آب و عدم توازن در تخصیص این منابع است.
در واقع آنچه بر سر منابع آب نیشابور آمده مانند تمام دشت‌های بحران زده تشنه مانده کشور می‌باشد که حاصل عدم مدیریت یکپارچه بر منابع آب است.
نگارنده این یادداشت به عنوان مدرس "تغییر اقلیم" بر این اعتقاد است که حواله دادن این بحران به گرمایش جهانی و تغییر اقلیم، آدرس غلط دادن برای فرار از واقعیتی است که حاصل سوءمدیریت سالیان بر منابع آب کشور و به تبع آن نیشابور می‌باشد.
با اینحال متاسفانه باید هشدار بدهم که نتایج حاصل از اجرای مدل‌های تغیبراقلیم نیز خبر خوبی برای ما ندارند و نشان می‌دهند در آینده، همین سهم اندک آب از آسمان ما نیز کاهش خواهد یافت. اگرچه بخاطر تغییر اقلیم پدیده‌های حدی نیز افزایش می‌یابند. بدین معنی که ممکن است در آینده سال‌های خیلی پرباران‌تری هم داشته باشیم، بارندگی‌های سیل آسایی شدیدتر از آنچه در سال ۹۸ رخ داد. اما متاسفانه حتی چنین بارندگی‌هایی به معنی این نیست که منابع آبی تغذیه شده و کم آبی حاصل از مصرف نامتوازن را جبران می‌کنند. این سال‌های همراه با بارندگی‌های سیل آسا، سالهایی در پی خواهند داشت با خشکسالی‌هایی که تا کنون سابقه نداشته است. چنین است که میانگین حاصل از آنچه اکنون هست نیز کمتر خواهد بود. به اضافه اینکه بارندگی‌های سیل آسا قابلیت نفوذ کمتری داشته و نقش ضعیف‌تری در تغدیه آب‌های زیرزمینی دارند.
بنابراین آنچه می‌توان از این نتایج آموخت این است: با توجه به اینکه تغییر اقلیم در آینده نه چندان دور اجتناب ناپذیر است و این تغییر اصلا در جهت افزایش بارش در این منطقه تشنه نیست، باید به سرعت تغییر نگرش جدی در مدیریت و تخصیص منابع آب صورت پذیرد. این تغییر رویکرد نیز مستلزم تعییر برنامه توسعه منطقه (اگر اصولا چنین برنامه‌ای وجود داشته باشد) است. تغییری که باید متکی بر آمایش سرزمین انجام شده و به سرعت فعالیت‌های اقتصادی موجود با فعالیت‌های سازگار با شرایط کم آبی جایگزین شوند.
اگر این رویکرد خیلی زود تغییر نکند، کاهش سریع منابع آب در این منطقه ممکن است منجر به آسیب جدی به بخش کشاورزی و ایجاد بحران‌های پیچیده اجتماعی شود.
حسین ثنایی‌نژاد
استاد هواشناسی دانشگاه فردوسی مشهد
--------------------------------
@yek_harf_az_hezaran
مقاله "چرا کالای دیجیتال ضد سرمایه داری است ؟
"در سایت طراوت بهار منتشر شد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
مقاله "ادوارد ویلسون، داروین قرن، درگذشت ."در سایت طراوت بهار منتشر شد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
ادوارد ویلسون، داروین قرن، درگذشت
روز 26 دسامبر سال 2021 ( 5 دی 1400 ) را باید برای بشریت روز اندوهناکی دانست. در این روز ادوارد ویلسون بزرگ ترین بیولوژیست جهان بعد از داروین دار فانی را وداع گفت. ادوارد ویلسون بیولوژیست برجسته‌ای بود که بیولوژی (زیست شناسی) را با جامعه‌شناسی و با اکولوژی و علم محیط زیست پیوند زد و نگرش جدیدی را از بیولوژی مطرح کرد. او می گفت اگر انتخاب طبیعی، چنانکه داروین گفته است، سبب پدید آمدن انسان شد، این بیولوژی (ژنتیک) و اقلیم (اکولوژی) بود که گونه ها را ساخت. او معتقد بود که تمام حرکت های اجتماعی و تمام اعمال و رفتار اجتماعی انسان ها مبنای بیولوژیک دارد.
نگاه او به حیات، نگاه نویی بود. ویلسون می گفت حیات تنها در 19کیلومتر از ضخامت سطح کره‌ی زمین وجود دارد اما در این 19 کیلومتر در همه جا حیات چلوه می کند. حیات از گودال ماریانا ( Marianas Trench ) در عمق 10هزار و 500متری اقیانوس کبیر تا بالاترین نقطه‌ی کوهستان هیمالیا، یعنی قله‌ی اورست در ارتفاع 800.800متری، یعنی در تمام این فاصله وجود دارد. در دهانه‌ی آتش فشان ها جایی که گاه درجه حرارت آن به 400 درجه‌ی سانتی گراد می‌رسد، تعدادی موجود تک سلولی زندگی می‌کنند. در سردترین نقطه‌ی جهان در دره ی مک موردو واقع در قطب جنوب، تعدادی قارچ و جلبک زندگی می‌کنند. حیات این موجودات زنده به نور، انرژی و آب وابسته است. از آنجا که در همه جای کره‌ی زمین نور و نیز شکلی از انرژی وجود دارد، آب تعیین کننده ی حیات است.
