⬅️ کانال باشگاه اندیشه، مرجعی برای اهالی تفکر و مجالی برای اندیشیدن. ارتباط با ما : @Ahmadkhalesi @labibreza تلفنها 66480717 66480718 66480719 نشانی اینستاگرام باشگاه اندیشه https://www.instagram.com/bashgah.andisheh/ ...
🍁 دورههای آزاد باشگاه اندیشه در پاییز ۱۴۰۳ 🍁
✅ تاریخ ادبیات ترکی در ایران | رسول اسماعیلزاده
✅ انگلیسی برای علوم انسانی | سیدجواد میری
🍂به مرور تکمیل میشود...
#پاییز۱۴۰۳ #دوره_آزاد #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
🍁 دورههای مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه در پاییز ۱۴۰۳ 🍁
✅ عدم در نگاه مولانا | ناهید تقیزاده
🍂به مرور تکمیل میشود...
#پاییز۱۴۰۳ #مطالعات_هویت #عدم #مولانا #ناهید_تقیزاده #باشگاه_اندیشه
@howiatschool
@bashgahandishe
کنفرانس
تفکر هاینریش رمباخ و فلسفه شرق دور
دانشگاه توبینگن
۸-۱۰ اکتبر ۲۰۲۴
🌱 عباراتی از مقاله علی اصغر مصلح در این کنفرانس:
📝 تلاؤم/همسازی فلسفه هاینریش رومباخ با تجربههای سلوکی ذن بودیسم
♦️ فیلسوفان در ژرفترین اندیشهورزیهای خود به سالکان در حال مراقبه شباهت دارند. آنها بیش از هر چیز با مفاهیم سروکار دارند، در حالی که مفاهیم نسبتی با معانیی دارند که حکیم اهل مراقبه در احوال سلوکی خویش آنها را به طور ملموستر تجربه میکند.
♦️ تفکر هاینریش رمباخ، مانند تفکر هیدگر نسبتی بنیادی با تفکرات شرق دور به خصوص دائویسم و ذن بودیسم دارد. این نسبت را میتوان در کلیتِ تفکر آنها و به خصوص نحوهٔ درک حقیقت، درکِ خویش، دیگری و جهان یافت
♦️ رمباخ با احتیاط راه انتقال از تفکرات رایج در فلسفه اروپایی به سوی شرق را گشودهاست. این گونه الگوها، امروزه بیش از گذشته مورد نیاز ماست.
♦️ نحوه تلفیق و تألیف میان عناصر فلسفی غرب و دریافتهای فلسفی حکمی شرق در رمباخ، برای قرار گرفتن در مسیر گفتگوی فرهنگها نمونه و الگویی کمنظیر است.
♦️ آیین ذن و فلسفه رمباخ در دو معنای رستگاری و آزادی به هم پیوند میخورند.
♦️ یکی از راههای نزدیکی به تجربههای رمباخ، کوشش برای درک تجربههای جاری در سنتهایی است که به منفیّت و به خصوص فراروی از حدود و تقسیمات و تعریفات دعوت میکنند. در بین اینگونه آیینها، ذنبودیسم مناسبترین است.
♦️ به نظر میرسد که رمباخ کوشش هیدگر برای گفتگوی میان شرق و غرب را یک گام به پیش بردهاست. رمباخ در پی پرسشی بنیادی و قابل طرح در فرهنگهای مختلف،ابتدا تاریخ هستی را به معنایی گستردهتر از هیدگر مطرح ساخت و سپس به موضوع نیستی پرداخت.
♦️ رمباخ با نحوه درکی که از خویش و امکانات آن دارد، مبنای خاصی برای ادراک دارد و به روشی که آن را هرمتیکی توصیف میکند، جهان و مقولات آن را بررسی میکند. اساس روش هرمتیک دیدن مقولات و پدیدارها، همراه با محدودیتهایشان است.
♦️ هرمتیک بیان بنیادی بودن اصلِ “نفهمیدن“ است. انسان در رویارویی با طبیعت و جهان و “دیگری“، همواره باید متذکر محدودیت خود و ناتوانی برای درک و فهم باشد.
♦️ دعوت به روش هرمتیک، حاصل وقوف به بخشهای تاریک جهان است
♦️ روش هرمتیک در طرح نادانستن و نافهمیدن، چهره دیگری هم دارد. وقتی جوینده در نقطهای به تاریکی یا سایهروشن رسید، جستجو تمام نمیشود. چنانکه با تاریک شدن هوا لزوماً رهرو متوقف نمیشود. در تاریکی شب خبرهایی هست و رهرو با دقت و توجه بیشتری راه را ادامه می دهد. فقط دیدنِ در شب با دیدنِ در روز فرق دارد.
♦️ انسان مدرن چون تمامی امکانات انسان در نسبتداری با واقعیت را در همان وجه فهمیدنی شدن آن دیده، خود و جهان را به سوی بحران سوق داده است. یعنی بحران اصلی، ناشی از اکتفا کردن به وجه اندیشیدنی-فهمیدنی جهان است. همین وجه غالب، در نسبت با “دیگری“ هم بروز کرده است. خشونتهای دوران مدرن و اروپای استعمارگر ریشه در این تلقی دارد.
♦️ در میان متفکران مدرن تنها نیچه بود که راه توجه به نادانی و نافهمیدن را به شکلی خاص گشود. وی جریانِ خواست قدرت در تمامی مقولات زندگی انسان مدرن را کشف کردهاست. او در هر گونه کوشش برای اندیشیدنی کردن جهان، نحوی سلطه و اراده قدرت می دید.
♦️ یکی از نمونههای تلاؤم اندیشه رمباخ با تجربههای ادراکی(بگوییم ناادراکی) ذن بودیسم، شباهت روش هرمتیک با کوان است.
♦️ ما به طور معمول بر اساس نشانهها چیزی را دنبال میکنیم. مانند کسی که با پی گرفتن جای پای رونده قبلی مقصود خود را میجوید. اما این جوینده با صِرفِ دنبال کردن جای پا به مقصود نمیرسد. در جایی از جای پا خبری نخواهد بود و به دریا میرسد.
♦️ کوان و هرمتیک مانند سیر در دریای لا(به تعبیر مولوی) است. در این قلمرو نه تنها نشانی نیست، بلکه باید همه نشانها را نفی کرد و از آنها عبور کرد. در این مرتبه اگر هم سخنی بتوان گفت، از سنخ سلب و فراروی و اِسقاط است.
@jostarha_yadashtha
@dialogeschool
@bashgahandishe
پوشه شنیداری رویداد " ادبیات داستانیِ ایران پس از انقلاب
نشست دوم: آسیبشناسی داستان امروز ایران"
👤 با حضورِ
یوسف انصاری
حسین ورجانی
دبیر نشست: محمدرضا اکبرلو
🗓چهارشنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۳
به میزبانی باشگاه اندیشه، حلقهی داستان سرو تهران و مجلهی ادبی نوپا
#ادبیات_داستانی_ایران #یوسف_انصاری #حسین_ورجانی #محمدرضا_اکبرلو #حلقه_داستان_سرو_تهران #مجله_ادبی_نوپا #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
.
