ایا یک برنامه اموزشی یکسان برای همه کودکان اتیسم جواب می دهد
این که بگوییم یک برنامه به همه کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می کند، منصفانه نیست. با این حال، رویکرد هایی مانند تحلیل رفتار کاربردی وجود دارد که نشان می‌دهد کودکان مبتلا به اوتیسم با یک برنامه ثابت، در بیشتر مواقع بهتر عمل می‌کنند. ممکن است مواردی وجود داشته باشد که افراد با یک برنامه زمان‌بندی انعطاف‌پذیرتر که امکان تغییرات را فراهم می‌کند بهتر عمل کنند .
آیا مواردی وجود دارد که هنگام بررسی برنامه درسی بالقوه آموزش در خانه به دنبال آنها باشید؟ یک شروع خوب این است که به دنبال برنامه درسی باشید که با الزامات محل زندگی شما مطابقت داشته باشد، حاوی عناصری باشد که برای کودک شما جذاب باشد، مانند تصاویر زیبا و صفحات رنگارنگ، و همچنین علایق و مهارت های فرزندتان را در نظر بگیرد. اگر برنامه درسی را پیدا کرده اید که این الزامات را برآورده می کند، می تواند برای فرزند شما که در خانه آموزش می بیند، مناسب باشد.
یک روز معمولی در مدرسه خانه من چیست؟
در مدرسه خانگی من برنامه خود را به دو بخش تقسیم می کنیم، زمان صبح و بعد از ناهار.
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
بسیاری از والدین کودکان در طیف اوتیسم بر این باورند که افزایش شناخت معلمان در مورد اوتیسم ممکن است منجر به پذیرش و انطباق بیشتر با نیازهای فرزندانشان، از جمله سبک‌های یادگیری منحصربه‌فرد آنها شود
تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از مدارس توصیه‌های درمانگران متخصص را دنبال نمی‌کنند . برخی مدارس با محدود کردن دسترسی دانش‌آموزان به ثبت‌نام یا زمان حضورشان در مدرسه از طریق تعلیق یا محدود کردن زمان کلاس‌شان با دانش‌آموزان با نیازهای ویژه کنار می‌آیند.
محیط های فعال
اختصاص دادن فضایی برای برآوردن نیازهای حسی دانش‌آموزان مبتلا به اوتیسم توانایی‌های خودتنظیمی آنها را افزایش و سطح استرس آنها را کاهش می‌دهد.
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
فریاد زدن بر سر کودک مبتلا به اتیسم چه تاثیری دارد
گاهی اوقات پرخاشگری یک اعتراض غیرکلامی به یک فعالیت یا کار ناخواسته با هدف اجتناب است. وقت گذاشتن برای اگاهی در مورد فرزندتان و اینکه چه چیزی ممکن است باعث بروز رفتارهای دشوار شود می تواند به شما و خانواده تان کمک کند تا یاد بگیرید چگونه با این طغیان ها کنار بیایید.
به یاد داشته باشید که اینها کودک هستند و فریاد زدن روش موثری برای مقابله با این احساسات نیست. فریاد زدن می تواند باعث سطوح مزمن استرس، اضطراب و افسردگی شود. آموزش راهبردهای مختلف به فرزندتان و مراقبان یا معلمان فرزندتان برای کمک به مدیریت یا آرام کردن خشم کودک، می‌تواند به محافظت از او کمک کند .
کمک گرفتن از یک رفتار درمانگر ، می تواند به شما در شناسایی محرک های خاصی که ممکن است باعث پرخاشگری شوند و همچنین ایجاد یک برنامه درمانی شخصی و فردی برای مقابله با این رفتارهای چالش برانگیز کمک کند. رفتار درمانگران همچنین می توانند با حمایت خانواده و خواهر و برادر به ایجاد و حفظ محیطی شاد و سالم برای کودک مبتلا به اوتیسم کمک کنند. فراموش نکنید که به برنامه های جامعه محور و سازمان های غیرانتفاعی که مخصوص کار با کودکان مبتلا به اوتیسم و چالش های پرخاشگری هستند، توجه کنید. با دانستن اینکه در سفر اوتیسم تنها نیستید و منابع مختلفی برای حمایت از شما و خانواده‌تان وجود دارد، احساس راحتی کنید.
www.iranautism.ir
@autismgroup
ده نکته برای صحبت با معلم فرزندتان
لیستی از سوالات تهیه کنید
ممکن است بعضی از مواردی را که می خواهید با معلم در مورد آنها صحبت کنید فراموش کنید. داشتن فهرستی از سوالات به شما کمک می کند تا تمرکز خود را حفظ کرده و تمامی سوالات خود را بپرسید .
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
اطلاعات فرزند خود را برای کمک به معلم به اشتراک بگذارید
معلمان وقتی اطلاعات فرزندان شما را می دانند ، بهتر می توانند به فرزند شما کمک می کنند .
در طول جلسه آرام و متمرکز باشید.
اگرچه بیشتر والدین هنگام بحث در مورد فرزند خود بسیار احساساتی می شوند ، اما حفظ آرامش در طول جلسه ضروری است. معمولاً ، از دست دادن روحیه شما نتیجه ای ندارد و باعث می شود هم شما و هم معلم در جلسه حالت دفاعی داشته باشید .
به توانایی معلم و نقشی که در زندگی فرزند شما ایفا می کند احترام بگذارید.
معلمان در آموزش فرزند شما شریک شما هستند. اکثر معلمان قادرند کار خود را به خوبی انجام دهند و از کودکانی که به آنها آموزش می دهند بسیار مراقبت می کنند.
اگر مشکل خاصی به وجود آمده ، به جای انتظار برای جلسات برنامه ریزی شده فوراً درخواست جلسه کنید
مشکلات در مدرسه وقتی برطرف نشوند ، به گلوله برفی تبدیل می شوند. به محض اینکه احساس کردید که باید در مورد موضوعی خاص با معلم صحبت کنید ، با او تماس بگیرید و درخواست ملاقات کنید.
از صحبت های پراکنده خود داری کنید
فرض کنید جلسه برای مشکلات عمومی تحصیلی یا رفتاری است. در این صورت ، از بحث برای ایجاد استراتژی هایی برای مدرسه و خانه برای کمک به کودک استفاده کنید. آگاهی دقیق از دلایل ملاقات می تواند به شما در تمرکز بهتر بر روی یافتن راه حل کمک کند.
معلم را قبل از جلسه آماده کنید.
مشکلات خود را در قالب یک یادداشت ، ایمیل یا یک مکالمه تلفنی مختصر برای معلم بفرستید تا ایشان قبل از جلسه اطلاعات را جمع آوری کند .
خود را برای جلسه آماده کنید.