معروف ترین کتاب او سوسیوبیولوژی (Sociobiology) یا زیست شناسی اجتماعی است؛ او می گوید انسان ها حاصل 4 تا 5 میلیون سال تکامل‌اند و در این دوره ی تکاملی خود همواره با طبیعت عجین بوده‌اند و اکنون سرمایه داری مدرن، آنها را از طبیعت جدا کرده است و این یکی از عواملی است که بر زندگی بشر تاثیری ناگوار گذاشته است.
ادوارد ویلسون معتقد است که حرکت های اجتماعی مبنای بیولوژیک دارند. چرا انسان ها عاشق می شوند؟ چرا به یکدیگر مهر می ورزند؟ زیرا می خواهند از بیولوژی (ژنتیک) خود حمایت کنند. قهرمان کیست؟ قهرمان کسی است که خود را فدا می کند تا خویشاوندان او زنده بمانند و بیولوژی (ژنتیک) آنها حفظ شود.
او علاوه بر مفهوم سوسیوبیولوژی ( Sociobiology ) یا زیست شناسی اجتماعی، مفهوم بیوفیلی یا زیست گرایی ( Biophilia ( را مطرح کرد. چرا بیمارانی که پنجره‌ی اتاق شان به باغچه و باغ بیمارستان باز می شود زودتر از بیمارانی که پنجره‌ی اتاق شان به دیواری سیمانی باز می شود بهبود می یابند؟ گرایش به طبیعت در ذات انسان است و طی چند میلیون سال تکامل به وجود او گره خورده.
او معتقد بود که تاکنون اقتصاد را اقتصاددانان طراحی کرده‌اند نه اکولوژیست ها، اقتصاددانان فقط به شاخص های اقتصادی توجه می کنند. آن چه برای آنها مهم است نرخ تورم است و نرخ بیکاری و نرخ رشد و امثالهم. اما برای اکولوژیست ها چیزهای دیگری مطرح است، آنها به نابودی جنگل می نگرند، همان جنگلی که نرخ رشد بالا آن را نابود کرده است؛ آنها نگران ذوب شدن یخ های قطبی هستند که در اثر احتراق سوخت های فسیلی و گرمایش کره زمین ذوب می شود، همان سوخت فسیلی ای که زندگی مدرن را فراهم کرده است.
ادوارد ویلسون متخصص حیات مورچه ها بود، او زیست شناسی اجتماعی و اصول تکامل را با یکدیگر ترکیب کرد تا بتواند رفتار حشراتی را که زندگی اجتماعی دارند توضیح دهد و بر این اساس رفتار اجتما عی سایر حیوانات از جمله انسان ها را درک کند و بدین ترتیب بود که سوسیوبیولوژی یا زیست شناسی اجتماعی به عنوان یک رشته‌ی جدید علمی زاده شد.
ویلسون معتقد بود که رفتار همه‌ی حیوانات از جمله انسان ها حاصل سه چیز است:
1-وراثت 2- محیط زیست 3- تجربیات گذشته آنها
لذا او معتقد بود که اراده‌ی آزاد یک توهم است. انسان فقط در محدوده ی آن محیطی که در آن قرار دارد آزاد است، بنابراین در محیط های مختلف رفتار متفاوتی دارد. دیدگاه سوسیوبیولوژی بر این مبناست که همه ی رفتارهای جمعی و اجتماعی حیوانات ناشی از قوانین اپی ژنتیک است. یعنی رفتار موجودات و محیط زندگی آنها سبب می شود برخی ژن ها را سلول ها به اصطلاح ” نخوانند” و آن ژن خاموش بماند و خود را عرضه نکند. این تئوری و تحقیقات او تاثیر بسیار بزرگی داشت و مورد بحث و مخالفت بسیار قرار گرفت.
سخن گفتن از ادوارد ویلسون و آثار و عقاید او ،به علت وسعت دانش و بینش عمیق او و عظمت آثاری که بر جای گذاشته است کار ساده ای نیست. او دو بار برنده ی جایزه ی نوبل شد. یک بار برای انتشار کتاب ” در باره ی طبیعت انسان” ( On Human Nature ) در سال 1979 ، در بحبوحه ی انقلاب ایران، و بار دیگر برای انتشار کتاب ” مورچه ها” در سال 1990.
از 15 روز دیگر یعنی 9 آبان تا 21 آبان پنجمین کنفرانس سالانه کشور های عضو پیمان آب و هوایی سازمان ملل در شهر گلاسکو در انگلستان بر گزار می گردد. هر سال نمایندگان 196 کشور جهان در این کنفرانس شرکت می کنند تا ببینند چه باید کرد. پنج سال پیش کشور های جهان در توافقنامه ی پاریس قول دادند که میزان انتشار کربن خود را کم کنند و نگذارند درجه ی حرارت جهان از 2 درجه ی سانتی گراد – نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی- بالا تر رود و تلاش کنند تا بلکه بتوانند افزایش درجه ی حرارت را در سطح 1.5 در جه ی سانتی گراد محدود کنند. تا کنون درجه ی حرارت کره ی زمین 1.2 درجه – نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی- افزایش یافته و تمام بلایای طبیعی که ما می بینیم ، از جمله آتش سوزی جنگل ها و توفان های دریایی شدید و افزایش طول دوره ی گرما و شدت گرما و خشکسالی و سیل و غیره در اثر این افزایش سرعت گرفته و تشدید شده است. متخصصان می گویند امسال آخرین فرصت برای کاهش انتشار و محدود کردن میزان افزایش درجه ی حرارت زمین به 1.5 درجه است. بر طبق توافق پاریس کشور های عضو می باید هر پنج سال پیشنهاد های جدیدی ارائه دهند و کنفرانس گلاسکو پنجمین کنفرانس سالانه بعد از پاریس است و موقع تصمیم گیری ست.