پوشه شنیداری جلسه صدوپانزدهم حکمت نامتناهی
تعیین مسیر پیشرو
سهشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۳
به میزبانی حلقه کاوشهای وجودی
@hekmatenamotanahi
@bashgahandishe
گزارش مختصر پیشهمایش زن در تاریخ محلی ایران و پهنه شمال با محوریت ایالت تاریخی گرگان (استرآباد) و دشت گرگان
✍نرگسخاتون میرحسینی
پیشهمایش زن در تاریخ محلی ایران، پهنه شمال در روز چهارشنبه ۱۱ مهرماه به همت انجمن زنان پژوهشگر تاریخ ایران و با همکاری نشر تاریخ ایران، انجمن ایرانی تاریخ، باشگاه اندیشه، انجمن زنان مدیر کارآفرین، انجمن زنان کارآفرین و مؤسسه فرهنگی میرداماد در شهر گرگان با حضور کارشناسان، مورخان، نویسندگان تاریخ ایالت گرگان (استرآباد) و حضور تعداد زیادی از اساتید و علاقمندان برگزار شد. این پیشهمایش موجب مسرت و دلگرمی تمامی برنامهریزان و دستاندرکاران برگزاری این پیشهمایش گردید.
بخش اول پیشهمایش در ساعت ۴ بعدازظهر با تلاوت قرآن و سرود جمهوری اسلامی ایران و با نمایش فیلم کوتاهی در خصوص معرفی پیشهمایش آغاز شد.
ابتدا، سرکار خانم حوریه سعیدی رییس هیئتمدیره انجمن زنان پژوهشگر تاریخ، پیرامون اهداف همایش، فعالیتهای انجمن در زمینههای مختلف پژوهشی، لزوم اجرا همایشهای محلی و برگزاری آن در شهرها و استانهای مختلف و اهداف انجمن زنان پژوهشگر، توضیحاتی ارائه دادند. سپس جناب آقای احمد خواجهنژاد، مدیرعامل و عضو هیئتمدیره مؤسسه فرهنگی میرداماد درباره روند اجرایی پیشهمایش توضیحاتی دادند، خانم مولود قاسمی، دبیر اجرایی پیش همایش، نیز مجموعه اقدامات اجرایی انجام شده توسط گروه اجرایی را تشریح کرده و از نهادهای مختلفی که در برپایی همایش نقش مؤثری داشتند، تقدیر و تشکر کردند.
در ادامه برنامه، پنل اول با مدیریت دکتر مصطفی نوری، استاد و پژوهشگر تاریخ مازندران و طبرستان، آغاز شد. در این پنل، دکتر اسدالله معطوفی، نویسنده و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایالت گرگان و استرآباد، به عنوان اولین سخنران، بر نقش چندینهزارساله زنان در این خطه از خاک ایران تکیه کرده و سیر تاریخی تحول نقش زنان در خطه ایالت گرگان (استرآباد) و نواحی دشت گرگان را برای مخاطبین بازگو کردند. ایشان بسیاری از آداب و رسوم کهن زنان استرآبادی را به طور مختصر نام برده و شرح دادند و بر این نکته تأکید کردندکه زنان این خطه از شمال ایران همواره پابهپای مردان خویش در رویدادهای تاریخی محکم و استوار به ایفای نقش پرداخته و در این عرصه نهتنها دستاوردی کمتر از مردان نداشتهاند، بلکه در برخی از صحنهها از آنان نیز پیشی گرفته و تأثیرات شگرفی بر جامعه خود بر جای گذاشتهاند.
دکتر آنا دردی عنصری، پژوهشگر تاریخ و تمدن ترکمنی، دومین سخنران این پنل به بررسی سبک و سیاق بخشی از فرهنگها و خردهفرهنگهای موجود در جامعه ترکمانان اشاره کردند که غالباً بر مبنای حضور و فعالیت زنان شکل گرفته و رواج یافتهاند.
سومین سخنران این بخش، دکتر علی رمضانی، رئیس دانشگاه فرهنگیان مازندران، با اشاره به تاریخ و فرهنگ این سرزمین، پارهای از آداب و رسوم و سنن منطقه را با لهجه شیرین محلی، بیان نمودند و بر اهمیت نقش حضور زنان در بسیاری از عرصههای زندگی منطقه تأکید کرده، آن را بسیار تأثیرگذار و ارزشمند دانستند.
دکتر مصطفی نوری نیز به عنوان مدیر اجرایی پنل، تاریخچه مختصری از تاریخ و فرهنگ منطقه را با تکیه بر اسناد مختلف تشریح کردند. سپس حاضرین پرسشهای خود را پیرامون موضوعات سخنرانیها، مطرح کردند که توسط کارشناسان پاسخ داده شد. در پایان این پنل، دقایقی به استراحت و پذیرایی سپری شد و میهمانان در فضای باز پذیرایی شدند.
در پنل دوم از همایش، خانم دکتر مژگان اسماعیلی، دانشیار و سردبیر پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تهران، مدیریت پنل را برعهده داشتند. اولین سخنران ا خانم دکتر فرانک جهانگرد استادیار و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی سخنان خود را پیرامون نمادها و نمایههای زنانه در اسطورههای تاریخی و ادبی بیان کردند.
دکتر روحانگیز کراچی، استاد زبان و ادبیات فارسی نیز دومین سخنران این بخش بودند که به علت عدم حضور ایشان در همایش سرکار خانم لیلا مزدارانی، متن سخنرانی ایشان را قرائت کردند. پس از آن، جناب آقای دکتر رحمتالله رجایی، با اشاره نقش تأثیرگذار زنان درتاریخ ایران به معرفی تعدادی از زنان توانمند و فرهیخته و کارآفرین استان پرداختند.
در ادامه، خانمها مولود قاسمی مدیر اجرایی همایش در گرگان، حوریه سعیدی رئیس هیئتمدیره و محتشمیپور از اعضای مؤسس انجمن زنان پژوهشگرتاریخ ایران، ضمن قدردانی از اساتید، پژوهشگران و شرکتکنندگان حاضر به جمعبندی مطالب پرداخته و سپس با همراهی آقای خواجهنژاد مدیرعامل مؤسسه فرهنگی میرداماد، به رسم قدردانی، هدایای فرهنگی و لوح تقدیری که از طرف انجمن زنان پژوهشگر تاریخ ایران تهیه شده بود به سخنرانان، تعدادی از زنان نقشآفرین استان و دستاندرکاران اجرایی همایش تقدیم شد.