قبل از جلسه با فرزند خود صحبت کنید تا از افکار او در مورد آنچه در جریان است مطلع شوید. اگر مشکل تحصیلی است ، نمونه هایی از تکالیف مدرسه را جمع آوری کنید تا دلیل نگرانی شما را توضیح دهد. اگر مشکل بیشتر رفتاری است ، سعی کنید دلایل این رفتار ها را شناسایی کنید
ادامه دارد
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
همه رفتارها ارتباط است
به عنوان یک مدافع برای فرزندتان، ضروری است که درک کنید که همه رفتارها به طور کلی تلاشی برای برقراری ارتباط است. زدن به میز، اشاره کردن، گریه کردن، جیغ زدن و غیره کودک شما ممکن است نوعی ارتباط باشد. کودک ممکن است برای دسترسی به آیتم مورد نظر، ابراز احساس یا جلب توجه والدین این کار ها را انجام دهد .
شروع همکاری با مربیان متخصص در اسرع وقت بسیار مهم است. هر چه زودتر مداخله زودهنگام شروع شود، سطح موفقیت قابل دستیابی بالاتر خواهد بود. این ممکن است به معنای شروع یک برنامه اموزشی مدون کودکی، دریافت خدمات تحلیل رفتار کاربردی (ABA) یا درخواست خدمات از یک معلم اوتیسم در سیستم مدرسه محلی باشد. این مربیان متخصص می توانند به شما در تصمیم گیری در مورد نیازهای ارتباطی فرزندتان کمک کنند، خواه او فاقد گفتار باشد یا در حال کسب مهارت های کلامی بهبود یافته . آنها همچنین می توانند برنامه هایی را برای کمک به کودک شما در ایجاد تماس چشمی هنگام تلاش برای برقراری ارتباط، ایجاد حالات صورت مناسب و تشخیص حالات چهره دیگران ایجاد کنند.
درمانگران گفتار و زبان
هر والدینی دوست دارد فرزندش بتواند به طور موثر از گفتار استفاده کند. ممکن است مشورت با یک متخصص گفتار و زبان درمانگر مجاز مفید باشد. آنها با پشتکار به کودک شما کمک خواهند کرد تا پتانسیل گفتاری خود را به حداکثر برساند. اگر کودک شما آماده صحبت نیست، یک گفتاردرمانگر می تواند با تعیین یک روش ارتباطی جایگزین به او کمک کند.
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
آن را مناسب نگه دارید
نیازی به آموزش بیش از حد مهارت های ارتباطی نیست، که فقط باعث پاسخ های رباتیک می شود. درعوض، الگوسازی و دادن زمان کافی برای تمرین برقراری ارتباط با نیازها در حالی که به کودک کمک می‌کند احساس کند مکالمه را کنترل می‌کند، توصیه می شود. اینها فقط یک نقطه شروع هستند و می توانند به مکالمات طولانی و برگشتی تبدیل شوند. مهم است که به کودک اجازه دهید تا مکالمه را کنترل کند و بتواند در صورت نیاز یا ادامه صحبت را متوقف کند.
وقتی یک مهارت رفتاری یا اجتماعی وجود داشته باشد که باید روی آن کار کرد، می تواند به یک هدف تبدیل شود. هنگام فکر کردن به یک هدف، مانند اشتراک گذاری، بازی هایی وجود دارند که می توانند به تمرین کمک کنند و یادگیری و استفاده از اهداف را آسان تر کنند. کودکان بزرگتر را می توان با کودکان کوچکتر مبتلا به اوتیسم جفت کرد تا مهارت های اجتماعی را از طریق بازی تمرین کنند. تقویت مثبت بازی‌هایی که کودکان از آن لذت می‌برند، می‌تواند به کودکان در یادگیری مهارت‌ها و رسیدن به اهدافشان کمک کند. ترکیب صحیح علایق و بازی های تعاملی می تواند باعث ایجاد مهارت شود.
نحوه تعامل با کودک اوتیسم
به عنوان والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، تعاملات و ارتباطات می‌تواند در صدر فهرست نگرانی‌ها قرار گیرد ، و رویکرد دقیقی وجود ندارد که برای همه کودکان اوتیستیک کارساز باشد.
مانند هر برنامه یا تمرین دیگری، شناخت کودک و علایق اش نقطه شروع خوبی است . مهارت های ارتباطی می تواند هم در کودکان کلامی و هم غیرکلامی مبتلا به اوتیسم وجود داشته باشد. مهارت های زبان بدن، نشانه های اجتماعی، تماس چشمی و تعامل اجتماعی تنها چند راه برای ارائه مهارت های ارتباطی هستند.
در این مقاله 5 راه برای کمک به کودک مبتلا به اوتیسم در یادگیری مهارت های اجتماعی، را فهرست می کنیم.
بپذیرید که دیدگاه اجتماعی شما با دیدگاه اجتماعی فرزندتان متفاوت است کودکان مبتلا به اوتیسم به گونه‌ای متفاوت ارتباط برقرار می‌کنند و دیدگاه متفاوتی نسبت به جهان دارند و نحوه پردازش نشانه‌های اجتماعی و استفاده از مهارت‌های ارتباطی اجتماعی تفاوتی نخواهد داشت. هرچه زودتر تفاوت ها را بپذیرید و با آنها کار کنید، فرزندتان زودتر می تواند راه خود را باز کند و راه خود را بیاموزد. ادامه دارد
چرا کودکان اوتیستیک پرخاشگری می کنند
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به دلایل مختلفی مانند دستیابی به یک هدف، ابراز خشم در صورت حذف یک مورد دلخواه، تاکتیک های اجتنابی یا اضافه بار حسی، رفتار پرخاشگرانه فیزیکی داشته باشند. آنها ممکن است والدین، خواهر و برادر، مراقب، معلم یا خودشان را بزنند.
جست‌وجوی نشانه یا تغییر در احساسات اغلب می‌تواند به والدین یا معلم کمک کند تا قبل از خارج شدن از کنترل ، در خانه یا مدرسه موقعیت را مدیریت کنند. اگر متوجه شدید که کودکتان عصبانی، ناامید یا دچار استرس و تنش می شود، می توانید به او یادآوری کنید که از تکنیک های ارتباطی که برای بیان احساس خود بدون نیاز به توسل به طغیان های پرخاشگرانه یاد گرفته است استفاده کند .
همانطور که در بالا ذکر شد، رفتارهای پرخاشگرانه با درمان مناسب در کودکان کوچکتر آسان تر از کودکان بزرگتر است ، اگر کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه دارد، از یک رفتار درمانگر مجاز کمک بگیرید .
یک کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است به پرخاشگری ادامه دهد زیرا یاد گرفته که وقتی آن رفتارها را انجام می دهد به آنچه می خواهد می رسد. اگر آنها سعی می کنند از انجام کارهای کلاسی در مدرسه اجتناب کنند، کتک زدن همسالان خود باعث حذف آنها از کلاس درس می شود که تقویت مثبتی برای آن هدف است.
هنگام اجرای یک استراتژی رفتاری جدید، رفتارهای پرخاشگرانه ممکن است به طور موقت قبل از اینکه بهتر شوند بدتر شوند چون کودک یاد گرفته است با پرخاشگری آنچه را که می خواهد بدست آورد . اگر به آنها «نه» بگویید، پرخاشگری ممکن است موقتا تشدید شود اما لازم است شما تسلیم نشوید و ادامه دهید و کودک هنگامی که بفهمد رفتار های منفی او تاثیر چندانی ندارد آن رفتار منفی کارکرد خود را از دست می دهد و آن رفتار شروع به تغییر می کند .