اما واقعیت آن است که بسیاری از کشور ها به تعهدات خود عمل نکرده اند. تعهداتی که آمریکا و انگلستان و قریب 98 کشور دیگر داده اند تازه باعث می شود که تا سال 2030 میلادی حدود 15 تا 16 درصد به کربن موجود در جو افزوده شود در صورتی که برای کنترل در جه ی حرارت در حد 2 درجه ی سانتی گراد می باید تا آن سال 45 درصد از انتشار کربن کاسته شود. این بدان معناست که : این ره که ما می رویم به ترکستان است. سازمان ملل هم پیشاپیش اعلام کرده که امیدی ندارد تا در گلاسکو به توافقی موثر برای رسیدن به هدف 1.5 درجه برسیم. تغییر بزرگی لازم است که باید تمام بشریت در آن سهیم باشد و شرکت کند. این امر نیز مستلزم تامین مالی ست، یعنی مشکل عمده و اصلی حفظ محیط زیست و جهان. آن هم در جهانی که بخشی از مردم آن مانند کودکان مظلوم رها شده افغانستان چیزی حتی برای خوردن‌ندارند.
@global_warming
@Afghanistan_war
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
فساد
یکی از اقوام در خیابان منوچهری تهران حجره ای داشت. می گفت دلالان اینجا آدم های بسیار دغل و بی رحمی هستند. مثلا پیرزنی را ستمی در گرفته است و زندگی به او فشار می آورد و برای گذران زندگی ناچار به فروش اثاث منزل می شود. یادش می افتد که یک قالیچه ی قدیمی دارد که دیگر حالا باید خیلی قیمتی باشد. تصمیم به فروش آن می گیرد. آن را به مغازه ای در منوچهری می برد چون منوچهری مرکز خرید چیز های کهنه و قدیمی ست. به محض ورود او، مفازه دار با یک نگاه می فهمد که جنس خوبی به سراغش آمده. به پیر زن می گوید: خانم این خوبه ولی گوشه ش خوردگی داره و به درد ما نمی خوره. بعد به پیر زن یک جای کهنه تر ِ قالی را نشان می دهد و می گوید اینجاش خرابه از ارزش افتاده. زن که پیش خود فکر می کرد با فروش این قالیچه حد اقل تا مدتی بخشی از مشکلاتش حل می شود هراسان می شود و نالان می گوید آقا به خدا این خیلی ارزش داره. دلال بی رحم می گوید بله یه زمانی داشته. به هر حال الان به درد ما نمی خوره، می خوای بذار امانت اینجا بمونه برات بفروشیم.
زن با خشم و غم قالیچه را بر می دارد و به مغازه مجاور می رود. هنوز پایش را بیرون نگذاشته، مرد دلال گوشی را بر می دارد و به مغازه بغلی می گوید: یه یارو اومده با این مشخصات. من بهش این جوری گفتم. حواست باشه. زن وارد مغازه ی دوم می شود و همان حرف ها را می شنود. “ارزش نداره، خوردگی داره، به درد ما نمی خوره، می خوای حالا بذار اینجا شاید برات فروختیم.” به مغازه ی سوم می رود و چهارم و خلاصه همه جا همین حرف را می شنود و بالاخره مجبور می شود از فکر فروش به قیمت خوب بیرون بیاید و قالیچه را در یک مغازه به امانت بگذارد و برود. برود به خانه تا گریه کند. سر انجام هم قالیچه ی او را به ثمن بخس از او می خرند و در این میان هفت هشت دلال سود می برند. ادامه مطلب ...
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
جوان پنسلوانیایی به علت علاقه ای که داشته دوربین خود را برای مدت یک سال نزدیک یک پل طبیعی که از افتادن تنه ی یک درخت ایجاد شده گذاشته است و اکنون ما خلاصه ای از آن را می بینیم. می بینیم که این جهان را با چه موجوداتی شریکیم و چه زندگی پر شور و شر و چه زیبایی هایی پنهان از ما جریان دارد. او خواسته بگوید اینها همه حیات دارند، محل زندگی آنها را تصرف و نابود نکنید. حیات یک پدیده ی واحد و مشترک است، همه جزیی از آن هستیم. با همه مهربان باشیم.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
مقاله "مک دونالد و جهانی شدن" در سایت طراوت بهار منتشر شد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
سال پر اندوه 1399 و آینده ی محیط زیست،
در سال پر اندوه و کسالت بار 2020 میلادی، میزان گاز کربنیک منتشره در سطح جهان 7 درصد کم تر از سال 2019 بوده است. اگر این روند حفظ شود و سالانه 7 درصد از حجم انتشار این گاز کاسته شود می توان امید داشت که اقتصاد جهان به هدفی که در کنفرانس پاریس تعیین شد دست یابد و جهان از خطر افزایش بیش از حد دما بِرَهد و این افزایش در سطح 1.5 در جه ی سانتیگراد محدود شود.