@zananepazhoheshgartarikh1396
@bashgahandishe
معمای بازدارندگی؛ بازدارندگی چیست و چگونه عمل میکند؟
«در چه شرایطی بازدارندگی موفق میشود؟»
بازدارندگی، بهعنوان یک سیاست و نظریه، بر این فرض استوار است که دولتها تصمیماتشان را بر اساس سود و زیان میگیرند. اما آیا در دنیای امروز این فرضیه همیشه درست است؟ بازیگران غیر دولتی یا دولتهای ضعیف چه نقشی در این معادله دارند؟
در این اپیزود پادکست آنارشی به بررسی دقیق این مسئله پرداخته و انواع مختلف بازدارندگی، از رقابت میان قدرتهای بزرگ تا نقش سلاحهای اتمی در ممانعت از جنگها را بررسی میکنیم.
https://shows.acast.com/anarchypod/episodes/deterrence
اطهره نژادی در نشست زنان و تاب آوری در طول تاریخ:
تحمل کردن فقط بخشی از تاب آوری است
نشست زنان و تابآوری در طول تاریخ پیش از انتخابات ریاست جمهوری 1403 با سخنرانی اطهره نژادی در انجمن زنان پژوهشگر تاریخ برگزار شد.
در این ارائه، به مفهوم و انواع تابآوری پرداخته شده و به دستاوردهای حاصل از تابآوری زنان در طول تاریخ اشاره شد. انتظار میرود بازخوانی اینگونه مفاهیم، به امیدآفرینی و ایجاد انگیزه و تلاش برای دستیابی به آیندهای مطلوب بیانجامد.
ویدیو کامل را اینجا ببینید:
https://youtu.be/WzBm5PoALvg
@zananepazhoheshgartarikh1396
.
🔰باشگاه اندیشه، حلقهی داستان سرو تهران و مجلهی ادبی نوپا برگزار میکنند:
ادبیات داستانیِ ایران پس از انقلاب
نشست دوم: آسیبشناسی داستان امروز ایران
👤 با حضورِ
یوسف انصاری
حسین ورجانی
میزبان: محمدرضا اکبرلو
🗓چهارشنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۳
🕰ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰
📌خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، شبستان باشگاه اندیشه
▪️حضور برای عموم آزاد و رایگان است
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه
#ادبیات_داستانی_ایران #یوسف_انصاری #حسین_ورجانی #محمدرضا_اکبرلو #حلقه_داستان_سرو_تهران #مجله_ادبی_نوپا #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
.
مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه برگزار میکند:
هنر، موسیقی و هویت
با ارائهٔ
مینا کشفی
دانشجوی دکترای پژوهش هنر دانشگاه آزاد
پنجشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۳
ساعت ۱۸
خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، باشگاه اندیشه، ایوانخانه
حضور برای عموم آزاد و رایگان است
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه
📝دربارهی نشست را اینجا بخوانید.
#مطالعات_هویت #هنر #موسیقی #هویت #باشگاه_اندیشه
@howiatschool
@bashgahandishe
.
فایل صوتی
نشست صدوچهاردهم حکمت نامتناهی
با عنوانِ
تعیین مسیر آینده
با ارائهٔ
محمدحسین قدوسی
سهشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۳
به میزبانی حلقه کاوشهای وجودی
#حکمت_نامتناهی #باشگاه_اندیشه
@hekmatenamotanahi
@bashgahandishe
.
فایل صوتی نشست
"مسئله ایران و تاریخ نگاری دورهٔ اسلامی"
👤با حضورِ
علی بهرامیان
پژوهشگر تاریخ سدههای نخست
🗓دوشنبه ۹ مهر ۱۴۰۳
در آیین گشایش مدرسهٔ مطالعات تاریخ ایران و پیرامون باشگاه اندیشه
#مطالعات_تاریخ_ایران_و_پیرامون #مسأله_ایران #تاریخنگاری #دوره_اسلامی #علی_بهرامیان #مریم_حقی #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
در ستایش رنگی دیدن جهان
📝محمد فاضلی
▫️میخواهم چیزی بنویسم که بسیاری را میآزارد و خوشایند بسیاری نیست، و این بسیاری، از همه جناحها و تفکرات سیاسی هستند، در داخل و خارج، از راست و چپ، ارزشی و سکولار؛ اما خب باید نوشت.
▫️سالهاست دنبال آدمها و نگاههایی میگردم که قادر باشند موضوعات مهم و متفاوتی را تحلیل کنند بدون آنکه در یکدیگر مخلوط کنند، و گاه بیدلیل به هم ربط دهند. بگذارید خیلی ساده و با مثال روشن بهروز بگویم چنین نگاهی، روی زمین واقعیت به چه معناست.
▫️میشود منتقد نظام جمهوری اسلامی (ج.ا) بود، و اقداماتش در نقض حقوق زنان، تخریب محیطزیست، توسعه نامتوازن منطقهای، اعمال تبعیض در گزینش نیروی انسانی، نقض استقلال دانشگاه، و داشتن زندانی سیاسی را نقد کرد؛ و همزمان با ایده جمهوری اسلامی درباره «سلطهگر بودن و خوی استعماری داشتن نظام بینالمللی غربمحور» موافق بود؛ و در همان حال با برخی شیوههای جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با این نظام سلطهگر استعماری مخالف بود و آنها را نقد کرد.
▫️میشود اشغالگر بودن اسرائیل در فلسطین، لبنان و سوریه را تأیید کرد، منتقد آن بود، و نقد آنرا به مواضع ج.ا هم ربط نداد (این اشغالگری قبل از پیدایش ج.ا رخ داده است)، حق ملتهای اشغالشده در تلاش برای احقاق حقوقشان را به رسمیت شناخت، و همزمان راهبردهای ج.ا در این زمینه را نقد کرد؛ و با بخشهایی از راهبردها که تأمینکننده منافع ملی ایران است، همراهی کرد.
▫️میشود از درک کلیشهای از شخصیتی نظیر سیدحسن نصراله بیرون آمد و او را بهمثابه یک لبنانی که پس از تهاجم سال ۱۹۸۲ اسرائیل به لبنان و اشغال بخشی از کشورش توسط اسرائیل، به حزبالله پیوسته و با مبارزه به ۱۸ سال اشغال جنوب لبنان توسط اسرائیل پایان داده، احترام قائل شد؛ و همزمان منتقد برخی سیاستهای راهبردی ج.ا یا حزبالله لبنان در عرصه خاورمیانه بود.
▫️میشود از جنگ متنفر بود، سیاستهای منجر به توسعهنیافتگی و فقر را نقد کرد، خواهان عقلانیت بیشتر بود، تجاوز را به رسمیت نشناخت و حقوق ملتها برای دفاع از خودشان در برابر تجاوز را هم پذیرفت.