فریاد زدن بر سر کودک مبتلا به اوتیسم معمولا در برخورد با چالش های رفتاری و پرخاشگری بی تاثیر است. کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب از رفتارهای خود آگاه نیستند و با خواندن زبان بدن دیگران دست و پنجه نرم می کنند. فریاد زدن بر سر یک کودک مبتلا به اوتیسم می تواند باعث ایجاد سطوح مزمن استرس در کودک شود و به عنوان یک راهکار برای تغییر رفتار قلمداد نمی شود .
نکاتی در مورد چگونگی پیدا کردن دوست و حفظ آن
وفادار باشید
همیشه به دوستان خود وفادار باشید و اگر دیگران شروع به بدگویی درباره آنها کردند، آماده دفاع از آنها باشید. اگر دوستتان محرمانه چیزی به شما می گوید، در مورد آن با شخص دیگری صحبت نکنید.
اگر به شایعه پراکنی شهرت پیدا کنید، دوستانتان به شما اعتماد نمی کنند و این می تواند روابط شما را به خطر بیندازد.
مشاوره متفکرانه بدهید
دوست خوب بودن مستلزم این است که موقعیت دوست خود را از منظر او ببینید و توصیه های خود را ارائه دهید بدون اینکه اصرار کنید که دوست شما هر کاری را که شما می گویید انجام دهد. اگرچه انجام این کار سخت است، سعی کنید از توصیه های ناخواسته به دوستان خود اجتناب کنید. در عوض، تنها زمانی توصیه خود را به اشتراک بگذارید که دوستانتان آن را از شما خواسته باشند. توصیه های ناخواسته می تواند به عنوان سخنرانی یا رئیس و مستبد بودن شما تعبیر شود.
با دوست خود با احترام مخالفت کنید
به احساسات دوست خود احترام بگذارید وقتی دوستی چیزی را به اشتراک می‌گذارد که به نظر شما قابل اعتراض است، یا با نظر او مخالف هستید، اشکالی ندارد. به روشی بدون قضاوت، به دوست خود بگویید که چه فکر می کنید و چرا.
بخشنده باش
اگر چه نباید همیشه سخاوتمند باشید، اما سخاوتمند بودن یکی از جنبه های ضروری یک دوست خوب است. هر زمان که می توانید خواسته های دوست خود را برآورده کنید، مشروط بر اینکه این کار به شیوه ای منصفانه و متعادل انجام شود.
فقط از روی خوبی دلت برای دوستت کار خوب انجام بده، نه به این خاطر که در عوض آن چیزی می خواهی. کارهای محبت آمیز او را جبران کنید. اگر به خودخواه بودن، مطالبه گر بودن و بودن در کنار دوستان خود فقط در مواقعی که به کمک آنها نیاز دارید شهرت پیدا کنید، مردم کمتر تمایل دارند که دوست شما باشند. "احتیاط" تفاوت بزرگی بین سخاوتمندی در زمان مناسب و اجازه دادن به دیگران از شما وجود دارد. اگر احساس می کنید همیشه به دوستان خود کمک می کنید و در ازای آن چیزی دریافت نمی کنید، ممکن است مشکل داشته باشید.
@autismgroup
Www.iranautism.ir
راهبردهای ممکن برای آموزش مهارت های انطباقی
الف) راهبردهای بلندمدت که بستگی به عملکرد سؤالات، افراد از آنها استفاده می کنند:
1. وسیله ی ارتباطی متراکم شونده را معرفی کنید که ممکن است به عنوان دستگاه اولیه یا پشتیبان کارآمدتر باشد. گزینه ها شامل تخته های ارتباطی پشتیبان یا مجموعه کارت هستند.
2. از یک قالب کتبی برای معرفی راهبردهای مکالمه ی بهتر استفاده کنید. نوشته ها و موقعیت های مختلف را تمرین کنید.
3. از دفترچه یادداشت موضوعی برای پیشنهاد موضوعات دیگر جهت بحث با افراد مختلف استفاده کنید.
4. اطلاعات بصری را ارائه دهید که ممکن است اضطراب را کاهش دهد (مثلاً، تابلوهای برنامه، نمودارهای فعالیت)
5. اگر سؤال پرسیدن نشان دهنده اجتناب از انجام وظیفه باشد، محیط و برنامه فرد را تجزیه و تحلیل کنید و بر اساس آن تغییر دهید.
6. موقعیت های جایگزین مثبت برای فرد مبتلا به اختلال طیف اتیسم فراهم کنید تا از دانش خاص خود استفاده کند. برای کسی که دانش گسترده ای در مورد اتومبیل دارد، به او کمک کنید کتابی را تهیه کند که می¬تواند به دیگران نشان داده شود.
ب) راهبردهای کوتاه مدت که بستگی به عملکرد سؤالات، افراد از آنها استفاده می کنند:
1. برای کمک به خود در پذیرش یا تغییر موضوع، فرد را به مواد ارتباطی متراکم شونده یا دفترچه موضوعی هدایت کنید.
2. با استفاده از نشانه ی بصری یا شفاهی، آنچه را که در تمرین کتبی یاد گرفته که مربوط به این موقعیت بوده است، به فرد یادآوری کنید.
3. برای تعداد سوالات تکراری یا مدت زمان تعامل، محدودیتی تعیین کنید و این اطلاعات را با فرد مبتلا به اتیسم به اشتراک بگذارید. به شخص بگویید که چه زمانی آزاد خواهید بود تا در مورد موضوع دیگری صحبت کنید و آن را در برنامه او قرار دهید.
4. سوال را برعکس کنید تا ببینید آیا فرد از قبل پاسخ سوال خودش را می داند یا خیر.
5. فعالیت جایگزین را پیشنهاد کنید تا فرصتی برای تعامل حفظ شود، ولی تمرکز از تلاش برای مکالمه، به چیزی با علاقه متقابل و اضطراب کمتر تغییر کند.
6. از فهرست یادآوری استفاده کنید تا اگر سؤالات نشان دهنده اضطراب در مورد برنامه او باشد، فرد مبتلا به اتیسم می¬تواند به طور مستقل رویدادها را بررسی نماید تا وقتی که فعالیت هدف رخ دهد.
7. ساعت 6:30 سوار ون بشوید.
8. سی دقیقه تا مرکز خرید رانندگی کنید.
9. سی دی بخرید.
10. همانطور که برای اولین بار به سوال پاسخ داده می شود، پاسخ را روی کاغذ بنویسید. اگر سوال تکراری است به پیام روی کاغذ اشاره کنید.
11. به فرد مبتلا به اتیسم بگوئید که قبلاً این اطلاعات را به او گفته اید (یعنی به سؤالاتش پاسخ داده اید) اما مایلید موضوعات A،B یا C بحث کنید و اجازه دهید خودش انتخاب کند.