در سال 2020 میزان انتشار کربن جهان حدود 2.6 گیگا (میلیارد ) تن کاهش یافت و در مجموع به 34 گیگا تن رسید. در سال 2007 مقدار انتشار گاز کربنیک جهان 31 گیگا تن بود. یعنی اکنون و پس از کاهش ناشی از کرونا هنوز میزان تولید کربن ما 3 میلیارد تن بیش تر از سال 2007 است. این برآورد را سه مطالعه ی علمی که توسط دانشگاه های مختلف جهان ( از جمله دانشگاه ایالتی تکزاس) صورت گرفته تعیین و تایید کرده است. محدودیت های ناشی از کرونا و کاهش درآمد و فعالیت مردم در اثر آن، عامل این کاهش بوده است. بارز ترین آنها کاهش سفر هاست که همه ی ما براحتی آن را می توانیم در دور و بر خود لمس کنیم. در کشور ما از آن همه سفر به آنتالیا و استانبول که دیگر به یک مد تبدیل شده بود، از سفر نوروزی وسیع طبقه ی متوسط جامعه به دبی و مالزی و تایلند و از سفر های علمی و دانشگاهی و گردشگری به اروپا و آمریکا جز سایه ای باقی نمانده است. میزان سفر ها در غرب و شرق نیز بسیار کاهش یافته و این کاهش آن قدر شدید است که برخی کشور ها، مانند سنگاپور، تور پرواز مجازی راه انداخته اند بدین صورت که مردم در هواپیما می نشینند و همه ی تشریفات پرواز را به عمل می آورند و هواپیما هم پرواز می کند اما به جای خود بازمی گردد.
ادامه مطلب...
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
واکسن کوبایی، آیا جهان را تکان خواهد داد؟
کرونا ویروس، به کوبا، جزیره واکسن خوش امدید.
فیدِل اَلِجاندرو کاسترو روز (به اسپانیایی: Fidel Alejandro Castro Ruz)
کوبا با تجریه بالایی که در زمینه ی سلامتی و بیو تکنولوژی دارد، تحقیقاتی را در مورد تولید واکسن کرونا انجام داده که توجه خاصی را در جامعه پزشکی و بین المللی بر انگیخته است.
شهرت کوبا در زمینه بهداشت – بیش از موسیقی کوبایی، سواحل افسانه ای و سیگار کوبا یا تحسین کنندگان و منتقدان کاسترو – کاملا تثبیت شده است. دسترسی مردم به درمان رایگان، سطح بالای آموزش و تخصص پزشکی و دیپلوماسی فعال کوبا در زمینه ی پزشکی عواملی هستند که طب کوبا را در سطح بین المللی مطرح کرده اند.
به زودی کوبا می تواند روی سلاح نمادین جدیدی از قدرت خود حساب کند: واکسن ضد کووید. از میان شصت و سه نامزدی که در مسابقه ی بین المللی واکسن کورونا شرکت دارند جزیره کاسترو جایگاه برجسته ای را به خود اختصاص داده است. کوبا اکنون چهار واکسن در دست بررسی دارد که یکی از آنها به نام سوبرانا 2 وارد مرحله ی سوم تحقیقات یعنی مرحله ی آزمایش بالینی شده است.
کوبا در این زمینه سنتی درازمدت و مهارتی واقعی دارد. این کشور می تواند برای تولید واکسن کرونا بر روی سازمان مهندسی ژنتیک و بیو تکنولوژی ( CIGB) و همچنین “انستیتو واکسن فینلی (FVI ) ” خود حساب کند. هر یک از دو موسسه، دو واکسن در دست بررسی دارند.
این صنعت اول از همه به نفع کوبایی ها است.
دکتر فرانکو کاوالی متخصص سرطان، پرفسور بازنشسته اونکولوژی دانشگاه برن در سوییس ومدیر سازمان مردم نهاد مدی کلوب اروپا ( ان جی او )، که پروژه های مشارکت پزشکی و علمی را برای حمایت از سیستم بهداشتی کوبا هدایت می کند و یکی از مروجان نظام بهداشتی کوبا در خارج است می گوید: در بین سیزده واکسن اجباری مصرفی در کوبا، نه عدد آن در خود این کشور تولید می شود.
در برابر آزمون پاندمی، کوبا ظرفیت خود را برای تاب آوری و مقاومت در مقابل ویروس نشان داد، بطوری که سازمان بهداشت جهانی مدیریت بهداشتی کوبا را به این کشور تبریک گفت. به گفته پروفسور کاوالی : ” راه حل آنها به مدل چینی بود و همه جا تعطیل شد.” اما علاوه بر آن: ” هر بیماری که آزمایش او مثبت می شد تا زمانی که دیگر مثبت نباشد در بیمارستان بستری می شد. و تمام اشخاصی که مشکوک به تماس با بیماری بودند قرنطینه می شدند و هر روز یک دکتر یا یک دانشجوی پزشکی به آنها سر می زدند.” کوبا در تاریخ نوزده مارس سال 2020 یک اکیپ پزشکی شامل پنجاه و سه دکتر و پرستار را به ایتالیا فرستاد.