▫️میشود منتقد برخی یا حتی همه سیاستهای ج.ا در مواجهه با اسرائیل بود، اما مسأله اسرائیل و خاورمیانه را که حداقل دو برابر کل سالهای تأسیس ج.ا عمر دارد، صرفاً در رابطه ایران و اسرائیل خلاصه نکرد. مسأله فلسطین و اعراب-اسرائیل، قبل از تأسیس ج.ا هم وجود داشته و انقلاب ایران ابعادی به آن افزوده است. اما مسأله فراتر از نسبت ج.ا با اسرائیل است.
▫️میشود منتقد جدی ماجرای ۷ اکتبر و حمله حماس به اسرائیل بود و درباره اینکه دستآورد چنین عملی چیست، هزار نقد و چون و چرا داشت. من از روز اول چنین موضعی داشتم و هنوز هم نمیفهمم حاصل آن برای فلسطینیان، لبنان و ایران جز خسارت و زیان چه بوده است. اما همزمان میشود منتقد شیوه مواجهه اسرائیل و جهان غرب با پاسخ اسرائیل به ۷ اکتبر بود و خشونت و وحشیگری را تطهیر نکرد.
▫️میشود منتقد سیاست داخلی و سیاست خارجی ج.ا بود، و آنرا مسبب بسیاری از مسائل و مشکلات کشور دانست که سبب گرفتاری و فقر مردم شده است؛ و میشود همزمان تأیید کرد که در دنیایی زندگی میکنیم که بدون قدرت نظامی و امنیتی، قدرتمندان کشورهای ضعیف را له میکنند؛ و باز میتوان همزمان منتقد ج.ا بود که چرا به اندازه کافی از سایر ابزارهای تأمین منافع ملی – از دیپلماسی گرفته تا جایابی در زنجیرههای ارزش جهانی – استفاده نکرده است.
▫️چرا برخی فکر میکنند دنیای پیچیده اطراف ما، سیاه یا سفید، صفر یا یک، بدون وضعیتهای بینابینی و ترکیبی از درستی و نادرستی است؟ دنیای ما ترکیبی است، تحلیل فازی بیشتر به درد آن میخورد تا تحلیلهای سفید سیاه؛ نگاه رنگی را باید ستایش کرد.
▫️یاد روحالله رمضانی محقق بزرگ تاریخ سیاست خارجی ایران میافتم که معتقد بود اگر در جنگ جهانی اول، نفرت شدید مشروطهخواهان از روسیه و انگلیس نبود، و هر کسی که صحبت از همکاری با این دو قدرت برای تأمین منافع ایران میکرد، برچسب خیانت و وطنفروشی نمیخورد، ایران با اشغال ویران نمیشد و تخریب ناشی از جنگ بسیار کمتر بود. همین وضعیت در جنگ جهانی دوم هم به شیوه دیگری تکرار شد. کاش ایرانیان، جهان آن روزگار را هم جهان را رنگی میدیدند.
▫️اگر جهان را سفید و سیاه ببینیم و درگیر دیدگاههای دوقطبی شویم، واقعیت جهان را نخواهیم دید و خسران بیشتری را تجربه خواهیم کرد. جهانبینی سفید و سیاه، ما را میفرساید.
#بازنشر
منبع:خبرآنلاین
@bashgahandishe
« جور دیگر »
پروژهی جور دیگر سعی دارد به بررسی و گفتگو با اندیشه مصلحان دینی معاصر بپردازد و تلاش میکند تا از این رهیافت به منظومهای منسجم دست یابد.
مجری این پروژه شرکت دوبال ( www.dobaal.com ) است و
اخبار بعدی در کانال باشگاه اندیشه اطلاعرسانی خواهد شد
@bashgahandishe
در ستایش سایه بلند
(منتشر شده در کتاب روزاروز، شماره پنجم، نوروز ۱۴۰۳)
هجوم همهجانبه اسرائیل به غزه و کشتار بیرحمانه این روزها شباهت تامّی دارد به حمله اسرائیل در ۱۹۸۲ به لبنان. در آن سال مناخیم بگین نخستوزیر اسرائیل به بهانه سوء قصد نافرجام به سفیر این رژیم در انگلستان دستور حمله به لبنان را صادر کرد. تهاجم به لبنان با بمباران شدید هوایی و ورود نیروهای زمینی به سرعت به محاصره بیروت و اشغال جنوب لبنان انجامید. هدف از این یورش وحشیانه نابودی کامل ساف، سازمان آزادیبخش فلسطین، بود که برای بیش از یک دهه مقر اصلی خود را در بیروت قرار داده بود.
اسرائیل چندین ماه بیروت را در محاصره قرار داد و همزمان با بمباران هوایی زیرساختها، بیمارستانها، مدارس و نهادهای شهری، از دسترسی به آب، غذا و کمکهای پزشکی در بیروت جلوگیری کرد. این اقدامات منجر به بحران شدید انسانی و کشتار حدود ۱۹۰۰۰ نفر در بیروت شد و نهایتا در قتل عام صبرا و شتیلا به اوج خود رسید.
در این زمان محمود درویش که عضو ساف بود در بیروت میزیست و شاهد عینی این فجایع بود. چند ماه بعد با دخالت سازمانهای بینالمللی، فلسطینیها و اعضای ساف از بیروت رانده شدند و در تبعیدی تازه به تونس رفتند. محمود درویش هم یکی از این باز تبعید شوندگان بود و زمانی که بر عرشه یکی از کشتیهای حامل فلسطینیان به سمت تونس قرار داشت آغاز به سرودن شعری بلند و حماسی کرد: مدیح الظل العالی، در ستایش سایه بلند.
محمود درویش دقایق زندگی روزمره در زیر گلوله باران و محاصره بیروت، سکوت کرکننده کشورهای عربی و بقیه جهان در قبال مصائب فلسطینیها و لبنانیها، و جزئیات دلخراش فاجعه صبرا و شتیلا را با شیواترین کلمات ترسیم میکند. آنجا هیچکس از تیغ زبان نافذ، سرکش و هجوآمیز درویش نمیرهد. از دولت اسرائیل که غیرنظامیان را میکشد و تظاهر میکند که قربانی است (”اشکهای ما را ربودی، ای گرگ!“)، تا دولت آمریکا (”طاعون“) که به هر کودک یک اسباببازی مرگ، یک بمب خوشهای، هدیه میدهد. تا حاکمان عربی (”دولتهای حرامزاده“) که مطیع غرب شدند و روحشان را فروختند و گم گشتند.
یکی از مضامین اصلی این سروده مفهوم تبعید است. تبعید و رانده شدن مکرر فلسطینیان ابتدا از سرزمین اجدادی خود و سپس از کشوری به کشور دیگر. مضمونی که شاید بیش از هر چیز دیگر در مجموعه اشعار درویش وجود دارد و اندکاندک معنایی وسیعتر از آنچه در ابتدا به ذهن میآید به خود میگیرد.
