نشریه دانشجویی «ترنج»
17 Jun 2024 21:41
بظاهر، ملک تن را پادشائیم
بمعنی، خانه خاص خدائیم
درینجا رمز، رمز عشق بازی است
جز این یک نقش هر نقش مجازی است
درین گرداب،قربانهاست ما را
به‌خون آلوده، پیکان‌هاست مارا
تو، خون کشتگان دل ندیدی
ازین دریا،به جز ساحل ندیدی
کسی کاو کعبه دل پاک دارد
کجا ز آلودگیها باک دارد
خوش آن کس، کز سر صدق و نیازی
کند در سجدگاه دل،نمازی
✍🏻پروين اعتصامى
#شعر
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
13 Jun 2024 09:59
#موسیقی
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
09 Jun 2024 10:00
آری؛
قلب من اسیر در سوسوی نگاه او بود
چرا که با دزدیدن نگاهش از من
توانست قلبم را نیز از من بدزدد...
✍🏻آرمين
#دل‌نوشته_ما
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
05 Jun 2024 19:51
مجبور نيستيم همه كار بكنيم تا همه چيز باشيم، چون همين لحظه هم بى‌نهايت هستيم. درحالى كه ما زنده‌ایم همیشه آینده‌ای از بی‌شمار امکان را در بر داریم.
پس بیایید با مردمی که در هستی ما هستند مهربان باشیم. بیایید گاه و بی‌گاه از نقطه ای که در آن هستیم نگاه کنیم، چون هرجایی که از قضای روزگار در آن هستیم، آسمان همان رنگ است.
…
به گمانم امر ناممکن از طریق زندگی کردن به وقوع می‌پیوندد.
آیا زندگی من به‌شکل معجزه آسایی از درد، اندوه، دل‌شکستگی، رنج، تنهایی و افسردگی آزاد می‌شود؟ خیر.
اما آیا دلم می‌خواهد زندگی کنم؟
بله. بله.
هزاران بار بله.
📚 كتابخانه نيمه شب
✍🏻 مت هيگ ( به ترجمه مينا صفرى)
#برش_کتاب
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
03 Jun 2024 11:43
ما حتما باید دردِ فراق و دوری از یار و از دست دادن‌ها را کشیده باشیم که لذت وصال و رسیدن به یک عشق واقعی را که به‌طور معمول حق طبیعی‌مان است درک کنیم. ما باید کنار خیابان منتظر اتوبوس و تاکسی سگ‌لرزه زده باشیم تا نعمت داشتن یک پراید دمِ قسطی ۲۵۰ میلیونی که اونم با شانس و اقبال و بعد از سال‌ها و ماه‌ها انتظار سوارش شدیم و تا استارت نزده متوجه شده‌ایم درهایش قفل نمی‌شوند را با تمام وجودمان درک کنیم. ما باید هرسال خانه به دوشی کشیده باشیم و یک عمر یک نفر به‌عنوان صاحب‌خانه هر نوع تحقیری را برما روا داشته باشد تا بفهمیم صاحب یک خانه حتی یک آپارتمان ۴۰ متری نمدار و نمور ۳۰ سال ساخت در جنوبی‌ترین نقطه شهر شدن چه نعمت بزرگی است. ما باید بی‌پولی کشیده باشیم و هر بار از جلوی ویترین مغازه‌ها با حسرت گذشته باشیم و همیشه دل‌نگران آخر ماه و کم‌آوردن‌ها بوده باشیم تا وقتی حساب بانکی‌مان نه رقمی شد آنهم به ریال قند توی دلمان آب شود. ما باید با دفتر کهنه و لباس نخ‌نما شده‌ی پارسال نوروز را جشن گرفته باشیم تا قدر جشن‌های پر و پیمان و زندگی‌های لاکچری امروز را متوجه باشیم. اصلا نمی‌فهمم چرا ما آدم معمولی‌ها باید آنقدر خوار و سرخورده می‌شدیم تا از زندگی درس می‌گرفتیم. و چرا فقط ما باید از زندگی درس می‌گرفتیم؟! خانم مسنی که کمرش تا نیمه خم شده به زور خودش را از میان جمعیت به وسط می‌کشاند و گواهی می‌دهد در دوره‌ی شاه به دلیل بی‌حجابی هلش داده‌اند و شانه‌اش شکسته است. میگوید: آزادی برای حیوانات است. حیوانات که هر جا دلشان بخواهد می‌روند و هرچه دلشان بخواهد می‌خورند و با هر که دلشان بخواهد می‌خوابند. میگوید و لب به دندان می‌گزد. برای آدم‌هایی که فقط تماشایش می‌کنند. متکلم وحده است و نمی‌دانم چقدر تنها است که فقط دوست دارد صحبت کند وسط آنهمه شلوغی و اصلا متوجه نیست که حرف‌هایش یک پر کاه می‌ارزد یا نه؟! و اصلا برایش مهم نیست که بعد از پیاده شدن عده‌ای پشت سرش می‌گویند بیچاره مشاعرش را از دست داده. من یاد خانمی می‌افتم که در نمایشگاه کتاب ایستاده بود تا در ایستگاه فکر، فکر کردن را آموزش دهد و سوال اصلی‌اش این بود که ارتباط ثروت و بی‌حجابی چیست؟ می‌گفت: قبول داری بالاشهری‌ها بی‌حجاب‌ترند؟ چون پولدار هستند. و می‌گفت همه جای دنیا قانون حجاب هست. و می‌گفت: آمار تجاوز و تعرض در آمریکا فلان و بهمان است. و قصد داشت با نمونه آوردن از زن بقال محل و مرد قصاب سر کوچه‌شان به من بفهماند مردان چه موجودات هول و متجاوزی هستند و وقتی با ذهن پرسشگر و قانع‌نشوی من مواجه شد گفت: پس تو می‌گویی این دخترا با این ناف‌ها و نیم‌تنه‌ها بیان تو خیابون. پس تکلیف مردها و خانواده‌هایی که فرو پاشیده می‌شوند چیست؟ و ناف زنان را عامل فروپاشی خانواده می‌دانست. من از جلوی فلافلی شلوغی که در جنوبی‌ترین نقطه شهر است رد می‌شوم. دو پیرمرد اداره‌اش می‌کنند. مردها بعد از ورودم به دنبال خالی کردن میز می‌گردند. من تنها مشتری زن هستم. اصرار و تلاش و تکاپویشان برای مهیا کردن فضا هم شادم می‌کند و هم غمگین. شادم چون مردهای کف خیابان انسان‌هایی شریف‌اند که از صبح تا بوق سگ به دنبال کار و رزق و روزی عرق می‌ریزند تا آخر شب شرمنده زن و بچه‌شان نشوند. غمگینم که در این دنیا چرا هنوز ما با زدن برچسب زن و مرد آنقدر همه چیز را غیرعادی و نابرابر می‌کنیم. ترجیح می‌دهم در فضای باز بنشینم. روی میزی که پایه‌هایش جعبه‌های نوشابه زمزم است.
✍🏼دکتر زهرا طاهری
#قلم_ما
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
31 May 2024 11:43
ای پیکر برهنه‌ی بی سر
پیدا نمی‌کنم به تنت جای بوسه‌ای
جز جای تیر و نیزه و خنجر‌ها
«پدری تن پاره فرزند را به دست گرفته و به دنبال سر جدا شده‌ی آن می‌گردد. همین حوالی، همین کربلای امروزِ رفح»
-تصویرگر: یس yassindraws
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
26 May 2024 15:47
#موسیقی
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
23 May 2024 20:52
«و این جهانِ گذرنده دارِ خلود نیست و بر کاروانگاهیم و پسِ یکدیگر می‌رویم، هیچ‌کس را اینجا مُقام نخواهد بود، چنان باید زیست که پس از مرگ دعایِ نیک کنند.»
- تاریخ بیهقی
🆔 @
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
21 May 2024 20:33
«نمایشگاه کتاب»
نمایشگاه کتاب ۱۴۰۳ بار دیگر مثل سال‌های دیگر با همه بدی‌ها و خوبی‌هایش به پایان رسید. نمایشگاه کتاب یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای فرهنگی ایرانه که هر ساله توی اردیبهشت‌ماه برگزار میشه. در سال ۱۴۰۳ هم نمایشگاه کتاب به صورت حضوری و مجازی از تاریخ ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت در مصلی امام خمینی برگزار شد. امسال دلم می‌خواست قفل رو بشکونم و برعکس هر سال، امسال دوبار به جای یکبار برم نمایشگاه کتاب که خب میانترم‌ها نذاشتن!
توی این جستاری که پیش روتونه یکمی در مورد حال و هوای نمایشگاه امسال قراره بخونین:
پارسال به علت مسائلی که پیش اومده بود، خیلی از نشرها نمایشگاه رو تحریم کردن؛ که خب این روند برای تقریبا نصف این نشرها امسال هم ادامه داشت. مثلا نشرهایی مثل ماهی و نیلوفر و نی امسال هم توی نمایشگاه حضور نداشتن که خب باعث تاسف و ناراحتی بود و خیلی جای خالی‌شون حس می‌شد. اما خب میشه گفت تقریبا تمام نشرهای به نسبت معروف توی بخش مجازی نمایشگاه حضور داشتن.
