Telegram-канал bekhodat1aeman1d - به خودت باور داشته باش: Unsorted

به خودت باور داشته باش

14 Jul 2025 17:26

بهار و مرد پاییز
نویسنده فاطمه “سون ارا”
قسمت: هشتاد و چهار

بهار خندید و آرام پشت سرش راه افتاد. کنار در ایستاد، دست به سینه زد و گفت ببینم جناب آشپز، اول چقدر پاک کار می‌ کنی!
منصور با دقت موادی را که نیاز داشت از قفسه‌ ها بیرون کشید، روی میز چید گوشت را تمیز شست و برنج را در ظرف گذاشت تا تر شود حرکت‌ هایش چنان مرتب و منظم بود که بهار با حیرت گفت من فکر می‌ کردم فقط ظاهرت شیک است، حالا می‌ بینم در کار آشپزخانه هم استاد هستی!
منصور خندید، به سمت او آمد، با دو انگشت بینی‌ اش را به نرمی فشار داد و گفت اگر تو نبودی، این آشپزخانه هنوز بوی زندگی نمی‌ داد.
بهار از شرم سرش را پایین انداخت. در آن میان، منصور گه‌ گاهی کنار دیگ می‌ آمد، سپس ناگهان باز می‌ گشت، بهار را از پهلو می‌ گرفت، او را می‌ چرخاند، روی صورتش بوسه ‌ای میزد، و با نگاهی شیطنت ‌آمیز بر می‌ گشت به کارش ادامه میداد.
وقتی قابلی پخته شد، عطرش خانه را پر کرد. میز را با هم چیدند، و در سکوتی عاشقانه غذا خوردند، با لبخند، با نگاه‌ هایی که هزار حرف داشتند.
بعد از غذا، منصور ریموت تلویزیون را گرفت و کنار بهار روی مُبل نشست. فلمی را که هر دو دوست داشتند پخش کرد. سر بهار روی شانه‌ اش بود که ناگهان صدای زنگ موبایل بلند شد.
منصور موبایل را برداشت، نگاهی به صفحه ‌اش انداخت و گفت بهادر است.
تماس را وصل کرد، چند جمله با احترام و صمیمیت گفت، و وقتی تماس را قطع کرد، به بهار خیره شد و گفت ما را برای غذای چاشت فردا دعوت کرده است.
بهار با شوق گفت خیلی دلم برایش تنگ شده بود…
منصور اخم کوچک و نمایشی کرد و گفت یعنی چی؟ چرا برایم نگفتی؟ هر وقت دلت تنگ شد، بگو. یا بهادر را به اینجا دعوت می‌ کنیم، یا خود ما به آنجا میرویم. من نمی‌ گذارم دلت تنگ بماند، عزیز دلم.
بهار آهسته لبخند زد، دستی به موهایش کشید و گفت تو چقدر مهربان هستی…
منصور او را به آغوش کشید، آرام گفت و تو دلیلی برای همهٔ مهربانی‌ های من هستی، بهارم…

نوت: به نظر شما منصور به وعده ای که به بهار داد ایستاده خواهد بود؟ و شما آینده ازدواج این دو نفر را چگونه بررسی میکنید؟

لایک❤️