”چند بار سفر خواهید کرد؟ / و تا کی سفر خواهید کرد؟ / و به امید کدامین رویا؟ و اگر روزی بازگردید، به کدام تبعیدگاه بازمیگردید؟ به کدامین تبعیدگاه؟"
”تبعیدگاه“ (المنفی) در برابر ”وطن“. درویش در ۱۹۷۰، زمانی که هنوز در سرزمینهای اشغالی میزیست در شعری سروده بود: ”وطن من چمدان نیست و من هم مسافر نیستم“. اما در این شعر پس از یک دهه راندهشدگی مینویسد: ”وطنم چمدان من است، شبها در آن بستر میگسترم و بر آن میخسبم، در آن با دخترکان گرم میگیرم، عزیزانم را در آن دفن میکنم، آن را به عنوان سرنوشت خود پذیرفتهام و در آن میمیرم“.
با همه این تاریکیها و مصائب، درویش هیچگاه از جنبههای انسانی و نیز انسانگرایی در آرمان فلسطینی دست نمیکشد. شعر با پرسشهایی کوبنده خطاب به مبارزان فلسطینی به پایان میرسد. اینکه آرمان این مبارزه چیست. پرچم؟ روزنامه؟ دولت؟ حاکمیت بر خاکستر؟ نه، بلکه انسان و حرّیت.
تا کنون تعداد زیادی از اشعار درویش به زبان فارسی ترجمه و منتشر شده است اما این منظومه بلند در میان مخاطبان شعر او کمتر شناخته شده است. سخن گفتن از هر اثر ادبی بدون خواندن آن شاید کاری مهمل باشد. بیتردید برگردانی این منظومه به فارسی نیازمند احاطه کاملی به ذهن و زبان شاعر و زمینه و زمانه شعر او است، و هرچند برگردان کاملی این شعر به هر زبان دیگری دشوار و بلکه مصداق ترجمه ناپذیری شعر است اما از دریچه چنین ترجمهای مخاطبان فارسی زبان با یکی از آثار مهم ادبیات فلسطین آشنا خواهند شد.
————-
۱. همه عبارات داخل گیومه، ترجمه کلمات درویش هستند.
۲. بخشی از شعر ”یومیات جرح فلسطینی“ از دفتر ”حبیبتي تنهض من نومها (١٩٧٠)
/channel/qadahha/7955
.
مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه برگزار میکند:
درسگفتار عدم در نگاه مولانا
با تدریس
ناهید تقیزاده
هویتپژوه
چهارشنبهها ۲، ۹، ۱۶ و ۲۳ آبان ۱۴۰۳
از ساعت ۱۸ الی ۱۹
۴ جلسه | حضوری و آنلاین
بدون پیشنیاز | همراه با گواهی در صورت تأیید مدرس
این دوره رایگان اما ثبتنام الزامی است.
برای ثبتنام:
@bashgahandisheschools
محورهای دوره:
الف) عدم در تفکر مولانا چه معنا و کارکردی در حوزه جهانشناسی و انسانشناسی دارد؟
ب) مفهوم عدم نزد مولانا چه نسبتی با مفهوم رایج عدم در عرفان اسلامی دارد؟
ج) تفاوت دیدگاه عدم نزد مولانا با دیدگاه سایر اندیشمندان و عرفا چیست؟
د) مفهوم عدم نزد مولانا چه نسبتی با مفهوم عدم در آیات و روایات دارد؟
#پاییز۱۴۰۳ #مطالعات_هویت #عدم #مولانا #ناهید_تقیزاده #باشگاه_اندیشه
@howiatschool
@bashgahandishe
.
مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه برگزار میکند:
هویت در نگاه فرانسیس فوکویاما
با ارائه
میثم قهوهچیان
دبیر مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه
پنجشنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۳
ساعت ۱۸
خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳، شبستان باشگاه اندیشه
حضور برای عموم آزاد و رایگان است
پخش از صفحه اینستاگرام لایو باشگاه اندیشه
فوکویاما به عنوان فیلسوفی لیبرال معتقد است که هویت یکی از موضوعات مهم دوران اخیر است. او که تصریح میکند در فلسفه هگل، تلاش برای به رسمیت شناخته موتور محرکه تاریخ است، تلاش میکند پیشینه هویت در غرب را رصد کند و نشان دهد که چرا هویت باز طرح شده و اهمیت یافته است. در این نشست نیمنگاهی به هویت از منظر فوکویاما خواهیم انداخت.
#مطالعات_هویت #هویت #فوکویاما #باشگاه_اندیشه
@howiatschool
@bashgahandishe
کنفرانس
تفکر هاینریش رمباخ و فلسفه شرق دور
دانشگاه توبینگن
۸-۱۰ اکتبر ۲۰۲۴
@jostarha_yadashtha
@dialogeschool
@bashgahandishe
.
گزارش دیداری رویداد " ادبیات داستانیِ ایران پس از انقلاب
نشست دوم: آسیبشناسی داستان امروز ایران"
👤 با حضورِ
یوسف انصاری
حسین ورجانی
دبیر نشست: محمدرضا اکبرلو
🗓چهارشنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۳
به میزبانی باشگاه اندیشه، حلقهی داستان سرو تهران و مجلهی ادبی نوپا
#ادبیات_داستانی_ایران #یوسف_انصاری #حسین_ورجانی #محمدرضا_اکبرلو #حلقه_داستان_سرو_تهران #مجله_ادبی_نوپا #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
.
گزارش دیداری جلسه صدوپانزدهم حکمت نامتناهی
تعیین مسیر پیشرو
سهشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۳
به میزبانی حلقه کاوشهای وجودی
@hekmatenamotanahi
@bashgahandishe
💠 قَدْ صَرَفْتَ الْعُمرَ فی قیلٍ وَ قال
یا نَدیمی قُمْ، فَقَدْ ضاقَ الْمجال
✍ وحید حلاج
🔻در آن روزهای آخر عمر، در سکرات موت، امامالحرمین جوینی، که عمری ممحض در کلام بود و همه عمرش را در جدل گذرانده و به جنگ مخالفان عقیدتی و دینی خود رفته بود، پشت بسیاری را به خاک مالیده و در نهایت عزت و احترام، سالهای سال استاد بلامنازع نظامیه نیشابور بود، از پرداختن به «کلام» نادم شده بود، میگفت: به کلام مشغول نشوید، اگر میدانستم کلام مرا به کجا میکشد هرگز بدان اشتغال نمیجستم.
اما مگر کلام او را به کجا کشانده بود؟ نقل است که در سکرات موت گفته بود: «میمیرم و نمیدانم به چه چیز باور دارم. ای کاش مثل پیرزنان نیشابور میمردم که دست کم میدانند که به چه چیزی باور دارند. من هر حرفی را و هر اصلی را ده دلیل علیه آن و ده دلیل له آن دارم و در این میان نمیدانم حق کدام است و باطل کدام.»