در حالی که شمال ایتالیا در برابر چشمان اروپای ناتوان در گیر فاجعه ای بهداشتی شده بود، کوبا یک گروه پزشکی بزرگ به لومباردی فرستاد. در 19 مارس 2020 گروهی شامل 53 پزشک و پرستار کوبایی به ایتالیا اعزام شدند تا آلوده ترین کشور اروپا در آن موقع را کمک کنند. دکتر فرانکو کاوالی، استاد سوئیسی سرطان شناسی و رئیس مدی کلوب اروپا، که چند ماه بعد برای ماموریتی به کوبا رفته بود گفت که از دیدن وضعیت کوبا تحت تاثیر قرار گرفته است: ” میزان مرگ ناشی از کرونا در این کشور در میانه ی ماه نوامبر تنها 138 نفر بود که طبق آمار سازمان بهداشت جهانی 100 برابر کم تر از میزان مرگ و میر کرونا در بلژیک است در صورتی که هر دو کشور تقریبا 11 میلیون نفر جمعیت دارند.”
چرا کوبا می خواهد واکسن خود را تولید کند
به گفته ی دکتر آنه سینیکی امروز تلاش برای هماهنگ کردن نیرو ها جهت مقابله با ویروس کار خوبی است. مانند برنامه مشارکتی ی کوواکس ” برای دسترسی جهانی و عادلانه مردم به واکسن های ضد کووید 19″ که مشترکا توسط موسسه گَوی الیانس، موسسه سپی و سازمان بهداشت جهانی مدیریت می شود.
اما کوبا به نظام سلامتی خود اعتماد دارد
و نخواست در برنامه جهانی کوواکس شرکت کند. به گفته دکتر سیکینی کوبا اعلام کرد که به تولید واکسن ملی خود خوشبین است. دکتر فرانکو کاوالی می گوید امروز در کوبا هیچ واکسنی نیست، نه واکسن روسی هست نه چینی ” اما در این کشور انگیزه ای اقتصادی برای تولید واکسن کوبایی وجود دارد.” او می داند که در کوبا بیوتکنولوژی هم مانند گردشگری و اعزام هیات های پزشکی یکی از منابع درآمد کشور است. ادامه مطلب...
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
گرم شدنِ کره‌ی زمین همین دور و بر است (2/2)
این کار نیازمند آن است که مردم عادی و بخصوص افراد مسن که تجربه خوبی در کشاورزی و استفاده از منابع طبیعی دارند به کار گرفته شوند. باید اجازه داد که این مردم دور هم جمع شوند. باید از آنها برای شرکت در شبکه های مختلف دعوت کرد و باید از آنها یاد گرفت و بعد چیزی به آنها یاد داد و این چیزی است که کارشناسان بانک های جهانی و بسیاری از کارشناسان سازمان ملل نمی دانند. آنها نمی دانند که بدون تغییر در فرهنگ و شیوه ی زندگی و در روابط اقتصادی نمی توان فقر و تخریب محیط زیست را متوقف کرد و مانع از تغییر اقلیم شد. این درسی است که تمام کشورهای جهان بویژه کشورهای پیرامونی باید یاد بگیرند و از آن در برنامه ریزی برای توسعه استفاده کنند.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
سال نو و گرم شدن کره ی زمین
سال 1401 نیز گذشت. سال تلخی بود و نتایج اجتماعی زیادی هم به بار آورد. اما تا آنجا که به محیط زیست مربوط می شود این سال از نظر تعداد و شدت طوفان ها، آتش سوزی ها، آب شدن یخ های قطبی، فرونشست زمین و… سالی نمونه بود. در اواخر آن نیز دو زلزله ی بزرگ جهان را لرزاند. در این سال آتش سوزی های شدیدی در جنگل ها رخ داد که به آتش سوزی های قبلی جنگل ها شباهت زیادی نداشت. اکنون آتش سوزی ها بسیار سریع تر از قبل اتفاق می افتد، میزان گسترش آنها سرعت بیش تری دارد و بسیار داغ تر از گذشته است و عوارض اقتصادی اجتماعی بسیاری بر جای می گذارد. در سال 2022 ده ها هزار نفر از مردم مجبور شدند خانه و زندگی خود را ترک کنند و ده ها نفر از جمله دو آتشنشان جان خود را از دست دادند. شدید ترین این آتش سوزی ها در کالیفرنیای شمالی بود. در الجزایر 40 نفر در آتش سوزی های ماه مرداد جان دادند. در اروپا نیز حدود پانصدهزار هکتار جنگل در آتش سوخت. در اواخر این سال زلزله ی بزرگی ترکیه را لرزاند که بر اقتصاد و زندگی مردم این منطقه تاثیری فوق العاده گذاشت و قریب پنجاه هزار نفر از مردم در اثر آن جان خود را از دست دادند.