فضای نمایشگاه خصوصا داخل شبستان مقداری متشنج بود، مردم چند ساعتی برای مسائل فرهنگی دور هم جمع شده بود. اما خب مثل هرجای دیگه که حضورشون حس میشه، سرتاسر نمایشگاه تقریبا سر هر راهرو، عزیزانی امر به معروف انجام می‌دادن. حتی مثل پارسال سراسر شبستان پر شده بود از تابلوهایی که پر بود از سوالات چالشی و بحث برانگیز؛ به شخصه چندین جا می‌دیدم که مردم رو دعوت می‌کردن به همکاری و عموما با بی‌اعتنایی از کنارشون رد می‌شدن یا خیلی جاها بحث‌ها به دعوا و مرافعه کشیده می‌شد.
از این بخش‌اش بگذریم، فضا برای علاقه‌مندان کتاب و مطالعه، به شدت گرم و دوست‌داشتنی بود. کلی بلاگر و خبرنگار حوزه کتاب رو دنبال کردم تو روزهای نمایشگاه و خیلی‌ها رو از نزدیک هم دیدم. یه کار جالبی که خیلی از نشرها انجام می‌دادن برای جذب مخاطب، دعوت از نویسنده/مترجمین کتاب‌های نشر هست. برای مثال نشر چشمه مثل هر سال، تقریبا هر روز چند چهره از مترجمین و نویسنده‌هاش رو آورده بود، که از جمله این افراد میشه به استاد عزیزمون عادل فردوسی‌پور و سروش صحت اشاره کرد.
به عنوان کسی که کتابخونه و سال‌هاست انتشارات و کتاب‌های تازه چاپ رو دنبال می‌کنه میتونم بهتون بگم بازار امسال به نسبت داغ داغ بود. به شخصه کلی کتاب خوب توی لیست خریدم داشتم و تقریبا ۸۰٪ شون هم گرفتم اما خب بودجه تا یه جایی کفاف میده!
حالا که بحث از هزینه‌ها شد باید بگم کتاب خریدن و کتابخون بودن توی این عصر کار سختیه؛ نه صرفا چون ممکنه کتاب خوب پیدا نکنی، نه کتاب خوب مثل فیلم خوبه، همیشه پیداش می‌کنی. بلکه مسئله اصلی هندل کردن هزینه‌ها توی خرید کتابه. نمایشگاه به رسم هر سال بین ۱۰ تا ۲۰ درصد تخفیف داشت که درصدش به ناشر برمیگرده. ولی خب شخصا یه جاهایی چونه زدم و چون فهمیدن بسیار پیگیرشون هستم، بیشتر تخفیف دادن!
اما در کل باید به مردم و نسل جوون و دانشجوها حق داد اگر کم سمت کتاب برن، به هرحال با وضع اقتصادی نه چندان جالب و افزایش روز افزون قیمت همه اقلام خصوصا کتاب، هماهنگی دخل و خرم سخت میشه و نهایتا آخر ماه پولی برای خرج کتاب کردن نمی‌مونه.
نکته امسال افزایش مبلغ بن‌های دانشجویی و هیئت امنایی بود که برای دانشجوها به هفتصد هزار تومان رسیده بود. اما خب این هم فقط برای بخش مجازی نمایشگاه بود. عملا سخت می‌شد کار، باید میدونستی دقیقا چه کتابی میخوای تا بتونی آنلاین سفارشش بدی. خوبی نمایشگاه اینه که میری و با یه بسط عظیم و گسترده‌ای از انواع کتاب رو به رو میشی و خیلی حق انتخاب داری. آدم‌هایی هستن که راهنماییت کنن، کتاب رو لمس می‌کنی و به نظر من از همه مهم‌تر، اینکه با گروه دوستات میری و یه روز خوش می‌گذرونی. که خب محیط اینطوری ایجاب می‌کنه.
به هرحال همونطور که گفتم، با همه خوبی‌ها و بدی‌هاش، نمایشگاه امسال هم تموم شد و همزمان باهاش حسرت یک ساله من تا شروع نمایشگاه ۱۴۰۴!