البته منظور جوینی چیز دیگری بود و من چیز دیگری میخواهم بگویم. جوینی حسرت آن آرامش و اطمینان قلب پیرزنان عامی را میخورد، اما من میخواهم به اهمیت عمل به جای دلمشغولی صرف به نظر توجه بدهم.
🔻 کاهنی هندو از بودا سؤالاتی فلسفی-الاهیاتی پرسید: درباره خدا، درباره جهان، حدوث یا قدم؛ بودا گفت «که او مانند مردی است که با نیزهای زهرآگین زخمی شده است و تا نام مهاجم و دهکده او را نداند، حاضر به درمان نیست. او ممکن است بمیرد، پیش از آنکه این اطلاعات کامل بیهوده را به دست آورد. دانستن اینکه جهان را خدایی آفریده است، چه تفاوتی ایجاد میکند؟ رنج، نفرت، اندوه، و افسوس همچنان وجود دارند. این مسائل مسحورکننده بودند، اما بودا بحث درباره آنها را رد میکرد، زیرا نامربوط بودند.»
🔻 ویلیام جیمز در آن مقاله معروفش، اراده معطوف به باور، سه شرط برای یک موضوع واقعی [و جدی] گذاشته بود: زنده باشد، گریزناپذیر باشد، و خطیر باشد. خطیر باشد یعنی چه؟ یعنی وقت برای بحث نظری نداری، دست نجنبانی فرصت از دست رفته است. اگر کودکی در آب دارد غرق میشود و تو آنجا باشی، فرصت بحث اخلاقی و فیزیکی و حقوقی نیست، معطل کنی، بچه مرده است.
🔻 کیرکگور میگفت ما دو جور مواجهه با مسیحیت [ و در اینجا دین] داریم: یکی آفاقی است: «آیا مسیحیت بر حق است؟»، آنیکی انفسی است: «ارتباط فرد [انسان] با مسیحیت چیست؟».
رویکرد آفاقی با گزارهها سر و کار دارد، مثل گزارههای هر علم دیگری؛ شیمی، تاریخ، فیزیک و ... . اما رویکرد انفسی با توی انسان کار دارد. یعنی تو چه ارتباطی با دین برقرار میکنی؟ کجای زندگی تو مینشیند؟ رابطه وجودیات با دین چیست؟
کیرکگور میگفت پژوهش آفاقی هیچوقت به قطعیت نمیرسد، هیچوقت حصول به یقین ندارد، و همیشه راه برای تحقیق باز است.
او ایمان را «دلبستگی بیحد و حصر به سعادت ابدی» تعبیر میکرد و از طرفی میگفت که اگر سعادت ابدی آنقدر اهمیت دارد، باید بر یقینی استوار باشد و تکیه ایمان بر امور آفاقی که هیچگاه به یقین نخواهد رسید، راهی به ترکستان است.
کیرکگور ایمان را یک تصمیم شورمندانه میدانست که از جنس عمل است. تصمیم بگیر و بپر.
🔻 پاسکال گفته بود: در انتخاب بین دینداری و بیدینی، یک ترازو بگذار و بسنج تا ببینی کدام به سودت است، همان را برگزین. و منظورش این بود که دینداری سود بیشتری دارد. بعدها بر او ایراد گرفتند که دینداری اگر به نیت شرطبندی باشد، اساسا دینداری نیست؛ خدا به مخلصان جزا میدهد، نه به قماربازان.
جیمز در پاسخ به منتقدان و در مقام مفسر پاسکال گفته بود اینجا عمل دینی مقدم است بر باور دینی؛ «پس بروید و آب مقدس را بگیرید و عشای ربانی را به جا آورید؛ اعتقاد خواهد آمد و بر تردیدهای شما چیره خواهد شد.» یعنی که عمل دینی را آغاز کنید، باور هم بعدش خواهد آمد.
🔻فیلسوفان دین، معمولا بین دو نوع باور فرق میگذارند: believe that و believe in.
اولی باور گزارهای است. مثل این که شما باور داشته باشید دو به علاوه دو میشود چهار. اما دومی درگیر کردن وجود است؛ فرزندتان امتحان دارد و شما به او میگویید من باور دارم که تو موفق میشوی. این باور از جنس ایمان است، گزاره صرف نیست بلکه آمیخته است با عمل، شاید مثل رانندگی که با تمرینکردن به دست میآید. شاید باید ایمان را زیست به جای سر و کله مدامزدن با گزارههای pآنگاهq طور.
🔻 در نمایشنامه دیر راهبان، گفتگوی مفصلی بین راهبان درباره کفشهای پاپ و پابرهنگی مسیح و مشیت خداوند درباره کفش شکل میگیرد و هرکس چیزی درباره رابطه کفش با ایمان به مسیح و مشیت خداوند میگوید، اما به قول پدر روحانی مافوق: «کفش را باید پوشید، نه اینکه به آن فکر کرد.»
@soofar_channel
خانهٔ اخلاقپژوهان جوان برگزار میکند؛
#مدرسه_پاییزه 🍂
«تقاطع اخلاق و سایر علوم»
همراه با ویژهبرنامهٔ «زندگی بازیافته در زمان ازدسترفته»
📆 ۲ و ۳ آبانماه ۱۴۰۳
📍 قم، خانهٔ اخلاقپژوهان جوان
🔶 حضوری و مجازی
🌐 توضیحات بیشتر
🔗 همین الان در سایت ثبتنام کنید:
ethicshouse.ir/madares-al-akhlaq
✅ یا به ادمین کانال خانهٔ اخلاق پیام بدهید:
🆔 @AdEthicsHouse
اینجا چراغی روشن است...
@EthicsHouse
.
مدرسه مطالعات دین باشگاه اندیشه برگزار میکند:
علوم شناختی دین: از انسانشناسی تا علوم اعصاب برای فهم بینرشتهای دین
با ارائهٔ
محمدامین سرائی
دکتری روانشناسی دانشگاه کنتیکت آمریکا؛ عضو انجمن بینالمللی علوم شناختی دین؛ درمانگر و عضو انجمن روانشناسی آمریکا؛ مترجم روانشناسی و علوم شناختی
شنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۳
ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۳۰
نشست به صورت برخط در گوگلمیت برگزار میشود:
meet.google.com/ybo-udjg-otr
شرکت برای عموم آزاد و رایگان است.
📝درباره: چگونه میتوان دین را به صورتی علمی مطالعه کرد؟ علوم شناختی دین چیست؟ چرا انسانها به سراغ دین میروند و چگونه از دین فاصله میگیرند؟ چرا در برخی ادیان، مناسکی پرهزینه، دردآور و ناراحتکننده وجود دارد؟ ریشه و خاستگاه ادیان کجاست؟ یافتههای علوم شناختی دین درباره اسلام چیست؟
در این نشست تلاش خواهیم کرد تا با استفاده از علوم مختلفی چون انسانشناسی، باستانشناسی، روانشناسی، علوم شناختی، علوم اعصاب و فیزیولوژی به این سؤالات بهاختصار پاسخ دهیم و مخاطبان را با حوزه جدید و پرمخاطب علوم شناختی دین آشنا کنیم.