اما مهم ترین مساله این است که این سال یکی از گرم ترین سال های کره ی زمین بود. از زمانی که ثبت منظم درجه حرارت کره ی زمین آغاز شده است 9 سال گذشته گرم ترین سال های کره ی زمین بوده اند. به گزارش جیمز هانسن رئیس سابق موسسه ی مطالعات فضایی گودارد وابسته به ناسا، در سال 2022 درجه ی حرارت جهان 1.16 درجه ی سانتیگراد بالاتر از درجه حرارت متوسط سال های 1880 تا 1920 بوده است، یعنی سال 2022 که تقریبا با 1401 منطبق است یکی از 5 سال بسیار گرم تاریخ جهان بوده است. جریان آب و هوایی لانینا که اثر سردکننده دارد در سال 2022 بیش ترین اثر سردکننده ی سالانه ی خود را بروز داد اما به رغم آن باز هم سال 2022 به میزان 0.04 درجه ی سانتیگراد گرم تر از سال 2021 بود. این امر ناشی از ناترازی بی سابقه ی انرژی در سیاره ی زمین است بدین معنا که در این سال انرژی ورودی به کره ی زمین بیش از انرژی خارج شده از آن بوده است. بنابراین هرچه در سال 2023 میلادی که معادل سال 1402 شمسی است پیش برویم میزان گرما بیش تر خواهد شد و سال 1402 به طور قابل ملاحظه ای گرم تر از سال 1401 خواهد بود و احتمالا در سال 2024 میلادی (1403شمسی) درجه ی حرارت کره زمین 1.40 تا 1.50 درجه ی سانتیگراد از گرمای متوسط سال های 1880 تا 1920 بیش تر خواهد بود. این نشانه ی بدی است، بویژه برای کشورهایی مثل ما که در منطقه ی گرم و خشک واقع شده اند و بخصوص برای کشور ما ایران که دچار سوء مدیریت شدید منابع آبی است و جمعیت آن ظرف 43 سال گذشته از 33 میلیون نفر به 84 میلیون نفر افزایش یافته است. اینها حقایق دردناکی است که گفتن آنها در ابتدای سال جدید خوشایند نیست اما به قول معروف “به وقت گفتن آن به که در سخن کوشی” و “حقیقت تاب مستوری ندارد” و بهتر آن است که از قبل آن را بدانیم و برای برخورد با آن تدبیری بیندیشیم. گرم شدن کره ی زمین مصیبتی ست که بر زندگی همه ی ما تاثیر مخربی خواهد داشت.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
مقاله‌ی " گرم شدنِ کره‌ی زمین همین دور و بر است" در سایت طراوت بهار منتشر شد.
مدتی پیش آقای آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل هشدار دیگری در مورد فاجعه ی قریب الوقوع آب و هوایی منتشر کرد. این هشدار نشان می داد که افزایش سطح آب دریاها زندگی نهصد میلیون نفر از مردمی را که در نواحی ساحلی پست و کم ارتفاع و دولت-جزیره ها زندگی می کنند تحت تاثیر قرار خواهد داد یعنی در واقع از هر 10 نفر مردم کره ی زمین یک نفر. در همان روز دانشمندان آب و هوایی گزارش کردند که میزان یخ قطب جنوب به پایین ترین سطح خود از زمانی که نظارت (مانیتورینگ) بر آن آغاز شد، رسیده است. اما با وجود افزایش شواهدی که نشان دهنده ی سرعت گرفتن تغییرات آب و هوایی است، غالب کشورهای ثروتمند هیچ اقدامی برای رسیدن به استانداردهایی که در قرارداد سال 2015 پاریس در نظر گرفته شد انجام نداده اند. کنفرانس COP27 نیز نتوانست کشورها را نسبت به پیشگیری از فاجعه ی اقلیمی جهان متعهد کند. چرا؟ ادامه‌ی مطلب...
برای مطالعه‌ی بیشتر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
مقاله‌ی "سال نو و گرم شدن کره ی زمین" در سایت طراوت بهار منتشر شد.
سال 1401 نیز گذشت. سال تلخی بود و نتایج اجتماعی زیادی هم به بار آورد. اما تا آنجا که به محیط زیست مربوط می شود این سال از نظر تعداد و شدت طوفان ها، آتش سوزی ها، آب شدن یخ های قطبی، فرونشست زمین و… سالی نمونه بود. در اواخر آن نیز دو زلزله ی بزرگ جهان را لرزاند. در این سال آتش سوزی های شدیدی در جنگل ها رخ داد که به آتش سوزی های قبلی جنگل ها شباهت زیادی نداشت. اکنون آتش سوزی ها بسیار سریع تر از قبل اتفاق می افتد، میزان گسترش آنها سرعت بیش تری دارد و بسیار داغ تر از گذشته است و عوارض اقتصادی اجتماعی بسیاری بر جای می گذارد.
اما مهم ترین مساله این است که این سال یکی از گرم ترین سال های کره ی زمین بود. از زمانی که ثبت منظم درجه حرارت ادامه‌ی مطلب...
برای مطالعه‌ی بیشتر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
با تشکر از آقای مهندس سمیعی که این مطلب را پست کردند
Читать полностью…
محصول دیجیتال چیست؟
محصول دیجیتال یا شیء دیجیتالی، یا کالا های الکترونیکی محصولات نا مشهود ی هستند که به صورت دیجیتالی وجود دارند . این محصولات را می‌توان در یک وب‌سایت عمومی قرارداد و هرگاه در آنجا قرارداده شوند، هرکس که به اینترنت متصل شود می‌تواند آنها را دانلود کند. مقالات ویکی پدیا از زمره ی این کالا ها هستند. اقتصاد دیجیتال عبارت است از تولید و توزیع محصولات دیجیتال. حال بیایید چند محصول دیجیتال را بررسی کنیم.