@autismgroup
www.iranautism.ir
اموزش والدین
گروه های والدینی وجود دارند که آموزش های ویژه ای را ارائه می دهند از تشخیص زودهنگام گرفته تا خدمات در دسترس برای بزرگسالان اوتیستیک. همچنین کنفرانس هایی وجود دارد که مختص والدین کودکان اوتیستیک و دوره های آنلاین است، مانند کنفرانس هایی که در طول سال از طریق مجله والدین اوتیسم در دسترس هستند.
کتاب ها
کتاب‌های متعددی توسط والدین، افراد مبتلا به اوتیسم و متخصصان نوشته شده است. اینها منابع بسیار خوبی هستند زیرا می‌توانید به طور خاص به دنبال اطلاعات پردازش حسی باشید، تحریک کردن چیست و تکان دادن دست چه معنایی دارد، تا بهترین اسباب‌بازی‌های حسی برای تعطیلات، و راه‌هایی برای کمک به حمایت از رفتار فرزندتان و اینکه آن رفتار چیست.
یوتیوب
افراد زیادی هستند که وبلاگ های ویدئویی یا وبلاگ هایی درباره خانواده خود و معنای اوتیسم برای آنها دارند. افراد اوتیسمی وجود دارند که در مورد جنبه های مختلف اوتیسم و راه هایی که افراد می توانند به آنها کمک کنند و آنها را بهتر درک کنند صحبت می کنند.
توجه به این نکته مهم است که اطلاعات و خدمات موجود، مختص موقعیت مکانی شما است و صحبت با پزشک و تیم فرزندتان بیشترین سود را خواهد داشت.
از آنجایی که هیچ دو فرد مبتلا به اوتیسم یکسان نیستند، سفر آنها نیز مشابه نیست.
@autismgroup
http://www.iranautism.ir
برای برگزاری جلسات، والدین و تیم تصمیم می گیرند . این زمان بسیار خوبی برای مطرح شدن و بحث در مورد هر گونه سؤال یا نگرانی است.
بسته به زمانی که کودک شما تشخیص داده شده است، خدمات مداخله اولیه برای حمایت از تشخیص زودهنگام اختلالات طیف اوتیسم در دسترس است. اینها به شروع درمان‌ها و سایر خدماتی که فرزند شما ممکن است واجد شرایط باشند کمک می‌کند.
وقتی برنامه‌ها و اهداف مشخص شدند، در کنار هم قرار می‌گیرند تا یک برنامه کاملاً فردی برای کودک شما مشخص شود. هر قسمتی از درمان در جلسه اولیه مورد بحث قرار می گیرد و در هر جلسه تصمیم گیری شده و پس از آن بحث می شود.
ممکن است نیاز به ارزیابی فردی پس از ارزیابی کامل وجود داشته باشد که فرزند شما قبلاً باید تشخیص اوتیسم را دریافت کرده باشد . این ارزیابی‌های فردی به پزشک بستگی دارد، برای مثال ممکن است ارزیابی توسط گفتار درمان، رفتار درمان یا کاردرمان انجام شود تا یک خط پایه برای درمانگر ایجاد شود .
برای کمک به فرزندم چه کاری می توانم انجام دهم؟
وقتی صحبت از کمک به کودک اوتیستیک از طریق درمان ها و خدماتشان به میان می آید، والدین کارهای زیادی می توانند انجام دهند. والدین از طریق مشاهده درمان یا از طریق فعالیت‌های عملی بیشتر مانند بازی وانمودی، استفاده از زبان اشاره برای ایجاد مهارت‌های ارتباطی، و همچنین حضور در موقعیت‌های اجتماعی واقعی زندگی ، چیزهای زیادی یاد می‌گیرند.
ادامه دلزد
همه رفتارها ارتباط است
به عنوان یک مدافع برای فرزندتان، ضروری است که درک کنید که همه رفتارها به طور کلی تلاشی برای برقراری ارتباط است. زدن به میز، اشاره کردن، گریه کردن، جیغ زدن و غیره کودک شما ممکن است نوعی ارتباط باشد. کودک ممکن است برای دسترسی به آیتم مورد نظر، ابراز احساس یا جلب توجه والدین این کار ها را انجام دهد .
شروع همکاری با مربیان متخصص در اسرع وقت بسیار مهم است. هر چه زودتر مداخله زودهنگام شروع شود، سطح موفقیت قابل دستیابی بالاتر خواهد بود. این ممکن است به معنای شروع یک برنامه اموزشی مدون کودکی، دریافت خدمات تحلیل رفتار کاربردی (ABA) یا درخواست خدمات از یک معلم اوتیسم در سیستم مدرسه محلی باشد. این مربیان متخصص می توانند به شما در تصمیم گیری در مورد نیازهای ارتباطی فرزندتان کمک کنند، خواه او فاقد گفتار باشد یا در حال کسب مهارت های کلامی بهبود یافته . آنها همچنین می توانند برنامه هایی را برای کمک به کودک شما در ایجاد تماس چشمی هنگام تلاش برای برقراری ارتباط، ایجاد حالات صورت مناسب و تشخیص حالات چهره دیگران ایجاد کنند.
درمانگران گفتار و زبان
هر والدینی دوست دارد فرزندش بتواند به طور موثر از گفتار استفاده کند. ممکن است مشورت با یک متخصص گفتار و زبان درمانگر مجاز مفید باشد. آنها با پشتکار به کودک شما کمک خواهند کرد تا پتانسیل گفتاری خود را به حداکثر برساند. اگر کودک شما آماده صحبت نیست، یک گفتاردرمانگر می تواند با تعیین یک روش ارتباطی جایگزین به او کمک کند.
توصیه هایی به سیاست گذاران و مربیان در مورد دانش آموزان مبتلا به طیف اوتیسم
دستورالعمل‌های عملی خوب در مورد چگونگی و آنچه که باید با خانواده‌ها و دانش‌آموزان در هر مرحله از فرآیند اخراج انجام دهید، اطمینان حاصل کنید که اطلاعات ضروری در زمان‌های مناسب منتقل می‌شوند.
راهنمایی های واضح به مدارس در مورد فرآیند تصمیم گیری که باید در هنگام اخراج انجام دهند ارائه دهید.
نظارت بیشتری بر فرآیندهای اخراج کودکان در مدارس داشته باشید
اخراج می‌تواند تأثیر مخرب و مادام‌العمر بر کودکان طیف اوتیسم و آینده آنها داشته باشد و باید آخرین راه حل باشد. ما باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از این روند منفی انجام دهیم، به ویژه حمایت از کودکان و نوجوانان اوتیستیک و اطمینان از اینکه همه کارکنان مدرسه درک خوبی از اختلال اوتیسم دارند.
@autismgroup
http://www.iranautism.ir
چگونه می توانم یک برنامه مدرسه خانگی اوتیسم ایجاد کنم
آیا می خواهید کودک را در خانه آموزش دهید و به این فکر می کنید که چگونه یک برنامه مدرسه در خانه اوتیسم ایجاد کنید؟ آیا ترسیده اید چون فکر می کنید چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد و نمی دانید از کجا باید شروع کنید
خبر خوب این است که امکان آموزش با کیفیت در خانه برای افراد اتیسم وجود دارد آموزش در خانه نباید ترسناک باشد و قطعاً نباید احساس سردرگمی ایجاد کند .