#مطالعات_دین #باشگاه_اندیشه
@diinschool
@bashgahandishe
.
دربارهی نشست هنر، موسیقی و هویت
موسیقی هنری انتزاعی است که بر خلاف تصور عموم تحت تاثیر طبیعت جامعه و تاریخ شکل میگیرد، موسیقی در طی تاریخ از لحاظ شکل و سبک دستخوش تغییراتی شده است، انسان به دنبال کشف قوانین دنیای خارج و توانایی کاربرد این قوانین برای رسیدن به هدفهای انسانی رشد و تکامل پیدا میکند هر گامی -به ظاهر در عالم بیرون- منجر به تغییرات درونی انسان میشود، بدین ترتیب تغییراتی در روان زندگی درونی او شکل میگیرد. موسیقی فقط در اثر آمدن یک صدا از پی صدای دیگر ساخته نمیشود بلکه گونه ای از توالی صداها که به صورت واحد در میآید این واحدها همان چهرههای انسانی هستند
فرم های موسیقی موجب پیدایش حالتهای روانی و حتی وجودی هستند که همان چهرههای انسانی هستند، درواقع بر این اساس است موسیقی و هویت انسان با یکدیگر مرتبط میشوند. به تعبیر دیگر، هویت فقط یک "جسد ثابت" نیست بل دارای نوای موسیقایی است که برای درک آن باید نُتهایش را بشناسیم تا بتوانیم آن را "هارمونیک" بنوازیم. البته ممکن است بپرسید نتهای هویت چیست که چنان عمیق با موسیقی درهمآمیخته است؟ این پرسشی است که تلاش خواهیم کرد در باب آن تامل کنیم.
#مطالعات_هویت #هنر #موسیقی #هویت #باشگاه_اندیشه
@howiatschool
@bashgahandishe
.
مدرسه مطالعات دین باشگاه اندیشه برگزار میکند:
نهمین و آخرین جلسهٔ فصل نخست سینما و الهیات: فصل خدا
تماشای فیلم Haxan (جادوگران) به کارگردانی بنجامین کریستنسن
و
مرور و جمعبندی دورۀ اول سینما الهیات
با ارائهٔ
بهجو خزاعی
و تسهیلگری
الیا طالبی
پنجشنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۳
پخش فیلم ساعت ۱۶ تا ۱۷
مرور و جمعبندی ساعت ۱۷ تا ۲۰
خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نایبی، پلاک ۲۳
حضور برای عموم آزاد و رایگان است
#سینما_الهیات #فصل_خدا #جمعبندی #بهجو_خزاعی #الیا_طالبی #باشگاه_اندیشه
@diinschool
@bashgahandishe
گزارش دیداری
نشست صدوسیزدهم حکمت نامتناهی
با عنوانِ
روایتِ حکمت نامتناهی
با ارائهٔ
محمدحسین قدوسی
سهشنبه ۳ مهر ۱۴۰۳
به میزبانی حلقه کاوشهای وجودی
#حکمت_نامتناهی #باشگاه_اندیشه
@hekmatenamotanahi
@bashgahandishe
.
گزارش دیداری آیین گشایش مدرسهٔ مطالعات تاریخ ایران و پیرامون
"مسئله ایران و تاریخنگاری دورهٔ اسلامی"
👤با حضورِ
علی بهرامیان
پژوهشگر تاریخ سدههای نخست
🗓دوشنبه ۹ مهر ۱۴۰۳
به میزبانی مدرسهٔ مطالعات تاریخ ایران و پیرامون باشگاه اندیشه
#مطالعات_تاریخ_ایران_و_پیرامون #مسأله_ایران #تاریخنگاری #دوره_اسلامی #علی_بهرامیان #مریم_حقی #باشگاه_اندیشه
@bashgahandishe
اسرائیل در ستیز با زمان
دور حوادثِ تلخْ تند شده و امواج پرفشار اخبار همهی ذهن و ضمیر مردم را بهسوی نومیدی از هرگونه امکان رهایی جهت داده، و با اجبار پرفشار امواجِ اخبار، همه سوگیرانه فکر میکنند که کار دیگر از کار گذشته و یکسره شده.
در چنین وضعی، گاهی خوب است سرمان را از درون این موجهای تند و از زیر آوار اخبار بیرون بیاوریم و از افق نزدیک و بستهی اینجا و اکنون فراز بگیریم و تصویر بزرگتر را در آیینهی افقهای گستردهتر تماشا کنیم.
این گستردن گسترهی دید، این کلاننگری، میتواند گاهی کمک کند که جوگیر نشویم، یعنی ذهن و روانمان زیر آوار اجبارآلود اخبار دفن و خفه نشود تا بتوانیم درکودریافتمان را از حوادث باز تنظیم و متوازن کنیم و خود را در موقعیت جدید بازیابی و بازسازی کنیم.
تصویری که در روزهای اخیر نسیم نیکلاس طالب از افق گستردهتر تحولات ترسیم میکند، به جای آرزواندیشی یا بیان آرزو در قالب اندیشه، چنین کارویژهای دارد. او مینویسد:
«به یاد داشته باشیم که کشتار، هر قدر هم هوشمندانه و زیرکانه باشد، در بهترین حالت، بر بقا نمیافزاید [و چهبسا بخت فنا را بالا میبرد]. اسرائیل با نصرالله و جانشینان او نمیجنگد؛ با زمان میجنگد [یعنی دیر یا زود محکوم به فنا ست].»
«تکرار میکنم: اگر بقای تو ایجاب میکند پیوسته شمار بیشتر و بیشتری از مردم را بکشی، و پای ابرقدرتی (موقت) را به میان بکشی که رژیمهای شکنندهی اطرافت را به توهم صلح، سر پا نگاه دارد، معنای صاف و سرراستش این است که پایدار و تابآور نیستی.»
نکتهی نسیم طالب این نیست که «خون بر شمشیر پیروز است» یا «خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل.» بلکه، در چارچوب نظریههای تکاملی بقا (بهویژه بقای ارگانیسمهای پیچیدهی اجتماعی و سیاسی)، او دارد نکتهی بنیادین دیگری را دربارهی منطق ناممکن امنیت و بقای رژیم اسرائیل بیان میکند.
نکتهی نیکلاس طالب این است که علیالاصول، امنیت و قرار و ثباتِ پایدار در الگوریتم «پروژهی دولتسازی اسرائیل» تعبیه نشده است.