هرگونه تحقیقی که در زمینه‌ی علوم طبیعی، علوم اجتماعی، تکنولوژی، مسائل بشریت و… صورت می‌گیرد به صورت کتاب و یا مقاله در می‌آید و بدین صورت تبارز پیدا می‌کند. همه‌ی اینها امروزه به صورت محصولات دیجیتالی هستند. آهنگ‌ها و ترانه ها یا فیلم‌های مختلف، همه محصولات دیجیتالی هستند؛ عکس‌ها، ویدئوها، برنامه‌های تلویزیونی،مقالات، روزنامه‌ها و مجلات، همه محصولات دیجیتالی هستند؛ همچنین کارهای هنری و همین طور ادبیات و نیز نرم افزار. درواقع اقتصاد دیجیتالی بسیار گسترده است، این اقتصاد، تمام جهان پژوهش و تمام نرم‌افزارهایی را که تولید می‌شود در برمی‌گیرد.
اما اکنون این اقتصاد مشکل بزرگی را پدید آورده است. مشکل آن است که تولید محصولات دیجیتال تحت شرایط سرمایه‌داری تقریباً غیرممکن است. درک دلیل آن هم بسیارراحت است.بیایید تولید یک محصول دیجیتال مثلاً نرم‌افزار را با تولید یک محصول سنتی مانند خودرو مقایسه کنیم.
ادامه مطلب....
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
ادوارد ویلسون، داروین قرن، درگذشت
روز 26 دسامبر سال 2021 ( 5 دی 1400 ) را باید برای بشریت روز اندوهناکی دانست. در این روز ادوارد ویلسون بزرگ ترین بیولوژیست جهان بعد از داروین دار فانی را وداع گفت. ادوارد ویلسون بیولوژیست برجسته‌ای بود که بیولوژی (زیست شناسی) را با جامعه‌شناسی و با اکولوژی و علم محیط زیست پیوند زد و نگرش جدیدی را از بیولوژی مطرح کرد. او می گفت اگر انتخاب طبیعی، چنانکه داروین گفته است، سبب پدید آمدن انسان شد، این بیولوژی (ژنتیک) و اقلیم (اکولوژی) بود که گونه ها را ساخت. او معتقد بود که تمام حرکت های اجتماعی و تمام اعمال و رفتار اجتماعی انسان ها مبنای بیولوژیک دارد.
نگاه او به حیات، نگاه نویی بود. ویلسون می گفت حیات تنها در 19کیلومتر از ضخامت سطح کره‌ی زمین وجود دارد اما در این 19 کیلومتر در همه جا حیات چلوه می کند. حیات از گودال ماریانا ( Marianas Trench ) در عمق 10هزار و 500متری اقیانوس کبیر تا بالاترین نقطه‌ی کوهستان هیمالیا، یعنی قله‌ی اورست در ارتفاع 800.800متری، یعنی در تمام این فاصله وجود دارد. در دهانه‌ی آتش فشان ها جایی که گاه درجه حرارت آن به 400 درجه‌ی سانتی گراد می‌رسد، تعدادی موجود تک سلولی زندگی می‌کنند. در سردترین نقطه‌ی جهان در دره ی مک موردو واقع در قطب جنوب، تعدادی قارچ و جلبک زندگی می‌کنند. حیات این موجودات زنده به نور، انرژی و آب وابسته است. از آنجا که در همه جای کره‌ی زمین نور و نیز شکلی از انرژی وجود دارد، آب تعیین کننده ی حیات است.
معروف ترین کتاب او سوسیوبیولوژی (Sociobiology) یا زیست شناسی اجتماعی است؛ او می گوید انسان ها حاصل 4 تا 5 میلیون سال تکامل‌اند و در این دوره ی تکاملی خود همواره با طبیعت عجین بوده‌اند و اکنون سرمایه داری مدرن، آنها را از طبیعت جدا کرده است و این یکی از عواملی است که بر زندگی بشر تاثیری ناگوار گذاشته است.
ادوارد ویلسون معتقد است که حرکت های اجتماعی مبنای بیولوژیک دارند. چرا انسان ها عاشق می شوند؟ چرا به یکدیگر مهر می ورزند؟ زیرا می خواهند از بیولوژی (ژنتیک) خود حمایت کنند. قهرمان کیست؟ قهرمان کسی است که خود را فدا می کند تا خویشاوندان او زنده بمانند و بیولوژی (ژنتیک) آنها حفظ شود. ادامه مطلب...
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
او هفته ی پیش در سن 92 سالگی چشم از جهان فرو بست. مهم ترین اثر او کتاب سوسیو بیولوژی است که به همت استاد عزیز آقای عبدالحسین وهاب زاده و به قلم او به فارسی ترجمه شده است.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
در سوگ مه لقا ملاح
اولین بار در نمایشگاهی در تهران دیدمش. زن سالمندی بود که گر چه پیوسته سرفه می کرد و نفسش تنگ می شد اما چالاک بود و بسیار خوش زبان. اندکی لهجه ی تهرانی داشت و بسیار اهل طنز بود. نمایشگاه محیط زیست بود و تهران بود و سال 1373 شمسی. یکی از دوستان غرفه ی ما آهسته به من گفت” این خانم که مدام سرفه می کند و جثه نحیفی هم دارد، با این سن برای محیط زیست می خواهد چه کار کند.” گفتم فعالیت برای محیط زیست به جثه مربوط نمی شود و به قلب و مغز مربوط است. بعد فهمیدم که نامش مه لقا ملاح است و به همراه همسرش و چند خانم دیگر فعالیت در زمینه ی حفظ محیط زیست را وجهه ی همت خود قرار داده اند.