در جاهایی که مدارس دولتی در دسترس نیست والدین می توانند آموزش خواندن و نوشتن در منزل را داشته باشند.
کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا می توانند به خوبی در خانه آموزش ببینند وقتی که والدین سبک یادگیری فرزندشان را تشخیص داده باشند و بتوانند فعالیت های آموزشی با کیفیت برای فرزند خود در خانه فراهم آورند .
آیا فرزند مبتلا به اوتیسم می تواند به فراگیری درس در خانه بپردازد
پاسخ کوتاه این است که بله، اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم که در خانه آموزش دیده اند، و آنچه را که نیاز دارند در خانه یاد می گیرند. وقتی که والدین بتوانند گزینه های معتبر برنامه درسی آموزش خانگی را بررسی کنند و بهترین گزینه را انتخاب کنند که با نقاط قوت فرزندشان مطابقت داشته باشد و علایق آنها را برانگیزد. دریافته‌ام که یادگیری مبتنی بر علاقه بهترین راه برای یادگیری فرزند مبتلا به اوتیسم من بوده است، زیرا انگیزه جذب هرچه بیشتر اطلاعات در مورد هر چیزی که انتخاب کرده‌ایم وجود دارد. اگر در مورد ایجاد برنامه مدرسه در خانه توصیه ای داشته باشم، این است که به تلاش و اصلاح درس ها و فعالیت ها ادامه دهید تا زمانی که یک برنامه روتین برای روز خود پیدا کنید.
ادامه دارد
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
محیط های مدرسه ممکن است چالش های منحصر به فردی برای کودکان در طیف ایجاد کند.
تحقیقات نشان می دهد که والدین افراد بزرگسال طیف اوتیسم نسبت به والدین کودکان عادی استرس بیشتری را تجربه می کنند.با افزایش شدت رفتارهای بیرونی ، سطوح استرس و افسردگی مراقبین نیز افزایش می یابد.
افراد جوان در طیف اوتیسم گاهی اوقات به گونه ای ارتباط برقرار کنند که مناسب هنجار سنی خودشان نیست . آنها تفاوت‌هایی را در پردازش شناختی ، سبک توجه، فیلتر کردن ورودی‌های حسی و مشارکت اجتماعی نشان می دهند.
چالش ها در مدرسه
محیط های مدرسه انتظاراتی را از افراد اتیستیک دارند که برای کودکان در طیف چالش ایجاد می کند مانند تمرکز بر روی کارهای غیر ترجیحی و خواندن نشانه های اجتماعی
ادامه دارد
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
فریاد زدن بر سر کودک مبتلا به اتیسم چه تاثیری دارد
فریاد زدن بر سر کودک مبتلا به اوتیسم معمولا در برخورد با چالش های رفتاری و پرخاشگری بی تاثیر است. کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب از رفتارهای خود آگاه نیستند . فریاد زدن بر سر یک کودک مبتلا به اوتیسم می تواند باعث ایجاد سطوح مزمن استرس در کودک شود .
برای خانواده ها مهم است که با رفتار درمانگر برای یادگیری تکنینکهای مواجهه با چالش های رفتاری همکاری کنند.. برقراری ارتباط بین خانواده، متخصصان ، و گفتار درمان ها برای آموزش تکنیک ها و استراتژی های مقابله ای مناسب کلیدی است.
کودکان مبتلا به اوتیسم به طور طبیعی سطوح بالاتری از استرس را نسبت به کودکان دیگر تجربه می کنند. آنها اغلب در درک محیط اطراف خود، آگاهی از موقعیت، خواندن زبان بدن و درک اینکه چگونه اعمال و رفتارشان بر اطرافیانشان تأثیر می گذارد، مشکل دارند. فریاد زدن بر سر یک کودک اوتیستیک به سطوح استرسی که آنها تجربه می کنند می افزاید، زیرا آنها اغلب از هر رفتاری که طبق معیارهای اجتماعی غیرطبیعی تلقی می شود، آگاه نیستند. آنها اغلب در کنترل تکانه مشکل دارند بنابراین حتی زمانی که درست را از اشتباه تشخیص می دهند، ممکن است رفتار های اشتباهی را انجام دهند .
فریاد زدن بر سر کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند باعث افسردگی شود و بر سلامت عاطفی کودک تأثیر منفی بگذارد. افسردگی با پیامدهای منفی متعددی از جمله اختلالات عملکردی مرتبط است فریاد زدن اغلب می تواند رفتارها را بدتر کند و پرخاشگری فیزیکی را افزایش دهد
خلاصه کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به رفتار پرخاشگرانه به عنوان یک روش غیرکلامی جهت ارتباط متوسل شوند . نشانه‌های پرخاشگری می‌تواند توسط کودک در هر سطحی از طیف اوتیسم، اعم از کلامی و غیرکلامی نشان داده شود. برخی از دلایل عبارتند از جلب توجه، عصبانیت، ناامیدی، بی حوصلگی، یا تمایل به دسترسی به یک مورد دلخواه که محدود شده یا از محیط آنها حذف شده است.
www.iranautism.ir
@autismgroup
مدیریت مشکلات عاطفی در کودکان و نوجوانان اوتیستیک
مشکلات عاطفی در افراد طیف اوتیسم می تواند باعث شود که ما توانمندی های آنان را نبینیم، چگونه می‌توانیم در مدیریت احساسات به کودکان خود کمک کنیم تا بتوانند خود و دیگران را ایمن نگه دارند .
اوتیسم چگونه باعث بروز مشکلات عاطفی می شود
تفکر انعطاف ناپذیر
تفکر انعطاف ناپذیر می تواند باعث ناامیدی زیادی برای فرد مبتلا به اوتیسم و خانواده اش شود. وقتی نیاز آنها به برنامه‌ها، جدول‌های زمانی و مفاهیم مشخص با تغییرات روتین، انتقال سریع و ایده‌های انتزاعی برآورده نشود، می‌تواند منجر به خشم، پرخاشگری و فروپاشی شود.
ایمنی
چه چیزی ایمن است و چه چیزی نیست آنچه افراد احساس امنیت می کنند می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد ، افراد اتیسم ممکن است از صداهای بلند، مکان های جدید، افراد جدید و تجربیات جدید احساس ناامنی کنند و این احساس باعث مشکلات عاطفی در آنان شود .
وقتی ترس و اضطراب نادیده گرفته شوند، یا کم اهمیت جلوه داده شوند، می توانند مشکلات عاطفی بزرگی ایجاد کنند . همچنین اگر ما به عنوان والدین مراقب نباشیم، می توانیم ترس خود را به فرزندانمان القا کنیم.
انزوا و عدم برقراری ارتباط با دیگران
اجتناب از محرکها ، تمایل به رفتن به مکان های خاص، صحبت در مورد موضوعات خاص یا شرکت در فعالیت های خاص می تواند فرد را محدود کند . انزوا می تواند باعث افسردگی، و اختلالات اضطرابی شود و توانایی یادگیری و رشد در مهارت های اجتماعی و عاطفی را محدود کند.