اسرائیل، بهمثالهی یک پروژه ملت-دولتسازی، چون تداوم و بقایش در گرو کشتار همیشگی و فزایندهی دیگران است، و برای این کشتار و سر پا ماندن، همیشه به قیم و بزرگتر نیازمند است، محال است که با زیستمحیطش سازگار شود و به همین علت، سرنوشتی جز بیثباتی و بیقراری و ناپایداری مدام و، در نهایت، فنا و واپاشی ندارد.
پیچیدگی و پیشرفتگی عملیاتی و اطلاعاتی و جنگافزاری اسرائیل ناگزیر و همیشه نیازمند آمریکا بهمثابهی قیّمی (موقت) و در خدمت کشتار همیشگی و فزایندهی دیگران در زیستمحیط این رژیم است. به همین علت، این پیچیدگیها و پیشرفتگیها، در ستیز ناگزیر و گریزناپذیر اسرائیل با زمان، چیزی بر پایداری و تابآوری این رژیم نمیافزاید.
اسرائیل پروژهای خودویرانگر است.
۹ مهرماه ۱۴۰۳
محمدمهدی مجاهدی
@mmojahedi
بلای خانمانسوز کینه
📝محمدجواد کاشی
آنکه از مرگ انبوه فلسطینیها و اینک شهادت حسن نصرالله مسرور شده، دلی مملو از کینه دارد. میتوان کنارش نشست، با آنچه او را اینهمه کینهورز کرده همدلی کرد. بیتردید تن و جانش از زخم ناشی از سرکوب و تحقیر آزرده است.
از تعداد این دلهای پرکینه و مسرور کسی خبر ندارد. اما هر چه بیشتر باشند، بیشتر باید از آینده ترسید. آنها با نظام جمهوری اسلامی مخالفاند، اما نه تنها به مخالفتهاشان نباید امیدی بست، بلکه هر کدام یک مین خطرناک بر سر راه تقویت زندگی مدنی، آزادی و نظم دمکراتیکاند.
تنها دلی میتواند چراغی فراراه آینده برافروزد، که حقیقتاً ضد سلطه باشد. سلطه هر کجا که هست، روح و روانش را بیازارد. برای هر کس که علیه سلطه عمل میکند احترام قائل شود و برای مرگشان سوگوار باشد. برای گشودن افق فردا کافی نیست با وضع موجود مخالف باشیم. باید اطمینان حاصل کنیم چاله عمیقتری فراراه مردم نکنده باشیم.
مردم فلسطین و لبنان علیه سلطه بیمهار یک کشور یاغی به نام اسرائیل دست به مبارزه زدهاند. میتوان الگوهای رفتاری و شناختی آنها را موضوع بررسی و نقد قرار داد و با برخی از اقدامات مخالف بود. اما نفس وجود آنها و تداوم عمل و مبارزهشان، از بزرگی روح انسانی حکایت دارد.
تنها دلی پایگاه امن برای عشق به آزادی است، که هر مبارز برای رهایی از سلطه را میستاید. از کوچه و خیابان کشور خودمان تا هر کجا و هر کس در هر کجای دیگر جهان.
سید حسن نصرالله در لبنان مظهر پایان بخشی به برتریجویی اسرائیل و تحقیر مدام مردمان لبنان طی دهههای متمادی بود. مردمان و رهبران فلسطینی در غزه و کرانه باختری امید مردمان تحقیر شدهاند. برخی اشتباهات استراتژیک آنها در عمل قابل بحث و بررسی انتقادی است. اما وای به دلی که از مرگ آنها مسرور میشود. وای به مردمی که از مرگ انبوه و بیرحمانه آنها شادمان شوند. آنکه از مرگ فجیع مردم فلسطین و حسن نصرالله شادمان شده، خود یک برده تحقیر شده است که در جستجوی اربابی تازه برای تداوم بردگی است.
کینه یک ویروس خطرناک است. در فضای تهدید و سرکوب به نحو شگفتی تکثیر میشود. خرد را کور میکند. ظرفیتهای اخلاقی را میسوزاند. از کینهورز ماشین تولید نفرت مدام میسازد. او برای همگان و پیش از همه برای خود یک بلای خانمان سوز است.
#بازنشر
@javadkashi
@bashgahandishe
ادامه از اینجا
"...اما آنچه که باید ارائه شود و گفتگو بدون آن ابتر است میراث محتوایی یک مکتب برای ما است. میراثی که تنها از طریق توجه به این مدرسه فکری و به کار گیری نگاه آن و استفاده از برداشت ها ومعارف آن به دست می آید. درواقع ما در سیر بحث های حکمت نامتنهای در بررسی یک واقعیت و عینیت به نقطه ای می رسیم که بستری آماده و قابل استفاده برای محتوای جدید را فراهم کرده و با نگاه تکمیلی به آن عینیت می توان این بستر را مورد استفاده قرار داده و نگاه خود به آن عینیت را تکمیل کنیم و این پروسه با استفاده از ان میراث فکری ممکن است. ارائه کننده ان مکتب باید با راهنمائی گرفتن از ان همچون ناظری که از زاویه ای دیگر به عینیت مورد نظر نگاه می کند بتواند درک ما را کامل کند و این تنها راه گفتگو ودیالوگ بین افق های فکری است که منتهی به واصل شدن جویندگان حقیقت به افق های بالاتر می شود.
....روشن است که این میراث محتوایی تا حدی استنباطی واجتهادی است و مقدماتی همچون اثبات صحت استناد در اینجا نمی تواند ثمره ای داشته باشد اگرچه به عنوان مقدمه ضروری است. آنچه در اینجا اهمیت دارد رسیدن به یک نگاه واقعی به عینیت و تکمیل ان در مواجهه با نگاه های دیگر است اما اینکه فلان متفکر بزرک شرقی یا غربی معتقد به این نگاه هست یا خیر چه ثمری می تواند داشته باشد؟ مقدمات استنادی و بررسی تاریخ اندیشه وجامعه شناسی زمان پیدایش نظریه تنها قبل از این مرحله مفید است و وقتی به مرحله مواجهه و امکان وصول به افق بالاتر رسید دیگر محتوا مهم است بدون توجه به گوینده و موافق ومخالف ان. در اینجا تنها "ماقال"ارزش دارد و نه "من قال"....."
از تمام اینها چنین نتیجه می شود که یا ما باید مواجهه از نوع دوم را تا اطلاع ثانوی تعطیل کنیم و به نوع اول اکتفا کنیم و یا اینکه افراد مشخصی برای موضوع یا محور خاص مسئولیت تخاطب با فرد ارائه دهنده نظرات حکمت نامتناهی را بپذیرند و با ارائه های مکتوب به بیان دیدگاهی که نمایندگی ان را انتخاب نمودهاند پرداخته و سپس در جواب و در مواجهه با حکمت نامتناهی به این مواجهه تا انتها ادامه دهند.
این محتوایی دوراهی است که بایددر نشست این هفته درمورد آن تصمیم بگیریم.
@bashgahandishe
@hekmatenamotanahi