در چند روزی که در نمایشگاه بودیم و او را هر روز می دیدم فرصتی به دست آمد تا چند روزی با او صحبت های طولانی داشته باشم. از عقاید و برخورد او خیلی خوشم آمد. می گفت ما فقط یک زمین داریم و سرنوشت همه ی ما به آن وابسته است. پس هر فعالیتی که به زمین ما صدمه می زند باید متوقف شود. و ناراحت بود که چرا خیلی ها این موضوع ساده را نمی فهمند. با هم صمیمی شدیم. پس از آن هم هر وقت به تهران می آمدم سری به خانه ی زیبای او و همسرش که خانه ای ویلایی و بسیار قدیمی و زیبا بود می زدم و با او صحبت می کردیم. درب خانه اش بروی همه ی طرفداران محیط زیست باز بود و در خانه همیشه مهمان داشت. اما هیچ کدام از آنها در واقع مهمان نبودند و همه به تدبیر امور منزل کمک می کردند. ادامه مطلب...
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
🔴 *حرکت خاموش به سوی فقر*
🔸 *این که یک ملت فقیر شود*
*رخداد دردناکی است*
_اما عجیب و غریب نیست_ ؛ همان‌طور که هند در قرن هفدهم یکی از ثروتمند ترین کشورها بود و از قرن نوزدهم به بعد یکی از فقیرترین
🔸 می‌توان این راه را طی کرد بدون سر و صدا، فقط گاه‌گاهی با یک رخداد چشم باز کرد و متوجه شویم به فقر نزدیک‌تر شده‌ایم.
🔸 اخیراً اتوبوسی واژگون شد و تعدادی انسان از جمله خبرنگاران جوانی کشته شدند و بسیار خانواده‌هایی عزادار شدند. گفته شده فرسودگی لاستیک‌ها و قطعات عامل بوده است. هزاران اتوبوس و اتومبیل و ده ها قطار و هواپیما دچار این مشکل هستند
یعنی موجودی امکانات حمل و نقل کشور و سایر امکانات در حال فرسایش تدریجی است چون امکان جایگزینی وجود ندارد. بسیاری کارگاه‌ها و کارخانه‌ها هم با مشکل فرسایش ماشین‌آلات و ابزار روبه‌رو هستند و با مشکل عدم امکان جایگزینی و تنزل ظرفیت تولید و کارکرد. ادامه مطلب ...
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
مقاله فساد در سایت طراوت بهار منتشر شد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
info@taravat-bahar.org
www.taravat-bahar.org
مک دونالد و جهانی شدن،
نوشته حمید طراوتی
در تابستان سال 1371 و مدت کوتاهی پس از سقوط گورباچوف به مسکو رفتم. دیدنی بسیار داشت و شگفتی های بسیار. اما آن چه در خیابان بسیار چشمگیر بود و در اطراف آن صحبت بسیار می شد، افتتاح فروشگاه زنجیره ای همبرگر مک دونالد در مسکو بود. مک دونالد، این غول بزرگ صنعت غذایی جهان، پس از برچیده شدن بساط جکومت شوروی و کنار رفتن گورباچوف و با چراغ سبز رئیس جمهور جدید روسیه، الکساندر یلتسین، به مسکو آمده بود. مردم با شور و اشتیاق از آن حرف می زدند و بسیار از بابت آن خوشحال بودند. صف مشتریان آن بسیار طولانی بود. آن قدر طولانی که حدا قل من حوصله و طاقت انتظار در آن را نداشتم. در آن موقع قیمت مواد غذایی در روسیه بسیار کم بود و رفتن به مک دونالد هنوز خیلی هم به صرفه نبود، اما شور و شعف جوانان برای رفتن به رستوران مک دونالد وصف ناپذیر بود. و من آن را به حساب بیزاری آنها از حکومت روسیه و علاقه و اشتیاق شان به غرب می گذاشتم. چندین سال بعد یک کشاورز فرانسوی سوار تراکتور خود شد و مستقیم به داخل یک فروشگاه مک دونالد رفت. فروشگاه تخریب شد و خوشبختانه به کسی صدمه ای نرسید. اما همه جا گفتند که آن کشاورز و هم پالکی های او مخالف جهانی شدن بوده اند. ادامه مطلب...
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
ما ، کره ی زمین را با این موجودات شریکیم. گاه تفریح های ما هم شبیه همدیگر است. گاه هم اصولا یادمان می رود که در هوا، بر زمین، زیر زمین، در جنگل ها، کوه ها، و دریا ها موجوداتی دیگر هم هستند که همه ی ما با هم نام مان حیات است یا خلقت.
Taravat-Bahar. org #Environmental_degradation #Wildlife_matters
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
مقاله"سال پر اندوه 1399 و آینده ی محیط زیست"در سایت طراوت بهار منتشر شد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org
مقابه "واکسن کوبایی، آیا جهان را تکان خواهد داد؟" در سایت طراوت بهار منتشر شد.
برای مطالعه بیش تر به سایت طراوت بهار مراجعه کنید.
@taravatbaharngo
www.taravat-bahar.org
info@taravat-bahar.org