مهارت های اجتماعی و عاطفی
تعامل اجتماعی برای افراد اوتیستیک می تواند دشوار باشد. واکنش‌های عاطفی، نحوه ابراز احساسات، به‌ویژه احساسات منفی، و ناامیدی ممکن است منجر به اختلال در نظم عاطفی و رفتارهای بعدی شود.
زبان بدن
درست مانند حالات چهره، خواندن زبان بدن نیز برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان اوتیسم دشوار است. این مسایل می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در ارتباطات و منجر به ناراحتی عاطفی شود.
بلوغ
همانطور که کودکان مبتلا به اتیسم در سنین پیش از نوجوانی و نوجوانی رشد می کنند، بلوغ می تواند مشکلات جدید و بدتر عاطفی را به همراه داشته باشد. برای جمعیت عادی و کودکان اوتیستیک، بلوغ زمان دشواری است ، مسائل اجتماعی و عاطفی تشدید می‌شوند و چالش‌های اوتیسم نیز می تواند این مسایل را تشدید کند .
www.iranautism.ir
@autismgroup
ده نکته برای صحبت با معلم فرزند تان
وقتی فرزند شما نیازهای ویژه ای دارد ، از جلسات والدین و معلم حداکثر استفاده را ببرید.
جلسات والدین-معلم به طور منظم برای کودکان با نیازهای خاص مانند اختلالات یادگیری ، اختلالات عاطفی یا ناتوانی های جسمی برگزار می شود. این جلسات می تواند برای بسیاری از والدین نگران کننده باشد. حفظ آرامش می تواند باعث مفید بودن آن جلسه شود .
در زیر 10 نکته برای والدین هنگام ملاقات با معلم فرزندشان آورده شده است.
درخواست جلسه قبل یا بعد از ساعت مدرسه
معلمان اغلب در طول روز مشغول هستند. آنها ممکن است از وقت اضافی خود برای جمع بندی مقالات ، بررسی تکالیف دانش آموزان یا پاسخ دادن به ایمیل های سایر والدین استفاده کنند. سعی کنید که در وقت آزاد قرار ملاقات با معلم بگذارید. برنامه ریزی جلسات قبل از ورود دانش آموزان یا بعد از اینکه همه دانش آموزان کلاس را ترک می کنند می تواند زمان مناسبی برای صحبت با معلم باشد
ادامه دارد
http://www.iranautism.ir
@autismgroup
آموزش کودک مبتلا به اتیسم فاقد کلام
بسیاری از محققان بر این باورند که 40 درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است غیرکلامی باشند. پیشنهادهایی برای کمک به کودک مبتلا به اوتیسم فاقد گفتار
تشخیص مناسب را دریافت کنید
بسیاری از مردم اصطلاح "غیر کلامی" را اشتباه درک می کنند ، به این معنی که کودک مبتلا به اوتیسم در طول زندگی خود توانایی گفتار نخواهد داشت. همیشه اینطور نیست. فقدان گفتار به این معنا نیست که فرد نمی تواند ارتباط برقرار کند. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم که به‌عنوان غیرکلامی شناخته شده‌اند، توانایی گفتاری دارند یا راه‌های دیگری را برای برقراری ارتباط ایجاد کرده‌اند.
صحبت نکردن صرفا به خاطر اختلال طیف اتیسم نیست .این می تواند به دلیل مسائل دیگری مانند کم شنوایی، مشکل پزشکی گلو، لالی انتخابی، ضربه عاطفی، یا تاخیر فکری باشد. به همین دلیل، مهم است که یک تشخیص مناسب برای کودک خود از یک متخصص اطفال دریافت کنید.
ادامه دارد
@autismgroup
http://www.iranautism.ir
ادامه تحصیل
مهم است که همانطور که فرزند شما در حال یادگیری است، در مورد تقویت مهارت های اجتماعی ، در مورد اوتیسم، مهارت های اجتماعی و هر چیز دیگری که به دنبال آن هستید بیشتر بیاموزید . هرچه بیشتر یاد بگیرید، بیشتر به شما کمک می کند تا فرزندتان را درک کنید برنامه‌های مهارت‌های اجتماعی وجود دارد که والدین به عنوان اعضای فعال در این فرآیند حضور دارند.
روی آنچه که روش درست یا نادرست انجام کارها می دانید تمرکز نکنید
به جای استفاده از عباراتی مانند «اشتباه» یا «نادرست»، مثال‌های محکم و ملموسی از یک رفتار و چرایی اهمیت آن بیاورید.
تمرین
به عنوان والدین، شما می توانید فرزندتان را در موقعیت ویژه ای قرار دارید که فرصت هایی را برای تمرین مهارت های جدید فراهم کند و به فرزندتان کمک می کند تا در بعد مهارت های اجتماعی قویتر عمل کند .
ارتباط چیست و چگونه ممکن است در کودکان کلامی و غیرکلامی مبتلا به اوتیسم متفاوت به نظر برسد.
از دیدگاه کودک به مهارت های ارتباطی و تعاملات نزدیک شوید
با همسالان تمرین کنید
این به کودک فرصت می دهد تا با همسالان خود تمرین کند و در عین حال نشانه های اجتماعی و ارتباطات بیشتری را در سطح مناسب سن بیاموزد.
فرصت های بیشتر
تا حد امکان فرصت های بیشتری برای تمرین مهارت های جدید و نوظهور در سناریوهای دنیای واقعی فراهم کنید
به کودک اجازه دهید علایق خود را بیان کند
صحبت کردن و توضیح دادن علایق توسط خود کودک به او این فرصت را می‌دهد تا مکالمه را تمرین کند و در عین حال درباره چیزهایی که از آن لذت می‌برد صحبت کند. نه تنها آنها مکالمه و تعامل بیشتری دارند، بلکه والدین نیز در مورد علایق فرزندشان بیشتر یاد خواهند گرفت. ادامه دارد
مهم است که والدین با رفتار درمانگر خود برای کمک به یادگیری راهبردهایی که در خانه در مواجهه با چالش های رفتاری موثر هستند، همکاری کنند. لازم است به آموزش معلمان پرداخته شود تا بدانند چگونه در هنگام پرخاشگری کودک واکنش نشان دهند .
کودکان مبتلا به اوتیسم به طور طبیعی سطوح بالاتری از استرس را نسبت به کودکان عادی تجربه می کنند. آنها اغلب در درک محیط اطراف خود، آگاهی از موقعیت، خواندن زبان بدن و درک اینکه چگونه اعمال و رفتارشان بر اطرافیانشان تأثیر می گذارد، مشکل دارند. فریاد زدن باعث افزایش استرس کودک می شود آنها اغلب در کنترل تکانه مشکل دارند بنابراین حتی زمانی که درست را از اشتباه تشخیص می دهند، ممکن است رفتار های اشتباهی را بروز دهند .
فریاد زدن بر سر کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند باعث افسردگی شود و بر سلامت عاطفی کودک تأثیر منفی بگذارد. فریاد زدن اغلب می تواند رفتارها را بدتر کند. درمان شناختی رفتاری (CBT) با موفقیت در درمان بیماران مبتلا به اوتیسم و افسردگی استفاده شده است و اغلب با درمان های دارویی ترکیب می شود که به افزایش اثربخشی درمان کمک می کند.