✍ صبا کاووسی
#بهانه
#قلم_ما
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
17 May 2024 20:09
📣 واحد فرهنگ و هنر انجمن اسلامی دانشجویان برگزار می‌کنند:
سلسله‌جلسات «نمایش‌نامه‌خوانی»
- خوانش گروهی یک نمایش‌نامه از نویسندگان نام‌آشنای ایران و جهان
📘 جلسۀ پنجم: نمایش‌نامۀ «گاو»، اثری از غلامحسین ساعدی
«من مشدی حسن نیستم. من گاوم. من گاو مشدی حسن هستم.»
🕓 زمان: یکشنبه، ۳۰ اردیبهشت‌ماه، ساعت ۱۵
📍 مکان: دفتر انجمن اسلامی دانشجویان
برای کسب اطلاعات بیشتر و شرکت در جلسات به این شناسه پیام دهید.
🆔 @
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
17 May 2024 10:42
روز «عمر خیام نیشابوری» فیلسوف، ریاضیدان، منجم و شاعر ایرانی فرخنده باد.
خیام اگر ز باده مستی خوش باش
با ماهرخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش
#بهانه
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
14 May 2024 17:56
گزارش تصویری مراسم بزرگداشت فردوسی
🆔 @
🆔 @
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
11 May 2024 19:51
شاه شمشادقدان خسرو شیرین‌دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف‌شکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین‌سخنان
تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان
کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان
بر جهان تکیه مکن ور قدحی مِی داری
شادی زهره‌جبینان خور و نازک‌بدنان
پیر پیمانه‌کش من که روانش خوش باد
گفت پرهیز کن از صحبت پیمان‌شکنان
دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل
مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان
با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم
که شهیدان که‌اند این همه خونین‌کفنان
گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم
از می لعل حکایت کن و شیرین‌دهنان
- حافظ
#شعر
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
09 May 2024 18:50
«Four Adventures of Reinette and Mirabelle»
من فیلم‌هایم را "ادبی" نمی‌دانم، آن‌ها عادی‌ترین چیزهایی هستند که در زندگی اتفاق می‌افتند! -اریک رومر-
در فیلم‌های اریک رومر ما با بیانی رمان‌گون، بی‌پیرایه و آرام طرف هستیم. او با رویکرد سهل ممتنع خود که دیالوگ‌ها محوریت زیادی در آن دارند، راوی داستان‌های ساده، دیدارهای روزمره آدم‌ها و روابط عاطفی میان آنان است. همچنین معماری رنگ‌ها در سینمای او، جدای از بحث زیبایی‌شناسی، نقشی کلیدی در نمایاندن درونیات شخصیت‌ها و ارتباط آنان با مکان و فضا، ایفا می‌کند.
در این فیلم اپیزودیک، دو دختر جوان، رنه دختری هنرمند اهل روستا و میرابل دانشجویی از پاریس، با همدیگر در روزی بهاری در روستایی آشنا می‌شوند و تصمیم می‌گیرند با هم آپارتمانی در پاریس جهت تحصیل در دانشگاه اجاره کنند. فیلم در این بین داستان‌هایی درباره زندگی روزمره آن‌ها، نگرش‌ها و روابط متفاوت این دو دوست با دنیای اطراف را نمایش می‌دهد. آنچه بیش از همه در این روایت گیرایی دارد، هم‌نشینی سادگی زندگی در روستا با هیاهوی پر از کشمکش زندگی شهری است. به ما نشان داده می‌شود که چگونه تفاوت‌های شخصیتی بین دو نفر به احتمال زیاد در محیط شهری آشکار می‌شود، جایی که تصمیمات اجتماعی باید بیشتر از محیط روستایی گرفته شود.
اعجاز هنرمندانه رومر در این اثر در مکالمه‌های میان اشخاص نمایان می‌شود چنانکه بدون هیچ‌گونه قضاوت و جانب‌داری، دیدگاه‌های افراد در مورد طبیعت، عدالت، فرهنگ، هنر و نحوه برخوردشان با موقعیت‌ها و معضلات اخلاقی در جامعه را نشان می‌دهد. وی همچنین به طرز ماهرانه‌ای تصویری صمیمی و طبیعی از دوستی و رفاقت زنانه در چهار ماجرای رنه و میرابل خلق می‌کند.
✍ محمد مهدوی
#معرفی_فیلم
🆔@
Читать полностью…
نشریه دانشجویی «ترنج»
06 May 2024 19:51
پیروزی‌های چشمگیری ندارم، اما می‌توانم با شکست‌هایی که زنده از آن‌ها بیرون آمده‌ام، غافلگیرت کنم.
- آنتوان چخوف
#نقل_قول
🆔@
Читать полностью…
232