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به رفتار پرخاشگرانه به عنوان یک روش غیرکلامی ارتباط متوسل شوند که چیزی در محیط آنها درست نیست. نشانه‌های پرخاشگری ممکن است توسط کودک در هر بخشی از طیف اوتیسم، اعم از کلامی و غیرکلامی، به دلایل مختلف نشان داده شود. برخی از دلایل عبارتند از جلب توجه، عصبانیت، ناامیدی، بی حوصلگی، یا تمایل به دسترسی به یک مورد دلخواه که محدود شده یا از محیط آنها حذف شده است.
گاهی اوقات پرخاشگری یک اعتراض غیرکلامی به یک فعالیت یا کار ناخواسته با هدف اجتناب است. وقت گذاشتن برای مطالعه فرزندتان و اینکه چه چیزی ممکن است باعث بروز رفتارهای دشوار شود می تواند به شما و خانواده تان کمک کند تا یاد بگیرید چگونه با این طغیان ها کنار بیایید.
به یاد داشته باشید که اینها کودک هستند و فریاد زدن روش موثری برای والدین برای مقابله با این احساسات ناامیدی نیست. فریاد زدن می تواند باعث سطوح مزمن استرس، اضطراب و افسردگی شود.
@autismgroup
نکاتی در مورد چگونگی پیدا کردن دوست و حفظ آن
دوستان خود در مواقع بحران کمک کنید
سعی کنید فردی باشید که دوستانتان در شرایط بحرانی به او روی می آورند. بگذارید دوستانتان بدانند که می توانند به شما تکیه کنند. برای رفع مشکلات دوستتان تحت فشار نباشید. گاهی اوقات فقط گوش دادن و بودن در آنجا بهترین راه برای یک دوست خوب است.
اگر دوست شما دچار بحران می شود، سعی کنید به هر نحوی که می توانید کمک کنید. به عنوان مثال، اگر دوست شما مریض است و از مدرسه غایب است، برای او یادداشت های کلاسی بردارید.
بخشی از حمایت از دوست خود، حمایت عاطفی است. گاهی اوقات سخت است که بدانیم چه بگوییم. پیشنهاد می‌کنم از گفتن جمله‌ای مانند: «همه چیز درست خواهد شد» اجتناب کنید، مگر اینکه این را مطمئن باشید. دادن اطمینان کاذب، می تواند وضعیت را بدتر کند. در عوض، به دوستتان اجازه دهید بداند که در کنار او هستید. اگر نمی توانید کلمات مناسب را پیدا کنید، مجبور نیستید چیزی بگویید. گاهی اوقات فقط گوش دادن کافی است.
پذیرش و درک شوخی
شوخی در میان دوستان می تواند دوستی را سرگرم کننده کند. اگر به شوخی یا مسخره شدن حساس هستید، روی یادگیری پذیرش شوخی‌ها کار کنید. با این حال، به خاطر داشته باشید که مرز باریکی بین مسخره کردن و قلدری وجود دارد. گاهی اوقات تشخیص این دو دشوار است. اگر احساسات شما جریحه دار شده است، یا احساس می کنید که مسخره کردن از کنترل شما خارج شده است، از گفتن این موضوع به دوست خود نترسید. یک دوست خوب به احساسات شما احترام می گذارد.
خودت باش!
بهترین نسخه خودت باش کسی که هستید را تغییر ندهید تا بتوانید دوست جدیدی پیدا کنید. خود نبودن کل دوستی را زیر سوال می برد. به هر حال، اگر شما خود واقعی را فاش نکنید، دوستی نمی تواند ارزشمند باشد. هرگز فراموش نکنید شما آنگونه که هستید فوق العاده اید. برای دوست یابی خود و ارزش های خود را تغییر ندهید. واقعی باشید و خودتان باشید، زیرا عالی و اوتیستیک هستید.
@autismgroup
www.iranautism.ir
نکاتی در مورد چگونگی پیدا کردن دوست و حفظ آن
یک تصور غلط رایج وجود دارد که افراد طیف اتیسم ضد اجتماعی هستند و تمایل به داشتن دوست ندارند در حالی که این باور نادرست است آنها نیز مانند سایر نوجوانان تمایل به زندگی اجتماعی، دوستی و احساس تعلق۶ دارند.
دوستی ها می توانند بسیار مثبت و سودمند باشند. دوست کسی است که می توانید در مورد علایق خود با او صحبت کنید، کسی که به شما توصیه و راهنمایی می کند و در مواقع سخت از شما حمایت می کند. دوستی ها می توانند گذر از دوران نوجوانی ما را آسان تر کنند.
اوتیستیک بودن راه دیگری برای بودن است
اوتیستیک بودن به سادگی راه دیگری برای بودن است آنچه آنها را از سایر نوجوانان متمایز می کند این است که مهارت ها و تعاملات اجتماعی به طور طبیعی به آنها نمی رسد. تقریباً برای همه افراد اوتیستیک دوست پیدا کردن و حفظ آنها دشوار است. بسیاری از آنها برای درک زبان بدن و درک نشانه های اجتماعی ظریف تلاش می کنند آنها به معنای واقعی کلمه تمایل دارند حرف بزنند ولی با طعنه گیج می شوند. بسیاری از آنها همچنین از اضطراب اجتماعی رنج می برند، که باعث می شود غیر دوستانه، و گوشه گیر به نظر برسند. همچنین گاهی اوقات عجیب و غریب و غیرعادی به نظر می رسند.
اگرچه ایجاد و حفظ دوستی برای افراد طیف دشوارتر است، اما ویژگی‌هایی دارند که آنها را برای یک دوست خوب مناسب می‌سازد. می دانیم که مورد آزار و اذیت قرار گرفتن و مورد قضاوت قرار گرفتن به دلیل متفاوت بودن است.
نکات مهم برای دوست خوب بودن
شنونده خوبی باشید
زمانی که دوست تان با شما صحبت می کند، واقعاً درک کنید و از او حمایت کنید. مهم است به همان اندازه که در مورد خودتان صحبت می کنید گوش هم می دهید.
اگر دوست شما احساس کند وقتی در کنار شما است نمی تواند حرفی برای گفتن داشته باشد، داشتن یک دوستی متعادل دشوار خواهد بود. اگر (به طور تصادفی) صحبت دوستان خود را قطع کردید ، مثلا بگویید: "اوه، خیلی متاسفم، ادامه بده."
قابل اعتماد باشید
یکی از مهمترین جنبه های دوست خوب بودن، قابل اعتماد بودن است. دوست شما باید بتواند برای تشویق و حمایت به شما تکیه کند. دوستان شما همیشه باید احساس کنند که می توانند روی شما حساب کنند، به خصوص زمانی که شرایط سخت می شود. اگر فقط برای اوقات خوش و بی دغدغه آنجا هستید، چیزی بیش از یک دوست سطحی نخواهید بود.
ادامه دارد
@autismgroup
www.iranautism.ir
راهبرد های بلند مدت و کوتاه مدت برای کم کردن سؤالات تکراری خاص
اعضای خانواده و متخصصان اغلب در مورد اینکه وقتی فردی شروع به پرسیدن سؤالات تکراری می کند چه کاری انجام دهند، سردرگم هستند. مثل اکثر چیزهایی که افراد مبتلا به طیف اتیسم را درگیر می کنند، پاسخ این سوال هم ساده و مشخص نیست و بستگی به شرایط پیرامونی استفاده از سوالات تکراری دارد.
سوالات تکراری ممکن است کارکردهای مختلفی برای فرد مبتلا به اتیسم، آسپرگرها یا سایر اختلالات رشدی فراگیر داشته باشد. آن چیزی که گیج کننده است این است که همان سوال ممکن است در زمان های مختلف کارکردهای متفاوتی داشته باشد و در نتیجه به استراتژی های متفاوتی نیاز داشته باشد. توانایی "خواندن" یک موقعیت ممکن است به آشنایی شریک ارتباطی با فرد مبتلا به اتیسم و چیزهایی که او در مورد رفتارهای اجتماعی و تکراری آن فرد می¬داند بستگی داشته باشد. انتخاب راهبرد بر اساس حدس زدن درست کارکرد یا هدف واقعی سوال تکراری فرد است. این مقاله راهبرد های بلند مدت و کوتاه مدت را که از اهداف ارتباطی سؤالات تکراری ناشی می شوند، فهرست بندی می¬کند.
کارکردها یا دلایل احتمالی برای سوال پرسیدن های مکرر:
1. ناتوانی یا مشکل در برقراری ارتباط کافی ایده ها از طریق گفتار شفاهی.
2. مشکل در دانستن چگونگی شروع یا حفظ مکالمه
3. عدم وجود راهبردهای دیگر برای جلب توجه مثبت
4. نیاز به اطلاعات
5. نیاز به اطمینان خاطر
6. نیاز به فرار از موقعیتی که خسته کننده یا ناخوشایند است.
7. نیاز به اجتناب از انتقال به یک موقعیت جدید
8. میل به اجتماعی بودن
9. نیاز به مسلط بودن موقعیت و/یا تلاش برای حفظ رابطه ی اجتماعی در سطح درک خود
10. شیفتگی به پاسخ های قابل پیش بینی
11. تمایل به نشان دادن دانش یا شایستگی با محتوای سوالات ادامه دارد
حضور در گروه‌های حمایتی والدین اوتیسم و خواندن کتاب‌های باکیفیت درباره اختلال طیف اوتیسم از جمله امکانات برای والدین اتیسم می باشد. درمان ها می توانند به تقویت اعتماد به نفس شما و کودک تان کمک کند. اعضای تیم فرزند شما باید بتوانند به سوالات پاسخ دهند و پیشنهادات خاصی را ارائه دهند که به نفع فرزند و خانواده شما باشد.
گروه های پشتیبانی
انواع مختلفی از گروه های حمایتی برای والدین، خواهر و برادرها و خانواده های افراد مبتلا به اوتیسم وجود دارد. گروه‌های بازی مداخله زودهنگام وجود دارد، والدین می‌توانند گروه‌های حمایتی را از طریق رسانه‌های اجتماعی پیدا کنند، همچنین امکانات آموزش والدین وجود دارد.
ادامه دارد
چه کاری برای فرزندم باید انجام دهم
این واکنشی است که قابل انتظار است و می توان آن را با احساسات طاقت فرسا و سوالات فراوان دنبال کرد.
والدین نباید اجازه دهند تشخیص اوتیسم آنها را بترساند یا آنها را تحت تأثیر قرار دهد زیرا آنها در این سفر تنها نیستند. خانواده ها می توانند از طریق صحبت با پزشک فرزندشان و تیم درمانگران، معلمان مدرسه کودک و همچنین سایر والدین در جامعه اوتیسم، حمایت، منابع و خدمات زیادی پیدا کنند.
تیم کودک متشکل از متخصص اطفال، کاردرمانگر، آسیب شناس گفتار، و همچنین سایر متخصصان سلامت روان و جسم است.
مراحل پس از دریافت تشخیص اوتیسم
خانواده ها نقش مهمی برای کودکان اوتیستیک دارند. آنها شاهد رفتارهای متفاوت و بعضاً دشوار اند، تفاوت هایی را در رشد کودک مشاهده کرده اند، نقاط قوت کودک را می شناسند و زمانی که کودک مهارت های جدید و رشد زبانی یا ارتباطی را یاد می گیرد حضور دارند .
والدین کودک با تیم ملاقات خواهند کرد و آنها در مورد رشد، نقاط قوت و اهداف کودک صحبت خواهند کرد. والدین همچنین اطلاعاتی در مورد حمایت اجتماعی و خدماتی که برای کودک اوتیستیک تازه تشخیص داده شده در دسترس است، دریافت خواهند کرد.
ادامه دارد
آموزش کودک مبتلا به اتیسم فاقد کلام
بسیاری از محققان بر این باورند که 40 درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است غیرکلامی باشند. پیشنهادهایی برای کمک به کودک مبتلا به اوتیسم فاقد گفتار
تشخیص مناسب را دریافت کنید
بسیاری از مردم اصطلاح "غیر کلامی" را اشتباه درک می کنند ، به این معنی که کودک مبتلا به اوتیسم در طول زندگی خود توانایی گفتار نخواهد داشت. همیشه اینطور نیست. فقدان گفتار به این معنا نیست که فرد نمی تواند ارتباط برقرار کند. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم که به‌عنوان غیرکلامی شناخته شده‌اند، توانایی گفتاری دارند یا راه‌های دیگری را برای برقراری ارتباط ایجاد کرده‌اند.
صحبت نکردن صرفا به خاطر اختلال طیف اتیسم نیست .این می تواند به دلیل مسائل دیگری مانند کم شنوایی، مشکل پزشکی گلو، لالی انتخابی، ضربه عاطفی، یا تاخیر فکری باشد. به همین دلیل، مهم است که یک تشخیص مناسب برای کودک خود از یک متخصص اطفال دریافت کنید.
@autismgroup
http://www.iranautism.ir
احتمال اخراج دانش آموزان مبتلا به طیف اوتیسم از مدرسه دو برابر بیشتر است
تحقیقات نشان می دهد که کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دو برابر بیشتر از همسالان عادی خود از مدرسه برای مدت معینی محروم می شوند.
تاثیر مادام العمر برای دانش آموزان طیف اتیسم
تأثیر محرومیت‌ها بر دانش‌آموزان اوتیسم و خانواده‌های آنها عمیق است و می‌تواند مادام العمر باشد از فشار مالی گرفته تا سلامت روان خانواده ها. انها اغلب احساس انزوا می‌کنند، نمی‌توانند با دوستان خود تعامل داشته باشند و از سیستم آموزشی ناامید شده‌اند. علاوه بر این بودجه‌های محدود و تأثیر کوووید 19 این موضوع را تشدید کرده است. بسیاری از والدین احساس بی‌عدالتی و خشم می‌کنند و معتقدند اخراج شدن تأثیر منفی بر موفقیت آینده آنها داشته است.
@autismgroup
http://www.iranautism.ir
